معرفی و بررسی بازی فربلی (ferbli)

فربلی یک بازی کارتی مجارستانی است که این روز‌ها زیاد از آن حرفی درمیان نیست. هدف این بازی جمع‌آوری دستی شامل چهار کارت از بالاترین رتبه خال‌ها است. در این مقاله به معرفیو آموزش این بازی جذاب می‌پردازیم. پس همراه بیوکازینو باشید.

معرفی بازی

فربلی (ferbli) یک بازی رقابتی مجارستانی است که در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در این کشور محبوبیت داشت. این بازی در دوران حاضر چندان رایج نیست. با این حال گیولا زیگری معتقد است که فربلی هنوز در برخی از مناطق روستایی مجارستان بازی می‌شود. طبق گزارش ارسال شده‌ از آتیلا اوردوگ این بازی در ترانسیلوانیا هنوز هم محبوب است. نوعی از این بازی به نام 41 یا (Färbli) تا همین اواخر در برخی از کازینوهای اتریش بازی می‌شد. نام بازی به وضوح از کلمه آلمانی “Farbe” به معنای “رنگ” و همچنین به معنای خال کارت بازی گرفته‌ شده‌ است. اولین اشاره ثبت شده‌ به آن (تحت نام Färbeln) در رابطه با ممنوعیتی به تاریخ 1714 است.

هدف بازی این است که دستی شامل چهار کارت از بالاترین رتبه خال‌ها را جمع آوری کنید؛ یا با شرط بندی خود، سایر بازیکنان را متقاعد کنید که دست شما بهتر از دست آن‌هاست، به طوری که آن‌ها تصمیم بگیرند از بازی خارج شوند.

اطلاعات این صفحه با همکاری آتیلا اوردوگ و با کمک تفسیر و تحلیل دقیق گیولا زیگری اصلاح شده‌اند.

بازیکنان، کارت‌ها و رتبه بندی دست‌ها

فربلی یک بازی 2 تا 7 نفره است. دیل و بازی خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت انجام می‌شوند.

این بازی با یک بسته 32 کارتی با خال‌های آلمانی با طرح ویلیام تل که مردم عموماٌ آن را به عنوان “مگیار کارتیا” (کارت‌های مجارستانی) می‌شناسند، انجام می‌شود. خال‌ها بلوط makk))، برگ zöld))، کدو tök)) و دل piros)) هستند. هشت کارت هر خال عبارتند از: آس ász))، شاه király))، آور felső))، آندر (aló)، (tízes-10) X،(kilences-9) IX ، VIII (nyolcas-8) وVII (hetes-7) . آس گاهی به عنوان خوک disznó)) نیز  شناخته می‌شود.

برای مقایسه دست‌ها، کارت‌ها دارای امتیاز مشخصی هستند: آس=11، شاه=10، آور=10، آندر=10، X=10، IX=9، VIII=8، VII=7.

نحوه امتیازدهی

امتیاز همه دست‌های چهار کارته از بالاترین به پایین‌ترین، به شرح زیر است:

1. فور آف ا کایند (four of a kind)، چهار کارت با رتبه یکسان: چهار آس بالاترین، سپس چهار شاه، چهار اور، چهار آندر، چهار ده، چهار نه، چهار هشت و چهار هفت.
2. باندا (Gang): چهار کارت از یک خال. این کارت‌ها بر اساس ارزش کل کارت‌ها رتبه بندی می‌شوند که می‌تواند از 41 (بالاترین) تا 34 (کم‌ترین) باشد.
3. تری آف ا کایند (Three of a kind)، سه کارت با رتبه یکسان. رتبه بندی از بالا به پایین: آس، شاه، آور، آندر، X، IX، VIII، VII.
4. فربلی سه کارته: سه کارت از یک خال. رتبه بندی بر اساس ارزش کل کارت‌های این خال که می‌تواند از 31 (بالاترین) تا 24 (کم‌ترین) باشد.
5. دو آس: این تنها جفت با ارزش در این ‌بازی است.
6. دو کارت فربلی: دو کارت از یک خال که می‌تواند امتیازی از 21 تا 15 داشته باشد.
7. یک کارت از هر خال: رتبه بندی بر اساس با ارزش‌ترین کارت. امتیاز از 11 تا 8 متغیر است. (VIII-VIII-VII-VII) در چهار خال، بدترین دست ممکن است.

