معرفی و آموزش بازی کارتی واتن (Watten)

معرفی

واتن یک بازی ورق گروهی است که به طور گسترده و در شکل‌های مختلف انجام می‌شود. انجام این بازی در مناطق سراسر کوه‌های آلپ از باواریا در جنوب آلمان گرفته تا تیرول جنوبی رایج است. نوع اصلی بازی برای چهار بازیکن به صورت گروهی است، اما می‌تواند توسط دو یا سه نفر نیز بازی شود. برای آشنایی کامل با این بازی متفاوت و جذاب، ادامه این مقاله از بیوکازینو را از دست ندهید.

واتن (Watten) به طور سنتی با کارت‌های آلمانی، با خال‌های بلوط، برگ، دل و زنگ بازی می‌شود. در باواریا از یک دست 32 کارتی استفاده می‌شود که کارت‌های هر خال عبارتند از: آس، شاه(König)،اوبر (Ober)، آندر (Unter)، 10، 9، 8، 7. در نوع تیرولی بازی معمولاً یک کارت به نام شش زنگ، که با عنوان ولی (WELI) شناخته می‌شود، به بازی اضافه می‌شود. گفتنی است در دست‌های اتریشی و ایتالیایی، این کارت با علامت WELI مشخص شده‌ است و دارای تزئیناتی از خال‌های دیگر است. این کار برای این است که اهمیت آن را به عنوان یک کارت وایلد در این بازی و برخی دیگر از بازی‌های تیرولی نشان داده شود. در تیرول جنوبی، واتن گاهی با 36 یا حتی 40 کارت بازی می‌شود.

شکل کلی بازی

به هر بازیکن پنج کارت داده‌ می‌شود (بقیه کارت‌ها استفاده نشده‌اند) و این کارت‌ها در تریک بازی می‌شوند. در بیشتر موارد هیچ الزامی برای پیروی از خال آن تریک وجود ندارد. تیم (یا بازیکنی) که اکثر تریک‌ها (سه یا بیشتر) را به دست آورد، دو امتیاز برنده می‌شود. در طول بازی، یک تیم می‌تواند پیشنهاد افزایش تعداد امتیازهای شرط مورد نظر را بدهد. در این مرحله تیم دیگر باید شرط بالاتر را بپذیرد یا آن را واگذار کند.

درهر دست یک خال حکم وجود دارد که توسط دیلر انتخاب می‌شود و یک رتبه حکم (شلاگ- (Schlagتوسط تیم دیگر انتخاب می‌شود. کارت‌های خال حکم را می‌توان برای شکست دادن کارت‌های غیر حکم استفاده کرد. کارت‌های رتبه‌ حکم نیز برای شکست دیگر کارت‌های خال حکم استفاده می‌شوند. بهترین کارت‌های رتبه حکم (Rechte) یاHauptschlag) ) هستند. در اکثر انواع واتن  کارت‌های حکم دائمی به نام Kritische وجود دارند که بالاترین کارت‌ محسوب می‌شوند و حتی Rechte را شکست می‌دهند.

باواریا واتن

در ابتدا نوعی از بازی که در چهار دست بازی می‌شود توضیح داده خواهد شد. انواع دیگر برای دو یا سه بازیکن بعدا شرح داده خواهند شد.

بازیکنان و کارت‌ها

چهار بازیکن در بازی وجود دارند. هم تیمی‌ها مقابل یکدیگر می‌نشینند. از یک دست ورق 32 کارتی آلمانی (الگوی باواریایی) استفاده می‌شود. بازیکنان در آمریکای شمالی می‌توانند کارت‌های باواریا را از TaroBear خریداری کنند.

سه تا از کارت‌ها کریتیش (Kritische) نام دارند. آن‌ها حکم‌های دائمی هستند و همیشه بالاترین کارت محسوب می‌شوند. این کارت‌ها شامل:

در هر دست یک رتبه حکم (شلاگ) و خال حکم انتخاب می‌شوند. چهارمین حکم برتر هاوپتشلاگ است که به عنوان Haube نیز شناخته می‌شود؛ کارتی که هم به خال حکم و هم به رتبه حکم تعلق دارد. سپس سه شلاگ دیگر از همان رتبه، که همچنین به عنوان کارت‌های بلایند شناخته می‌شوند، قرار می‌گیرند. این کارت‌ها همه از نظر ارزش برابر هستند. اگر دو یا چند بلایند در یک تریک بازی شوند، اولین کارت بازی‌شده دیگران را شکست می‌دهد. در زیر بلایند کارت‌های باقی مانده از خال حکم به ترتیب نزولی می‌آیند: آس، شاه، اوبر، آندر، 10، 9، 8، 7 (با حذف هر کارتی که کریتیش یا شلاگ باشد). کارت‌های خال‌های غیر حکم نیز از بالا به پایین رتبه‌بندی می‌شوند: آس، شاه، اوبر، آندر،10، 9، 8، 7 با حذف رتبه شلاگ و کریتیش.

