معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی تین لن (Tiến Len)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی تین لن (Tiến Len)

تین لن یک بازی کارتی ویتنامی است. سبک این بازی کلایمبینگ است. در تین لن از یک دک استاندارد 52 کارتی استفاده می‌شود.

معرفی بازی

تین لن را می‌توان بازی کارتی ملی ویتنام دانست. نام بازی باید به صورت Tiến Lên نوشته شود. این عنوان به معنای “برو جلو” است. توضیحات اصلی موجود در این صفحه بر اساس اطلاعات جونا پیکی تدوین شده‌اند. کنت لو و جاستوس پانگ نسخه‌های متفاوتی از بازی را ارائه کرده‌اند. احتمالاً در نتیجه جنگ ویتنام، تین لن به برخی از مناطق ایالات متحده گسترش یافته‌ است. در این مناطق بازی گاهی مواقع با عنوان ویت کنگ (Viet Cong) یا VC نامیده‌ می‌شود. کلی امان (Kelly Aman) یک نسخه از این بازی را ارائه کرده است. کریس هوانیک نسخه دیگری از بازی (Thirteen) را از کریس مولینارو فراگرفته است. عنوان این نسخه سیزده (Thirteen) است.

تین لن یک بازی سبک کلایمبینگ (Climbing) است. این بازی با ژنگ شانگیو یا پرزیدنت (Zheng Shangyou یا President) شباهت‌هایی دارد. هدف در هر سه گزینه خلاص شدن از شر کارت‌های خود در اسرع وقت است. این کار با شکست دادن‌ ترکیب کارت‌های سایر رقبا صورت می‌گیرد. با بیو کازینو همراه باشید تا با این بازی بیشتر آشنا شوید.

بازیکنان و کارت‌ها

بازی برای چهار بازیکن طراحی شده‌ است. در تین لن از یک دک استاندارد 52 کارتی استفاده می‌شود. هیچ جوکر و کارت وایلدی در بازی وجود ندارد. امکان بازی برای دو یا سه نفر نیز وجود دارد. تین لن همچنین می‌تواند توسط بیش از چهار بازیکن و با استفاده از دو بسته‌ کارت 52 تایی که با هم ترکیب شده‌‌اند، بازی شود.

بازی به طور معمول در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود؛ با این حال اگر بازیکنان از قبل بر سر روند دیگری توافق کرده باشند، می‌توان آن را در خلاف جهت عقربه‌های ساعت بازی کرد.

رتبه بندی کارت‌ها عبارت است از: دو (بالاترین)، آس، شاه، بی بی، سرباز، ده، نه، هشت، هفت، شش، پنج، چهار، سه (پایین‌ترین).

ترتیب بندی خال‌ها در هر رتبه بدین شرح است: دل (بالاترین)، خشت، گشنیز، پیک (پایین‌ترین).

بنابراین 3 پیک پایین‌ترین کارت بسته‌ محسوب شده‌ و 2 دل بالاترین است. رتبه مهم‌تر از خال است. به عنوان مثال 8 پیک، 7 دل را می‌زند.

تقسیم کارت

برای انجام گیم اول، دیلر به طور تصادفی انتخاب می‌شود. متعاقباً بازنده هر بازی باید تقسیم کارت بعدی را انجام دهد. وقتی چهار بازیکن در بازی حضور داشته‌ باشند، 13 کارت به هر نفر داده‌ می‌شود.

اگر تعداد بازیکنان کمتر از چهار باشد، همچنان 13 کارت به هر بازیکن داده‌ شده‌ و تعدادی کارت باقی می‌ماند. این کارت‌ها در بازی استفاده نمی‌شوند. گزینه جایگزین در صورت حضور سه بازیکن و بر اساس توافق قبلی، انجام بازی با 17 کارت برای هر نفر است. هنگامی که دو بازیکن در بازی حضور داشته‌ باشند به هر نفر 13 کارت داده‌ می‌شود. اگر تمامی کارت‌ها تقسیم شوند،  بازیکنان می‌توانند دست‌های یکدیگر را تشخیص داده‌ و بازی لو می‌رود. هنگامی که بیش از چهار بازیکن در بازی حضور داشته باشند، می‌توان از قبل بر سر این موضوع که هر کدام 13 کارت از دو دسته کارت دریافت کرده، یا تا جای ممکن کارت بگیرند، توافق کرد.