توجه داشته باشید که کارت‌هایی که جز رتبه بندی نیستند نادیده‌ گرفته‌ می‌شوند. به عنوان مثال (آس-آس-VIII-VII) با خال‌های ترکیبی و آس-آس-شاه-شاه از نظر ارزش برابر هستند. در این شرایط برنده با توجه به موقعیت بازیکنان تعیین می‌شود.

تری و فور آف ا کایند گاهی اوقات به عنوان (kunszt) (از لغت آلمانی (Kunst)) نیز نامیده‌ می‌شود.

مطالب مرتبط: معرفی و بررسی بازی کارتی بویلوت (Bouillotte)

دیل و شرط بندی

در شروع بازی، بازیکنان باید در مورد شرط‌ها به توافق برسند. آن‌ها باید در مورد مقدار ویزی (Vizi) که حداقل شرط اولیه است و همچنین در مورد حداکثر مقدار شرط تصمیم بگیرند. در زمان‌های مختلف در طول بازی، بازیکنان این فرصت را دارند که با گذاشتن‌ یک شرط اضافی، سهام را بالا ببرند. هر زمان که این اتفاق می‌افتد، سایر بازیکنان باید تصمیم بگیرند که خود را با این شرط اضافی تطبیق دهند یا خیر (فولد) و هر پولی را که تا به آن لحظه شرط بسته‌اند در پات (Pot) قرار دهند.

معمول‌ترین بازی لیمیتد فربلی ((korlátolt است که در آن حداقل افزایش شرط برابر با مقدار ویزی و حداکثر افزایش آن دو برابر مقدار بزرگ‌ترین شرط قبلی در دیل فعلی است. بنابراین شرط اول می‌تواند برابر یا دو برابر ویزی باشد. اگر شرط اول دو برابر ویزی باشد، شرط دوم می‌تواند از 1 تا 4 برابر ویزی باشد. اگر شرط دوم 4 برابر ویزی و شرط سوم فقط 1 برابر ویزی خواهد بود. شرط چهارم همچنان می‌تواند از 1 برابر ویزی تا 8 برابر باشد.

قبل از دیل، بازیکن سمت راست دیلر (معروف به اولین بازیکن) باید حداقل شرط، معادل ویزی را به پات بپردازد. دیلر به خوبی کارت‌ها را مخلوط می‌کند و بازیکنی که در سمت چپ دیلر قرار می‌گیرد باید آن‌ها را بر بزند. سپس دیلر یک دسته از دو کارت رو به پایین به هر بازیکن می‌دهد. او این کار را از بازیکن سمت راست خود شروع می‌کند. همه حق دارند کارت پایین بسته را ببینند که در صورت درخواست دیلر باید آن را نشان دهد.

دور اول شرط بندی، ویزی (vizi) و کوکاسا (cukassza)

در اولین دور شرط بندی، پس از این‌که همه به دو کارت خود نگاه کردند، هر بازیکن دیگر غیر از اولین بازیکنی که می‌خواهد بازی کند، باید شرط خود را با ویزی بلایند که بازیکن اول در پات گذاشته‌ مطابقت دهد. بازی در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود. این عمل از بازیکنی که در سمت راست بازیکن اول قرار دارد شروع می‌شود. هر بازیکن به نوبه خود یا یک ویزی در پات می‌گذارد یا با گذاشتن‌ دو کارت خود به صورت متقاطع روی میز فولد می‌کند. توجه داشته‌ باشید که بازیکن اول که قبلاً یک ویزی اجباری گذاشته‌ است هرگز در این مرحله فولد نمی‌کند.

اگر چهار بازیکن یا کمتر دور میز وجود داشته باشند، بازی فقط در صورتی ادامه می‌یابد که حداقل دو بازیکن فعال در بازی وجود داشته باشد. یعنی حداقل یک بازیکن غیر از بازیکن اول شرطی برابر با ویزی گذاشته‌ باشد. اگر پنج بازیکن یا بیشتر وجود داشته باشند، برای ادامه بازی باید حداقل سه بازیکن فعال باشند.

