معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی قیصر (Kaiser)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی قیصر (Kaiser)

قیصر یک بازی تریک کاناداییست که معمولاً توسط چهار نفر انجام می‌شود. این بازی با 32 کارت (7 کارت از هر خال) انجام می‌شود.

با تشکر از تمامی افرادی که اطلاعاتی در مورد این بازی و انواع آن به ما ارائه کرده‌اند.

معرفی بازی

قیصر یک بازی تریک کاناداییست که معمولاً توسط چهار نفر انجام می‌شود. دو نفر در برابر دو نفر دیگر به عنوان هم تیمی به رقابت می‌پردازند. اعضای یک تیم در مقابل یکدیگر می‌نشینند. در بازی از یک بسته‌ 32 کارتی استفاده‌ می‌شود. هر تریک یک امتیاز ارزش دارد. دو کارت ویژه در بازی وجود دارد: پایین‌ترین دل برای بازیکنی که آن را در تریک بازی کند 5+ امتیاز به همراه خواهد داشت. ارزش پایین‌ترین پیک 3- است.

این بازی چندین نام جایگزین دارد. واژه قیصر که امروزه بازی توسط آن شناخته‌ می‌شود، احتمالا در طول جنگ جهانی اول بر روی بازی گذاشته‌ شده‌ باشد. در آن دوران کارت جریمه پیک با عنوان قیصر ویلهلم دوم معرفی می‌شد. کارت پاداش دل نیز معرف ژنرال فرانسوی، ژوفره بود. در کبک برخی از بازیکنان هنوز هم بازی را ژوفره (Joffre) می‌نامند. کارت‌های ویژه‌ای برای بازی وجود دارد که در آن خال‌ها نشان دهنده کشورها، و کارت‌های موجود در خال‌ها بیانگر رده‌های مختلف نظامی هستند.

نسخه دیگری از بازی با استفاده از کارت‌های ویژه در اوایل سال 1893 با نام لاست هیر (Lost Heir) منتشر شد. ممکن است لاست هیر نسخه اصلی بازی بوده و ژوفره و بازی‌هایی که با کارت‌های استاندارد انجام می‌شوند اقتباس‌هایی از این مورد باشند. پیش از جنگ جهانی اول در کبک، بازی با بسته‌ای که در آن هفت‌ بالاترین کارت و شاه پایین‌ترین بود، رایج بود. این نسخه از بازی لس رویس (Les Rois – پادشاهان) نام داشت. در ساسکاچوان، برخی از بازیکنان اوکراینی تبار بازی را تری اسپات (سه نقطه) یا ترویکا (Troika) می‌نامند. دلیل این امر این است که از کارت 3 پیک به عنوان کارت جریمه استفاده می‌شود. در ساسکاچوان این بازی در بین بومیان آمریکایی نیز از محبوبیت برخوردار است. همراه بیو کازینو باشید تا با این بازی بیشتر آشنا شوید.

منشا بازی

منشا این بازی تا حدودی مبهم است. این بازی برای چندین نسل در جوامع کانادایی با تبار فرانسوی، آلمانی و اوکراینی بازی شده‌ است. برخی از اعضای هر کدام از این سه گروه به شدت مدعی هستند که این بازی توسط اجدادشان به کانادا آورده‌ شده‌ است. با این حال تاکنون هیچ مدرک مستقیمی مبنی بر منشا اروپایی بازی (نه در فرانسه، نه آلمان و نه اوکراین) توسط ما رویت نشده است. در حال حاضر اولین شواهد مربوط به این بازی برآمده از کبک کانادا است؛ جایی که مطمئناً قیصر پیش از سال 1900 در کمپ‌های چوب بری بازی می‌شده است.

به عنوان مثال، به گزارش ری بنوا، پدربزرگش بازی لس رویس را در کبک آموخته‌ و آن را با خود به ایالات متحده آورده‌ است. تاریخ مهاجرت او سال 1900 ثبت شده‌ است. این احتمال وجود دارد که در نتیجه ارتباط بین سربازان در مناطق مختلف کانادا در طول جنگ جهانی اول بازی به استان‌های دیگر منتقل شده‌ باشد. یکی از خبرنگاران ساسکاچوان ادعا کرده است که اقوام وی در کیف اوکراین این بازی را انجام می‌دهند. دلایلی مبنی بر تایید این موضوع و اینکه آیا اهالی کانادایی این خانواده آن را از اوکراینی‌ها یاد گرفته‌اند یا بالعکس وجود ندارد. در صورتی که اطلاعات بیشتری در مورد تاریخچه این بازی دارید آن را با ما در میان بگذارید؛ به خصوص اگر مدرک دیگری مبنی بر بازی آن در کانادا قبل از سال 1900 یا در اروپا در هر زمان دیگری در دست دارید.

