معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی منش (Mensch)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی منش (Mensch)

بازی منش یک بازی 4 نفره از دسته بازی‌های لومبر است که شباهت‌هایی با بازی سولو آلمانی دارد. در این مقاله به صورت کامل آن را یاد بگیرید!

بازی منش (Mensch) یک بازی 4 نفره از دسته بازی‌های لومبر است که شباهت‌هایی با بازی سولو آلمانی دارد. در واقع گمان بر این است که منش از لوکزامبورگ به کانادا وارد شده‌‌ باشد، جایی که یک بازی مشابه‌ (Mënsch) در آن انجام می‌شود. در این مقاله به آموزش و معرفی کامل این بازی خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

بازیکنان

چهار بازیکن در بازی حضور داشته و هر کدام به صورت انفرادی بازی می‌کنند.

کارت‌ها و رتبه بندی آن‌ها

کارت‌های دو، سه، چهار، پنج و شش، از دک استاندارد 52 کارتی حذف می‌شوند. 32 کارت باقیمانده دک منش را تشکیل خواهند داد. در هر دست یک خال حکم وجود دارد. صرف نظر از اینکه حکم چه خالی داشته‌ باشد، بی بی گشنیز که “منش” نامیده‌ می‌شود بالاترین حکم ممکن است. جایگاه دوم در کارت‌های حکم مختص به 7 خال حکم است. در ادامه هم آس، شاه، (بی بی)، سرباز، 10، 9 و 8 قرار دارند. در خال‌های غیر حکم، کارت‌ها (از بالا به پایین) عبارتند از آس، شاه، (بی بی)، سرباز، 10، 9، 8، 7. بی بی گشنیز در همه حال متعلق به خال حکم است.

تقسیم کارت در منش (Mensch)

کارت‌ها در دسته‌های چهارتایی بین بازیکنان پخش می‌شوند. این کار از بازیکن سمت چپ دیلر شروع شده‌‌ و دو بار در جهت عقربه‌های ساعت دور میز می‌چرخد؛ در نهایت هم به دیلر ختم می‌شود. هر بازیکن هشت کارت در دست خواهد داشت.

بازی کارتی منش (Mensch)
بازی کارتی منش (Mensch)

پیشنهاد دادن‌

پیشنهاد از سمت چپ دیلر شروع شده‌ و به ترتیب در جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخد. هر بازیکن فقط یک فرصت برای پیشنهاد در اختیار دارد.

سه نوع پیشنهاد در بازی وجود دارد:

  • نیمه و بعد: هدف در این پیشنهادات برنده شدن حداقل پنج تریک با گشنیز به عنوان حکم، و با کمک یک شریک است.
  • پنج، شش، هفت، سولو (انفرادی): هدف در این پیشنهادات به ترتیب برنده شدن حداقل پنج، شش، هفت یا هشت تریک است. در این گزینه بازیکن به تنهایی در برابر سه بازیکن دیگر به رقابت می‌پردازد. پیشنهاددهنده خال حکم را انتخاب خواهد کرد.
  • پنج بعد، شش بعد، هفت بعد: در این پیشنهادات هدف برنده شدن حداقل پنج، شش یا هفت تریک است. گشنیز‌ نقش حکم را داشته و بازیکن به تنهایی در برابر سه بازیکن دیگر به رقابت می‌پردازد.

پیشنهادات به ترتیب به صورت: نیمه، بعد، پنج، پنج بعد، شش، شش بعد، هفت، هفت بعد و سولو رتبه بندی می‌شوند. هر بازیکن یا باید پاس بدهد یا این که پیشنهادی بالاتر از گزینه قبلی، در صورت وجود، ارائه دهد. “بعد” فقط پس از اینکه کسی “نیمه” را گفته‌ باشد می‌تواند پیشنهاد شود. به طور مشابه، “پنج بعد” فقط بعد از اینکه کسی پیشنهاد “پنج” را داد، “شش بعد” پس از اینکه کسی پیشنهاد “شش” را داد و به همین ترتیب می‌توانند پیشنهاد شوند.

