آموزش بازی استاد پنج کارتی (Five Card Stud Poker)

مقدمه

استاد پوکر برای اولین بار در دهه ۱۸۶۰ میلادی در آمریکا پدیدار شد. پیش از این، اکثر بازی‌های پوکر  به شکل “بسته” بازی می‌شدند. یعنی حریفان هیچ اطلاعاتی درمورد کارت‌های دیگر بازیکنان نداشتند. با این حال، استاد پوکر یک بازی “باز” محسوب می‌شود. چراکه اکثر کارت‌های هر بازیکنان برای دیگر بازیکنان قابل مشاهده است. بنابراین، بازیکنان اطلاعات مفیدی در مورد قدرت دست حریفان خود دارند و می‌توانند بر اساس این اطلاعات شرط ببند. این در حالی است که هر بازیکنان حداقل یک کارت به پشت دارد که تا مرحله شوداون (showdown) از دید دیگران پنهان باقی می‌ماند.

از آنجایی که پوکر یک بازی ۵ کارتی است، طبیعی است که اولین شکل استاد پوکر، استاد پنج کارتی باشد. در این بازی، اولین کارت هر بازیکن به پشت به او داده می‌شود و بازیکنان دیگر اطلاعی از آن ندارند. ۴ کارت دیگر به صورت نمایان و در آغاز هر دور شرط بندی به بازیکنان داده می‌شود.

محبوبیت استاد پنج کارتی در اواسط قرن ۲۰ توسط بازی‌هایی مانند استاد هفت کارتی و بازی‌هایی با کارت مشترک (community card) مانند تگزاس هولدم و اوماها کمرنگ شد. با این حال این بازی همچنان طرفداران خود را دارد. با ادامه این مطلب از بیو کازینو همراه باشید.

تعداد بازیکنان و کارت‌ها در استاد پنج کارتی

در استاد پنج کارتی از یک بسته ورق استاندارد ۵۲ عددی استفاده می‌شود. از آن جا که به هر بازیکن تا ۵ کارت داده می‌شود، ۱۰ بازیکن می‌توانند استاد پنج کارتی را بازی کنند.

نحوه بازی استاد پنج کارتی

ترتیب مراحل بازی استاد پنج کارتی به شکل زیر است. مانند بازی پوکر، کارت‌ها به صورت ساعتگرد و یکی یکی به هر بازیکن داده می‌شود.

۱- تمام بازیکنان شرط آنته (ante) خود را وارد پات (pot) می‌کنند.

۲- هر بازیکن یک کارت به پشت و یک کارت به صورت نمایان دریافت می‌کند. سپس دور شرط بندی آغاز می‌شود.

۳- هر بازیکن سومین کارت خود را به صورت نمایان دریافت کرده و دومین دور شرط بندی شروع می‌شود.

۴- هر بازیکن چهارمین کارت خود را به صورت نمایان دریافت کرده و سومین دور  شرط بندی شروع می‌شود.

۵- هر بازیکن پنجمین و آخرین کارت خود را به صورت نمایان دریافت کرده و چهارمین دور شرط بندی شروع می‌شود.

۶- بازیکنان باقی مانده، همه ۵ کارت‌ خود را نشان می‌دهند. بهترین دست پنج کارتی برنده پات می‌شود.

کارت پنهان بازیکن (اولین کارتی که دریافت کرده) بعضا با نام کارت جیبی (hole card) شناخته می‌شود.

ترتیب شرط بندی

معمولا بازیکنی دور شرط بندی را آغاز می‌کند که کارت‌های نمایان او از بقیه بازیکنان بالاتر باشد. بر این اساس، دست‌هایی که جفت، دو جفت، تری آو ا کایند یا فور آو ا کایند دارند جزو دست‌های برتر هستند. رتبه بندی این دست‌ها مانند رتبه بندی پوکر آن‌ها محسوب می‌شود. به طور مثال، دست ۳،۳،۳ از دست ۷، ۷، ۸ بالاتر و خود این دست از دست شاه، بی‌بی و آس بالاتر است. دست‌های استریت و فلاش که کامل نشده‌اند حساب نمی‌شود. اگر دو دست برابر باشند، دست بالاتر با مقایسه خال ورق بالای هر دست مشخص می‌شود. ترتیب خال‌ها از بالاترین به پایین ترین به این شکل است: پیک، دل، خشت و گشنیز.

