معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی آلباستینی (Albastini)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی آلباستینی (Albastini)

آلباستینی یک بازی امتیازیست که غالبا در تانزانیا، شرق آفریقا انجام می‌شود. در آلباستینی از یک دک استاندارد بین‌المللی استفاده می‌شود.

معرفی بازی

آلباستینی یک بازی امتیازیست که غالبا در تانزانیا، شرق آفریقا انجام می‌شود. ترتیب و مقادیر کار‌ت‌ها در این بازی شبیه به موارد موجود در بازی پرتغالی بیسکا (Bisca) است؛ به همین جهت ممکن است این بازی از نوادگان دوردست آن باشد. هدف در این بازی گرفتن‌ (یا در اصطلاح خوردن‌) کارت‌های ارزشمند در تریک‌هاست. بازیکن یا تیمی که ارزشمندترین کارت‌ها را در اختیار می‌گیرد، یک یا چند امتیاز برای پیروزی خود کسب می‌کند.

با تشکر از آگوستینو مپونزی که اطلاعات ارزشمندی را در رابطه با این بازی در اختیار ما قرار داده‌ است. همراه بیو کازینو باشید تا با این بازی بیشتر آشنا شوید.

بازیکنان و کارت‌ها

این بازی معمولاً توسط 2، 3، 4 یا 6 نفر انجام می‌شود. 4 یا 6 بازیکن می‌توانند در تیم‌های 2 نفره به رقابت با یکدیگر بپردازند. اعضای هر تیم مقابل یکدیگر می‌نشینند. در صورت حضور 6 نفر افراد می‌توانند به صورت تیم‌های 3 نفره در بازی شرکت کنند. در این وضعیت هر بازیکن بین دو رقیب خود می‌نشیند.

بازی آلباستینی با یک دک استاندارد بین‌المللی انجام می‌شود. تمامی کارت‌های 2، 8، 9، 10 و جوکر از آن حذف شده‌ و یک بسته‌ 36 کارتی باقی می‌ماند. رتبه و مقادیر کارت‌ها در هر خال به ترتیب نزولی از آس (بالاترین) تا 3 (پایین‌ترین) به شرح زیر است:

کارتارزش
آس11 امتیاز
هفت10 امتیاز
شاه4 امتیاز
سرباز3 امتیاز
بی بی2 امتیاز
شش0 امتیاز
پنج0 امتیاز
چهار0 امتیاز
سه0 امتیاز

توجه داشته باشید که در هر خال، هفت، دومین کارت بالاست. این کارت قبل از شاه، سرباز و دیگر کارت‌ها قرار می‌گیرد. در مجموع 120 امتیاز در دک بازی وجود دارد.

تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است.

تقسیم کارت و مناقصه

دیلر اول با هر روش ترجیحی مناسبی انتخاب می‌شود. معمولاً شخصی که میزبان بازیست در ابتدا تقسیم کارت را انجام می‌دهد.

پس از آن برنده هر دست، یا یکی از اعضای تیم برنده، تقسیم کارت دست بعدی را انجام می‌دهد. در یک بازی تیمی، اعضای تیم برنده در بین خود توافق می‌کنند که چه کسی باید در مرحله بعدی تقسیم کارت را انجام دهد. و در حالت ایده آل آن‌ها به نوبت این کار را انجام می‌دهند. در صورت وقوع یک بازی مساوی و بدون برنده‌، همان بازیکنی که دست قبلی و مساوی شده‌ را تقسیم کرده‌ است،  باید تقسیم کارت مجدد را انجام بدهد.

دیلر دک را بر زده‌ و به هر بازیکن 5 کارت می‌دهد. در ادامه بقیه دک را رو به صورت رو به پایین بر روی میز قرار می‌دهد.

