معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی لانسکنت (Lansquenet )

معرفی بازی

لانسکنت یک بازی قمار بسیار ساده است. این بازی یکی از قدیمی‌ترین بازی‌های کارتی ثبت شده در طول تاریخ به حساب می‌آید. لانسکنت در فهرست بازی‌های رابلایس گارگانتوآ (Rabelais’ Gargantua) در سال 1542 ذکر شده است. این نام برگرفته از لاندزکنکت (Landsknecht)، مزدور آلمانی قرون وسطایی است. نسخه‌ای از بازی هنوز هم در ایالات متحده دارای محبوبیت است. در این مکان بازی با عنوان اسکین (skin) شناخته می‌شود. این عنوان احتمالا از هجای میانی واژه (Lan)squen(et) گرفته شده است. نسخه دیگری از بازی با عنوان زکینتا (Zecchinetta) در سیسیل و تا حدی در سایر نقاط ایتالیا بازی می‌شود. این نسخه توسط اهالی آمریکایی-ایتالیایی تحت عنوان زیگینته (Ziginette) انجام می‌شود. با بیو کازینو همراه باشید تا با این بازی بیشتر آشنا شوید.

تمامی این‌ها بازی‌هایی کاملا شانسی هستند و نتیجه آن‌ها به رو شدن کارت بستگی دارد. بانکدار یک کارت و بازیکنان یک یا چند کارت در اختیار دارند. تمامی این کارت‌ها در رتبه‌های مختلف هستند. بانکدار کارت‌های موجود در بسته را به صورت یکی یکی برمی‌گرداند. هر بازیکنی که کارتی مطابق با آن داشته باشد به بانکدار می‌بازد. اگر کارت بانکدار مطابقت داشته باشد، وی به تمام بازیکنانی که کارت‌هایشان هنوز مطابقت داده نشده است خواهد باخت.

لانسکنت

این توضیحات مربوط به نسخه فرانسوی قرن نوزدهمی بازی است.

بازیکنان و کارت‌ها

دست کم باید دو بازیکن در بازی حضور داشته باشند. اصولاً هیچ محدودیتی برای تعداد بازیکنان وجود ندارد. به طور سنتی در این بازی از شش بسته استاندارد 52 کارتی استفاده می‌شود که با هم بر زده شده‌اند؛ با این حال می‌توان آن را با یک بسته 52 کارتی که قبل از هر تقسیم کارت بر زده می‌شود نیز بازی کرد. خال کارت‌ها اهمیتی ندارد و ترتیب رتبه بندی خاصی در بازی وجود ندارد. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که تعداد کارت‌های هر رتبه برابر باشد.

تقسیم کارت، شرط بندی و بازی

در شروع بازی، بازیکنان برای این که تصمیم بگیرند که چه کسی دیلر اول باشد کارت می‌کشند. دیلر کارت‌ها را بر می‌زند. بازیکن سمت چپ دیلر آن‌ها را کات می‌کند. بسته بر زده شده به صورت رو به پایین در مقابل دیلر چیده می‌شود. دیلر بانکدار نیز هست. این بازیکن باید سهامی را که آماده بازی کردن برسر آن است در بازی قرار دهد.

سپس سایر بازیکنان به ترتیب و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت از سمت راست بانکدار کار خود را آغاز می‌کنند. این افراد سهام خود را که مبلغ کل آن نمی‌تواند بیشتر از سهام بانکدار باشد در بازی قرار می‌دهند. هر بازیکن گزینه‌های زیر را در اختیار دارد:

1. قرار دادن سهمی برابر با کل سهام بانکدار
2. قرار دادن یک شرط کمتر از سهام بانکدار؛ به گونه‌ای که مجموع سهام بازیکنان از سهام بانکدار بیشتر نشود.
3. پاس دادن، قرار ندادن هیچ سهمی.

این روند برای هر تعداد دور که لازم است ادامه می‌یابد.

1. شخص مبلغی معادل با کل سهام بانکدار را قرار می‌دهد. در این حالت تمامی بازیکنان دیگر سهام خود را برداشته و بازی ادامه می‌یابد.
2. کل مبلغ شرط بندی شده توسط بازیکنان برابر با سهام بانکدار باشد.
3. تمامی بازیکنان پاس می‌دهند، هیچکس سهام خود را افزایش نمی‌دهد.