نحوه انجام بازی

در اولین گیم، بازیکن دارنده 3 پیک بازی را آغاز می‌کند. اگر کسی 3 پیک را در دست خود نداشته باشد (در بازی سه یا دو نفره)، فردی که پایین‌ترین کارت را دارد آغازگر بازی خواهد بود. بازیکن باید با بازی پایین‌ترین کارت، به تنهایی یا به عنوان بخشی از یک ترکیب، کار خود را آغاز کند.

در گیم‌های بعدی، برنده گیم قبلی در ابتدا بازی می‌کند. وی می‌تواند با هر ترکیبی کار خود را آغاز کند.

هر بازیکن به نوبه خود باید کارت یا ترکیبی که قبلا بازی شده‌ است را با بازی یک کارت یا ترکیب قوی‌تر شکست داده‌، یا پاس بدهد و هیچ کارتی را بازی نکند. کارت(های) بازی شده‌ به صورت پشته‌ای رو به بالا در مرکز میز قرار می‌گیرند. بازی هر چند بار که لازم است دور میز ادامه خواهد داشت؛ این روند تا جایی ادامه می‌یابد که شخصی کارت یا ترکیبی را بازی کند که هیچ کس دیگری نمی‌تواند آن را شکست دهد. وقتی این اتفاق می‌افتد، تمامی کارت‌های بازیکنان کنار گذاشته‌ می‌شوند. شخصی که بازی‌اش شکست ناپذیر بوده است، بار دیگر با بازی کردن هر کارت یا ترکیب مجاز دیگری در میانه میز، گیم را شروع می‌کند.

اگر پاس بدهید، تا زمانی که فردی یک بازی شکست ناپذیر انجام دهد امکان بازی مجدد ندارید. تنها در زمانی که کارت‌ها کنار گذاشته‌ شده‌ و یک کارت یا ترکیب جدید به بازی هدایت می‌شود می‌توانید دوباره بازی کنید.

مثال (با سه بازیکن): بازیکن سمت راست شما یک کارت 3 بازی می‌کند. شما یک آس دارید اما تصمیم می‌گیرید که پاس بدهید. بازیکن سمت چپ شما یک 9 و بازیکن سمت راستتان یک شاه بازی می‌کند. در حال حاضر نمی‌توانید با آس خود شاه را شکست دهید، زیرا پیش از این پاس داده‌اید. اگر بازیکن سوم نیز پاس بدهد و حریف دست راست شما یک بی بی بازی کند، اکنون می‌توانید در صورت تمایل با آس خود بازی کنید.

بازی‌های مجاز در تین لن

تک کارت

پایین‌ترین تک کارت 3 پیک و بالاترین تک کارت 2 دل است.

جفت

دو کارت از یک رتبه – مانند 7 گشنیز، 7 خشت یا بی بی خشت، بی بی پیک

سه گانه (تریپل)

سه کارت از یک رتبه – مانند 5 خشت، 5 دل، 5 گشنیز

چهارگانه (فور اف ا کایند)

چهار کارت از یک رتبه – مانند 9 دل، 9 خشت، 9 گشنز، 9 پیک

دنباله

سه یا چند کارت متوالی (خال‌ها می‌توانند ترکیبی باشند) – مانند 4 خشت، 5 پیک، 6 دل یا سرباز خشت، بی بی دل، شاه دل، آس گشنیز، 2 خشت. دنباله‌ها نمی‌توانند “گوشه (corner)” بین دو و سه را برگردانند. در واقع ” آس، 2، 3″ دنباله معتبری نیست زیرا 2 بالا و 3 پایین است.

دنباله دوبل

سه جفت متوالی (یا بیشتر) – مانند 3-3-4-4-5-5 یا 6-6-7-7-8-8-9-9

به طور کلی، یک ترکیب را فقط می‌توان با ترکیبی بالاتر از همان نوع و همان تعداد کارت شکست داد. بنابراین اگر تک کارت به بازی هدایت شود، فقط می‌توان تک کارت بازی کرد. اگر یک جفت به بازی هدایت شود، فقط جفت‌ می‌تواند بازی شود. یک دنباله سه کارتی را فقط می‌توان با یک دنباله سه کارتی بالاتر شکست داد. شما نمی‌توانید برای مثال یک جفت را با یک توالی سه کارته، یا یک دنباله چهار کارتی را با یک دنباله پنج کارتی شکست دهید.

برای تصمیم گیری در رابطه با اینکه کدام مورد از دو ترکیب مشابه بالاتر است، کافیست به بالاترین کارت ترکیب نگاه کنید. به عنوان مثال 7 دل – 7 پیک، 7 خشت – 7 گشنیز را می‌زند. دلیل این امر این است که دل خشت را می‌زند. به همین ترتیب 8 پیک – 9 پیک – 10 خشت، 8 دل – 9 دل – 10 گشنیز را شکست خواهد داد. دلیل این امر مقایسه دو کارت بالاتر هر ترکیب یعنی ده است.

