شرط بندی در پوکر چگونه است؟ راهنمای جامع

در بازی پوکر، بازی عمدتا بر روی شرط بندی متمرکز است. به این ترتیب، روش‌هایی برای سرعت بخشیدن به بازی، کاهش سردرگمی و افزایش امنیت در هنگام بازی تهیه شده است. بازی‌های مختلف با استفاده از انواع شرط بندی انجام می‌شود و تفاوت‌های کوچکی در قوانین کازینوهای مختلف وجود دارد. با این حال، در بیشتر موارد قوانین زیر توسط اکثر بازیکنان پوکر رعایت می‌شود. برای آشنایی کامل با قوانین شرط بندی در بازی پوکر همراه ادامه این مقاله از بیوکازینو باشید.

راه و روش

بازیکنان در یک بازی پوکر به نوبت و در جهت عقربه‌های ساعت بازی می‌کنند. عملکرد خارج از نوبت بازی می‌تواند بر سایر بازیکنان تأثیر منفی بگذارد. هنگامی که نوبت به یک بازیکن می‌رسد، اولین اظهارات شفاهی یا اقدامی که انجام می‌دهد او را  مجبور به انتخاب عمل خود در بازی می‌کند. این قاعده مانع از تغییر عملکرد بازیکن بعد از مشاهده واکنش سایر بازیکنان نسبت به اقدامات اولیه و شفاهی آن‌ها می‌شود. تا وقتی اولین شرط بندی انجام شود، هر بازیکن به نوبه خود می‌تواند چند عمل مختلف انجام دهد.

” چک ” کند، یعنی تصمیم بگیرد شرط بندی نکند. ” اوپن ” کند، که به معنی قرار دادن شرط اول است. پس از اولین شرط بندی، هر بازیکن ممکن است ” فولد ” کند. فولد کردن یعنی انصراف از بازی و از دست دادن شرط بندی‌هایی که تا به حال انجام شده‌اند. ” کال ” کردن هم به معنای این است که شرط بندی خود را مطابق با بالاترین شرط فعلی انجام می‌دهد. وی همچنین می‌تواند ” ریز ” کند که به معنی افزایش بالاترین شرط قبلی است.

یک بازیکن با واگذاری کارت‌های خود فولد می‌کند. برخی از بازی‌ها ممکن است قوانین خاصی در مورد نحوه فولد کردن داشته باشند. به عنوان مثال در استاد (Stud) پوکر باید ورق‌های خود را به سمت پایین بچرخانید.

یک بازیکن می‌تواند با ضربه زدن به میز یا انجام هر حرکت مشابه چک کند. تمام شرط بندی‌های دیگر با قرار دادن چیپ در مقابل بازیکن انجام می‌شود. چیپ نباید مستقیماً در پات گذاشته شود.” اسپلش ” کردن پات، دیگر بازیکنان را از بررسی میزان شرط باز می‌دارد.

ترتیب شرط بندی

به طور کلی، بازیکن سمت چپ دیلر اولین شرط را قرار می‌دهد. باقی شرط بندی نیز در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود. اگر بازیکنی قبلاٌ فولد کرده باشد، شرط بندی به بازیکن بعدی محول می‌شود. در بازی‌های دارای بلایند، اولین دور شرط بندی با بازیکن سمت چپ بلایندها شروع می‌شود. در بازی‌های استاد، بازی با نشان دادن قوی ترین کارت‌ها توسط بازیکنان شروع می‌شود. سپس در جهت عقربه‌های ساعت حرکت می‌کند. در صورت وجود ” برینگ این ” یا شرط اجباری، اولین دور شرط بندی با بازیکنی شروع می‌شود که برینگ این را وارد می‌کند.

چک (Check)

اگر هنوز هیچ کس اوپن نکرده است، بازیکن می‌تواند پاس داده یا چک کند. این عمل درواقع معادل شرط بندی صفر است. یا این که در واقع شرط فعلی را به عنوان صفر کال می‌کند. هنگام چک کردن، بازیکن از شرط بندی خودداری می‌کند. این نشان می‌دهد که آن‌ها نمی‌خواهند اوپن توسط آن‌ها انجام شود. اما مایلند کارت‌های خود را حفظ کرده و در صورت اوپن حریف حق کال یا ریز مجدد را در همان دور حفظ کنند. در بازی‌هایی که با بلایند انجام می‌شوند، بازیکنان ممکن است در دور ابتدایی بازی چک نکنند زیرا بلایندها شرط بندی مستقیم هستند و باید کال یا ریز شوند تا در دست باقی بمانند.

بازیکنی که بزرگترین بلایند را بر گردن دارد، حق دارد در دور اول ریز کند. این کار آپشن نامیده می‌شود. در صورت عدم ریز اگر بازیکن دیگر هم از ریز خودداری کنند، به آن چک کردن آپشن گفته می‌شود. اگر همه بازیکنان چک کنند، دور شرط بندی بدون آن که پول اضافی در پات گذاشته شود به پایان می‌رسد. اغلب به این دور، دور رایگان یا کارت رایگان می‌گویند.

یک روش معمول برای نشان دادن چک این است که روی میز ضربه بزنید. شما با مشت، انگشتان دست، دست باز یا انگشتان اشاره می‌توانید این کار را انجام دهید.

اوپن کردن، شرط بندی کردن و ریز کردن (Open, Bet, Raise)

در هر دور شرط بندی که نوبت به یک بازیکن برسد و بازی اوپن نشده باشد، وی می‌تواند با تعیین میزان چیپ اقدام به شروع یک دور شرط بندی کند. عمل انجام اولین شرط داوطلبانه در یک دور شرط بندی اوپن کردن نامیده می‌شود. اولین دور شرط بندی اوپن کردن پات نیز نامیده می‌شود.

در انواع شرط بندی که بلایند در آن‌ها رایج است، شرط‌های بلایند اولین دور شرط بندی را اوپن ​​می‌کنند. سپس سایر بازیکنان شرط ” بلایند بزرگ ” را کال و یا ریز می‌کنند. برخی از تغییرات پوکر قوانین خاصی در مورد اوپن کردن یک دور دارند که ممکن است در شرط بندی‌های دیگر اعمال نشود. مثلاٌ، یک بازی ممکن است دارای ساختار شرط بندی باشد که مقادیر مجاز متفاوتی برای اوپن کردن نسبت به سایر شرط‌ها مشخص می‌کند. همچنین ممکن است لازم باشد بازیکنان کارت‌های خاصی مانند ” جک ” یا ” بتر ” را برای اوپن کردن نیاز داشته باشند.

