بازی کونیگروفن

آموزش و بررسی بازی آنروفن (Anrufen) و کونیگروفن (Königrufen)

بازی آنروفن و کونیگروفن از گروه بازی‌های کارتی است که در مناطق امپراتوری سابق اتریش انجام می‌شده است. در این مطلب به آموزش و بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

بازی آنروفن و کونیگروفن از گروه بازی‌های کارتی است که در مناطق امپراتوری سابق اتریش انجام می‌شده است. در این مقاله به آموزش و بررسی آن‌ها می‌پردازیم. پس همراه ادامه این مطلب بیوکازینو باشید.

معرفی

این مقاله درباره گروهی از بازی‌های مرتبط به هم است که در اتریش و برخی دیگر از مناطق امپراتوری سابق آن انجام می‌شده است. همگی آن‌ها بازی‌های چهارنفره‌ای هستند که ریشه در بازی‌های تریک-امتیازی فرانسوی ماریاژ(Mariage)  که با 32 یا 24 کارت بازی می‌شوند، دارند. در این بازی‌ها پیشنهاد دهنده با کال کردن با کارت، هم تیمی خود را انتخاب می‌کند. همه آن‌ها از یک سیستم ساده شده برای ارزش گذاری کارت‌ها استفاده می‌کنند. در این روش آس‌ها، ده‌ها و آخرین تریک دارای 10 امتیاز هستند. شاه و بی‌بی هر خال با هم در یک دست (یا شاه و بالاتر از آن در هنگام استفاده از کارت‌های خال آلمانی) می‌توانند 40 امتیاز اضافی در خال حکم و 20 امتیاز در خال‌های دیگر به دست آورند. این بازی‌ها به بازی چک ماریاس و Bauernschnapsen اتریشی نزدیک هستند.

معناشناسی

کال کردن یک کارت برای انتخاب هم تیمی در نام بازی‌ها منعکس شده است. کلمه آلمانی rufen و Anrufen به معنای کال (فراخواندن) و فراخوانی هستند و Rufmariasch به ازدواج در ریشه فرانسوی اشاره می‌کند. نام Königrufen (شاه را فرا خوانید) که در برخی از نقاط اتریش استفاده می‌شود، در نگاه اول تعجب آور است، زیرااین عنوان معمولاً به آس گفته می‌شود نه شاه؛ اما شاه است که که در این بازی کال می‌شود. این نام شاید از نسخه محبوب بازی اتریشی تاروک، که Königrufen نیز نامیده می‌شود، نشات گرفته باشد. در این نسخه هم تیمی‌ها با کال کردن شاه انتخاب شده و شاه بالاترین کارت هر خال است.

استفاده از نام کونیگروفن برای چندین بازی مختلف ورق می‌تواند باعث سردرگمی شود. در بیشتر مناطق اتریش، منظور از اشاره به کونیگروفن، بازی تاروک است. یکی دیگر از دلایل احتمالی انتخاب این نام این است که در برخی انواع بازی، بعضی بازیکنان ترجیح می‌دهند شاه را کال کنند؛ به امید اینکه هم‌تیمی آن‌ها نیز بی‌بی یا کارت‌های دیگر همان خال ‌را داشته باشد و بتواند آن‌ها را برای گرفتن 40 امتیاز اعلام کند.

کونیگروفن (روباخ) (Königrufen, Rußbach)

این بازی در روباخ در Tennengau انجام می‌شود. جزئیات آن توسط رمیگیوس گیسر در مقاله او با عنوان 100 بازی کارتی ایالت سالزبورگ (Die 100 Kartenspiele des Landes Salzburg) در مجله تالون (Talon)، شماره 13، 2004 در صفحه 43 شرح داده شده است.

بازیکنان و کارت‌ها

چهار بازیکن در بازی وجود دارند و از یک بسته ورق 32 کارتی خال آلمانی (الگوی ویلیام تل) استفاده می‌شود. در هر یک از چهار خال یعنی دل، بلوط، زنگ و برگ، از بالا به پایین به صورت آس، شاه، آور، آندر، 9، 8 و 7 رتبه بندی می‌شوند. این طرح کارت توسط شرکت پیاتنیک با عنوان “Doppeldeutsche Karten” فروخته می‌شود. در این طرح علامت آس هر خال چرخانده شده است و چهار فصل را نشان می‌دهد. شاه سوار بر اسب سوار تصویر شده است. نماد آور هر خال، در سمت چپ بالای کارت قرار دارد. نماد آندر هر خال پایین‌تر، درست بالای خط مرکزی کارت در سمت چپ  قرار دارد. ده‌، نه، هشت و هفت با اعداد رومی و اعداد ویژه خود مشخص می‌شوند. به عنوان مثال در این‌جا آس، 10، شاه، آور و آندر خال بلوط قابل مشاهد هستند.