همچنین لازم به ذکر است که بازی کانادایی قیصر مطلقاً هیچ ارتباطی با بازی ورق قدیمی سوئیسی قیصر اشپیل یا قیصر جس ندارد. لس رویس در ظاهر هیچ ارتباطی با بازی کینگ (King) که در فرانسه با عنوان ل ژو د روی (Le Jeu du Roi) شناخته می‌شود، ندارد.

کارت‌های بازی

این بازی با 32 کارت (7 کارت از هر خال) انجام می‌شود. 7 پیک با 3 پیک، و 7 دل با 5 دل جایگزین می‌شوند. کارت‌های هر خال از بالا به پایین به این صورت رتبه‌بندی می‌شوند: A، K، Q، J، 10، 9، 8، 7 یا 5 یا 3.

هدف بازی

قیصر یک بازی در سبک تریک است. در این بازی هر تریک یک امتیاز ارزش دارد. علاوه بر این، 5 دل پنج امتیاز، و 3 پیک منفی سه امتیاز برای برنده تریک به همراه خواهد داشت. تیمی که پیشنهاد بالاتری می‌دهد، خال حکم را انتخاب می‌کند. این تیم باید تلاش کند تا دست کم به میزان پیشنهادی خود امتیاز بگیرد.

تقسیم کارت

تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است. دیلر اول به صورت تصادفی انتخاب می‌شود. یکی از راه‌های چنین انتخابی این است که کارت‌ها را یکی یکی به بازیکنان بدهید. هر فردی که سرباز را دریافت کند دیلر اول است. بعد از انجام هر دست، نوبت تقسیم کارت به سمت چپ می‌چرخد. دیلر تمامی کارت‌ها را در جهت عقربه‌های ساعت به صورت همزمان به بازیکنان می‌دهد؛ به طوری که تمامی افراد هشت کارت داشته باشند.

در صورتی که یک بازیکن هیچ آس، کارت تصویر و 3 یا 5 را دریافت نکرده باشد، وضعیت با عنوان “سوء تقسیم کارت” شناخته می‌شود. وی می‌تواند کارت‌هایش را بریزد. در ادامه کارت‌ها بر زد شده‌ و دوباره توسط همان دیلر قبلی تقسیم می‌شوند.

مناقصه (پیشنهاد)

هر بازیکن در نوبت خود و با شروع از بازیکن سمت چپ دیلر، یک فرصت برای پیشنهاد دارد. او می‌تواند یک عدد را پیشنهاد داده‌ یا بازی را پاس بدهد. پیشنهادات ممکن از شش تا دوازده، یا “با خال حکم” یا “بدون حکم” هستند. خال حکم در پیشنهاد گنجانده نمی‌شود، با این حال بازیکنی که می‌خواهد بدون حکم بازی کند باید این وضعیت را در پیشنهاد خود اعلام کند. برای مثال بگوید “هشت، بدون حکم”. ارزش پیشنهاد بدون حکم از پیشنهاد مشابه در خال بالاتر است. بنابراین پیشنهادهای ممکن به ترتیب صعودی عبارتند از: 6، 6 بدون حکم، 7، 7 بدون حکم، 8، 8 بدون حکم، و غیره. حداکثر پیشنهاد ممکن “12 بدون حکم” است.

اگر بازیکنی پیشنهاد دهد، ارزش پیشنهاد او باید بالاتر از پیشنهاد قبلی باشد؛ با این تفاوت که دیلر از امتیاز ویژه‌ای برخوردار است. وی می‌تواند برای برنده شدن در مناقصه پیشنهادی برابر با پیشنهاد قبلی را اعلام کند.

مثال:

  • بازیکن A پاس می‌دهد (مطمئن نیست که تیمش چند امتیاز می‌تواند کسب کند)
  • بازیکن B پیشنهاد 7 بدون حکم می‌دهد (معتقد است که تیمش می‌تواند حداقل 7 امتیاز بدون حکم کسب کند)
  • بازیکن C 8 را پیشنهاد می‌دهد (معتقد است که می‌تواند با انتخاب حکم 8 امتیاز بگیرد)
  • بازیکن D 8 بدون حکم را پیشنهاد می‌دهد (کسب 8 امتیاز بدون حکم)
  • بازیکن D برنده مناقصه است. بازیکن D همچنین می‌توانست 8 را پیشنهاد بدهد (پینهادی برابر با پیشنهاد C). بدین ترتیب در ادامه باید یک خال حکم انتخاب می‌کرد.

