معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی استورتوک (Stortok)

معرفی بازی

استورتوک یک بازی سوئدی در سبک زدن‌ (beating) است. وجود دو خال حکم در بازی تا حدی آن را غیرعادی می‌کند. حکم بالا توسط کارت رو شده‌ بعد از تقسیم کارت مشخص می‌شود. حکم پایین‌تر هم خال دیگر از همان رنگ خواهد بود. طبق معمول در چنین بازی‌هایی هدف این است که از شر تمامی کارت‌های خود خلاص شوید. وقتی تمامی افراد به جز یک نفر هیچ کارتی نداشته باشند، آخرین بازیکن دارای کارت بازنده است. وی به نام استورتوک که در سوئدی به معنای احمق بزرگ است شناخته می‌شود.

ما اطلاعات مربوط به این بازی را از سه منبع احتمالاً مستقل دریافت کرده‌ایم. اولین نسخه موجود در این صفحه بر اساس ترجمه آنتونی اسمیت از شرح ناقص شنکمانیس (Schenkmanis) است که در دهه 1980، به زبان سوئدی با عنوان استورتوک و به زبان نروژی با عنوان کمپستوک (Kjempetosk) منتشر شد.

استن هلمفرید به یک خطای احتمالی در این توصیف اشاره کرده است. وی همچنین با دو روایت بسیار قدیمی از استورتوک، منتشر شده‌ توسط لیندسکوگ در 1847 و دیگری منتشر شده‌ توسط اوبرگ در سال 1858 مواجه‌ شده‌ است. در این صفحه ابتدا نسخه 1847 را شرح می‌دهیم. در ادامه تفاوت‌های موجود در نسخه 1858 و اواخر قرن 20 را مورد بحث قرار می‌دهیم. پس همراه بیو کازینو باشید.

بازیکنان و کارت‌ها

این بازی برای 2 تا 5 بازیکن طراحی شده‌ است. بازی با استفاده از یک بسته‌ 36 کارتی انجام می‌شود. رتبه بندی کارت‌ها به این صورت است: (پایین)  K Q J T 9 8 7 6(بالا) A است. برای تشکیل چنین مجموعه کارتی از یک بسته‌ کارت استاندارد 52 کارتی، کارت‌های زیر 6 را حذف کنید. تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است.

هدف بازی

هدف بازی خلاص شدن از شر تمامی کارت‌های خود است. آخرین بازیکنی که دارای کارت است بازنده محسوب شده‌ و “احمق بزرگ” نامیده‌ می‌شود.

تقسیم کارت و حکم‌ها (نسخه 1847)

به هر بازیکن 5 کارت داده‌ می‌شود؛ در ابتدا یک دسته سه کارته به هر کدام، سپس یک دسته دو کارته. کارت‌های باقیمانده رو به پایین بر روی میز قرار می‌گیرند تا یک استوک (Stock) تشکیل شود. کارت بالایی استوک چرخانده‌ می‌شود و با زوایای قائم رو به بالا در زیر استوک قرار می‌گیرد تا رتبه و خال آن دیده‌ شود. خال این کارت خال حکم بالا، و خال دیگر همرنگ آن حکم پایین خواهد بود. به عنوان مثال، اگر 8 پیک رو شود، پیک حکم بالا و گشنیز حکم پایین است.

نحوه انجام بازی (نسخه 1847)

فورهند (بازیکن سمت چپ دیلر) با بازی کردن هر کارتی که تمایل دارد به صورت رو به بالا بازی را آغاز می‌کند. وی با این کارت انباشت بازی را تشکیل می‌دهد. بازیکن بعدی می‌تواند این کارت را بزند. در ادامه بازی هر بازیکن کارت خود را به بالای انباشت اضافه می‌کند. این کار تا زمانی ادامه می‌یابد که هر بازیکن یک کارت بازی کرده باشد. هر کارتی را می‌توان با هر کارت بالاتری از همان خال شکست داد. یک کارت خال غیر حکم توسط هر حکم پایین یا هر حکم بالایی شکست می‌خورد. یک حکم پایین را می‌توان توسط یک حکم بالا شکست داد.

اگر هر بازیکن کارت قبلی را شکست دهد، وقتی همه یک کارت بازی کردند، “تریک” کامل می‌شود. کارت‌ها رو به بالا روی میز باقی مانده و برنده تریک (یعنی بازیکنی که آخرین کارت را بازی کرده است)، هر کارتی را  که تمایل دارد در بالای انباشت بازی بازی می‌کند تا یک تریک جدید را شروع کند.

بازیکنی که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد کارت قبلی را شکست دهد، باید کل انباشت بازی (تریک فعلی و تمام تریک‌های قبلی روی میز) را بردارد. در ادامه بازیکنی که بالاترین کارت را در تریک ناقص بازی کرده است (این بازیکن سمت راست کسیست که انباشت را برداشته است)، با بازی هر کارتی که تمایل دارد بر روی میز خالی، تریک جدیدی را آغاز می‌کند. بنابراین، بازیکنی که انباشت را برداشته است، بعد از وی به عنوان نفر دوم در تریک بازی می‌کند. وی باید یا کارت هدایت شده‌ را بزند یا این که آن را بردارد. در این صورت همان بازیکن برای بار دیگر هدایت‌گر تریک خواهد شد.