آس‌ها، ده‌ها و آخرین تریک هر کدام 10 امتیاز ارزش دارند. آن‌ها با نام گویس (Gwisse) شناخته می‌شوند. دیل و بازی در جهت عقربه‌های ساعت حرکت می‌کنند.

دیل و کال در بازی

هر بازیکنی می‌تواند دیلر اول باشد. نوبت دیل پس از آن در جهت عقربه‌های ساعت حرکت می‌کند. دیلر دست را به هم می‌زند و بازیکن سمت راست دیلر دست را بر می‌زند. دیلر چهار کارت را هم زمان به هر بازیکن می‌دهد و مکث می‌کند. بازیکنی که در سمت چپ دیلر قرار دارد باید کال کند و یک کارت را بر اساس رتبه و خال صدا بزند. خالی که کال می‌شود حکم خواهد بود و دارنده آن کارت هم هم‌تیمی کال کننده خواهد بود. پس از کال، دیلر دیل را تکمیل کرده و 4 کارت دیگر به هر بازیکن می‌دهد تا همه 8 کارت داشته باشند.

هم تیمی کال کننده نباید هویت خود را اعلام کند. این نکته فقط در طول بازی مشخص خواهد شد. گاهی اوقات کال کننده هم تیمی ندارد. این اتفاق به دو دلیل ممکن است روی دهد؛ یا به این دلیل که در چهار کارت دوم داده شده به کال کننده قرار گرفته بود، یا هنگامی که کال کننده، با چهار کارت اولیه بسیار قوی بازی را شروع کرده است و عمدا یکی از کارت‌های دست خود را کال می‌کند تا تنها بازی کند.

شیوه بازی

کال کننده، بازیکن سمت چپ دیلر، تریک (دست) اول را لید و آغاز می‌کند. در صورت امکان بازیکنان باید از وی پیروی کنند. بازیکنی که قادر به پیروی از خال لید شده نیست باید حکم بازی کند. بازیکنی که کارت لید شده و حکم ندارد می‌تواند با هر کارتی بازی کند. با رعایت این قوانین، هر بازیکن باید در صورت امکان برای بردن دست، کارت بالاتری از کارت‌های بازی شده بازی کند. بازیکنان هر دست را با بالاترین حکم بازی شده در آن می‌برند. اگر دست هیچ کارت حکمی نداشته باشند، بالاترین کارت خال لید شده برنده را مشخص خواهد کرد. برنده هر تریک، لید کننده تریک بعدی است.

در اولین تریک، یعنی در هر زمان قبل از این‌که دیلر این تریک را با بازی یک کارت تمام کند، هر بازیکنی که شاه و آور خال را در دست دارد می‌تواند آن را اعلام کند. بازیکن اگر خال حکم در دست داشته باشد 40 و اگر خال دیگری داشته باشد عدد 20 را اعلام می‌کند. کارت‌ها نشان داده نمی‌شوند، اما توسط سایر بازیکنان در طول بازی عادی دیده می‌شوند. بنابراین آن‌ها می‌توانند صحت اعلان بازیکن را بررسی کنند. این امتیازات تنها در صورتی برای تیم اعلام کننده در نظر گرفته می‌شوند که حداقل یک تریک برنده شوند. در غیر این صورت محسابه نمی‌شوند. برای اولین تریک بازیکنان می‌توانند اعلام کنند که تیمشان حداقل 100 امتیاز خواهد گرفت یا در تمام تریک‌ها پیروز خواهد شد. در صورت موفقیت این ادعا مبلغ بیشتری برنده خواهند شد، در غیر این صورت مجبور به پرداخت جریمه می‌شوند.

امتیاز دهی

هر تیم امتیاز تریک‌های خود را می‌شمارد. اگر امتیاز 20 یا 40 اعلام نشده باشد تیم دارای بیشترین امتیاز که حداقل 50 است، برنده می‌شود. با این حال، تیمی که 20 را اعلام کرده است برای برد به حداقل 60 امتیاز نیاز دارد. تیمی که 40 (یا دو امتیاز 20) اعلام کرده باشد به حداقل 80 امتیاز برای پیروزی نیاز دارد. تیمی که 60 را اعلام کرده است حداقل 100 امتیاز برای برنده شدن نیاز دارد. این بدان معناست که اگر تیمی  امیتاز40 را اعلام کند و فقط 70 امتیاز را بگیرد، حریف آن‌ها که امتیاز اضافی اعلام نکرده است، برنده می‌شود، حتی اگر تنها 60 امتیاز داشته باشند.

