آموزش، معرفی و بررسی بازی کارتی تونی (Thunee)

تونی یک بازی ورق سبک تریک است که توسط 4 بازیکن و در دو تیم انجام می‌شود. هدف بازیکنان در این بازی کسب 105 امتیاز در هر دور است. این بازی محبوب در قاره آفریقا در دو نسخه آفریقای جنوبی و نیز نیجریه شهرت دارد که در ادامه این مقاله به آموزش هر دو به صورت کامل خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

مقدمه

تونی (Thunee)، که گاهی اوقات Thuni نوشته می‌شود، یک بازی کارتی است که توسط جامعه هندی ساکن در آفریقای جنوبی، به ویژه در دوربان، و همچنین توسط مهاجران هندی آفریقای جنوبی در آمریکای شمالی و استرالیا انجام می‌شود.

Thunee یک بازی تریکی با یک بسته‌ 24 کارتی است که معمولاً توسط چهار بازیکن در تیم‌های ثابت بازی می‌شود. رتبه‌بندی کارت‌ها به شکل غیرمعمول J-9-A-10-K-Q است. این مورد و امتیاز کارت‌ها به وضوح آن را به عنوان عضوی از گروه بازی‌های ورق Jass معرفی می‌کند. و استفاده از این رتبه‌ها و امتیازات در هر چهار خال، و نه تنها در خال حکم، بیان می‌کند که این بازی در زیرگروه هندی خانواده Jass است. در واقع این بازی، به بازی 304 بسیار نزدیک است که اکنون در سریلانکا انجام می‌شود.

بازی‌های Jass از هلند منشا گرفته‌اند و از دو مسیر کاملاً مجزا به آفریقای جنوبی رسیده‌اند. در حالی که آفریقایی‌ها Klawerjas را بازی می‌کنند که مستقیماً از هلند آورده‌ شده‌ و به ریشه هلندی‌اش نزدیک است، هندی‌های آفریقای جنوبی Thunee را بازی می‌کنند که احتمالاً توسط کارگرانی که از هند در قرن نوزدهم به آفریقای جنوبی وارد شده‌ بودند، به هند معرفی شدند. در آنجا تبادل اجتماعی بسیار کمی بین دو جامعه در آفریقای جنوبی وجود دارد و اکثر بازیکنان هر بازی احتمالاً از قوانین دیگری بی اطلاع هستند.

نسخه‌ای از تونی در نیجریه با 32 کارت بازی می‌شود. اگرچه تونی نیجریه با بازی آفریقای جنوبی بسیار متفاوت است، اما به وضوح یک رابطه میان آنها وجود دارد. زیرا این دو بازی علاوه بر نام، رتبه‌بندی غیرعادی یکسانی در کارت‌های برتر دارند. در نیجریه، کارت‌ها رتبه‌بندی J-9-A-10-K-Q-8-7 را دارند، اما هیچ امتیازی به عنوان ارزش کارت وجود ندارد: فقط تعداد تریک‌هایی که هر بازیکن به دست آورده‌ است شمرده‌ می‌شود.

تونی آفریقای جنوبی

بازیکنان، کارت‌ها و خلاصه بازی

به طور کلی توافق بر این است که Thunee برای چهار بازیکن بهترین حالت بازی است و ابتدا این نسخه توضیح داده‌ خواهد شد. همچنین یک نسخه شش نفره از بازی و یک نسخه برای دو بازیکن نیز وجود دارد.

چهار بازیکن در تیم‌های ثابت هستند. اعضای هر تیم مقابل هم می‌نشینند به طوری که هر بازیکن بین دو حریف خود نشسته باشد. توزیع کارت و بازی در خلاف جهت عقربه ساعت است.

این بازی با 24 کارت از یک بسته‌ استاندارد بین‌المللی 52 کارتی انجام می‌شود. علاوه بر این، از چهار کارت 6 از بسته برای پیگیری امتیاز استفاده‌ می‌شود. از 24 کارت دیگر (2، 3، 4، 5، 7، 8) و جوکرها استفاده نمی‌شود.

رتبه کارت‌ها در هر خال و مقدار امتیاز آنها به شرح زیر است:

جک 30 امتیاز

نه 20 امتیاز

آس 11 امتیاز

ده 10 امتیاز

کینگ 3 امتیاز

کویین 2 امتیاز

تیم‌ها برای کارت‌ها در تریک‌هایی که برنده می‌شوند امتیاز می‌گیرند. همچنین امتیازات کارت را می‌توان با پیشنهادهای قبل و حین بازی به دست آورد یا از دست داد. و تیمی که آخرین تریک را می‌بازد باید 10 امتیاز به تیم برنده آن بدهد. تعداد کل امتیازات کارت بسته‌ 304 امتیاز است.

پس از اینکه چهار کارت اول به هر بازیکن داده‌ شد، بازیکنان می‌توانند با افزایش 10تایی پیشنهادها به صورت: 10، 20، 30 و غیره پیشنهاد خود را اعلام کنند. بالاترین پیشنهاددهنده‌ خال حکم را انتخاب می‌کند؛ اما باید تعداد امتیازهای کارت اعلام شده را به عنوان جبران به تیم دیگر بدهد. اگر کسی برای حکم کردن پیشنهادی ندهد، خال حکم توسط حریف دست راست دیلر انتخاب می‌شود و هیچ جریمه‌ای برای آن وجود ندارد. پس از این، دو کارت دیگر به هر بازیکن داده‌ می‌شود و کارت‌ها بازی می‌شوند.

حریفان تیمی که خال حکم را انتخاب می‌کنند به عنوان تیم شمارنده شناخته می‌شوند. پس از تمام کارهای لازم برای پیشنهادهای قبل و حین بازی و آخرین تریک، هدف تیم شمارنده در بازی معمولی، گرفتن‌ حداقل 105 امتیاز کارت است. اگر آنها 104 امتیاز یا کمتر داشته باشند، تیم حاکم برنده می‌شوند.

کارت‌های بال

6ها به عنوان کارت بال/ball cards شناخته می‌شوند: از آنها برای حفظ امتیاز استفاده می‌شود. یک تیم از شش گشنیز و دل و تیم دیگر از شش پیک و خشت استفاده می‌کند. مجموع عدد روی کارت‌های بال که در معرض نمایش باشند، امتیاز تیم را نشان می‌دهد. 12 امتیاز مورد نیاز برای برنده شدن در بازی است. در ابتدا هر تیم یکی از کارت‌های بال خود را رو به بالا و دیگری رو به پایین و روی آن قرار می‌دهد که نشان دهنده امتیاز صفر است. در پایان بازی، تیم برنده کارت بال بالایی خود را کنار می‌کشد تا تعداد صحیح بال را نشان دهد (باز کردن) – تا بتوانید امتیاز را ببینید. وقتی امتیاز تیم به 6 رسید، کارت بالا رو به بالا برگردانده‌ می‌شود و برای پوشاندن‌ کارت دیگر روی آن قرار می‌گیرد. و با کسب امتیاز بیشتر دوباره کنار می‌رود.

توزیع کارت، پیشنهاد و اعلام خال حکم

دیلر اول با هر روش مناسبی انتخاب می‌شود. برای مثال، کارت‌ها ممکن است به صورت رو به بالا از بسته‌ به هم ریخته‌ داده‌ شوند. به نوبت به هر بازیکن یک کارت داده‌ می‌شود، تا زمانی که کسی جک سیاه دریافت کند: این بازیکن اولین دیلر بازی است. تا زمانی که تیم دیلر از نظر امتیاز (بال) عقب باشد، همان بازیکن به توزیع ادامه خواهد داد. اگر پس از ثبت امتیاز یک دست، امتیاز تیم دیلر بزرگتر یا مساوی با امتیاز تیم دیگر باشد، نوبت دیلر به سمت راست می‌چرخد.

دیلر کارت‌ها را بر می‌زند. بازیکن سمت چپ دیلر ممکن است یا کارت‌ها را کات کند یا از کات خودداری کند و کارت‌ها را همانطور که هستند توزیع کنند. دیلر یک دسته از چهار کارت را به هر بازیکن می‌دهد. این روال از بازیکن سمت راست دیلر شروع می‌شود و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت ادامه می‌یابد.

