معرفی و بررسی بازی کارتی اسکیتگوبه (Skitgubbe)

معرفی بازی اسکیتگوبه

در این مقاله قصد داریم تا با یک بازی محبوب سوئدی به نام اسکیتگوبه بیشتر آشنا شویم. این بازی برای سه بازیکن طراحی شده است. برخی نسخه‌های مرتبط با این بازی کارتی در نروژ و فنلاند بازی می‌شوند. تمامی بازی‌های این گروه از دو مرحله تشکیل شده‌اند. در مرحله اول و با دست‌‌های برنده کارت جمع آوری می‌کنید و در مرحله دوم باید سعی کنید با زدن کارت‌هایی که توسط بازیکنان دیگر بازی می‌شود از شر کارت‌های خود خلاص شوید. آخرین بازیکنی که در پایان کارت داشته باشد بازنده بازی خواهد بود.

به احتمال زیاد این گروه از بازی‌ها از فنلاند سرچشمه گرفته‌اند. نام بازی فنلاندی میلی‌ماتی (Myllymatti) در چندین مقاله در روزنامه‌های قرن نوزدهم ذکر شده است. به نظر می‌رسد میلی‌ماتی از اجداد مستقیم بازی سوئدی اسکیتگوبه باشد. این بازی گاهی اوقات با عنوان Mjölnarmatte یا Mas نیز شناخته می‌شود.

بازی فنلاندی کویرا بعدتر در میان بازیکنان رایج شد. این نسخه قوانین متفاوتی داشته و ارتباط نزدیکی با بازی نروژی ماتیس دارد.

برای آشنایی با این بازی‌ها و انواع آن، ادامه این مطلب از بیوکازینو را از دست ندهید.

بازیکنان، کارت‌ها و دیل

بهترین حالت بازی برای سه بازیکن است؛ با این حال امکان بازی برای دو یا چهار نفر نیز وجود دارد. در اسکیتگوبه از یک بسته استاندارد 52 کارتی بدون جوکر استفاده می‌شود. کارت‌ها به ترتیب معمولشان رتبه بندی می‌شوند: آس (بالاترین) شاه، بی بی، سرباز،2،3،4،5،6،7،8،9،10 (کمترین).

تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود. هر بازیکن 3 کارت دریافت می‌کند. بقیه کارت‌ها به صورت توده‌ای بر روی میز (ذخیره) گذاشته می‌شوند.

هدف بازی اسکیتگوبه

اسکیتگوبه دارای دو مرحله است. در مرحله اول بازیکنان باید برای مرحله دوم کارت جمع کنند. در مرحله دوم هدف این است که هرچه سریع‌تر از شر کارت‌های خود خلاص شوید. آخرین بازیکنی که کارت در دستش باقی بماند، بازنده است. وی به اصطلاح تبدیل به اسکیتگوبه (به معنای لعنت شده) می‌شود.

مرحله اول

مرحله اول شامل تریک‌های 2 کارتی است. بازیکن سمت چپ دیلر اولین شروع کننده است. او می‌تواند با هر کارتی که می‌خواهد مسیر بازی را هدایت کند. بازیکن سمت چپ لیدر (هدایت کننده بازی) هر کارتی که می‌خواهد را برای تکمیل تریک بازی می‌کند. در این مرحله خال‌ها اهمیتی ندارند. هر بازیکن بلافاصله پس از بازی یک کارت از بخش ذخیره برمی‌دارد. به این ترتیب همه بازیکنان همیشه یک دست سه کارته در دست دارند. این روند تا جایی ادامه می‌یابد که تنها دو کارت در بخش ذخیره باقی مانده باشد. اگر بازیکنی که بازی را هدایت کرده برنده تریک شود، دوباره هدایت بازی بر عهده وی است. دو بازیکن دیگر هم به شیوه قبل بازی را ادامه می‌دهند.

اگر دو کارت بازی شده در یک تریک برابر باشند به آن استونسا (جهش) می‌گویند؛ کارت‌ها روی میز گذاشته می‌شوند، دو بازیکن هر کدام یک کارت از بخش ذخیره می‌کشند و همان بازیکن دوباره بازی را هدایت می‌کند. این کار تا زمانی ادامه می‌یابد که یکی از بازیکنان برنده تریک شده و تمام کارت‌های بازی شده، از جمله کارت‌های دست‌های تساوی را بگیرد.

