معرفی، آموزش و برررسی بازی 66 (Sechsundsechzig )

بازی ورق 66 یک بازی کارتی معروف در آلمان است که با یک بسته‌ کارت 24 تایی انجام می‌شود و هدف آن جمع‌آوری کارت‌ها و تریک‌هاست. در ادامه این مقاله به آموزشی و بررسی این بازی و انواع آن خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

مقدمه

بازی دو نفره 66 (Sechsundsechzig) در آلمان به اندازه اسکات (Skat) شناخته‌ شده‌ است. با این حال 66 برخلاف اسکات، معمولاً به عنوان یک بازی ساده و مناسب برای کودکان در نظر گرفته‌ می‌شود. علت این امر ممکن است تا حدی به دلیل فقدان مجموعه استانداردی از قوانین مربوط به 66 باشد که توسط یک نهاد رسمی یا سازمان مسابقات تعیین شده‌ باشند. حتی “دایره تحقیقاتی 66” در پادربورن، که دیوید پارلت در بازی‌های ورق برای دو نفر به آن اشاره کرده است، این مسئولیت را بر عهده نگرفته است. اکثر نویسندگان این بازی را جدی نگرفته و صرفاً به کپی کردن توضیحات ناقص یک نویسنده دیگر بسنده کرده‌اند.

هدف هر دست این است که اولین کسی باشید که 66 امتیاز کارت را در تریک‌ها و ترکیبات جمع آوری می‌کند. علت نامگذاری بازی با عنوان 66 هم به همین دلیل است. گفته‌ می‌شود که این بازی در حدود سال 1652 در شهر پادربورن به وجود آمده‌ است. مسافرخانه‌ای که برای اولین بار 66 در آن انجام شده‌ است دیگر وجود ندارد، با این حال تابلویی بر روی بانکی که جایگزین آن شده‌ است از آن دوران به یادگار مانده‌ است. در برخی از کتاب‌های قدیمی از این بازی با عنوان پادربورنن (Paderbörnern) یاد شده‌ است.

نسخه‌های زیادی از 66 و بازی‌های مشابه با آن در بسیاری از کشورهای اروپایی انجام می‌شود. نزدیک‌ترین بازی مرتبط با 66 اشناپسن (Schnapsen) است که در اتریش از محبوبیت زیادی برخوردار است. از آنجایی که قوانین اشناپسن در جزئیات مهمی با قوانین 66 متفاوت است، در صفحه جداگانه‌ای از این سایت توضیح داده‌ شده‌ است. لیستی از تفاوت‌های اساسی بین 66 آلمانی و اشناپسن اتریشی را می‌توانید در زیر مشاهده کنید.

بازیکنان و کارت‌ها

66 با یک بسته‌ 24 کارتی بازی می‌شود. این بازی در آلمان شمالی با کارت‌های فرانسوی و در آلمان جنوبی با کارت‌های آلمانی انجام می‌شود. رتبه بندی کارت‌ها به شرح زیر است:

خال فرانسوی: آس (بالا)، ده، شاه، بی بی، سرباز، نه (پایین) – در خال‌های گشنیز، پیک، دل و خشت.

خال آلمانی: دوسه (بالا، اغلب با نام آس)، ده، شاه، اوور، آندر، نه – در خال‌های بلوط، برگ، دل و زنگ.

کارت‌ها دارای مقادیر امتیازی بدین شرح هستند: آس (دوس) 11، ده 10، شاه 4، بی بی (اوور) 3، سرباز (آندر) 2، و نه (0) امتیاز

دو بازیکن در بازی وجود دارند؛ نسخه‌های سه و چهار بازیکنه نیز قابل انجام است.

تقسیم کارت

دیلر اول به صورت تصادفی انتخاب می‌شود. دیلر کارت‌ها را به طور کامل بر زده‌ و به هر بازیکن شش کارت می‌دهد. این کار می‌تواند به یکباره یا به صورت دسته‌های دو یا سه تایی انجام شود. در ادامه کارت بعدی، یعنی کارت سیزدهم رو به بالا بر روی میز قرار می‌گیرد. این کارت مشخص کننده حکم در طول دست خواهد بود. 11 کارت باقی مانده به صورت ضربدری روی آن قرار می‌گیرند، به طوری که نیمی از کارت حکم پیدا باشد. 12 کارت روی میز استوک یا تالون را تشکیل می‌دهند.