اگر سه بازیکن اول پاس بدهند، دیلر مجبور می‌شود حداقل پیشنهاد ممکن را ارائه دهد.

بازی کارت‌ها

بالاترین پیشنهاد دهنده، حکم‌ را نام می‌برد (مگر اینکه پیشنهاد بدون حکم باشد). وی یک کارت به اولین تریک هدایت می‌کند. بازی در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود. هر بازیکن در صورت امکان باید کارتی مشابه با خال هدایت شده‌ بازی کند. در غیر این صورت می‌تواند هر کارت دیگری را که بخواهد بازی کند. اگر حکم بازی شود، بازیکنی که بالاترین حکم را دارد برنده تریک خواهد بود. اگر هیچ حکمی در تریک نباشد، بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ برنده تریک می‌شود. برنده تریک هدایت‌گر تریک بعدی خواهد شد. وقتی تمامی کارت‌ها بازی شدند، تریک‌ها شمارش شده‌ و امتیازات ثبت می‌شوند.

نحوه امتیازدهی

امتیاز به ارزش پیشنهاد، تعداد تریک‌های گرفته‌ شده‌ و اینکه چه کسی 5 دل و 3 پیک را کسب کرده‌ است بستگی دارد. اولین تیمی که به مجموع امتیاز 52 یا بیشتر برسد برنده بازی خواهد بود.

هر تیم به صورت زیر امتیازات خود را محاسبه می‌کند:

  • یک امتیاز برای برد هر تریک
  • مثبت پنج امتیاز برای برنده شدن یک تریک حاوی 5 دل
  • منفی سه امتیاز برای برنده شدن یک تریک حاوی 3 پیک

امتیاز تیم پیشنهاد دهنده

اگر تیمی که حکم را انتخاب کرده‌ است دست کم به اندازه پیشنهادی خود امتیاز بگیرد، تعداد امتیازاتی که گرفته‌ است را به امتیاز کلی خود اضافه می‌کند. و اگر آن‌ها امتیاز کمتری نسبت به پیشنهاد خود گرفته‌ باشند، پیشنهاد خود را از کل امتیاز کم می‌کنند.

اگر تیمی که در مناقصه برنده شده‌، بدون حکم را انتخاب کرده باشد و دست کم به اندازه پیشنهاد خود امتیاز کسب کند، امتیازاتی را که به دست آورد‌اند دو برابر کرده و به مجموع امتیاز خود اضافه می‌کنند. اگر آن‌ها پیشنهاد خود را به ثمر نرسانند، دو برابر این پیشنهاد را از مجموع امتیاز خود کم می‌کنند.

امتیاز رقبا

اگر مجموع امتیاز رقبای تیمی که در مناقصه برنده شده‌ است کمتر از 45 باشد، صرف نظر از برد یا باخت، و صرف نظر از اینکه بازی با حکم یا بدون حکم بوده باشد، به سادگی امتیازاتی را که گرفته‌اند کسب می‌کنند. این امکان وجود دارد که این تیم کمتر از صفر امتیاز بگیرد (اگر با کسب کمتر از سه تریک 3 پیک را نیز در دست داشته باشد). در این صورت مجموع امتیاز آن‌ها کاهش می‌یابد.

اگر مجموع امتیاز رقبای تیم پیشنهاد دهنده 45 یا بیشتر باشد، نمی‌توانند هیچ امتیازی را به امتیاز خود اضافه کنند. با این حال اگر در تریک امتیاز زیر صفر بگیرند، همچنان امتیاز از دست خواهند داد.

انواع

بازی 34 کارتی با پیشنهاد پایین

در ساسکاچوان معمول است که قیصر را با یک بسته‌ 34 کارتی متشکل از A-K-Q-J-10-9-8-7 در تمامی خال‌ها، به اضافه 5 دل و 3 پیک بازی می‌کنند. هشت کارت به هر بازیکن داده‌ می‌شود. یک کیتی (kitty) متشکل از دو کارت به صورت رو به پایین بر روی میز قرار می‌گیرد. برنده مناقصه خال حکم را انتخاب می‌کند (مگر اینکه پیشنهاد بدون حکم باشد). وی در ادامه کارت‌های کیتی را بدون نشان دادنشان به سایر بازیکنان برمی‌دارد. سپس دو کارت را به جز 5 و 3 به صورت رو به پایین دور می‌اندازد.