در صورتی که دیلر کارت (ترن) نوبت را زود افشا کند، در ریور (دور آخر شرط بندی) کارت‌ها رو به پایین قرار می‌گیرند. سپس کارت ترن نمایان شده مجدداً در دست بر می‌خورد و ترن بدون کارت برن (سوخته) بازی می‌شود. کارت برن شده کارتی است که از دستی که هنوز پخش نشده جدا شده و نمایش داده می‌شود. در صورتی که ریور زودتر از موقع در معرض دید بازیکنان قرار گیرد، به سادگی مجدداٌ به دست منتقل می‌شود و دست ریور جدیدی آغاز می‌شود.

پاتی که چیپ‌ها در آن قرار می‌گیرند معمولاٌ در وسط میز قرار داده می‌شود. به طور معمول، بازیکن با قرار دادن چیپ‌هایی که می‌خواهند شرط بندی کند در پات، شروع به قمار می‌کند. در شرایط عادی، همه بازیکنان دیگر که هنوز در پات هستند اگر مایل به ماندن در بازی باشند باید کل مبلغ شرط را کال یا ریز کنند. تنها استثنائاتی که وجود دارد این است که پول کافی برای کال با کل مبلغ شرط باقی نمانده باشد. در این صورت آن‌ها می‌توانند یا با باقی مانده پول خود کال کنند که به آن ” آل-این ” گفته می‌شود یا فولد کنند. دیگر استثنا زمانی است که بازیکن قبلاٌ آل-این کرده باشد.

ریز یعنی افزایش اندازه شرط موجود در همان دور شرط بندی. به عمل بازیکنی که دومین دور (بدون احتساب اوپن) یا ریز بعدی یک دور شرط بندی را انجام می‌دهد، ” ری-ریز ” گفته می‌شود. به عمل بازیکنی که پس از چک قبلی در همان دور شرط بندی، ریز کند، ” چک-ریز ” گفته می‌شود. مجموع شرط اولیه در اوپن و همه ریزها، مبلغی است که همه بازیکنان حاضر در دست باید کال کنند تا واجد شرایط برای برنده شدن پات باقی بمانند. البته رعایت قوانین مربوط به جدول شرط بندی که در پاراگراف قبلی توضیح داده شد، الزامی است.

” بلوف ” زمانی است که بازیکن شرط بندی یا ریز می‌کند اما به احتمال زیاد بهترین دست را در اختیار ندارد. این کار اغلب به این امید انجام می‌شود که (حریف) دست‌های متوسط ​​داشته باشد یا دست‌های قوی‌تر را فولد کند. وقتی بازیکنی شرط بندی می‌کند یا با دست ضعیفی که می‌تواند در دور بعدی شرط بندی بهبود یابد شرط بندی یا ریز می‌کند، شرط یا ریز به عنوان ” نیمه بلوف ” طبقه بندی می‌شود. از طرف دیگر، شرط بندی توسط بازیکنی که امیدوار است یا انتظار دارد با دست‌های ضعیف تر از خود کال شود، به عنوان ” شرط با ارزش ” طبقه بندی می‌شود.

در بازی‌های بدون محدودیت و محدودیت پات حداقل مبلغی وجود دارد که برای اوپن کردن بازی باید شرط بندی شود. در بازی با بلایند، این مقدار معمولاً به اندازه بیگ بلایند است. قوانین مدرن پوکر ایجاب می‌کند که ریز باید حداقل برابر میزان شرط یا ریز قبلی باشد. به عنوان مثال، اگر یک حریف 5 دلار شرط بندی کند، یک بازیکن باید حداقل 5 دلار دیگر ریز کند. در واقع او نمی‌تواند فقط 2 دلار ریز کند. اگر یک بازیکن شرط بندی 5 دلار را 7 دلار (در مجموع 12 دلار) ریز کند، ریز مجدد بعدی باید حداقل 7 دلار دیگر (ریز قبلی) بیشتر از 12 دلار (در مجموع حداقل 19 دلار) باشد.

هدف اصلی از قانون حداقل ریز اجتناب از تاخیر بازی ناشی از افزایش ” نوسنس ” (افزایش ناچیز شرط‌های بزرگ) است. مانند 1 دلار اضافی نسبت به شرط فعلی 50 دلار، که تأثیر کمی بر بازی دارد. اما زمان بر است و تمام بازیکنان باید آن را کال کنند. این قانون می‌تواند با قوانین جدول شرط بندی نقض شود. به طوری که یک بازیکن می‌تواند در صورتی که 2 دلار کل پول باقی مانده او باشد شرط 5 دلاری را تنها 2 دلار افزایش دهد. در بازی‌های بدون محدودیت و محدودیت پات، بازیکن می‌تواند در یک مرحله شرط بندی با قرار دادن هر تعداد چیپ در پات بدون اعلام شفاهی اوپن کند.

همچنین او ممکن است دو یا چند چیپ با ارزش کافی برای ریز شرط به مقدار زیاد یا ریز بدون بیان شفاهی، در پات قرار دهد. در این صورت مبلغ کامل قرار داده شده در پات مبلغ شرط یا ریز خواهد بود. گاهی اوقات، یک بازیکن چیپ کافی در مقادیر کوچکتر برای شرط بندی یا ریز به اندازه دلخواه ندارد.

برای مثال یک بازیکن ممکن است  25 چیپ داشته باشد. اما چیپ‌های 1 و 5 دلاری نداشته باشد. اگر پات در حال حاضر 70 دلار باشد و بازیکن می‌خواهد با شرط بندی نصف پات شروع کند، 35 دلار نیاز دارد. در این گونه موارد به جای کند کردن بازی، با درخواست از دیلر یا بازیکن دیگر برای گرفتن “چنج”، یک بازیکن می‌تواند به طور شفاهی مبلغ شرط بندی خود را هنگام قرار دادن چیپ(های) با ارزش کافی در پات اعلام کند. در صورت لزوم هرگونه ” چنج ” توسط دیلر به آن‌ها بازگردانده می‌شود.

همچنین، در بازی‌های بدون محدودیت و محدودیت پات، ریز به صورت افزایش تا X دلار یا افزایش به X دلار است. برای مثال، فرض کنید آلیس با شرط بندی 5 دلار اوپن می‌کند. اگر دیان بعدتر اعلام کند ” من 15 دلار ریز می‌کنم ” ، 15 دلار بیشتر از شرط اولیه 5 دلار، مبلغ کل شرط 20 دلار را ریز می‌کند. از سوی دیگر، اگر دیان بعداً اعلام کند ” من به 15 دلار ریز می‌کنم ” ، تنها 10 دلار روی کل شرط و به مبلغ 15 دلار ریز می‌کند. امروزه اکثر کازینوهای عمومی ترجیح می‌دهند بازیکنان از میزان استاندارد ریز در مقایسه با ریز به مقدار استاندارد استفاده کنند. در صورت وجود هرگونه ابهام در عملکرد لفظی بازیکن هنگام ریز، وی معمولاً ملزم به ریز مبلغ اعلام شده می‌شود.