نوع دیگر شروع دور شرط بندی، با قانون برینگ این (bring- in)  می‌باشد. برینگ این بت اجباری در اولین دور شرط بندی بازی استاد است. این مبلغ عموما توسط بازیکنی در پات قرار داده می‌شود که ضعیف‌ترین کارت را نشان می‌دهد. در دورهای بعدی بازیکنی که دست قوی‌تری نشان می‌دهد باید اول بازی کند. این قانون بیشتر در کازینو‌های آمریکا اعمال می‌شود.

مقدار شرط‌ها در استاد پنج کارتی

مشخصا این بازیکن‌ها هستند که توافق می‌کنند  مقدار شرط‌ها چقدر باشند. استاد پنج کارتی معمولا یک بازی با لیمیت ثابت (fixed limit) است که در آن توافق‌های زیر بر قرار است.

• مقدار شرط‌های کوچک و بزرگ از قبل تعیین می‌شود. مثلا ۵ دلار و ۱۰ دلار
• زمانی که شرط اجباری برینگ این در بازی وجود داشته باشد، مبلغ شرط آنته از شرط کوچک بسیار کمتر است. اگر مثال بالا را در نظر بگیرید، شرط آنته باید ۰/۵ دلار باشد.
• شرط اجباری برینگ این معمولا از شرط کوچک کمتر و از شرط آنته بیشتر است. با توجه به مثال بالا، برینگ این باید ۲ دلار باشد.
• بازیکنی که دور شرط بندی را شروع می‌کند، می‌تواند شرط کوچک (۵ دلار) را به جای شرط حداقلی و اجباری ۲ دلار وارد پات کند.
• اگر بازیکن شروع کننده دور شرط بندی شرط ۲ دلاری را وارد پات کند، بازیکنان بعدی می‌توانند شرط کوچک را کامل کرده و ۵ دلار شرط ببندد. یا می‌توانند ۲ دلار را کال (call) کنند. در غیر این صورت بازیکنان فولد (fold) می‌کنند. توجه داشته باشید که تا وقتی که بازیکنی شرط کوچک (۵ دلار) را وارد پات نکند رِیز کردن مجاز نیست. اگر شروع کننده دور با ۵ دلار آغاز کنند، بقیه هم می‌توانند رِیز کنند.
• در دور اول شرط بندی، شرط بستن روی شرط بزرگ (۱۰ دلار) مجاز نیست.

توجه کنید که در دور اول شرط بندی اگر شرط اجباری وجود نداشته باشد، شرط آنته بزرگتری باید استفاده شود. و فقط شرط‌های کوچک کامل در دور اول شرط بندی مجاز هستند.

اگر بیش از دو بازیکن فعال در بازی باشند، یک شرط و حداکثر ۳ رِیز در هر دور شرط بندی مجاز است. با این حال، یک شرط برینگ این که کمتر از شرط کوچک باشد از این قاعده مستثنی است.

دیگر توافقات در شرط بندی

در دور دوم شرط بندی، وقتی که بازیکنان دو کارت نمایان دارند، اگر حداقل یک بازیکن در کارت‌های نمایان خود جفت یا بهتر داشته باشد، شرط بزرگ (۱۰ دلار) مجاز می‌باشد. در اینجا، هر بازیکن، حتی اگر جفت نداشته باشد، می‌تواند شرط بزرگ را بسته یا رِیز کند.

گاها، بازیکنان توافق می‌کنند که مبلغ رِیز حداقل به میزان شرط قبلی در این دور باشد. توجه داشته باشید که اگر این قانون در بازی اجرا شود، پس از اینکه یک بازیکن به اندازه شرط بزرگ پول وارد پات کند، فقط شرط‌های بزرگ (۱۰ دلار) در آن دور مجاز می‌باشد. با این حال، اغلب بازی‌های خانگی استاد پنج کارتی این قانون را ندارند و می‌توان در پاسخ به یک شرط بزرگ، به اندازه مبلغ شرط کوچک رِیز کرد. این باعث می‌شود یکی از ۳ رِیز مجاز در هر دور شرط بندی نیز استفاده شود و مبلغ احتمالی داخل پات محدود شود.