از آنجایی که پیشنهاد دهنده مزیت استفاده از کیتی را در اختیار دارد، حداقل پیشنهاد معمول 7 است.

این بازی معمولا با ارائه پیشنهاد پایین بدون حکم به عنوان یک گزینه ممکن انجام می‌شود. در پیشنهاد پایین بدون حکم (Low No Trump)، رتبه کارت‌های غیر از 5 و 3 برعکس می‌شود؛ به طوری که 7 بالاترین کارت در هر خال محسوب خواهد شد. پس از آن 8، 9، 10، J، Q، K، A قرار خواهند داشت. آس پایین‌ترین کارت در گشنیز و خشت است. در دل‌ و پیک‌ به ترتیب 5 و 3 زیر آس قرار می‌گیرند. ارزش پیشنهاد پایین بدون حکم بالاتر از پیشنهاد بدون حکم معمول است؛ بنابراین ترتیب پیشنهادها در روندی صعودی به صورت 7، 7 بدون حکم، 7 بدون حکم پایین، 8 و به همین ترتیب است.

پیشنهادات پایین بدون حکم مشابه با پیشنهادات بالای بدون حکم امتیازدهی می‌شوند. تیم پیشنهاد دهنده در صورت موفقیت دو برابر تعداد امتیازهایی را که کسب کرده است برنده می‌شود. در غیر این صورت همین میزان را از دست خواهد داد. تیم رقیب همان چیزی را که دریافت کرده، بدون دو برابر کردن، به دست خواهد آورد.

بسیاری از افرادی که با پیشنهاد پایین بازی می‌کنند، دست “بدون آس، بدون کارت تصویر و بدون 5 و 3” را به عنوان سو تقسیم در نظر نمی‌گیرند.

برخی به نحوی بازی می‌کنند که در طی آن پیشنهادات بالا و پایین بدون حکم در مناقصه به طور مساوی رتبه بندی‌ شوند؛ در واقع هیچکدام نمی‌توانند از دیگری پیشی بگیرند؛ مگر اینکه یکی از بازیکنان دیلر باشد. وی همیشه می‌تواند با ارائه یک پیشنهاد برابر از بازیکن دیگر پیشی بگیرد.

برخی به نحوی بازی می‌کنند که در آن قصد “پایین” در مناقصه ذکر نمی‌شود. پیشنهاد دهنده بدون حکم موفق، قبل از برداشتن کیتی اعلام می‌کند که بازی بالا یا پایین خواهد بود. در برخی نسخه‌ها، هر پیشنهادی، با یا بدون حکم، می‌تواند به صورت بالا یا پایین بازی شود. این روند باید پیش از برداشتن کیتی اعلام شود.

نسخه کبک با هفت‌ بالا (seven high)

در کبک، قیصر گاهی اوقات با یک بسته‌ 32 کارتی متشکل از 7-6-5-4-3-2-A-K در هر خال بازی می‌شود. هفت‌ در هر خال بالاترین کارت، و شاه پایین‌ترین است. طبق نسخه رایج، هر تریک 1 امتیاز دارد. شاه دل 5+ امتیاز و شاه پیک 3- امتیاز دارد. این نسخه از بازی با عنوان لس رویس (پادشاهان) نیز شناخته می‌شود. شاه دل پادشاه خوب، و شاه پیک پادشاه بد است. به نقل از ری بنوا پدربزرگش این بازی را در سنت ماری-مادلین، کبک، در دهه 1890 انجام داده‌ است.

طبق معمول به هر بازیکن 8 کارت داده‌ می‌شود. مناقصه از سمت چپ دیلر شروع می‌شود. هر بازیکن فقط یک فرصت برای پیشنهاد دارد. حداقل پیشنهاد ممکن 4 و حداکثر 12 است. پیشنهاد بدون حکم وجود ندارد. اگر سه بازیکن اول پاس بدهند، دیلر باید 4 را پیشنهاد بدهد. پیشنهاد دهنده نهایی حکم را اعلام می‌کند؛ در ادامه هم کارت مد نظر خود را به اولین تریک هدایت می‌کند.