نمونه‌هایی از حکم

اگر شلاگ 10 و خال حکم دل باشد، حکم‌ها از بالا به پایین به این شکل رتبه بندی می‌شوند:

ماکسی (شاه دل)، بلی (7 زنگ)، اسپریتزر (7 بلوط)،10 دل. سه ده دیگر برابر هستند. آس دل، اوبر، آندر، 9، 8، 7.

اگر شلاگ  7 باشد و خال حکم بلوط باشد، رتبه بندی حکم‌ها به این صورت است:

ماکسی (شاه دل)، بلی (7 زنگ)، اسپریتزر (7 بلوط)، هفت دل و برگ برابر هستند. آس بلوط، شاه، اوبر و آندر، 10، 9، 8.

توجه داشته باشید که در این مورد هاوپتشلاگ وجود ندارد، زیرا اسپریتزر در حال حاضر یک کریتیش و تنها بلایند است.

دیل و انتخاب حکم

بازی در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود و نوبت دیل بعد از هر دست به سمت چپ حرکت می‌کند. در شروع هر دست دیلر کارت‌ها را مخلوط می‌کند و بازیکن سمت راست دیلر ورق را بر می‌زند. کارت برش (پایین ترین کارت قرار گرفته در دست) به بازیکنان نشان‌ داده‌می‌شود. اگر یکی از سه کریتیش باشد، بر زننده می‌تواند آن را بگیرد. اگر کارتی که از این طریق نشان داده می‌شود کریتیش دوم باشد، دیلر می‌تواند آن را بگیرد. و اگر کریتیش سوم باشد، بر زننده می‌تواند آن را بگیرد.

دیلر اکنون به هر بازیکن پنج کارت می‌دهد. معمولاً سه کارت هم زمان و به دنبال آن دو کارت هم زمان به هر بازیکن داده‌می‌شود. اگر بر زننده و احتمالاً دیلر قبلاً یک کریتیش گرفته‌باشند، به همان نسبت کارت‌های کمتری در دور اول دیل به آن‌ها داده می‌شود؛ به طوری که بعد از دیل، همه پنج کارت داشته‌باشند.

دیلر و بازیکن سمت چپ او (که فورهند نامیده می‌شود) کارت‌های خود را برمی‌دارند و نگاه می‌کنند. فورهند انتخاب می‌کند که چه رتبه‌ای (آس، شاه، اوبر، آندر، 10، 9، 8 یا 7) شلاگ  باشد و آن را اعلام می‌کند. سپس دیلر خال حکم را انتخاب و اعلام می‌کند. تنها پس از اعلام شلاگ  و خال حکم، دو بازیکن دیگر (شریک دیلر و بر زننده) مجاز به برداشتن و نگاه کردن به کارت‌های خود هستند.

نحوه بازی

کارت‌ها به صورت تریک بازی می‌شوند. هر تریک شامل یک کارت از هر بازیکن است که آن‌ها را به نوبه خود بازی می‌کند. فورهند تریک اول را آغاز می‌کند. بازیکنان هر تریک را توسط بالاترین حکم در آن می‌برند.اگر حکمی وجود نداشته باشد بالاترین کارت خال لید، برنده را مشخص می‌کند. اگر بالاترین کارت‌ها در یک تریک دو یا چند بلایند باشند، کارتی که زودتر بازی شده‌است برنده تریک را تعیین می‌کند. برنده تریک آغازگر تریک بعدی است. به طور کلی هیچ الزامی برای پیروی از خال وجود ندارد.

هر کارتی را می‌توان در هر تریکی بازی کرد. تنها استثنا زمانی رخ می‌دهد که هاوپتشلاگ اولین تریک را لید کند. در آن صورت، بازیکنی که هاوپتشلاگ را بازی کرده، می‌تواند  “Trumpf oder Kritisch”اعلام کند. این کار بازیکنان دیگر را ملزم می‌کند در صورت امکان، یک کریتیش یا یک کارت از خال حکم بازی کنند. این تعهد تا زمانی ادامه می‌یابد که کسی هاوپتشلاگ را با کریتیش شکست دهد. اگر این اتفاق نیفتد، بازی تا پایان تریک ادامه می‌یابد. اگر هاوپتشلاگ  شکست بخورد، سایر بازیکنان آزادند که هر کارتی را که می‌خواهند بازی کنند. بازیکنی که کریتیشن و کارتی از خال حکم ندارد، موظف به بازی شلاگ  (بلایند) در هنگام فراخوانی ” “Trumpf oder Kritisc نیست و می‌تواند هر کارتی را بازی کند.

توجه داشته باشید که ممکن است انتخاب شلاگ و خال حکم به گونه‌ای باشد که هاوپتشلاگ ( مثلاٌ شاه و دل) وجود نداشته باشد. در این صورت امکان درخواست ” “Trumpf oder Kritischدر آن دیل وجود ندارد.

هدف از بازی برنده شدن در سه تریک است. پس از این که یک تیم به این امر دست یافت، دیگر نیازی به ادامه بازی نیست. همه کارت‌های باقی مانده انداخته‌می‌شوند و امتیاز دست حساب می‌شود.

شرط بندی و امتیازات

در صورت عدم شرط بندی، تیمی که برنده سه تریک است، 2 امتیاز کسب می‌کند. اولین تیمی که به جمع امتیازات 11 یا بیشتر برسد، برنده بازی است.