اگر تعداد بازیکنان کافی برای ادامه بازی وجود نداشته باشد، کارت‌ها به روی میز انداخته‌ می‌شوند. همه بازیکنانی که ویزی را به پات پرداخت نکرده‌اند، اکنون باید این کار را انجام دهند. پس از آن پات حاوی یک ویزی برای هر بازیکن خواهد بود که به آن کوکاسا می‌گویند. نوبت دیل به سمت راست حرکت می‌کند و بازیکن سمت راست دیلر جدید باید ویزی (بلایند) دیگری را به پات اضافه کند. دیلر جدید دو کارت به هر بازیکن می‌دهد و بازیکنان دیگر تصمیم می‌گیرند که آیا ویزی را پرداخت کنند یا خیر.

مجدداً، اگر بازیکنان کافی وجود نداشته باشد، کارت‌ها بر روی میز انداخته‌ می‌شوند. بازیکنانی که ویزی را پرداخت نکرده‌اند باید این کار را انجام دهند. نوبت دیل به سمت راست حرکت می‌کند و بازیکن اول جدید ویزی دیگری به پات اضافه می‌کند. هرچه پول بیشتری به پات اضافه شود، بازی جذاب‌تر می‌شود. بنابراین در نهایت بازیکنان کافی برای ادامه بازی وجود خواهند داشت.

دور دوم شرط بندی، کوستالتاتاس و بزرلس (besszerelés, kóstáltatás)

پس از اتمام دور اول شرط بندی، اگر بازیکنان کافی برای ادامه وجود داشته باشند، اولین بازیکنی که تا این مرحله تصمیمی برای پرداخت ویزی نداشته، این فرصت را دارد که شرط را بالا ببرد. این کار با گفتن‌ بزر (besszer) برگرفته‌ از لغت آلمانی (besser) به معنی بهتر یا beljebb انجام می‌شود. اگر بازیکن اول نمی‌خواهد بر اساس دو کارت اول خود، شرط را افزایش دهد، هیچ بازیکن دیگری نمی‌تواند در این دور مبلغ شرط ‌بندی را افزایش دهد. در عمل، دیلر از بازیکن اول می‌پرسد “مهت؟ (Mehet?)”، یعنی “آیا دیل باید ادامه پیدا کند؟” اگر بازیکن اول نخواهد ریز (raise) کند، پاسخ مثبت می‌دهد. دیلر دو کارت دیگر به هر بازیکن می‌دهد و دور سوم شرط ‌بندی آغاز می‌شود.

اگر بازیکن اول ریز کند، به جای این‌که اجازه دهد دیل ادامه پیدا کند، یک شرط اضافی در پات می‌گذارد که می‌تواند تا دو برابر مقدار ویزی باشد. سایر بازیکنانی که فولد نکرده‌اند باید تصمیم بگیرند که با وارد کردن همان مقدار به پات شرط خود را با میزان ریز بازیکن اول مطابقت دهند یا یا فولد کنند. هر بازیکن با فولد کردن‌ ویزی و شانس خود برای بردن‌ پات را از دست می‌دهد. اگر بقیه نیز فولد کنند، اولین بازیکن پات را برنده می‌شود. اما اگر یک یا چند بازیکن دیگر در پات بمانند، بازی ادامه می‌یابد.

اگر اولین بازیکن ریز کرده باشد، آخرین بازیکن این فرصت را دارد که با ریز بیشتر شرط، پاسخ دهد. این “آخرین” بازیکن، دیلر است. اگر دیلر فولد کرده باشد، بازیکن بعدی در جهت حرکت عقربه‌های ساعت در سمت چپ دیلر که هنوز در بازی است، به عبارت دیگر آخرین بازیکنی که با افزایش بازیکن اول مطابقت دارد، بازی می‌کند. این عمل توسط آخرین بازیکن نوعی ریز خاص است که با نام “کوستالتاتاس” (شارژ کردن) یا “veretés” شناخته می‌شود. شارژ عملاً به این بازیکن اجازه می‌دهد تا چندین بار متوالی ریز کند. حداکثر تعداد ریزها برابر با تعداد بازیکنان فعال در بازی است.

