معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی لو کواتره سپت (Le Quatre Spet)

معرفی

بازی لو کواتره سپت که با عناوین لا پولیتن یا لا پوله (La Politaine یا La Poule) نیز شناخته می‌شود، در استان‌های فرانسوی‌ زبان کانادا انجام می‌شود. این بازی از بازی ایتالیایی ترست (Tressette) برگرفته‌ شده‌ است. ترست در قرن هجدهم در سراسر اروپا رایج بود و هنوز هم در ایتالیا دارای محبوبیت است. این یک بازی تریک امتیازی تیمی چهار نفره و بدون حکم است. همراه بیو کازینو باشید تا اطلاعات بیشتری درباره بازی لو کواتره سپت کسب کنید.

ترست با بسته‌ ۴۰ کارتی ایتالیایی بازی می‌شود. در این بازی نه تنها آس، بلکه کارت‌های دو و سه نیز به عنوان کارت‌های برتر هر خال ارتقا می‌یابند؛ بنابراین رتبه بندی کارت‌ها به صورت ۳-۲-آس-شاه-بی بی-سرباز-۷-۶-۵-۴ است. بسته‌ ۳۲ کارتی که معمولاً در فرانسه استفاده‌ می‌شود ۳ و ۲ ندارد، بنابراین فرانسوی‌ها از ۱۰ و ۹ به عنوان جایگزین بهره می‌برند. رتبه بندی کارت‌ها در این وضعیت به صورت ۱۰-۹-آس-شاه-بی بی-سرباز-۸-۷ است. این رویکرد در زمان  صادر شدن‌ بازی به کانادا حفظ شده‌ است.

ترست به معنای “سه هفت” است. در فرانسه این واژه به Trois Sept ترجمه شده‌ است. در نوادگان کانادایی لو کواتره سپت (چهار هفت) ترکیب چهار هفت در یک دست بازی را برنده می‌شود. بدون شک این عنوان برگرفته از این وضعیت است. در بازی مدرن ایتالیایی هیچ اثری از پاداش ویژه برای سه هفت وجود ندارد. با این حال، اولف مارتین اشاره کرده است که چندین نسخه فرانسوی و آلمانی قرن هجدهمی از ترست، برای دارنده سه و در برخی موارد چهار هفت، پاداشی را در نظر می‌گیرند. به نظر می‌رسد که پاداش‌های مربوط به هفت در قرن نوزدهم در اروپا کنار گذاشته‌ شده‌اند؛ با این حال ظاهراً آنقدر ادامه داشته‌اند که بر ویژگی چهار هفت‌ بازی کانادایی تأثیر گذاشته‌ و آن را کواتره سپت بنامند.‌

ترکیب سه کارت برتر یک خال هم در بازی ایتالیایی و هم در بازی کانادایی امتیازی به همراه دارد. در ایتالیایی به آن ناپولیتان (به معنای ناپلی – از شهر ناپل) می‌گویند. در کانادا این به لا پولیتین (La Politaine) تغییر پیدا کرده است. بازی معمولاً با نام لو کواتره سپت شناخته می‌شود. عنوان جایگزین و مختصر شده‌ “لا پوله” هم در برخی مواقع برای بازی به کار می‌رود. قوانین موجود در این صفحه عمدتاً بر اساس اطلاعات لورین دوباره بارنس (Lorraine Dube Barnes) گردآوری شده‌ است.

بازیکنان و کارت‌ها

چهار بازیکن در دو تیم ثابت در بازی حضور دارند. اعضای هر تیم در مقابل یکدیگر می‌نشینند. تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است.

در بازی از یک بسته‌ ۳۲ کارتی فرانسوی استفاده‌ می‌شود. خال‌ها دل، خشت، گشنیز و پیک هستند. کارت‌های هر خال از بالا به پایین به این صورت رتبه بندی می‌شوند:

۱۰، ۹، آس، شاه، بی بی، سرباز، ۸، ۷

• آس‌ها هر کدام ۱ امتیاز دارند.
• کارت‌های ده‌، نه‌، شاه‌، بی بی و سرباز هر کدام یک سوم امتیاز دارند.
• هشت‌ها و هفت‌ها ارزشی ندارند.
• کسب آخرین تریک ۱ امتیاز به همراه خواهد داشت.