تیم پیشنهاددهنده امتیاز هر آنچه کسب کرده است را در صورت تحقق پیشنهاد به دست خواهد آورد؛ در غیر این صورت میزان پیشنهادی خود را از دست می‌دهد. تیم رقیب همیشه آن چه را به دست می‌آورد به ثمر می‌رساند. امتیاز هدف 40 است. اگر هر دو تیم در یک تقسیم کارت به امتیاز 40 یا بیشتر برسند، تیم پیشنهاد دهنده برنده خواهد شد.

به نقل از جی هتو (J. Hétu) نسخه دیگری از بازی وجود دارد که در آن در خال‌های خشت‌ و گشنیز، کارت 8 به عنوان پایین‌ترین کارت به جای شاه در نظر گرفته‌ می‌شود. تریک حاوی شاه دل 6+ امتیاز، و تریک حاوی شاه پیک 3- امتیاز خواهد داشت. حداقل پیشنهاد ممکن 5، و حداکثر 12 است. کارتی که توسط بالاترین پیشنهاد دهنده به بازی هدایت می‌شود، خال حکم را تعیین می‌کند. این نسخه از بازی نیز تا امتیاز 40 انجام می‌شود.

ژوفره

در برخی از بخش‌های کبک، نسخه‌ای از قیصر معروف به ژوفره با کارت‌های مخصوص بازی می‌شود. دک 32 کارتی این بازی دارای خال‌هاییست که نشان دهنده انگلیس (آبی)، روسیه (سبز)، آلمان (قهوه‌ای) و فرانسه (قرمز) هستند. هر کدام از این خال‌ها دارای کارت‌هایی از 7 (بالا) تا صفر (کم) هستند. کارت‌های 7 تا 1 نشان دهنده درجات نظامی‌هستند: ژنرال (7)، سرهنگ (6)، سرگرد (5)، کاپیتان (4)، ستوان (3)، گروهبان (2) و سرجوخه (1). صفر انگلیسی نشان دهنده نشان سلطنتی، صفر روسی دلقک، صفر آلمانی قیصر ویلهلم دوم و صفر فرانسوی ژوزف ژوفره است.

این نسخه از بازی به روشی مشابه با قیصر انجام می‌شود. قیصر 3 امتیاز منفی و ژوفره 5 امتیاز مثبت خواهد داشت. تفاوت‌های اصلی عبارتند از:

  • امتیاز هدف برای برنده شدن در بازی 40 یا 41 یا در برخی مناطق 42 است.
  • هیچ پیشنهاد “بدون حکمی” در بازی وجود ندارد.
  • حداقل پیشنهاد 5 و حداکثر 12 می‌باشد.
  • اولین کارتی که بالاترین پیشنهاد دهنده بازی می‌کند، تعیین کننده خال حکم است.
  • اگر قیصر تریکی را که حاوی کارت ژوفره است برنده شود، شخصی که ژوفره را بازی کرده 5 امتیاز برای این وضعیت توهین آمیز از دست می‌دهد.

ژوفره با این کارت‌ها در شهر بله‌چاسه (Bellechasse)، در سینت انسلم (Saint-Anselme)، و همچنین در سینت جرمین د بوله (Sainte-Germaine de Boulé) در غرب کبک بازی می‌شود. از آنجایی که این اماکن کاملاً دور از یکدیگر واقع شده‌‌اند، احتمالا بازی در سایر نقاط کبک نیز شناخته شده‌ باشد.

وارث گمشده (لاست هیر)

یک بازی تقریباً مشابه به نام لاست هیر (Lost Heir)، با استفاده از بسته‌ای از همین ساختار، توسط برادران مک‌لافلین در سال 1893 و متعاقباً توسط دیگر سازندگان به طرفداران معرفی شد. خال‌ها نشان‌دهنده شهرهای آمریکایی، کانادایی یا بریتانیایی هستند. کارت‌های هر خال عبارتند از شهردار (7)، رئیس پلیس (6). کمیسر (5)، کارآگاه (4)، سروان (3)، گروهبان (2)، پلیس (1). دو کارت خالی یا سفید (Blank) در بازی وجود دارد؛ یک کارت وارث گمشده به ارزش 5+ امتیاز و یک کارت پسر اشتباه (Wrong boy) به ارزش 3- امتیاز نیز در بازی وجود دارند.