در هر زمانی پس از اعلام رتبه شلاگ و خال حکم، یک تیم می‌تواند شرط بندی کند. این کار توسط یکی از اعضای تیم شرط بندی با گفتن gehen! یعنی برو! انجام می‌شود. این پیشنهادی است برای افزایش تعداد امتیازهای شرط از 2 به 3. بازی متوقف می‌شود و تیم مقابل تصمیم می‌گیرد که شرط افزایش‌یافته را بپذیرد یا خیر.

اگر حریفان تصمیم بگیرند که تسلیم شوند (to go)، بازی به پایان می‌رسد. کارت های باقی مانده (رو به پایین) انداخته می‌شوند و تیم مدعی شرط بندی، 2 امتیاز کسب می‌کند.

ممکن است حریف‌ها با گفتنschauen!   (دیدن) حاضر به تسلیم نشوند. دراین صورت بازی ادامه پیدا می‌کند اما تیم برنده در این حالت سه امتیاز کسب خواهد کرد. تیمی که افزایش شرط را پذیرفته است، می‌تواند به نوبه خود – فوراً یا بعداٌ – با گفتن “vier!” یپیشنهاد افزایش شرط به 4 امتیاز را مطرح کند و بازی را دوباره متوقف کند. تیم دیگر اکنون باید تصمیم بگیرد که تسلیم شود و به تیم شرط‌ بسته اجازه دهد بدون بازی بیشتر سه امتیاز کسب کند یا برای یک شرط چهار امتیازی به بازی ادامه دهد.

می‌توان شرط ‌بندی‌های بیشتری را با گفتن  fünf!،   sechs!و غیره اعلام کرد. تنها محدودیت این است که تیم‌ها به طور متناوب شرط بندی کنند. تیمی که قبلا شرط بندی کرده است، تا زمانی که تیم دیگر شرط بندی نکرده باشد، نمی‌تواند دوباره شرط را افزایش دهد.

توجه داشته باشید که شرط بندی بازی را تا زمانی که تیم دیگر پاسخ ندهد متوقف می‌کند. اغلب این اتفاق در وسط یک تریک روی می‌دهد. اگر حریفان تیم مدعی شرط‌ با بازی کارت بعدی بدون پاسخ به شرط ادامه دهند، این کار معادل “دیدن” شرط تلقی می‌شود و بازی برای افزایش شرط ادامه می‌یابد.

تیمی که 9 یا 10 امتیاز دارد، گسپنت (gespannt) است و مجاز به شرط بندی نیست. البته آن‌ها مجاز به پذیرش یا دیدن شرط بسته شده توسط تیم دیگر هستند. اگر گسپنت باشید، در واقع شرط‌ بندی هیچ فایده‌ای برای شما ندارد. زیرا اگر سه تریک را به دست آورید، دو امتیاز معمولی برای برنده شدن در بازی کافی است. اگر تیم دیگر 8 امتیاز یا کمتر داشته باشد، همیشه در مقابل تیمی شرط می‌بندد که گسپنت است. زیرا آن‌ها با افزایش شرط چیزی برای از دست دادن ندارد.

امتیازات بر روی یک تکه کاغذ یا زیر لیوانی ثبت می‌شوند. زمانی که یک تیم با کسب 11 امتیاز یا بیشتر برنده می‌شود، بازنده‌ها نوشیدنی می‌خرند یا مبلغ مشخصی را طبق توافق قبل از بازی پرداخت می‌کنند.

سیگنال‌ها

پس از انتخاب خال شلاگ و حکم، صحبت و بحث در مورد تاکتیک‌ها بین شرکا مجاز است. هم تیمی‌ها همچنین مجازند با استفاده از یک سیستم سیگنال، کارت‌های بالایی را که در اختیار دارند به یکدیگر علامت دهند. جزئیات تا حدودی متفاوت است، اما یک سیستم رایج این است:

• ماکسی: لب‌ها را به صورت بوسه درآورید.
• بلی: با چشم راست چشمک بزنید.
• اسپریتزر: با چشم چپ چشمک بزنید.
• هاوتشپلاگ:  بینی را چروک کنید.
• بلایند: به سرعت چند انگشت خود را دراز کنید تا تعداد بلایند را نشان دهید.
• حکم:  با انگشت وسط به جایی ضربه بزنید تا تعداد حکم‌های دست خود را نشان دهید.

مطالب مرتبط: معرفی و آموزش بازی پاسکاهوسو (Paskahousu)

انواع بازی

امتیاز هدف

بسیاری از افراد با امتیاز هدف 15 به جای 11 بازی می‌کنند. در این صورت تیمی که 13 یا 14 امتیاز داشته باشد گسپنت محسوب می‌شود و نمی‌تواند شرط بندی کند. در برخی از انواع بازی تیمی که 12 امتیاز دارد، گسپنت است و از شرط ‌بندی منع می‌شود.