همچنین، در بعضی کازینو‌ها این قانون در دو دور آخر بازی اجرا می‌شود. یعنی دو دور چهارم و پنجم شرط بندی فقط ۱۰ دلار به بالا می‌توان شرط بست. همانطور که گفتیم، این قانون بیشتر در کازینو‌ها اعمال می‌شود تا بازی‌های خانگی.

شکل‌های دیگر استاد پنج کارتی

بعضی وقت‌ها در استاد پنج کارتی، کارت پنجم به پشت به بازیکنان داده می‌شود. اینگونه، در دور آخر شرط بندی هر بازیکن فقط ۳ کارت نمایان خواهد داشت. در این صورت، دور آخر شرط بندی  بازیکنی شروع می‌کند که دور قبلی را شروع کرده بود. 

لو بال (lowball)

استاد پنج کارتی را می‌تواند به صورت لو بال (lowball) بازی کرد. در این شکل از استاد پنج کارتی، دستی برنده خواهد بود که پایین ترین کارت را داشته باشد. لازم به ذکر است که این نام برای بازی دراو پوکر (draw poker) با دست پایین نیز به کار می‌رود. دَر استاد پنج کارتی لو بال رتبه بندی لو پوکر (low poker) استفاده می‌شود. در کازینو‌های آمریکایی بهترین دست آس، ۲، ۳، ۴ و ۵ محسوب می‌شود.

دَر شکل رسمی و کازینویی این بازی، بازیکنی که بالاترین کارت نمایان (آس کارت پایین محسوب می‌شود) را دارد دور اول شرط بندی را با مبلغ اجباری برینگ این شروع می‌کند. دور‌های بعدی شرط بندی را بازیکنی که پایین ترین کارت نمایان را داشته باشد شروع خواهد کرد. از آنجایی که جفت‌ها در این بازی  دست خوبی نیستند، بازیکنی در کارت‌های نمایان خود جفت داشته باشد نمی‌تواند شرط بزرگ (big bet) ببندد. بقیه قوانین مانند استاد پنج کارتی است با این تفاوت که در شوداون دستی که پایین ترین کارت را داشته باشد برنده خواهد بود.

استاد پنج کارتی های-لو

نحوه پخش کردن کارت‌ها و شرط بندی در استاد پنج کارتی های-لو (high-low) تقریبا شبیه استاد پنج کارتی معمولی است. بعضا در این شکل از استاد پنج کارتی، به بازیکنی که در ورق‌های نمایان خود جفت (pair) داشته باشد، اجازه رِیز کردن و بستن شرط بزرگ (big bet) داده نمی‌شود.

در شکل‌ رسمی و کازینویی این بازی، در مرحله شوداون، پات به صورت مساوی بین بالاترین و پایین تر دست تقسیم می‌شود. اگر میزان ژتون‌های داخل پات بر ۲ تقسیم پذیر نباشد، مقدار فرد به بازیکن صاحب دست بالا داده می‌شود. مثلا اگر ۳۷ دلار ژتون در پات باشد، ۱۷ ژتون بازیکن صاحب دست بالا و ۱۵ ژتون صاحب دست پایین دریافت می‌کنند. رتبه بندی دست‌های پایین نیز مانند بازی پوکر های-لو می‌باشد.

