معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی آکشن (Auction)

معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی آکشن (Auction)

آکشن (حراج) به معنای واقعی کلمه یک بازی بر اساس‌ حراج است. این بازی با یک دسته کارت معمولی و ۲-۴ بازیکن انجام می‌شود.

معرفی

آکشن (حراج) به معنای واقعی کلمه یک بازی بر اساس‌ حراج است. هر بازیکن با مقداری “پول” بازی را شروع کرده و برای “آیتم‌های” موجود پیشنهادی را مطرح می‌کند. یک بازیکن حرفه‌ای در تلاش است تا کم‌ترین میزان پول را برای خرید بهترین آیتم‌های موجود خرج کند. بازی با یک دسته کارت معمولی انجام می‌شود. این کارت‌ها هم برای نمایش دادن‌ پول و هم برای آیتم‌های پیشنهادی مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند. بازی را می‌توان با ۲-۴ بازیکن انجام داد. بیایید در ابتدا فرض را بر این بگذاریم که یک بازی ۲ نفره در حال انجام است. همراه بیو کازینو باشید تا نحوه انجام این بازی را یاد بگیرید.

شروع بازی

هر بازیکن با ۹ کارت بازی را آغاز می‌کند. کارت‌ها باید ۲ تا ۱۰ از یک خال باشند. به عنوان مثال، یک بازیکن می‌تواند پیک، و دیگری می‌تواند دل داشته باشد. انتخاب خال اهمیتی ندارد. هر کارت نشان دهنده پول است. ۲ مساوی با ۲ دلار، ۸ مساوی با ۸ دلار و به همین ترتیب است. همواره ۸ مورد وجود دارد که بازیکنان بر روی آن‌ها پیشنهاد می‌دهند.

این‌ها ۲ کارت سرباز، ۲ کارت بی بی، ۲ کارت شاه و ۲ کارت آس هستند. بنابراین، یک دسته‌ کوچک از ۹ کارت باید ایجاد شود که حاوی دقیقاً ۸ کارت و همچنین یک جوکر باشد (جوکر در ادامه توضیح داده‌ خواهد شد). خال‌ها دارای اهمیت نیستند. این دک ۹ کارتی باید پیش از شروع بازی بر بخورد. کارت‌های سرباز، بی بی، شاه و آس‌ نشان دهنده آیتم‌هایی هستند که برای آن‌ها پیشنهاد می‌شود. هر جک ۱، هر بی بی ۲، هر شاه ۳ و هر آس ارزش ۴ را دارد.

هدف بازی

در پایان بازی، بازیکنان هر ۸ کارت آیتم را خریداری خواهند کرد. به عنوان مثال، من ممکن است دو آس و یک سرباز خریداری کرده باشم، در حالی که رقیب من ۲ شاه، ۲ بی بی و یک سرباز خریداری کرده است. در چنین وضعیتی برنده چه کسی خواهد بود؟ در این مرحله، بسیار اهمیت دارد که بفهمیم چه کسی ارزشمندترین آیتم را در اختیار دارد. آیتم‌های من ۲*۴+۱=۹ ارزش دارند؛ این در حالیست که رقیب من آیتم‌هایی دارد که ۲*۳+۲*۲+۱ = ۱۱ ارزش دارند.

بنابراین رقیب من برنده‌ شده‌ است. توجه داشته باشید که آیتم‌ها مجموعاً ۲۰ عدد هستند. تنها در یک حالت مقدار پول باقیمانده دارای اهمیت است. اگر در پایان، بازی به تساوی انجامیده و هر دو بازیکن آیتم‌هایی به ارزش ۱۰ را داشته باشند، برنده بازیکنی خواهد بود که کم‌ترین مقدار پول را خرج کرده است. بنابراین، هر دو بازیکن باید در انتها مقدار پولی را که باقی مانده است محاسبه کرده تا ببینند چه کسی کمتر هزینه کرده است.

پیشنهاد

۹ دور در بازی وجود دارد. در هر دور کارت بالایی دک آیتم‌ها آشکار می‌شود. این آیتمی خواهد بود که مناقصه یا پیشنهاد بر روی آن انجام می‌شود. به یاد داشته باشید که کارت‌های بی بی ارزش ۳، و کارت‌های سرباز ارزش ۱ را دارند؛ بنابراین انتظار بر این است که افراد بیش‌تر بر روی بی بی هزینه کنند. برای ارائه پیشنهاد، هر بازیکن یک کارت تکی را از پولی که باقی مانده است انتخاب کرده و آن را به صورت رو به پایین (پنهان از بازیکن دیگر) بر روی میز قرار می‌دهد. هنگامی ‌که هر دو بازیکن این کار را انجام دادند، کارت‌ها به طور همزمان آشکار می‌شوند. بازیکنی که بیش‌ترین پیشنهاد را مطرح کرده است برنده کارت خواهد بود. وی باید کارت پول مربوطه را پرداخت کند. بازنده کارت پول خود را پس می‌گیرد زیرا از آن برای خرید چیزی استفاده نشده است.

