معرفی و بررسی بازی کارتی بویلوت (Bouillotte)

بازی قمار بویلوت (Bouillotte) به طور گسترده در فرانسه و مناطقی دیگر در اواخر قرن هجدهم و نوزدهم بازی می‌شد. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بود که بازی پوکر جدید جایگزین آن شد. در این مقاله به معرفی، آموزش و بررسی این بازی می‌پردازیم. پس همراه بیوکازینو باشید.

معرفی بازی

بویلوت در زمان انقلاب فرانسه به عنوان شکلی منظم‌تر از بازی محبوب برلن (Brelan) که از قرن هفدهم بازی می‌شد، به مخاطبان معرفی شد. برلن نوعی بازی رقابتی بود که در آن دو تا پنج بازیکن شرکت می‌کردند. به هر کدام سه کارت از یک بسته 24، 28، 32 یا 36 کارتی داده‌‌ می‌شد. یک کارت هم از بخش ذخیره روی میز قرار داده‌ می‌شد. مانند بویلوت، بهترین دست یک کاره برلن (brelan carré) بود. کاره متشکل از چهار کارت از یک نوع است که با کمک کارت روی میز ساخته‌ می‌شود. در ادامه هم برلن ساده یا سه تایی (تری اف ا کایند) بود. هنگامی که هیچ کس دستی سه تایی از یک نوع نداشت، برنده کسی بود که بالاترین کارت را در اختیار داشت.

شرح زیر از بویلوت بر اساس گزارش‌های موجود در کتاب‌های زیر است: Encyclopädie der Spiele از فردریچ آنتون (لایپزیگ، 1889)،  Nouveau Manuel Complet des Jeux de Cartes از ا.لاینز (پاریس، 1912)،Nouvelle Académie des Jeux از ژان کینولا (پاریس، 1893) و  Comprehensive Handbook to the Card Games از آر.اف فوستر (لندن، 1897).

بازیکنان و کارت‌ها

بازی به صورت استاندارد برای چهار بازیکن طرحی شده‌ است. در بویلوت از یک بسته 20 کارتی استفاده‌ می‌شود. کارت‌ها در هر خال به صورت A-K-Q-9-8 رتبه بندی می‌شوند.

امکان بازی با پنج نفر نیز وجود دارد. برای این کار سرباز‌ها را در جایگاه پایین‌تر از بی بی به بازی اضافه‌ می‌کنند تا یک بسته 24 کارتی بسازند. سه نفر هم می‌توانند با استفاده از یک بسته 16 کارتی بدون بی بی بازی کنند.

هر بازیکن با مقدار مساوی چیپ بازی را شروع می‌کند؛ میزان چیپ موجود در دست با عنوان کیو (Cave) به معنای غار شناخته می‌شود. میزان شرط‌ شما با چیپ‌هایی که در غار خود باقی گذاشته‌اید، محدود می‌شود. تنها زمانی که تمام چیپ‌های خود را از دست داده‌ باشید مجاز به خرید هستید و یک ذخیره جدید برای ادامه بازی به دست خواهید آورید. ارزش پول هر چیپ و تعداد چیپ‌های موجود در کیو (مثلاً 100 عدد) باید قبل از شروع بازی مشخص شوند.

برای انتخاب‌ صندلی، یک کارت از یک خال، از شاه به پایین از بسته برداشته‌‌ می‌شود. این کارت‌ها با هم بر زده‌‌ شده‌ و هر بازیکن یکی را می‌کشد. بازیکنی که شاه را می‌کشد یک صندلی را انتخاب می‌کند. در ادامه دارندگان کارت‌های دیگر بر روی صندلی‌های باقی مانده بر خلاف جهت عقربه‌های ساعت، به ترتیب نزولی کارت‌هایی که کشیده‌اند، می‌نشینند.