تعداد کل امتیازات بازی از نظر تئوری ⅔ ۱۱ (۴ + ۲۰/۳ + ۱) است. با این حال هر امتیاز کسری در مجموع امتیاز هر تیم نادیده‌ گرفته‌ می‌شود. بنابراین مجموع امتیازات در اصل ۱۱ خواهد بود.

تقسیم کارت

اولین دیلر با کشیدن‌ کارت‌هایی از بسته‌ بر زده‌ شده‌ انتخاب می‌شود. هرکسی که بالاترین کارت را بکشد، اول تقسیم کارت می‌کند. نوبت تقسیم کارت بعد از هر دست به سمت چپ می‌چرخد.

دیلر (le Brasseur) کارت‌ها را بر زده و آن‌ها را به صورت دسته‌ای تقسیم می‌کند. وی سه کارت به هر بازیکن می‌دهد. در ادامه به هر کدام دو کارت، و سپس به هر کدام سه کارت دیگر می‌دهد. بنابراین هر بازیکن یک دست متشکل از هشت کارت خواهد داشت.

اگر بازیکنی هر چهار هفت را داشته باشد، تیم آن بازیکن بلافاصله برنده کل بازی محسوب خواهد شد.

نحوه انجام بازی لو کواتره سپت

بازیکنی که در سمت چپ دیلر قرار دارد هدایت‌گر اولین تریک است. برنده هر تریک هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود.

هر کارتی می‌تواند به تریک هدایت شود. سایر بازیکنان باید از خال پیروی کرده و در صورت امکان، کارتی از خال هدایت شده بازی کنند. بازیکنی که هیچ کارتی از خال هدایت شده ندارد می‌تواند هر کارتی را که تمایل دارد بازی کند.

هر تریک با بالاترین کارت از خال به دست می‌آید. کارت‌های خال‌های دیگر هیچ قدرتی برای برنده شدن در این تریک ندارند. هیچ حکمی در این بازی وجود ندارد.

اگر بازیکنی سه کارت برتر یک خال (۱۰، ۹ و آس) را داشته باشد و بتواند از آن‌ها برای برنده شدن سه تریک متوالی استفاده کند، تیم این بازیکن ۱۱ امتیاز به دست می‌آورد. این ترکیب به ‌عنوان پوله یا پولیتین شناخته می‌شود. زمانی که بازیکن اولین کارت از این سه کارت را بازی می‌کند، باید این وضعیت را اعلام کند تا پاداش را به دست بیاورد.

توجه داشته باشید که این امکان وجود دارد که بازیکنی که دارای یک پولیتین است، امتیاز آن را کسب نکند؛ به این دلیل که کارت‌ها برنده تریک نیستند. این اتفاق برای مثال در زمانی به وقوع می‌پیوندد که دارنده کارت هدایت را به دست نگرفته و دیگر خال‌ها به شش تریک اول هدایت شوند. در تریک ششم، یکی از کارت‌های پولیتین باید کنار گذاشته شود و بدین ترتیب پاداش از دست خواهد رفت.

امتیازدهی

در پایان بازی، هر تیم ارزش تریک‌هایی را که به دست آورده است، محاسبه می‌کند. ۱ امتیاز برای هر آس؛ ۱ امتیاز برای هر سه کارت دیگر به غیر از ۸ و ۷. ۱ امتیاز اضافی هم برای تیمی که آخرین تریک را کسب کرده است لحاظ می‌شود. ۸ و ۷ و دو کارت فرد که پس از ۱۰، ۹ و تصاویر به سه گروه دسته بندی شده‌اند، هیچ ارزشی ندارند.