به عنوان مثال، اگر آلیس با شرط بندی 5 دلار اوپن کند و دیان متعاقباً اعلام کند که قصد دارد ریزی 15 دلاری انجام دهد در حالی که 20 دلار در پات قرار می‌دهد، در اکثر کازینوها دیان مبلغ کل شرط 15 دلار شرط می‌بندد و 5 دلار مازاد به او بازگشت داده می‌شود.

در بازی‌های با محدودیت ثابت، اندازه شرط و ریز توسط مقدار شرط مشخص شده تعیین می‌شود. به عنوان مثال، در محدوده ثابت 3/6 دلار هولدم فیکسد لیمیت، در دو دور اول، شرط بندی (پری فلاپ فلاپ) 3 دلار است. شرط آغازین پس از فلاپ باید 3 دلار باشد. همه ریزها نیز باید 3 دلار باشند. برای دو دور شرط بندی آخر (ترن و ریور) شرط آغازین باید 6 دلار باشد و همه ریزها باید 6 دلار باشند. در بازی‌های بدون محدودیت و محدودیت‌های پات، این مبالغ می‌توانند با قوانین جدول شرط بندی نقض شوند. بنابراین به عنوان مثال، در 3/6 دلار دلار فیکسد لیمیت هولدم، بازیکن می‌تواند در صورتی که باقی مانده پول او همین مقدار باشد، در هر بار فقط 2 دلار شرط بندی یا ریز یا کال کند.

در بازی‌های فیکسد لیمیت و اسپرد لیمیت، بیشتر کازینوها تعداد کل ریزهای مجاز در یک دور شرط بندی را تعیین می‌کنند. این عدد معمولاً بدون احتساب شرط اولیه سه یا چهار است. به عنوان مثال، در یک کازینو با قانون سه ریز، اگر یک بازیکن شرط بندی را با 5 دلار آغاز کند، نفر بعدی 5 دلار ریز می‌کند و آن را 10 دلار افزایش می‌دهد. بازیکن سوم 5 دلار دیگر ریز می‌کند و بازیکن چهارم دوباره 5 دلار ریز می‌کند و شرط فعلی را 20 دلار می‌کند.

شرط بندی در آن نقطه محدود می‌شود و هیچ ریز دیگری فراتر از سطح 20 دلار در آن دور مجاز نخواهد بود. متوقف کردن این قاعده زمانی معمول است که فقط دو بازیکن در دور شرط بندی حضور داشته باشند که به آن هدز آپ گفته می‌شود. دلیل این تغییر قانون این است که هر یک از بازیکنان می‌توانند در صورت تمایل آخرین ریز را کال کنند. بازی‌های با محدودیت پات و بدون محدودیت، در تعداد ریزها محدودیتی ندارند.

اگر به دلیل اوپن کردن یا ریز، مبلغ شرطی وجود دارد که بازیکن پرداخت نکرده است، باید با این مبلغ یا بیشتر را شرط بندی کند یا این که فولد کند.

بازیکن نمی‌تواند از شرط صرف نظر کند یا مبلغ کمتری را کال کند. به استثنا مواردی که در قوانین جدول شرط بندی اعمال شود و قوانین قبلی را نقض کند.

کال (Call)

کال کردن به معنی شرط بندی برابر با شرط  یا ریز موجود است. یک دور شرط بندی زمانی که تمام بازیکنان فعال به یک میزان یکسان شرط بسته یا همگی در برابر یک ریز فولد کرده باشند، تمام می‌شود. اگر هیچ حریفی شرط یا ریز یک بازیکن را کال نکند، آن بازیکن کل مبلغ پات را برنده می‌شود. کال‌های دوم و بعدی یک شرط مشخص گاهی ” آورکال ” نامیده می‌شوند. این اصطلاح گاهی نیز برای توصیف کال توسط بازیکنی که قبلاٌ برای این دور پول خود را در پات گذاشته باشد، استفاده می‌شود.

” کلد کال ” زمانی اتفاق می‌افتد که بازیکن بدون قرار دادن پول خود در پات اقدام به کال کند. برای مثال ممکن است در یک دور شرط بندی آلیس شرط ببندد، دایان ریز کند و کارول نیز کال کند. در این صورت گفته می‌شود کارول هر دو شرط را کلد کال کرده است. بازیکنی که بدون ریز با داشتن یک دست قدرتمند کال کند، کال آرام یا اسموث کال یا فلت کال کرده است که نوعی بازی آرام است.

کال کردن در شرایطی که بازیکنی فکر کند بهترین دست را ندارد کال گریان یا کرایینگ کال نامیده می‌شود. کال کردن زمانی که بازیکنی دست نسبتاٌ ضعیف دارد اما احساس می‌کند حریف او بلوف می‌زند کال قهرمانانه یا هیرو کال نامیده می‌شود. کال کردن یک شرط پیش از دور آخر شرط بندی با قصد بلوف زدن در دور آخر فلوت نامیده می‌شود. در کازینوهای عمومی، قرار دادن یک چیپ با هر ارزشی در پات که مقدار آن برای کال یک شرط یا ریز بزرگ کافی باشد، اگر به صورت ضمنی خلاف آن گفته نشود به معنی کال کردن خواهد بود. در صورت لزوم باقی مانده آن چیپ در پایان دور شرط بندی به بازیکن عودت داده می‌شود.

این اتفاق اگر بتواند به راحتی انجام شود زودتر هم می‌تواند روی دهد. ممکن است هنگامی که نوبت بازی بازیکن است، او یک چیپ با ارزش بیش از مقدار لازم در پات داشته باشد که باقی آن را دریافت نکرده است. در این صورت اگر ارزش چیپ برای کال یا ریز یک شرط بزرگ کافی باشد، بازیکن می‌تواند با زدن به میز چک کردن خود را اعلام کند.

درقمارخانه‌های بازی‌های کارتی و کازینوهایی که اظهارات شفاهی لازم الاجرا هستند ، گفتن کلمه کال چنین اعلانی است. دذ قمارخانه‌ها، گفتن ” من کال می‌کنم و 100 دلار ریز می‌کنم  “، استرینگ بت ” تماس با یک حرکت و افزایش بعد با حرکت دیگر ” محسوب می‌شود و مجاز نیست. گفتن ” من کال می‌کنم ” بازیکن را متعهد به عمل کال می‌کند و این تعهد فقط کال را در بر می‌گیرد. توجه داشته باشید که فعل ” دیدن ” (See) اغلب می‌تواند به جای ” کال ” استفاده شود. ” دیان شرط کارول را دید “. اگرچه در این مورد می‌توان بازیکن شرط بندی کننده را به عنوان فاعل به کار برد. ” من شرط تو را دیدم ” به معنی ” من کال می‌کنم ” است. با این حال، اصطلاحاتی مانند ” نظارت کردن ” و ”  Cold Seeing” قابل قبول نیستند.