Trumpf oder Kritisch

طبق کتاب لرن واتن اثر اریش رورمایر، اعلام “Trumpf oder Kritisch” حریف را ملزم به بازی یک کریتیش یا یک کارت از خال حکم می‌کند. اما هم تیمی یک فورهند فقط موظف است یک کارت از خال حکم را بازی کند. اگر چنین کارتی نداشته باشد می‌تواند یک کارت انتخابی را مردود کند، حتی اگر یک کریتیش در دست داشته باشید.

ماشین (Maschine)

در دست داشتن هر سه کریتیش “ماشین “نامیده می‌شود. تیمی که این کارت‌ها را داشته باشد می‌تواند از برنده شدن هر سه تریک مطمئن باشد. بازیکنان برای کسب امتیازات بیشتر، معمولاً در ابتدا وانمود می‌کنند که دست‌های نسبتاً ضعیفی دارند تا حریفان را برای شرط‌ بندی وسوسه کنند یا حداقل شرط‌ بندی را بپذیرند. در برخی از انواع بازی وقتی یک بازیکن یک ماشین (هر سه کریتیش) را در دست دارد، استفاده از چنین تاکتیک‌هایی مجاز نیست. در این بازی‌ها دارنده ماشین ملزم است در ابتدا آن را اعلام کند. درنتیجه تیم این بازیکن دو امتیاز بدون بازی به دست می‌آورد.

شلاگ وکسل (Schlagwechsel)

در برخی از انواع بازی‌ فورهند می‌تواند شلاگ وکسل (مبادله شلاگ ) را پیشنهاد کند. اگر دیلر موافقت کند، شلاگ را انتخاب می‌کند و پس از آن فورهند خال حکم را انتخاب می‌کند.

باواریا واتن برای دو یا سه بازیکن

بازی دو نفره اساساً هیچ تفاوتی با بازی چهار نفره ندارد. به هر بازیکن پنج کارت داده می‌شود. یک بازیکن غیر دیلر شلاگ را انتخاب می‌کند. دیلر حکم را انتخاب می‌کند و کارت‌ها با امکان شرط بندی در هر مرحله طبق معمول بازی می‌شوند.

در بازی سه نفره، فورهند (بازیکن سمت چپ دیلر) هم شلاگ و هم خال حکم را انتخاب می‌کند و به تنهایی بازی می‌کند. دو بازیکن دیگر به صورت تیمی بازی می‌کنند. اگر تیم برنده شود، هر دو بازیکن امتیاز مربوطه را کسب می‌کنند. یک جمع امتیاز مجزا نیز برای هر بازیکن نوشته می‌شود و بازی طبق معمول به 11 یا 15 امتیاز می‌رسد.

واتن تیرولی (Tyrolean Watten)

واتن تیرولی اغلب بدون کریتیشن بازی می‌شود. به طوری که کارتی که هم به رتبه شلاگ و هم به خال حکم تعلق دارد، بالاترین حکم است. این کارت در اتریش  “der Rechte”نامیده می‌شود. در بازی نیز تفاوت‌هایی وجود دارد. به این صورت که وقتی Rechte یا هر کارتی از خال حکم آغازگر تریک باشند، بازیکنان در صورت امکان باید حکم بازی کنند.

واتن ویرر (Vierer Watten): بازیکنان و دیل

این یک بازی معمولی اتریشی برای چهار بازیکن با هم تیمی‌های ثابت است. در این بازی نیز بازیکنان هم تیمی باید مقابل یکدیگر ‌بنشینند. دیل اول بین دو حریف انجام می‌شود که هر کدام کارت‌ها را بر می‌زنند. هرکس که کارت بالاتر را بر بزند، مزیت جزئی این را دارد که اول دیل کند. بازیکن سمت راست دیلر بر می‌زند اما کارت بر زده شده را نمی‌گیرد یا نشان نمی‌دهد. دیلر در جهت عقربه‌های ساعت دیل می‌کند. به هر بازیکن سه کارت به صورت هم زمان و به دنبال آن دو کارت دیگر داده می‌شود؛ بنابراین هر بازیکن دارای 5 کارت خواهد بود. 13 کارت وجود دارند که در بازی استفاده نمی‌شوند.

انتخاب حکم

دیلر و فورهند به پنج کارت خود نگاه می‌کنند. فورهند شلاگ را انتخاب و اعلام می‌کند. شلاگ می‌تواند هر رتبه‌ای از آس تا شش باشد. سپس دیلر خال حکم را انتخاب و اعلام می‌کند. پس از آن دو بازیکن دیگر نیز می‌توانند کارت‌های خود را بردارند و به آن‌ها نگاه کنند. شلاگ خال حکم، خال بالاترین کارت بازی است که راست (der Rechte) نامیده می‌شود. سپس سه کارت بعدی از همان رتبه قرار می‌گیرند که چپ‌ها (die Linken) نامیده می‌شوند. چپ‌ها همه برابرند. اگر بیش از یک چپ در تریک بازی شود، اولین چپ بازی شده بر بقیه برتری دارد. در درجه پایین تر از چپ‌ها، کارت‌های باقیمانده از خال حکم قرار می‌گیرند. این کارت‌ها به ترتیب نزولی آس، شاه، اوبر، آندر، 10، 9، 8، 7 هستند. در نهایت، پایین ترین کارت حکم، WELI است، که صرف نظر از خال حکم انتخاب شده، همیشه یک حکم محسوب می‌شود.