در مرحله اول، نفر دومی که در تریک بازی می‌کند هیچ تعهدی به تلاش برای شکست دادن کارت حریف ندارد. اگر کارت پایینی به بازی هدایت شده باشد، بازیکن دوم ممکن است بخواهد کمتر بازی کرده و این دست را از آن هدایت‌گر کند. این که بتوانید در مرحله اول بازی کارت‌های قوی جمع کنید امر مهمی است. چنین وضعیتی منجر به برتری در مرحله دوم خواهد شد.

در طول مرحله اول، زمانی که نوبت به شما می‌رسد و هنوز بیش از یک کارت در بخش ذخیره وجود دارد، به جای این که از دست خود بازی کنید، می‌توانید کارت بالایی بخش ذخیره را برگردانید. اگر این کار را بکنید حتما باید آن کارت را بازی کنید. شما دیگر نخواهید توانست این کارت را در دست خود قرار بدهید.

آخرین کارت از استوک یا بخش ذخیره، تعیین کننده خال حکم در مرحله دوم است. بازیکنی که باید این کارت را بکشد، آن را می‌گیرد. وی این کارت را به دست خود اضافه نمی کند، بلکه آن را رو به پایین نگه می‌دارد تا مرحله اول تمام شود.

هنگامی که کارت‌های بخش ذخیره تمام شد، بازی تا جای ممکن با کارت‌های موجود در دستان بازیکنان ادامه می‌یابد. دست آخر زمانی به پایان می‌رسد که بازیکنی که نوبتش است، کارتی برای بازی نداشته باشد. در این مرحله، اگر برخی از بازیکنان کارتی در دست داشته باشند، آن‌ها را در معرض نمایش دیگران قرار می‌دهند. اگر دست پایانی در مرحله اول ناقص بماند، بازیکنان کارت‌هایی را که بازی کرده بودند پس می‌گیرند و برای مرحله دوم نگه می‌دارند.

مرحله دوم

بازیکنان در حال حاضر 52 کارت را بین خود تقسیم کرده‌اند، اما احتمالاً کارت‌ها به طور مساوی تقسیم نشده‌اند؛ برخی از بازیکنان کارت‌های بیشتری نسبت به بقیه دارند. بازیکنی که برگ حکم را کشیده است هدایت‌گر بازی است. هدف این است که هرچه سریع‌تر از شر کارت‌های خود خلاص شوید. در حالتی غیرمعمول که بازیکنی در مرحله یک اصلاً کارتی جمع نکند، هیچ کارتی برای خلاص شدن در دستش ندارد و در مرحله دو شرکت نمی‌کند.

حالا بازیکن باید در نوبت خودش یا کارت قبلی را بزند یا آن را بردارد. یک کارت می‌تواند با یک کارت بالاتر از همان خال شکست بخورد. یک کارت غیر حکم می‌تواند توسط هر کارت حکمی شکست بخورد. اگر نمی‌توانید یا نمی‌خواهید کارت مقابل خود را شکست دهید، باید آن را بردارید. در ادامه نوبت به بازیکن بعدی برای هدایت دست جدید می‌رسد. اگر بیش از یک کارت روی میز قرار داشته باشد و شما نمی‌توانید آخرین کارت بازی‌شده را شکست دهید، فقط باید آخرین کارت را در دست خود نگه‌دارید.  سپس نوبت به بازیکن بعدی می‌رسد که می‌تواند کارت زیرین را بزند.

زمان تکمیل شدن تریک

تعداد کارت‌های موجود در آن برابر با تعداد بازیکنانی که در زمان شروع دست در بازی حضور داشتند، بشود.
تمام کارت‌ها برداشته شده‌باشند.

در حالت اول، کارت‌های موجود در تریک کنار گذاشته می‌شوند. بازیکنی که آخرین بازی (و در نتیجه بالاترین) را انجام داده‌است، هدایت‌گر دست بعدی است. در حالت دوم، فردی که در سمت چپ بازیکنی است که آخرین کارت را برداشته است، هدایت‌گر دست جدید می‌شود.