فقط چهار استثنا برای این قانون وجود دارد که در آن‌ها یک ترکیب را می‌توان با ترکیبی از همان نوع شکست داد:

  1. یک فور اف ا کایند می‌تواند هر تک کارت 2 را شکست بدهد (اما نه تک کارت دیگری مانند آس یا شاه). یک فور اف ا کایند از یک نوع را می‌توان با یک فور اف ا کایند بالاتر شکست داد.
  2. یک دنباله از سه جفت (مانند 7-7-8-8-9-9) می‌تواند هر تک کارت 2 را شکست دهد (اما نه هیچ کارت دیگری). یک دنباله از سه جفت را می‌توان با یک دنباله بالاتر از سه جفت شکست داد.
  3. یک دنباله از چهار جفت (مانند 5-5-6-6-7-7-8-8) می‌تواند یک جفت 2 (اما نه جفت دیگری) را شکست دهد. یک دنباله متشکل از چهار جفت را می‌توان با یک دنباله بالاتر از چهار جفت شکست داد.
  4. دنباله‌ای از پنج جفت مانند (8-8-9-9-10-10-J-J-Q-Q) می‌تواند مجموعه‌ای از سه 2 را شکست دهد (اما نه سه کارت یکسان دیگر). یک دنباله پنج جفتی را می‌توان با یک دنباله بالاتر از پنج جفت شکست داد.

این ترکیب‌ها که می‌توانند 2 تک کارت یا ست‌های 2 را شکست دهند، گاهی اوقات به عنوان بمب یا دو بمب شناخته می‌شوند. این روند حتی توسط بازیکنی که پیش از این پاس داده است نیز می‌تواند انجام شود.

توجه داشته باشید که این استثنائات فقط در مورد 2 اعمال می‌شود، نه کارت‌های دیگر. به عنوان مثال، اگر کسی یک آس بازی‌ کند، شما نمی‌توانید با فور آف ا کایند خود آن را شکست دهید؛ با این حال اگر آس توسط 2 شکست خورده باشد، می‌توان از فور آف ا کایند برای زدن 2 استفاده کرد.

پایان بازی و پرداخت‌ها

با تمام شدن کارت، بازیکنان از بازی خارج می‌شوند. اگر بازیکنی که نوبت به وی می‌رسد هیچ کارتی نداشته باشد، نوبت به صورت چرخشی به بازیکن بعدی خواهد رسید. بازی زمانی به پایان می‌رسد که فقط یک بازیکن دارای کارت بر سر میز باقی مانده باشد. این بازیکن بازنده محسوب شده و باید یک سهم ثابت به هر یک از بازیکنان دیگر بپردازد.

تین لن اغلب بر سر پول انجام می‌شود. گاهی اوقات افراد از شرط‌های گزافی برای انجام آن استفاده می‌کنند. در بازی صورت گرفته مابین بازیکنان حرفه‌ای، معمولاً بازنده باید 2000 دلار به هر یک از بازیکنان دیگر بپردازد. گاهی ممکن است در یک بازی، فردی به راحتی در مجموع 50000 دلار یا بیشتر را باخته، یا همین وجه را برنده شود!

عادات

برخی از عاداتی که در بسیاری از بازی‌های کارتی دیگر به عنوان تقلب در نظر گرفته می‌شوند، در تین لن قابل قبول هستند. برای مثال در میان برخی از بازیکنان نگاه کردن به کارت‌های بازیکنان دیگر، یا بازی کردن خارج از نوبت اشکالی ندارد.

انواع

در نسخه ارائه شده توسط خوستوس پانگ (Justus Pang):