دیلر دو کارت بالای بسته را برمی‌گرداند. کارت اول متعلق به بانکدار است و رو به بالا بر روی میز در سمت چپ دیلر قرار می‌گیرد. کارت دوم کارت بازیکنان است که رو به بالا بر روی میز و در سمت راست دیلر قرار می‌گیرد. اگر این دو کارت از نظر رتبه با هم برابر باشند، دیلر بلافاصله تمام سهام بازیکنان را برنده می‌شود.

اگر کارت‌های بانکدار و بازیکنان مشابه نباشند، بانکدار بقیه کارت‌ها را یکی یکی رو می‌کند. وی تا زمانی به این کار ادامه می‌دهد که کارتی مطابق با یکی از دو کارت اول رو شود. این روند بدون توجه به خال انجام می‌شود. اگر کارت رو شده‌ با کارت بانکدار مطابقت داشته‌ باشد، وی تمامی سهام بازیکنان را برنده می‌شود. اگر کارت با کارت بازیکنان مطابقت داشته باشد، بانکدار باید به هر بازیکن مبلغی را که آن بازیکن شرط بندی کرده است بپردازد.

واگذاری بانک

اگر بانکدار ببازد، بانک باید به نوبه خود به بازیکن بعدی واگذار شود. فرد جدید باید مجدداً تصمیم بگیرد که قصد دارد چه میزان سهامی را به بازی بعدی اختصاص دهد. معمولاً بانک به سمت راست انتقال داده‌ می‌شود؛ گرچه اگر بانک به بازیکن دیگری “فروخته‌” شده‌ باشد (به ادامه مطلب مراجعه کنید)، به بازیکن سمت راست مالک آن منتقل خواهد شد.

اگر بانکدار برنده شود، این حق را دارد که بین دو گزینه حفظ یا واگذاری داوطلبانه بانک یکی را انتخاب کند. و اگر بانکدار تصمیمی مبتنی بر حفظ بانک بگیرد، دو حالت به وجود می‌آید:

• اگر بانکدار پیش از کارت بازیکنان با تطبیق کارت برنده شد، این برد باید به سهام قبلی بانکدار اضافه شود تا سهام جدید ایجاد شود.
• اگر بانکدار به دلیل برابری کارت بانکدار و بازیکنان برنده شد، این گزینه را در اختیار دارد که برد را به سهام بانکدار اضافه کرده یا آن را از بازی خارج کند.

اگر بانکدار پس از برنده شدن به طور داوطلبانه بانک را واگذار کند، هر بازیکن دیگری می‌تواند پیشنهاد “خرید” بانک را مطرح کند. خریدار باید سهامی برابر با مبلغی که بانکدار در صورت نگه داشتن بانک باید در اختیار می‌داشت، قرار دهد. اگر چند نفر بخواهند بانک را بخرند، نزدیک‌ترین بازیکن در سمت راست دیلر اولویت دارد. اگر هیچ کس قصد خرید بانک را نداشته باشد، بانک به بازیکن سمت راست دارنده اصلی آن منتقل می‌شود. وی می‌تواند میزان سهام تقسیم کارت بعدی را انتخاب کند.

بازیکنی که بانک را خریده‌ است ممکن است تصمیم بگیرد پس از یک یا چند برد، آن را مجدداً واگذار کند. وی می‌تواند بانک را به بازیکنی که آماده‌ است مبلغ لازم را به اشتراک بگذارد، به “فروش” برساند. یک بانک می‌تواند تا سه بار فروخته‌ شود. مالک چهارم نمی‌تواند دوباره آن را بفروشد. اگر بانکدار چهارم پس از برنده شدن‌ تصمیم بگیرد پاس بدهد، بانک به بازیکن سمت راست دارنده اصلی آن تحویل داده‌ می‌شود.

مثال. بازیکنان به ترتیب و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت عبارتند از A، B، C، D، E، F. اولین بانکدار A 100 واحد سهام قرار می‌دهد. سهام B 50 واحد است. C اکنون می‌تواند سهام 100 را به عنوان جایگزین شرط B قرار دهد؛ یا هر مبلغی تا 50 را انتخاب کرده و یا این که پاس بدهد. فرض می‌کنیم شرط B 50 است. کارت A در ابتدا تطابق داده‌ می‌شود، بنابراین A سهام A و B را می‌گیرد و بانک را نگه می‌دارد. بانک اکنون شامل 200 سهم است. A دوباره سهام 50 را قرار می‌دهد. B هم 50 و C 100 را قرار می‌دهند.

