معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی سم سیپ (Sam Sip)

سم سیپ (Sam Sip) یا پاسم سیپ (Pa-Som Sip) یک بازی با محوریت کشیدن‌ و کنارگذاشتن‌ کارت است که در تایلند و برمه انجام می‌شود. هدف این بازی جمع آوری جفت کارت‌هایی است که مجموع آنها به 10 می‌رسد، جفت‌های 10 و پیکچرکارت‌های جفت مساوی است. نام تایلندیاین بازی ผสมสิบ است که به معنای چیزی شبیه “10های مخلوط” است.

اولین توضیح در این صفحه بر اساس گزارش دن گلیمنه از نسخه‌ای است که او در می 2001 از یک گروه چهار نفره از دختران نوجوان در یکی از جزایر کوچک پوکت یاد گرفت.

در ادامه این مقاله به معرفی و آموزش کامل این بازی و انواع آن خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

بازیکنان، کارت‌ها و سهام

بازی برای 2 تا 6 بازیکن ساخته‌ شده‌ و بهترین حالت بازی با 4 یا 5 بازیکن امکان پذیر است. از یک بسته‌ استاندارد سبک انگلیسی-آمریکایی با سه جوکر استفاده‌ می‌شود: در کل 55 کارت داریم. توزیع کارت‌ها و بازی خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

بازیکنان باید در مورد شرط‌ها توافق کنند. در این بازی شرط اولیه 5 بات تایلندی بود که بلافاصله توسط بازنده‌ها به برنده دست پرداخت می‌شد. برای دست بعدی، شرط‌ها به 10 بات، سپس به 15، سپس 20، 25، 30 و به همین ترتیب افزایش می‌یافت. همیشه بلافاصله شرط به برنده دست پرداخت می‌شد، تا زمانی که یک بازیکن به دلیل نداشتن پول مجبور به خروج شد. سپس سهام به 5 بات کاهش یافت و دوباره مبلغ آن بالا رفت، تا زمانی که بازیکن دیگری ناک اوت شد. باقی بازی هم به همین ترتیب ادامه می‌یابد و در نهایت یک بازیکن برنده بازی می‌شود.

توزیع کارت‌ها در بازی سم سیپ (Sam Sip)

دیلر کارت‌ها را بر می‌زند و به یکی از بازیکنان دیگر پیشنهاد می‌کند تا آنها را کات کند. بازیکن کات کننده‌‌ حدود یک سوم بسته‌ را برمی‌دارد و این قسمت را رو به پایین در وسط سطح بازی (میز یا زمین) قرار می‌دهد.

سپس دیلر، با شروع از خود، به هر بازیکن در جهت خلاف عقربه‌های ساعت، 5کارت و هر بار یک کارت تحویل می‌دهد. سپس کارت بعدی بالا آورده‌ می‌شود و روی سطح بازی قرار می‌گیرد تا برای تمام بازیکنان قابل مشاهده‌ باشد. در نهایت فروشنده کارت‌های رو نشده‌ باقیمانده‌ را روی کارت‌هایی که قبلاً توسط کات کننده وسط میز قرار داده‌ شده‌ بود، رو به پایین می‌گذارد. بنابراین مرحله کات را پس از توزیع کارت‌ها کامل می‌کند. همانطور که در زیر توضیح داده‌‌ شده‌‌ است، کارت رو به بالا به عنوان یک نشانگر کارت وایلد عمل می‌کند.

برنده هر دست دیلر دست بعدی خواهد بود.

نحوه انجام بازی سم سیپ

دیلر کارت بالایی از استاک را به دست خود اضافه می‌کند و بازی شروع می‌شود، به طوری که دست دیلر اکنون شامل شش کارت است. سپس یک کارت (هر کارتی) را از دست خود کنار می‌گذارد و آن را رو به بالا در مقابل بازیکن بعدی سمت راستی خود قرار می‌دهد. این بازیکن می‌تواند این کارت یا کارت بالایی (رو نشده) استاک رو به پایین را بردارد و آن را به دست خود اضافه کند. اکنون دست او از شش کارت تشکیل شده‌ است، بنابراین یکی از کارت‌های خود را به دلخواه دور می‌اندازد. و آن را رو به بالا در مقابل بازیکن بعدی در سمت راست خود قرار می‌دهد.