انتخاب شش نیز به عنوان شلاگ امکان پذیر است. در این صورت WELI تنها شلاگ خواهد بود و Rechte به حساب می‌آید. در این شرایط  “لینکن” در بازی وجود ندارد.

ممکن است فورهند برای انتخاب شلاگ کارت‌های مناسبی نداشته باشد، برای مثال کارت‌های کوچک با پنج کارت مختلف بدون WELI. در این صورت  فورهند می‌تواند از دیلر درخواست “schöneres (کارت‌های بهتر)” کند. اگر دیلر موافقت کند، هر دو پنج کارت خود را رو به پایین دور مردود می‌کنند و دیلر از کارت‌های باقیمانده، پنج کارت جدید به صورت همزمان به هر کدام از بازیکنان می‌دهد. دیلر حق دارد درخواست را رد کند. در این صورت همه با کارت‌های ابتدایی خود بازی می‌کنند. گاهی اوقات فورهند با داشتن دستی قوی درخواست “schöneres” می‌کند. در این صورت فورهند می‌خواهد دیلر پیشنهاد را رد کند و به اشتباه فرض کند که او کارت‌های ضعیفی دارد.

نحوه بازی

فورهند، بازیکن سمت چپ دیلر، آغازگر اولین تریک است. یک تریک را می‌توان توسط بالاترین شلاگ یا حکم موجود در آن برنده شد.اگر شلاگ و حکمی نداشته باشید، این کار با بالاترین کارت خال لید انجام می‌شود. برنده هر تریک آغازگر تریک بعدی خواهد بود. در واتن تیرولی، حکم‌ها کارت‌های خال انتخابی (از جمله Rechte و WELI) هستند. هنگامی که یکی از این حکم‌ها تریک را آغاز می‌کند، هر بازیکن دیگری که حکم را در دست دارد باید حکم یا لینکه (linke) بازی کند. با این حال، هیچ تعهدی برای شکست دادن کارت لید شده وجود ندارد. اگر هر کارت دیگری (از جمله یک لینکه) آغازگر تریک باشد، دیگر بازیکنان مجبور نیستند از آن پیروی کنند. بازیکنان آزادند هر کارتی را که می‌خواهند بازی کنند. بنابراین لینکن (سه کارت مساوی Schlag) را می‌توان در تمام تریک‌ها بازی کرد اما نمی‌توان بازیکنی را وادار کرد که آن را بازی کند.

شرط بندی و امتیازات

برنده بازی اولین تیمی است که به امتیاز 15 یا بیشتر برسد. در هر دست، اگر شرط بندی انجام نشده باشد، تیمی که سه تریک را ببرد دو امتیاز می‌گیرد. شرط بندی مانند بازی باواریا عمل می‌کند. هر بازیکن در هر زمان پس از اعلام خال شلاگ و حکم، می‌تواند از طرف تیم خود شرط بندی کند. تیم دیگر باید انتخاب کند که آیا برای 2 امتیاز تسلیم شود (to go) یا برای 3 امتیاز به بازی ادامه دهد. اگر آن‌ها تصمیم به ادامه بازی بگیرند، می‌توانند بعداً شرط را به 4 افزایش دهند. تعیین کنندگان اولین شرط نیز در صورت پذیرش، می‌توانند تلاش کنند تا مقدار شرط و تعداد امتیازهای مورد نیاز برای برنده شدن در بازی را به 5 افزایش دهند. این روند می‌تواند به همین ترتیب افزایش پیدا کند.

در تیرولی واتن قانون خاصی در مورد شرط بندی در آخرین تریک وجود دارد. این قانون فقط تا زمانی که شرط بندی هنوز اعمال نشده و تیم‌ها هر کدام دو تریک داشته باشند، اعمال می‌شود. ممکن است بخواهید بعد از بازی کردن اولین کارت، تا آخرین تریک شرط ‌بندی کنید. فقط در صورتی مجاز به انجام این کار هستید که آخرین کارت شما یا همان کارتی باشد که به تریک را آغاز کرده است یا حکم یا شلاگ (چپ یا راست) باشد.

در برخی انواع بازی می‌توان در این شرایط بلوف زد، یعنی شرط بندی بدون کارت خال مناسب یا حکم یا شلاگ. اگر به این روش بازی کنید، رقبا می‌توانند به چهار روش ممکن به شرط اول در آخرین تریک پاسخ دهند.

1. تسلیم شدن، یا “go”، که اجازه می‌دهد طرف شرط ‌بسته، برنده شود. (در صورت عدم وجود شرط قبلی، ۲ امتیاز).
2. هولد کردن یا “See” یا دیدن شرط و بازی کردن آخرین تریک. اگر شرط قبلی وجود نداشته باشد، برندگان 3 امتیاز کسب خواهند کرد.
3. هولد کردن و شرط بندی در نوبت خود. این به معنای افزایش پیشنهاد شرط است و امتیاز لازم برای برنده شدن را یک امتیاز دیگر افزایش می‌دهد.
4. اعلام “Farbe” (خال) که به معنای متهم کردن حریف به شرط بندی بدون کارت لازم است. بازیکنی که شرط بندی می‌کند کارت خود را فاش می‌کند. اگر همان خال برتر یا حکم یا شلاگ باشد، حتی اگر کارت آن‌ها برنده نمی‌شد، امتیاز فعلی بازی را کسب می‌کند. (اگر شرط اول باشد 2 امتیاز). حال اگر خال متفاوت (غیر حکمی) باشد، حریفان طرف شرط بندی امتیاز فعلی بازی را به دست می‌آورند.