سهام اولیه و تقسیم کارت

تقسیم کارت و بازی خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

قبل از تقسیم کارت، بازیکنان باید یک شرط اولیه را در پات، معادل با آنته در پوکر قرار دهند. به گفته‌ برخی از نویسندگان، آنته تنها یک چیپ است که توسط دیلر در پات قرار داده‌ می‌شود. برخی دیگر معتقدند که هر بازیکن باید یک چیپ را در پات قرار داده‌ و دیلر یک چیپ اضافه‌تر از سایرین در پات بگذارد. با این روند در بازی چهار نفره 5 چیپ در پات قرار خواهد گرفت.

بازیکن سمت راست دیلر اکنون می‌تواند با اضافه کردن مقداری برابر با آن چه قبلاً در آن وجود دارد، اندازه پات را افزایش دهد. این معادل شرط استرادل یا بلایند در پوکر است. در بویلوت فرانسوی، شرط بلایند با عنوان کاره (carre) شناخته می‌شود. اگر بازیکن سمت راست دیلر استرادل کند، بازیکن بعدی نیز می‌تواند میزان وی را دوبرابر (کنتره کاره – contre-carre) کند؛ این روند به همین ترتیب به سمت دیلر حرکت می‌کند. اگر بازیکنی در نوبتش استرادل نکند، یا چیپ‌های کافی برای انجام این کار نداشته باشد، استرادل کردن به پایان می‌رسد و تقسیم کارت آغاز می‌شود.

مزیت بازیکن استرادل‌کننده

آخرین بازیکن استرادل کننده این قابلیت را دارد که بعد از تقسیم کارت، آخرین نفری باشد که در شرط بندی شرکت می‌کند. بنابراین، این بازیکن این مزیت را دارد که منتظر بماند تا ببیند سایر بازیکنان چه می‌کنند. در صورت پاس دادن‌ همه آن‌ها، وی می‌تواند پات را برنده‌ ‌شود؛ یا این که پس از این که متوجه‌ شد بازیکنان قصد شرکت در بازی را دارند، میزان شرط را افزایش دهد.

برخی به نحوی بازی می‌کنند که اگر بازیکن اول و دوم هر دو استرادل کنند، بازیکن اول می‌تواند با دو برابر کردن پات، حق آخرین شرط بندی را بازخرید کند. تنها در صورتی که بازیکن اول مایل به بازخرید نباشد، حق استرادل به بازیکن سوم می‌رسد. اگر بازیکن سوم استرادل کند، بازیکن دوم می‌تواند با دو برابر کردن پات، بازخرید کند.

پس از پایان مرحله استرادل، دیلر کارت‌ها را یکی یکی به بازیکنان می‌دهد. این روند تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که هر بازیکن سه کارت در دست خود داشته باشد. او در نهایت یک کارت را رو به بالا بر روی میز قرار می‌دهد.

شرط بندی

بازیکنان در ادامه بر اساس کارت‌های موجود در دستشان شرط بندی می‌کنند. اگر هیچ کس در استرادل شرکت نکند، شرط بندی با بازیکن سمت راست دیلر آغاز می‌شود. اگر یک یا چند بازیکن استرادل کنند، بازیکن سمت راست نفر آخر، اولین کسی است که شرط می‌بندد. بازیکن اول می‌تواند بدون شرط‌بندی پاس بدهد، اما این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که بعدتر وارد شرط‌بندی شده‌، یا آغازگر آن بشود (باز کردن). برای باز کردن‌، باید حداقل به اندازه بازیکنی که بیشترین سهام را در پات قرار داده‌ است، چیپ در پات قرار بدهید. این برابر با میزان چیپ آخرین استرادل کننده یا چیپ دیلر در صورتی که کسی استرادل نکرده باشد است.

مثال

اگر نسخه‌ای را بازی کنید که در آن همه یک شرط اولیه یا یک چیپ قبل از تقسیم کارت در پات قرار می‌دهند و دیلر هم چیپ دومی به این مجموع اضافه‌ می‌کند، بازیکن سمت راست دیلر می‌تواند با پرداخت یک چیپ بازی را باز کند؛ این باعث می‌شود وی هم در مجموع دو چیپ پرداخت کرده باشد، یعنی همان میزانی که توسط دیلر در بخش سهام قرار داده شده بود. اگر بازیکن سمت راست دیلر، با اضافه کردن 5 چیپ به پات استرادل کند، بازیکن بعدی می‌تواند با اضافه کردن حداقل 5 چیپ دیگر به پات، بازی را باز کند. در صورت تمایل شما می‌توانید با میزان بیشتری بازی را باز کنید. این میزان می‌تواند هر مقداری از میزان ذخیره چیپ‌های شخصی شما باشد؛ در صورت قرار دادن‌ تمامی چیپ‌هایتان باید آن را با گفتن‌ کلمه وا توت (va tout) اعلام کنید.