بازی به همین ترتیب، به ترتیب خلاف جهت عقربه ساعت ادامه می‌یابد. توجه: یک بازیکن همیشه پنج کارت در دست دارد، به جز زمانی که کارت دور انداخته شده را از بازیکن سمت چپ خود یا کارت بالایی را از استاک برداشته باشد، در این مدت کوتاه و قبل از دور انداختن کارت خود، شش کارت در دست دارد. با پیشرفت بازی، دسته‌ای از کارت‌های استفاده نشده در مقابل هر بازیکن جمع می‌شود. هر بازیکن در نوبت خود، فقط می‌تواند کارت بالایی استاک یا کارت بالایی دسته کارت دور انداخته‌ شده‌ روبروی خود را بردارد (کارتی که بازیکن قبلی آن را دور انداخته‌ است). کارت‌های دورانداخته‌ شده‌ قبلی دسته هر بازیکن و همه کارت‌های موجود در دسته دور انداخته شده بازیکنان دیگر برای همه غیرقابل دسترسی هستند.

برنده هر دست چگونه مشخص می‌شود؟

به محض اینکه یک بازیکن شش کارت را در سه “جفت” در دست داشته‌ باشد، برنده دست شده‌ است. یک جفت می‌تواند به هریک از شکل‌های زیر باشد

1. دو کارت که مجموع آنها به 10 برسد (یک 3 و یک 7 یا یک آس و یک 9 یا دو ورق 5 و به همین ترتیب – آس‌ها 1 محاسبه می‌شوند)، یا
2. دو کارت کورت یا پیکچرکارت برابر و مشابه (دو جک یا دو کویین یا دو کینگ) یا دو کارت 10.

همچنین وایلد کارت را می‌توان به عنوان جایگزینی برای هر کارت مورد نیاز استفاده کرد. بنابراین وایلد کارت همراه با هر کارت دیگری یک جفت را می‌سازد. دو نوع کارت وایلد وجود دارد:

• سه کارت جوکر
• سه کارت برابر با کارتی که دقیقا بعد از توزیع کارت‌ها رو شده‌ است.

به عنوان مثال، اگر یک کارت 4 بعد از توزیع دست رو شود، همه کارت‌های 4 و همه جوکرها وایلد هستند. اگر جوکر رو شود، هیچ کارت وایلد دیگری وجود ندارد. کارت نشانگر کارت وایلد که پس از توزیع دست رو شده‌، ممکن است هرگز توسط بازیکنی انتخاب و برداشته‌ نشود.

علاوه بر این، دو نوع دست خاص به عنوان دست برنده وجود دارد:

1. یک دست حاوی سه آس و هر سه کارت دیگر
2. یک دست که هر 6کارت آن از یک خال باشند، برای مثال شش کارت پیک.

انواع بازی سم سیپ (Sam Sip)

نسخه کورات

مارکوس بردلی نسخه متفاوتی از بازی را توصیف می‌کند که در روستاهای شمال کورات تایلند بازی می‌شود. در این نسخه یک بسته کارت 52 تایی بدون جوکر استفاده‌‌ می‌شود. توزیع کارت‌ها مانند نسخه بالا شروع می‌شود، اما پس از دادن‌ پنج کارت به هر بازیکن، دیلر دو کارت را برمی‌گرداند. سپس یکی را جلوی خودش و دیگری را در وسط میز قرار می‌دهد. کارت وسط میز نشانگر کارت وایلد است و به آن جوک/joke می‌گویند.

قبل از توزیع دست، هر بازیکن باید یک یا دو شرط بگذارد. شرط اول (اجباری) در پات اصلی می‌رود که توسط برنده بازی گرفته‌ می‌شود. شرط دوم (اختیاری) در پات جوک قرار می‌گیرد که توسط بازیکنی که یک کارت وایلد (برابر با کارت جوک) در دست پنج کارته اصلی داشته باشد برنده می‌شود. اندازه شرط‌ها از قبل تعیین شده‌‌ است – به عنوان مثال 10 بات برای پات اصلی و 5 بات برای پات جوک.

برد پات جوک

پس از توزیع دست، هر بازیکنی که در پات جوک مشارکت داشته باشد و کارت وایلد داشته باشد، می‌تواند آن را نشان دهد و پات را بگیرد. اگر یک بازیکن دو کارت وایلد و دیگری یک کارت داشته باشد، بازیکنی که دو کارت وایلد دارد صاحب پات خواهد شد. اگر‌ دو یا سه بازیکن هر کدام یک کارت وایلد داشته باشند، کارتی که از بالاترین خال باشد برنده می‌شود؛ خال کارت‌ها از بالا به پایین به این شکل رتبه‌بندی می‌شوند: پیک، دل، خشت، گشنیز. اگر کسی که در جوک پات مشارکت کرده باشد، کارت وایلد نداشته باشد، پات به دست بعدی منتقل می‌شود. زمانی که از قبل پولی در ظرف جوک وجود داشته باشد، بازیکنانی که در آن مشارکت نکرده‌اند، ممکن است سهام خود را اضافه کنند. کسانی که از قبل سهمی در جوک پات دارند مجبور نیستند دوباره پرداختی داشته باشند.