انتخاب حکم

بازیکن سمت راست دیلر، خالی را انتخاب می‌کند که حکم بازی خواهد بود، مگر اینکه بازیکن دیگری پیشنهادی داشته باشد. حکم معمولا با قرار دادن‌ یک کارت از خال مورد نظر به صورت رو به پایین روی میز انتخاب می‌شود. با این حال، اگر بازیکنی که در سمت راست دیلر قرار دارد، مایل به انتخاب بر اساس چهار کارت اول نباشد، برای مثال به این دلیل که او یک کارت از هر خال دارد، این گزینه وجود دارد که به جای آن «آخرین کارت» را اعلام کند. در این حالت، زمانی که دیلر کارت‌های باقیمانده را می‌دهد، آخرین کارتی که به این بازیکن داده‌ شده‌ است، خال حکم را تعیین می‌کند.

توزیع مجدد

اگر چهار کارت اولی که به بازیکن سمت راست دیلر داده‌ می‌شود بد باشد، این بازیکن حق دارد به جای انتخاب خال حکم، کارت‌ها را جمع کند و تقاضای توزیع مجدد داشته‌ باشد. توزیع مجدد فقط در صورتی قابل درخواست است که چهار کارت همگی از خال‌های متفاوت باشند و مجموع ارزش آنها بیش از 10 امتیاز نباشد – بنابراین همه آنها باید کینگ باشند، یا کویین با حداکثر دو کینگ. در این مورد همان دیلر کارت‌ها را جمع می‌کند، بر می‌زند، پیشنهاد می‌دهد که کات شوند و دوباره توزیع را آغاز می‌کند.

پیشنهادها برای تعیین خال حکم

پس از اینکه بازیکن سمت راست دیلر یک کارت را رو به پایین گذاشت یا «آخرین کارت» را اعلام کرد، اگر یکی از اعضای تیم دیلر بخواهد حکم را اعلام کند، می‌تواند پیشنهاد خود را اعلام کند. اولین پیشنهاد “10” است. اگر یکی از حریفان آخرین پیشنهاددهنده بخواهد حکم ایجاد کند، آن بازیکن می‌تواند پیشنهاد بالاتری بدهد. هر پیشنهاد 10 تا بیشتر از آخرین پیشنهاد است، و تا 100 ادامه دارد. بعد از 100 پیشنهاد بعدی و نهایی 104 است. بازیکنی که آخرین و بالاترین پیشنهاد را اعلام می‌کند خال حکم را انتخاب می‌کند و تیم حاکم تعداد امتیازهای اعلام شده‌ را به تیم حریف خود می‌دهد.

به عنوان مثال، اگر بازیکنی 40 را اعلام کند و در ادامه 50 اعلام نشود، بازیکنی که 40 را اعلام کرده است برنده‌ می‌شود و تیم شمارنده در این حالت 40 امتیاز کارت دارد، و باید برای رسیدن‌ به 105 امتیازی که برای برنده شدن نیاز دارند تلاش کند: یعنی فقط 65 امتیاز دیگر مورد نیاز است.

روال پیشنهاددادن چگونه است؟

بازیکنان به نوبت پیشنهاد نمی‌دهند: هر یک از حریفان پیشنهاددهنده قبلی ممکن است پیشنهاد بعدی را اعلام کند. این روال تا زمانی ادامه‌ می‌یابد که هیچ کس دیگر حرفی برای گفتن‌ نداشته‌ باشد. ممکن است گاهی اوقات اتفاق بیفتد که دو حریف پیشنهاددهنده قبلی هر دو همزمان پیشنهاد بدهند. در آن صورت مقدار پیشنهادی 20 تا افزایش می‌یابد و تیم دیگر تصمیم می‌گیرد که کدام یک از آنها باید خال حکم را انتخاب کنند. به عنوان مثال اگر شریک دیلر 10 را اعلام کند و سپس هر دو نفر از اعضای تیم غیردیلر سعی کنند 20 را اعلام کنند، پیشنهاد به عنوان 30 محاسبه می‌شود. و اگر پیشنهاد بیشتری وجود نداشته باشد، تیم دیلر تصمیم می‌گیرد که کدام یک از حریفان او حکم را انتخاب کند.

اگر هر عددی به عنوان پیشنهاد اعلام شده‌ باشد، بازیکن سمت راست دیلر کارت نشانگر حکم را از روی میز پس می‌گیرد. و در عوض پیشنهاددهنده نهایی کارتی را رو به پایین قرار می‌دهد که خال آن همان خال حکم خواهد بود. پیشنهاددهنده نمی‌تواند درخواست کند که آخرین کارت نشانگر حکم باشد. او باید از یکی از چهار کارت اول از دست خود استفاده کند.

دیلر اکنون دسته نهایی از دو کارت را به هر بازیکن می‌دهد تا همه شش کارت داشته باشند.

اعلام کردن تونی

پس از توزیع آخرین کارت‌ها، هر بازیکنی می‌تواند «Thunee» را اعلام کند. تونی تعهدی است برای انتخاب خال حکم و برنده شدن هر شش تریک. پیشنهاد تونی جایگزین همه پیشنهادهای قبلی خواهد شد. بازیکنی که خال کامل شش کارتی را در اختیار دارد، مجاز به اعلام تونی نیست: برای این اعلامیه دست باید حداقل یک کارت غیرحکم داشته باشد.

اگر تونی وجود نداشته باشد، بازیکن سمت راست حاکم بازی اولین تریک را شروع می‌کند. برای اینکه این بازیکن نتواند اولین کارت خود را پیش از موعد بازی کند، هر بازیکن دیگری که قصد اعلام تونی را دارد باید به محض اینکه شش کارت خود را دریافت کرد، “منتظر من باش”، “بازی را نگه دار” یا موارد مشابهی را بگوید. بازیکنی که قرار است تریک را شروع کند باید منتظر بماند تا تمام بازیکنانی که درخواست توقف بازی را کرده‌اند تصمیم بگیرند که آیا تونی را اعلام کنند یا نه.

اگر دو بازیکن در تیم‌ مقابل بخواهند Thunee را بازی کنند، تیم حاکم در اولویت است. اگر دو بازیکن در یک تیم بخواهند تونی بازی کنند، یکی از آنها باید داوطلبانه کنار بکشد و به دیگری اجازه دهد تا آن را اعلام کند. در این مورد هیچ بحثی بین شرکا مجاز نیست – معمولاً بازیکن کم تجربه یا بازیکنی که معتقد است دست ضعیف‌تری دارد خود به خود کنار می‌رود. اگر هیچ یک از بازیکنان دیگر از بازیکن شروع کننده نخواهند که منتظر بماند، بازیکن سمت راست سازنده حاکم می‌تواند همزمان یک کارت را بازی کند و تونی را هم اعلام کند.

ماریال

اگر بازیکنی از لیدر نخواهد منتظر بماند، اما همزمان با یا بعد از بازی اولین کارت، تونی را اعلام کند، حریفان باید «ماریال روی X» را که X خال کارتی است که بازی می‌شود، اعلام کنند. در این مورد اگر خال X یک “امتیار” بالقوه برای Thunee باشد، تونی مجاز نخواهد بود – به عبارت دیگر اگر اعلام کننده‌ تونی کارتی در خال X داشته‌ باشد، اگر اجازه بازی با تونی به او داده‌ شود به طور بالقوه ممکن است یک تریک را از دست بدهد.

مثال

به عنوان مثال، اگر یک کارت پیک برای شروع بازی شود، یک اعلام دیرهنگام تونی توسط بازیکنی با کارت‌های J-9-10 پیک مجاز نخواهد بود. زیرا بازیکن دیگری ممکن است سه کارت دیگر پیک از جمله آس را داشته باشد. اگر بازیکنی که می‌خواهد تونی را اعلام کند در خال X ایمن باشد (فقط کارت‌های برتر دارد یا اصلاً کارتی در آن خال ندارد)، می‌تواند تصمیم بگیرد که با تونی خود ادامه دهد یا نه. در این صورت، بازیکن شروع کننده اصلی کارت خود را پس می‌گیرد و بازیکن تونی به جای او پیشتاز خواهد بود. اگر بازیکن Thunee تصمیم بگیرد اعلامیه خود را پس بگیرد، شروع کننده اصلی بازی را به طور عادی ادامه می‌دهد.