فولد کردن

فولد کردن به معنای انداختن کارت‌های دست و بی میلی به پات فعلی بازی است. بازیکن فولد کرده دیگر مجبور به شرط بندی نیست اما دیگر شانسی برای برنده شدن این دست هم ندارد. فولد کردن می‌تواند به صورت شفاهی یا با قرار دادن رو به پایین کارت‌ها بر روی کارت‌های دیگر خارج از بازی اعلام شود. با این کارت‌ها ماک (muck) گفته می‌شود. راه دیگر گذاشتن کارت‌ها در داخل پات است که چندان معمول نیست. به همین دلیل به آن ماکینگ نیز گفته می‌شود.

در پوکر استاد که در ایالات متحده بازی می‌شود سیگنال مرسوم فولد کردن برگرداندن همه کارت‌های شخص به صورت رو به پایین روی میز است. هنگامی که یک فرد به صورت ضمنی یا عملی فولد می‌کند، نمی‌تواند دوباره وارد دست شود. در کازینوهای انگلستان، یک بازیکن با دادن کارت‌های خود به دیلر کازینو فولد کردن خود را اعلام می‌کند. او نیز کارت‌ها را رو به بالا قرار داده و پخش می‌کند. دلیل این کار این است تا بازیکنان دیگر قبل از ماک کردن آن‌ها را ببینند.

آداب بازی

عمل و شرط بندی

هنگام شرکت در بازی، از بازیکن انتظار می‌رود که عمل شرط بندی را پیگیری کند. ندانستن میزان مورد نیاز برای کال، که شرط بازیکن نامیده می‌شود، گاه به گاه اتفاق می‌افتد. اما وقوع متعدد آن سرعت بازی را کند می‌کند و هیجان بازی را کم می‌کند. ممکن است مسئولیت ردیابی مبلغ شرط فعلی به دیلر واگذار شود. از این رو هر بازیکن تا این قسمت بازی تنها باید سهم خود را در صورت لزوم کسر کند.

برای کمک به بازیکنان در ردیابی شرط‌ها و اطمینان از این‌که همه بازیکنان مبلغ درستی را شرط بندی کرده‌اند روشی وجود دارد. بازیکنان مبلغی را که در دور فعلی شرط بندی کرده‌اند در مقابل خود قرار می‌دهند. برای پایان هر دور شرط بندی عبارت رایج ” پات خوب ” است. بازیکنان پول‌های خود را به سمت پات هل می‌دهند یا دیلر آن‌ها را در پات جمع می‌کند. پرتاب چیپ‌ها به طور مستقیم در پات به اسپلشینگ دِ پات (Splashing the pot) معروف است.

این عمل در نمایش پوکر در فیلم و تلویزیون رایج است. با این وجود در واقعیت این کار باعث سردرگمی در میزان ریز می‌شود. از این کار می‌توان از برای مخفی کردن مقدار واقعی شرط استفاده کرد. به همین ترتیب، افزایش استرینگ ریز یا عمل ریز ابتدا با قرار دادن چیپ‌ها برای کال و سپس افزودن چیپ‌ها برای ریز کردن باعث ایجاد سردرگمی در مقدار شرط می‌شود. هر دو اقدام به طور کلی در کازینوها ممنوع هستند و در سایر بازی‌های نقدی توصیه نمی‌شوند.

بازی خارج از نوبت

انجام اکثر اعمال بازی (کال، ریز یا فولد کردن) خارج از نوبت  ممنوع است. یعنی هنگامی که بازیکنان سمت راست شخص هنوز در مورد عملکرد خود تصمیم نگرفته این کارها به دلایل مختلف نادرست تلقی می‌شوند. از آن‌جایی که اقدامات هر بازیکن اطلاعاتی را به سایر بازیکنان می‌دهد، اقدام خارج از نوبت به نوبه خود اطلاعاتی را در اختیار دیگران قرار می‌دهد که به طور معمول به ضرر بازیکنانی است که قبلاً بازی کرده‌اند. به عنوان مثال، فرض کنید بازیکن A با سه بازیکن در حال بازی است. دست او ضعیف است اما تصمیم می‌گیرد با یک شرط بزرگ شروع به بلوف کند.

سپس بازیکن C در حالی که بازیکن B تصمیم خود را می‌گیرد از نوبت خارج شده و بازی می‌کند. بازیکن B اکنون می‌داند که اگر آن‌ها فولد کنند، A پات را به دست می‌آورد؛ وی همچنین می‌داند که اگر آن‌ها کال کنند نمی‌توان دوباره ریز کرد. این ممکن است بازیکن B را در صورتی که دراوینگ هد خوبی داشته باشد، ترغیب به کال کند که به ضرر بازیکن A است. ” دراوینگ هند” (Drawing Hand) دستی که در حال حاضر هیچ ارزشی ندارد اما شانس خوبی برای پیشرفت چشمگیر در دورهای بعدی دارد.

کال یا ریز خارج از نوبت ممنوع است. این عمل نیز اطلاعات بازی را زودتر به دیگر بازیکنان می‌دهد. به علاوه این کار به این معنی است که مقدارشرط همه بازیکنانی که قبل از بازیکن خارج از نوبت کال کرده‌اند از مقدار شرط او تجاوز نمی‌کنند. ممکن است این‌طور نباشد. این کار باعث ‌شود بازیکن برای پوشش ریزهای قبلی دو بار شرط بندی کند که باعث سردرگمی می‌شود.

کارت‌ها

بازیکنان در تلاش هستند تا با چرخادن کارت‌هایشان، امکان دیده شدن دست‌هایشان را توسط بازیکنان دیگر به حداقل برسانند.  بازیکنان به هیچ وجه ملزم به نشان دادن کارت‌های خود در هنگام فولد کردن نیستند. نشان دادن کارت‌ها هنگامی که تمام بازیکنان دیگر فولد داده‌ باشند هم ضرورتی ندارد. این کار فقط در مرحله نمایش (show) دادن کارت‌ها امری واجب است.

بسیاری از کازینوها و اتاق‌های بازی‌های کارتی عمومی، توسط دیلر از بازیکنان می‌خواهند که از دستان خود محافظت کنند. این اتفاق از دو طریق صورت می‌گیرد. یا با نگه داشتن کارت‌ها در دست صورت و یا این که اگر کارت‌ها روی میز باشند با قرار دادن یک شی یا چیپ بر روی آن‌ها که از نمایان شدنشان جلوگیری می‌شود. دست‌های محافظت نشده در چنین شرایطی عموماً به صورت دستی فولد شده در نظر گرفته می‌شوند. هنگامی که نوبت به بازیکنی که کارت‌هایش لو رفته است می‌رسد، کارت‌های وی توسط دیلر به عنوان کارت سوخته اعلام می‌شوند. رخ دادن چنین اتفاقی در بازی ممکن است جنجال ایجاد کرده و به ندرت در بازی‌های خصوصی انجام می‌شود.