فرقی نمی‌کند که پات جوک برنده شده باشد یا خیر، دیلر بازی را با برداشتن کارت بالایی سهام یا کارت رو به بالای جلوی خود آغاز می‌کند و یکی از شش کارت خود را در مقابل بازیکن سمت راست او کنار می‌گذارد. بازی در خلاف جهت عقربه ساعت ادامه می‌یابد، درست مانند نسخه Phucket که بالاتر توضیح داده شد.

هدف بازی

هدف این است که سه “جفت” بسازیم. منظور از یک “جفت” دو کارت است که مجموع آنها به 10 برسد؛ دو کارت 10، دو جک، دو کویین یا دو کینگ هم جفت هستند. مانند نسخه بالایی کارت‌هایی از رنک کارت نشانگر کارت وایلد می‌توانند برای نشان دادن‌ هر کارت مورد نظر استفاده‌‌ شوند. اگر موجودی تمام شود، کارت‌های کنارگذاشته‌ شده‌ جمع‌آوری می‌شوند و برای ایجاد یک استاک جدید بر می‌خورند و بازی ادامه می‌یابد.

کارت کلیدی

اگر نشانگر کارت وایلد یک کارت آس، 2، 3، 4، 6، 7، 8 یا 9 باشد، کارت‌هایی که در حالت عادی (اگر این کارت وایلد نبود) با این کارت مجموعاً به 10 می‌رسیدند، کارت‌های کلیدی (یا شت کارت) نامیده‌ می‌شوند. به عنوان مثال، اگر 3 به عنوان نشانگر کارت وایلد رو شود، همه 7ها کارت‌های کلیدی هستند. کارت کلیدی را نمی‌توان برای تشکیل یک دست برنده استفاده کرد. تنها کاری که می‌توانید با یک کارت کلیدی انجام دهید دور انداختن آن است.

تفاوت نسخه کورات با نسخه اصلی بازی

در این نسخه دست‌های ویژه متشکل از سه آس یا شش کارت از یک خال اهمیت خاصی ندارند. در عوض، هر بازیکنی که در دست پنج کارته اولیه سه کارت مساوی به او داده شود، بدون بازی، برنده پات اصلی است. اگر هیچ بازیکنی سه کارت نداشته باشد، و به هر بازیکن دو کارت کلیدی در دست پنج کارته‌اش داده شود، کارت‌ها برگردانده می‌شوند و آن بازیکن دیلر بعدی می‌شود. در هر دوی این موارد (سه کارت یا دو کارت کلیدی)، ممکن است بازیکنی که در پات مشارکت داشته و به او کارت وایلد داده شده است، جوک پات را برنده شود. پس از برگرداندن یک دست که به دلیل داشتن دو کارت کلیدی یک بازیکن انجام شده بود، پات اصلی برای دست بعدی باقی می‌ماند و طبق معمول هر کسی که قبلاً سهمی در ظرف جوک نداشته باشد می‌تواند در آن مشارکت کند.

در موارد غیرمعمولی که دو بازیکن هر دو دستی از 3کارت مشابه داشته باشند، سه کارتی که رنک بالاتری دارند، پات اصلی را برنده می‌شوند.
کارت‌ها از بالا تا پایین به این شکل رتبه بندی می‌شوند: (آس کمترین رتبه را دارد) K-Q-J-10-9-8-7-6-5-4-3-2-A
هر چهار کارت مشابه ترکیب‌های 3تایی را شکست می‌دهد و اگر چندین بازیکن ترکیب 4تایی داشته باشند، مجموعه‌ای که رنک بالاتری دارد برنده می‌شود.

نسخه دیگری از بازی: سام رینولدز یک بازی شبیه به بازی بالایی اما کمی ساده‌تر را گزارش می‌دهد که در چیانگ مای بازی می‌شود. در این نسخه پات جوک وجود ندارد و هر کارتی (از جمله کارت کلیدی) می‌تواند یک جفت با کارت وایلد بسازد. همچنین دست‌های ویژه شامل سه کارت از یک نوع یا دو کارت کلیدی اهمیتی ندارند.