اگر بازیکن اول پاس بدهد، بازیکن بعدی هم این گزینه ها را دارد و به همین ترتیب. اگر استرادل وجود نداشته باشد و هر چهار بازیکن پاس بدهند، کارت‌ها ریخته‌ می‌شوند. وظیفه تقسیم کارت به بازیکن بعدی منتقل می‌شود. چیپ‌های داخل پات باقی مانده و دیلر یک چیپ دیگر به آن‌ها اضافه می‌کند. اگر سه بازیکن بعد از یک استرادل پاس بدهند، استرادل‌ دهنده نهایی پات را جمع‌آوری می‌کند. این پات شامل شرط‌های اولیه بازیکنان به‌علاوه استرادل‌های قبلی است.

حالت ریلنسر

اگر بازیکنی بازی را باز کند، بازیکنان بعدی، از جمله کسانی که قبل‌تر پاس داده‌اند، چند راه دارند. آن‌ها می‌توانند با قرار دادن‌ چیپ‌های کافی برای هم میزان کردن سهم خود به سطح بازیکنی که بازی را باز کرده است، بازی را کال کرده یا در اصطلاح تنیر (Tenir) کنند. حالت ریز دادن یا افزایش دادن حالتیست که بازیکن با گذاشتن تعداد چیپ‌های بیشتر از آن چه برای کال کردن لازم است، میزان شرط را افزایش می‌دهد. در اصطلاح به این حالت ریلنسر (Relancer) گفته می‌شود.

حالت فیلر

بازیکن می‌تواند با انداختن کارت‌های خود بازی را فولد کند. به این حالت فیلر (Filer) گفته می‌شود. با این کار وی از شرط بندی خارج شده و هر پولی را که قبل‌تر شرط بندی کرده است، به حال خود رها می‌کند. پس از استرادل، اگر بازیکنی با حداقل مقدار ممکن بازی را باز کرد و هیچ کس ریز نکرد، بازیکن استرادل کننده می‌تواند بدون قرار دادن چیپ‌های بیشتر، کال کند. او مجاز به افزایش دادن (ریز دادن) شرط نیز است. هنگامی که بازی باز شده باشد، دیگر امکانی برای پاس دادن یا معوق کردن نوبت شرط بندی به بعد وجود ندارد.

انواع شرایط ممکن

اگر در باز کردن ریز داده‌ شود، شرط ‌بندی در اطراف میز ادامه‌ پیدا می‌کند. بازیکنانی که تا پیش از این کارتشان را فولد کرده‌اند محذوف باقی می‌مانند. دیگر بازیکنان در نوبت خودشان انتخاب می‌کنند که کال کرده، ریز دهند یا کارت‌هایشان را فولد کنند. این کار تا رسیدن‌ به یکی از شرایط زیر ادامه‌ می‌یابد:

1. همه بازیکنان به جز یک نفر فولد کرده باشند. در این صورت آخرین بازیکن باقی مانده به طور خودکار برنده پات می‌شود.
2. همه به جز دو بازیکن فولد کرده باشند. زمانی که تنها دو بازیکن در بازی باقی مانده باشند، کال کردن بعدی مرحله شرط بندی را به پایان می‌رساند. در رقابت بین این دو بازیکن رونمایی کارت‌ها برای مشخص شدن برنده صورت می‌گیرد.
3. میزان افزایش یافته‌ نهایی توسط تمامی بازیکنان باقی مانده کال شده‌ باشد. به این معنی که در زمان برقراری کال، بیش از دو بازیکن هنوز در بازی حضور داشته باشند. این وضعیت شرط بندی را به پایان نمی‌رساند. اکنون نوبت به اولین بازیکن بازمانده در سمت راست بازیکنی می‌رسد که بازی را باز کرده‌ یا ریز نهایی را داده‌ است. این بازیکن مجاز است با قرار دادن‌ چیپ های اضافی، سهام را دوباره افزایش دهد. شرط بندی مانند قبل ادامه می‌یابد. اگر این بازیکن پاس بدهد، بازیکن بعدی‌اش شانس بالا بردن‌ میزان پات را دارد. این روند هم به همین ترتیب در دور میز بازی ادامه پیدا می‌کند.