آخرین بازیکن می‌تواند اولین بازیکن را “کوستالتات” یا شارژ کند. به این ترتیب شرطی تا دو برابر مبلغ شرط بزر (besszer) می‌بندد. دیلر دو کارت بعدی خود را به بازیکن اول می‌دهد که بازیکن اول می‌تواند به آن‌ها نگاه کند. بازیکن اول باید یا با تطبیق مبلغ شرط بندی شده‌ توسط آخرین بازیکن، کوستالتات (شارژ) را پرداخت کند، یا فولد کند. صرف نظر از این‌که او چه کاری انجام می‌دهد، همه بازیکنان فعال دیگر باید بدون نگاه کردن‌ به کارت‌های دیگر تصمیم بگیرند که فولد کنند یا شرط ریز شده‌ را پرداخت کنند. در این مرحله بازیکن اول چهار کارت دارد اما بقیه بازیکنان هنوز فقط دو کارت دارند.

پس از شارژ کردن‌ بازیکن اول، بدون در نظر گرفتن‌ این که آیا شارژ پرداخت شده‌ است یا خیر، آخرین بازیکن می‌تواند بازیکن فعال بعدی را شارژ کند. سپس به همین ترتیب بازیکنان بعدی می‌توانند به ترتیب یکدیگر را شارژ کنند. هر شارژ می‌تواند تا دو برابر بزرگ‌ترین شرط قبلی باشد. به عنوان مثال اگر ویزی 1 واحد باشد و اولین بازیکن 2 واحد برای بزر شرط ببندد، آخرین بازیکن می‌تواند به ترتیب 4، 8 و 16 واحد بیشتر از سه بازیکن فعال اول شارژ کند. اگر در هر زمان آخرین بازیکن تصمیم بگیرد بازیکن فعال بعدی را شارژ نکند، دو کارت به همه بازیکنان فعال باقی مانده بدون شارژ داده‌ می‌شود. به ویژه اگر آخرین بازیکن، بازیکن اول را شارژ نکند، دیلر تنها دیل را کامل می‌کند و برای شروع دست دوم دو کارت به هر بازیکن می‌دهد.

تریس-هورس (trace-Horse)

بازیکن دوم مانده به آخر، نزدیک‌ترین بازیکن فعال که در جهت حرکت عقربه‌های ساعت از آخرین بازیکن شمارش می‌شود، به عنوان “ostorhegyes” (تریس-هورس) شناخته می‌شود. ممکن است فقط یک بازیکن شرط خود را با ریز بازیکن اول مطابقت داده‌ باشد، به طوری که فقط دو بازیکن فعال در بازی وجود داشته‌ باشند. در این صورت اولین بازیکن همان تریس-هورس خواهد بود. آخرین بازیکن می‌تواند تریس-هورس را دو بار شارژ کند، یک بار برای هر کارت. به این معنا که:

• آخرین بازیکن می‌تواند تریس-هورس را برای کارت سوم شارژ کند. اگر تریس-هورس آن را بپردازد، می‌تواند برای کارت چهارم شارژ دیگری را مطالبه کند.
• آخرین بازیکن می‌تواند برای کارت سوم، تریس-هورس را شارژ کند. زمانی که تریس-هورس شارژ را پرداخت کرد، تصمیم می‌گیرد که کارت چهارم را رایگان به او دهد یا خیر.
• مثل همیشه، آخرین بازیکن می‌تواند تصمیم بگیرد که اصلا شارژ نکند و اجازه دهد دو کارت آخر تریس-هورس به صورت رایگان داده‌ شوند.

روش شارژ برای یک کارت، مشابه با دو کارت است. آخرین بازیکن مبلغ شارژ را تقبل می‌کند و دیلر کارت را به تریس-هورس می‌دهد. تریس-هورس می‌تواند قبل از تصمیم گیری در مورد پرداخت به آن نگاه کند. اگر هزینه پرداخت نشود، هر بازیکن دیگری که انصراف نداده است باید شرط خود با مبلغ اضافی مطابقت دهد یا از بازی خارج شود.