نکته‌ای برای اعلام تونی

برای جلوگیری از موقعیتی که بازیکن شروع کننده تریک و حریف او هر دو تونی را با بازی اولین کارت تریک اعلام می‌کنند، و حریف ماریال روی خال را می‌پذیرد و اصرار دارد که Thunee خود را به عنوان عضوی از تیم حاکم بازی کند، شروع کننده ممکن است از حریفان بپرسد که آیا مایل به  با اعلام تونی قبل از بازی یک کارت هستند یا نه. اگر آنها پاسخ منفی دهند، شروع کننده می‌تواند اولین کارت را بازی کند. در این شرایط تونی را اعلام می‌کند و بازیکنان دیگر نمی‌توانند تونی را علیه او اعلام کنند.

بازی

اگر کسی “Thunee” را اعلام نکند، بازیکن سمت راست حاکم، شروع کننده بازی در اولین تریک خواهد بود. اگر پیشنهادی وجود نداشته باشد، شریک او دیلر خواهد بود. درواقع بازیکنی که در سمت راست اعلام کننده نهایی قرار دارد. هر کارتی ممکن است برای شروع تریک بازی شود. خال حکم در حال حاضر توسط شروع کننده بازی مشخص نشده است. بلافاصله پس از بازی  اولین کارت، کارتی که نشانگر خال حکم است آشکار می‌شود. به طوری که همه بازیکنان متوجه خال حکم خواهند شد.

هنگام بازی کردن [ST1] در یک تریک، همه بازیکنان باید در صورت امکان از خال زمینه پیروی کنند. بازیکنی که هیچ کارتی از خال زمینه ندارد، می‌تواند هر کارتی را بازی کند. اگر هر حکمی در تریک بازی شود، بالاترین حکم بازی شده‌ برنده‌ تریک است. یک تریک بدون حکم، توسط بالاترین کارت خال زمینه برنده می‌شود. برنده هر تریک بازی در تریک بعدی را شروع می‌کند.

آندرکات

اگر بازی با کارت غیرحکم شروع شود، بازیکنی که هیچ کارتی از آن خال ندارد، کارت حکم را بازی می‌کند. و بعد از آن، اگر بازیکن دومی که هیچ کارتی از آن خال را ندارد، یک حکم پایین‌تر بازی کند، به عنوان “Undercutting” شناخته می‌شود. آندرکات تنها در صورتی مجاز است که بازیکن دومین حکم چیزی جز کارت حکم در دست نداشته باشد. بنابراین، اگر یک کارت غیرحکم بازی شود و برنده شود (“کات”)، هر بازیکن بعدی که هیچ کارتی از خال زمینه ندارد اما دارای یک کارت غیرحکم است، دو راه دارد: یا یک کارت حکم بالاتر بازی کند یا یک کارت غیرحکم را بازی کند.

نکات بازی

اگر معلوم شود که هیچ یک از حریفان تیم حاکم اصلاً کارت حکمی ندارند، دست لغو می‌شود. امتیازی وجود ندارد، کارت‌ها جمع می‌شوند و همان دیلر قبلی دوباره کارت‌ها را بر می‌زند و آنها را توزیع می‌کند. این اتفاق همیشه صدق می‌کند، حتی اگر Thunee اعلام شده‌ باشد.

اگر تونی اعلام شود، بازیکنی که آن را اعلام کرده است اولین تریک را شروع می‌کند و کارت او خال حکم را تعیین می‌کند. قوانین معمول بازی اعمال می‌شود. اعلام کننده‌ Thunee باید هر تریکی را برنده شود تا موفق شود: اگر هر بازیکن دیگری، حتی شریک بازیکن تونی، یک تریک را برنده‌ شود، تونی شکست خورده‌ است. بنابراین، شریک اعلام کننده سعی می‌کند با خلاص شدن از شر کارت‌های باارزشی که ممکن است ناخواسته برنده یک تریک باشد، با اعلام کننده همکاری کند.

اعلامیه‌های حین بازی

جودی / جوری / چوری

اگر بازیکنی کینگ و کویین یک خال، یا کینگ، کویین و جک را در دست داشته باشد، این به عنوان جودی یا جوری یا چوری شناخته می‌شود. و می‌توان در زمان‌های خاصی در طول بازی برای امتیازهای کارت اضافی آنها را اعلام کرد. ارزش این اعلامیه بستگی به این دارد که آیا خال ترکیب حکم است یا خیر و آیا جک در آن گنجانده‌ شده‌ یا نه:

• کینگ، کویین و جک حکم: 50 امتیاز
• کینگ و کویین حکم: 40 امتیاز
• کینگ، کویین و جک خال غیرحکم: 30 امتیاز
• کینگ و کویین خال غیرحکم: 20 امتیاز

تنها مواقعی که بازیکن ممکن است جودی را اعلام کند، بلافاصله پس از اولین یا سومین تریک برنده‌ شده‌ توسط تیم آن بازیکن است. هنگامی که یک تیم اولین یا سومین تریک خود را برنده می‌شود، هر یک از اعضا یا هر دو عضو آن تیم می‌توانند جودی، یا دو جودی را در صورت دارا بودن دو جودی، اعلام کنند. بازیکن ارزش را اعلام می‌کند، به عنوان مثال. “40 جودی”. اعالم کننده یک جودی 20 نیز ممکن است خال جودی را نیز اعلام کند. با این حال، در مورد جودی 30، اعلام کننده نباید خال جودی را فاش کند.

در پایان بازی، ارزش هر جودی اعلام شده‌ به صورت امتیاز کارت حریف به تیمی داده‌‌ می‌شود که جودی را اعلام کرده‌‌ است. بنابراین، تیم شمارنده ارزش جودی‌هایی را که توسط تیم خود اعلام می‌شود، اضافه می‌کند. هر کدام را که توسط تیم حاکم اعلام شده‌ را از امتیازات خود کم می‌کند.

دوبل

اعلامیه “دوبل”، ادعایی است مبنی بر اینکه تیم اعلام کننده هر شش تریک را برنده خواهد شد، و بازیکن اعلام کننده شخصا آخرین تریک را برنده خواهد شد. درست قبل از اینکه اعلام کننده یک کارت را در آخرین تریک بازی کند، این موضوع اعلام می‌شود.

اغلب اوقات، “دوبل” توسط یکی از اعضای تیم حاکم اعلام می‌شود، معمولاً توسط برنده تریک پنجم، قبل از بازی یک کارت حکم در تریک ششم. با این حال، این امکان نیز وجود دارد که یکی از اعضای تیم شمارنده در صورتی که بتواند تمام تریک‌ها را برنده شود، “دوبل” را اعلام کند. در موارد نادری نیز یکی از اعضای تیم شمارنده در برابر تیمی که 10 یا بیشتر را برای ایجاد حکم بیان کرده،”دوبل” می‌کند. این مورد به عنوان “دوبل بازگشتی” شناخته می‌شود.

خاناک / کونوک

این اعلامیه، که فقط توسط تیمی که جودی را اعلام کرده، می‌تواند اعلام شود، گاهی اوقات خانوک نیز نوشته می‌شود. با خاناک ادعا می‌شود که تعداد امتیاز کارت‌های نهایی حریف، از جمله جودی و آخرین تریک، کمتر از صفر خواهد بود. در این محاسبه امتیاز پیشنهاد حکم در نظر گرفته‌ نشده‌ است. علاوه بر این، برای موفقیت یک اعلامیه خاناک، حریفان باید حداقل یک تریک را برنده‌ شده‌ باشند و اعلام کننده خاناک باید آخرین تریک را برنده‌ شود. خاناک درست قبل از اینکه اعلام کننده آن در آخرین تریک بازی کند اعلام می‌شود.