ثبت امتیازات روی کاغذ امری معمول نیست. در عوض، بازیکنان پس از هر دیل امتیازات را با پول نقد تسویه می‌کنند. وقتی دو نفر در مقابل دو نفر بازی می‌کنند، یک بازنده به یک برنده و دیگری به برنده دیگر پول می‌دهند. وقتی کال کننده دارای سه حریف باشد، کال کننده مبلغ را به همه آن‌ها پرداخت یا از آن‌ها دریافت می‌کند.

نکات

  • برای یک بازی ساده، مبلغ پرداخت معمول 10 سنت است.
  • اگر یک طرف 100 امتیاز یا بیشتر کسب کند، بدون نیاز به اعلام قبلی، به جای 10، 20 سنت اضافی برنده می‌شود.
  • اعلام 100 امتیاز 30 سنت ارزش دارد. تیم اعلام کننده در صورت موفقیت 30 سنت برنده‌ می‌شود. اگر کمتر از 100 امتیاز بگیرند باید 30 سنت بپردازند.
  • برنده شدن در هر هشت تریک، بدون نیاز به اعلام امتیاز، 20 سنت بیشتر ارزش دارد. این مقدار با میزان پرداختی امتیاز بازی یا 100 جمع خواهد شد. بنابراین تیمی که 100 امتیاز و تمام تریک‌ها را بدون اعلام ترامپ شود، در مجموع 40 سنت برنده خواهد شد.
  • اعلام این‌که تیم شما تمام تریک‌ها را برنده خواهد شد، 30 سنت ارزش دارد. این مقدار به میزان پرداختی بازی یا 100، که در صورت موفقیت برنده می‌شوید اضافه می‌شود. در صورت شکست باید این مقدار را به عنوان جریمه پرداخت کنید.

مطالب مرتبط: بررسی و آموزش بازی پوکر هندی (Indian Poker)

روفماریاش (Rufmariasch)

بازی روفماریاش (Rufmariasch)
بازی روفماریاش (Rufmariasch)

این بازی مشابه، توسط Donauschwaben – مهاجران آلمانی ساکن سواحل دانوب – در قرن 18 و 19و در مجارستان انجام می‌شد. بازی توسط ریک هیل در صفحه بازی‌های کارتی Donauschwaben شرح داده شده است. طبق توضیحات ریک هیل، این بازی با روباخ کونیگروفن تفاوت‌هایی دارد که در زیر به آن‌ها اشاره شده است.

  • هنگام اعلام 20 یا 40 امتیاز، بازیکن هر دو کارت را رو به بالا روی میز قرار می‌دهد. بنابراین همه با خال اعلام شده آشنا خواهند شد.
  • اعلام 100 امتیاز یا بردن تمام تریک‌ها پرداخت بیشتری به همراه نمی‌آورد و امکان اعلام آن نیز وجود ندارد.
  • تیم‌ها در پایان هر دیل متناسب با تفاوت امتیاز خود با یکدیگر تسویه حساب می‌کنند.

 نوعی از بازی وجود دارد که در آن لزومی ندارد کارت کال شده یک حکم باشد. کال کننده هم خال ‌حکم و هم کارت کال شده را اعلام می‌کند. این دو می‌توانند خال متفاوتی داشته باشند.

آنروفن (Anrufen)

بازی آنروفن
بازی آنروفن

لودویگ و کریستینا نیز توضیحاتی در مورد این بازی ارائه کرده‌اند. این دو نفر این بازی را در دهه 1930 تا 1950 با والدین خود بازی می‌کردند. مکان بازی دقیق نیست و به عنوان ” آلمان و اتریش ” ذکر شده است.

بازیکنان و کارت‌ها

این بازی توسط چهار نفر با استفاده از یک بسته 24 کارته انجام می‌شود. کارت‌ها از بالا به پایین در هر خال به صورت آس، 10، شاه، بی‌بی، سرباز و 9رتبه بندی می‌شوند. همچنین سلسله مراتبی از خال وجود دارد که برای تصمیم گیری بین پیشنهادات رقبا استفاده می‌شود. رتبه بندی خال‌ها از بالا تا پایین شامل دل، خشت، پیک و گیشنیز است.

ارزش آس‌ها و ده‌ها هرکدام 10 امتیاز است و کارت‌های دیگر هیچ ارزشی ندارند. پیروزی در آخرین تریک 10 امتیاز و در مجموع 90 امتیاز در هر دیل دارد. برای اعلام ماریاژ (شاه و بی‌بی هم خال در یک دست) امتیاز اضافی در نظر گرفته شده است. 40 امتیاز برای ترامپ و 20 برای هر خال دیگر.

دیل و بازی در جهت عقربه‌های ساعت حرکت می‌کنند. نوبت دیل بعد از هر دست به بازیکن سمت چپ می‌رسد.