ممکن است آخرین بازیکن برای کارت سوم و سپس چهارم، تریس-هورس را شارژ کند و تریس-هورس هر دو هزینه را بپردازد. در این شرایط او حق دارد آخرین بازیکن را به همین ترتیب، برای کارت سوم و سپس برای کارت چهارم شارژ کند. مجدداً هر شارژ می‌تواند تا دو برابر بزرگ‌ترین شرط یا شارژ قبلی باشد. تریس-هورس مبلغ مورد نظر را شرط بندی می‌کند. دیلر کارت را به آخرین بازیکن می‌دهد. آخرین بازیکن می‌تواند به آن نگاه کند و سپس تصمیم بگیرد که هزینه را بپردازد یا خیر. هر بازیکن فعال دیگر که مایل به انصراف نیست نیز باید همان هزینه را بپردازد.

بازیکنی که شارژ می‌شود می‌تواند قبل از تصمیم‌گیری در مورد پرداخت، به کارت‌هایی که برای آن‌ها شارژ می‌شوند نگاه کند. او این امکان را دارد که بدون نگاه کردن به کارت‌های جدید نیز هزینه را پرداخت کند. هدف از این کار حفظ گزینه شرط بندی بلایند برای در دور سوم بازی است.

نکاتی در رابطه با تاکتیک بازی

اگرچه دور دوم شرط ‌بندی از نظر تئوری اجازه می‌دهد که میزان شرط‌ بندی بسیار بالا باشد، اما در اکثر دیل‌ها هیچ شرط ‌بندی بزری توسط بازیکن اول وجود نخواهد داشت و بنابراین فرصتی برای شارژ کردن نیز در کار نیست. حتی زمانی که اولین بازیکن بزر را کال می‌کند، در بیشتر موارد آخرین بازیکن شارژ نمی‌شود و دیل فقط با سهم ویزی و بزر در پات انجام می‌شود. شارژ کردن برای آخرین بازیکن جذاب نیست زیرا بازیکنی که شارژ می‌شود می‌تواند قبل از تصمیم گیری در مورد ماندن در بازی، هر چهار کارت را ببیند. او احتمالاً هزینه شارژ را فقط با یک فربلی  3 کارتی یا بهتر پرداخت خواهد کرد.

احتمالات برای برنده شدن‌ به نفع بازیکن آخر که فقط دو کارت را دیده‌ است، نخواهد بود. بنابراین آخرین بازیکن باید بسیار بی‌فکر باشد که بعد از این‌که بازیکن اول شارژ را پرداخت کرد، بازیکنان دیگر را نیز شارژ کند. تنها موردی که احتمال وقوع شارژهای متوالی وجود دارد زمانی است که بازیکنان با دیدن دو کارت آخر خود، فولد کنند. بنابراین آخرین بازیکن تنها زمانی تریس-هورس را شارژ می‌کند که تنها این دو بازیکن در بازی باقی مانده باشند.

اگر بازیکن اول تصمیم بگیرد بدون نگاه کردن به کارت‌های سوم و چهارم خود، شارژ را پرداخت کند، وضعیت می‌تواند متفاوت باشد. از آن‌جا که نتیجه در حال حاضر به شانس بستگی دارد. آخرین بازیکن می‌تواند تصمیم بگیرد بازیکنان دیگر را نیز شارژ کند یا خیر؛ به این ترتیب ممکن است یک پات بزرگ ایجاد شود، به خصوص که بازیکن اول احتمالاً در دور سوم شرط بندی خواهد کرد.

دور سوم شرط بندی، هیواس و ویزاهیواس (hívás و visszahívás)

در این مرحله هر بازیکنی که فولد نکرده باشد باید چهار کارت داشته باشد. بازیکنان می‌توانند به هر چهار کارت، یا در صورت تمایل به شرط بندی، فقط به دو کارت اول خود نگاه کنند. اصطلاح “نخستین بازیکن” اکنون به اولین بازیکنی اطلاق می‌شود که در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت با شروع از دیلر، که هنوز فولد نکرده است، نشسته باشد. این شخص اولین بازیکن اصلی خواهد بود؛ مگر این‌که این بازیکن درخواست بزر کرده و در مواجهه با تلاش آخرین بازیکن برای شارژ، فولد کند.

بازیکن اول می‌تواند با قرار دادن هر مقدار، از یک ویزی تا دو برابر مقدار بزرگ‌ترین شرط قبلی در پات، شرط هیو (hív) ببندد. اگر بازیکن اول مایل به شرط‌بندی نباشد، می‌تواند چک (chek) کند. با این کار او این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که به شرط ‌بندی‌های بازیکنان دیگر پاسخ دهد. در این صورت بازیکن فعال بعدی (و به همین ترتیب بازیکنان دیگر فعال) به ترتیب در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت، گزینه‌های مشابهی دارند.