برنده دست، دیلر دست بعدی خواهد شد.

نحوه انجام بازی

بازی با کارت‌ها در دو مرحله انجام می‌شود:

مرحله اول

غیر دیلر یکی از شش کارت خود را بازی می‌کند. وی این کارت را رو به بالا بر روی میز قرار می‌دهد. دیلر با بازی کردن یک کارت به صورت رو به بالا به آن پاسخ می‌دهد. این دو کارت یک تریک را تشکیل می‌دهند. اگر هر دو بازیکن یک خال بازی کنند، کارت بالاتر برنده می‌شود. اگر یک بازیکن حکم بازی کند، وی برنده است. در مرحله اول هیچ الزامی برای پیروی از خال و تلاش برای بردن‌ تریک وجود ندارد.

بازیکنی که این تریک را برنده می‌شود هر دو کارت را برداشته و آن‌ها را به صورت رو به پایین در مقابل خود ذخیره می‌کند. برنده تریک کارت بالایی تالون را بیرون کشیده‌ و آن را بدون اینکه به رقیب خود نشان دهد به دست خود اضافه‌ می‌کند. در ادامه بازیکن دیگر نیز همین کار را انجام می‌دهد؛ به طوری که هر دو بازیکن دوباره 6 کارت در دست خواهند داشت. سپس برنده تریک یک کارت را به تریک بعدی هدایت می‌کند. بازیکن دیگر نیز با یک کارت به انتخاب خود به وی پاسخ می‌دهد.

هر کدام از بازیکنان می‌توانند کارت‌های موجود در تریکی را که به تازگی بازی شده‌ است، تا زمانی که هیچ کارتی به تریک بعدی هدایت نشده‌ باشد، بررسی کنند. به محض اینکه یک کارت به تریک جدید هدایت شود، کارت‌های تریک قبلی باید رو به پایین باقی مانده و تا زمانی که بازی به پایان برسد دیگر نمی‌توان به آن‌ها نگاه کرد.

برنده تریک ششم آخرین کارت رو به پایین را از روی تالون برمی‌دارد. بازنده هم کارت نمایشگر حکم زیرین و رو به بالا را از آن خود می‌کند.

مرحله دوم

پس از اتمام کارت‌های تالون، قوانین بازی تغییر می‌کنند. بازیکنان اکنون مجبور هستند از خال پیروی کرده و در صورت امکان، برنده تریک شوند. این بدان معنیست که وقتی یک کارت به بازی هدایت می‌شود، رقیب باید یک کارت بالاتر از آن بازی کند. در صورت امکان، این کارت باید از خال هدایت شده‌ باشد. اگر بازیکن دوم کارت بالاتری نداشته باشد، باید یک کارت پایین‌ از همان خال را در صورت امکان بازی کند. در صورت نداشتن‌ کارت از خال هدایت شده‌ وی باید حکم بازی کند. در صورت نداشتن کارت خال و حکم هم می‌تواند هر کارتی را بازی کند. مانند قبل، برنده هر تریک، هدایت‌گر تریک بعدی خواهد شد.

به طور معمول کارت‌ها تا آخر بازی نمی‌شوند، زیرا یکی از بازیکنان زودتر به امتیاز 66 رسیده‌ و با بیرون رفتن‌ به نحوی که در ادامه توضیح داده‌ شده‌ است بازی را متوقف می‌کند. اگر هیچ یک از بازیکنان زودتر بیرون نرود، آخرین تریک 10 امتیاز به همراه خواهد داشت. در مجموع 130 امتیاز در بسته‌، به اضافه ارزش هر مریج ادغام شده‌ در بازی وجود دارد. در این صورت، بازیکنی که مجموع امتیاز کارت بالاتری داشته باشد برنده می‌شود. اگر بازیکنان امتیاز مجموع کارت برابری داشته باشند، دست مساوی خواهد شد و هیچ امتیاز بازی توسط کسی به دست نمی‌آید. همان دیلر دوباره تقسیم کارت را انجام می‌دهد. زمانی که بازیکنان هر کدام 65 امتیاز کارت بگیرند، تساوی اتفاق می‌افتد. این وضعیت همچنین می‌تواند در مجموع بالاتر مانند 75 امتیاز نیز اتفاق بیفتد؛ در صورتی که یکی از بازیکنان شمارش امتیازات و فرصت بیرون رفتن را از دست بدهد.