فرض کنید 3 بازیکن در بازی وجود دارند. بازیکن A بازی را هدایت کرده است و بازیکن B کارت A را زده‌است. اگر C اکنون کارت B را شکست دهد، C کارت‌ها را کنار می‌گذارد و دست بعدی را هدایت می‌کند. اما اگر C کارت B را نزند و آن را بردارد، اکنون نوبت A است که کارت نمایش داده‌شده روی میز را شکست دهد (که در واقع هدایت با A خواهد بود). اگر A این کار را انجام دهد، و سپس B کارت A را شکست دهد، این B است که تریک را کامل کرده است. B سه کارت را کنار‌گذاشته و هدایت‌گر تریک بعدی می‌شود. احتمال دیگر این است: A هدایت‌گر باشد، B کارت A را بزند، C کارت B را بردارد و A کارت خود را بردارد. در این حالت B هدایت‌گر است.

توجه داشته باشید که با تمام شدن کارت بازیکنان، تعداد کارت‌ها در هر تریک کاهش می‌یابد. اگر سه بازیکن در بازی وجود داشته باشند و کارت یکی از آن‌ها در طول تریک تمام شود، آن دست همچنان نیاز به تکمیل سه کارت دارد (یا این که تمامی کارت‌های آن برداشته شوند). تریک بعدی فقط به دو کارت نیاز دارد.

برای مثال فرض کنید 3 بازیکن در بازی وجود دارند: A,B و C.  Aآخرین کارت خود را هدایت می‌کند. B آن را می‌زند. C کارت B را برمی‌دارد. B دوباره کارت A را می‌زند و سپس C کارت B را می‌زند. تریک در حال حاضر تمام‌شده است، C هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود. از آن‌جایی که اکنون فقط دو بازیکن وجود دارد، تریک جدید فقط دو کارت خواهد داشت. مثال دیگری با سه بازیکن: A بازی را هدایت می‌کند؛ B با آخرین کارت خود وی را می‌زند. C این کارت را برمی‌دارد و A کارت هدایت‌گر خود را برمی‌دارد. اکنون نوبت هدایت کردن بازی به B می‌رسد. تریک بعدی با دو کارت کامل خواهد شد.

بازیکنی که از شر تمام کارت‌هایش خلاص شود می‌تواند یک نفس راحت بکشد زیرا دیگر بازنده نیست. بازنده، بازیکنی است که آخرین کارت را در دست داشته باشد. در اصطلاح او اسکیتگوبه یا ماس (Mas) نامیده‌می‌شود. اسکیتگوبه کلمه‌ای توهین آمیز به معنای پیرمرد بدنام یا لعنتی است؛ ماس و ماتیس (Mattis) هم به معنای احمق هستند.

مطالب مرتبط: معرفی و بررسی بازی کارت بائو هوانگ (保皇-Bao Huang)

انواع بازی اسکیتگوبه

بازی دنباله‌ها

این نسخه توسط دیوید پارلت و دن گلیمن توصیف شده‌است. در مرحله دوم، به جای بازی با یک کارت، می‌توان دنباله‌ای از دو یا چند کارت متوالی از یک خال را بازی کرد. یک کارت یا دنباله با هر کارت یا دنباله بالاتر از همان خال شکت می‌خورد. هر کارت یا دنباله غیر حکمی با هر برگ کارت یا دنباله حکم زده‌می‌شود. در این نسخه از بازی طول دنباله‌ها بی اهمیت است. به عنوان مثال، یک کارت 5 خشت را می‌توان با یک دنباله (7خشت،8خشت،9خشت) شکست داد. این دنباله به نوبه خود می‌تواند توسط یک دنباله (بی بی خشت، شاه خشت) یا یک سه پیک (در صورت حکم بودن) زده‌شود.

یک تریک زمانی کامل می‌شود که به تعداد بازیکنان در ابتدای تریک بازی داشته باشد؛ هر کارت یا دنباله به عنوان یک بازی واحد شمارش می‌شوند. بازیکنی که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد کارت یا دنباله‌ای را که بازیکن قبلی بازی کرده شکست دهد، باید آن را بردارد. در این نسخه، در مرحله دوم این نکته اهمیت دارد که بازی‌های خود را به صورت متوالی نگاه دارید. این کار باعث می‌شود تا بازیکنان به وضوح ببینند که چند بار این دست بازی شده است و اگر بازی قبلی شکست نخورده‌باشد، کدام کارت باید برداشته‌شود.