نکته

در بازی‌های خانگی، استاد پنج کارتی معمولا ما قانون “اعلام کردن” بازی می‌شود. یعنی در دور آخر شرط بندی بازیکنان با گفتن “بالا” یا “پایین” اعلام می‌کنند برای دست پایین بازی می‌کنند یا دست بالا. این امر می‌تواند به صورت همزمان توسط هر بازیکن انجام شود یا به ترتیبی که بازیکنان دور میز نشسته‌اند. معمولا در استاد پنج کارتی های-لو بازیکنان اجازه ندارند اعلام کنند که برای “هر دو” دست بالا و پایین بازی می‌کنند. حتی اگر این مورد مجاز بود، باز هم امری بسیار غیر معمول حساب می‌شد. مگر اینکه شاید در بازی از رتبه بندی آس تا ۵ استفاده شده باشد (که برای بازی‌های خانگی غیر معمول است) و یک بازیکن دست استریت آس، ۲، ۳ ،۴ و ۵ را داشته باشد (یا تظاهر به داشتن آن کند). این دست در واقع برای هم دست بالا و هم دست پایین بسیار ایده‌آل است.

در شوداون بازیکنی که دست بالاتری نسبت به بقیه دارد و در دور شرط بندی اعلام کرده بود که برای دست “بالا” بازی می‌کند، پات را با بازیکنی که پایین ترین دست را در میان بازیکنان دارد و اعلام کرده بود برای دست “پایین” بازی خواهد ورد، تقسیم می‌کند.

استاد پنج کارتی های-لو با کارت اضافه

این شکل از استاد پنج کارتی که اغلب در بازی‌های خانگی دیده می‌شود، قوانین یکسانی با استاد پنج کارتی های-لو دارد. تنها تفاوتی که در این بین وجود دارد امکان خرید (buy) یک کارت است. به طور دقیق، پس از اینکه پنجمین کارت به هر بازیکن داده شد، او فرصت دارد تا با خرید کارت دست خود را بهتر کند. خرید کارت به این شکل است که بازیکن یک کارت را از دست خود حذف می‌کند و با پرداخت مبلغ کارت (که وارد پات می‌شود) یک کارت جدید از دیلر دریافت می‌کند.

اگر کارت حذف شده کارت نمایان باشد، کارت جدید نیز به صورت نمایان به بازیکن داده می‌شود. به همین ترتیب، کارت به پشت با یک کارت به پشت دیگر جایگزین می‌شود. لازم به ذکر است که مبلغ خرید (دریافت) کارت جدید از قبل توافق می‌شود. این مبلغ می‌تواند معادل شرط بزرگ در بازی باشد. همچنین این بازی را می‌توان با دو دور خرید کارت نیز انجام داد. بدین ترتیب که مبلغی که برای خرید کارت در دور دوم پرداخت می‌شود باید از دور اول بیشتر باشد.

سوکو (sökö)

یکی از محبوب ترین بازی‌ها در فنلاند سوکو (sökö) است. در مکان‌های دیگر این بازی را با نام کالیفرنیا استاد (California Stud) شناخته می‌شود. این بازی مشابه استاد پنج کارتی است با این تفاوت که در رتبه بندی دست‌ها، دو رتبه پایین تر از جفت (pair) وجود دارد. این رتبه بندی‌ها را در زیر خواهید دید.

استریت ۴ کارتی: این دست شامل ۴ کارت می‌باشد که ۳ کارت آن با ترتیب هستند و و کارت چهارم با بقیه متفاوت است. مثلا دست ۲، ۳، ۴، ۹ را در نظر بگیرد. اگر دو بازیکن استریت ۴ کارتی داشته باشند ابتدا کارت‌های با ترتیب در نظر گرفته می‌شوند. اگر این ۳ کارت دو بازیکن برابر بود، کارت متفاوت آن‌ها بررسی شده و کارت پایین تر برنده است.

فلاش ۴ کارتی: این دست شامل ۳ کارت هم خال و ۱ کارت غیر هم خال می‌شود. ابتدا کارت‌های هم خال از بالا ترین کارت به پایین ترین و اگر برابر بودند کارت غیر هم خال مقایسه می‌شوند.

رتبه بندی دست‌ها در سوکو

در فهرست زیر رتبه بندی دست‌ها در این بازی به ترتیب پایین ترین به بالا ترین آمده است.

• کارت بالا (high card)
• جفت
• استریت ۴ کارتی
• فلاش ۴ کارتی
• دو جفت
• تری آو ا کایند
• استریت
• فلاش
• فول هاوس
• فور آو ا کایند
• استریت فلاش