به عنوان مثال، فرض کنید که من و رقیبم در حال مطرح کردن پیشنهاد برای بی بی هستیم. وقتی کارت‌های خود را فاش می‌کنیم، معلوم می‌شود که من یک ۷ بر روی میز قرار داده‌ام و او یک ۴. این بدان معناست که من بی بی را به قیمت ۷ خریداری کرده و وی ۴ خود را پس می‌گیرد.

پولی که در یک دور خرج شده‌ و آیتمی که خریداری شده است تا پایان بازی به صورت رو به بالا (آشکار شده) بر روی میز باقی می‌مانند. در مثال بالا، چنین وضعیتی بدین معناست که من نمی‌توانم این ۷ را دوباره خرج کنم؛ به این دلیل که دیگر آن را در اختیار ندارم. با این حال، رقیب من می‌تواند دوباره کارت ۴ پس گرفته شده را خرج کند. به خاطر داشته باشید که بازیکنان هر بار فقط یک کارت را برای پیشنهاد قرار می‌دهند.

اگر هر دو نفر هفت را پیشنهاد داده باشیم چه خواهد شد؟

گاهی مواقع، هر دو بازیکن مبلغ یکسانی را پیشنهاد می‌کنند. هنگامی که کارت‌ها آشکار می‌شوند، این پیشنهادات بر روی میز باقی می‌مانند و مناقصه به وقت اضافه می‌رود. در وقت اضافه، بازیکنان اجازه دارند دومین کارتی را که تمایل دارند برای آیتم خرج کنند، علاوه بر پولی که قبلاً خرج کرده‌اند، پیشنهاد دهند. مناقصه اضافه وقت به همان روش پیشنهادی معمول انجام می‌شود. بنابراین هر دو بازیکن باید کارت دوم خود را به صورت همزمان فاش کنند.

برای مثال، فرض کنید من و رقیبم هر دو برای بی بی ۷ را پیشنهاد ۷ داده‌ایم. در وقت اضافه دوم، وی پیشنهاد ۳ را مطرح کرده و من پیشنهاد ۵ را مطرح می‌کنم. این بدان معناست که من برنده حراج هستم. در این وضعیت من برای بی بی مذکور ۷ و ۵ را پرداخت کرده‌ام. رقیب من تمام پولش را پس می‌گیرد.

در صورت تکرار تساوی، این روند می‌تواند بیش از یک دور ادامه یابد. در زمان وقت اضافه بازیکن می‌تواند پیشنهاد خود را پس گرفته و کنار بکشد. این بازیکن تمام پول خود را پس می‌گیرد. رقیب وی با هر میزانی که بر روی میز است برنده خواهد شد. اگر هر دو بازیکن قصد کنار گرفتن را داشته باشند، اولین بازیکنی که این کار را انجام می‌دهد اجازه خروج دارد. آخرین بازیکن ملزم به خرید خواهد بود.

جوکر

جوکر کالایی نیست که بتوان آن را خریداری کرد. اگر جوکر ظاهر شود، بدین معناست که بازیکنان بدون اینکه بدانند کارت بعدی در دک آیتم چیست، پیشنهاد می‌دهند (پیشنهاد بلایند یا کور). اگر جوکر آخرین کارت رو شده در دک آیتم‌ها باشد، کاری انجام نشده و بازی تمام می‌شود.

بازی با ۳ یا ۴ بازیکن

اگر ۳ بازیکن یا بیشتر در بازی حضور داشته باشند، هر بازیکن بازی را به مانند قبل با ۲ تا ۱۰ یک خال شروع می‌کند. بازیکنان مانند قبل برای ۸ آیتم پیشنهاد می‌دهند. توجه داشته باشید که این بدان معناست که پول بیشتری در بازی وجود دارد، اما تعداد آیتم‌ها تغییر نکرده است. لزومی ندارد که بازیکنان در هر دور پیشنهاد بدهند. همچنین این امکان وجود دارد که ۲ بازیکن به وقت اضافه رفته و سایر بازیکنان در آن شرکت نکنند. لازم به ذکر نیست که با حضور بیش از ۲ بازیکن نیز می‌توانید وقت اضافه داشته باشید.

نسخه جوکر

با اختصاص ارزش ۱ به جوکر، می‌توان بازی را به گونه‌ای متفاوت به انجام رساند. این بدان معناست که در حال حاضر در مجموع ارزش ۲۱ امتیاز به حراج گذاشته می‌شود. این روند امکان تساوی در بازی‌های ۲ نفره را از بین می‌برد. این تغییر تأثیر زیادی بر استراتژی داشته و راهی عالی برای تلفیق کردن تمامی موارد است.