کارت A دوباره مطابقت داده‌ می‌شود؛ بنابراین اکنون سهام موجود در بانک 400 است. A تصمیم می‌گیرد که بانک را واگذار کند. B، C و D تمایلی به گرفتن‌ آن ندارند. E تصمیم به خرید بانک می‌گیرد. A 400 سهم برنده شده‌ را برداشته و E یک سهم جدید 400تایی در بانک قرار می‌دهد. F 100، A 100، B 50، C 100 و D 50 را شرط بندی می‌کنند. این بار کارت بازیکنان مطابقت داده‌ می‌شود؛ بنابراین E 400 سهم موجود را بر اساس سهم افراد به سایر بازیکنان پرداخت می‌کند. اکنون بانک به B منتقل می‌شود. وی بازیکن سمت راست مالک اصلی یعنی A است.

اسکین

جان اسکارن این نسخه آمریکایی از بازی را در اسکارنه آن کاردز (Scarne on Cards) توضیح داده‌ است. این بازی با یک بسته‌ استاندارد 52 کارتی انجام می‌شود. بازی برای حدوداً شش بازیکن در بهترین حالت خودش است. به طور مرسوم کارت‌ها از طریق جعبه دیل پخش می‌شوند تا تقلب دشوارتر شود. اولین بانکدار با تقسیم کارت‌های بر زده‌ شده‌ دک در بین بازیکنان انتخاب می‌شود.‌ تقسیم کارت تا زمانی ادامه می‌یابد که یک آس ظاهر شود. بعد از هر تقسیم کارت نوبت بانکدار شدن به سمت راست می‌چرخد. کارت‌ها با هم بر زده‌ می‌شوند (بانکدار حق دارد برای بار آخر آن‌ها را بر بزند). هر بازیکنی می‌تواند کارت‌ها را کات کند. در نهایت کارت‌ها در جعبه دیل قرار می‌گیرند.

بانکدار کارت بالایی را به اولین بازیکنی که در سمت راستش قرار دارد می‌دهد. این بازیکن در صورتی که قصد شرط بندی روی آن را دارد کارت را می‌پذیرد؛ در غیر این صورت پاس می‌دهد. در این صورت کارت به بازیکن بعدی سمت راست پیشنهاد می‌شود. این روند به همین ترتیب در خلاف جهت عقربه‌های ساعت دور میز و تا زمانی که کسی آن را بپذیرد ادامه می‌یابد. اگر تمامی افراد پاس بدهند، به عنوان یک کارت تازه (fresh) در مرکز میز قرار می‌گیرد و کارت بعدی جعبه به نوبت به بازیکنان ارائه می‌شود.

وقتی بازیکنی کارتی را پذیرفت، بانکدار اکنون کارت دیگری را از جعبه که کارت بانکدار است رو به بالا در مقابل خود قرار می‌دهد؛ مشروط بر اینکه با کارت بازیکن برابر نباشد. اگر این کارت با کارت بازیکن مطابقت داشت، هر دو کارت منطبق کنار گذاشته‌ می‌شوند. تمامی کارت‌های این رتبه دیگر مرده (dead) به حساب می‌آیند. همین روند با کارت بعدی جعبه که به بازیکن سمت راست دیلر پیشنهاد می‌شود، تکرار می‌شود. زمانی که این کارت پذیرفته‌ شد، کارت بعدی به شرط متفاوت بودن کارت دیلر محسوب خواهد شد.

هنگامیکه کارت‌های متفاوتی در اختیار بازیکن و بانکدار قرار گرفت، بازیکن باید حداکثر مبلغی را که می‌خواهد روی کارت اول شرط بندی کند اعلام کند. این مبلغ می‌تواند به هر میزانی باشد؛ با این حال بانکدار مجبور نیست کل شرط را بپذیرد. بانکدار مبلغی کمتر یا مساوی با شرط پیشنهادی بازیکن را روی سهم بازیکن قرار می‌دهد. بازیکن سهام خود را با آن تطبیق می‌دهد. بدین ترتیب بانکدار و بازیکن شرط‌های مساوی روی یک کارت خواهند داشت. همین روش برای شرط‌‌‌های آینده نیز استفاده می‌شود.