بیرون رفتن

به محض اینکه بازیکنی در یک تریک برنده‌ شد یا ترکیبی را اعلام کرد (به ادامه مراجعه‌ کنید) که مجموع امتیاز کارت او را به 66 یا بیشتر می‌رساند، می‌تواند با گفتن‌ “بیرون” بازی را متوقف کرده‌ و دست را برنده‌ شود. بیرون رفتن از این طریق بلافاصله پس از برنده شدن در یک تریک یا ادغام امکان پذیر است.

وقتی بازیکنی بیرون می‌رود، ارزش کارت‌های موجود در تریک‌های او محاسبه می‌شوند. اگر او حداقل 66 امتیاز کارت داشته‌ باشد، بسته‌ به تعداد امتیاز یا تریک‌های رقیب، 1 امتیاز بازی یا بیشتر را برنده‌ می‌شود. اگر مشخص شود که او کمتر از 66 امتیاز کارت دارد، به طور خودکار 2 امتیاز بازی را از دست می‌دهد؛ صرف نظر از اینکه بازیکن دیگر چند امتیاز کارت دارد.

توجه داشته باشید که بازیکنی که به درستی با 66 امتیاز کارت یا بیشتر بیرون می‌رود، برنده تقسیم کارت است؛ حتی اگر مشخص شود که رقیب وی زودتر به 66 رسیده است؛ یا این که امتیاز رقیب بیشتر از وی باشد.

همچنین لازم به ذکر است که اگر در زمانی که 66 امتیاز یا بیشتر دارید فرصت بیرون رفتن را فراموش کرده و در عوض به تریک بعدی کارت هدایت کنید، تا زمانی که تریک دیگری را بدست نیاورید فرصتی برای بیرون رفتن نخواهید داشت. اگر رقیب شما در این فاصله به 66 رسیده‌ و پیش از اینکه شما یک تریک دیگر را ببرید بیرون برود، رقیب شما برنده‌ خواهد شد. برنده بازیکنیست که به درستی “بیرون” را اعلام کند.

اگر هیچ یک از بازیکنان بیرون نروند و کارت‌ها تا انتها تقسیم شوند، برنده بازیکنیست که مجموع امتیاز کارت بالاتری داشته باشد (شامل 10 امتیاز کارت برای برنده آخرین تریک).

9 حکم

بازیکنی که 9 حکم را در اختیار دارد، می‌تواند در صورت تمایل آن را با حکم زیر تالون، درست پیش از هدایت کارت به تریک، تعویض کند؛ مشروط بر اینکه تا پیش از این دست کم یک تریک را برده‌ باشد. این بازیکن حکم را از زیر تالون برمی‌دارد و 9 حکم خود را رو به بالا به جای آن قرار می‌دهد. توجه‌ داشته باشید که اگر 9 حکم را پس از از دست دادن‌ یک تریک می‌کشید، قبل از اینکه بتوانید آن را مبادله‌ کنید باید یک تریک جدید برنده‌ شوید. در واقع زمانی که شما اولین بازیکن در تریک نباشید، نمی‌توانید 9 را مبادله کنید؛ به جز در یک مورد: زمانی که رقیب شما تالون را می‌بندد.

هنگامی که بازیکنی تالون را می‌بندد (به ادامه مراجعه کنید)، رقیب او می‌تواند بلافاصله در صورت داشتن 9 حکم آن را تعویض کند، حتی اگر هنوز تریکی را برنده نشده باشد. در این حالت، بازیکن 9 حکم را نشان می‌دهد. در ادامه حکم رو به پایین را از بالای تالون برمی‌دارد و 9 حکم را به صورت رو به پایین در بالای تالون قرار می‌دهد. او موظف به مبادله 9 نیست، اما اگر تصمیم به این کار داشته‌ باشد باید فوراً این کار را پس از بسته‌ شدن تالون انجام دهد.