دیل، مزایده و کال کردن هم تیمی

دیلر کارت‌ها را به هم می‌زند و بازیکن سمت راست دیلر آن‌ها را بر می‌زند. دیلر تمام کارت‌ها را به صورت سه تایی تقسیم می‌کند به طوری که هر بازیکن در دست خود شش کارت داشته باشد. سپس بازیکنان شروع به اعلام پیشنهاد خود می‌‌کنند. بازیکن سمت چپ دیلر آغازگر پیشنهادات است. پنج سطح ممکن برای مزایده وجود دارد:

  • بازی ساده. پیشنهاد دهنده، با کمک هم تیمی خود، سعی می‌کند اکثریت امتیازات را به دست آورد. در صورت عدم اعلام ماریاژ در طول بازی این امتیاز حداقل 50 است.
  • 100 امتیاز. پیشنهاد دهنده و شریک او سعی می‌کنند حداقل 100 امتیاز بگیرند. آن‌ها باید حداقل یک ماریاژ اعلام کنند زیرا بدون آن فقط 90 امتیاز در بازی وجود دارد. حداکثر امتیاز ممکن در یک دیل، اگر هر چهار ماریایژ اعلام شوند، 190 است. بنابراین 100 همیشه احداکثر خواهند بود.
  • بدون تریک. پیشنهاد دهنده، تنها بازی می‌کند و برای موفقیت نباید اجازه دهد بازیکنان دیگر هیچ تریکی به دست آورند .
  • همه تریک‌ها (دورچمارش). بازیکن باید همه تریک‌ها را با کمک شریک خود به دست آورد.
  • همه تریک‌ها با 100 امتیاز. بازیکنان باید با کمک یک شریک خود در همه تریک‌ها پیروز شوند و حداقل یک ماریاژ اعلام کنند. بنابراین حداقل 100 امتیاز کسب می‌کنند.

روند بازی

بازیکنان به نوبت و در جهت عقربه‌های ساعت صحبت می‌کنند. هر پیشنهاد باید بیشتر یا مساوی قبلی باشد. بازیکنی که مایل به پیشنهاد نیست می‌تواند نوبت خود را پاس بدهد. هیچ خال حکمی در پیشنهاد ذکر نمی‌شود مگر این‌که دو بازیکن پیشنهادات مساوی ارائه دهند. اگر پیشنهادات مساوی وجود داشته باشد، پیشنهاد دهندگان باید هریک خال حکم پیشنهادی خود را اعلام کنند: پیشنهاد حکم بالاتر باقی می‌ماند و پیشنهاد پایین لغو می‌شود.

اگر کسی پیشنهاد بدهد، مزایده تا هر زمان که لازم باشد ادامه می‌یابد. مزایده تا زمانی ادامه می‌یابد که همه بازیکنان به جز یکی نوبت خود را پاس کنند. اگر هر چهار بازیکن پاس کنند، هر کس به نوبه خود شانس دومی برای دادن پیشنهاد دارد. اگر همه برای بار دوم پاس کنند، کارت‌ها دوباره مخلوط شده، بر می‌خورند و یک بار دیگر تقسیم می‌شوند. (در برخی انواع بازی در این شرایط دیلر مجبور است پیشنهاد بدهد.)

پیشنهاد دهنده نهایی خال حکم را اعلام می‌کند و کارتی را کال می‌کند که دارنده آن شریک پیشنهاد دهنده خواهد بود. او نباید هویت خود را اعلام کند.

توجه داشته باشید. توضیحات “نیز- Niez” به این مورد اشاره نمی‌کند، اما در قیاس با بازی‌های دیگر از این نوع،  تقریباً به طور قطع به نظر می‌رسد که پیشنهاد “بدون تریک” باید یک استثنا باشد. این پیشنهاد تقریباً بدون شریک و بدون هیچ حکمی انجام می‌شده است. بنابراین، اگر “بدون تریک” بالاترین پیشنهاد باشد، هیچ شریک یا خال حکمی کال نمی‌شوند.

شیوه بازی

پیشنهاد دهنده برنده اولین تریک را لید می‌کند. در صورت امکان بازیکنان باید از وی پیروی کنند. بازیکنی که قادر به پیروی نیست باید حکم بازی کند. بازیکنی که فاقد کارت خال لید شده و حکم باشد می‌تواند هر کارتی بازی کند. با رعایت این قوانین، هر بازیکن باید در صورت امکان کارتی بالاتر از آن‌چه تا کنون بازی شده، بازی کند. پیروزی در هر تریک با بالاترین حکم موجود در آن به دست می‌آید. اگر هیچ حکمی بازی نشده باشد، بالاترین کارت خال لید شده، برنده را مشخص می‌کند. برنده هر تریک آغازگر تریک بعدی است.