نتیجه این است که رونمایی در یک رقابت بین سه یا چند بازیکن، تنها پس از کال کردن‌ آخرین شرط (یا میزان باز کردن) توسط سایر بازیکنان به این نحو انجام می‌شود که همه بازیکنان به نوبه خود فرصتی برای بالا بردن‌ مجدد شرط داشته‌ باشند. در این مرحله، بازیکنی که بازی را باز کرده‌ باشد یا ریز نهایی را داده‌ باشد، مجاز به افزایش مجدد نیست. در نهایت بین تمام بازیکنان باقی مانده بخش رونمایی کارت‌ها انجام خواهد شد.

شرایط خاص

تمامی موارد فوق بر این فرض استوار هستند که همه افراد دارای چیپ کافی باشند. بازیکنی که چیپ‌های کافی برای پرداخت حداقل شرط لازم را ندارد، مجاز به باز کردن‌ یا افزایش دادن‌ نیست. با این حال وی می‌تواند با گذاشتن‌ تمام چیپ‌های باقی مانده‌ خود بازی را کال کند. در چنین وضعیتی پات به دو قسمت تقسیم می‌شود. قسمت اول شامل تعدادی چیپ از تمامی بازیکنان و به نحویست که بیشتر از تعداد چیپ‌های بازیکنی که تمام چیپ‌های خود را در پات دارد قرار داده‌ است، نباشند.

هر مقدار اضافی در قسمت دوم پات قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، اگر شرط‌های چهار بازیکن 2، 5، 8 و 16 باشد و بازیکن دوم تنها 5 چیپ داشته باشد، در این صورت پات اول شامل 17 چیپ (2 + 5 + 5 + 5) و دومی حاوی 14 چیپ باقیمانده (3 + 11) خواهد بود. بازیکنی که هیچ چیپی نداشته باشد تنها می‌تواند نیمه اول پات را برنده شود. سایر بازیکنان برای دریافت نیمه دوم نیز رقابت می‌کنند.

رتبه بندی دست‌ها

در بازی استاندارد امکان تشکیل سه نوع دست توسط کارت‌های رو شده‌ بازیکنان وجود دارد.

بالاترین جایگاه مختص به برلن کاره (Brelan Carré) است: سه کارت با ارزش یکسان با کارت رو شده‌ (به عنوان مثال سه کارت 9 وقتی یک کارت 9 رو شده‌ باشد)

رتبه بعدی مربوط به برلن معمولی است: یک دست از سه کارت هم رتبه، اما متفاوت از کارت رو شده‌ (به عنوان مثال، سه شاه زمانی که یک 9 رو شده‌ باشد). اگر بیش از یک بازیکن برلن داشته باشند، کسی برنده می‌شود که برلنی با ارزش بالاتر را در اختیار دارد. کارت‌ها به ترتیب نزولی به صورت A، K، Q، 9، 8 رتبه بندی می‌شوند.

اگر هیچ کس برلن کاره، یا برلن نداشته باشد، دست برنده به شرح زیر تعیین می‌شود.

دست‌های چهار بازیکن رو شده‌ و در معرض دید قرار می‌گیرند. مجموع امتیازهای نشان ‌داده ‌شده در هر خال با استفاده از مقادیر آس=11، شاه=10، بی بی=10، 9=9 و 8=8 شمارش می‌شوند. خال برنده، خالی است که بیشترین امتیاز را نشان می‌دهد. دست برنده، دستی است که بالاترین کارت آن خال را توسط بازیکنی که فولد نکرده است به همراه داشته باشد.