اگر تیم خاناک آخرین تریک را ببازد، یا اگر بازیکنی به طور ناخواسته زمانی که تیمش هر شش تریک را برد، خاناک را صدا بزند، خاناک صرف نظر از تعداد امتیازات تیم دیگر از دست می‌رود.

بنابراین، یک اعلامیه خاناک تیم حاکم تنها در شرایط زیر موفقیت آمیز است:
تیم آن حداقل یک تریک را از دست داده‌ باشد.
اعلام کننده شخصا آخرین تریک را برنده شود.
ارزش جودی‌های تیم اعلام کننده‌ به‌علاوه 10 امتیاز برای آخرین تریک بیشتر از ارزش کارت‌های واقعی و جودی که توسط تیم دیگر به دست آمده‌ باشد.

مثال

فرض کنید تیم حاکم 50 جودی را اعلام کرده است. در حالی که تیم شمارنده 20 جودی را اعلام کرده باشد. در این حالت، در صورتی که تیم حاکم در آخرین تریک پیروز شوند و تیم شمارنده کمتر از 40 امتیاز کارت بگیرد، خاناک موفقیت آمیز می‌شود. (اگر تیم شمارنده دقیقاً 40 امتیاز کارت می‌گرفت، 20 امتیاز برای جودی به اضافه 40 امتیاز کارت، و منفی 50 برای جودی حاکم، و منفی 10 برای آخرین تریک خواهد داشت. که نتیجه برابر با صفر است). فرقی نمی‌کند که تیم حاکم برای حکم کردن پیشنهاد داده باشند: در این مثال، حتی اگر تیم حاکم 60 را برای حکم کردن اعلام کرده باشند، اگر کارت‌های موجود در تریک‌های تیم‌های شمارش‌کننده کمتر از 40 امتیاز ارزش داشته باشند، یک اعلامیه خاناک همچنان موفق خواهد بود.

گهگاه ممکن است تیم شمارشگر در برابر تیمی که برای حکم کردن‌ پیشنهاد داده‌ است، خاناک را اعلام کند: این به عنوان «خاناک بازگشتی» شناخته‌ می‌شود.

امتیازدهی

پس از پایان بازی، اگر هیچ اعلامیه تونی، دوبل یا خاناک وجود نداشته باشد، حریفان تیم حاکم ارزش تمام کارت‌های تریک‌های خود را جمع می‌کنند. این تیم که به تیم شمارشگر معروف است برای بردن بازی به 105 امتیاز کارت نیاز دارد.

اما قبل از شروع شمارش، بازندگان آخرین تریک باید 10 امتیاز کارت اضافی را به تیمی که آن تریک را برده است بدهند. قبلاً گاهی اوقات این کار توسط بازنده‌های آخرین تریک انجام می‌شد که به صورت فیزیکی یک کارت (یا کارت‌هایی) به ارزش 10 امتیاز به برندگان می‌دادند. اما ساده‌تر است که فقط این 10 امتیاز را در شمارش امتیازات در نظر بگیریم. بنابراین اگر تیم شمارنده آخرین تریک را از دست داد، شمارش را از ’10’ شروع می‌کند (به معنی ‘منهای 10’). و در واقع برای رسیدن‌ به 105 به 115 امتیاز کارت نیاز دارند. در حالی که اگر آخرین تریک را می‌بردند، از ’10 به بالا شروع به شمارش می‌کردند. و فقط 95 امتیاز بیشتر مورد نیازشان بود.

علاوه بر این، قبل از شروع شمارش، اگر بازیکنی برای ایجاد حکم پیشنهاد بدهد، باید مقدار پیشنهاد قبل از شمارش کارت‌ها به تیم شمارنده پرداخت شود. و امتیاز تمام جودی‌هایی که اعلام شده‌اند باید پرداخت شوند. به عنوان مثال اگر پیشنهاد 30 بود اما تیم حاکم 40 جودی را اعلام کردند و آخرین تریک را بردند، تیم شمارشگر 30 امتیاز از این اعلامیه دریافت می‌کند. اما 10 امتیاز برای آخرین تریک و 40امتیاز برای جودی‌ها از دست می‌دهد. آنها شروع به شمارش از منفی 20 خواهند کرد و برای برنده شدن به 125 امتیاز کارت نیاز دارند.

در یک بازی معمولی، تیم برنده امتیاز خود را با باز کردن بال‌ها (با آشکار کردن پیپ‌های اضافی روی کارت‌های بال خود) به شرح زیر ثبت می‌کند:

	برد تیم حاکم	برد تیم شمارنده
بدون پیشنهاد برای حکم کردن	1 بال	1 بال
اعلام پیشنهاد بیشتر از 10 برای حکم کردن	1 بال	2 بال

موفقیت در اعلامیه‌ها

وقتی اعلامیه‌های تونی، دابل یا خاناک با موفقیت انجام می‌شود، تیم اعلام کننده بال‌ها را مطابق جدول زیر نمایان می‌کند. در صورت شکست، حریفان اعلام کننده چند کارت بال را نمایان می‌کنند.

• هنگامی که تونی اعلام می‌شود، “گرفتن امتیاز شریک” زمانی رخ می‌دهد که کارتی که توسط اعلام کننده بازی می‌شود توسط شریک او شکست داده شود. اگر هر یک از کارت‌های اعلام کننده شکست داده شود، بازی فوراً به پایان می‌رسد: اگر کارتی که آن را شکست می‌دهد توسط حریف بازی شود، این امتیازگرفتن به شیوه عادی است. اگر توسط شریک اعلام کننده بازی شود، کارتی است که امتیاز شریک را با آن گرفته است.
• اگر کارتی که اعلام کننده در آخرین تریک بازی کرده توسط بازیکن دیگری شکست بخورد، یک اعلامیه دوبل یا خاناک به طور خودکار با شکست مواجه می‌شود. اگر بازیکنی که کارت اعلام کننده‌ را می‌زند، شریک او باشد، این گرفتن‌ امتیاز از شریک است. اما در این مورد امتیاز با شکست معمولی اعلامیه یا پیشنهاد برابر است.

جدول بال‌ها برای اعلامیه‌های مختلف

	موفقیت اعلامیه	شکست اعلامیه	گرفتن امتیاز شریک
تونی	4 بال	4 بال	8 بال
دوبل	2 بال	4 بال	4 بال
دوبل بازگشتی	4 بال	4 بال	4 بال
خاناک	3 بال	4 بال	4 بال
خاناک بازگشتی	6 بال	4 بال	4 بال

تیمی که بتواند 12 بال یا بیشتر را رو کند، برنده بازی است.

اگر هیچ یک از تیم‌ها 12 بال رو نکرده باشد، دست دیگری بازی می‌شود. اگر تیمی که به تازگی بال رو کرده است، بال‌های کمتری داشته باشد، همان دیلر دوباره دست را توزیع می‌کند. اگر بال‌ها مساوی باشند یا تیمی که به تازگی بال رو کرده جلوتر باشد، وظیفه دیلر به بازیکن بعدی سمت راست منتقل می‌شود.

کرنر

گفته‌ می شود تیمی که دقیقا 11 بال رو شده‌ دارد در ” کرنر” قرار گرفته‌‌ است. تیمی که در کرنر است مجاز به اعلام دوبل نیست، و در واقع هیچ فایده‌ای هم برای او نخواهد داشت زیرا فقط 1 بال برای بردن‌ نیاز است. اگر بازیکنی که تیمش در کرنر است، سهواً دوبل را اعلام کند، حریفان 4 بال را رو می‌کنند و امتیاز دیگری برای دست وجود ندارد.

با این حال، بازیکنی که تیمش در کرنر قرار گرفته‌ است، اجازه‌ دارد تونی یا خاناک ر اعلام کند.

جریمه‌ها

مجازات استاندارد برای نقض قوانین این است که حریفان تیم خاطی چهار بال را رو می‌کنند و امتیاز دیگری برای دست وجود ندارد. اگر 4 بال برای برنده شدن حریف متخلف در بازی کافی نباشد، کارت‌ها بر می‌خورند و یک دست جدید بازی می‌شود. برای مثال، جریمه 4 بال در موارد زیر اعمال می‌شود.

