معرفی، آموزش و بررسی بازی ترست (Tressette)

معرفی، آموزش و بررسی بازی ترست (Tressette)

ترست یک بازی چهارنفره ایتالیایی است که به صورت گروه‌های دو نفره انجام می‌شود. در این مطلب به آموزش و معرفی این بازی جذاب می‌پردازیم.

ترست (Tressette) یک بازی چهارنفره ایتالیایی است که به صورت گروه‌های دو نفره انجام می‌شود. در این مطلب به آموزش و معرفی این بازی جذاب می‌پردازیم. پس همراه بیوکازینو باشید.

بازیکنان در بازی ترست (Tressette)

ترست یک بازی تریک شراکتی ایتالیایی برای چهار بازیکن است. در این بازی اعضای هر تیم روبروی یکدیگر می­‌نشینند. نسخه­‌های متفاوت برای تعداد دیگر از بازیکنان در انتهای صفحه فهرست شده‌ است. مانند اکثر بازی­‌های ایتالیایی، ترست هم در خلاف جهت عقربه­‌های ساعت انجام می‌­شود.

کارت­‌ها

کارت‌ها در بازی ترست
کارت‌ها در بازی ترست

در بازی به صورت معمول از یک بسته 40 کارتی با خال­‌های ایتالیایی استفاده می­‌شود: شمشیر، باتوم، فنجان و سکه. در هر خال رتبه بندی کارت­ها به شرح زیر است: 3 (بالاترین)، 2، آس، ر (Re)، کابایو (Cavallo)، فانته (Fante)، 7، 6، 5، 4 (کمترین). در‌ آمریکای شمالی، کارت­‌های ایتالیایی را می‌­توان از TaroBear خریداری کرد.

انجام بازی با کارت‌­های فرانسوی نیز امکان پذیر است. در این حالت باید از یک بسته‌ کارت 52تایی 10، 9 و 8 را حذف کنید. کارت­ها به صورت 3، 2، آس، شاه، بی بی، سرباز، 7ف 6، 5، 4 رتبه بندی می‌شوند.

کارت­ها دارای مقادیر امتیازی هستند. هدف این است که تریک‌­های حاوی کارت­‌های ارزشمند را به دست آورید؛ علاوه بر این امتیازی هم برای برنده شدن آخرین تریک در بازی وجود دارد. مقادیر به شرح زیر است:

هر آس: 1 امتیاز کامل
هر 3، 2، re، کابایو، یا فانته: 1/3 امتیاز کامل
برندگان آخرین تریک: 1 امتیاز کامل

تقسیم کارت در ترست

10 کارت (در خلاف جهت عقربه­‌های ساعت)  و در هر بار 5 کارت به هر بازیکن داده‌ می­‌شود. بعد از هر دست، نوبت دیلر به سمت راست می­چرخد.

نحوه انجام بازی

هیچ حکمی وجود ندارد. بازیکن سمت راست دیلر نفر اول است. هر کارتی می‌­تواند توسط وی به بازی هدایت شود. سایر بازیکنان در صورت داشتن‌ کارت هدایت شده‌ باید یک کارت از آن را بازی کنند. بازیکنی که هیچ کارتی از خال هدایت شده‌ ندارد می­‌تواند هر کارتی را بازی کند. بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ تریک را برنده شده‌‌‌ و این فرد هدایت گر تریک بعدی خواهد بود.

ترکیب‌های کارتی خاصی وجود دارند که وقتی در دست یک بازیکن قرار بگیرند منجر به کسب امتیاز خواهند شد. این گزینه­ها عبارتند از:

چهار 3، چهار 2 یا چهار آس: 4 امتیاز
سه 3، سه 2 یا سه آس: 3 امتیاز
ناپلتانا (3، 2 و آس یک خال): 3 امتیاز

بازیکنی با چنین ترکیبی در پایان اولین تریک آن را اعلام می‌­کند. وی بلافاصله برای ترکیب خود امتیاز کسب می­‌کند (مهم نیست که یکی از کارت‌­های ترکیب در تریک بازی شده‌ باشد یا خیر). هنگام اعلام ناپلتانا، باید خال را مشخص کنید. هنگام اعلام تری اف ا کایند (3 تا از یکی) باید بگویید کدام خال را ندارید. می‌­توان از همان کارت در یک ناپلتانا و یا ترکیب دیگر استفاده کرد. به عنوان مثال می­‌توانید بگویید “ناپلتانا فنجان و چهار دو” و هفت امتیاز کسب کنید.  