امتیازهای کسب شده در دو ستون نوشته می‌شوند که امتیاز تیم برنده در سمت راست و امتیاز حریف در سمت چپ ثبت می‌شوند. تیمی که 15 امتیاز یا بیشتر داشته باشد برنده می‌شود. این اتفاق با کشیدن یک لکه سیاه به نام Bummerle))  بالای ستون بازنده‌ها نشان داده می‌شود.

تیمی که 13 یا 14 امتیاز دارد “گستریچن (gestrichen)” است و یک خط بر روی امتیاز آن‌ها کشیده می‌شود. اگر فقط یک تیم گستریچن باشد، آن تیم باید تصمیم بگیرد (پس از اعلام شلاگ و حکم و قبل از بازی تا اولین تریک) که برای 3 امتیاز بازی کند یا تسلیم شود و به تیم دیگر اجازه دهد دو امتیاز کسب کند. اما اگر آن‌ها تصمیم به بازی بگیرند، شرط بندی وجود نخواهد داشت. اگر هر دو تیم گستریچن باشند، کارت‌ها بازی می‌شوند و باز هم شرط‌بندی وجود ندارد. برنده‌ دست برنده بازی خواهد بود. این قوانین در واقع فقط به رسمیت شناختن این واقعیت هستند که – طبق قوانین معمول شرط بندی – اگر شما گستریچن باشید، شرط بندی اشتباه است. اگر حریف شما گستریچن باشد و شما نباشید، همیشه برای شما بهتر است که قبل از بازی کردن اولین کارت شرط بندی کنید.

در تصویر سمت چپ، حریف تیم امتیاز آورده، با 13 امتیاز گستریچن بود و پیروز شد. البته می‌توان بدون گستریچن بودن با کسب بیش از 2 امتیاز در دست آخر، برنده شد. اگر تیم بازنده اصلا امتیازی کسب نکند، “اشنایدر” نامیده می‌شود که به عنوان یک باخت مضاعف به حساب می‌آید. این اتفاق با  کشیدن دو نقطه تیره با پایه بلند که شبیه به یک قیچی است، نشان داده می‌شود (تصویر سمت راست را ببینید). “اشنایدر معکوس” در صورتی رخ می‌دهد که تیمی که هیچ امتیازی به ثمر نرسانده باشد، در شرایطی که حریفانش گستریچن است، برنده شود. این اتفاق به عنوان یک برد چهار برابر به حساب می‌آید. این وضعیت را با دو جفت قیچی نشان می‌دهند.

سیگنال‌ها

از لحظه‌ای که شلاگ و حکم اعلام شوند، بازیکنان می‌توانند برای نشان دادن کارت‌هایی که در دست دارند به شریک خود، از سیگنال‌ استفاده کنند. اعلام سیگنال غلط برای گیج کردن حریف نیز قانونی محسوب می‌شود. یک سیستم اعلام سیگنال رایج به شرح زیر است:

• رچتر: لب‌ها را به صورت بوسه درآورید.
• 1 لینکر: با یک چشم چشمک بزنید.
• 2 لینکه: هر دو چشم را ببندید.
• 3 لینکه: هر دو چشم را ببندید، سپس چشمک بزنید.
• آس حکم: انگشت شست راست
• شاه حکم: انگشت اشاره راست
• آور حکم: انگشت وسط راست
• آندر حکم: انگشت حلقه راست
• حکم کوچک: انگشت کوچک راست
• بلوط: انگشت کوچک چپ
• برگ: انگشت حلقه (انگشتر) چپ
• زنگ: انگشت وسط چپ
• دل: انگشت اشاره چپ
• کارت‌های ضعیف: به سقف نگاه کنید.

استثنا: اگر شش شلاگ باشد، به طوری که WELI برترین حکم باشد، بازی بدون سیگنال انجام می‌شود. در عوض، قبل از شروع بازی، هر بازیکن اجازه دارد به کارت‌های شریک خود نگاه کند. بنابراین، شرکا در سراسر میز دست‌های خود را با یکدیگر عوض می‌کنند. بازیکنان بعد از به خاطر سپردن دست هم تیمی خود، کارت‌ها را به مالک آن بازمی‌گردانند.

مطالب مرتبط: آموزش و بررسی بازی کریبیج (Cribbage)

انواع بازی

واتن بدون سیگنال

برخی بازی واتن را بدون سیگنال انجام می‌دهند. در این حالت، هم تیمی‌ها اجازه دارند یک بار، پس از اعلام شلاگ و حکم و قبل از اولین دست، به کارت‌های یکدیگر نگاه کنند. این کار به این صورت انجام می‌شود که هر بازیکن کارت‌های دست خود را از روی میز به صورت رو به پایین به یار خود می‌سپارد. پس از این که همه دست شریک خود را دیدند، کارت‌ها به صاحبان اصلی خود بازگردانده می‌شوند.