برای چک بازیکنان از اعلان “fórpassz” برای بازیکن اول و cupassz”” برای بازیکن دوم استفاده می‌کنند. به گفته یک منبع (Szomaházi) از”dru”  نیز برای بازیکن سوم وundpassz”” یا und””  برای بازیکن بعدی استفاده می‌شود. اگر همه بازیکنان چک کنند، هیچ‌کس پات را برنده نمی‌شود. در این شرایط کارت‌ها به روی میز انداخته می‌شوند. بازیکنانی که ویزی را وارد نکرده‌اند، اکنون باید این کار را انجام دهند. پول موجود در پات نیز به عنوان کوکاسا برای دیل بعدی باقی می‌ماند.

اگر بازیکنی شرط بندی کند، هر یک از بازیکنان فعال دیگر به ترتیب بر خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت (آن‌هایی که هنوز در این راند صحبت نکرده‌اند و آن‌هایی که چک کرده‌اند) دو گزینه دارند. یا باید فولد کنند و پولی را که تاکنون به پات پرداخت کرده‌اند رها کنند، یا با اضافه کردن به پات به اندازه بازیکنی که شرط بندی کرده است، کال کنند. اگر در هر زمان از بازی به جز یک بازیکن، همه بازیکنان کنار رفته باشند، آخرین بازیکن باقی مانده، پات را بدون نیاز به نشان دادن هیچ کارتی برنده می‌شود.

اگر بیش از یک بازیکن در بازی باقی مانده باشند، پس از دریافت پاسخ دیگران، آخرین بازیکنی که شرط خود را مطابقت داده است (فقط این بازیکن) این گزینه را دارد که با افزایش مجدد هر مبلغ، از یک ویزی تا دو برابر بزرگترین شرط قبلی، شرط را ریز کند (ویزاهیو یا شرط متقابل). یک بار دیگر سایر بازیکنان فعال می‌توانند با تطبیق شرط خود با این عدد به بازی ادامه دهند یا از بازی خارج شوند. پس از آن آخرین بازیکنی که شرطی معادل با آن مبلغ ببندد می‌تواند دوباره “ویزاهیو” کند. این تا زمانی ادامه می‌یابد که شخصی شرطی بگذارد که ریز نشود. در آن مرحله اگر بیش از یک بازیکن فعال وجود داشته باشند، کارت‌ها نشان داده می‌شوند و دارنده بهترین دست، پات را برنده می‌شود.

شرط بندی بلایند، واکن هیواس (vakon hívás)

در دور سوم، بازیکنانی که فقط به دو کارت اول خود نگاه کرده‌اند، می‌توانند شرط‌ بلایند (بلیندل یا واکول (vakol)) ببندند. مزیت این شرط این است که شرط بلایند باید ریز شود مگر این‌که سایر بازیکنان از بازی خارج شده باشند. این کار به این روش انجام می‌شود: بازیکنان فعال طبق معمول به نوبت به شرط پاسخ می‌دهند. بازیکنی که هر چهار کارت را دیده است، گزینه‌های معمول برای کنار رفتن یا شرط مطابق با شرط قبلی را دارد. بازیکن بلایند که به یک شرط بلایند پاسخ می‌دهد، گزینه اضافی ریز شرط را نیز دارد. در نتیجه دور جدیدی را شروع می‌کند که در آن همه بازیکنان دیگر باید یا از شرط بندی انصراف دهند یا به این شرط بلایند جدید پاسخ دهند.

همه به آخرین شرط بندی یا ریز بلایند پاسخ خواهند داد تا ریسک بازیکنان فعال برابر شود. آخرین بازیکنی که شرطی معادل شرط بلایند ببندد (که خود ممکن است بلایند باشد یا نباشد) باید آن را ریز کند. طبق معمول این ریز اجباری ممکن است هر مقدار از یک ویزی تا دو برابر بالاترین شرط قبلی باشد.