دیلر اکنون کارت‌های بیشتری را از بالای بسته‌ و به صورت یکی یکی تقسیم می‌کند. پنج احتمال وجود دارد:

1. کارت جدید با کارت یکی از بازیکنان مطابقت دارد. بازیکن مورد نظر بازنده است. دیلر شرط‌ کارت را می‌گیرد. کارت بازیکن کنار گذاشته‌ می‌شود و کارت‌های آن رتبه اکنون مرده به حساب می‌آیند.
2. کارت جدید با کارت دیلر مطابقت دارد. دیلر تمامی شرط‌ها را می‌بازد. بازیکنان شرط‌های کارت‌ خود را دریافت می‌کند.
3. کارت جدید یک کارت تازه است و کارتی هم‌رتبه با آن پیش از این تقسیم نشده است. دیلر کارت را به بازیکن بعدی در سمت راست آخرین بازیکنی که کارت را پذیرفته‌ و قبلاً کارتی نداشته است، ارائه می‌دهد. این بازیکن ممکن است کارت را بپذیرد و مانند بازیکن اول روی آن شرط بندی کند؛ یا این که آن را رد کند. در صورت رد شدن، کارت به سایر بازیکنانی که کارت ندارند پیشنهاد می‌شود. اگر هیچ کس آن را قبول نکرد، یا اگر همه بازیکنان پیش از این یک کارت در بازی داشته باشند، کارت تازه برای استفاده احتمالی در آینده در وسط میز قرار می‌گیرد.
4. کارت جدید با کارتی که در مرکز میز قرار داشته و به هیچکسی تعلق ندارد (هیچ بازیکنی روی آن شرط بندی نکرده است) مطابقت پیدا می‌کند. در این وضعیت هر دو کارت کنار گذاشته‌ می‌شوند. کارت‌های آن رتبه‌ اکنون مرده‌ به حساب خواهند آمد.
5. کارت جدید یک کارت مرده است، زیرا دو کارت از همان رتبه پیش از این رو شده‌ است. کارت مرده کنار گذاشته‌ می‌شود و کارت بعدی تقسیم می‌شود.

هرگاه بازیکنی کارتی را بپذیرد، پس از شرط‌ بندی علیه دیلر می‌تواند علیه سایر بازیکنانی که کارت دارند شرط ‌بندی‌های جانبی را پیشنهاد دهد. بازیکن جدید شرط بندی را پیشنهاد می‌کند. بازیکن دیگر تمام، بخشی، یا هیچ میزانی از آن را می‌پذیرد. این شرط‌های جانبی دور از کارت‌ها نگه داشته می‌شوند تا از ادغام شدنشان با شرط‌ موجود علیه بانکدار جلوگیری شود. پیشنهاد بستن‌ یک شرط جانبی روی یک کارت بدون بستن‌ شرط روی آن کارت علیه بانکدار امکان پذیر نیست. هنگامیکه کارت یک بازیکن مطابقت پیدا کرد، بازیکن نه تنها به دیلر می‌بازد، بلکه تمام شرط‌‌های جانبی در برابر بازیکنانی که کارت‌هایشان هنوز در بازی حضور دارد را نیز از دست می‌دهد.

اگر در مرکز میز کارت وجود داشته باشد، بازیکنی که می‌بازد حق دارد یکی از این کارت‌ها را بگیرد. وی می‌تواند بر روی آن علیه دیلر و هر بازیکن دیگری که در بازی کارت دارد شرط بندی کند.

اگر کارت دیلر در حالی که شرط‌های جانبی حل نشده‌ای بین بازیکنان وجود داشته باشد مطابقت پیدا کند، دیلر به تقسیم کارت ادامه می‌دهد. دیلر می‌تواند کارت تازه بعدی را به عنوان کارت جدید بانکدار دریافت کند. بازیکنانی که در بازی کارت دارند می‌توانند بر اساس این کارت شرط بندی را انجام دهند، با این حال ملزم به انجام این کار نیستند. از طرف دیگر، دیلر می‌تواند به تقسیم کارت تا زمانی ادامه دهد که شرط‌های جانبی باقیمانده بین بازیکنان به نتیجه برسند. در این وضعیت خودش کارتی نخواهد داشت.