• بازیکنی با وجود داشتن کارتی از خال زمینه، از آن پیروی نمی‌کند. این به عنوان “colour cutting” شناخته می‌شود.
• یک بازیکن خارج از نوبت خود یک کارت بازی می‌کند.
• اعضای یک تیم به طور غیرقانونی با صحبت کردن یا زبان اشاره با هم ارتباط برقرار می‌کنند.
• جودی توسط بازیکنی که کارت‌های لازم را در اختیار ندارد اعلام می‌شود.

البته این به نسخه بازی و بازیکنان بستگی دارد که این مجازات‌ها با چه جدیتی اجرا شود. در یک بازی دوستانه، اشتباهات اتفاقی گاه و بیگاه قابل بخشش است.

یک عضو از هر تیم مسئول کارت‌های بال آن تیم است و باید تعداد صحیح بال‌ها را رو کند تا امتیاز جدید را قبل از کات شدن کارت‌ها برای دست بعدی باز کند. اگر این بازیکن فراموش کند که بال‌های امتیاز تیم قبل را از کات شدن کارت‌ها برای دست بعدی رو کند، آن امتیازها از بین می‌رود. طبق قوانین سختگیرانه، سایر اعضای تیم مجاز به یادآوری به شریک برای باز کردن کارت‌های بال نیستند. و جریمه انجام این کار 4 بال برای حریف است.

اگر یک اعلامیه جودی در زمان نامناسبی انجام شود، یعنی بعد از اولین یا سومین تریکی که تیم به دست آورد، حریف ممکن است «ماریال» را صدا بزند. و آن اعلامیه جودی را نمی‌توان در آن دست به ثمر رساند.

تغییرات در نسخه‌های مختلف بازی تونی

مانند اکثر بازی‌های سنتی، قوانین تونی از مکانی به مکان دیگر متفاوت است و هیچ استاندارد قابل قبول جهانی برای آن وجود ندارد. در ادامه به برخی از این انواع اشاره می‌کنیم.

چرخش نوبت دیلر

برخی به این شکل بازی می‌کنند که اگر تیم دیلر ببازد همان بازیکن دوباره توزیع می‌کند. اما اگر تیم دیلر برنده شود نوبت دیلر به سمت راست می‌چرخد. این اتفاق بدون توجه به امتیازات تیم‌هاست.

روش‌های کات

به طور کلی توافق شده است که بازیکنی که بسته‌ را کات می‌کند، مجاز به شمارش کارت‌ها به منظور کات در یک مکان خاص نیست. با این حال، چندین روش مختلف کات ممکن است مجاز باشد.

کات معمولی. بازیکن کات کننده یک دسته کارت را از پایین بسته‌ به سمت بالا جدا می‌کند. در بازی‌های دوستانه ممکن است به او اجازه داده‌ شود قبل از کات به کارت پایین بسته‌ نگاه کند. با این حال، هیچکس اجازه ندارد پس از کات به کارت پایینی نگاه کند.

کات روی میز. (این همان چیزی است که اکثر بازیکنان کارت غربی آن را به عنوان “کات معمولی” می‌شناسند.) دیلر بسته کارت‌ها را رو به پایین روی میز می‌گذارد و می‌گوید “کات روی میز “. کاتر یک دسته کارت را از بالای بسته‌ جدا می‌کند و آن را در کنار بسته‌ اصلی قرار می‌دهد. دیلر با قرار دادن‌ باقیمانده بسته اصلی در بالای دسته منتقل شده‌ توسط کاتر، کات را کامل می‌کند.

Ball Cut Three. دیلر بسته را روی میز می‌گذارد و می‌گوید “Ball Cut Three”. در این شرایط کاتر بسته اصلی را به سه دسته تقسیم می‌کند. و دیلر آنها را به ترتیب معکوس دوباره روی هم قرار می‌دهد.

پیشنهاد برای انتخاب حکم

در بعضی نسخه‌ها، وقتی هر دو نفر از اعضای یک تیم به طور همزمان پیشنهاد می‌دهند، 10 واحد به پیشنهاد اضافه نمی‌شود. به عنوان مثال، اگر هر دو عضو تیم دیلر ’10’ را اعلام کنند، پیشنهاد همان 10 محسوب می‌شود نه 20. حریفان همچنان باید تعیین کنند که کدام یک از آنها باید حکم را انتخاب کنند.

گرفتن امتیاز تونی شریک

برخی به این شکل بازی می‌کنند که اگر تونی شکست بخورد چون شریک اعلام کننده یک تریک را برنده شده است، حریف تنها شش بال را رو می‌کند، نه 8 بال.

خاناک

به نظر می‌رسد چندین تفسیر متفاوت از این اعلامیه وجود داشته باشد. برخی از نسخه‌ها شامل پیشنهاد برای حکم کردن هستند، بنابراین اعلامیه خاناک تنها زمانی موفق می‌شود که امتیاز کارت حریف کمتر از مجموع جودی اعلام کننده و 10 امتیاز برای آخرین تریک، منهای مجموع جودی خودشان و مقدار پیشنهادی باشد. برخی نه مقدار پیشنهادی برای حکم کردن را حساب می‌کنند و نه جودی حریف اعلام کننده خاناک را. بنابراین شرط موفقیت خاناک این است که مجموع کارت‌هایی که توسط حریفان اعلام کننده به دست می‌آید، کمتر از مجموع جودی و 10 امتیاز تریک آخر باشد.

معمولاً خاناک را فقط تیمی می‌تواند اعلام کند که جودی را اعلام کرده باشد. اما تعداد کمی از بازیکنان اجازه می‌دهند یک اعلامیه خاناک بدون جودی انجام شود. که تنها در موارد نادری که تیم دیگر کمتر از 10 امتیاز از کارت‌ها گرفته باشد، می‌تواند موفق شود. چنین تریکی باید متشکل از چهار کویین یا سه کویین و یک کینگ باشد.

بازی 13 امتیازی

برخی به این صورت بازی می‌کنند که اگر بازیکنی در حین بازی خاناک را اعلام کند، تعداد بال‌های مورد نیاز برای برنده شدن در آن بازی از 12 به 13 افزایش می‌یابد. امتیاز برنده 13 بال با پنهان کردن مجدد دو کارت بال برای نشان دادن صفر نشان داده می‌شود. برخی به طور کلی برای برنده شدن نیاز به 13 امتیاز دارند، صرف نظر از اینکه خاناک فراخوانده شده باشد یا خیر. در یک بازی 13 امتیازی، کرنر، به جای 11 امتیاز، 12 است.

پاک کردن امتیازات و شروع ثبت مجدد/ اصطلاحا Two to Clear

برخی معتقدند که اگر امتیازات در یک بازی 12 امتیازی به 11-11 یا در یک بازی 13 امتیازی به 12-12 برسد، یک تیم باید حداقل دو بال از حریف جلو بیفتد تا در بازی پیروز شود. این وضعیت شبیه به “دوس” در تنیس روی چمن است: هر دو تیم کارت‌های بال خود را در ابتدای بازی می‌بندند و دوباره از صفر شروع به ثبت امتیاز می‌کنند. به محض اینکه یک تیم دو یا چند بال برتری داشته باشد، بازی به پایان می‌رسد. با این حال توجه داشته باشید که این امکان وجود دارد که با دور زدن امتیاز “دوس” تنها با یک امتیاز برنده شوید.

به عنوان مثال اگر امتیاز 11-8 باشد و تیمی که 8 امتیاز دارد امتیاز 4 را برای تونی کسب کند، آن تیم برنده خواهد شد. در این نسخه، اعلامیه‌های دوبل یا خاناک در صورت نیاز برای دستیابی به برتری با دو بال مجاز است. برخی تنها زمانی که بازی 13 امتیازی (خاناک) باشد، این روش را انجام می‌دهند.