بازیکنی که شرط بلایند بسته است می‌تواند در هر نقطه از شرط بندی به دو کارت دیگر خود نگاه کند. به محض این‌که هر بازیکن که به هر چهار کارت نگاه کرده است، شرط بندی یا ریز کند، شرط بندی بلایند پایان می‌یابد. به این ترتیب ریز مجدد دیگر برای کسی اجباری نیست. هر بازیکن بلایند باقیمانده نیز می‌تواند به هر چهار کارت خود نگاه کند. زیرا دیگر نمی‌توانند ریز مجددی را برای دیگران اجباری کنند.

رو کردن ورق‌ها (showdown)

اگر بعد از شرط ‌بندی، باز هم بیش از یک بازیکن در رقابت برای پات وجود داشته باشد، بازیکنان کارت‌های خود را به ترتیب خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت نشان می‌دهند. این کار از بازیکن به سمت راست دیلر شروع می‌شود. بازیکنی که بهترین دست را داشته باشد پات را می‌برد. اگر دو بازیکن ترکیبی از کارت‌‌ها با رتبه ‌بندی برابری را داشته باشند، برنده بازیکنی است که به دست راست دیلر نزدیک‌تر است؛ به عبارت دیگر کسی که کارت‌هایش را اول نشان داده است. تقسیم پات در این بازی وجود ندارد.

به یاد داشته باشید که اگر همه در دور سوم شرط بندی چک کنند، مرحله رو کردن کارت‌ها وجود ندارد. کارت‌ها به روی میز انداخته می‌شوند و پول در پات باقی می‌ماند. دیلر بعدی دیل می‌کند و بازیکن سمت راست دیلر جدید، ویزی جدیدی در پات قرار می‌دهد.

انواع بازی

در نوعی از بازی در شرایط کوکازا (cukassza) یعنی دیلی که به دلیل بازی نشدن دست قبلی با وجود پول در پات شروع می‌شود، دیلر می‌تواند اعلام کال یا رد کردن (megadás vagy eldobás) کند. در این مورد، بازیکنان به ترتیب در جهت عقربه‌های ساعت، با شروع از دیلر، تصمیم می‌گیرند که شرط خود را با ویزی یا پاس بازیکن اول مطابقت دهند یا خیر. اگر شرط بازیکنی معادل ویزی باشد، حتی اگر فقط دو بازیکن در یک بازی پنج نفره یا بیشتر باقی مانده باشند، بازی ادامه می‌یابد.

ظاهراً در برخی نسخه‌ها وقتی یک بزرلس وجود دارد، همه باید دو کارت از چهار کارت خود را در طول دور شرط بندی چهار کارتی نشان دهند. بازیکنی که شرط می‌بندد besszerel)) یا ریز می‌کند kóstáltat)) باید دو کارت اول داده شده یا دو کارت دوم را نشان دهد. بازیکنان دیگر می‌توانند هر دو کارت را نشان دهند.

“Grigáré” یک نوع دست اضافی است که توسط برخی از بازیکنان به رسمیت شناخته شده است. این دست ردیفی از چهار کارت متوالی در چهار خال مختلف است که در رتبه‌های پایین‌تر از باندا (Banda) و بالاتر از تری آف ا کایند قرار دارند.

برخی فقط با “kis grigáré” (7 بلوط – هشت برگ – نه کدو – 10 دل) و nagi grigáré (آندر بلوط – آور برگ – شاه کدو – آس دل) بازی می‌کنند. در این بازی kis grigáré بالاترین دست است. nagy grigáré دوم است، سپس فور آف ا کایند و غیره به ترتیب قرار می‌گیرند.

سانتا (Sánta)

 در نوعی از بازی “makk felső (آور بلوط)”  یک کارت وایلد است که می‌تواند به عنوان جایگزینی برای هر کارت مورد نیاز استفاده شود. در مجموعه‌ کارت‌های یک خال، سانتا 11 امتیاز خواهد داشت، بنابراین می‌توان یک باندا با ارزش 42 داشت. در‌ این نوع از بازی حتی اگر بیش از چهار بازیکن روی میز باشند، کافی است دو بازیکن فعال وجود داشته باشند تا بازی فراتر از دور اول شرط بندی ادامه یابد.

