معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی هندجس (Handjass)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی هندجس (Handjass)

هندجس یک بازی کارتی سوئیسی است که این بازی با دو تا چهار بازیکن و با 36 کارت انجام می‌شود. در این مقاله به آموزش و بررسی این بازی خواهیم پرداخت.

هندجس (Handjass) یک بازی کارتی سوئیسی است که این بازی با دو تا چهار بازیکن و با 36 کارت انجام می‌شود. در ادامه این مقاله به آموزش و بررسی این بازی خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

مقدمه

اهندجس به طور کلی به عنوان اصلی‌ترین شکل بازی سوئیسی جس (Jass) در نظر گرفته می‌شود. هندجس با اسامی بوتزر، سکجس یا اشلاگر (Butzer، Sackjass یا Schläger) نیز شناخته ‌شده است.

بازی به قصد یافتن بازنده انجام می‌شود. در هر تقسیم کارت، بازیکن(هایی) که بیشترین امتیاز کارت را می‌گیرند، یک استروک (استروک یا استیک) می‌گیرند. هر فردی که کمتر از 26 امتیاز کارت بگیرد، نول (Null) می‌شود. این وضعیت گاهی با عنوان هردوپفل (سیب‌زمینی) عنوان می‌شود. امتیاز این حالت، منفی یک استروک است. هر کسی که امتیاز کامل 7 استروک را به دست آورد در امان است و از بازی کنار می‌رود. بازنده آخرین فرد باقی مانده در راستای رسیدن به 7 استروک است.

توضیحات موجود در این صفحه بر اساس اطلاعات موجود در چندین کتاب سوئیسی گردآوری شده است (به بخش منابع مراجعه کنید). آلن ترانگمار نیز یادداشت‌هایی در مورد بازی (که اغلب در لندن و آکسفورد با نام “جس سیب‌زمینی” بازی می‌شود) در اختیار ما قرار داده است.

بازیکنان و کارت‌ها در بازی هندجس

بازی می‌تواند با دو، سه یا چهار بازیکن انجام شود. با کنار رفتن بازیکنان از بازی، تعداد بازیکنان کاهش می‌یابد. بنابراین اگر با چهار بازیکن شروع کنید، بازی سه نفره و در نهایت دو نفره خواهد شد؛ تا زمانی که بازنده مشخص شود.

از یک دک 36 کارتی سوئیسی در هندجس استفاده می‌شود. این دک بسته به منطقه بازی، دارای خال سوئیسی آلمانی (در شمال شرقی سوئیس) یا خال فرانسوی (در جنوب یا غرب سوئیس) خواهد بود. خال‌های سوئیسی آلمانی زنگ، سپر، بلوط و گل رز هستند. خال‌های فرانسوی ، خشت، گشنیز و پیک هستند.

کارت‌ها به ترتیب نزولی در خال‌های غیر حکم و امتیاز کارتی آن‌ها عبارتند از:

سوئیسی آلمانیفرانسویارزش
آسآس11
شاهشاه4
اوبربی بی3
آندرسرباز2
بنرده10
نهنه0
هشتهشت0
هفتهفت0
شششش0

در خال حکم، آندر (سرباز) و 9 به عنوان بالاترین کارت‌ها ارتقا می‌یابند. رتبه بندی کارت‌ها در خال حکم از بالا به پایین و امتیاز کارت‌ها عبارتند از:

سوئیسی آلمانیفرانسویارزش
آندرجک20
نهنه14
آسآس11
شاهشاه4
اوبربی بی3
بنرده10
هشتهشت0
هفتهفت0
شششش0

برنده آخرین تریک 5 امتیاز کارت اضافی کسب می‌کند. در مجموع 157 امتیاز در یک دک وجود دارد.

جهت بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

ویس و استوک (Weis and Stöck)

امتیاز اضافی را می‌توان در صورت وجود ترکیب خاصی از کارت‌ها در دست بازیکن به دست آورد: دنباله‌ای از 3 یا بیشتر کارت‌های متوالی از یک خال، یا مجموعه‌ای از چهار کارت از یک نوع. این‌ها با عناوین “ویس” شناخته می‌شوند. گاهی اوقات با عنوان “Wys” یا “Wis” نیز نوشته می‌شود.