به احتمال زیاد چندین نسخه از این بازی وجود دارد؛ دلیل این امر این است که در قوانین منتشر شده توسط مک‌لاگلین (McLoughlin)، از یک بسته 48 کارتی با 11 کارت در هر خال به جای 7 کارت استفاده شده است. قوانین این نسخه با قوانین بازی‌های ایجاد شده پس از آن متفاوت هستند. خال کارتی که بالاترین پیشنهاددهنده به تریک هدایت می‌کند نشانگر حکم است. وارث گمشده همیشه به عنوان بالاترین حکم و پسر اشتباه به عنوان پایین‌ترین حکم به حساب می‌آیند. دو کارت سفید به هیچ خالی تعلق ندارند، بنابراین تنها زمانی می‌توان آن‌ها را بازی کرد که دارنده آن نتواند خال هدایت شده را دنبال کند. اگر یک کارت سفید در تریکی که وارث گمشده یا پسر اشتباه در آن بازی شده است، بازی شود، ارزش این کارت‌ها را لغو می‌کند. نسخه‌های فردی و تیمی این بازی در میان طرفداران رایج است.

روند مناقصه در این نسخه تا حدی عجیب است. بازیکنان غیردیلر برای داشتن حق هدایت و ایجاد حکم پیشنهاد می‌دهند. دیلر می‌تواند یا بالاترین پیشنهاد را پذیرفته و به همان اندازه پیشنهاد بدهد، یا آن را رد کند. در صورت رد کردن هیچ امتیازی برای پیشنهاد به دست نخواهد آورد و باید حکم را تعیین کند. در پایان بازی هر بازیکن یا تیم امتیازاتی را که به دست آورده است کسب می‌کند؛ با این تفاوت که اگر پیشنهاد دهنده امتیاز کمتری نسبت به پیشنهادش کسب کرده باشد، امتیاز او برای این دست صفر خواهد بود. هنگام بازی به صورت تیم، شرکا امتیازات خود را با هم جمع می‌کنند. اولین بازیکن یا تیمی که 25 امتیاز کسب کند برنده بازی خواهد بود.

واضح است که این بازی نسبت به ژوفره یا قیصر جذابیت کمتری دارد. هیچ امکانی برای گرفتن وارث گمشده از بازیکن خوش شانسی که آن را دریافت می‌کند وجود ندارد. بهترین کاری که دیگران می‌توانند انجام دهند این است که چنین تریکی را با بازی با یک کارت سفید لغو کنند. بنابراین این احتمال وجود دارد که لاست هیر نسخه اصلی بوده و ژوفره و قیصر در ادامه و در روند بهبوددهی قوانین از این بازی توسعه یافته‌ باشند.

قیصر برای 2، 3، 5 یا 6 بازیکن

دو بازیکن

جان سوکان نسخه‌ای 2 نفره را توصیف کرده است که در آن به هر بازیکن یک دست 8 کارته به اضافه چهار انباشت 2 کارتی به صورت رو به پایین بر روی میز داده می‌شود. پس از مناقصه، کارت بالای انباشت‌ها برگردانده شده و هر دو بازیکن می‌توانند این کارت‌ها را ببینند. در این نسخه شما می‌توانید از دست خود یا کارت رو به بالای روی میز، یکی را برای بازی انتخاب کنید. پس از بازی کارت بالای انباشت، کارت زیرین آن رو به بالا برگردانده می‌شود. بدین ترتیب این کارت برای بازی در دسترس قرار خواهد گرفت.

سه بازیکن

کن گارینگر نسخه 3 نفره‌ای از قیصر که توسط خانواده‌اش در ساسکاچوان بازی می‌شود را توضیح داده است. در این نسخه از یک دک 26 کارتی متشکل از A-K-Q-J-10-9 در هر خال به اضافه 5 دل و 3 پیک استفاده می‌شود. هشت کارت به هر بازیکن داده می‌شود. در هر زمان در طول تقسیم کارت دیلر دو کارت را به صورت رو به پایین در کیتی یا “میسی” قرار می‌دهد. حداقل پیشنهاد ممکن 7 است. دیلر می‌تواند با دادن پیشنهادی برابر با بالاترین پیشنهاد فعلی، در مناقصه برنده شود. در صورت پاس دادن دو بازیکن دیگر وی باید حداقل 7 را پیشنهاد بدهد.

اگر پیشنهاد در حکم باشد، پیشنهاد دهنده باید قبل از برداشتن و نگاه کردن به میسی، خال حکم را نام ببرد. پیشنهاد دهنده دو کارت میسی را بدون نشان دادن آن‌ها به بازیکنان دیگر برمی‌دارد. در ادامه دو کارت از 10 کارت خود را به صورت رو به پایین دور می‌اندازد. این کارت‌ها می‌توانند شامل 0، 1 یا هر دو کارت برداشته شده از میسی باشند، اما نمی‌توان 5 دل و 3 پیک را دور انداخت. بازی و امتیازدهی طبق حالت رایج است. هر رقیب پیشنهاد دهنده به طور جداگانه برای تریک‌هایی که کسب کرده است امتیاز می‌گیرد. برنده باید به امتیاز 52 یا بیشتر برسد. بازیکنی که امتیازش 45 یا بیشتر باشد فقط در صورت موفقیت پیشنهاد می‌تواند امتیاز مثبت دریافت کند.