هنگامی که کارتی به یک تریک هدایت می­‌شود، اظهارات یا علائم خاصی مجاز است:

  • بوسو (Busso – در می‌­زنم): این عبارت نشان می‌­دهد که شما می‌­خواهید شریکتان بالاترین کارت خود را در خالی که شما هدایت کرده‌­اید بازی کند؛ در صورت برنده شدن هم همین خال را به بازی هدایت کند. به جای گفتن‌ بوسو می‌­توانید با مشت به میز (یا کارت هدایت شده‌) ضربه بزنید.
  • ولو (Volo – پرواز می‌­کنم) یا پیومبو (piombo – سقوط می­‌کنم): این عبارت نشان می‌­دهد که شما هیچ کارت دیگری از خال هدایت شده‌ ندارید. به جای گفتن‌ ولو می‌توانید کارت را بر روی میز پرتاب کنید.
  • استریسیو (Striscio – نوازش می­‌کنم) یا لیسیو (liscio – لمس می­‌کنم): گفتن این عبارت که توسط همه بازیکنان مجاز نیست نشان می‌­دهد که شما علاوه بر کارتی که هدایت کرده‌­اید، یک یا چند کارت پایین (شاه یا پایین­تر) از همان خال را دارید. به جای گفتن‌ استریسیو می‌­توانید کارت را روی میز بکشید.

امتیاز دهی در بازی ترست (Tressette)

هنگامی که تمامی 10 تریک بازی شد، هر تیم ارزش کارت­‌هایی را که در تریک­ها برده است، به اضافه امتیاز برد آخرین تریک در صورت وجود را برآورد می‌­کند. مجموع امتیازهای موجود به یازده و دو سوم می­‌رسد، اما کسری­ها در امتیازدهی نادیده گرفته می‌­شوند؛ بنابراین مجموع امتیازهای کسب شده در هر دیل (به غیر از امتیاز اعلام) در واقع 11 است؛ دو سوم یک امتیاز کنار گذاشته می‌­شود.

فردی که زودتر از دیگران به امتیاز 21 برسد برنده بازی است. رسیدن‌ به چنین امتیازی به چندین دست از بازی نیاز دارد. یک بازیکن می­‌تواند در هر زمانی که می­‌خواهد بازی را متوقف کرده‌ و ادعا کند که با تریک‌­هایی که تا پیش از این به دست آورده‌ است به امتیاز 21 رسیده‌ است. اگر ادعا درست باشد فرد مدعی بدون توجه به مجموع طرف مقابل برنده خواهد شد؛ اگر نادرست باشد هم وی بازنده است.

راه‌هایی برای برنده شدن در بازی صرف نظر از امتیاز وجود دارد. در واقع برنده شدن در چندین بازی به طور همزمان امکان پذیر است. منظور این است که فرض کنید شما ترست را بر سر یک بطری شراب بازی می‌کنید، پس با بردن‌ دو بازی، دو بطری دریافت خواهید کرد.

  • کپوتو یا کولادا (Cappotto یا collada): اگر یک تیم هر 10 تریک را کسب کند، دو بازی را برنده می­‌شود.
  • استرامازو (Stramazzo): اگر یک تیم تمام امتیازها را کسب کرده ولی همه تریک­ها را به دست نیاورد، بدین حالت که تریک (های) برنده‌ شده‌ توسط حریف کمتر از یک امتیاز باشد (امتیاز آخرین تریک در این مورد محسابه نمی‌­شود)، تیم برنده سه بازی خواهد شد.
  • کپوتون یا کولادون (Cappottone یا colladone): اگر یک بازیکن تمام 10 تریک را برنده شود، تیم آن بازیکن در شش بازی برنده محسوب می­‌شود.
  • استرامازون (Stramazzone): اگر یک بازیکن تمام امتیازها را به دست آورد، و سه رقیب دیگر کمتر از یک امتیاز را به دست بیاورند (امتیاز آخرین تریک در این مورد حساب نمی‌­شود)، تیم آن بازیکن در هشت بازی برنده می­‌شود.

انواع

برخی از بازیکنان از علائم و سیگنال­‌های متفاوتی نسبت به آنچه در بالا توضیح داده‌ شد استفاده‌ ‌می­‌کنند. هنگام هدایت کارت به یک تریک بازیکن ممکن است بگوید:

  • بوسو (Busso): بدین معنیست که من بالاترین کارت را در خالی که هدایت کرده­ام در دست دارم. برای مثال 3 یا اگر 3 بازی شده‌ باشد، 2 و به همین ترتیب.
  • ریبوسو (Ribusso): بدین معنیست که من دومین کارت بالا را در خالی که هدایت کرده­ام در دست دارم.
  • له مگلیو یا لا مگلیو (La meglio یا Le meglio): بدین معنیست که من به دنبال بالاترین کارت در خال هدایت شده‌ هستم. این درخواستی برای شریک در بازی است که در صورت داشتن چنین کارتی آن را بازی کند.
  • توتو فوری (Tutto fuori): بدین معنی است که من در خالی که هدایت کرده­ام کارت‌­های زیادی دارم، اما هیچکدام سه کارت بالا نیستند.