WELI همیشه یک زنگ است

در برخی از انواع بازی WELI یک کارت وایلد نیست اما همیشه به عنوان یک زنگ به حساب می‌آید. بنابراین تنها زمانی که زنگ‌  خال حکم باشد، حکم محسوب می‌شود. با این وجود، زمانی که 6، شلاگ است، همیشه به عنوان Rechte به حساب می‌آید. بنابراین در شرایطی که لید کننده دست باشد، بازیکنان باید حکم بازی کنند.

درگویت (Der Guate)

در تیرول جنوبی نوعی از بازی وجود دارد که حکمی که رتبه‌اش بالاتر از شلاگ است، بالاترین کارت در دست است و Rechte را شکست می‌دهد. این حکم برتر، درگویت (der guate) نامیده می‌شود. بنابراین اگر 10 شلاگ، و برگ‌ حکم باشد، بالاترین کارت‌های درگویت، آندر برگ و سپس (der Rechte) 10 برگ هستند. ده‌های دیگر die Linken)) و سپس برگ‌های باقی‌مانده از آس به پایین در مرتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند. اگر آس شلاگ باشد، هفت درگویت است. اگر شش، شلاگ باشد درگویت وجود ندارد و WELI بالاترین حکم باقی می‌ماند.

واتن با 36 کارت

در تیرول جنوبی، واتن گاهی با 36 یا حتی 40 کارت بازی می‌شود. گزارشی از دومینیکو استارنا در مورد این بازی وجود دارد. او می‌گوید که در بازی 36 ورقی که در Toblach – Dobbiaco انجام می‌شود، شلاگ می‌تواند WELI یا یک شش معمولی باشد. اگر WELI به عنوان شلاگ انتخاب شود، تنها شلاگ خواهد بود و گویتی وجود ندارد. شش دل، بلوط و برگ پایین ترین کارت‌های خال را تشکیل می‌دهند. اگر شش به عنوان شلاگ انتخاب شود، WELI به عنوان شش زنگ معمولی به حساب می‌آید؛ حتی اگر دیلر زنگ را به عنوان حکم انتخاب کند و جای آن را به عنوان Rechte یا لینکه می‌گیرد. هفت حکم، گویته است و پس از آن شش حکم، سپس شش‌های خال‌های دیگر و سپس آس حکم قرار می‌گیرند.

امتیاز هدف

در برخی از انواع بازی، امتیاز هدف برای پیروزی در بازی 11 امتیاز (گستریچن با 9 یا 10) یا 18 امتیاز (گستریچن با 16 یا 17) به جای 15 امتیاز (گستریچن با 13 یا 14) است.

شرط فوری چهار

در تیرول جنوبی نوعی از بازی وجود دارد که تیمی که 4 امتیاز یا بیشتر از آن عقب است، می‌تواند قبل از اولین لید، 4 امتیاز شرط بندی کند. اگر تیم برنده تسلیم شود، تیم شرط‌بندی کننده، 2 امتیاز کسب می‌کند. اگر تیم برنده شرط را بپذیرد، امتیاز بازی 4 می‌شود. این شرط می‌تواند بعداً در صورت تمایل تیم حریف به شرط 5 و غیره افزایش یابد. ولفرام اشتینر قانونی مشابهی را که در Steiermark مشاهده کرده، گزارش می‌دهد؛ اگر یک تیم با 13 یا 14 امتیاز گسپنت باشد و تیم دیگر امتیازی نداشته باشد، موقعیت به عنوان Gespannt – Luft شناخته می‌شود. تیم گسپنت باید بعد از اعلام حکم و شلاگ، تصمیم بگیرد که برای 4 امتیاز بازی کند یا این که با واگذاری دو امتیاز تسلیم شود.

دو یا سه بازیکن

واتن تیرولی را می‌توان برای بازی توسط دو یا سه نفر به همان شیوه بازی باواریایی تنظیم کرد.

کریتیش واتن (Kritish-Watten)

نوعی از واتن با عنوان کریتیشن نیز در تیرول رایج است. قوانین آن مانند ویرر واتن است که در بالا به آن اشاره شد، با این تفاوت که شش را نمی‌توان به عنوان شلاگ انتخاب کرد. چند حکم دائمی وجود دارند که بالاتر از Rechte قرار دارند. نوع این حکم‌های دائمی از منطقه‌ای به منطقه دیگر تا حدودی متفاوت هستند. آن‌طور که هلموت جنوین از اینسبروک می‌گوید، در نوعی از بازی که دارای 3 کریتیشن است ترتیب قرار گیری به این شکل است:

مارتل (شاه دل)، WELI (شش زنگ)، نل (هفت بلوط)

دیگران با چهار کریتیشن بازی می‌کنند که از بالا به پایین عبارتند از:

مارتل (شاه دل)، گشریبنر ولی (geschriebener Weli) (شش زنگ)، کلینر ولی (kleiner Weli) (هفت زنگ)، ایکلسپیتز (Eichelspitz) (هفت بلوط)

برخی با سه کریتیشن بازی می‌کنند و هفت‌ بلوط را از چهار بلوط فوق حذف می‌کنند. یکی از افراد مطلع نوعی از بازی را توصیف کرده است که با دو کریتیشن، ماکسی (شاه دل) و اوبر زنگ، با WELI به عنوان پایین‌ترین حکم و شش به عنوان شلاگ احتمالی بازی می‌شود.