به طور کلی سبک بازی تعیین کننده این است که آیا بازیکنان باید کارت‌های خود را رو به پایین بر روی میز قرار دهند یا باید آن‌ها را در دستانشان نگه دارند. نگه داشتن کارت‌های “سوراخ” (hole) که قرار است دیده نشوند در دست، به بازیکنان اجازه می‌دهد تا آن‌ها را سریع‌تر مشاهده کنند. در نتیجه سرعت بازی را افزایش می‌دهند. با این حال، تماشاچیانی که از بالا در حال تماشای بازی هستند می‌توانند حتی به صورت غیر عمد بازیکنان دیگر را از ارزش دست این بازیکن مطلع سازند. بازیکنان ناآگاه ممکن است دست خود را طوری بگیرند که فردی کنجکاو در صندلی مجاور هم بتواند به سرعت به کارت‌هایشان نگاهی بیندازد.

بازیکنانی که عینک می‌زنند هم با توجه به نور و زاویه کارت‌ها ممکن است به صورت ناخواسته منجر به دیده شدن بازتاب تصویر کارت‌هایشان در عینکشان بشوند. بنابراین، در اکثر بازی‌های مختلف پوکر، که شامل ترکیبی از کارت‌های رو به بالا و رو به پایین است، روش استاندارد این است که کارت‌های سوراخ را رو به پایین بر روی میز نگه دارید، مگر زمانی که نوبت به شما برسد. در انواع مختلف بازی‌های استاد و بازی با کارت مشترک، بازی به چنین صورتی انجام می‌شود. در دراو 5 کارته معمولاً کارت‌ها در طول بازی در دستان بازیکنان نگه داشته می‌شوند.

پول نقد و چیپ‌ها

چیپ‌ها در انواع مختلف بازی موجود هستند. ایجاد تغییر در پات در اکثر بازی‌ها مجاز است. برای جلوگیری از سردرگمی، بازیکن باید ابتدا قصد خود را اعلام کند. سپس، در صورت اوپن یا کلد کال کردن، بازیکن می‌تواند قبل از قرار دادن شرط خود، یک چیپ بزرگ را با مقدار معادل کامل آن در خارج از پات عوض کند. اگر آور کال می‌کند می‌تواند چیپ را بگذارد واعلام کند که کال می‌کند یا مبلغ کمتری ریز می‌کند. وی سپس باقی پول را از شرط خود برای  آن دور حذف می‌کند. ممکن است بازیکنی در هنگام رویارویی با یک شرط، یک چیپ بزرگ را بدون بیان صریح در پات قرار دهد. این عمل به طور خودکار صرف نظر از مقدار چیپ یک کال تلقی می‌شود؛ در غیر این صورت واجد شرایط ریز است.

در بیشتر کازینوها، بازیکنان پس از قرار دادن چیپ‌های خود در پات، حق دست زدن به آن را ندارند؛ هرچند ممکن است بازیکنی شرط قبلی خود را در دور فعلی به منظور درخواست ریز یا ریز مجدد خارج کند. در این صورت به بازیکن اجازه انجام این کار داده ‌می‌شود. در غیر این صورت، انتظار می‌رود که دیلر در صورت لزوم خرده چیپ‌های لازم را پخش کند.

 هنگامی که بازیکنی می‌بیند که ارزش چیپ‌های استفاده‌ نشده‌ او در حال کم شدن است در صورت امکان خرد کردن چیپ، باید این کار را بین دو دست انجام دهد. دیلر در اکثر کازینوها یک بانک چیپ دارد و معمولاً می‌تواند بقیه پول لازم برای چیپ‌ها را فراهم کند.‌در بازی‌های غیر رسمی، بازیکنان می‌توانند با یکدیگر یا با چیپ‌های بلااستفاده خرده چیپ‌های لازم را فراهم کنند. این کار می‌‌تواند در حالی که بازیکنان برای شرط بندی خرده چیپ‌های لازم ر محاسبه می‌کنند از تاخیر در بازی جلوگیری کند.

کازینوها عموماً  از این عمل استقبال نمی‌کنند یا به طور کامل چنین شیوه‌هایی را ممنوع می‌کنند تا از ” رتول کردن ” (Ratholing) بازیکنان جلوگیری کنند. رتول کردن برداشتن و حفظ بخشی از شرط‌ها برای استفاده شخصی است. کازینوها با این کار از دور زدن محدودیت خرید نیز جلوگیری می‌کنند. به طور مشابه، خرید مبلغ اضافی باید بین دست‌ها یا حداقل، پس از فولد یک بازیکن در طول دست فعلی انجام شود. بازیکنان اجازه ندارند در طول یک دست به پول خود اضافه کنند. اگر انتظار نمی‌رود بای-این توسط دیلر انجام شود، ممکن است دو یا سه دست طول بکشد تا یک بازیکن پول بیشتری روی میز بیاورد.

طبق توضیحات زیر، برخی از کازینوها این مشکل را تا حدی کاهش داده‌اند. آن‌ها اجازه‌ می‌دهند پول نقد به طور موقت وارد بازی شود. در همین حین کارکنان نیز چیپ‌های مربوط را جمع‌آوری می‌کنند. بازیکنانی که مایلند همیشه با محدودیت حداقلی خرید بازی کنند، اغلب چیپ‌های اضافی را در جیب خود حمل می‌کنند تا هر زمان که یک پات را از دست می‌دهند، بدون ناراحتی از دیلر یا به تاخیر انداختن بازی، به سرعت مبلغ اضافی را شارژ کنند.

خرید چیپ‌ توسط بازیکنان به صورت مستقیم از دیلر روش راحتی به نظر می‌رسد و می‌تواند بازیکنان را از فراتر رفتن از محدودیت خرید باز دارد. با این وجود بسیاری از بازیکنان از این روش خوششان نمی‌آید زیرا بازی را کند می‌کند. به خصوص اگر دیلر مجبور باشد تعداد زیادی چیپ‌ با ارزش پایین را بشمارد. به علاوه در بسیاری از حوزه‌های قضایی تأیید همه این خریدها یا حداقل همه معاملات بزرگتر الزامی‌ است. در درجه اول برای اطمینان از صحت و دقت معاملات، آ‌ن‌ها باید توسط سرپرست یا سایر کارکنان تایید شوند که به طور بالقوه باعث تاخیر بیشتر در بازی می‌شود. برای سرعت بخشیدن به بازی و در صورت تمدید، افزایش تعداد دست‌های دریافت شده و ریک (Rake) بیشتر کازینو راه دیگری وجود دارد. بسیاری از کازینوها بازیکنان را ملزم به خرید چیپ از صندوق‌دار می‌کنند. برای کمک به بازیکنان، برخی از موسسات از چیپ‌ رانر استفاده می‌کنند.