  • هنگام ساخت دنباله‌ها، کارت‌ها همیشه به ترتیب غیر حکم رتبه بندی می‌شوند. پس اوبر-بنر-9-8 زنگ‌ (سرباز-10-9-8 دل‌) یک دنباله مجاز است. اوبر-9-آس زنگ‌ (سرباز-9-آس دل‌) حتی اگر دل‌ها حکم باشند معتبر نیست.
  • تنها مجموعه‌های چهارتایی (فور اف ا کایند) معتبر عبارتند از: آس، شاه، اوبر (بی بی‌)، آندر (سرباز) و بنر (ده‌). مجموعه‌های چهار تایی 9، 8، 7 یا 6 بی ارزش هستند.

امتیازات انواع مختلف ویس به شرح زیر است:

چهار آندر (سرباز)200
دنباله 5 تایی یا بیشتر100
چهار آس، شاه، اوبر (بی بی)، بنر100
دنباله چهارتایی50
دنباله سه تایی20

یک دست می‌تواند شامل بیش از یک ترکیب باشد؛ با این حال یک کارت نمی‌تواند همزمان به دو ترکیب تعلق داشته باشد. بنابراین برای مثال چهار آس به اضافه شاه و اوبر (بی بی) از یک خال، تنها 100 امتیاز به ارمغان می‌آورد. شما نمی‌توانید به طور همزمان امتیاز دنباله آس-شاه-اوبر (بی بی) را کسب کنید. اگر آندر همان خال را اضافه کنید، امتیاز ویس 120 برای فور اف ا کایند و یک دنباله سه تایی را به دست خواهید آورد.

اگر بیش از یک بازیکن ویس داشته باشند، بازیکنی که بهترین ترکیب تکی را دارد برای همه ترکیب‌های خود امتیاز می‌گیرد و سایر بازیکنان برای ویس هیچ امتیازی نمی‌گیرند. بدین منظور:

  1. ترکیبات با امتیاز بالاتر، ترکیبات با امتیاز کمتر را شکست می‌دهند.
  2. اگر امتیازها مساوی باشند، ترکیبی با کارت‌های بیشتر، ترکیب با کارت‌های کمتر را شکست می‌دهد.
  3. اگر امتیازات و تعداد کارت‌ها برابر باشند، ترکیب با کارت‌های بالاتر (به ترتیب غیر حکم)، ترکیب با کارت‌های پایین‌تر را شکست می‌دهد.
  4. اگر دو دنباله از لحاظ تعداد و رتبه مساوی باشند اما یکی در خال حکم باشد، این دنباله برنده است.
  5. اگر دو بازیکن دارای دنباله‌های برابر در خال‌های غیر حکم مختلف باشند، دنباله‌ای که متعلق به نزدیک‌ترین فرد در سمت راست دیلر است برنده می‌شود (بازیکنی که زودتر در تریک بازی می‌کند). بنابراین در این مورد دیلر پایین‌ترین اولویت را دارد.

بازیکنی که در دستش هم شاه و هم اوبر (بی بی) حکم‌ وجود دارد، 20 امتیاز برای استوک کسب می‌کند. این امتیاز مستقل و مازاد بر هر امتیازی در ویس است. بنابراین برای مثال یک دست با شاه-اوبر-آندر-بنر- (شاه-بی بی-سرباز-10) 50 امتیاز برای دنباله به اضافه 20 امتیاز برای استوک کسب می‌کند. اگر رقیب ویس بهتری داشته باشد، به عنوان مثال آس-شاه-اوبر-آندر (آس-شاه-بی بی- سرباز) از خال دیگر، دست دارای حکم همچنان 20 امتیاز برای استوک به دست می‌آورد.

بازی چهار نفره هندجس (Handjass)

تقسیم کارت

دیلر کارت‌ها را بر می‌زند. بازیکن سمت چپ کات می‌کند. دیلر تمام کارت‌ها را در دسته‌های سه تایی و تا جایی که هر بازیکن 9 کارت داشته باشد، تقسیم می‌کند. آخرین کارت دیلر (کارت پایین دک)، رو به بالا می‌شود تا همه آن را ببینند. خال این کارت خال حکم دست خواهد بود.

در بازی چهار نفره، بر خلاف بازی‌های سه یا دو نفره که در زیر توضیح داده شده است، بازیکنی که کارت 6 حکم را در دست دارد، مجاز به تعویض آن با حکم بالاتر نیست.

