معرفی، آموزش و بررسی بازی لونگانا (Longana)

معرفی بازی

لونگانا یک بازی اتصال (Connecting) دومینوی کوباییست. این بازی با یک مجموعه دومینوی 9تایی دوبل انجام می‌شود. به طور معمول چهار بازیکن در لونگانا شرکت دارند. هر یک از آن‌ها مسئولیت چیدمان یکی از بازوهای طرح صلیب شکل را بر عهده دارند. گفته می‌شود که این بازی این یکی از اجداد بازی ترین مکزیکی (Mexican Train) است.

این صفحه بر اساس توضیحاتی گردآوری شده است که برای اولین بار در پلتفرم گیم کابینت (Game Cabinet) منتشر شده‌اند. این اطلاعات توسط مگان سیترو ارائه شده است. وی این بازی را توسط پدربزرگ شوهرش، لوئیس پرز فرا گرفته است. در یکی از صحنه‌های فیلم کلوب اجتماعی بوئنا ویستا، نوازندگان در حین استراحت به انجام بازی دومینو می‌پردازند. مگان در حین تماشای این فیلم در رابطه با این بازی از آقای پرز سوال می‌کند. وی هم در ادامه این بازی را به مگان آموزش می‌دهد. با بیو کازینو همراه باشید تا با بازی لونگانا بیشتر آشنا شوید.

بازیکنان و تجهیزات

لونگانا با یک مجموعه 9 دومینوی دوبل، متشکل از 55 مهره بازی می‌شود. بازی در صورت حضور چهار بازیکن در بهترین حالت خودش است؛ با این حال امکان بازی با دو یا سه بازیکن نیز وجود دارد. امتیازات با استفاده از کاغذ و مداد ثبت می‌شوند.

جهت بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

نحوه انجام بازی

دومینوها به صورت رو به پایین بر زده‌ می‌شوند. هر بازیکن 8 مهره می‌کشد. مهره‌های باقی مانده کاربردی ندارند.

در اولین دیل (Deal) از یک بازی، بازیکنی که بالاترین دوبل را در اختیار دارد بازی را با این مهره آغاز می‌کند. متعاقباً برنده دیل قبلی، با بازی دوبل منتخب خود کارش را آغاز می‌کند. در صورتی که این بازیکن دوبل نداشته باشند، نوبت به بازیکن بعدی در سمت راست می‌رسد. این روند تا زمانی که یک بازیکن دوبل داشته باشد ادامه می‌یابد. در صورتی که هیچ بازیکنی دوبل نداشته باشد مهره‌ها ریخته‌ شده‌ و بر زده‌ می‌شوند. بازیکنان بار دیگر مرحله کشیدن‌ مهره را انجام می‌دهند.

هر بازیکن مسئولیت تکمیل یکی از بازوهای متشکل از دومینوهای متصل به هم را بر عهده دارد. این بازو از نزدیک‌ترین سمت دومینوی آغاز کننده‌ بازی در طرف وی آغاز شده‌ و به سمت خود بازیکن امتداد می‌یابد؛ به طوری که در نهایت یک طرح صلیبی شکل می‌گیرد. بازیکنان به نوبت و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت حرکت خود را انجام می‌دهند. این کار از بازیکن سمت راست فردی که اولین مهره دوبل را قرار داده‌ است آغاز می‌شود.

طبق معمول چنین بازی‌هایی، اعداد موجود در انتهای دومینوهای مجاور باید برابر باشند. به عنوان مثال، اگر دومینوی شروع [8:8] باشد، اولین مهره که می‌تواند در هر یک از چهار طرف بازی ‌شود باید دارای 8 باشد. اگر یک [8:3] در یک طرف بازی شود، 8 در کنار دوبل قرار گرفته و انتهای باز 3 خواهد بود. مهره بعدی در این بازو باید دارای 3 در یکی از طرفین خود باشد. انتهای آن باید با مهره بعدی در طرف دیگر مطابقت داشته باشد. در طول بازی مهره‌های دوبل‌ به صورت به علاوه (متقاطع) قرار می‌گیرند، اما منجر به انشعاب بازو نمی‌شوند. تصویر زیر رامشاهده کنید.