برخی افراد با چهار کارت وایلد (همه ده‌ها) بازی می‌کنند. زمانی که پنج بازیکن یا بیشتر در بازی حاضر باشند نیز با پنج کارت وایلد بازی می‌کنند (ده‌ها و آور بلوط).  برخی زمانی که بیش از چهار بازیکن در بازی باشند با یک یا چند وایلد هفت بازی می‌کنند. به عنوان مثال 7 دل با 5 بازیکن، هفت برگ و دل با 6 بازیکن و 7 دل، برگ و بلوط با 7 بازیکن. همه کارت‌های وایلد زمانی که در مجموعه‌ای از کارت‌های مشابه استفاده می‌شوند، ۱۱ امتیازی در نظر گرفته می‌شوند.

هنگام بازی لیمیتد فربلی با سانتا، حداکثر شرط بندی گاهی اوقات تا سه برابر بزرگ‌ترین شرط قبلی افزایش می‌یابد. همچنین  می‌توان آنلیمیتد فربلی، که در آن هیچ حد بالایی برای شرط بندی وجود ندارد، بازی کرد. لازم به ذکر است که این کار پرریسک و خطرناک است.

مجزلی (Majzli)

در این نوع بازی، قبل از این‌که بازیکنان به کارت‌های خود نگاه کنند، بازیکن سمت راست دیلر در مورد اندازه ویزی تصمیم می‌گیرد و آن را در یک مشت بسته نگه می‌دارد. در دور اول شرط‌ بندی، سایر بازیکنان بدون اطلاع از اندازه شرط تصمیم می‌گیرند که در مسابقه بمانند یا کنار روند. بعد از این ‌که همه تصمیم گرفتند و شرط مشخص شد، کسانی که در بازی مانده‌اند باید آن مقدار را در پات قرار دهند.

در نوعی از بازی اگر دو دیل متوالی وجود داشته باشد که در آن تعداد بازیکنانی که ویزی را وارد می‌کنند تا بازی ادامه یابد کافی نباشد، در دیل سوم، همه باید مبلغی معادل ویزی به پات دهند تا بازی ادامه پیدا کند.

ظاهراً در این نوع از بازی دور دوم و سوم شرط بندی با هم ترکیب شده است. در این حالت، بازیکن اول می‌تواند در حین شرط ‌بندی بزر، شرط بلایند نیز ببندد. آخرین بازیکن می‌تواند قبل از ورتز (veretés)، بلایند را ریز کند. بازیکن اول نیز می‌تواند بعد از پرداخت کوستا ریز کند و به همین ترتیب سایر بازیکنان بازی را ادامه می‌دهند. به هر صورت جزئیات دقیق این نوع از بازی که توسط زونیی (Szőnyei) توضیح داده شده است چندان برای ما روشن نیست.

کوهول (Cuhul)

در نسخه توصیف شده توسط زونیی، هیچ چکی در دور سوم شرط بندی وجود ندارد. اولین بازیکن فعال باید شرط ببندد یا با نشان دادن کارت‌های خود و اعلام ارزش آن‌ها، “کوهول” کند. با ادامه بازی در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت، بازیکنان فعالی که دست‌هایشان بالاتر از این نیست، باید فولد کنند. اگر حداقل یک بازیکن با دست بالاتر وجود داشته باشد، اولین نفر از آن‌ها باید شرط بندی کند؛ مگر این‌که او آخرین بازیکن فعالی باشد که دست خود را نشان می‌دهد و فوراً پات را برنده می‌شود.

اگر همه فولد کنند، یک “cuhhkassza” بازی می‌شود. دست کوهول شده رو به بالا قرار داده می‌شود. کسانی که بدون پرداخت ویزی از بازی خارج شده‌اند، پرداختی انجام نمی‌دهند. دیلر یک مجموعه جدید از چهار کارت را رو به بالا به هر بازیکن می‌دهد. بالاترین دست، مشروط بر این‌که از دست کوهول شده بالاتر باشد، پات را می‌برد. در غیر این صورت، همه یک ویزی دیگر می‌پردازند. دیل کارت‌ها نیز به صورت رو به بالا تکرار می‌شود. این روند تا زمانی که یک بازیکن پات را برنده شود، تکرار می‌شود.

مطالب مرتبط: معرفی و بررسی بازی کارتی آلسوس (Alsós)