تا زمانی که در استوک کارت وجود داشته باشد، هر بار که یک کارت بر روی انباشت بازی می‌شود، بازیکن باید بلافاصله کارت بالایی استوک را به عنوان جایگزین بردارد. بنابراین تا زمانی که در استوک کارت وجود داشته باشد، کارت‌های موجود‌ در دستان بازیکنان فقط ممکن است از نظر اندازه افزایش پیدا کنند و هرگز کاهش نخواهند داشت.

پس از اتمام موجودی استوک، بازیکنان با کارت‌هایی که در دست دارند به بازی ادامه می‌دهند. با تمام شدن کارت‌های دست، افراد یک به یک از بازی خارج می‌شوند. آخرین بازیکنی که دارای کارت باقی بماند، بازنده بازی است. در اصطلاح به وی “احمق بزرگ” گفته‌ می‌شود.

نسخه 1858

نسخه اوبرگ (Öberg) با یک دسته استاندارد 52 کارتی بازی می‌شود. همه کارت‌ها در جهت عقربه‌های ساعت تقسیم می‌شوند. ابتدا دسته‌ای سه تایی به هر بازیکن داده می‌شود و در ادامه این کار به صورت یکی یکی ادامه می‌یابد. در پایان تقسیم کارت، برخی از بازیکنان ممکن است یک کارت بیشتر از بقیه داشته باشند؛ این مورد اهمیتی ندارد. آخرین کارت بسته به صورت رو به بالا تقسیم می‌شود. این کارت تعیین کننده خال حکم است. بازیکنی که نوبتش بوده است این کارت را همراه با بقیه دست خود دریافت می‌کند. خال دیگر همرنگ، حکم پایین است.

دیلر ایجاد انباشت را با بازی کردن هر کارتی که تمایل دارد آغاز می‌کند. بازیکنان بعدی به ترتیب جهت عقربه‌های ساعت باید یا کارت بالای انباشت را بزنند یا کل کارت‌های موجود در آن را بردارند. در این نسخه هیچ تریکی وجود ندارد. بازی به سادگی در جهت عقربه‌های ساعت در اطراف میز ادامه می‌یابد. هنگامیکه یک بازیکن انباشت را برمی‌دارد، بازیکن بعدی (سمت چپ بازیکنی که انباشت را برداشته است) با بازی کردن هر کارتی که تمایل دارد، یک انباشت جدید را تشکیل می‌دهد. بازی به همین ترتیب ادامه می‌یابد. هر بازیکنی که کارت‌هایش تمام شده باشد از بازی خارج می‌شود. این کار تا زمانی که همه به جز یک بازیکن در بازی باقی مانده باشد ادامه می‌یابد. این بازیکن بازنده خواهد بود.

نسخه قرن بیستم

مانند نسخه 1847، این بازی با یک بسته 36 کارتی بازی می‌شود. به هر بازیکن 5 کارت داده می‌شود. به نقل از شنکمانیس، کارت نشان دهنده خال حکم زیر استوک قرار نمی‌گیرد، بلکه به صورت رو به بالا بر روی میز قرار می‌گیرد. این کارت آغازگر اولین تریک است. فورهند باید بازی را با زدن کارت نشانگر حکم یا برداشتن آن آغاز کند.

تریک‌های تکمیل شده روی میز باقی نمی‌مانند، بلکه پیش از اینکه برنده یک کارت را به تریک بعدی هدایت کند، کنار گذاشته می‌شوند. بازیکنی که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد کارت بالایی انباشت بازی را بزند، کل انباشت را برنمی‌دارد؛ وی تنها کارت بالایی آن را برمی‌دارد. تریک بعدی توسط بازیکن سمت راست کسی که نتوانسته بالاترین کارت در تریک ناقص را بزند، آغاز نمی‌شود، بلکه توسط بازیکن سمت چپ شروع می‌شود؛ به نحوی که بازیکنی که انباشت را برداشته است آخرین نفر در این تریک جدید خواهد بود نه دومین نفر.

چندان مشخص نیست که آیا این توصیف نشان دهنده شیوه واقعی بازی در قرن بیستم است یا اینکه برآمده از تفسیری نادرست از  نسخه‌های قبلیست. به پیشنهاد استن هلمفرید، نحوه رونمایی و بازی با حکم به عنوان اولین کارت اولین تریک خطا است. به نقل از وی روند آغاز بازی باید مانند نسخه اصلی باشد؛ بدین ترتیب این کارت حکم رو شده آخرین کارت تالون خواهد بود. دیگر قوانین این نسخه نه تنها آسیبی به بازی نمی‌رسانند، بلکه ممکن است آن را بهبود بخشند.