معرفی، آموزش و بررسی بازی پترانگولا (Petrangola)

پترانگولا (Petrangola) یک بازی کارتی ایتالیایی است که بیشتر با عنوان 31 شناخته می‌شود. این بازی در بهترین حالت برای 6 یا 7 بازیکن مناسب است و با یک دسته کارت 40تایی انجام می‌شود. در این مقاله به معرفی و آموزش این بازی می‌پردازیم. پس همراه بیوکازینو باشید.

مقدمه

پترانگولا (Petrangola) یک بازی با ورق برآمده از استان‌های مارکه و رومانیا در ایتالیا است. این بازی که به برخی از مناطق دیگر ایتالیا نیز گسترش یافته است اغلب با عنوان 31 شناخته‌ می‌شود. پترانگولا از خانواده نزدیک شوییمن (Schwimmen) یا 31 است اما با یک دسته کارت ایتالیایی 40 تایی بازی می‌شود. طرح این بسته‌ کارت به طور معمول پیاسنتین (Piacentine) است. بازیکنان هر کدام سه کارت دارند. آن‌ها می‌توانند با تعویض برخی یا همه آن‌ها با مجموعه‌ای از سه کارت رو به بالای روی میز، تلاش کنند تا دست خود را بهبود بخشند. بر خلاف شوییمن که هدف اصلی جمع آوری کارت‌هایی با ارزش کل بالا از یک خال است که حداکثر می‌تواند 31 باشد، در این بازی بهتر است یک پترانگولا (petrangola) جمع آوری شود. پترانگولا مجموعه‌ای از سه کارت برابر یا سه کارت از یک خال به صورت دنباله است.

توجه داشته باشید که بازی‌های بسیار دیگری با عنوان 31 وجود دارند که در آن‌ها هدف این است که کارت‌های شما تا حد امکان به 31 نزدیک شوند. مکانیسم‌های این بازی‌ها با پترانگولا متفاوت است. برای مثال بازی کشیدن و دور انداختن‌ 31 که در ایالات متحده با عنوان اسکات (Scat) و در بریتانیا با عنوان راید د باس (Ride the Bus) شناخته‌ می‌شود، از جمله این گزینه‌ها هستند. در این نسخه از بازی، کارت‌ها مانند رامی از بخش ذخیره (استوک) یا انباشت دور ریز کشیده‌ می‌شوند. در بازی بانکی یونانی 31، هدف کشیدن‌ کارت‌هایی است که تا حد امکان مجموعشان به 31 نزدیک باشد، بدون این که از آن بیشتر شود.

اطللاعات زیر بر اساس گفته‌های آنتونیو دی سباستیانو از صفحه پترانگولای ویکی‌پدیا و دیگر سایت‌های مرجع در کنار فصلی از کتاب Il Maxi Libro dei Giochi di Carte اثر الویو فانتینی (2010) جمع آوری شده است.

بازیکنان، کارت‌ها و رتبه بندی ترکیب‌ها در بازی پترانگولا

این بازی احتمالاً برای 6 یا 7 بازیکن در بهترین حالت خودش است؛ با این وجود، در صورت اضافه کردن بسته‌ کارت، با تعداد 3 تا 12 نفر نیز امکان پذیر است. تقسیم کارت و بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

پترانگولا معمولاً با یک بسته‌ 40 کارتی ایتالیایی دارای طرح پیاسنتین بازی می‌شود. رتبه و مقادیر کارت‌ها از بالا به پایین عبارتند از: آس (11 امتیاز)، شاه (10)، اسب (10)، سرباز (10)، 7، 6، 5، 4، 3، 2 (ارزش اسمی). هیچ کارت 8، 9 یا 10 در بسته‌ وجود ندارد.

هر بازیکن با سه توکن (معروف به مارچ یا ویت) بازی را آغاز می‌کند. بازنده هر دست یکی از این توکن‌ها را کنار می‌گذارد. بازیکنی که تمامی توکن‌های خود را از دست بدهد حذف می‌شود، مگر اینکه برای ورود مجدد پول پرداخت کند. آخرین بازیکن بازمانده در بازی برنده خواهد بود.