بازیکنی که شاه و بی بی خال‌را در دست دارد، می‌تواند آن‌ها را برای 40 امتیاز در صورت وجود خال ترامپ یا 20 امتیاز در صورت خال دیگر اعلام کند. چنین اعلانی فقط زمانی می‌تواند انجام شود که بازیکن لیدر تریک باشد. بازیکن هنگام اعلام کردن باید یکی از کارت‌های ماریاژ (به طور سنتی بی‌بی) را لید کند. به این کار ثبت ماریاژ (ازدواج) می‌گویند.

اولین تریک

در اولین تریک، شریک پیشنهاد دهنده می‌تواند پیشنهاد را در زمان بازی خود افزایش دهد. او می‌تواند این کار را با اعلام 100، همه تریک‌ها، یا هر دو در صورتی که پیشنهادات از قبل شامل این موارد نباشند، انجام دهد. به عبارت دیگر، پیشنهاد می‌تواند از 1 به 2، 4 یا 5 یا از شماره 2 یا 4 به 5 در جدول بالا افزایش یابد.

همچنین در اولین تریک، هر حریفی که فکر می‌کند پیشنهاد موفقیت آمیز نخواهد بود، می‌تواند اعلام کنترا (Contra) کند. این کار پراختی پیشنهاد را در صورت برد یا باخت افزایش می‌دهد.

اگر پیشنهاد نهایی بدون تریک باشد، ثبت ماریاژ و اعلام 100 یا همه تریک‌ها در بازی وجود ندارند. با این حال هنوز امکان اعلام کنترا برای حریف وجود دارد. اگرچه حکمی وجود ندارد اما الزام بازی کردن کارتی بالاتر از تمام کارت‌هایی که قبلاً در تریک بازی شده‌اند، در این‌جا نیز وجود دارد.

امتیازدهی

امتیازات به طور سنتی با استفاده از توکن‌ها ثبت می‌شوند و هر یک از چهار بازیکن با 10 عدد توکن بازی را شروع می‌کند. وقتی دو بازیکن مقابل دو نفر بازی می‌کنند، یکی از اعضای تیم بازنده به یکی از اعضای تیم برنده پول می‌دهد و دیگری به بازیکن دوم. وقتی یکی در برابر سه نفر بازی می‌کند، بازیکن تنها به هر سه حریف پول پرداخت یا از آن‌ها دریافت می‌کند.

تیم‌ها امتیازات تریک‌های خود را می‌شمارند. در یک بازی ساده، تیم دارای بیشترین امتیاز برنده است. اگر اعلام 100  امتیاز یا همه تریک‌ها در مزایده گنجانده شده یا متعاقباً اعلام شده باشد، تنها در صورت برآورده شدن آن، امتیازات مربوط به آن ثبت می‌شوند. به عنوان مثال یک بازیکن 100 امتیاز پیشنهاد می‌دهد و یک ماریاژ را با 20 ثبت می‌کند. تیم پیشنهاد دهنده 90 امتیاز می‌گیرد و تیم دیگر 40 امتیاز. تیم پیشنهاد دهنده بازنده می‌شود (حتی اگر اکثریت را در اختیار داشته باشد) زیرا در کسب 100 امتیاز طبق اعلام خود، ناموفق بوده است.

تعداد توکن پرداختی

تعداد توکن‌هایی که باید پرداخت شوند به شرح زیر است:

  • بازی ساده: 1 توکن
  • هنگام اعلام حداقل 100 امتیاز: 2 توکن به جای 1
  • تمام تریک‌ها. هنگام اعلام: 2 توکن به جای 1
  • 100 امتیاز و تمام تریک‌ها هنگام اعلام هر دو: 3 توکن به جای 1 یا 2

اگر پیشنهاد “بدون تریک” باشد، پیشنهاد دهنده 2 توکن از هر حریف برای از دست دادن هر تریک برنده می‌شود. در صورت شکست در تریک، 2 توکن به هر کدام می‌پردازد.

اگر کنترا اعلام شده باشد، به برندگان 1 توکن اضافی پرداخت می‌شود.

بازی سه نفره

این بازی برای سه نفر هم امکان پذیر است. هفت کارت به هرکدام از بازیکنان داده می‌شود و سه کارت رو به پایین رو روی میز می‌مانند. پیشنهادات مانند آنچه در بالا شرح داده شد می‌باشند. پیشنهاد دهنده برنده شریک خود را به وسیله کال انتخاب نمی‌کند، بلکه سه کارت رو به پایین گذاشته شده را برمی‌دارد و سه کارت را از دست خود رو به پایین قرار می‌دهد. (احتمالاً برخی یا همه آن‌ها یکسان هستند). پیشنهاد دهنده به تنهایی بازی می‌کند و دو بازیکن دیگر یک تیم تشکیل می‌دهند. هر کارت شمارش شده (آس یا ده) در بین سه کارت مردود شده برای حریف پیشنهاد دهنده در نظر گرفته می‌شوند.