شرکت کردن یا انصراف دادن

با شروع از بازیکن سمت راست دیلر و حرکت دور میز در خلاف جهت عقربه‌های ساعت و پایان تا دیلر، هر بازیکن به نوبه خود اعلام می‌کند که آیا بازی می‌کند یا انصراف می‌دهد. افرادی که انصراف می‌دهند دیگر در بازی شرکت نمی‌کنند. آن‌ها نمی‌توانند در این تقسیم کارت برنده استروک شوند؛ در عین حال از کسب سیب‌زمینی نیز در امان هستند.

اگر همه بازیکنان به جز یک نفر از بازی خارج شوند، این بازیکن دو استروک بدون نیاز به بازی برنده می‌شود.

نحوه انجام بازی

بازیکن سمت راست دیلر (یا بازیکن بعدی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت که هنوز فعال است) هدایت‌گر اولین تریک خواهد بود. هر تریک در صورتی که دارای حکم باشد با بالاترین حکم موجود در آن برنده می‌شود. اگر هیچ حکمی بازی نشود، تریک با بالاترین کارت خال هدایت شده به دست می‌آید. برنده هر تریک هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود.

بازیکنانی که می‌توانند از خال پیروی کنند یا باید این کار را انجام دهند یا حکم بازی کنند. در یک هدایت غیر حکم، بازیکن تنها در صورتی مجاز است حکم پایین (آندرترامپ) بازی کند که چیزی جز حکم در دست نداشته باشد. آندرترامپ در صورت هدایت حکم به بازی الزامی نیست.

قوانین به طور دقیق عبارتند از:

  • هر کارتی می‌تواند به بازی هدایت شود.
  • اگر حکم هدایت شود، سایر بازیکنان در صورت داشتن حکم باید آن را بازی کنند؛ با این تفاوت که دارنده آندرترامپ (حکم پایین‌تر) اگر حکم دیگری نداشته باشد مجبور نیست آن را بزند. هیچ اجباری برای بازی کارت بالاتر در هنگام هدایت حکم وجود ندارد و هر حکمی می‌تواند بازی شود. اگر یک حکم به بازی هدایت شود، بازیکنی که حکم ندارد یا تنها آندرترامپ دارد، می‌تواند هر کارتی را بازی کند.
  • اگر یک کارت غیرحکم به بازی هدایت شود، بازیکنانی که حداقل یک کارت از خال هدایت شده دارند، باید یا از آن پیروی کنند یا یک حکم بازی کنند. هنگام پیروی از خال، هیچ تعهدی برای بازی با کارت بالاتر وجود ندارد. هر کارتی از خال هدایت شده می‌تواند وارد بازی شود.
  • بازیکنی که هیچ کارتی از خال هدایت شده ندارد، می‌تواند هر کارتی را به استثنای مورد زیر بازی کند.
  • اگر یک غیر حکم به بازی هدایت شده باشد و از قبل یک حکم در تریک وجود داشته باشد، بازیکن بعدی نمی‌تواند حکم پایین‌تری را بازی کند؛ مگر اینکه در آن زمان دست او فقط از حکم تشکیل شده باشد. با این حال، بازیکنی که فقط حکم در اختیار دارد، می‌تواند حکم پایین‌تر بازی کند.

به منظور گرفتن امتیاز برای ویس، دارنده باید آن را هنگام بازی در اولین تریک با اعلام امتیاز بهترین ترکیب ویس خود (20، 50 یا 100) اعلام کند. اگر بازیکن قبلی پیش از این ترکیبی را با امتیاز بیشتر اعلام کرده باشد، ویس پایین نمی‌تواند اعلام شود. در پایان اولین تریک، اگر چند نفر در بالاترین ویس با هم برابر باشند، بازیکنان مورد نظر به ترتیب ملزم به ارائه اطلاعات بیشتر برای حل تساوی خواهند بود: ابتدا تعداد کارت‌ها، سپس رتبه بالاترین کارت، سپس اینکه آیا حکم است یا خیر. پس از حل شدن مورد تساوی، برنده هر ویس اضافی دیگری را که در اختیار دارد اعلام می‌کند. وی برای تمامی آن‌ها امتیاز خواهد گرفت.