رتبه بندی دست‌های سه کارته از بالا به پایین به شرح زیر است:

• سه آس
• دنباله‌ای از سه کارت متوالی از یک خال (اسکالا). توجه داشته باشید که 7 بلافاصله زیر سرباز قرار دارد. به عنوان مثال سرباز-7-6 یک دنباله است. بین دو دنباله، هر کدام که کارت بالاتری را دارد برنده می‌شود.
• سه کارت با رتبه مساوی (غیر از آس). بین دو ست از این قبیل، ست پایین‌تر، ست بالاتر را می‌برد؛ بنابراین 2-2-2 بهتر از  K-K-K است.
• هر سه کارت دیگر، که بر اساس بالاترین ارزش کل کارت‌ها در یک خال رتبه بندی می‌شوند. به عنوان مثال شاه سکه‌ با 7 و 6 شمشیر، ارزش 13 را دارد. آس سکه هم با 4 و 3 سکه تنها 11 امتیاز ارزش دارد.

یک تری اف ا کایند یا دنباله سه تایی با عنوان “پترانگولا” شناخته می‌شود. مجموعه‌ای از سه آس گاهی اوقات با عنوان “پترنگولون” نامیده‌ می‌شود.

تقسیم کارت

پیش از شروع به تقسیم کارت، هر بازیکن سهم شرط خود را به محل جمع آوری (استخر – pool)  می‌پردازد.

اولین دیلر به روش سنتی و با تقسیم کارت‌ها به بازیکنان به صورت یک به یک و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت در اطراف میز انتخاب می‌شود. کسی که آس سکه را دریافت کند اولین دیلر بازی خواهد بود.

دیلر کارت‌ها را بر می‌زند و بازیکن سمت چپی‌اش آن‌ها را کات می‌کند. دیلر یک دسته از سه کارت رو به پایین به هر بازیکن می‌دهد. این کار از بازیکن سمت راست دیلر شروع شده و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخد. وقتی همه سه کارت خود را گرفتند، دیلر سه کارت بعدی را از بالای بسته‌ بیرون می‌کشد. وی به طور خصوصی به آن‌ها نگاه کرده و آن‌ها را رو به بالا بر روی میز می‌گذارد تا بازی شروع شود. این سه کارت رو به بالا «مونته -monte » نامیده‌ می‌شوند.

از طرف دیگر، دیلر می‌تواند انتخاب کند که این سه کارت را بدون این که آن‌ها را به بازیکنان نشان دهد به عنوان یک دست نگه داشته و در عوض سه کارت (نامعلوم) خود را رو به پایین برای تبدیل شدن به “مونته” در معرض دید قرار دهد. اگر دیلر این گزینه را انتخاب کند، به عنوان یک ضربه (knock – bussata) به حساب می‌آید. دست دیلر ثابت است و هر یک از بازیکنان دیگر فقط یک نوبت دارند. ادامه مطلب را مطالعه کنید.

نحوه انجام بازی پترانگولا

بازی از بازیکن سمت راست دیلر شروع شده‌ و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت ادامه می‌یابد. هر بازیکن به نوبه خود گزینه‌های زیر را در اختیار دارد:

1. دست متشکل از سه کارت خود را نگه داشته و ضربه بزند (bussare).
2. یکی از کارت‌های دست خود را با یکی از کارت‌های رو به بالای میز تعویض کند.
3. دو کارت از دست خود را با دو کارت رو به بالای میز تعویض کند.
4. تمام دست خود را با سه کارت روی میز عوض کرده و ضربه بزند. این گاهی اوقات با گفتن‌ کامبیو کامیسیا (cambio camicia)، به معنای من پیراهنم را عوض می‌کنم بیان می‌شود.

ضربه، یا توسط بازیکنی که هیچ کارتی را رد و بدل نمی‌کند یا توسط بازیکنی که 3 کارت را رد و بدل می‌کند، منجر به پایان دادن‌ مسیر بازی می‌شود. پس از ضربه، هر بازیکنی غیر از زننده ضربه فقط یک نوبت بیشتر در اختیار دارد. در این نوبت آخر بازیکن می‌تواند 0، 1، 2 یا 3 کارت را مبادله کند.

نحوه امتیازدهی پترانگولا (Petrangola)

در نهایت همه بازیکنان کارت‌های خود را به نمایش می‌گذراند. بازیکنی که بدترین دست را دارد یک توکن از دست می‌دهد. در صورت تساوی، همه بازیکنانی که بدترین دست را دارند، هر کدام یک توکن از دست می‌دهند. هر بازیکنی که سه آس (بهترین دست ممکن) را داشته باشد، یک توکن به دست می‌آورد. به این ترتیب یک بازیکن ممکن است گاهی بیش از سه توکن داشته باشد.