مجموع امتیازات دو تیم همواره باید با ۱۱ برابر شود. هر تیم امتیاز خود را به مجموع از پیش ثبت شده اضافه می‌کند. وقتی امتیاز هر یک از تیم‌ها به ۳۱ یا بیشتر برسد، تیمی که امتیاز بالاتری داشته باشد برنده خواهد شد. در صورت تساوی (هر کدام ۳۳ امتیاز)، تقسیم کارت دیگری برای تعیین برنده انجام می‌شود.

انواع

قوانین لا پولیتن (La Politaine) در سایت Wikibooks Boite à Jeux با موارد بالا به شرح زیر متفاوت است:

تقسیم کارت مجدد: هر بازیکنی که دستش هیچ ۱۰، ۹ و آسی نداشته باشد، می‌تواند قبل از هدایت اولین کارت، درخواست تقسیم مجدد را مطرح کند. بدین ترتیب کارت‌ها ریخته شده و دیلر دوباره آن‌ها را بر می‌زند. در ادامه تقسیم کارت مجددی صورت می‌گیرد.

سیگنال‌ها: هنگام بازی یک کارت، بازیکن می‌تواند روی میز ضربه بزند.این نشان دهنده این است که او کارت‌های خوبی از آن خال داشته و از هم‌تیمی خود می‌خواهد که در صورت امکان آن را هدایت کند. لغزاندن یک کارت بر روی میز سیگنالی است که نشان می‌دهد فرد کارت‌های خوبی را در خال همرنگ آن در اختیار دارد. برای مثال لغزاندن یک خشت درخواست از هم‌تیمی برای هدایت دل است.

امتیاز هدف: بازی زمانی به پایان می‌رسد که یک تیم امتیاز ۳۳ یا بیشتر داشته باشد. در برخی اماکن بازی‌ها به صورت طولانی‌تری انجام می‌شوند؛ برای مثال تا زمانی که یک تیم به امتیاز ۱۵۰ یا بیشتر برسد.

توضیحات لا پوله در سایت Jeux de Cartes Inédites شامل قوانین زیر است. این قوانین به طور قابل توجهی بر تاکتیک‌های بازی تأثیر می‌گذارند:

اگر یک تریک کمتر از یک امتیاز کامل ارزش داشته باشد، برنده باید پایین‌ترین کارت خود را به تریک بعدی هدایت کند: ۷ یا در صورتی که بازیکن ۷ ندارد، ۸. در صورتی که بازیکن ۷ یا ۸ ندارد، سرباز و به همین ترتیب. بازیکنی که بیش از یک کارت به یک اندازه پایین دارد، می‌تواند آزادانه از بین آن‌ها یکی را انتخاب کند.

برای امتیازدهی پولیتن، باید وضعیت در شروع بازی و پیش از اولین هدایت، اعلام شود. قانون ۱ در بالا می‌تواند هدایت کارت‌های پولیتن به صورت متوالی را دشوار کند. به عنوان مثال، اگر شما ۱۰ را هدایت کنید و سایر بازیکنان با سرباز، ۸، ۷ بازی کنند، شما مجاز نیستید با ۹ یا آس خود به بازی ادامه دهید؛ به این دلیل که تریک فقط ⅔ یک امتیاز ارزش دارد. در مرحله بعد باید پایین‌ترین کارت خود را هدایت کنید و بدین ترتیب امتیاز پولیتین از بین می‌رود. به همین دلیل، زمانی که کارتی را از یک پولیتین هدایت می‌کنید، عموماً بهترین کار این است که کار خود را با آس آغاز کنید. این رویکرد تضمین می‌کند که این تریک حداقل یک امتیاز ارزش دارد. در عین حال اجازه می‌دهد تا ۱۰ یا ۹ در مرحله بعدی بازی شوند.

امتیاز هدف پیشنهادی ۲۰۰ امتیاز است. بازی زمانی به پایان می‌رسد که یک تیم به این امتیاز رسیده یا از آن فراتر برود.