مریج‌ها

هنگامی که به تریک کارت هدایت می‌شود، بازیکنی که شاه و بی بی (شاه و اوور) از یک خال را در دست دارد، می‌تواند آن‌ها را به عنوان مریج ترکیب کند. این ترکیب 40 امتیاز در حکم یا 20 امتیاز در هر یک از سه خال دیگر ارزش دارد. بازیکن کارت‌های مریج را با گفتن‌ “20” یا “40” نشان می‌دهد. در ادامه هم یکی از این کارت‌ها را به تریک هدایت می‌کند. زمانی که به یک تریک کارت هدایت می‌کنید تنها می‌توانید یک مریج را ادغام کنید.

اگر به قدری خوش شانس هستید که بیش از یک مریج را در اختیار دارید، برای ادغام مریج دوم باید یک تریک به دست آورید؛ بدین ترتیب دوباره در حالی که دو کارت مریج را در دست دارید پیشتاز خواهید شد. هنگامی که تالون تمام شود، دیگر نمی‌توان مریجی را ادغام کرد؛ آخرین فرصت ممکن برای اعلام مریج زمانیست که کارت به تریک ششم هدایت می‌شود.

اگر پیشتاز شما هستید و مریجی دارید که 20 یا 40 امتیاز آن شما را از هدف 66 امتیازی بالاتر می‌برد، می‌توانید مریج خود را نمایش داده‌ و بلافاصله برای برنده‌ شدن در دست اعلام “خروج” کنید. با این کار بازی به پایان می‌رسد و دیگری نیازی به هدایت کارت توسط شما نیست.

از آنجایی که می‌توان پیش از تمام شدن تالون در هنگام هدایت به هر تریکی مریج را اعلام کرد، در همان تریک اول نیز امکان اعلام آن برای بازیکن غیر دیلر وجود دارد. با این حال، 20 یا 40 امتیاز کارت تنها در صورتی به حساب می‌آید که بازیکن حداقل در یک تریک برنده شود. حتی یک تریک صفر امتیازی متشکل از دو 9 نیز برای تایید مریج کافی است. بازیکنی که با اعلام 20 یا 40 بازی را شروع کرده و در ادامه هیچ تریکی برنده نشود، شوارتز است. در چنین وضعیتی رقیب وی با رسیدن به امتیاز 66، 3 امتیاز بازی خواهد گرفت و “بیرون” را اعلام می‌کند.

بستن‌

اگر تالون هنوز تمام نشده‌ باشد، بازیکنی که نوبت هدایت را در اختیار دارد، می‌تواند تالون را “پوشانده‌” یا “ببندد”. این تعهدی در راستای رسیدن‌ به 66 امتیاز یا بیشتر و اعلام “بیرون” بدون کشیدن‌ کارت بیشتر از تالون است. پیش از هدایت، بازیکن حکم رو به بالا را از زیر تالون برمی دارد و آن را به صورت رو به پایین بالای تالون می‌گذارد. از این لحظه به بعد قوانین “مرحله دوم” در بازی اعمال می‌شوند. بازیکنان باید از خال پیروی کرده و در صورت امکان برنده تریک شوند. بازیکنی که بستن‌ را انجام می‌دهد می‌تواند بلافاصله پیش از بسته‌‌ شدن‌ یک مریج را ادغام کند. هیچ مریجی در تریک‌های بعدی قابل ادغام نیست.

بستن‌ بلافاصله پس از برنده‌ شدن‌ در یک تریک و زمانی که هر دو بازیکن فقط پنج کارت در دست دارند نیز امکان‌پذیر است. از طرف دیگر، برنده یک تریک می‌تواند از روی تالون کارت بکشد و در زمانی که هر بازیکن شش کارت در دست دارد بازی را ببندد. همچنین غیر دیلر می‌تواند در شروع بازی، پیش از اینکه کارتی را به اولین تریک هدایت کند، بازی را ببندد. آخرین فرصت برای بستن‌ بلافاصله پس از تریک ششم است. برنده این تریک می‌تواند با داشتن‌ پنج کارت، قبل از کشیدن‌ دو کارت آخر از تالون، بازی را ببندد.

توجه داشته باشید که هنگام هدایت می‌توان چندین عملکرد داشت. در یک حالت خاص، با برنده شدن‌ اولین تریک، بازیکن می‌تواند از تالون کارت کشیده‌، 9 حکم را با شاه عوض کند، از این کار برای اعلام مریج حکم 40 امتیازی استفاده‌ کرده، تالون را ببندد و سپس بی بی حکم را به تریک دوم هدایت کند.