اعلامیه کورکورانه

برخی به یکی از اعضای تیم دیلر اجازه می‌دهند قبل از دیدن کارت‌هایشان پیشنهاد 10 را اعلام کنند. مخالفان ممکن است طبق معمول پیشنهادهای بالاتری بدهند، مشروط بر اینکه اعلام کنندگان به کارت‌های خود نگاه نکرده باشند. اعلامیه کورکورانه معمولاً قبل از پخش کارت شروع می‌شود و اگر این نوع اعلامیه وجود داشته باشد، در هر صورت باید قبل از برداشتن کارت توسط بازیکنان، با اعلام یک شماره تکمیل شود. اعلام کننده نهایی سپس به چهار کارت اول خود نگاه می‌کند و یکی از آنها را طبق معمول رو به پایین قرار می‌دهد تا خال حکم را تعیین کند. اعلام کننده این نوع اعلامیه مجاز به درخواست «آخرین کارت» نیست.

پس از توزیع کارت‌های باقی مانده، می‌توان طبق معمول تونی را اعلام کرد. اگر تونی وجود نداشته باشد، تیم اعلام کننده دو برابر امتیازی را که برای یک اعلامیه معمولی به ثمر می‌رساند، خواهد گرفت: 2 بال برای یک برد معمولی، 4 بال برای اعلامیه دوبل یا 6 بال برای خاناک. یک دوبل یا خاناک ناموفق طبق معمول 4 بال هزینه دارد. اگر تیم شمارش‌کننده برنده شود، طبق معمول امتیاز می‌گیرد: 2 بال برای یک برد معمولی، 4 بال برای یک دوبل بازگشتی یا 6 بال برای یک خاناک بازگشتی.

تونی کورکورانه

در بعضی نسخه‌ها به بازیکن اجازه داده می‌شود که تنها با دیدن چهار کارت، «تونی کورکورانه» را اعلام کند. سپس کارت‌های باقی‌مانده پخش می‌شوند، اما اعلام کننده تا زمانی که چهار کارت اول خود را بازی نکرده و چهار تریک را برنده نشده است، اجازه ندارد به دو کارت آخر خود نگاه کند. سپس اعلام کننده دو کارت آخر خود را برمی‌دارد و اینها نیز باید برنده شوند. و اعلام کننده برای برنده شدن باید تمام شش تریک را برنده شود. تونی کورکورانه در صورت موفقیت شش ال ارزش دارد: در صورت شکست، حریفان شش بال را رو می‌کنند. معمولاً در صورت گرفتن امتیاز شریک، حریفان به جای شش بال، هر تعداد بال توافقی را رو می‌کنند. از آنجایی که شانس موفقیت بسیار کم است، ارائه این پیشنهاد نشانه شجاعت، حماقت یا ناامیدی شدید است!

برخی از بازیکنان برای تونی کورکورانه به جای 6 بال، هشت بال برای برد یا باخت در نظر می‌گیرند.

رویال

برخی ورژن‌ها به بازیکن اجازه می‌دهند که پس از توزیع دو کارت آخر، “رویال” را اعلام کند. این اعلامیه شبیه به Thunee است، اما رتبه بندی کارت‌ها در آن معکوس است. به طوری که در هر خال، کویین بالاترین رتبه و پس از آن کینگ، ده، آس، نه و جک (پایین ترین) قرار دارند. مشابه تونی، اعلام کننده اولین تریک را شروع می‌کند. خال اولین کارت بازی شده خال حکم است. و اعلام کننده برای موفقیت باید تمام شش تریک را برنده شود. امتیازها مانند تونی است. برخی نیز امکان اعلام رویال کورکورانه را می‌دهند. این هم شبیه به تونی کورکورانه است، اما با رتبه‌بندی کارت معکوس.

تونی شش نفره

شش بازیکن در دو تیم سه نفره بازی می‌کنند که هر بازیکن بین دو حریف خود می‌نشیند. امتیازات بازی مانند بازی چهار نفره است.

توزیع اولیه، سه کارت برای هر بازیکن است. پس از پیشنهادها و انتخاب حکم، به هر بازیکن یک کارت دیگر داده می‌شود تا همه چهار کارت داشته باشند.

تونی کورکورانه در صورت مجاز بودن، ممکن است بر اساس سه کارت اول بازیکن اعلام شود. پس از بازی این سه کارت، بازیکن کارت چهارم را برمی‌گرداند و امیدوار است که آن نیز برنده شود.

دو اعلامیه ویژه در بازی شش نفره وجود دارد:

تریپ

بازیکنی که در دور اول توزیع به او سه کارت مساوی داده می‌شود، می‌تواند تریپ را اعلام کند. در تریپ هیچ حکمی وجود ندارد و در سه تریک اول، سه کارت مساوی بالاتر از جک به عنوان بالاترین کارت‌های بازیکنان به حساب می‌آیند. اعلام کننده کارت‌های مساوی را در سه تریک اول بازی می‌کند و سایر بازیکنان در صورت امکان باید از این خال پیروی کنند. بازیکنانی که نمی‌توانند از خال زمینه پیروی کنند، می‌توانند هر کارتی را بازی کنند. برای آخرین تریک، کارت‌ها به رتبه بندی عادی خود باز می‌گردند (جک در بالاترین رتبه). اعلام کننده چهارمین و آخرین کارت خود را که تا آن لحظه رو به پایین روی میز باقی مانده است بازی می‌کند. اگر این کارت برنده تریک باشد، اعلام کننده تریپ موفق می‌شود و سه بال را رو می‌کند. اگر هر بازیکن دیگری آخرین تریک را برنده شد، حریف سه بال را رو می‌کند.

(برخی به این شکل بازی می‌کنند که در شرایط گرفتن امتیاز شریک، جایی که یکی از شرکای اعلام کننده تریپ برنده آخرین تریک می‌شود، حریف شش بال را رو می‌کند.)

مونی

پس از توزیع کارت چهارم، بازیکنی با چهار کارت از همان خال با رهبری جک، می‌تواند «Moenie» را اعلام کند. اعلام کننده بازی اولین تریک را شروع می‌کند و باید هر تریک را برنده شود. اگر اعلام کننده همه تریک‌ها را برد، تیم اعلام کننده چهار بال را رو می‌کند. اگر حریفان اعلام کننده در یک تریک پیروز شوند، حریفان چهار بال را رو می‌کنند. در صورت “گرفتن امتیاز شریک” که در آن یکی از شرکای اعلام کننده تریک را برنده می‌شود، حریف هشت بال را رو می‌کند. (گرفتن امتیاز شریک فقط در بدترین حالت اتفاق می‌افتد که کارت‌های اعلام کننده J-10-K-Q باشد و یکی از شریک‌ها هم 9 و هم آس این خال را در اختیار داشته باشد.)

تونی دو نفره

توافق کلی وجود دارد که تونی برای چهار یا شش بازیکن بهترین حالت بازی است. اما اگر فقط دو بازیکن در دسترس باشند، یک بازی دو نفره هم امکان‌پذیر است. هرچند جذابیت کمتری دارد. دو روش مختلف برای بازی وجود دارد.

بازی دونفره با دو دست

دیلر 4 کارت به هر بازیکن می‌دهد و غیردیلر با قراردادن یک کارت رو به پایین، خال حکم را انتخاب می‌کند. دیلر می‌تواند با پیشنهاد 10 شروع کند تا بتواند حکم را تعیین کند. و سپس بازیکنان می توانند به طور متناوب پیشنهاد دهند. پیشنهادها هر بار 10 تا افزایش می‌یابد، مانند بازی 4 نفره. سپس دیلر به هر کدام 2 کارت دیگر می‌دهد و هر بازیکن می‌تواند بر اساس شش کارت خود تونی را اعلام کند. اگر تونی اعلام شود، اعلام کننده حکم را انتخاب می‌کند و بازی را شروع می‌کند. برای موفقیت باید تمام 6 تریک را برنده شود: در این مورد 12 کارت پخش نشده نادیده گرفته می‌شوند. اگر تونی وجود نداشته باشد، حریف حاکم پیشروی می‌کند و 6 تریک انجام می‌شود.