کونیگروفن (گرادن) (Königrufen, Graden)

بازی بازی کونیگروفن - Königrufen
بازی بازی کونیگروفن – Königrufen

این بازی 24 کارته، توسط خانواده های کشاورز در Graden bei Köflach، روستایی کوهستانی در غرب استایرا انجام می‌شود. نوربرت اشتینکلنر در Spielewiki بازی را شرح داده است. گفته می‌شود این بازی برای چندین نسل در آن‌جا بازی می‌شده است. قدمت بازی احتمالاٌ حداقل به اواسط قرن نوزدهم برمی‌گردد. در شکل کنونی آن، بازی به وضوح از بازی‌های دیگر که در بالا شرح داده شده‌اند تاثیر گرفته است. این بازی با رد کردن کمترین پیشنهادات ساده شده است. این دو پیشنهاد “بازی ساده” و “بازی ساده با 100” امتیاز هستند. نتیجه این است که 10 امتیاز برای خال‌ها، ده‌ها و آخرین تریک‌ها دیگر در بازی وجود ندارد.

تنها کانترکت ویژه شورلن (Schurln) که زمانی بازی می‌شود که هیچ کس مایل به پیشنهاد نیست، باقی مانده است. خال حکم وجود ندارد و ماریاژ نیز تنها به شکل یکی از ملزومات برای بازیکنی که مایل است تمام تریک‌ها را با 100 امتیاز پیشنهاد دهد، باقی مانده است.

بازیکنان و کارت‌ها

چهار بازیکن در بازی وجود دارند و بازی در جهت عقربه‌های ساعت، پیشنهاد، دیل و بازی می‌شود.

از بسته 24 کارته خال فرانسوی یا آلمانی در بازی استفاده می‌شود. کارت‌های هر خال به طور معمول از بالا تا پایین به صورت آس، شاه، بی بی، سرباز، 10و 9 یا آس، شاه، آور، آندر، 10و 9 رتبه بندی می‌شوند. در برخی پیشنهادات در بازی ده بین آس و شاه قرار می‌گیرد.

دیل و مزایده

هر بازیکنی می‌تواند اولین دیلر باشد. نوبت دیل سپس در جهت عقربه‌های ساعت حرکت می‌کند. دیلر دست را مخلوط می‌کند و بازیکن سمت راست دیلر دست را بر می‌زند. در ادامه دیلر تمام کارت‌ها را به صورت سه تایی تقسیم می‌کند، به طوری که هر بازیکن شش کارت خواهد داشت.

بازیکن سمت چپ دیلر مزایده را شروع می‌کند. نه پیشنهاد احتمالی در بازی وجود دارند. اهداف و نمرات آن‌ها در بخش کانترکت‌ها در زیر ذکر شده‌اند. هر بازیکن در جهت عقربه‌های ساعت باید پیشنهاد بیشتری از نفر قبل دهد (با گفتن و بتلر  (Bettler,یا نوبت را پاس (با گفتن گات gut,) دهد. این نکته در زیر توضیح داده شده است. اگر هر چهار بازیکن پاس کنند، کانترکت ویژه شورلن انجام می‌شود تا بازیکنی را که با بهترین دست پاس داده مجازات کند. اگر کسی پیشنهاد بدهد، مزایده تا زمان پاس کردن سه بازیکن ادامه می‌یابد. بازیکنی که پاس کرده است نمی‌تواند در نوبت بعدی پیشنهاد دهد.

بازی و امتیاز دهی – قوانین عمومی

بازی کونیگروفن (گرادن) (Königrufen, Graden)
بازی کونیگروفن (گرادن) (Königrufen, Graden)

بازیکنی که بالاترین پیشنهاد را اعلام کرده است آغازگر اولین تریک خواهد بود. بازیکنان باید در صورت امکان از کارت لید شده پیروی کنند و در صورت امکان باید کارتی بالاتر از بالاترین کارت روی میز، بازی کنند. بازیکنی که نمی‌تواند از خال لید شده پیروی کند می‌تواند با هر کارتی بازی کند. بازیکنان با بالاترین کارت خال لید شده برنده تریک می‌شوند. برنده هر تریک آغازگر تریک بعدی خواهد بود.

معمولاً بازیکنان پس از هر دست حساب خود با یکدیگر را تسویه می‌کنند. پرداخت‌ها به سنت انجام می‌شوند. اگر پولی در دسترس نباشد، بازی بر سر لوبیا یا آجیل انجام می‌شود. وقتی دو بازیکن مقابل دو نفر بازی می‌کنند، یک بازنده به یکی از برنده‌ها پول می‌دهد و دیگری به برنده دیگر. وقتی یک بازیکن به تنهایی مقابل سه نفر بازی می‌کند، بازیکن تنها مبلغ را به هر حریف می‌پردازد یا از هر کدام دریافت می‌کند. در بتلر و شورلن، شرایط احتمالی دیگری نیز وجود دارد که در کانتراکت‌ها شرح داده خواهند شد.