ترکیب این گفته­ها نیز امکان پذیر است. به عنوان مثال، در اوایل بازی با هدایت یک کارت پایین می‌­توانید بگویید (Busso e cerco la meglio). این عبارت بدین معنی است که شما کارت 3 از این خال را دارید و دوست دارید که شریک شما 2 را بازی کند. شریک متوجه می‌­شود که شما کارت­‌هایی از خال را دارید که توسط 3 یا 3 و آس خالی که شما هدایت کرده‌­اید، رهبری می‌­شوند.

این که بازیکنان با بوسو و ریبوسو بلوف نزنند، یک قرارداد است. بازیکنی که یکی از این عبارت­ها را بگوید باید واقعاً کارت مشخص شده‌ را در دست داشته‌ باشد. بلوف زدن‌ با توتو فوری مجاز است، اما توصیه‌ نمی­‌شود؛ دلیل این امر این است که شریک شما گیج خواهد شد.

بازیکنان باید بدانند که اطلاعات منتقل شده‌ توسط این اظهارات ممکن است برای تیم حریف مفیدتر از شریک آن­ها باشد، بنابراین باید تا جای ممکن از آن­ها استفاده‌ نکنند؛ به خصوص در هنگام بازی با رقبای ماهر.

بازی­‌های مرتبط

تعداد کمی از بازی‌ها وجود دارند که از رتبه‌بندی و ارزش‌ کارتی مشابه با ترست استفاده می‌کنند و بدون حکم بازی می‌شوند. انواع ترست برای چهار بازیکن عبارتند از:

  • ترست  کون لا چیماتا دل تر (Tressette con la Chiamata del Tre): در این نسخه تیم­ها به جای این که از پیش تعیین شوند، توسط بازیکن سمت راست دیلر مشخص می­‌شوند.
  • مدیاتور (Mediatore): نسخه‌ای است که با پیشنهاد دادن ساده (مناقصه) و مونته (تالونی از کارت‌های پخش نشده که می‌تواند توسط برنده مناقصه استفاده شود) انجام می­‌شود.
  • کوادریگلیاتی (Quadrigliati): نسخه‌­ای همراه با مناقصه ولی بدون مونته.

برای تعداد دیگر از بازیکنان این گزینه­ها وجود دارند:

  • ترست این دو (Tressette in Due): برای دو نفر.
  • ترزیگلیو (Terziglio): این نسخه که با عنوان کالابرسلا (Calabresella) نیز شناخته می‌­شود، یک بازی عالی برای سه نفر است. با انجام مناقصه در این نسخه یک بازیکن در مقابل دو بازیکن دیگر در هر دیل بازی می­‌کند.
  • کینتیگلیو (Quintiglio): برای پنج.

علاوه بر این­ها رووسینیو (Rovescino) که با عنوان تراورزون یا سیاپانو (Traversone یا Ciapanò) نیز شناخته می‌­شود، نسخه معکوس ترست است. در این بازی هدف اجتناب کردن‌ از گرفتن‌ امتیاز کارت است.

ترست این دو (Tressette in Due)

کارت­ها، بازی و امتیازدهی مانند نسخه 4 بازیکن است؛ تنها تفاوت در تقسیم کارت است. به جای اینکه همه کارت­ها به بازیکنان داده‌ شود، تنها 10 کارت به هر بازیکن داده‌ می­‌شود. 20 کارت باقی مانده در یک دسته رو به پایین (مونته) روی میز باقی می‌­مانند.

پس از هر تریک، هر بازیکن، با شروع از بازیکنی که برنده تریک است، کارت بالایی را از مونته برمی­‌دارد. وی این کارت را به بازیکن دیگر نشان داده‌ و آن را در دست خود قرار می­دهد. در ادامه بازیکنی که این تریک را برنده شود هدایت­گر تریک بعدی خواهد شد.

زمانی که هیچ کارتی در مونته باقی نماند، بازی بدون کشیدن کارت ادامه‌ می­‌یابد. این روند تا زمانی ادامه می‌­یابد که همه کارت­ها بازی شوند.

مطالب مرتبط: معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی سیرولا (Cirulla)