زمانی که دو یا چند کارت هم ارزش ظاهر می‌شوند، کمی دقت لازم است. در این مرحله باید مشخص شود که خال‌های مشابه متعلق به کدام بازیکنان است. جدا از بازیکنانی که فولد کرده‌اند، صاحب یک خال بازیکن باقی مانده‌ای است که بالاترین کارت از آن را در اختیار دارد. بازیکن برنده اولین بازیکن باقی‌مانده در خلاف جهت عقربه‌های ساعت خواهد بود که از سمت راست دیلر شروع می‌کند؛ کسی که صاحب یکی از خال‌هایی است که بیشترین امتیاز را به دست می‌آورد.

مثال

بازیکن D دیلر است و بقیه به ترتیب A، B، C هستند. کارت برگردانده‌ شده‌ آس دل است.

• بازیکن A: آس خشت، 9 گشنیز، 8 دل (فولد شده‌)
• بازیکن‌ B: بی بی دل، آس گشنیز، 8 گشنیز
• بازیکن C: شاه خشت، بی بی خشت، آس پیک
• بازیکن D: شاه دل، 8 خشت، بی بی پیک (فولد شده)

دل‌ها و خشت‌ها هر کدام 39 امتیاز دارند. اگر A در بازی می‌ماند، خشت برنده می‌شد. اما طبق این وضعیت، B به علت داشتن خال دل برنده خواهد بود.

رونمایی و پرداخت

هنگامی که مسابقه ای برگزار می‌شود، همه بازیکنان، از جمله کسانی که از شرط بندی خارج شده‌‌اند، کارت های خود را نشان می‌دهند و دست برنده (در بین بازیکنانی که از بازی خارج نشده اند) با توجه به رتبه بندی دست ها مشخص می شود. برنده محتویات پات را جمع آوری می کند. علاوه بر این، هر کسی که برلن کاره داشته باشد، از هر رقیب، از جمله کسانی که از شرط ‌بندی خارج شده‌اند، دو چیپ دریافت می‌کند. هر کسی که هم که برلن معمولی داشته باشد، از سمت هر رقیب، از جمله کسانی که خارج شده‌اند، یک چیپ دریافت می‌کند. اگر دو بازیکن برلن معمولی داشته باشند، مجبور نیستند به یکدیگر پول پرداخت کنند. یا این حال برلن با رتبه بالاتر، در زمان تصمیم گیری در مورد برنده شدن پات، بازیکن پایین‌تر را شکست می‌دهد.

هنگامی که پات به دلیل تمام شدن چیپ‌های یک بازیکن در طول شرط بندی تقسیم می‌شود، اولین بخش از آن در بین همه بازیکنانی که از بازی خارج نشده‌اند، از جمله بازیکنی که تمام چیپ‌های خود را شرط بندی کرده است، تقسیم و تسویه می‌شود. خال برنده با پات اول تعیین می شود: وقتی بازیکنانی که در پات دوم مشارکت کرده‌اند برای آن وارد رقابت شوند، برنده (در غیاب برلن‌ها) کسی است که بالاترین کارت این خال برنده را در اختیار داشته باشد.

انواع

در کتاب‌ها در رابطه با انواع مختلفی از این بازی توضیح داده‌ شاده است. به عنوان مثال در یکی از نسخه‌ها مقدار چیپ‌هایی که هر بازیکن با آن بازی را شروع می‌کند و میزانی که قبل از هر شرط بندی بر سر ان توافق می‌شود با نسخه بالا تفاوت دارد.

برلن د میستیگری (Brelan de Mistigri) دربرگیرنده بی بی گشنیز با دو کارت هم ارزش و هم رنگ است. به عنوان مثال: بی بی گشنیز – 9 دل و 9 خشت.

این ترکیب سه کارته رتبه‌ای پایین‌تر از برلن معمولی دارد، اما از دستی با امتیاز بالا دارای ارزش بیشتری است. در برخی از نسخه‌ها که توسط بازیکنان پذیرنده ریسک انجام می‌شود، برلن به رسمیت شناخته نمی‌شود و دستی با امتیاز بیشتر همیشه برنده است.