مثال: بازیکن A 50 را اعلام می‌کند، بازیکن C نیز 50 را اعلام می‌کند. بنابراین هر دو باید دارای دنباله چهار کارتی باشند. در ادامه A می‌گوید شاه و C نیز می‌گوید شاه. بنابراین هر دو شاه، اوبر، آندر، بنر دارند. حال C اعلام می‌کند که کارت‌های وی در خال حکم هستند و برنده ویس می‌شود. C همچنین دارای 8-7-6 در خال دیگری است؛ بنابراین 20 امتیاز اضافی کسب می‌کند. C در مجموع 90 امتیاز برای ترکیب‌هایش کسب می‌کند. دلیل این امر این است که او در این روند 20 امتیاز دیگر نیز برای استوک دریافت خواهد کرد.

هر بازیکن دیگری می‌تواند از بازیکنی که برای ویس امتیاز می‌گیرد بخواهد کارت‌های تشکیل‌ دهنده ویس را نشان دهد. دانستن این کارت‌ها در بازی بعدی می‌تواند مفید باشد. از بازیکنانی که ویس آن‌ها کسب امتیاز نکرده است است نمی‌توان خواست که کارت‌های خود را به نمایش بگذارند؛ اجازه انجام این کار را هم ندارند.

بازیکنی که استوک شاه و اوبر (بی بی) حکم را در دست دارد، با اعلام “استوک” هنگام بازی دومین کارت از این دو کارت در یک تریک، برای آن‌ها امتیاز می‌گیرد. اگر این کارت‌ها پیش از این به عنوان بخشی از ویس بازیکن نشان داده شده باشند، نیازی به اعلام نیست.

هر ترکیبی (ویس یا استوک) که در زمان مناسب اعلام نشده باشد قابلیت امتیازگیری خود را از دست می‌دهد.

نحوه امتیاز دهی

امتیازدهی به صورت سنتی و بر روی تخته سیاه انجام می‌شود. امتیاز هر بازیکن در گوشه‌ای از تخته که نزدیک به بازیکن است ثبت می‌شود (به تصویر مراجعه کنید). خطوط (استروک) هر یک 1+ امتیاز و نول یا دایره (سیب‌زمینی) ارزش 1- امتیاز دارد.

تمامی بازیکنان ارزش کارت‌ تریک‌های خود به اضافه ارزش هر ویس یا استوکی که به ثمر رسانده‌اند را به اضافه 5 امتیاز برای برنده آخرین تریک، محاسبه می‌کنند. دو بازیکن با بالاترین امتیاز هر کدام یک استروک روی تخته برای خود ثبت می‌کنند.

هر بازیکنی که کمتر از 26 امتیاز کسب کند، یک عدد نول (سیب‌زمینی) در تخته ثبت می‌کند. در یک تقسیم کارت نمی‌توان هم یک سیب‌زمینی و هم یک استروک به ثمر رساند؛ بنابراین اگر همه بازیکنان به جز یکی از بازیکنان فعال یک سیب‌زمینی بگیرند، بازیکنی که 26 امتیاز یا بیشتر دارد، 2 استروک می‌گیرد.

اگر همه به جز یکی از بازیکنان انصراف داده باشند، بازیکن باقیمانده به طور خودکار 2 استروک ثبت می‌کند. اگر همه بازیکنان به جز دو بازیکن کنار رفته باشند، آن دو بازیکن می‌توانند هر کدام یک استروک برای خود ثبت کنند؛ مشروط بر اینکه بتوانند به یکدیگر و بازیکنانی که انصراف داده‌اند ثابت کنند که هر کدام می‌توانند حداقل ۲۶ امتیاز کسب کنند. در صورت شک داشتن به این مساله، کارت‌ها باید تا زمانی که هر دو بازیکن حداقل 26 امتیاز کارت کسب می‌کنند، بازی شوند.

در صورت تساوی در استروک دوم، بازیکنان مساوی شده هرکدام یک کارت از دک بر زده شده می‌کشند. هرکس کارت بالاتر را بکشد استروک را دریافت می‌کند.

از نظر تئوری ممکن است این اتفاق بیفتد که دو یا سه بازیکن فعال وجود داشته باشد و هیچ یک از آن‌ها نتوانند 26 امتیاز بگیرند (چون امتیازات زیادی در دست بازیکنان انصراف داده وجود داشته است). در این حالت هر یک از بازیکنان فعال یک سیب‌زمینی دریافت می‌کند و هیچ کس استروک نخواهد داشت.