ضد حکم (آنتی ترامپ)

این نسخه که در بوراس (Borås) بازی می‌شود توسط بنت گرین توضیح‌داده شده‌است. در مرحله دوم، در کنار خال حکم، خال موت ترومف (mot trumf) یا ضد حکم هم وجود دارد. ضد حکم هیچ  قدرتی نسبت به خال‌های دیگر ندارد اما با کارت حکم‌زده نمی‌شود.

در برخی دورها، ضد حکم، خال دیگری از رنگ آخرین کارت بخش ذخیره هستند.

توماس فرانزن نسخه‌ای را به نام «Skitgubbe med elektriska klöver» (اسکیتگوبه با گشنیزهای برقی) توصیف می‌کند. در این نسخه خال ضد حکم گشنیز است، مگر این که آخرین کارت ذخیره هم گشنیز باشد. در چنین حالتی گشنیزها حکم هستند و پیک‌ها ضد حکم. ضد حکم‌ها “برق” نامیده می‌شوند. دلیل این اسم گذاری این است که نشان دهند اگر بخواهید آن‌ها را مغلوب کنید به شما شوک وارد می‌کنند.

ماس با حکم نمایان

این نسخه (توضیح داده‌شده در Kortoxen) مرحله اول متفاوتی دارد. پس از این که سه کارت به هر بازیکن داده‌شد، کارت بعدی رو‌شده و به صورت متقاطع در زیر بخش ذخیره قرار می‌گیرد تا مشخص‌گر خال حکم باشد.

مرحله اول مانند اسکیتگوبه معمولی شامل تریک‌های دو کارته است. با این حال در این نسخه، بازیکن دوم تنها می‌تواند کارت هدایت‌گر را با بازی کارت بالاتر از همان خال، یا در صورت هدایت غیر حکم، با کارت حکم شکست دهد. اگر بازیکن دوم نمی‌تواند یا نمی‌خواهد کارت هدایت شده را شکست دهد، باید آن را بردارد. نوبت هم برای هدایت به بازیکن بعدی می‌رسد.

تا زمانی که کارت در بخش ذخیره وجود دارد، به محض این که دست شما به کمتر از سه کارت رسید، باید یک کارت از این بخش بکشید. با این حال، ممکن است بیش از سه کارت در دست داشته باشید زیرا گاهی اوقات یک کارت هدایت‌گر برمی‌دارید. اگر پس از بازی کردن یک کارت، هنوز سه کارت یا بیشتر در دست دارید، از بخش ذخیره کارت برنمی‌دارید.

بازیکنی که در هر مرحله دارای سه کارت حکم باشد، اجازه دارد آن‌ها را نشان دهد. وی آن‌ها را به صورت رو به پایین برای مرحله دوم ذخیره می‌کند و یک دست سه کارته جدید از استوک (ذخیره) می‌کشد.

تا زمانی که حکم‌های نمایان‌شده روی میز باقی بمانند، هر بازیکنی که در هر مرحله‌ای دو حکم داشته‌باشد، می‌تواند آن را با حکم نمایان‌شده عوض کند.

وقتی کسی مجبور شود برای پر کردن دست خود آخرین کارت استوک را بکشد (که یک حکم رو به بالا است، معمولاً در چنین زمانی دو کارت)، مرحله اول به محض تکمیل تریک دو کارتی فعلی به پایان می‌رسد. بازیکنان کارت‌هایشان را به همراه کارت‌هایی که برنده شده‌اند برای مرحله دوم در دستان خود نگه می‌دارند.

بازیکنی که کارت نهایی (برگ رو به بالا) را از استوک کشید، هدایت‌گر مرحله دوم خواهد بود. در ادامه بازی دقیقا به مانند اسکیتگوبه معمولی پیش می‌رود.

ماتیس

این بازی نروژی تفاوت‌هایی با بازی سوئدی اسکیتگوبه که در بالا توضیح‌داده‌ شد دارد.