هر بازیکن در نوبت خود یک مهره بازی می‌کند. این روند می‌تواند به صورت زیر اتفاق بیفتد:

1. یک مهره مطابق در انتهای بازوی خود، یا
2. یک مهره دوبل مطابق در انتهای بازوی یکی دیگر از بازیکنان، یا
3. یک مهره مطابق در انتهای بازوی بازیکنی که نوبت خود را پس داده‌ است، وجود دارد.

بازیکنی که قادر به بازی نیست باید پاس بدهد. تنها پس از پاس دادن‌ بازیکن است که گزینه (c) در دسترس خواهد بود. بدین ترتیب بازوی آن‌ها برای گسترش یاقتن توسط سایر بازیکنان باز می‌شود. شما می‌توانید این مورد را با قرار دادن‌ نوعی نشانگر در انتهای بازو مشخص کنید. اگر بازیکنی که پاس داده‌ است، یک مهره بازی کند (یا روی بازوی خودش، یا روی بازوی بازیکن دیگری که پاس داده‌ است، یا یک مهره دوبل در هر مکانی که تمایل دارد)، بازوی آن‌ها بلافاصله دوباره بسته‌ می‌شود؛ نشانگر هم برداشته‌ خواهد شد. سایر بازیکنان فقط می‌توانند این بازو را با یک دوبل گسترش دهند.

اگر دو یا چند بازیکن با یک عدد مشابه (مثلاً 6) در انتهای بازوی خود پاس داده‌ باشند و بازوهای آن‌ها همچنان باز باشند، هر بازیکن دیگری که قصد دارد در یکی از این بازوها بازی کند، باید بازوی بازیکنی که اول پاس داده‌ است را انتخاب کند.

اگر فقط دو یا سه بازیکن در بازی حضور داشته باشند، طرح فقط دو یا سه بازو خواهد داشت. این بازوها از مهره دوبل اولیه امتداد پیدا خواهند کرد.

بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که فردی با بازی کردن تمامی دومینوهای خود برنده شود؛ یا این که هیچ کس قادر به بازی کردن نباشد.  در نهایت امتیازات محاسبه و ثبت می‌شوند. اگر هنوز کسی برنده نشده‌ باشد، تمامی دومینوها به صورت رو به پایین بر زده‌ شده‌ و بازیکنان دست‌های جدیدی را برای انجام مجدد بازی تشکیل می‌دهند.

امتیازدهی

فردی که تمام دومینوهای خود را بازی کرده است، تعداد کل نقاط روی دومینوی بازی نشده بازیکنان دیگر را محاسبه می‌کند. در توضیحات مشخص نیست که در صورت مسدود شدن بازی چه اتفاقی می‌افتد. در این وضعیت تمامی بازیکنان دومینو دارند و هیچ‌کس نمی‌تواند در هیچ یک از چهار بازو بازی کند. احتمالاً هیچ امتیازدهی‌ای در صورت وقوع چنین وضعیتی وجود نخواهد داشت؛ یا اینکه به احتمال زیاد بازیکنی که کمترین امتیاز را در دومینوهای بازی نشده‌‌اش دارد برنده محسوب شده‌ و مجموع نقاط دیگر بازیکنان را محاسبه می‌کند.

هر بازیکن یک امتیاز مجموع خواهد داشت. دورهای بیشتری از بازی تا زمانی که یک بازیکن با کسب امتیاز 100 یا بیشتر برنده شود، انجام خواهند شد. در شروع بازی، بازیکنان ممکن است بر سر یک امتیاز هدف متفاوت موافقت کنند (به عنوان مثال 50 برای کوتا‌ه‌تر شدن بازی).

استراتژی

بازیکنان معمولاً کار خود را با مشابه سازی ردیف دومینوهایی که می‌توانند در بازوی خود بسازند، آغاز می‌کنند. آن‌ها باید مراقب باشند که این چیدمان را از دید سایر بازیکنان محفوظ نگه دارند. در فرصت مناسب، بازیکن با انجام بازی دوبل روی بازوی دیگر بازیکنان، یا استفاده از امکان اضافه کردن‌ به بازوی بازیکنی که پاس داده‌ است، از شر دومینوهای باقی مانده‌ خود خلاص می‌شود. بازیکنان حرفه‌ای تر آن چه که بازی شده‌ و اعدادی که رقبایشان پاس داده‌اند را پیگیری می‌کنند. این افراد از این دانش برای جلوگیری از بازی دومینوی سایر بازیکنان استفاده می‌کنند.