در بازی، کریتیشن را می‌توان در هر تریکی بازی کرد. اگر کریتیش آغازگر دست باشد،، سایر بازیکنان می‌توانند هر کارتی را که می‌خواهند بازی کنند. آن‌ها مجبور نیستند از حکم پیروی کنند.

ولفرام اشتینر مجموعه سیگنال‌های زیر را برای واتن با سه کریتیشن ارائه کرده است.

• مارتل (دشاه دل): لب‌ها را به صورت بوسه درآورید.
• WELI:  لب‌های خود را به سمت راست حرکت دهید.
• اسپیتز (بلوطVII ): لب‌های خود را به سمت چپ حرکت دهید.
• رچتر: با چشم راست چشمک بزنید.
• لینکه: با چشم چپ چشمک بزنید.
• آس حکم: انگشت شست راست
• شاه حکم: انگشت اشاره راست
• آور حکم: انگشت وسط راست
• آندر حکم: انگشت حلقه راست
• حکم کوچک: انگشت کوچک راست

بلایند واتن (Blind watten)

این نوع جالب از بازی چهار نفره، با نام لاندینیش واتن (Ladinisch Watten) شناخته می‌شود. این بازی در تیرول جنوبی و تا حدودی در Steiermark رایج است. کریتیشن در بازی وجود ندارد و با گویت بازی می‌شود (به بالا مراجعه کنید). بنابراین بالاترین کارت حکم است که رتبه بعدی بالا پس از شلاگ را دارد. Rechte کارت خال حکم و رتبه دوم است. سپس سه لینکن (کارت‌های دیگر رتبه شلاگ) و کارت‌های باقی مانده از خال حکم از آس به پایین، قرار می‌گیرند. در این بازی WELI معمولاً به عنوان زنگ خال حکم حساب می‌شود. تنها استثنا این است که شش شلاگ باشد. اگر آس شلاگ باشد، گویت هفت است. اگر شش شلاگ باشد گویت وجود ندارد. در این شرایط WELI، Rechte است و لینکن نیز در بازی وجود ندارد.

ویژگی خاص بلایند واتن این است که شلاگ و حکم با صدای بلند اعلام نمی‌شوند. در عوض فورهند به صورت خصوصی کارتی را به دیلر نشان می‌دهد که رتبه آن کارت، شلاگ است. دیلر نیز سپس کارتی را که خال حکم است نشان می‌دهد. دو بازیکن دیگر این کارت‌ها را نمی‌بینند. در این نوع بازی بازیکنان اجازه ندارند به کارت‌های شریک خود نگاه کنند. هم تیمی‌ها، همچنین اجازه ندارند کارت‌های خود را با سیگنال به یکدیگر اطلاع دهند یا به روش دیگری ارتباط برقرار کنند. بنابراین شرکای دیلر و فورهند تنها با مشاهده بازی می‌توانند استنباط کنند که شلاگ و حکم چه کارت‌هایی هستند. برای کمک به این فرآیند، کارت‌هایی که در اولین تریک بازی می‌شوند، در طول بازی رو به بالا گذاشته می‌شوند.

فورهند و دیلر مطابق قانون معمول اتریش ملزم هستند که اگر Rechte، کارتی از خال حکم یا WELI آغازگر تریک باشند، باید حکم بازی کنند. دو بازیکن دیگر به این قانون ملزم نیستند. آن‌ها می‌توانند هر کارتی را در هر تریکی بازی کنند. با این حال، این قانون همراه با اطلاعات برنده هر تریک، اغلب به همه این امکان را می‌دهد که پس از انجام یک یا دو تریک، متوجه شوند خال حکم چیست.

شرط بندی به همان روشی انجام می‌شود که در اوپن واتن انجام توضیح داده شد. محدودیت‌هایی برای شرط‌ بندی در آخرین دست وجود دارند. به موجب آن‌ها، شرط‌ گذار باید کارتی از خال لید شده یا شلاگ داشته باشد. این قانون نیز فقط برای فورهند و دیلر اعمال می‌شود.

در نسخه 36 کارتی بلایند واتن که در Toblach – Dobbiaco رایج است، اگر فورهند WELI را نشان دهد، این کارت تنها شلاگ خواهد بود و گویت وجود ندارد. اگر یکی از شش‌های دیگر را نشان دهد، شرایط مانند انتخاب شش در اوپن واتن است: هفت حکم گویت است و WELI حتی اگر دیلر زنگ‌ را به عنوان خال حکم انتخاب کند، شش زنگ معمولی به حساب می‌آید.

مطالب مرتبط: بررسی و آموزش بازی بستیا (Bestia)