خال حکم با رو کردن یکی از کارت‌های تقسیم نشده مشخص می‌شود. با این حال پیش از تعیین آن، رقبا فرصت پیشنهاد دادن‌ (مناقصه) را در اختیار خواهند داشت. بخش پیشنهاد در این بازی به معنای حدس زدن‌ خال حکم و ارائه کارتی از آن خال برای تعویض است. در صورتی که حدس درست باشد فرد کارت خود را با کارت نشانگر حکم مبادله خواهد کرد.

مناقصه (پیشنهاد)

با شروع از بازیکن سمت چپ دیلر، هر رقیب دیلر در نوبت خود این امکان را در اختیار دارد که با قرار دادن‌ یک کارت از دست خود به صورت رو به بالا روی میز، “پیشنهاد” بدهد. هر پیشنهاد باید از یک خال متفاوت باشد.

هنگامیکه تمامی رقبای دیلر در صورت تمایل فرصتی برای پیشنهاد دادن‌ در اختیار داشتند، دیلر کارت بالایی قسمت تقسیم نشده دک را به صورت رو به بالا می‌چرخاند. خال این کارت مشخص کننده خال حکم است.

اگر هر بازیکنی کارتی از این خال را در بخش “پیشنهاد” رو کرده باشد، باید کارت پیشنهادی خود را با کارت نشانگر حکم تعویض کند. وی کارت نشانگر حکم را به دست خود اضافه کرده و کارت پیشنهادی‌اش را در سر جای خود به صورت رو به بالا بر روی میز باقی می‌گذارد. بازیکنانی که خال‌هایی که با خال حکم مطابقت ندارد را پیشنهاد داده‌اند، کارت‌های پیشنهادی خود را دوباره در دستان خود قرار می‌دهند.

در ادامه دیلر کارت حکم رو به بالا (نشانگر اصلی حکم یا کارت پیشنهادی موفق) را در زیر دک تقسیم نشده قرار می‌دهد. وی این کارت را به نحوی قرار می‌دهد که خال آن تا حدی در معرض دید سایر بازیکنان باقی بماند.

نکات قابل توجه در مناقصه

  1. دیلر مجاز به پیشنهاد دادن‌ نیست. در یک بازی تیمی، هم تیمی (های) دیلر نیز مجاز به پیشنهاد دادن‌ نیستند.
  2. اگر پیشنهاد یک بازیکن با کارت نشانگر حکم مطابقت داشته باشد، بازیکن ملزم است که کارت پیشنهاد خود را با نشانگر حکم تعویض کند؛ حتی اگر نشانگر حکم از نظر رتبه پایین‌تر از کارت پیشنهادی باشد. به عنوان مثال، اگر پیشنهاد شما 5 دل بوده و کارت 3 دل به عنوان نشانگر حکم رو شود، باید 3 را در ازای 5 بردارید. به همین دلیل بازیکنان معمولاً فقط از کارت‌های کم ارزش خود در بخش پیشنهاد استفاده می‌کنند (6، 5، 4، 3).
  3. هر بازیکنی که پیشنهاد می‌دهد باید یک کارت با خال متفاوت را در معرض نمایش قرار دهد. به عنوان مثال فرض کنید که بازیکن A دیلر یک بازی 3 نفره است. بازیکن B با 4 گشنیز پیشنهاد خود را مطرح می‌کند. اگر بازیکن C دارای سرباز گشنیز، 3 گشنیز، 7 خشت، آس پیک و بی بی پیک باشد، مجاز به دادن‌ پیشنهاد گشنیز نیست؛ بنابراین هیچ پیشنهادی را مطرح نمی‌کند. اگر C با خشت و پیک خود پیشنهاد می‌داد، در صورت حکم بودن هر یک از این خال‌ها، به احتمال زیاد مجبور می‌شد یکی از این کارت‌های با ارزش خود را با نشانگر حکم پایین‌تر تعویض کند.

نحوه انجام بازی

واژه شناسی: در این بازی به هر تریک‌ “راند” گفته‌ می‌شود. برنده یک راند (تریک) در اصطلاح کارت‌های موجود در آن را “می‌خورد”.