چیپ‌ رانر شخصی است که پول و چیپ‌ها را بین میزها و صندوق‌دار جابه‌جا می‌کند. بسیاری از کازینوها دارای یک ایستگاه صندوق مخصوص هستند که در داخل یا نزدیکی اتاق پوکر واقع شده است. اگرچه در برخی معمولاً مکان‌های کوچکتر، اتاق صندوق‌دار که معاملات دیگر را انجام می‌دهد، خریدهای مربوط به پوکر را نیز انجام می‌دهد. علاوه بر این، اگر کازینو از چیپ‌های مشابه برای بازی‌های دیگر استفاده می‌کند، اغلب می‌توان چیپ‌هایی از این بازی‌های مختلف را به میز پوکر آورد. لمس چیپ‌های بازیکن دیگر بدون اجازه، نقض جدی قوانین است و می‌تواند باعث شود بازیکن از کازینو اخراج شود.

در اکثر مسابقات و بسیاری از بازی‌های نقدی بازیکنان باید چیپ‌های بزرگ‌تر را در جلو یعنی نزدیک به مرکز میز یا نزدیک به پات و چیپ‌های با ارزش کمتر را نزدیک‌تر به خود قرار دهند. در غیر این صورت باید چیپ‌ها حداقل به گونه‌ای چیده شوند که بتوانند به راحتی توسط همه بازیکنان دیده شوند. این قانون برای جلوگیری از تلاش برای پنهان کردن پول بازیکنان استفاده می‌شود. برخی از کازینوها پخش و گردش چیپ‌های بزرگ‌تر را برای جلوگیری از استفاده آن‌ها در بازی‌های نقدی کوچک ممنوع کرده یا از آن خوداری می‌کنند. اگرچه اشکال این کار این است که مدیریت ‌پول‌های کلان برنده‌ شده در بازی را دشوارتر می‌کند. برخی از بازی‌های غیررسمی اجازه می‌دهند شرط بندی با قرار دادن مقداری پول نقد روی میز بدون تبدیل آن به چیپ، انجام شود.

این کار باعث افزایش سرعت بازی می‌شود. با این حال، جدول قوانین رسمی در حالی که دست در حال بازی است به شدت این کار را ممنوع می‌کند. از دیگر معایب استفاده از پول نقد علاوه بر خطرات امنیتی گذاشتن پول نقد روی میز می‌توان به سهولت ” رتول ” پول نقد اشاره کرد که معمولاً ممنوع است. در نتیجه، بسیاری از بازی‌ها و تقریباً همه کازینوها نیاز به خرید رسمی دارند. به این مفهوم که هنگامی که بازیکنی مایل است پول خود را افزایش دهد یا نیاز به تبدیل سریع هرگونه پول نقد روی میز به چیپ دارد، نیاز به ” بای-این ” رسمی دارد. بازیکنان در بازی‌های خانگی معمولاً هم پول نقد دارند و هم چیپ. بنابراین، اگر هزینه‌ای غیر از شرط بندی نیاز باشد، بسیاری از بازیکنان معمولاً آن را از جیب خود پرداخت می‌کنند.

این هزینه‌ها شامل غذا، نوشیدنی و کارت‌های تازه برخی از بازیکنان می‌شود. اما در بازی‌های دیگر، حرفه ای‌ها از حذف هر قسمتی از پول خود از بازی به هر دلیلی متنفر هستند. به ویژه هنگامی که پول همراه آن‌ها از مقدار اولیه بای-این فراتر رود. در کازینوها و اتاق‌های قمار بازی‌های کارتی، استفاده از پول نقد گاهی محدود می‌شود یا استفاده از آن توصیه نمی‌شود. بنابراین، بازیکنان اغلب مقدار کمی چیپ به نام ” کیتی ” فراهم می‌کنند که برای پرداخت چنین هزینه‌هایی استفاده می‌شوند.

بازیکنان وقتی برنده یک پات می‌شوند، یک چیپ با کمترین ارزش را به کیتی اضافه می‌کنند. هزینه‌های دیگر به جز شرط بندی، مانند انعام دیلر و در صورت لزوم پرداخت ” اجاره ” (Rent) و یا خرید کارت‌های جدید از این محل پرداخت می‌شود. رنت به طور رسمی به عنوان هزینه زمان شناخته می‌شود. بسیاری از کازینوها، هزینه یک دست جدید کارت را در هزینه‌های ” ریک ” (Rake) می‌گنجانند. اما برخی از آن‌ها به طور جداگانه هزینه مواردی مانند کارت بازی و اجاره را محاسبه می‌کنند.

در کازینو، دیلرهایی که پول نقد را با چیپ عوض می‌کنند، بلافاصله هرگونه پول نقد را به یک جعبه قفل شده امن در نزدیکی خود منتقل می‌کنند. این بدان معناست که صرف نظر از نحوه خرید چیپ‌ها، هنگام نقد شدن آن‌ها معمولاً امکان فروش مجدد آن‌ها به کازینو وجود ندارد زیرا آن‌ها به پول نقد دسترسی ندارند. بنابراین چیپ‌های پوکر باید به نزد صندوق‌دار برده شوند تا با پول نقد مبادله شوند. دیلرهایی که مسئول مدیریت بای-این‌ها هستند اغلب مایل هستند (و گاهی اوقات نیز  بازیکنان جدا شده از بازی را تشویق می‌کنند) تا با تبدیل آن‌ها به بالاترین ارقام موجود، چیپ‌های خود را ” کالر آپ ” کنند. یکی از فواید این کار راحتی بازیکن است. دیگر فایده به حداقل رساندن تعداد دفعاتی است که کارکنان کازینو باید چیپ‌های تازه را به میز پوکر تحویل دهند.این کار یک پروسه زمان‌بر است.

از سوی دیگر، قمارخانه‌هایی که انتظار دارند بازیکنان چیپ را از صندوق‌دار خریداری کنند، معمولاً یک سینی چیپ به بازیکنان می‌دهند. این سینی‌ها به طور معمول طوری طراحی شده‌اند که برای سهولت جا‌به‌جایی تعداد زیادی چیپ‌ هر کدام 100 چیپ داشته باشند. چیپ‌هایی که توسط بازیکنان داده می‌شوند یا به نحوی دیگر توسط دیلر نگهداری می‌شوند ، معمولاً توسط دیلر در جعبه‌های قفل شده جداگانه قرار می‌گیرند. این چیپ‌ها به عنوان انعام، ریک و سایر هزینه‌ها (در صورت لزوم) به دیلر داده شده‌اند. اگرچه در برخی از کازینوها ریک در یک ردیف جداگانه در سینی دیلر قرار داده می‌شود.