مطالب مرتبط: آموزش و بررسی بازی باربو (Barbu)

کانترکت‌ها

پیشنهادات احتمالی، به ترتیب صعودی به نزولی به شرح زیر هستند.

بتلر

پیشنهاد دهنده متعهد می‌شود که همه تریک‌ها را از دست بدهد و به تنهایی بازی کند. شاه دومین کارت برتر است. بازیکن شاه را با قرار دادن کارتی که قصد دارد اولین تریک را با آن لید کند، روی میز و رو به پایین پیشنهاد می‌دهد. اگر بتلر پیشنهاد شود و هیچ کس پیشنهاد بیشتری نداده باشد بازیکن دیگری می‌تواند به جای پاس دادن پیشنهاد بتلر دهد. بتلر دوم Mitbettler)) نیز کارتی بر روی میز می‌گذارد تا در تریک اول بازی شود. به محض ارائه پیشنهاد بالاتر، بتلرها لغو می‌شوند و بازیکنان باید کارت‌های خود را پس بگیرند.

اگر کسی پیشنهاد بالاتر ندهد اولین بازیکنی که بتلر را پیشنهاد داده است، آغازگر تریک بعد خواهد بود. در این تریک میتبتلر باید کارتی را که رو به پایین گذاشته است، بازی کند. شرط پیروی از خال در مورد این کارت صدق نمی‌کند. ممکن است بتوان با این روش از شر یک آس خلاص شد و آن را با استفاده از خال متفاوت مردود کرد.

با این حال ممکن است میتبتلر بدشانس باشد و بازیکن دارای بتلر آس خالی را بازی کند که میتبتلر بر روی میز گذاشته است. در این صورت کانترکت او شکست می‌خورد. امتیاز بازی بتلر برای یک بازیکن 30 سنت است. در صورت وجود میتبتلر، پرداخت به 50 سنت افزایش می‌یابد و بازیکنان به شرح زیر حساب خود را تسویه می‌کنند.

  • اگر هر دو بتلر موفق شوند، هر یک از دو بازیکن دیگر 50 سنت می‌پردازند و هر بتلر 50 سنت دریافت می کند.
  • اگر یکی از بتلرها موفق شود و دیگری شکست بخورد، برنده 150 سنت به بازنده می‌پردازد. دو نفر دیگر نه چیزی می‌پردازند و نه چیزی دریافت می‌کنند.
  • اگر هر دو شرط بندی بازنده شوند، هر کدام 100 سنت می‌پردازند و هر یک از دو بازیکن دیگر 100 سنت دریافت می‌کنند.

Durchmarsch mit einer anderen

پیشنهاد دهنده متعهد می‌شود که هر تریکی را با کمک شریک خود برنده شود. قبل از انجام اولین تریک، پیشنهاد دهنده کارتی را نام می‌برد که دارنده آن شریک پیشنهاد دهنده خواهد بود. این بازیکن نباید اعلام کند که چه کسی است و فقط در طول بازی مشخص خواهد شد. شاه دومین کارت برتر است مگر اینکه پیشنهاد دهنده ده را کال کند. در این صورت در همه خال‌ها ده، دومین کارت برتر و بین آس و شاه رتبه بندی می‌شود. امتیاز این کانترکت 40 سنت است.

Durchmarsch am letzten

شاه دومین کارت برتر است و پیشنهاد دهنده متعهد می‌شود پنج تریک اول را برنده شود. هر کس که تریک ششم را برنده شود شریک پیشنهاد دهنده خواهد بود. آن‌ها 40 سنت برنده می‌شوند. اگر پیشنهاد دهنده ششمین تریک را ببرد، هر سه بازیکن دیگر 40 سنت به پیشنهاد دهنده می‌پردازند. اگر پیشنهاد دهنده یکی از پنج تریک اول را از دست بدهد، به تنهایی شکست می‌خورد و باید به هر سه بازیکن دیگر 40 سنت پرداخت کند.

پلادرر (Plauderer)

پیشنهاد دهنده باید همه تریک‌ها را از دست بدهد و به تنهایی بازی کند. شاه دومین کارت برتر است. مانند بتلر پیشنهاد دهنده کارتی را که لید کننده تریک اول خواهد بود، روی میز و رو به پایین قرار می‌دهد. اگر هیچ پیشنهاد بالاتری وجود نداشته باشد، بازیکن دیگری نیز می‌تواند پلادرر پیشنهاد دهد. این به عنوان میتپلادرن (mitplaudern) شناخته می‌شود.

