معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی کلابر (clabber)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی کلابر (clabber)

کلابر یک بازی ورق تیمی از خانواده جس است که بین دو گروه دو نفره و با 24 کارت انجام می‌شود. در این مقاله به معرفی این بازی محبوب آمریکایی می‌پردازیم.

کلابر (clabber) یک بازی ورق تیمی از خانواده جس است که بین دو گروه دو نفره و با 24 کارت انجام می‌شود. این بازی در قسمت‌های از آمریکا محبوب است و در دیگر نقاط جهان با نام‌های متفاوتی بازی می‌شود. در این مقاله به معرفی و آموزش این بازی و انواع آن خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

معرفی

بازی کلابر در ایوانسویل، ایندیانا در ایالات متحده آمریکا و سایر مکان‌های اطراف آن یک بازی محبوب است. همچنین گاهی اوقات این بازی به عنوان کلوب، کلوب یا کلوبر و گاهی به عنوان dad شناخته می شود، بر اساس نامی که به یک دنباله سه کارتی از یک خال داده شده است. بسیاری از بازی‌های مرتبط از دیگر نقاط جهان با نام‌هایی مانند Klabberjass، Klaverjas، Kalabriás، Clobyosh و غیره وجود دارند. همچنین Belote نیز از این گروه بازی‌هاست. این بازی‌ها ویژگی‌های مشترک زیادی دارند اما تفاوت‌های قابل توجهی بین آنها وجود دارد که به هر بازی شخصیت محلی خود را می‌دهد.

بازیکنان و کارت‌ها در کلابر (clabber)

کلابر معمولا توسط چهار بازیکن در تیم‌های ثابت بازی می‌شود. اعضای هر تیم مقابل یکدیگر می‌نشینند.

بسته کارت‌های این بازی فقط از 24 کارت تشکیل شده است – آس، کینگ، کویین، جک، ده، نه از هر یک از خال‌های دل، خشت، گشنیز و پیک.

رتبه‌بندی کارت‌ها در خال‌ حکم، در خال‌های غیرحکم و هنگام تشکیل ترکیب‌های دنباله متفاوت است (به ادامه مطلب مراجعه کنید). علاوه بر این، کارت‌ها دارای مقادیر امتیاز هستند، و هدف در بازی بردن تریک‌های حاوی کارت‌های ارزشمند است. کارت‌ها از بالا به پایین رتبه بندی می‌شود و مقادیر آنها به شرح زیر است:

خال حکمخال‌های غیرحکمترکیب‌های دنباله
جک20 امتیازآس11 امتیازآس
نه14 امتیازده10 امتیازکینگ
آس11 امتیازکینگ 4 امتیازکویین 
ده10 امتیازکویین  3 امتیازجک
کینگ 4 امتیازجک 2 امتیازده
کویین  3 امتیازنه 0 امتیازنه

تیمی که آخرین تریک را برنده شود، 10 امتیاز اضافی کسب می‌کند. به طوری که در صورت عدم وجود ترکیب، در مجموع 162 امتیاز برای بازی وجود دارد.

ترکیب‌ها

ترکیب‌ها مجموعه‌ای از کارت‌هایی است که در دست بازیکن قرار دارند. ترکیبات ممکن به ترتیب نزولی و مقادیر امتیازی آنها عبارتند از:

4کارت جک، که گاهی اوقات به عنوان یک مول/ mule شناخته می‌شود.200  امتیاز
4کارت نه100  امتیاز
4کارت آس100  امتیاز
4کارت ده100  امتیاز
4کارت کینگ100  امتیاز
4کارت کویین100  امتیاز
دنباله 5کارتی از یک خال100  امتیاز
دنباله 4کارتی از یک خال (معروف به fifty)50  امتیاز
دنباله 3کارتی از یک خال (معروف به dad)20  امتیاز

همچنین نوع خاصی از ترکیب‌ها به نام بل وجود دارد:

کینگ و کویین از خال حکم (“بل”) 20 امتیاز

توجه داشته باشید؛ در بازی‌های اروپایی مرتبط، دنبال سه کارتی در برخی جاها به نام «داردا» و ترکیب کینگ و کویین خال حکم به‌عنوان «بِلا» شناخته می‌شود – منشأ احتمالی این اصطلاحات همان نام‌های اصلی این ترکیب‌هاست.