زکینتا

زکینتا معادل ایتالیایی لانسکنت است که در چندین نسخه ارائه شده‌ است. برخی از کتاب‌های ایتالیایی بازی فرانسوی بسیار مشابهی به لانسکنت را که دارای یک کارت برای بانکدار و یک کارت برای بازیکنان است توصیف کرده‌اند. در نسخه رایج‌تر که به ویژه در سیسیل بازی می‌شود، بازیکنان بر سر این که کارت‌هایشان پیش از بانکدار مطابقت پیدا نکند شرط بندی می‌کنند. تفاوت آن با اسکین‌ در این است که در ابتدا دو کارت به هر بازیکن داده‌ می‌شود. هر بازیکن می‌تواند روی هر یک از کارت‌های دیگر بازیکنان که تمایل دارد شرط بندی کند. اطلاعات مربوط به این بازی با کمک‌های پائولو رونزونی و همچنین ماسیمو ایلاردو از oltreilpoker.it گردآوری شده‌ است.

از آنجایی که زکینتا به عنوان یک بازی قمار محسوب شده‌ و شهرت چندان خوبی ندارد، انجام آن در اماکن عمومی ایتالیا غیرقانونی محسوب می‌شود. با این حال بازی به صورت خصوصی انجام می‌شود. زکینتا در برخی مواقع به عنوان یک بازی قمار و برخی اوقات هم به عنوان یک سرگرمی بر سر سهامی کوچک انجام می‌شود. زکینتا در ایالات متحده آمریکا نیز به ویژه توسط افراد آمریکایی‌ ایتالیایی‌الاصل بازی می‌شود. در آنجا به این بازی زیگینته‌ (Ziginette) گفته‌ می‌شود. در بازی از یک بسته‌ 40 کارتی ایتالیایی استفاده می‌شود. برای تشکیل آن کارت‌های 10، 9 یا 8 حذف می‌شوند. در ایتالیا گاهی اوقات برای انجام بازی از کارت‌های لاتین بهره می‌برند. جهت بازی خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

برای انتخاب اولین بانکدار، هر بازیکن یک کارت از بسته بر زده شده می‌کشد. بازیکنی که بالاترین (یا طبق توافق پایین‌ترین) کارت را بکشد، بانکدار دست اول است. بانکدار حداقل و حداکثر مقداری را که بازیکن می‌تواند روی یک کارت شرط بندی کند تعیین می‌کند.

بانکدار دک را بر زده و در ادامه آن را برای کات کردن به سایر بازیکنان پیشنهاد می‌دهد. وی در نهایت دو کارت بالای استوک را رو می‌کند. وی در حین انجام این کار عبارت “Per voi” به معنای “برای شما” را بیان می‌کند. این کارت‌ها، کارت‌های بازنده بازیکنان هستند. اگر بانکدار دو کارت با رتبه یکسان را نشان دهد، تمامی کارت‌ها تغییر کرده و تقسیم کارت جدیدی توسط همان بانکدار انجام می‌شود.

حال بازیکنان می‌توانند روی این دو کارت شرط بندی کنند. هنگامیکه شرط بندی انجام شد، بانکدار کارت سوم را نشان می‌دهد. او در حین انجام این کار می‌گوید “Per me”، به معنای “برای من”. این کارت، کارت بازنده بانکدار است. در صورتی که کارت سوم با کارت‌ یکی از بازیکنان هم‌رتبه باشد، بانکدار بلافاصله تمام شروط را برنده می‌شود. در این وضعیت بانکدار باید بانک را به بازیکن بعدی در سمت راست (Il banco vince e pass) برای تقسیم کارت جدید منتقل کند.

وقتی کارت بانکدار و دو کارت بازیکنان با هم متفاوت باشند، بازی شروع خواهد شد. بانکدار کارت‌های موجود در استوک را یکی یکی برمی‌گرداند.