پس از این، دیلر بقیه کارت‌ها را توزیع می‌کند – به هر کدام 4 + 2 کارت دیگر، و 6 تریک آخر با حفظ همان خال حکم قبلی انجام می‌شود. برنده تریک12 (آخرین تریک دست دوم) طبق معمول 10 امتیاز اضافی از بازیکن دیگر می‌گیرد. جودی‌ها را می‌توان در دست‌های اول و دوم، زمانی که بازیکن اولین یا سومین تریک خود را در آن دست 6 کارتی برنده شد، اعلام کرد.

برد بازی

بازیکنی که در حال شمارش است برای برنده شدن به حداقل 125 امتیاز کارت نیاز دارد. طبق معمول امتیازات برای آخرین تریک، هر پیشنهاد برای تعیین حکم و هر جودی باید مجاز باشد. به عنوان مثال اگر حریف 10 را برای تعیین حکم اعلام کرد، جودی 20 را اعلام کرد و آخرین تریک را برد، بازیکن مقابل در واقع برای برنده شدن به 145 امتیاز در کارت نیاز دارد (125-10+20+10). دوبل و خاناک در این نسخه نادر هستند، اما در صورت وجود شرایط توسط بازیکنی که کارت برنده را در تریک 12 بازی می‌کند می‌تواند اعلام شود. امتیازات بال مانند بازی‌های 4 نفره است.

بازی با کارت‌های رو به بالا

دیلر یک ردیف از شش کارت رو به پایین جلوی هر بازیکن می‌گذارد و سپس به هر بازیکن یک دست 4 کارتی می‌دهد. غیردیلر یک کارت را رو به پایین قرار می‌دهد تا حکم را مشخص کند. و بازیکنان می‌توانند طبق معمول با افزایش 10 تایی پیشنهاد دهند. سپس دیلر به هر کدام 2 کارت دیگر می‌دهد و هر بازیکن می‌تواند بر اساس شش کارت خود تونی را اعلام کند. اگر تونی اعلام شود، اعلام کننده حکم را انتخاب و بازی را آغاز می‌کند. و برای موفقیت باید تمام 6 تریک را برنده شود: 12 کارت رو به پایین در این مورد نادیده گرفته می‌شوند.

اگر تونی وجود نداشته باشد، حریف حاکم بازی را شروع می‌کند. و پس از اولین تریک، هر یک از بازیکنان 5 کارت باقی مانده دست خود را رو به بالا روی 5 کارت رو به پایین خود قرار می‌دهد و 5 دسته از دو کارت ایجاد می‌کند و ششمین کارت رو به پایین را برمی‌گرداند. تریک‌های باقی مانده با کارت‌های رو به بالای بازیکنان انجام می‌شود. وقتی کارتی بازی می‌شود که زیر آن یک کارت رو به پایین قرار دارد، کارت رو به پایین در پایان تریک رو به بالا می‌چرخد و در تریک بعدی برای بازی در دسترس قرار داده می‌شود.

اگر ترکیبی از جودی در کارت‌های رو به بالای متعلق به یک بازیکن ظاهر شود، بازیکن می‌تواند دفعه بعد که یک تریک را برد، آن را اعلام کند. مشروط بر اینکه کارت‌های جودی هنوز در جای خود باشند. با این حال، در صورتی که جک همان خال جودی بعداً ظاهر شود یک جودی 20 یا جودی 40 را نمی‌توان به 30 یا 50 افزایش داد.

برد بازی

بازیکنی که در حال شمارش است برای برنده شدن به حداقل 125 امتیاز کارت نیاز دارد. طبق معمول امتیازات برای آخرین تریک، هر پیشنهاد برای ایجاد حکم و هر جودی و همچنین امتیازات کارت‌های واقعی باید مجاز باشد. در صورت داشتن شرایط، هنگام بازی با کارت برنده در آخرین تریک، می‌توان دوبل یا خاناک را اعلام کرد. امتیازات بال مانند بازی 4 نفره است.

سایر صفحات وب و نرم افزار Thunee

• خلاصه ای از قوانین Thunee در www.thunee.com منتشر شده است که در این وبسایت نسخه کامپیوتری بازی نیز موجود است.
• Ugen Govender یک برنامه Thunee برای اندروید را توسعه داده است.
• امکان بازی آنلاین Thunee در Playthunee.com موجود است.

واژه شناسی

اصطلاحات انگلیسی که توسط بازیکنان تونی برای توصیف بخش‌های مختلف بازی استفاده می‌شود، با اصطلاحات استانداردی که معمولاً در ادبیات بازی‌های کارتی زبان انگلیسی استفاده می‌شود، متفاوت است. برای بهره‌مندی خوانندگانی که با دیگر بازی‌های کارتی آشنا هستند و با تونی به تازگی آشنا می‌شوند، این صفحه بیشتر از اصطلاحات استاندارد به جای اصطلاحات خاص Thunee استفاده می‌کند. برای کمک به درک توضیحات تونی که توسط بازیکنان بازی نوشته شده است، برخی از تفاوت‌ها در ادامه ذکر شده است.

دست یا تریک؟

Thunee یک بازی تریکی است، اما بازیکنان تونی بیشتر از کلمه “hand”/ دست، به جای “trick”/تریک، برای توصیف روند بازی هر بازیکن در نوبت خود با یک کارت استفاده می‌کنند. و بهترین کارت بازی شده برنده آن مجموعه کارت است. آنها می‌گویند که بالاترین برنده “دست” را می‌برد. به برندگان آخرین “دست” 10 امتیاز پرداخت می‌شود و غیره. این می‌تواند گیج‌کننده باشد، زیرا همان کلمه «دست» می‌تواند دو معنی دیگر داشته باشد: مجموعه کارت‌هایی که یک بازیکن نگه می‌دارد، و دوره بازی از ابتدای یک توزیع تا شروع توزیع بعدی. بنابراین در این صفحه ما از کلمه “تریک” به جای “دست” برای مجموعه‌ای استفاده کرده‌ایم که هر بازیکن طی آن در نوبت خود یک کارت بازی می‌کند.

پیشنهاد و اعلامیه‌ها

پس از بخش اول توزیع کارت، فرآیندی وجود دارد که در بیشتر بازی‌های کارتی «بیدینگ» نامیده می‌شود. به موجب آن بازیکنان مختلف می‌توانند در ازای دادن تعداد معینی امتیاز، اجازه انتخاب خال حکم را داشته باشند. همچنین، در طول بازی، بازیکنان مجاز به اعلام برخی از کارت‌های دست خود و اعلام موفقیت‌هایی مانند برنده شدن در تمام تریک‌ها یا نگه داشتن امتیاز حریفان زیر یک مجموع معین هستند. همه این پیشنهادات و اعلامیه‌های بازیکنان در این بازی به عنوان “تماس/ call” شناخته می‌شوند. اما در این صفحه با همان اصطلاحات اصلی از آنها یاد می‌شود.

حکم کردن و بازی کارت حکم

در ادبیات بازی کارتی انگلیسی، ‘to trump’ معمولاً به معنای بازی کردن یک کارت حکم در تریکی است که خال زمینه آن غیرحکم است. که در بسیاری از بازی‌ها مانند این بازی تنها در صورتی مجاز است که بازیکن کارتی از خال زمینه را نداشته باشد. اما بازیکنان تونی به طور کلی از کلمه “کات” به جای “ترامپ یا حکم کردن” برای بازی یک کارت حکم در یک تریک غیر حکم استفاده می‌کنند. برای بازیکنان تونی، “ترامپ یا حکم” به معنای انتخاب خال حکم قبل از شروع بازی است؛ معمولاً با قرار دادن یک کارت رو به پایین. در این صفحه، ما این اتفاق را “حکم کردن” نامیده‌ایم.

تونی نیجریه

بازیکنان و کارت‌ها

چهار بازیکن در تیم‌های ثابت وجود دارد که اعضای تیم مقابل یکدیگر می‌نشینند. 32 کارت از یک بسته بین‌المللی استاندارد استفاده می‌شود. کارت‌های هر خال از بالا تا پایین به صورت J-9-A-10-K-Q-8-7 رتبه بندی می‌شوند.

توزیع کارت، بیدینگ و بازی در جهت عقربه ساعت هستند.