امکان بازی برای بیش از سه نفر وجود دارد. در واقع ادعا شده‌است که تعداد بازیکنان ماتیس “تقریبا نامحدود” است. با این حال با بیش از هشت نفر احتمالاً ناکارآمد خواهد شد.

در مرحله اول، همه بازیکنان بازی می‌کنند. اگر تساوی برای بالاترین کارت وجود داشته باشد، همه بازیکنان درگیر تساوی، یک کارت دیگر (چه از دست خود یا از روی استوک) در تریک بازی می‌کنند. بالاترین کارت جدید این تریک را برنده می‌شود. اگر تساوی در بین بالاترین کارت‌های جدید هم وجود داشته باشد، کارت دیگری بازی می‌شود و بازی به همین ترتیب ادامه می‌یابد.

هنگامی که موجودی در مرحله اول تمام شد، بازی بدون کشیدن کارت ادامه می‌یابد. این ادامه تا زمانیست که بازیکنی که نوبت به بازی کردنش می‌رسد، کارتی برای بازی نداشته باشد. این می‌تواند در شروع یک تریک، وسط آن، یا زمانی که کارت‌های بیشتری برای از بین بردن تساوی بازی می‌کنید، اتفاق بیفتد. وقتی بازیکنی کارتی برای بازی نداشته‌باشد، تمامی بازیکنانی که هنوز کارت در دست دارند، آن‌ها را رو به بالا نمایش‌داده و به کارت‌هایی که در مرحله اول جمع‌آوری کرده‌اند اضافه‌می‌کنند. اگر تریک نهایی در مرحله اول ناقص بود، بازیکنان کارت‌هایی که در این دست بازی کرده‌اند‌ برگردانده و برای مرحله دوم به دست خود اضافه‌می‌کنند.

در مرحله دوم بازی توالی‌ها مجاز است؛ با این حال، در برخی مواقع یک دنباله باید دست کم شامل سه کارت متوالی از یک خال باشد. بازیکنی که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد بازی قبلی را شکست دهد، باید پایین‌ترین کارت یا دنباله‌ را در تریک انتخاب کند. این همان کارتی است که زودتر بازی شده‌است و نه آخرین کارتی که در اسکیتگوبه بازی می‌شد.

هر بازیکنی که مرحله اول را بدون هیچ کارتی در دستان خود به پایان برساند بلاماتیس “Blåmattis” (ماتیس آبی) نامیده‌می‌شود. این بازیکنان در مرحله دوم شرکت کرده و چون کارتی در دست ندارند در اولین نوبت باید کارت بردارند. آن‌ها باید کمترین کارت تریک را که در آن زمان روی میز است بردارند.

برخی با به این شیوه بازی می‌کنند که بازنده بازی باید کلاه زشتی را بر روی سرش بگذارد. اصطلاحاً به این کلاه «ماتیشاتا» می‌گویند.

انواع

برخی به شیوه‌ای بازی می‌کنند که در آن هر کسی بلاماتیس (بدون کارت) شود، بلافاصله بازنده است.

در برخی نسخه‌ها در مرحله اول، اگر هر کارت مساوی در تریک بازی شود، حتی اگر بالاترین کارت نباشد، همه بازیکنان دارنده کارت مساوی یک کارت دیگر بازی می‌کنند. بازیکن با بالاترین کارت جدید، همه کارت ها را به جز کارت‌های جدید که شامل کارت‌های برابر است را می‌گیرد. در این صورت بازیکنان دارنده کارت‌های مساوی جدید دوباره بازی می‌کنند و به همین ترتیب بازی ادامه می‌یابد.

نسخه آتلانتا

این نسخه از ماتیس نروژی سه نفره که در آتلانتای ایالت جورجیا در ایالات متحده آمریکا بازی می‌شود، توسط مارک رید ارائه شده‌است.