پس از بسته‌ شدن‌ تالون، بازیکنان طبق قوانین مرحله دوم کارت‌هایی که در دست دارند را بازی می‌کنند. هر دو بازیکن برای هر تریکی که برنده می‌شوند به شمارش امتیاز کارت‌ ادامه می‌دهند؛ با این حال برای آخرین تریک امتیازی وجود ندارد. اگر بازیکنی که بستن‌ را انجام داده‌ است با 66 امتیاز کارت یا بیشتر بیرون رود، برنده‌ می‌شود. محاسبه امتیاز بر اساس کارت‌های کل تریک‌های رقیب قبل و بعد از بسته‌ شدن‌ است. اگر بازیکنی که بازی را بسته‌ است نتواند با 66 امتیاز بیرون برود، بازیکن دیگر به طور خودکار 2 یا 3 امتیاز بازی برنده‌‌ می‌شود؛ بسته‌ به اینکه رقیب در لحظه بستن‌ تریکی در اختیار داشته‌‌ باشد یا خیر.

پس از بسته‌ شدن‌ تالون با این که بسیار غیرمعمول اما هنوز برای رقیب بازیکنی که تالون را بسته‌ است، فرصت برد با رسیدن به امتیاز 66 یا بیشتر و بیرون رفتن پیش از رقیبش وجود دارد.

نحوه امتیاز دهی

برنده هر تقسیم کارت 1 امتیاز بازی یا بیشتر کسب می‌کند. اولین بازیکنی که مجموع امتیاز او به 7 یا بیشتر برسد، برنده بازی است. توجه داشته باشید که امتیازات بازی که برای برنده شدن در یک تقسیم کارت به دست می‌آیند، کاملاً جدا از امتیازات کارتی هستند که تعیین می‌کنند چه کسی برنده هر تقسیم کارت است. امتیاز برنده در هر تقسیم کارت به نحوه برنده شدن آن بستگی دارد:

تالون بسته نشده، بازیکنی با 66 امتیاز یا بیشتر بیرون می‌رود، یا این که اگر هیچ‌یک از بازیکنان بیرون نرفتند، مجموع امتیاز کارت بالاتر را دارد.	رقیب 33 امتیاز کارت یا بیشتر دارد	1 امتیاز بازی
رقیب از 33 امتیاز کارت کمتر دارد (اشنایدر)	2 امتیاز بازی
رقیب هیچ تریکی ندارد (شوارتز)	3  امتیاز بازی
بازیکنی پیش از اتمام بیرون رفته و کمتر از 66 امتیاز کارت دارد. بازیکن دیگر برنده می‌شود.	–	2 امتیاز بازی
بازیکنی تالون را می‌بندد و با 66 امتیاز کارت یا بیشتر بیرون می‌رود.	رقیب 33 امتیاز یا بیشتر (شامل امتیازهایی که پس از بسته شدن تالون گرفته شده است)	1 امتیاز بازی
در مجموع رقیب کمتر از 33 امتیاز کارت دارد (اشنایدر)	2 امتیاز بازی
رقیب هیچ تریکی ندارد (شوارتز)	3 امتیاز بازی
بازیکنی که تالون را می‌بندد موفق به کسب 66 امتیاز کارت یا بیشتر نمی‌شود. رقیب برنده می‌شود.	رقیب حداقل یک تریک در زمان بسته شدن تالون کسب کرده است.	2 امتیاز بازی
رقیب هیچ تریکی در زمان بسته شدن تالون کسب نکرده است.	3 امتیاز بازی
بازیکنی تالون را می‌بندد، اما بازیکن دیگر با 66 امتیاز یا بیشتر بیرون می‌رود (مورد نادر)	–	2 امتیاز بازی

ثبت امتیاز

مرسوم است که ثبت امتیاز با استفاده‌ از چهار کارت 7 و 8 که از بسته‌ اسکات برای ساخت یک بسته‌ 24 کارتی حذف می‌شوند، صورت بگیرد.