بازیکنی که آخرین توکن خود را از دست بدهد مرده به حساب می‌آید. وی از بازی حذف می‌شود، مگر اینکه پیش از تقسیم کارت بعدی تصمیم بگیرد که برای ورود مجدد به بازی، یک شرط جدید برابر با سهام اصلی به محل جمع آوری پول بپردازند. بازیکنی که برای ورود مجدد پول پرداخت می‌کند، به اندازه بازیکنی که کمترین توکن را در این مرحله دارد، توکن دریافت می‌کند. به طور معمول برای این که مدت زمان بازی طولانی نشود به هر بازیکن فقط یک بار به این روش اجازه ورود مجدد داده می‌شود.

دست‌های بیشتری پخش می‌شوند. نوبت تقسیم کارت پس از هر دست به سمت راست می‌چرخد. اگر بازیکنی که قرار بوده است  تقسیم کارت کند از بازی خارج شده باشد، نوبت تقسیم کارت بر خلاف عقربه‌های ساعت به بازیکن بعدی وی که هنوز در بازی است می‌رسد. وقتی همه بازیکنان به جز یکی از بازی حذف شدند، آخرین بازیکن بازمانده برنده بازی خواهد شد. او محتویات استخر پول را جمع آوری می‌کند. اگر در پایان بازی، دو (یا همه) بازیکنان بازمانده هر کدام فقط یک ژتون داشته باشند و هر دو آن‌ها (یا همه) دست‌های برابر داشته باشند، دیلر برنده بازی خواهد شد.

دیگر نسخه‌ها پترانگولا (Petrangola)

در برخی نسخه‌ها بازیکنانی که با پترانگولا (تری اف ا کایند یا دنباله) ضربه می‌زنند، باید هنگام ضربه زدن کارت‌های خود را رو به بالا در مقابلشان قرار دهند.

در ارزش گذاری برای بالاترین دست‌ها تنوع بسیار زیادی وجود دارد. برخی اجازه می‌دهند که آس به عنوان بالاترین یا پایین‌ترین کارت هنگام ساخت یک دنباله استفاده شود؛ به طوری که 3-2-A از یک خال، یک پترانگولای (پایین‌ترین دنباله) معتبر به حساب بیاید.

برخی به نحوی بازی می‌کنند که در آن هر تری اف ا کایند (تریس – tris) هر دنباله‌ دیگری را می‌زند.

در برخی نسخه‌ها تری اف ا کایند به همان ترتیب کارت‌ها رتبه‌بندی می‌شود؛ به طوری که 2-2-2 کمترین تریس و K-K-K در دومین جایگاه از بالا قرار دارد.

برخی افراد بازی را با 5 توکن به جای 3 توکن آغاز می‌کنند.

مامباسا (Mambassa)

این بازی که در سواحل استان مارکه ایتالیا بازی می‌شود، در اصل نسخه‌ای از پترانگولاست که با دست‌های 4 کارته به جای 3 کارته انجام می‌شود. توضیحات زیر بر اساس اطلاعات صفحه ویکی پدیا مامباسا است.

از دک با طرح پیاسنتین 40 کارتی در مامباسا استفاده می‌شود. حداکثر تعداد بازیکنان هشت نفر است. اولین دیلر کسی است که بالاترین کارت از دک بر خورده‌ را بکشد. نوبت تقسیم کارت بعد از هر دست به سمت راست می‌چرخد.

هر بازیکن بازی را با چهار توکن شروع می‌کند؛ توکن‌ها دارای ارزش توافقی هستند، مثلاً 50 سنت. پیش از تقسیم کارت، هر بازیکن یکی از این توکن‌ها را در استخر پول قرار می‌دهد و سه تای دیگر را به عنوان جان پیش خودش نگه می‌دارد.

دیلر یک دسته 4 کارته را رو به پایین به هر بازیکن می‌دهد. در ادامه به طور خصوصی به چهار کارت بعدی نگاه می‌کند. او می‌تواند آن‌ها را به عنوان مونته رو به بالا بر روی میز بگذارد یا از آن‌ها به عنوان یک دست استفاده کند. این روند ضربه محسوب می‌شود (ادامه مطلب). اگر دیلر مونته را به عنوان یک دست بردارد، دستی که به دیلر داده‌ شده‌ است رو به بالا چرخیده ​​و تبدیل به مونته‌ می‌شود. در هر صورت، بقیه دک در جایگاه استوک (ماتزو) به صورت رو به پایین روی هم چیده‌ می‌شود.