میتپلادرن نیز یک کارت را رو به پایین قرار می‌دهد که در صورت بازی پلادرر در اولین تریک، بازی می‌شود. شرط پیروی از خال لید شده در مورد این کارت اعمال نمی‌شود. پس از اولین تریک، حریف پلودرر همه کارت‌های خود را رو به بالا روی میز قرار می‌دهد. او می‌تواند در مورد نحوه بازی بحث کند. اگر میتپلادر نیز وجود داشته باشد، فقط دو بازیکنی که به پلادرر پیشنهاد نداده‌اند دست خود را افشا کرده و می‌توانند در مورد بازی بحث کنند. بازیکن پلادرر از هر حریف 50 سنت می‌گیرد یا به هر کدام 50 سنت می‌پردازد.

در صورت وجود دو پلادرر، مبلغ پرداخت 100 سنت خواهد بود و حساب‌ها به روشی مشابه بتلر تسویه می‌شوند. اگر هر دو پلادرر برنده شوند، هر کدام 100 سنت از بازیکنان دیگر دریافت می‌کنند. اگر فقط یکی برنده شود، برنده 300 سنت از بازنده دریافت می‌کند و دو بازیکن دیگر هیچ پولی نمی‌پردازند. در صورت باخت هر دو، هر دوی آن‌ها 200 سنت به دیگران می‌پردازند و هر یک از حریفان آن‌ها 200 سنت دریافت می‌کنند.

Durchmarsch Hundert mit einer anderen

پیشنهاد دهنده، که باید شاه و بی بی (آور) خال را در دست داشته باشد، متعهد می‌شود که با کمک یک شریک در هر تریک برنده شود. قبل از شروع اولین تریک، پیشنهاد دهنده کارتی را نام می‌برد که دارنده آن شریک پیشنهاد دهنده خواهد بود. تا زمان بازی با کارت کال شده، هویت او پنهان می‌ماند. ده همیشه دومین کارت برتر هر خال است و مهم نیست که چه کارتی نام برده شده باشد، در هر صورت امتیاز 60 سنت خواهد بود.

Durchmarsch Hundert am letzten

پیشناد دهنده، که باید شاه و بی بی (آور) خال را در دست داشته باشد، متعهد می‌شود که پنج تریک اول را برنده شود. ده، دومین کارت برتر هر خال است. هر کس که تریک ششم را برنده شود، شریک پیشنهاد دهنده خواهد بود و آن‌ها 60 سنت برنده می‌شوند. اگر پیشنهاد دهنده ششمین تریک را ببرد، هر سه بازیکن دیگر 60 سنت به پیشنهاد دهنده می‌پردازند. اگر پیشنهاد دهنده یکی از پنج تریک اول را از دست بدهد، پیشنهاد دهنده به تنهایی شکست می‌خورد و باید 60 سنت به هر سه بازیکن دیگر بپردازد.

زانرمورد (Zehnermord)

داوطلب متعهد می‌شود که هر شش تریک را به تنهایی بازی کند. ده، دومین کارت برتر هر خال است. امتیاز: 60 سنت

کونیگمورد (Königmord)

پیشنهاد دهنده متعهد می‌شود که هر شش تریک را به تنهایی بازی کند. شاه، دومین کارت برتر هر خال است. امتیاز: 70 سنت

 هاندرترمورد (hundertermord)

پیشنهاد دهنده، که باید شاه و بی بی (آور) خال را در دست داشته باشد، متعهد می‌شود که هر شش تریک را به تنهایی بازی کند. ده، دومین کارت برتر هر خال است. این بالاترین کانتراکت با 80 سنت امتیاز است.

کانترکت ویژه: شورلن

این کانترکت قابل پیشنهاد نیست و فقط در صورت پاس دادن هر چهار بازیکن، بازی می‌شود. بازیکن سمت چپ دیلر آغازگر اولین تریک است و ده، دومین کارت برتر هر خال است. هدف این است که از بردن آس و ده در تریک‌ها و از پیروزی در آخرین تریک جلوگیری شود. هنگامی که هر شش تریک بازی شوند، بازیکنان با تریک‌هایی که به دست آورده‌اند، ارزش کارت‌ها را محاسبه می‌کنند و برای هر آس یا ده به دست آمده 10 امتیاز می‌شمارند. برنده آخرین تریک، 10 امتیاز اضافی دریافت می‌کند؛ بنابراین مجموع امتیاز هر چهار بازیکن 90 خواهد بود.

بازیکنی که بیشترین امتیاز را دارد به هر بازیکن دیگر 10 سنت می‌پردازد. اگر دو بازیکن در اکثر امتیازات مساوی شوند، هر کدام 10 سنت می‌پردازند و بقیه 10 سنت برنده می‌شوند. اگر سه بازیکن مساوی کنند (هر کدام با 30 امتیاز)، هر کدام 10 سنت به بازیکنی که هیچ امتیازی ندارد پرداخت می‌کنند.