توزیع کارت‌ها در کلابر

تیم‌ها و اولین دیلر با تقسیم کارت‌ها به بازیکنان، یک به یک، به شکلی که روی کارت مشخص باشد و در جهت عقربه ساعت انتخاب می‌شوند. اولین بازیکنی که کارت جک به او داده می‌شود، اولین دیلر در بازی اصلی خواهد بود. کارت‌های بیشتر به بازیکنان دیگر داده می‌شود تا زمانی که جک دوم ظاهر شود – هر کسی که دومین جک را دریافت کند، شریک بازیکنی است که جک اول را دریافت کرده است. بازیکنان صندلی‌ها را طوری جابه‌جا می‌کنند که شرکا روبروی هم قرار بگیرند.

دیلر کارت‌ها را جمع می‌کند، آنها را بر می‌زند و به بازیکن سمت راست خود پیشنهاد می‌دهد، که بسته را کات کند و حداقل چهار کارت در هر قسمت باقی بگذارد.

توزیع کارت و بازی در جهت عقربه ساعت است. دیلر تمام کارت‌ها را یکی یکی به بازیکنان می‌دهد تا همه شش کارت داشته باشند. آخرین کارت که متعلق به دیلر است، رو به بالا است.

پس از پیشنهاد، بازی و ثبت امتیازات دست، نوبت توزیع کارت به سمت چپ می‌چرخد.

بیدینگ

دور اول بیدینگ با بازیکن سمت چپ دیلر آغاز می‌شود. در نوبت خود در دور اول می‌توانید بگویید “من بازی می‌کنم”، به این معنی که از طرف تیم خود کارت رو به بالای دیلر را به عنوان حکم قبول می‌کنید و متعهد می‌شوید که تیم شما در تریک‌ها و ترکیب‌ها امتیازهای بیشتری نسبت به حریفان دریافت کند. یا می‌توانید پاس کنید (پاس گاهی اوقات با ضربه زدن روی میز اعلام می‌شود)، در این صورت نوبت بازیکن سمت چپ شماست تا صحبت کند. به محض اینکه کسی بگوید “من بازی می‌کنم”، بیدینگ به پایان می‌رسد و کارت‌ها بازی می‌شوند.

اگر هر چهار بازیکن در دور اول پاس کنند، دیلر کارت رو به بالا را برمی‌دارد. دور دومی هم برای بیدینگ وجود دارد که دوباره از بازیکن سمت چپ دیلر شروع می‌شود. در این دور، شما می‌توانید متعهد شوید که امتیازهای بیشتری نسبت به حریفان در خال حکم متفاوت انتخاب کنید. برای انجام این کار، می‌گویید “من بازی می‌کنم” و یک خال متفاوت از خال کارتی که دیلر رو کرده بود، نام می‌برید. اگر نمی‌خواهید این کار را انجام دهید، می‌توانید دوباره پاس کنید و نوبت بیدینگ به سمت چپ می‌چرخد. اگر هر چهار بازیکن دور دوم بیدینگ را پاس کنند، کارت‌ها بازی نمی‌شوند و امتیازی برای آن دست وجود ندارد. نوبت دیلر در جهت عقربه ساعت به نفر بعدی منتقل می‌شود.

برای بازی (اعلام خال حکم)، باید حداقل یک کارت از خال حکمی را که پیشنهاد می‌کنید در دست داشته باشید. اگر بدون در دست داشتن حکم، بگویید “من بازی می‌کنم”، تیم شما برای یک بازی اشتباه جریمه می‌شود.

بازی

بازیکن سمت چپ دیلر بازی در اولین تریک را شروع می‌کند. بازیکنان در صورت امکان همیشه باید از خال زمینه پیروی کنند. اگر کارتی از خال زمینه ندارید، اگر کارتی از خال حکم داشته باشید، باید حتما کارت حکم بازی کنید. فقط در صورتی که هیچ کارتی از خال زمینه و خال حکم نداشته باشید، می‌توانید کارتی از خال غیرحکم دیگری را بازی کنید.