توزیع کارت‌های دست و بیدینگ

دیلر اول با یک فرآیند تصادفی انتخاب می‌شود، مانند کشیدن کارت از بسته کارتی که بر خورده باشد.

برای دست‌های بعدی، دیلر بازیکنی است که بیشترین تریک‌ها را در دستی که بازی کرده‌اید، برنده باشد. در صورت تساوی بین حریفان، بازیکن تیمی که امتیاز تجمعی بالاتری دارد، دیلر خواهد بود. اگر این کار تساوی را از بین نبرد، مدعیان کارت می‌کشند تا تصمیم بگیرند که کدام یک از آنها در مرحله بعدی دیلر باشند.

دیلر کارت‌ها را بر می‌زند و آنها را یکی یکی توزیع می‌کند، تا زمانی که همه بازیکنان پنج کارت داشته باشند.

بازیکنان به کارت‌های خود نگاه می‌کنند و اگر هر یک از تیم‌ها متوجه شود که کارت‌های آنها خیلی بد است، می‌توانند این موضوع را اعلام کنند. کارت‌ها جمع می‌شوند و حریفان آنها 3 امتیاز می‌گیرند. به محض اینکه بیدینگ شروع شد، دیگر برای واگذاری دیر شده است.

فرایند دقیق بیدینگ و انتخاب حکم

بازیکن سمت چپ دیلر، بیدینگ را شروع می‌کند و بازیکنان به ترتیب در جهت عقربه ساعت دور میز صحبت می‌کنند. هر بازیکن در نوبت خود یا یک عدد پیشنهاد می‌دهد یا پاس می‌کند. اعداد نشان دهنده تعداد تریک‌هایی است که یک تیم برای برنده شدن در بازی خواهد گرفت.

حداقل پیشنهاد 1 است و هر بازیکن در نوبت خود باید یا تعداد بیشتری از پیشنهاد قبلی پیشنهاد دهد یا نوبت خود را پاس کند. بیدینگ به هر تعداد دور لازم تا زمانی که سه بازیکن پاس کنند ادامه می‌یابد. بازیکنی که پاس کرده باشد نمی‌تواند دوباره پیشنهاد بدهد. اما بازیکنی که پیشنهاد بالاتری روی پیشنهادش داده شده، می‌تواند در نوبت بعدی خود پیشنهاد بیشتری بدهد.

صاحب آخرین و بالاترین پیشنهاد، بر اساس دست پنج کارتی خود، خال حکم را انتخاب می‌کند. و باید قبل از پخش شدن کارت‌های باقیمانده، خال حکم را اعلام کند. (در حالت غیرمعمول که سه بازیکن اول همه پاس کنند، دیلر 1 را پیشنهاد می‌دهد و خال حکم را انتخاب می‌کند.)

ادامه توزیع کارت

سپس دیلر کارت‌های باقیمانده را یکی یکی به بازیکنان تحویل می‌دهد: هر بازیکن در قسمت دوم توزیع، سه کارت دریافت می‌کند. به طوری که در نهایت همه یک دست از هشت کارت داشته باشند.

بازی

صاحب بالاترین پیشنهاد بازی در تریک اول را شروع می‌کند و اجازه بازی یک کارت حکم در این موقعیت را ندارد. بازیکنان در صورت توانایی باید از خال زمینه پیروی کنند. بازیکنی که هیچ کارتی از خال زمینه ندارد می‌تواند هر کارتی را بازی کند. در تریکی که کارت حکم در آن بازی شده باشد، بالاترین حکم برنده است. اگر هیچ کس یک کارت حکم بازی نکند، تریک توسط بالاترین کارت حکم به دست می‌آید.

کارت‌های هر تریک پس از پایان، جمع می‌شود و رو به پایین در مقابل برنده تریک چیده می‌شود. برنده هر تریک بازی تریک بعدی را شروع می‌کند. از تریک دوم به بعد، بازیکنان آزادند که برای شروع هر کارتی را بازی کنند: اگر بخواهند ممکن است یک کارت حکم را در شروع تریک بازی کنند.

امتیازدهی

هر تیم قراردادی دارد که بر اساس بالاترین پیشنهاد مطرح شده توسط هر یک از اعضای تیم است. اگر هر دو نفر از یک تیم پاس کنند، قرارداد آنها صفر است.

هر بازیکن تعداد تریک‌های برنده شده را می‌شمارد. با این حال، بازیکنی که بدون هیچ پیشنهادی فقط پاس کرده است، نمی‌تواند امتیاز بیش از یک تریک را به ثمر برساند. بازیکنانی که یک عدد پیشنهاد داده‌اند می‌توانند تمام تریک‌هایی را که برنده می‌شوند بشمارند.

هر تیم کل تریک‌هایی که بازیکنانش به دست آورده را جمع آوری می‌کند. اگر این مقدار بیشتر یا مساوی با قرارداد آنها باشد، امتیاز تریک‌هایی را که برنده شدند، به ثمر می‌رسانند و ثبت می‌کنند. اگر تعداد تریک‌های برنده شده توسط یک تیم کمتر از قرارداد آنها باشد، تریک‌های برنده شده توسط بازیکنان آن تیم اصلاً به حساب نمی‌آیند. با این حال، تیمی که قراردادش شکست خورده است، در صورتی که یکی از اعضای آن تیم فقط با پاس دادن، تریک را برنده شود، همچنان می‌تواند یک امتیاز کسب کند.

مثال 1

بازیکن جنوبی دیلر است، پیشنهادات به این صورت هستند: بازیکن غربی 1، شمالی 2، شرقی 3، بازیکن جنوبی پاس می‌کند، پاس غربی، پیشنهاد بازیکن شمالی 4 است، بازیکن شرقی پاس می‌کند.

بازیکن شمالی حکم را اعلام می‌کند. در جریان بازی هر یک از بازیکنان 2 تریک را برنده می‌شوند.

تیم شرق+غرب 4 تریک را بردند و قراردادشان 3 بود، پس 4 امتیاز گرفتند.

از آنجایی که بازیکن جنوبی فقط پاس کرده بود، فقط اولین تریک او مهم است. بنابراین تیم شمال + جنوب فقط 3 تریک برنده دارند، بنابراین قرارداد 4 آنها شکست می‌خورد. پس تریک‌های شمال به حساب نمی‌آیند. اما از آنجا که بازیکن جنوبی پاس کرده، شمال + جنوب همچنان 1 امتیاز برای تریک جنوب می‌گیرد.

مثال 2

بازیکن جنوبی دیلر است، پیشنهادات به این صورت هستند: بازیکن غربی 1، بازیکن شمالی پاس می‌کند، شرقی 3، پاس جنوبی، پاس غربی.

بازیکن شرق حکم را اعلام می‌کند. در جریان بازی، بازیکن غرب 3 تریک، شمال 2، شرق 2 و جنوب 1 تریک را برنده می‌شوند.

تیم شرق + غرب قرارداد 3 خود را برنده می‌شوند. و از آنجایی که هر دوی آنها پیشنهاد داده‌اند، 5 امتیاز تمام تریک‌های خود را می‌گیرند.

تیم شمال+جنوب هر دو پاس کرده بودند، اما می‌توانند هر کدام امتیاز 1 تریک و مجموعا 2 امتیاز را کسب کنند.

اگر یک تیم برنده هر هشت تریک باشد، بدون توجه به پیشنهاد، 10 امتیاز کسب می‌کند. در حالی که تیم دیگر هیچ امتیازی کسب نخواهد گرفت. این به عنوان “Capture” شناخته می‌شود.

یک امتیاز تجمعی برای هر تیم محاسبه می‌شود. اگر‌ یک تیم امتیاز تجمعی 16 یا بیشتر داشته‌ باشد، آن تیم برنده‌‌‌ بازی است. اگر هر دو تیم 16 امتیاز یا بیشتر داشته‌‌ باشند، تیمی که امتیاز بیشتری کسب کند برنده‌‌‌ می‌شود. اگر امتیازات آنها مساوی باشد، یک دست دیگر بازی می‌شود.

---

 [ST1]