پنج بازیکن

به گزارش دنیس بل در دانشگاه سایمون فریزر، گاهی اوقات یک نسخه انفرادی 5 نفره با استفاده از یک بسته 40 کارتی انجام می‌شود. این بسته شامل تمامی کارت‌ها تا 5 است؛ با این تفاوت که 3 پیک جایگزین 5 خواهد بود.

شش بازیکن

این امکان وجود دارد که شش نفر در سه تیم دو نفره، یا دو تیم سه نفره به انجام بازی بپردازند. در این نسخه از دک 48 کارتی بدون کارت‌های 2 استفاده می‌شود. 5 دل و 3 پیک به عنوان کارت امتیازی باقی می‌مانند؛ حتی با این وجود که در برخی مواقع آن‌ها پایین‌ترین کارت‌ خال خود به حساب نمی‌آیند.

سایر انواع

امتیاز هدف

بسیاری از افراد به نحوی بازی می‌کنند که در آن اگر هر قرارداد بدون حکم موفقی در طول بازی انجام شود، تعداد امتیازهای مورد نیاز برای برنده شدن در بازی از 52 به 62 افزایش بیابد. به نظر می‌رسد این قانون در ساسکاچوان رایج باشد.

برخی با امتیاز هدف 56 بازی می‌کنند. در صورت موفقیت پیشنهاد بدون حکم، این امتیاز به 62 افزایش می‌یابد.

برخی با امتیاز هدف 52 بازی می‌کنند. در صورت موفقیت پیشنهاد بدون حکم، این امتیاز به 64 افزایش می‌یابد.

برخی با امتیاز هدف 69 بازی می‌کنند.

باخت منفی 52

هنگام بازی تا امتیاز 52، برخی به نحوی بازی می‌کنند که در آن اگر یک تیم امتیاز کل منفی 52 یا بدتر را داشته باشد، بازی را ببازد. تیم مقابل برنده بازی خواهد ‌شد.

در صوت وجود امتیاز هدف متفاوت، باخت بر اساس آن تنظیم می‌شود. به عنوان مثال اگر امتیاز هدف برای برنده شدن 69 باشد، اگر یک تیم به 69- یا بدتر برسد، بازی را باخته است.

پیشنهاد برای برد

در برخی نسخه‌ها حد امتیاز برای تریک‌های بدون پیشنهاد، 47 امتیاز است نه 45. اینگونه، اگر امتیاز شما 47 یا بیشتر باشد، نمی‌توانید برای تریک‌های خود امتیاز کسب کنید؛ مگر اینکه شما تیم پیشنهاددهنده بوده یا 5 دل را از تیم پیشنهاد دهنده به دست آورید. در این صورت برد با شماست.

هنگامیکه امتیاز هدف با پیشنهاد بدون حکم به 62 افزایش می‌یابد، میزان امتیاز بدون پیشنهاد نیز افزایش می‌یابد؛ به عنوان مثال به 56.

برخی به یک تیم اجازه می‌دهند بدون دادن پیشنهاد، هر چقدر هم که امتیازشان بالا باشد، امتیاز کسب کند. با این حال این تیم تنها با دادن یک پیشنهاد موفق می‌تواند برنده شود. تیم دیگر نمی‌تواند برنده بازی شود، حتی اگر امتیاز بسیار بالاتری از هدف داشته باشد.

پیشنهاد حداقلی

بسیاری افراد با پیشنهاد حداقلی هفت به جای شش بازی می‌کنند. از سوی دیگر، برخی از آن‌ها حداقل پنج را پیشنهاد می‌دهند. اتخاذ چنین رویکردی بازی را بسیار ساده می‌کند.

بدون امتیاز برای اورتریک (Overtricks)

برخی به نوحی بازی می‌کنند که در طی آن پیشنهاد دارای عملکرد موفق فقط مقدار پیشنهاد شده را به دست آورد (یا در پیشنهاد بدون حکم، این مقدار دو برابر ‌شود). تیم پیشنهاددهنده برای تریک‌های بیش از پیشنهاد خود (اورتریک)، امتیاز اضافی دریافت نمی‌کند.