دست‌ها به ترتیب نزولی عبارتند از:

• چهار آس، معروف به مامباسا (44 امتیاز)
• یک کوارانتونا (Quarantuna) که متشکل از آس، شاه، اسب و سرباز همگی از یک خال است. (41 امتیاز)
• یک کوارتینا (Quartina) که چهار کارت هم رتبه است (40 امتیاز)
• یک دنباله طولانی (اسکالا لونگا – scala lunga)، که چهار کارت به ترتیب از یک خال است. (39.5 امتیاز)
• تریس (Tris)، که سه کارت در یک رتبه است (39 امتیاز)
• دنباله کوتاه (اسکالا کورتا – scala corta)، که سه کارت به ترتیب از یک خال است. (38.5 امتیاز)
• هر دست دیگر، که با بالاترین ارزش کل کارت‌ها در یک خال محاسبه می‌شود. (حداکثر 38 امتیاز، که می‌تواند آس، دو عکس و 7 از یک خال باشد)

در رقابت بین دو یا چند کوارتینا یا بین دو یا چند تریس، ست آس‌ها بالاترین است. پس از آن 2، 3، 4 و غیره قرار می‌گیرد. ست شاه پایین‌ترین جایگاه را دارد.

در رقابت بین دو یا چند دنباله با طول یکسان، دنباله‌ای که دارای بالاترین کارت است بهترین است: (آس، شاه، اسب)، (شاه، اسب، سرباز) را شکست می‌دهد. این خود (اسب، سرباز، 7) را شکست می‌دهد. این ست هم (سرباز-7-6) را شکست می‌دهد و به همین ترتیب.

رقابت بین دنباله‌هایی با طول یکسان با بالاترین کارت یکسان، بر اساس رتبه بندی خال‌ها از بالا به پایین بدین صورت تعیین می‌شود: سکه، شمشیر، فنجان، دکمه. (در صورت استفاده از بسته خال فرانسوی ترتیب از بالا به پایین عبارت است از: دل، خشت، گشنیز، پیک).

بازیکن سمت راست دیلر شروع کننده بازی است. نوبت بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخد. هر بازیکن به نوبه خود دارای امکان انجام حرکات زیر است:

1. 0، 1، 2، 3 یا هر 4 کارت دست را با تعداد مساوی از کارت‌های رو به بالای میز تعویض کند.
2. اگر بازیکن هر 4 کارت را رد و بدل نکرد، در صورت تمایل، می‌تواند یکی از کارت‌های خود را رو به پایین دور بیندازد. وی باید این کارت را در پایین بخش انباشت قرار دهد (بدون نشان دادن آن به کسی) و کارت بالایی انباشت را بدون نشان دادن آن کشیده و به دست خود اضافه کند.

اگر بازیکنی هر 4 کارت را معاوضه کرد، یا این که هیچ کارتی را تغییر نداد و تصمیم گرفت که کارتی را دور نریزد، این به عنوان یک ضربه محسوب می‌شود. ضربه منجر به پایان دادن به بازی خواهد شد. پس از یک ضربه، هر بازیکن به استثنای ضربه زننده، فقط یک نوبت دیگر دارد. در ادامه دست‌ها آشکار و مقایسه می‌شوند. بازیکنی که بدترین دست را دارد باید یکی از توکن‌های خود را به استخر بپردازد. اگر دو یا چند بازیکن در بدترین دست مساوی باشند، هر کدامشان یک توکن پرداخت می‌کنند.

اگر بازیکنی یک مامباسا (44: چهار آس) یا یک کوارانتونا (41: آس، شاه، اسب، سرباز از یک خال) بسازد، آن را اعلام می‌کند و بازی بلافاصله پایان خواهد یافت.

• در مامباسا (44)، هر یک از بازیکنان دیگر بدون توجه به کارت‌هایی که دارد، یکی از توکن‌های خود را به استخر می‌پردازد.
• در کوارانتونو (41)، بازیکن یا بازیکنانی که بدترین دست (ها) را دارند، یک توکن به استخر می‌پردازند. دارنده  41، یک توکن را از استخر خارج می‌کند و در نتیجه یک جان (توکن) اضافی به دست می‌آورد.

بازیکنی که تمام توکن‌های خود را از دست داده باشد از بازی حذف می‌شود. بقیه افراد با توکن‌های باقی مانده خود به بازی ادامه می‌دهند. وقتی همه، به جز یک بازیکن توکن‌های خود را از دست داده باشند، آخرین بازیکن بازمانده برنده بازی است. وی تمامی محتویات موجود در استخر را دریافت می‌کند.

اگر در پایان بازی هر دو (همه) بازیکن بازمانده فقط یک توکن و هر دو (همه) آن‌ها دست‌هایی مساوی داشته باشند، دیلر دست آخر برنده محتویات استخر خواهد شد.

مطالب مرتبط: بررسی و آموزش پوکر ایتالیایی (Italian Poker)

مطالب مرتبط: معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی سیرولا (Cirulla)