نسخه بانکوک

الکسی لوباشف نسخه ساده‌تری را توصیف می‌کند که در بانکوک بازی می‌شود، که توسط راهنمایش Wisit برای او توضیح داده‌ شده‌ است.

این بازی از یک بسته 52 کارتی بدون جوکر استفاده‌‌‌ می‌کند. طبق توافق بازیکنان، ممکن است کارت‌ها در جهت عقربه‌های ساعت یا خلاف جهت عقربه‌های ساعت پخش شود. دیلر اول با دادن‌ یک کارت رو به بالا به هر بازیکن انتخاب می‌شود: بازیکن صاحب بالاترین کارت توزیع شده‌ -آس در این حالت رنک بالایی دارد- دیلر بازی است. اگر دو یا چند بازیکن دارای کارت‌های یکسان باشند، رده بندی خال کارت‌ها از بالا به پایین به این صورت است:  پیک، دل، خشت، گشنیز.

اگر برای بدست آوردن‌ پول بازی کنید، قبل از هر دست، هر بازیکن باید یک سهم ثابت در پات بگذارد. دیلر ابتدا یک کارت را در وسط قرار می‌دهد، سپس پنج کارت را به هر بازیکن می‌دهد و بقیه بسته را رو به پایین در کنار کارت وسط میز قرار می‌دهد تا یک استاک تشکیل شود.

اگر به بازیکنی کارتی از همان رتبه کارت برگردانده‌ شده‌ داده‌ شود، توسط هر حریف به آن بازیکن مبلغی برابر با شرط اولیه پرداخت می‌شود. اگر چند بازیکن چنین کارتی داشته باشند، فقط کارتی که بالاترین خال را دارد برنده می‌شود. خال‌ها مانند بالا رتبه بندی می‌شوند.

هیچ کارت وایلد یا کارت کلیدی در این نسخه وجود ندارد. دیلر بازی را شروع می‌کند و ممکن است کارت بالایی استاک یا کارت رو به بالای وسط میز را بگیرد و سپس یک کارت رو به بالا را کنار بگذارد. کارت‌های کنار گذاشته‌ شده‌ در یک دسته کارت در وسط میز قرار می‌گیرند. به طوری که برای همه بازیکنان قابل مشاهده باشند.

تعیین برنده در نسخه بانکوک

برنده اولین بازیکنی است که سه جفت دریافت می‌کند؛ یک جفت شامل دو کارت است که مجموع آنها به ده برسد؛ همچنین یک جفت کارت 10، یک جفت کینگ، جک یا کویین هم جفت ارزشمند بازی به حساب می‌آیند. هیچ دست خاصی در این نسخه وجود ندارد. اگر کارت‌های استاک تمام شود و هیچکس برنده نشده باشد، بازی مساوی می‌شود و پات به دست بعدی منتقل می‌شود.

نسخه برمه‌ای

مت گلاسپل نسخه‌ای را که از برخی افراد مون برمه‌ای آموخته است، توصیف می‌کند. در این ورژن یک بسته استاندارد 52 کارتی استفاده‌‌ می‌شود و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است.

هفت کارت به هر بازیکن داده‌ می‌شود، بنابراین برای بردن‌ بازی به چهار جفت نیاز است. شما در نوبت خود یا کارت بالایی استاک یا کارتی را که بازیکن قبلی دور انداخته‌ است می‌کشید و یک کارت را رو به بالا در مقابل بازیکن بعدی (در سمت چپ خود) دور می‌اندازید.

بازیکنان می‌توانند هر زمان که بخواهند جفت‌ها را با هم ترکیب کنند و آنها را رو به بالا در کنار خود قرار دهند. یک جفت شامل دو کارت پیپ (عددی) است که مجموع آنها 10 باشد (آس = 1) یا دو کارت 10، جک، کوئین یا کینگ باشند. اما بازیکن مجاز نیست بیش از یک جفت پیکچرکارت را با هم ترکیب کند. هیچ کارتی به عنوان کارت وایلد وجود ندارد.

بازیکنی که فقط یک کارت جفت نشده در دستش باقی مانده است باید اعلام کند که در حال “انتظار” است. اگر او موفق به کشیدن‌ کارتی شود که با این کارت یک جفت تشکیل دهد، این جفت نهایی را با هم ترکیب می‌کند و برنده‌ می‌شود.