بازیکن سمت چپ دیلر راند اول را با بازی یک کارت رو به بالا آغاز می‌کند (هدایت‌گر اولین تریک). سپس هر یک از بازیکنان دیگر در نوبت خود یک کارت رو به بالا بازی می‌کنند. مطلقاً هیچ الزامی برای پیروی از خال هدایت شده‌ وجود ندارد. هر بازیکنی می‌تواند در هر دور با هر کارتی که در دست دارد بازی کند.

راند با بالاترین حکم بازی شده‌، یا اگر فاقد حکم باشد، با بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ (خال کارتی که اولین بازیکن این راند را با آن شروع کرده است) برنده می‌شود. برنده راند کارت‌ها را جمع کرده و آن‌ها را به صورت رو به پایین ذخیره می‌کند. هر تیم یک انباشت کارت رو به پایین خورده‌ شده‌ در اختیار دارد.

هر بازیکن در نوبت خود، با شروع از بازیکنی که راند را برده‌ است، یک کارت از بالای دک تقسیم نشده برمی‌دارد؛ به طوری که همه بازیکنان دوباره پنج کارت در دست داشته باشند. در ادامه بازیکنی که راند را برده‌ است، دور بعدی را آغاز می‌کند. بدین معنی که برنده هر تریک هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود.

حکم رو به بالا در زیر دک به عنوان آخرین کارت دک کشیده‌ می‌شود. طبیعتاً این کارت به بازیکن سمت راست برنده راندی که اخیراً بازی شده‌ است، تعلق خواهد داشت. وی آخرین نفریست که به ترتیب و در جهت عقربه‌های ساعت کشیدن‌ کارت را انجام خواهد داد. سپس بازی مانند قبل ولی بدون کشیدن‌ کارت ادامه می‌یابد؛ تا زمانی که همه کارت‌ها بازی شوند.

امتیازدهی

هر بازیکن (در یک بازی انفرادی) یا تیم (در یک بازی تیمی) کارت‌هایی را که برنده‌ شده‌ (خورده‌) جمع می‌کند. وی ارزش کل آن‌ها را محاسبه می‌کند. مجموع تمامی نتایج باید همیشه 120، یعنی ارزش کل کارت‌های موجود در دک باشد.

بازیکن یا تیمی که بیشترین امتیاز کارت را داشته باشد برنده شده و یک یا چند امتیاز برای پیروزی خود به دست می‌آورد.

  • در بازی انفرادی، برنده 1 امتیاز پیروزی کسب می‌کند؛ مشروط بر اینکه هر بازیکن حداقل 10 امتیاز خورده باشد. اگر یک بازیکن کمتر از 10 امتیاز خورده باشد، برنده 2 امتیاز پیروزی کسب می‌کند.
  • در بازی مابین تیم‌های دو نفره، تیم برنده 1 امتیاز پیروزی به دست می‌آورد؛ مشروط بر اینکه هر تیم حداقل 20 امتیاز خورده باشد. اگر یک تیم کمتر از 20 امتیاز خورده باشد، تیم برنده 2 امتیاز پیروزی کسب می‌کند.
  • در بازی مابین تیم‌های سه نفره، تیم برنده 1 امتیاز پیروزی کسب می‌کند؛ مشروط بر اینکه تیم بازنده حداقل 30 امتیاز خورده باشد. اگر تیم بازنده کمتر از 30 امتیاز خورده باشد، تیم برنده 2 امتیاز پیروزی کسب می‌کند.

اگر برای بیشترین امتیاز کارت تساوی برقرار باشد، هیچ امتیاز پیروزی کسب نخواهد شد.

انواع

امکان بازی انفرادی با حضور پنج بازیکن نیز وجود دارد. در این صورت حکم رو به بالا کشیده نمی‌شود (7 راند با استفاده از 35 کارت از 36 کارت). بدین ترتیب هیچ کس امتیاز این کارت حکم را در محاسبه مجموع امتیاز خود در هنگام تعیین برنده محسوب نخواهد کرد.