قوانین دیگر

کازینوهای عمومی معمولاً قوانین بیشتری برای سرعت بخشیدن به بازی، کسب درآمد برای کازینو (مانند ریک)، افزایش امنیت و جلوگیری از تقلب دارند.

شرط بندی اجباری

همه بازی‌های پوکر نیاز به شرط بندی اجباری برای ایجاد رقابت بین بازیکنان در مسابقه و همچنین هزینه اولیه پرداخت هر دست برای یک یا چند بازیکن دارند. الزامات شرط بندی‌های اجباری و محدودیت‌های شرط بندی بازی به طور کلی ساختار شرط بندی بازی نامیده می‌شود.

آنته (Ante)

آنته شرط بندی اجباری است که در آن همه بازیکنان مقدار مساوی پول یا چیپ را قبل از شروع بازی در پات قرار می‌دهند. غالباً این واحد یا یک واحد است (یک مقدار یا کوچکترین مقدار بازی) یا مقدار کم دیگر. نسبتی مانند نصف یا یک چهارم حداقل شرط نیز رایج است.

پیش پرداختی که توسط هر بازیکن پرداخت می‌شود تضمین می‌کند که بازیکنی که در هر دور فولد می‌کند پول خود را (هر چند به آرامی) از دست بدهد. بنابراین این کار به همه بازیکنان انگیزه‌ای هر چند ناچیز می‌دهد تا به جای پاس دادن نوبت به یکدیگر وقتی که شرط اولیه به آن‌ها رسید، بازی کنند.

آنته رایج ترین شرط بندی اجباری در بازی دراو پوکر و پوکر استاد است. اما در بازی‌های بلایند بت غیرمعمول است. با این حال، برخی از فرمت‌های مسابقات بلایند، تلاش می‌کنند با رعایت آنته از ایجاد رقابت تنگاتنگ جلوگیری کنند.

آنته با کاهش هزینه ماندن در دست (کال) نسبت به اندازه پات فعلی، بازیکنان را تشویق می‌کند تا آزادانه‌تر بازی کنند و شانس پات بهتر را فراهم می‌کند. با آنته، بازیکنان بیشتری در دست می‌مانند که اندازه پات را افزایش می‌دهد و بازی را جالب‌تر می‌کند. این امر برای اطمینان از رتبه بندی خوب برای فینال مسابقات تلویزیونی امری مهم تلقی می‌شود.

اکثر بازی‌های نقدی پر مخاطره تلویزیونی نیز از بلایند و آنته استفاده می‌کنند. در بازی‌های نقدی تلویزیونی معمولاً یکی از بازیکنان، به طور معمول دیلر، برای سرعت بخشیدن به بازی به همه پول می‌دهد. اگر برای مثال شش بازیکن در بازی وجود داشته باشند، فروشنده شش برابر آنته را در پات می‌ا‌ندازد و هزینه هر نفر را پرداخت می‌کند. مسابقاتی که از آنته استفاده می‌کنند، اغلب این کار را فقط در دورهای آخر انجام می‌دهند.

در بازی‌های نقدی که دیلر بازی در هر نوبت را تغییر می‌کند، غیر معمول نیست که بازیکنان توافق کنند که دیلر آنته را برای هر بازیکن فراهم کند. این کار شرط بندی را ساده می‌کند. اما اگر سایر بازیکنان بیایند و بروند یا نوبت خود را از دست بدهند، باعث ایجاد نابرابری‌های جزئی می‌شود. در چنین مواقعی، می‌توان یک دکمه مخصوص به بازیکن داد. این دکمه نشان می‌دهد پس از بازگشت، باید آنته را به پات پرداخت کند. این عمل به ” ارسال ” یا ” پست ” معروف است.

برخی از اتاق‌های کارت این نابرابری را با دیل کردن هر دست به بازیکن از بین می‌برند. صرف نظر از این که آن بازیکن حاضر است یا خیر. در چنین مواردی از کارکنان کازینو (یا بازیکنان مجاور تحت نظارت کارکنان) انتظار می‌رود که در صورت لزوم، آنته را ارسال (پست) کرده و دست‌های بازیکنان غایب را جمع کنند.

بلایند (Blind)

یک بازی استاندارد تگزاس هولدم با بلایند

بلایند بت یا بلایند، یک شرط اجباری است. این شرط توسط یک یا چند بازیکن قبل از شروع بازی در پات قرار می‌گیرد. این عمل به نوعی شبیه سازی شرط بسته شده در طول بازی است. متداول ترین استفاده از بلایندها به عنوان ساختار شرط بندی دو بلایند را می‌طلبد. بازیکن بعد از دیلر، نیمی از میزان شرط عادی را بلایند می‌کند. همچنین بازیکن بعدی روی میزان کل شرط بندی بلایند می‌کند. این ساختار دو بلایند، گاهی اوقات همراه با آنته، ساختار غالب بازی برای بازی‌های پوکر محلی مانند تگزاس هولدم است.

گاهی اوقات فقط از یک بلایند استفاده می‌شود که اغلب به صورت غیر رسمی به آن ” بهای بردن ” دست قبلی گفته می‌شود. گاهی اوقات نیز سه بلایند استفاده می‌شود. این روش گاهی اوقات در اوماها هولدم دیده می‌شود. در مورد سه بلایند (معمولاً یک چهارم، یک چهارم و سپس نصف مبلغ شرط بندی معمولی)، اولین بلایند ” روی دکمه ” می‌رود، یعنی توسط دیلر پرداخت می‌شود.

بلایند معمولاً ” شرط بندی زنده ” است. مبلغ پرداخت شده به عنوان بلایند هنگام تعیین میزان شرط بندی توسط آن بازیکن (مبلغ مورد نیاز برای کال) در دور اول در نظر گرفته می‌شود. با این حال، در برخی از موقعیت‌ها این چنین نیست. برای مثال زمانی که بازیکنی در حین یک دور که می‌بایست بلایند پرداخت کند در میز حضور نداشته باشد، می‌تواند خواستار قرار دادن ” بلایند مرده ” (Dead Blind) شود که شرط محسوب نمی‌شود.