هر بازیکنی که به هدف 7 استروک (یا بیشتر) برسد از بازی کنار می‌رود. بازیکنان باقیمانده طبق قوانین 3 (یا 2) بازیکنه، برای تعیین بازنده به بازی ادامه می‌دهند.

روی تخته سیاه موجود در تصویر، بازیکن C 7 استروک (8 منهای 1) دارد و از بازی کناره گیری می‌کند. سه بازیکن دیگر (A با 6 استروک، B با 1- و C با 3) به یک بازی سه نفره ادامه می‌دهند.

بازیکنان باید به نوبت وورهند (Vorhand) شوند. وورهند بازیکن سمت راست دیلر است که اولین کارت را بازی می‌کند. بنابراین وقتی بازیکنی کنار می‌رود، نوبت وورهند به سمت راست می‌چرخد و دیلر بعدی بازیکن سمت چپ وورهند جدید است. این فرد به طور معمول وورهند قبلی خواهد بود؛ با این حال اگر وورهند فرد کنار رفته باشد، همان دیلر باید دوباره تقسیم کارت کند تا به بازیکن بعدی فرصت وورهند شدن بدهد.

بازی سه نفره هندجس (Handjass)

دیلر چهار دست 9 کارتی را در دسته‌های 3 کارتی مانند بازی چهار نفره تقسیم می‌کند. برای هر بازیکن یک دست عادی وجود دارد؛ یک دست یدک هم با عنوان بلایند در بازی وجود خواهد داشت. سه بازیکن کارت‌های خود را برمی‌دارند و بلایند به صورت رو به پایین بر روی میز قرار می‌گیرد. کارت بالای بلایند رو به بالا شده و خال آن تعیین کننده حکم خواهد بود.

هر بازیکن به نوبه خود، از بازیکن سمت راست دیلر (وورهند)، یکی از سه گزینه زیر را انتخاب می‌کند.

  1. بازی با کارت‌هایی که به وی داده شده است.
  2. انصراف دادن
  3. دور انداختن کارت‌هایی که به وی داده شده است و بازی با دست بلایند.

تنها یک بازیکن می‌تواند با بلایند بازی کند. پس از انتخاب گزینه 3، بازیکنان بعدی فقط بین گزینه‌های 1 و 2 حق انتخاب دارند.

بازیکنی که گزینه 3 را انتخاب می‌کند، کارت‌های خود را به صورت رو به پایین دور می‌اندازد. وی کارت‌های بلایند را به عنوان یک دست جدید می‌گیرد. در ادامه کارت نشانگر حکم را رو به بالا بر روی میز می‌گذارد تا کارت به اولین تریک هدایت شود؛ در ادامه این کارت به دست او اضافه خواهد شد. بازیکن موظف است با این کارت‌ها بازی کند، حتی اگر بلایند ارزش چندانی نداشته باشد. بازیکنی که آن را انتخاب کرده است نمی‌تواند انصراف بدهد.

پس از انتخاب توسط هر سه بازیکن و پیش از هدایت کارت به اولین تریک، بازیکنی که کارت 6 حکم را در دست دارد، مجاز است آن را با حکم رو به بالا تعویض کند. اگر بازیکنی گزینه 3 را انتخاب کرده باشد، باید 6 حکم را به جای حکمی که در هنگام انتخاب آن بالای بلایند بود، بپذیرد.

قوانین بازی دقیقاً مانند بازی چهار نفره است. در پایان بازی، بازیکنان کارت‌ها، ویس، استوک و امتیازات آخرین تریک را می‌شمارند. امتیازات دست دور ریزیا بلایند در صورت گرفته نشدن و امتیاز موجود در دست بازیکنانی که از بازی خارج شده‌اند برای هیچ کس محاسبه نمی‌شود.

مانند بازی چهار نفره، دو بازیکن با بالاترین امتیاز هر کدام یک استروک و هر بازیکنی که کمتر از 26 امتیاز داشته باشد یک سیب‌زمینی می‌گیرد. سایر موقعیت‌ها به همان روشی که در بازی چهار نفره انجام می‌شد، انجام می‌شوند. به عنوان مثال، اگر فقط یک بازیکن 26 امتیاز یا بیشتر داشته باشد، دو استروک کسب می‌کند.

اگر یکی از بازیکنان انصراف دهد، دو فرد دیگر می‌توانند هر کدام یک استروک بگیرند. این دو برای این کار باید یکدیگر را متقاعد کرده و در عین حال به بازیکن سوم ثابت کنند که هر کدام حداقل 26 امتیاز کسب خواهند کرد. در صورت شک به این مساله کارت‌ها باید بازی شوند.