هر بازیکن دو هفت دارد. وی یکی را رو به بالا و دیگری را رو به پایین بر روی آن قرار می‌دهد. هفت رو به پایین طوری قرار می‌گیرد که تعداد نقاط روی کارت (پیپ) هفت دیگر، امتیاز بازی بازیکن را نشان دهند.

چهار هشت برای به خاطر سپردن اعلام مریج استفاده می‌شوند. بازیکنی که اعلام مریج می‌کند، کارت 8 خال مربوط را برداشته و آن را در کنار هفت رو به بالا قرار می‌دهد.

راهنمایی

یک بازیکن حرفه‌ای که می‌تواند تمام جزئیات کارت‌های بازی شده‌ را به دقت به خاطر بسپارد، به چنین نکاتی نیاز ندارد. با این حال، در ادامه لیستی از اولویت‌ها برای افرادی که حافظه ضعیف‌تری دارند، قرار داده‌ شده‌ است.

1. الزامیست که شمارش دقیق امتیازهای کارتی را که به دست آورده‌اید، به خاطر بسپارید؛ با این کار می‌توانید بیرون رفتن خود را به درستی اعلام کنید.
2. همچنین بهتر است که امتیازهای کارت رقیب خود را نیز بشمارید، تا بتوانید در زمان مناسب و پیش از اینکه رقیب به 66 برسد با زدن حکم از اشنایدر یا شوارتز خارج شوید. در صورت لزوم برای انجام این کار، مریج حکم را بزنید.
3. اگر امتیاز کارت نسبتا کافی را برای رسیدن به 66 بعد از بسته شدن در اختیار دارید، باید تالون را ببندید؛ با این کار از خطر اینکه رقیب شما زودتر با اعلام مریج به آن دست یابد، جلوگیری خواهید کرد.
4. همچنین زمانی که کارت‌های برنده‌ غیر حکم ارزشمندی دارید، بستن رویکرد خوبیست. با انجام این کار، امیدوار هستید که رقیب خود را مجبور کنید که از خال این کارت‌ها پیروی کند، نه اینکه بر روی آن‌ها حکم بزند.
5. اگر بتوانید تمام کارت‌های بازی شده در نیمه اول تقسیم کارت را به خاطر بسپارید، می‌توانید شش تریک آخر را بسیار دقیق و با دانستن تمام کارت‌های رقیب بازی کنید.

انواع و صفحات وب در خصوص بازی 66

برخی به نحوی بازی می‌کنند که پس از یک دست، که در آن امتیازات کارت به صورت 65-65 تقسیم ‌شده است، برنده دست بعدی یک امتیاز بازی اضافی کسب کند.

در برخی نسخه‌ها برد در یک بازی با اختلاف 7-0 به عنوان دو بازی به حساب می‌آید. اگر شرطی بازی می‌کنید، بازنده باید دو برابر یک بازی معمولی بپردازد.

تفاوت با اشناپسن

بازی آلمانی 66 ارتباط بسیار نزدیکی با بازی محبوب اتریشی اشناپسن دارد؛ با این حال در برخی جزئیات مهم تفاوت‌هایی با هم دارند.

• –        66 با 24 کارت، شامل 9ها، بازی می‌شود. به هر بازیکن 6 کارت داده می‌شود. 9 را می‌توان با حکم رو به بالا تعویض کرد. (اشناپسن با 20 کارت بازی می‌شود)
• در 66، از لحظه‌ای که تالون تمام می‌شود یا حکم رو می‌شود، دیگر نمی‌توان 20 یا 40 را اعلام کرد. (در اشناپسن 20 و 40 را می‌توان در هر تریکی اعلام کرد)
• در 66، اگر تالون بسته نشود و کسی بیرون نرود، آخرین تریک در صورت تمام شدن تالون 10 امتیاز کارت ارزش دارد. بازیکنی که امتیاز کارت بالاتری داشته باشد در مجموع 1، 2 یا 3 امتیاز بازی کسب می‌کند. امکان انجام تقسیم کارت وجود دارد. (در اشناپسن برنده آخرین تریک همیشه در این شرایط فقط 1 امتیاز بازی کسب می‌کند)
• در 66، زمانی که تالون بسته می‌شود، تمام تریک‌های رقیب، از جمله آن‌هایی که پس از بسته شدن تالون کسب شده است، هنگام تعیین امتیاز به حساب می‌آیند. (در اشناپسن امتیاز معمولاً با تریک‌هایی که رقیب در لحظه بسته شدن در اختیار دارد تعیین می‌شود)
• در 66، تالون را می‌توان قبل یا بعد از کشیدن کارت بست. (در اشناپسن تنها پس از کشیدن کارت می‌توان آن را بست)
• در 66، رقیب بازیکنی که بستن را انجام داده است می‌تواند در لحظه بستن، 9 را با حکم رو به بالا مبادله کند؛ حتی اگر هیچ تریکی برنده نشده باشد. (در اشناپسن این حرکت مجاز نیست)
• در 66 برنده هر دست، دست بعدی را تقسیم می‌کند. (در اشناپسن بازیکنان به طور متناوب تقسیم کارت می‌کنند)
• امتیازدهی بازی 66 از صفر به بالا است. اولین بازیکنی که 7 امتیاز به دست بیاورد برنده می‌شود. (اشناپسن از 7 تا صفر و رو به پایین امتیازدهی می‌شود)