سه پیک

در برخی نسخه‌های بازی، تیمی که 3 پیک را می‌گیرد به سه تریک برای پاک کردن جریمه 3 امتیازی نیاز دارد. اگر تیمی که 3 پیک را دارد فقط یک یا دو تریک کسب کند، امتیاز آن‌ها برای کل دست منفی 3 خواهد بود. با دریافت سه تریک امتیاز آن‌ها صفر می‌شود. تریک‌های اضافی هم هر کدام به عنوان یک امتیاز عادی در نظر گرفته می‌شوند. 5 دل را نیز می‌توان مثبت 5 امتیاز به حساب آورد، مشروط بر اینکه تیم حداقل سه تریک کسب کرده باشد.

سو تقسیم کارت (Misdeal)

برخی به نحوی بازی می‌کنند که در طی آن اگر سه بازیکن اول پاس بدهند، دیلر نیز می‌تواند پاس بدهد. در این صورت کارت‌ها به عنوان “سوء تقسیم کارت” ریخته می‌شوند؛ در ادامه بر زده شده و دوباره توسط همان دیلر تقسیم می‌شوند.

برخی به بازیکنی که هر چهار کارت 10، 9 یا 8 را در دست دارد، اجازه می‌دهند به عنوان “سو تقسیم کارت” دست خود را بریزند. در ادامه همان دیلر کارت‌ها را بر زده و تقسیم کارت مجدد را انجام می‌دهد.

پیشنهاد قیصر

برخی اجازه پیشنهاد قیصر را می‌دهند؛ بدین معنی که پیشنهاد دهنده باید به تنهایی 12 امتیاز را به صورت بدون حکم کسب کند (یعنی هفت تریک شامل 5 دل و بدون 3 پیک). هم تیمی پیشنهاد دهنده نباید هیچ تریکی به دست آورد. رقبا باید تریک حاوی 3 پیک را به دست آورند. در صورت موفقیت، تیم پیشنهاد دهنده بازی را می‌برد. در غیر این صورت هم  بازنده خواهد شد.

همچنین در یک نسخه دیگر در صورت دادن پیشنهاد قیصر، پیشنهاد دهنده باید به صورت تیمی 12 امتیاز بدون حکم را بگیرد. اگر موفق شوند برنده بازی خواهند بود. در غیر این صورت شکست خواهند خورد.

برخی با پیشنهاد قیصر 40 بازی می‌کنند. از طریق این گزینه پیشنهاد دهنده متعهد می‌شود که هر هشت تریک را به تنهایی برنده شود (هم تیمی مشارکتی ندارد). این گزینه در صورت موفقیت 40 و در غیر این صورت منفی 40 امتیاز به همراه خواهد داشت.

پاس دادن کارت

در برخی نسخه‌ها تمامی بازیکنان یکی از کارت‌های خود را به صورت همزمان و پیش از اعلام پیشنهاد به صورت رو به پایین به هم تیمی خود پاس می‌دهند. برخی دیگر این کار را با دو کارت انجام می‌دهند. توجه داشته باشید که سو تقسیم تنها پیش از پاس دادن و فقط بر اساس کارت‌هایی که از قبل دارید قابلیت اعلام دارد.

برخی با حالتی از پاس دادن مشابه با بازی هارت (Heart) بازی می‌کنند. در اولین تقسیم کارت، هر بازیکن دو کارت رو به پایین به سمت چپ می‌دهد. و در تقسیم کارت دوم، هر بازیکن دو کارت به سمت راست می‌دهد. در تقسیم کارت سوم، هر بازیکن دو کارت به شریک خود می‌دهد. در تقسیم کارت‌های بعدی این الگو تکرار می‌شود: 2 چپ، 2 راست، 2 شریک، 2 چپ و به همین ترتیب.

به نقل از یکی از خبرنگاران ما در نسخه‌ای متفاوت انتقال دو کارت بین اعضای یک تیم پس از مناقصه صورت می‌گیرد.

قیصر با پات

در برخی نسخه‌ها تیمی که پیشنهاد را می‌بازد، مبلغ توافق شده‌ای را درون یک پات می‌ریزد. پات توسط تیم برنده جمع آوری می‌شود. این باعث می‌شود که دادن پیشنهاد 9 برای جلوگیری از پیشنهاد 8 بدون حکم تیم دیگر، از جذابیت کمتری برخوردار باشد.