  • در اولین تقسیم کارت، دارنده 3 پیک می‌تواند به جای بازی کردن با این کارت، پاس بدهد. اگر3 پیک بخشی از یک بمب باشد، این رویکرد می‌تواند سودمند باشد.
  • 2 را نمی‌توان در دنباله‌ها استفاده کرد. دنباله‌ها فقط باید از 3 تا آس تشکیل شوند.
  • هنگامی که همه بازیکنان به جز یک نفر پاس بدهند، فردی که آخرین ترکیب شکست ناپذیر را بازی کرده باشد می‌تواند به بازی ترکیب‌های بالاتر از همان نوع ادامه دهد. این روند به “انباشت کردن” معروف است. از آنجایی که سایر بازیکنان پاس داده‌اند، دیگر مجاز به شکست دادن ترکیب‌های انباشته شده نیستند، مگر اینکه بتوانند بمب بازی کنند.
  • نسخه‌ای دیگر: در سن خوزه گاهی اوقات بازی به همراه “مبادله” انجام می‌شود. در این نسخه مانند بسیاری از نسخه‌های پرزیدنت (President) و برخی دیگر از بازی‌های سبک کلایمبینگ، بازنده تقسیم کارت قبلی باید دو کارت بالای خود را به برنده بدهد. بازیکنی که دوم شده باشد هم باید بالاترین کارت خود را به برنده بدهد. به همین ترتیب بازیکنان اول و دوم  تقسیم کارت قبلی به ترتیب دو و یک کارت ناخواسته را به آخرین و دومین بازیکن خواهند داد.

نسخه تین لن ارائه شده توسط کنت لو دارای تفاوت‌های زیر است:

  1. اگر فقط سه بازیکن در بازی حضور داشته باشند، 17 کارت به هر کدام داده می‌شود. شخصی که بازی را شروع می‌کند کارت نهایی را می‌گیرد. در اولین تقسیم کارت، فردی که 3 پیک را در دست دارد (یا 3 گشنیز اگر 3 پیک تقسیم نشده باشد) هدایت‌گر است. اگر فقط دو بازیکن در بازی حضور داشته باشند به هر کدام فقط 17 کارت داده می‌شود.
  2. اگرچه در گیم اول دارنده 3 پیک پیشتاز است، با این حال لزومی به هدایت با 3 پیک نیست. وی می‌تواند هر کارتی را به تریک هدایت کند.
  3. موارد استثنایی ترکیب‌هایی که بر انواع دیگر ترکیب‌ها غلبه می‌کنند تا حدودی در این مورد متفاوت هستند:
  4. یک فور اف ا کایند می‌تواند هر تک کارت یا جفتی را شکست دهد.
  5. یک دنباله از سه جفت می‌تواند تک کارت 2 را شکست دهد (اما نه هیچ کارت دیگری).
  6. دنباله‌ای از چهار (یا بیشتر) جفت قدرت خاصی ندارد.
  7. به محض تمام شدن کارت‌های یک فرد، بازی به پایان می‌رسد. سایر بازیکنان برای هر کارتی که در این زمان در دستان خود دارند، یک سهم به برنده پرداخت می‌کنند.

قوانین ویت کنگ (VC) گزارش شده توسط کلی امان دارای ویژگی‌های زیر است:

  1. اگر کسی چهار 2 داشته باشد، به طور خودکار برنده می‌شود.
  2. شخصی که 3 پیک را در دست دارد باید با ترکیبی که شامل این کارت باشد بازی را شروع کند.
  3. 3.      2 را نمی‌توان در دنباله‌های تکی (استریت) گنجاند. استریت‌ها فقط از سه تا آس قابلیت شکل‌گیری دارند.
  4. به ترکیبات خاصی که 2 را شکست می‌دهند در اصطلاح اسلم (slam) گفته می‌شود. قوانین این موارد عبارتند از:
  5. یک دنباله متشکل از سه جفت متوالی یا چهار جفت از یک نوع می‌تواند یک 2 را شکست بدهد (اما نه هیچ کارت دیگری).
  6. دنباله‌ای متشکل از پنج جفت متوالی یا دو فور اف ا کایند متوالی می‌تواند یک جفت دو را شکست دهد (اما نه هیچ جفت دیگری).
  7. دنباله‌ای متشکل از هفت جفت متوالی یا سه فور اف ا کایند متوالی می‌تواند سه کارت 2 را شکست دهد (اما نه هیچ سه تایی دیگر).

مانند دیگر نسخه‌ها، یک اسلم را می‌توان با یک اسلم بالاتر از همان نوع شکست داد.

  • برخی از افراد بازی را به همراه مبادله انجام می‌دهند. پس از تقسیم شدن کارت‌ها، اما پیش از اولین لید، هر بازیکن می‌تواند یک یا چند کارت خود را با یک بازیکن دیگر مبادله کند. مبادله فقط با توافق متقابل انجام می‌شود. اگر دو بازیکن نتوانند در مورد کارت‌های مبادله شده به توافق برسند، این روند انجام نمی‌شود. اگر بازی همراه با مبادله باشد، چهار 2 دیگر به طور خودکار برنده بازی نخواهد بود.