1. اگر کارتی رو شود که با کارت‌ یکی از بازیکنان مطابقت داشته باشد، بانکدار تمامی شروط مربوط به این کارت را برنده می‌شود. در ادامه کارت از بازی حذف می‌شود. کارت‌های این رتبه در اصطلاح تبدیل به “کارت بد” می‌شوند. اگر بازیکنان هنوز کارتی در بازی داشته باشند، تقسیم کارت ادامه می‌یابد. در غیر این صورت دست تمام می‌شود و بانکدار در جایگاه خود باقی می‌ماند.
2. اگر بانکدار کارتی از رتبه‌ای که پیش از این دیده نشده است برگرداند، این کارت به عنوان کارت اضافی بازیکنان در بازی باقی می‌ماند. در اصطلاح این کارت با عنوان “carta buona” یا “carta franca” شناخته می‌شود. بازیکنان می‌توانند روی آن شرط ‌بندی جدیدی انجام دهند. تقسیم کارت ادامه می‌یابد.
3. اگر بانکدار یک “carta mala” (کارت بد) را رو کند، کارتی که پیش از این دو یا چند بار ظاهر شده است، کارت کنار گذاشته می‌شود. تقسیم کارت ادامه می‌یابد.
4. اگر کارت رو شده با کارت بازنده بانک مطابقت داشته باشد، بانکدار باید به هر بازیکن مبلغی برابر با شرط‌های معوقه آن‌ها را بپردازد. دست به پایان می‌رسد. بانک به بازیکن بعدی در سمت راست واگذار می‌شود.

از آنجایی که بانکدار مزیت برد در زمان برابر شدن کارت‌های دو بازیکن را در اختیار دارد، بازی باید تا زمانی ادامه پیدا کند که تمامی بازیکنان فرصت بانکدار شدن را پیدا کنند.

انواع

در اغلب مواقع اولین بانکدار با تقسیم کارت و تا زمانی که یک بازیکن آس دریافت کند مشخص می‌شود.

چندین روش جایگزین در مواردی که دو یا چند کارت از سه کارت اول با هم برابر باشند به وقوع می‌پیوندد.

1. در برخی نسخه‌ها در تمامی این موارد کارت‌ها تغییر می‌کنند. در ادامه تقسیم کارت جدیدی توسط همان دیلر صورت می‌گیرد. در این بازی احتمالات برابر است و بانکدار هیچ مزیتی ندارد.
2. برخی به نحوی بازی می‌کنند که در طی آن کارت‌های مساوی موجود در بین سه کارت اول روی هم قرار می‌گیرند. این‌ها به عنوان یک کارت تک عمل می‌کنند. دیلر تا زمانی که کارت‌هایی از سه رتبه مختلف ظاهر شوند به کار خود ادامه می‌دهد. رتبه سوم کارت بازنده بانکدار است. این کارت با عنوان پلیت (playette) شناخته شده است. در این نسخه، اگر کارت با انباشت کارت یک بازیکن مطابقت پیدا کند، شرط روی آن کارت بلافاصله به بانک خواهد باخت. در صورت تطابق کارت بانکدار، وی تنها به یک نفر خواهد باخت. اگر کارت‌های بازیکنان به صورت انباشت باشند، کارت منطبق بر روی اولین کارت بازنده بانکدار قرار می‌گیرد. بانکدار تنها زمانی به یک انباشت می‌بازد که کارتش دفعات بیشتری نسبت به کارت‌های موجود در انباشت بازیکن ظاهر شده باشد. بنابراین زمانی که کارت بانکدار دو بار مطابقت پیدا کند، وی به انباشت دو کارتی بازیکن خواهد باخت. در زمانی که چهار رتبه کارت بازنده بانکدار ظاهر ‌شوند، وی به انباشت سه کارتی که سه بار با کارتش مطابقت پیدا کند خواهد باخت.

تا جایی که می‌دانیم در پلیت به بازیکنی که در انباشت برنده می‌شود مبلغ برابری پرداخت می‌شود. بدین ترتیب به نظر می‌رسد که شرط بندی روی انباشت سودی به همراه ندارد. شانس برنده شدن در پشته دو کارتی فقط 30 درصد و در پشته سه کارتی فقط 25 درصد است؛ بنابراین پرداخت‌ به صورت 2 به 1 و 3 به 1 عادلانه‌تر خواهد بود.