مرحله اول:

هر سه بازیکن در تریک بازی می‌کنند، نه فقط دو نفر.
اگر زمانی که نوبت بازی شماست، کارتی دارید که از نظر رتبه با بالاترین کارتی که در این دست بازی کرده‌اید برابری می‌کند، باید آن کارت را بازی کنید. بنابراین شما مجبور به جهش می‌شوید. جهش ممکن است بین بیش از دو بازیکن رخ دهد. فقط آن دسته از بازیکنانی که کارت‌های جهش را بازی کرده‌اند در این بخش شرکت می‌کنند. اگرچه سایر بازیکنان هم ممکن است اسلو (Slough) شوند.
هر بازیکن، یک بار پس از بازی کردن در تریک، و قبل از این که آن تریک توسط کسی گرفته‌شود، می‌تواند کارت‌های اضافی اسلو (slough) را در این دست بازی کند؛ مشروط بر این که کارت‌هایی که اسلو می‌شوند از نظر رتبه با کارتی که قبلاً با آن بازی‌شده و تریک را از دست داده‌است برابر باشد.

مرحله دوم:

اگر هر بازیکنی در پایان مرحله اول کمتر از شش کارت داشته باشد، آن گاه همه بازیکنان کارت‌های دو تا پنج را به اضافه شش کارت حکم (به آن “درک” گفته می‌شود) از دستان خود جمع می‌کنند. آن‌ها این کارت‌ها را به طور تصادفی و تا حد امکان به طور مساوی در بین بازیکنانی که کارت‌های بسیار کمی دارند تقسیم می‌کنند. اگر بازیکنی با حذف درک از دستش، خودش زیر شش کارت داشته باشد، واجد شرایط درک نمی‌شود. وی با دست کوچکتری وارد مرحله دوم می‌شود. این مساله امری رایج نیست.

بازی همانگونه است که در بخش دنباله‌ها توضیح داده‌شد؛ تنها با یک استثنا: وقتی بازیکنی نمی‌تواند در یک تریک بازی کند، تمامی پایین‌ترین دنباله‌های بدون انقطاع روی میز را برمی‌دارد، حتی اگر توسط بیش از یک بازیکن بازی شده‌باشند. این روند ممکن است منجر به حذف بیش از یک بازی از جدول‌شده و در نتیجه تریک را هم گسترش دهد.

مطالب مرتبط: بررسی و آموزش بازی کالیفرنیا اسپید (California Speed)

میلی ماتی (Myllymatti)

این بازی فنلاندی احتمالاً جد اصلی تمام بازی‌های موجود در این صفحه است. بر اساس تحقیقات کریستین سرس و دیگر افراد، این بازی از اوایل قرن نوزدهم رایج شده‌است. میلی ماتی احتمالاً از قسمت غربی فنلاند، معروف به Österbotten یا Pohjanmaa، سرچشمه‌گرفته باشد. در صفحه Helsingin yliopistomuseo در تصویر چهارم می‌توانید افرادی را ببینید که در حال بازی میلی ماتی در سفر با قایق بین Vihti و Lohja در سال 1907 هستند.

میلی ماتی بسیار شبیه به بازی سوئدی اسکیتگوبه است که در بالا توضیح داده‌شد.

در مرحله اول فقط دو بازیکن در هر تریک بازی می‌کنند. بازیکن سمت چپ دیلر شروع کننده بازی است. نفر بعدی در جهت عقربه‌های ساعت بازی را ادامه می‌دهد. اگر بازیکن اول تریک را برد، دو بازیکن به بازی خود ادامه می‌دهند تا بازیکن دوم هم برنده شود. اگر بازیکن دوم تریک برد، او نیز به نوبه خود شروع به بازی با بازیکن بعدی می‌کند.

در مرحله دوم فقط تک کارت‌ها قابل بازی هستند و نه دنباله‌ها. طبق معمول یک تریک کامل شامل تعداد کارت‌هایی است که بازیکنان دارند. بازیکنی که آن را تکمیل کرده‌ است، کارت‌ها را کنار‌گذاشته و هدایت‌گر تریک جدید می‌شود. هنگامی که یک تریک ناقص باشد، بازیکنی که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد کارت قبلی را شکست دهد، باید آن کارت را برداشته و به دست خود اضافه کند. در ادامه هم نوبت به بازیکن بعدی می‌رسد که بازی کند.