بازیکنی که به امتیاز هدف 7 یا بیشتر می‌رسد کنار خواهد رفت. دو بازیکن دیگر برای تعیین بازنده به بازی ادامه می‌دهند. وووهند بعدی فردی خواهد بود که در صورت ادامه بازی سه نفره، زودتر نوبتش می‌شد. تقسیم کارت بر عهده بازیکن دیگر است.

بازی دو نفره

مانند بازی‌های 4 نفره و 3 نفره، دیلر 4 دست را به صورت 9 کارته تقسیم می‌کند. هر بازیکن یک دست خواهد داشت. دو دست اضافی هم بر روی میز قرار می‌گیرند؛ یک دست یدکی به عنوان بلایند (برای تعویض مانند بازی 3 نفره) و دیگری سهام است. کارت بالایی سهام برای تعیین خال حکم برگردانده می‌شود.

فرد غیر دیلر انتخاب می‌کند که آیا بازی کند، انصراف دهد یا این که با بلایند بازی کند. در ادامه دیلر همین گزینه‌ها را در اختیار خواهد داشت، با این تفاوت که اگر غیر دیلر مبادله کرده باشد، دیلر دیگر نمی‌تواند کارت‌هایش را با بلایند معاوضه کند. پس از انتخاب هر دو بازیکن، دارنده کارت 6 حکم می‌تواند آن را با کارت نشانگر حکم در بالای سهام مبادله کند. قوانین بازی، اعلام ویس و استوک، همگی مانند بازی‌های سه و چهار نفره هستند.

فقط یک استروک در هر تقسیم کارت در بازی دو نفره به ثمر می‌رسد. اگر یکی از بازیکنان انصراف دهد، کارت‌ها تقسیم نمی‌شوند و بازیکن دیگر به سادگی یک استروک برای خود به ثمر می‌رساند. اگر هر دو بازی کنند، بازیکنی که امتیاز بیشتری داشته باشد یک استروک به دست می‌آورد؛ این به شرطیست که بازیکن حداقل 26 امتیاز داشته باشد. بازیکنی که کمتر از 26 امتیاز دارد یک سیب‌زمینی دریافت می‌کند. اگر امتیاز هر دو زیر 26 باشد، هر دو نفر سیب‌زمینی می‌گیرند و استروکی وجود نخواهد داشت.

هنگامی که یک بازیکن به امتیاز هدف 7 استروک می‌رسد، بازی به پایان می‌رسد. بازیکنی که کمتر از 7 استروک داشته باشد بازنده است.

انواع بازی هندجس

در نسخه اصلی این بازی، تعداد امتیازهای مورد نیاز برای جلوگیری از کسب نول یا سیب‌زمینی 21 بوده است. از آنجایی که بازیکنی که حکم پایین را دارد همیشه می‌تواند حداقل 25 امتیاز را با نگه داشتن این کارت برای بردن آخرین تریک کسب کند، بازیکنان امروزی ترجیح می‌دهند که آستانه را 26 در نظر بگیرند؛ به طوری که دست با حکم آندر (پایین) لزوماً ایمن نباشد.

بسته به طول بازی، بازیکنان می‌توانند بر روی امتیاز هدف بالاتر یا پایین‌تری به توافق برسند؛ برای مثال 9 استروک یا 5 استروک.

در بازی‌های سه نفره و دو نفره، برخی به جای بازی با دست بلایند، با “بسرن-Bessern” که به شرح زیر است بازی می‌کنند:

  • در بازی سه نفره، دیلر فقط سه دست 9 کارته می‌دهد. آخرین کارت دست دیلر برای نشان دادن خال حکم رو به بالا می‌شود. نمی‌توان آن را با 6 حکم تعویض کرد. در ادامه نه کارت آخر به صورت یک بسته سه تایی رو به پایین برای هر بازیکن قرار داده می‌شود. این کارت‌ها “بسرن” نامیده می‌شوند. هر بازیکن این امکان را دارد که سه کارت خود را کنار بگذارد و آن‌ها را با بسرن نامشخص بر روی میز جایگزین کند؛ سپس بازیکنان به نوبه خود تصمیم می‌گیرند که بازی کنند یا از بازی انصراف دهند. مبادله با بسرن بازیکن را ملزم به بازی نمی‌کند. بازی و امتیازدهی مثل روند همیشگی است.
  • در بازی دو نفره با بسرن به هر بازیکن 9 کارت داده می‌شود. کارت بعدی برای نشان دادن حکم رو می‌شود. در ادامه 3 کارت به صورت رو به پایین به هر بازیکن به عنوان بسرن داده می‌شود. 11 کارت باقی مانده خارج از بازی هستند. مانند بازی سه نفره، بازیکنان می‌توانند در ازای بسرن خود سه کارت را کنار بگذارند؛ پس از آن تصمیم می‌گیرند که آیا بازی کنند یا انصراف بدهند. قبل از اولین لید، دارنده کارت 6 حکم می‌تواند آن را با نشانگر حکم تعویض کند. بازی و امتیازدهی به صورت همیشگی خودش است.

برخی به نحوی بازی می‌کنند که در آن به ازای هر نول (سیب‌زمینی)، یک استروک اضافی امتیازدهی شود. اگر یک نول وجود داشته‌ باشد، یک استروک اضافی نیز به بازیکنی که بیشترین امتیاز را در بازی گرفته‌ است تعلق می‌گیرد. اگر‌ دو عدد نول با چهار بازیکن فعال وجود داشته باشد، هر کدام از بازیکنان دیگر به جای یک استروک، دو استروک می‌گیرند. اگر فقط یک بازیکن فعال بدون نول وجود داشته باشد، آن بازیکن یک استروک اضافی به ازای هر نول می‌گیرد.

برخی نسخه‌ای را بازی می‌کنند که در آن تمامی بازیکنان باید در هر دست بازی کنند. هیچ گزینه‌ای برای انصراف و جلوگیری از خطر نول وجود ندارد. در نسخه‌های سه نفره و دو نفره این حالت به هر کدام از بازیکنان 12 کارت داده‌ می‌شود. دست بلایند و بسرن در این نسخه وجود ندارد.

برخی افراد علاوه بر شرطی که بازنده باید برای باخت به دیگران پرداخت کند، فرد گیرنده نول را نیز ملزم می‌کنند به هر یک از بازیکنان فعال دیگر در آن دست یک سهم (کوچک‌تر) بپردازد.

در “هندجس برنر” استروک‌ها و نول‌های امتیازدهی شده‌ با توجه به خال حکم چندبرابر می‌شوند. این ضریب برای دل / زنگ 4، برای خشت / سپر 3، برای گشنیز / گل رز 2 و برای بلوط / پیک 1 است. بنابراین برای مثال با سپر در بازی سه نفره، دو نفر که بیشترین امتیاز را به ثمر رسانده‌ باشند هر کدام 3 استروک دریافت می‌کنند. بازیکنی که کمتر از 26 امتیاز بگیرد سه نول به دست می‌آورد. در این نسخه امتیاز 27 استروک برای کنار رفتن از بازی مورد نیاز است.

در گذشته برخی به نحوی بازی می‌کردند که در آن تعداد استروک‌های داده‌ شده‌ همیشه یکی کمتر از تعداد بازیکنان بوده‌ است. این روند تنها بر روی نسخه چهار نفره تأثیر‌ گذار است که در آن به جای دو استروک، سه استروک داده‌ می‌شود. بنابراین اگر فقط دو بازیکن فعال بدون نول وجود داشته‌ باشند، کسی که امتیاز بیشتری گرفته‌ است دو تا از این استروک‌ها را به دست می‌آورد.

در یک نسخه اگر دو بازیکن در استروک مساوی شوند و امتیازات مساوی داشته باشند، استروک تا تقسیم کارت بعدی که هر دو بازیکن مورد نظر در آن فعال هستند متوقف می‌شود. در ادامه، این استروک به کسی که امتیاز بیشتری دارد داده می‌شود.

منابع

  • آلبرت هاگنبوچر و گوف اگ: Puur Näll As (ای.جی مولر – نوهاوزن، 2007)
  • گوتلیب روتی‌من:  Stöck Wis Stich(کلر، لوزرن، 1969)
  • پول لایمباچر و پول اتلر:  Schweizer Jass-Büechli(گرتلاین – زوریخ و لایپزیش، 1930)

مطالب مرتبط: معرفی، آموزش و بررسی بازی جس سوئیسی (Swiss Jass)