اگر هنوز هیچ کسی پیشنهاد نداده باشد، بازیکنی که سه گشنیز یا بیشتر در دست دارد باید پیشنهاد بدهد. وی دست کم باید بگوید “نیمه”، یا در صورت ترجیح، پیشنهاد بالاتری ارائه دهد. اگر پیشنهاددهنده بعدی نیز دارای سه یا چند گشنیز باشد، آن بازیکن نیز باید با گفتن‌ “بعد” (مگر اینکه شخص دیگری قبل از وی پیشنهاد بیشتری داده‌ باشد) پیشنهاد بدهد؛ بنابراین با این کار پیشنهاددهنده “نیمه” از دور خارج می‌شود. توجه داشته باشید که بازیکنان ممکن است حتی در صورت داشتن کمتر از سه گشنیز باز هم “نیمه” را پیشنهاد بدهند. به این ترتیب ممکن است بتوانند پیشنهاد دهندگان‌ بعدی را در موقعیتی قرار دهند که مجبور به دادن‌ پیشنهاد “بعد” شوند.

بازیکنی که دستش به اندازه کافی قویست ممکن است بخواهد بدون شریک بازی کند. وی بسته به قدرت دست، گزینه پیشنهادی “پنج”، “شش”، “هفت” یا “سولو” را در اختیار خواهد داشت. بازیکنی که سولو را پیشنهاد می‌دهد باید همه تریک‌ها را برنده شود. وی در عین حال این مزیت را در اختیار دارد که بدون توجه به این که چه کسی کارت‌ها را تقسیم کرده است، هدایت‌گر اولین تریک شود. پس از اینکه یک بازیکن پیشنهاد “پنج” یا بیشتر را بدهد، بازیکنان بعدی از تعهد خود مبنی بر پیشنهاد “نیمه” یا “بعد” خلاص می‌شوند.

پس از اینکه یک بازیکن “پنج” را پیشنهاد بدهد، دیگری می‌تواند “پنج بعد” را پیشنهاد دهد؛ به این معنی که وی بازی پنج خود را با گشنیز‌ به عنوان حکم انجام خواهد داد. به همین ترتیب، “شش” را می‌توان با “شش بعد”، و “هفت” را با “هفت بعد” فراخوانی کرد.

در صورتی که همه پاس بدهند، که در زمانی اتفاق می‌افتد که هیچ‌کس سه گشنیز یا بیشتر نداشته و نمی‌خواهد پیشنهاد دیگری ارائه دهد، شخصی که بی بی گشنیزرا در اختیار دارد باید خالی را برای حکم انتخاب کند. وی باید یک شریک را برای خود فرا خوانده‌ و تلاش کند حداقل در پنج تریک برنده‌ شود.

هر زمان که “نیمه” یا “بعد” بالاترین پیشنهاد باشند، گشنیز حکم است.

فراخوانی شریک

اگر بالاترین پیشنهاد “نیمه” یا “بعد” باشد، پیشنهاد‌دهنده باید یک کارت را فراخوانی کند. بازیکنی که آن کارت را در اختیار دارد شریک وی خواهد شد. کارت فراخوانی شده‌ نباید حکم باشد. بازیکنی که به دنبال شریک است باید حداقل یک کارت را از خال فراخوانی شده‌ در دست داشته‌ باشد. معمولاً کارت فراخوانی شده‌ یک آس است. اگر پیشنهاد‌دهنده آس تمام خال‌ها را در دست داشته باشد، باید کارت دیگری بخواهد؛ این کارت به طور معمول یک شاه است.

شریک تا زمانی که آن خال برای اولین بار بازی شود نباید فاش کند که کارت فراخوانده‌ شده‌ را در دست دارد. وی در چنین زمانی تنها باید با کارت درخواست شده‌ بازی کند.

اگر همه پاس بدهند، دارنده بی بی گشنیز (منش) حکم را نام می‌برد. وی یک کارت را به صورتی که در بالا توضیح داده‌ شد فرا می‌خواند.

اگر بالاترین پیشنهاد پنج یا بیشتر باشد، پیشنهاددهنده شریکی را فرا نمی‌خواند؛ بلکه به تنهایی در برابر سه بازیکن دیگر بازی می‌کند.