کویرا (Koira)

این بازی تقریباً شبیه به بازی نروژی ماتیس است. کلمه فنلاندی کویرا به معنای سگ است. طبق برخی از روایت‌ها بازنده به عنوان جریمه باید مانند سگ پارس کند.

کویرا می‌تواند با سه تا هشت بازیکن بازی شود.

در مرحله اول، همه بازیکنان در هر تریک یک کارت بازی می‌کنند. اگر بالاترین کارت مساوی باشد، بازیکنان درگیر در تساوی دوباره بازی می‌کنند. بازی ورق تا جایی ادامه می‌یابد که تساوی شکسته شود.

پس از اتمام موجودی کارت‌ها، بازی بدون کارت کشیدن ادامه می‌یابد. اگر کارت برخی از بازیکنان تمام شود، بقیه به تریک‌ها ادامه می‌دهند. بازی از روی بازیکنانی که هیچ کارتی در دست ندارند می‌گذرد، تا زمانی که همه کارت‌ها بازی شوند. اگر کارت‌های بازیکنی در حین حالت مساوی تمام شود، کارت‌های بازی‌‌شده بر‌زده می‌شوند و به طور مساوی بین کارت‌های رو به پایین بازیکنان درگیر در تساوی، توزیع می‌شوند.

در مرحله دوم می‌توان دنباله‌ها را بازی کرد. بازیکنی که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد آخرین بازی انجام‌شده را شکست دهد، باید کمترین کارت یا دنباله در تریک را به دست خود اضافه‌کند.

انواع

برخی افراد به نحوی بازی می‌کنند که در مرحله اول در صورت تساوی بالاترین کارت در یک تریک، بازیکنان درگیر در تساوی کارت‌هایی را که بازی کرده‌اند دوباره به دستان خود بازمی‌گردانند؛ سپس سایر کارت‌های درگیر در تریک به صورت صعودی مرتب شده هر بار به بازیکنان درگیر در تساوی داده می‌شوند. این کارت‌ها تا حد امکان به طور مساوی توزیع می‌شوند. این دیل با آخرین بازیکنی که کارت مساوی را بازی کرده شروع می‌شود. چنین وضعیتی باعث می‌شود تا این بازیکن کمترین کارت را بگیرد. بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت ادامه می‌یابد.

مثال با 7 بازیکن: 2-A، 8-B، سرباز-C، 5-D، سرباز-E، سرباز-F، 4-G. C، E و F سربازهای خود را پس می‌گیرند و کارت‌های دیگر به صورت 2-4-5-8 در ردیف قرار می‌گیرند. تقسیم این کارت‌ها با بازیکن F شروع می‌شود. بنابراین، بازیکن F عدد 2 را دریافت می‌کند. بازیکن E عدد 4، بازیکن C عدد 5 و بازیکن F هم عدد 8 را دریافت می‌کند.

در برخی نسخه‌ها در مرحله دوم، بازی یک حکم بر روی کارت غیرحکم بلافاصله تریک را به پایان می‌رساند. بازیکنی که حکم بازی کرده کارت‌ها را کنار گذاشته و یک تریک جدید را هدایت می‌کند.

بعضی به نحوی بازی می‌کنند که در مرحله دوم تنها تک کارت‌ها و دنباله‌هایی که با 2 شروع می‌شوند قابل بازی باشند. بدون 2 از یک خال شما تنها می‌توانید تک کارت بازی کنید.

در بعضی نسخه‌ها فقط پایین‌ترین کارت می‌تواند در یک تریک برداشته شود. اگر کم‌ترین (قدیمی‌ترین) بازی، یک دنباله باشد، فقط کارت پایین دنباله برداشته می‌شود. برای تعیین این که آیا یک تریک کامل است یا خیر، دنباله تا زمانی که تمام کارت‌های آن حذف نشود، در حال بازی به حساب می‌آید.

توجه داشته باشید که تمایزهای بین کویرا و میلی ماتی، تفاوت‌هایی مطلق نیستند. افرادی هستند که با ترکیب‌ کردن قوانین مختلف هر دوی این گزینه‌ها، بازی را به انجام می‌رسانند. گاهی اوقات هم این دو نام به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.

مطالب مرتبط: معرفی و آموزش بازی پاسکاهوسو (Paskahousu)