هنگامی که تریک اول با یک کارت حکم شروع می‌شود، هر بازیکن در نوبت خود باید بالاترین حکمی را که تا به حال بازی شده، شکست دهد؛ حتی اگر شریک آنها در حال حاضر با بازی حکم برنده تریک باشد. به همین ترتیب، اگر تریک با یک کارت غیرحکم شروع شده و پس از آن کارت حکم در آن بازی شده باشد، بازیکن بعدی که هیچ کارتی از خال زمینه ندارد، در صورت امکان باید یک کارت حکم بالاتر از بالاترین حکمی که تا به حال بازی شده است، بازی کند. اگر نتواند بالاترین حکم را در تریک شکست دهند، به هر حال باید یک کارت حکم بازی کنند.

با این حال، هنگامی که تریک با کارت غیرحکم شروع می‌شود و شما از آن پیروی می‌کنید، هیچ اجباری برای شکست دادن کارت‌هایی که قبلا بازی شده وجود ندارد.

هر تریکی توسط بالاترین حکم بازی شده در آن، یا اگر فاقد کارت حکم باشد، با بالاترین کارت خال زمینه برنده می‌شود. برنده هر تریک بازی در تریک بعدی را شروع می‌کند.

رتبه بندی ترکیب‌ها

در طول اولین تریک، بازیکنان ترکیبی از کارت‌هایی که در دست دارند را اعلام می‌کنند. تیمی که بالاترین رتبه را دارد، تمام ترکیب‌های خود را به ثمر می‌رساند، در حالی که تیم دیگر هیچ امتیازی برای ترکیب‌های خود کسب نمی‌کند. ترکیب‌ها از بالا به پایین به این صورت رتبه‌بندی می‌شوند:

 4 جک، 4 کارت نه، 4 آس، 4 کارت ده، 4 کینگ، 4 کویین، دنباله 5تایی، fifty (دنباله 4تایی)، dad (دنباله 3تایی).

استفاده از کارت‌ها در ترکیب و اعلام آنها

هیچ کارتی را نمی‌توان در بیش از یک ترکیب استفاده کرد – به عنوان مثال با در دست داشتن 10پیک- جک پیک- کویین پیک- کویین گشنیز- کویین خشت- کویین دل، فقط امتیاز چهار کویین را به دست می‌آورید، و امتیاز ترکیب dad برای شما محاسبه نخواهد شد. در میان دنباله‌هایی با طول مساوی، کسی که کارت‌های بالاتری دارد برنده می‌شود. اگر رتبه کارت‌ها نیز برابر باشد، یک دنباله از خال حکم بر یک دنباله غیرحکم برتری دارد. اگر هر دو تیم دنباله‌ای با رتبه و طول مساوی در خال‌های غیرحکم، به عنوان بالاترین ترکیب خود داشته باشند، هیچ یک از تیم‌ها برای ترکیب در آن دست امتیاز نمی‌گیرند.

برای به ثمر رساندن هر ترکیب، بازیکن باید آن را درست قبل از بازی کارت در اولین تریک اعلام کند. اگر هر دو تیم یک نوع ترکیب را به عنوان بالاترین ترکیب خود اعلام کرده باشند، در پایان تریک اول هر کدام باید رتبه ترکیب را اعلام کنند. اگر آنها مساوی باشند، خواه ترکیب از حکم باشد یا نه، اعضای تیمی که بالاترین ترکیب را دارند باید تمام ترکیبی را که درست قبل از بازی تریک دوم اعلام کردند، نشان دهند.

ترکیب بل

با ترکیب بل (کینگ و کویین خال حکم) متفاوت از سایر ترکیبات رفتار می‌شود. اگر بازیکنی بل را در اختیار داشته باشد، بدون توجه به هر ترکیب دیگری که توسط هر یک از تیم‌ها اعلام و به ثمر رسیده باشد، همیشه می‌تواند امتیاز کسب کند. بل زمانی اعلام می‌شود که دومین کارت از دو کارت ترکیب بازی شود یا نشان داده شود. کارت‌های بل را می‌توان در ترکیب امتیازدهی دیگری نیز استفاده کرد – برای مثال بازیکنی که K-Q-J خال حکم را در دست دارد می‌تواند 40 امتیاز برای “Dad ‘n’ Bell” کسب کند، مشروط بر اینکهDad  شکست نخورد. در این مورد خاص، بل زمانی اعلام می‌شود که ترکیب Dad امتیاز کسب می‌کند، زیرا دارنده باید هر دو کارت بل را برای کسب امتیاز Dad نشان دهد. اگر کارت‌های بل در ترکیب دیگری استفاده نشود، بل زمانی که دومین کارت بازی می‌شود اعلام می‌شود.