نسخه سه نفره

تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است. بسته 24 کارتی بر زده می‌شود. دیلر یک دست متشکل از سه کارت را به هر بازیکنان می‌دهد. بازیکن سمت چپ دیلر به سه کارت خود نگاه کرده و می‌تواند خال حکم را اعلام کند. در ادامه تقسیم کارت با یک دسته دو و سپس سه کارته تکمیل می‌شود؛ به نحوی که همه بازیکنان 8 کارت داشته باشند. تالون وجود ندارد. اگر بازیکن سمت چپ دیلر تصمیم بگیرد که حکمی انتخاب نکند، اولین کارتی که در دور دوم تقسیم رو به بالا به او داده می‌شود، تعیین کننده خال حکم است. بازیکن سمت چپ دیلر هدایت‌گر اولین تریک است.

بازیکنان باید مانند مرحله دوم بازی دو نفره از همین خال پیروی کرده و در صورت امکان بالاترین کارت موجود در این تریک را شکست دهند. بازیکن می‌تواند مریج را پیش از هدایت کارتی از آن به  تریک، ترکیب کند. بازیکنی که بیشترین امتیاز کارت را از آن خود کند برنده یک شرط از سایرین است، مشروط بر اینکه حداقل 33 امتیاز داشته باشد. بازیکنی‌ که کمتر از 33 امتیاز داشته، اما حداقل یک تریک برنده شده است، به برنده معادل با دو شرط پرداخت می‌کند. بازیکنی که هیچ تریکی کسب نکرده باشد به برنده معادل با سه شرط پرداخت می‌کند.

بازی چهار نفره

بازیکنان تیم‌های ثابتی را تشکیل می‌دهند. افراد هر تیم مقابل یکدیگر می‌نشینند. دیلر کارت‌ها را بر زده و بازیکن سمت راست دیلر آن‌ها را کات می‌کند؛ در ادامه هم کارتی را که در انتهای بسته قرار دارد به همه نشان می‌دهد. این کارت متعلق به دیلر خواهد بود و خال آن تعیین کننده حکم است. از بسته 24 کارتی، شش کارت در دسته‌های سه تایی به هر بازیکن داده می‌شود.

مرسوم است که دیلر ابتدا تقسیم کارت را با شریک خود صورت دهد، سپس رقیب دست چپ، سپس رقیب دست راست و سپس خودش. قوانین بازی مانند بازی سه نفره است؛ با این حال وقتی بازیکن کارتی را به تریک هدایت کرد، هم این بازیکن و هم شریک او می‌توانند با هم مریج کنند. اولین تیمی که به درستی اعلام 66 امتیاز یا بیشتر کند، دست را برنده می‌شود. تیم او مانند بازی دو نفره 1، 2 یا 3 امتیاز بازی را به دست می‌آورد.

نسخه‌های پیچیده تری مانند بازی اتریشی باوراشناپسن (Bauernschnapsen)، بازی آلمانی جنوب غربی گایگل و شصت و شش آمریکایی نیز برای چهار بازیکن موجود هستند.

مطالب مرتبط: آموزش و بررسی بازی کارتی اسکات (Skat)

مطالب مرتبط: معرفی، بررسی و آموزش بازی کارتی اشناپسن (Schnapsen)