بازی دست

در صورتی که پیشنهاد سولو مطرح نشده باشد، بازیکن سمت چپ دیلر هدایت‌گر اولین تریک خواهد بود. اگر پیشنهاد “سولو” باشد، پیشنهاددهنده آن هدایت‌گر اولین تریک می‌شود. بازیکنان باید در صورت امکان از این خال پیروی کنند. لازم به ذکر است که بی بی گشنیز‌ متعلق به خال حکم است. بازیکنی که هیچ کارتی از خال هدایت شده‌ ندارد می‌تواند هر کارتی را بازی کند. این تریک توسط بالاترین حکم در آن برنده می‌شود (بی بی گشنیز بالاترین، هفت در جایگاه دوم، سپس آس، شاه و غیره). اگر دست فاقد حکم باشد، با بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ برنده‌‌ می‌شود. برنده تریک هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود.

اگر پیشنهاددهنده‌ شریکی را برای خود فراخوانی کرده‌ باشد، شریک وی باید کارت فراخوانده‌ شده‌ را در اولین باری که آن خال به روی میز هدایت می‌شود بازی کند. تا فرا رسیدن‌ این زمان شریک نباید فاش کند که کارت فراخوانی شده را در اختیار دارد.

امتیازدهی در بازی منش (Mensch)

اگر پیشنهاد “نیمه” یا “بعد” باشد و بازیکن و شریکش حداقل در پنج تریک برنده شوند، هر یک از اعضای تیم بازنده یک چیپ به آن‌ها می‌پردازند. پیشنهاددهنده یکی از این چیپ‌ها را در اختیار گرفته و شریک فراخوانده شده توسط وی چیپ دیگر را کسب می‌کند. اگر این تیم چهار تریک یا کمتر کسب کند، خود و شریکش هر کدام دو چیپ به رقبا می‌پردازند.

اگر‌ پیشنهادی وجود نداشته باشد، پرداخت‌ها مانند “نیمه” یا “بعد” است؛ با این تفاوت که اگر تیم چهار تریک یا کمتر را کسب کند، پرداخت به صورت یک چیپ است.

اگر‌ پیشنهاد پنج، شش یا هفت با خالی به غیر از گشنیز به عنوان حکم باشد، در صورت موفقیت در کسب حداقل تعداد تریک‌ها، هر رقیب یک چیپ به پیشنهاددهنده پرداخت می‌کند. اگر پیشنهاددهنده نتواند تریک‌های کافی را برنده شود، یک چیپ به هر رقیب پرداخت می‌کند.

اگر‌ پیشنهاد پنج، شش یا هفت با گشنیز‌ به عنوان حکم باشد، پیشنهاددهنده در صورت موفقیت دو چیپ از هر رقیب دریافت می‌کند؛ در غیر این صورت هم دو چیپ به هر رقیب می‌پردازد. اگر پیشنهاد پنج بعد، شش بعد یا هفت بعد باشد باز هم پرداخت به همین شیوه است.

در تمام موارد فوق، در صورتی که یک تیم تمامی تریک‌ها را برنده شود، پرداخت دو برابر می‌شود. بنابراین پرداخت در نیمه، بعد، وقتی همه پاس بدهند، پنج، شش یا هفت با خالی غیر از گشنیز به عنوان حکم، دو چیپ است. چهار چیپ هم در پنج، شش و هفت با گشنیز به عنوان حکم پرداخت خواهد شد.

اگر پیشنهاد سولو با خالی غیر از گشنیز به عنوان حکم باشد، در صورت موفقیت در کسب تمامی تریک‌ها، 4 چیپ از هر رقیب دریافت می‌شود. در غیر این صورت بازیکن به هر کدام 4 چیپ پرداخت می‌کند. در سولو با گشنیز به عنوان حکم، پیشنهاددهنده 8 چیپ از هر رقیب کسب می‌کند؛ در صورت باخت هم 8 چیپ را به هر یک از رقبا از دست می‌دهد.

انواع دیگر بازی منش

برخی افراد به نحوی بازی می‌کنند که اگر کسی پیشنهاد نداده باشد، بازیکن و یار فراخوانده‌اش در صورت باخت هر کدام دو چیپ به هر رقیب پرداخت ‌کنند؛ درست به همان صورتی که در پیشنهاد “نیمه” و “بعد” پرداخت صورت می‌گیرد.

مطالب مرتبط: معرفی، آموزش و بررسی بازی لومبر (L’Hombre)