Renege یا بازی اشتباه در کلابر (clabber)

تخطی از قوانین بیدینگ، ترکیب‌ها و بازی به عنوان renege یا بازی اشتباه شناخته می‌شود. نمونه‌هایی از این اشتباهات عبارتند از:

  • اعلام یا نشان دادن ترکیب خارج از نوبت.
  • اعلام کردن بل قبل از نوبتی که کارت دوم را در آن بازی می‌کنید یا آن را نشان می‌دهید.
  • (وانمود به) ناتوانی در پیروی از خال زمینه، حکم یا بازی کارت بالاتر، در زمانی که قادر به انجام این کار است.
  • در معرض نمایش قرار دادن کارت‌ها، به جز برای بازی آنها یا نشان دادن ترکیب امتیازی.
  • در طول بازی به شریک خود یادآوری کنید که ترکیبی را نشان دهد یا به هر طریقی به شریک خود توصیه‌ای کنید.
  • نگاهی به هر تریک قبلی بعد از اینکه یکی از اعضای تیم شما یک کارت به تریک بعد بازی کرد.

در صورت بازی اشتباه، بازی به پایان می‌رسد و حریفان تیمی که اشتباهی در بازی داشته، 162 امتیاز به اضافه امتیازات ترکیب خود می‌گیرند.

اگر هر دو تیم در یک دست اشتباهی داشته باشند، دست امتیاز نمی‌گیرد و باید توسط همان دیلر دوباره توزیع شود.

کسب و شمارش امتیازات

هر تیم مجموع ارزش کارت‌ها را که در تریک‌هایی که بردند، به اضافه هر امتیازی برای ترکیب‌ها یا بل می‌گیرد. برندگان آخرین تریک 10 امتیاز هم اضافه می‌کنند.

اگر تیمی که در بیدینگ با گفتن “من بازی می‌کنم” حکم را انتخاب کرده است امتیاز بیشتری نسبت به حریف خود داشته باشد، آنگاه هر تیم امتیازاتی را که به دست آورده را ثبت و نهایی می‌کند.

اگر امتیازها مساوی باشد، یا اگر تیمی که حکم را اعلام کرده امتیاز کمتری نسبت به حریف خود داشته باشد، تیم اعلام کننده حکم امتیاز صفر را به دست می‌آورد که در برگه امتیاز به صورت “XX” نوشته شده است. در حالی که تیم دیگر هر امتیازی را که در تریک‌ها، ترکیب‌ها و بل به دست آورده است، ثبت و نهایی می‌کند. در این مورد گفته می‌شود که اعلام کنندگان حکم، «ست» یا «شکست خورده» هستند. علامت‌های “XX” گاهی اوقات به عنوان ” turkey tracks” شناخته می‌شوند.

اگر حریفان تیم اعلام کننده حکم امتیازی کسب نکنند، صفر آنها در برگه امتیاز به صورت “-” یا “~” ثبت می‌شود.

بازی زمانی به پایان می‌رسد که امتیاز تجمعی هر تیم به 500 امتیاز یا بیشتر برسد. تیمی که امتیاز بیشتری کسب کند برنده می‌شود: اگر امتیازات مساوی باشند بازی مساوی می‌شود. این موضوع با نوشتن یک “W” بزرگ در ستون آنها در برگه امتیاز ثبت می‌شود.

به طور معمول تکمیل یک بازی حدود 4 تا 8 دست طول می‌کشد.

ثبت امتیازات معمولاً بر روی برگه‌های امتیازی ویژه کلابر که توسط بسیاری از مغازه‌ها به عنوان یک ترفند تبلیغاتی ارائه می‌شود، انجام می‌شود. این برگه امتیازات دارای دو ستون اضافی است تا بررسی شود که امتیازات کسب شده توسط دو تیم با مجموع صحیح جمع شود.

تغییرات در کلابر (clabber)

برخی به این شکل بازی می‌کنند که اگر همه دور اول و دوم بیدینگ را پاس کنند، همان دیلر قبلی دوباره کارت‌ها را توزیع می‌کند.

در برخی از گروه‎ها، کارت‌ها در بسته‌های دو یا 3تایی به شکل همزمان پخش می‌شوند.

هنگام بازی به صورت شرطبندی، بعضی به این روش بازی می‌کنند که علاوه بر یک شرط برای بازی، یک پرداخت اضافی هم برای زمانی که تیم اعلام کننده حکم “شکست می‌خورند” وجود دارد.

رتبه بندی متفاوت ترکیب‌ها در بعضی از نسخه‌ها

در Wadesville، در حدود 15 مایلی غرب اوانس‌ویل، دنباله‌ای از شش کارت از یک خال به عنوان یک ترکیب با امتیاز 300 شناخته می‌شود. این ترکیب در بازی استاندارد مجاز نیست: در Evansville یک بازیکن با یک خال کامل، فقط برای یک دنباله 5 کارتی 100 امتیاز می‌گیرد.

برخی از گروه‌ها در اوانس‌ویل، ترکیب‌های 100 امتیازی را به شکل متفاوتی رتبه‌بندی می‌کنند: یک دنباله پنج کارتی، 4 کارت از یک نوع را شکست می‌دهد. و پایین‌ترین ترکیب 4تایی از یک نوع، 4 کارت ده و 4 کارت نه است. به طوری که ترکیب‌های ممکن از بالاترین به پایین‌ترین به شرح زیر است:

  • 4 جک (mule) (200 امتیاز)
  • دنباله 5تایی (ران 100) (100 امتیاز)
  • چهار آس (100 امتیاز)
  • چهار کینگ (100 امتیاز)
  • چهار کویین (100 امتیاز)
  • چهار کارت ده (100 امتیاز)
  • چهار کارت نه  (100 امتیاز)
  • دنباله چهارتایی (50 امتیاز)
  • دنباله 3تایی (dad) (20 امتیاز)

طبق معمول، یک سکانس بالاتر بر اساس ترتیب A-K-Q-J-10-9، یک دنباله پایین‌تر را شکست می‌دهد. یک دنباله از خال حکم، برتر از یک دنباله غیرحکم مساوی است. و K-Q از خال حکم (بل) مستقل از هر ترکیب دیگری 20 امتیاز می‌گیرد.

بر اساس اطلاعات محدود، بازی‌های دو و سه نفره به شرح زیر انجام می‌شود:

بازی سه نفره

برای هر بازیکن امتیاز جداگانه‌ای در نظر گرفته می‌شود. به هر بازیکن هشت کارت داده می‌شود. نحوه امتیازدهی به طور دقیق مشخص نیست. تیم اعلام کننده حکم برای برنده شدن باید به طور جداگانه بیشتر از هر یک از حریفان امتیاز کسب کند. اگر امتیاز هر یک از حریفان با امتیاز اعلام کننده حکم مساوی شود یا از آن پیشی بگیرد، اعلام کننده حکم امتیازی نمی‌گیرد، اما ظاهراً امتیاز او به حریفش هم نمی‌رسد: حریف فقط امتیازاتی را که خودش گرفته را به دست می‌آورد.

بازی دو نفره

به هر بازیکن شش کارت داده می‌شود. سپس سه کارت دیگر به هر بازیکن داده می‌شود. این سه کارت آخر فقط پس از تکمیل بیدینگ برداشته می‌شوند. شش کارت باقیمانده پخش نمی‌شوند – آنها یک “دست مرده” را تشکیل می‌دهند. اولین کارت از دست مرده به عنوان نشان دهنده خال حکم برای دور اول بیدینگ تبدیل می‌شود. روش امتیازدهی این نسخه، مانند بازی چهار نفره است.

بازی شش نفره

دو تیم سه نفره وجود دارد که هر بازیکن بین دو حریف خود نشسته است. به هر بازیکن چهار کارت داده می‌شود. پیشنهاد، ترکیب، روند بازی و امتیازدهی مانند بازی چهار نفره است.