به عنوان مثال، در یک بازی محدود 2-4 دلاری، اولین بازیکن در سمت چپ دیلر (که اگر بلایندها نبودند، اولین کسی بود که بازی می‌کرد) یک بلایند کوچک 1 دلاری ارسال می‌کند. بازیکن بعدی نیز به نوبه خود یک بیگ بلایند 2 دلاری ارسال می‌کند. پس از تقسیم کارت‌ها، بازی به نوبت با بازیکن بعدی (نفر سوم از سمت دیلر) آغاز می‌شود. او یا باید 2 دلار را کال کند یا ریز کند و یا فولد. وقتی شرط بندی به بازیکنی که 1 دلار را بلایند کرد برگردد، باید با شرطی که با آن رو به رو است (می‌تواند 1 دلار خود را نیز محسوب کند) برابری کند. همچنین می‌تواند ریز کرده یا فولد کند.

اگر در هنگام رسیدن شرط به بیگ بلایند هنوز ریزی اتفاق نیفتاده باشد (یعنی مبلغ شرطی که با آن رو به رو می‌شود فقط مقدار بیگ بلاندی است که او ارسال کرده است.)، بیگ بلایند توانایی ریز کردن یا چک را دارد. این حق ریز که به آپشن معروف است، تنها یک بار رخ می‌دهد. مانند هر ریز، اگر هر بازیکنی مبلغ ریز را کال کند، اولین دور شرط بندی طبق معمول بسته می‌شود.

همانند یک آنته از دست رفته، یک بلایند از دست رفته نیز به دلیل غیبت موقت بازیکن (به عنوان مثال برای نوشیدنی یا استراحت یا دستشویی) را می‌توان با استفاده از یک دکمه مخصوص نشان داد. پس از بازگشت بازیکن، او باید بلایند قابل پرداخت را در دست بعدی که در آن شرکت می‌کند بپردازد. نیاز به این قاعده در کازینوهایی که دست بازیکنان غایب در غیاب آن‌ها تقسیم می‌شود برطرف شده است. این روش در بالا توضیح داده شده است. همچنین باید در نظر گرفت که این قانون فقط برای غیبت موقت است. اگر بازیکنی میز را به طور دائمی ترک کند، قوانین ویژه ای برای تعیین بلایند و دکمه‌ها اعمال می‌شود. برای دیدن این قوانین به بخش بعدی مراجعه کنید.

در برخی از بازی‌های فیکسد لیمیتد و اسپرد لیمیتد، به ویژه اگر از سه بلایند استفاده شود، مقدار بیگ بلایند ممکن است کمتر از حداقل شرط بندی معمولی باشد. بازیکنانی که بعد از میزانی کمتر از حداقل بلایند بازی می‌کنند، حق دارند بلایند را همانطور که هست کال کنند؛ حتی اگر مبلغ آن کمتر از مبلغ مورد نیاز برای شرط بندی باشد. همچنین می‌توانند مبلغ مورد نیاز برای رساندن شرط فعلی به حداقل معمول را که تکمیل شرط نامیده می‌شود، ریز کنند. به عنوان مثال، یک بازی محدود با حداقل 5 دلار شرط در دور اول ممکن است دارای بلایندهای 1 و 2 دلاری باشد. بازیکنانی که بعد از بلایندها بازی می‌کنند می‌توانند 2 دلار را کال کنند یا به 5 دلار ریز دهند. پس از افزایش شرط به 5 دلار، ریز بعدی باید مطابق محدودیت‌های عادی تا 10 دلار باشد.

وقتی بازیکنی در موقعیت بلایند بازی را ترک می‌کند

ممکن است یک یا چند بازیکن بلایندهای کوچک یا بزرگ را برای یک دست پرداخت ‌کنند و پس از آن دست بازی را به طور دائم ترک کنند. دلیل آن می‌تواند ” باست آوت ” شدن در مسابقات یا به سادگی دست کشیدن از بازی برای آن روز در کازینو باشد. در این شرایط تنظیماتی برای موقعیت بلایند و دکمه مورد نیاز است. مجموعه‌ای از 3 قانون رایج برای تعیین این امر وجود دارد.

ساده شده : دکمه دیلر به بازیکن فعال بعدی در سمت چپ منتقل می‌شود. سپس بلایندهای کوچک و بزرگ توسط بازیکنان اول و دوم باقی مانده در سمت چپ پرداخت می‌شوند. این آسان ترین راه برای ردیابی و گردش دکمه است اما منجر به از دست دادن بلایند می‌شود. برای مثال، هنگامی که بازیکنی در تیررس (Under the gun) قرار داده می‌شود که بازیکنی که در بیگ بلایند است باست آوت (Bust out) شود و او را وادار به پرداخت بلایند کوچک ‌کند. وی، بیگ بلایندی که در صورت باقی ماندن بازیکن غایب در بازی باید پرداخت می‌کرد را از دست داده است. به طور مشابه، یک بازیکن در بلایند کوچک که باست آوت می‌شود به این معنی است که بازیکن حاضر در بلایند بزرگ دکمه را دریافت می‌کند.

در نتیجه این اتفاق بلایند کوچک از دست رفته است. مورد ویژه ای وجود دارد که در آن سه بازیکن در یک تورنمنت به مرحله تقابل دو نفره کاهش می‌یابند. در این صورت هرگونه بلایند باقیمانده از قوانین دیگر حذف می‌شود و از روش ساده سازی استفاده می‌شود. که در نتیجه بازیکن روی دکمه به پرداخت بلایند کوچک وادار می‌شود.

دکمه حرکت : مانند آنچه در روش ساده روی می‌دهد، دکمه به سمت چپ بازیکن فعال بعدی حرکت می‌کند. بلایندها نیز به دو بازیکن فعال بعدی منتقل می‌شوند. با این حال، هر ” بلایند از دست رفته ” توسط بازیکنی پرداخت می‌شود که بلایند از او عبور کرده است؛ مانند این که نوبت این بازیکن در دست بعدی باشد. پرداخت یک بلایند به ازای هر بازیکن انجام می‌شود و در هر دست بزرگت‌رین بلایند اول خواهد بود. هر بلایندی که یک بازیکن در یک دست معین به دلیل این که بلایند دیگری باید پرداخت می‌شده از دست می‌دهد، توسط بازیکن دست بعدی پرداخت می‌شود. این پیچیده ترین مجموعه قوانین برای پیاده سازی است، به ویژه در صورتی که بازیکنان متعددی بازی را ترک کنند. اما در کل پرداختن به همه بلایندها و چرخش آخرین عمل عادلانه ترین روش است.

دکمه مرده (Dead Button) : جاهای خالی شده با ترک بازیکنانی که باید بلایند کوچک را پرداخت یا دکمه را در دست بعدی دریافت می‌کردند به منظور تعویض بلایند و دکمه باز می‌مانند. بنابراین، بلایند کوچک دست بعدی در صورتی که بازیکن ملزم به پرداخت بلایند کوچک جای خود را خالی کرده باشد، پرداخت نمی‌شود. این جای خالی اکنون ” مرده ” تلقی می‌شود. با این حال، همیشه یک بلایند بزرگ وجود دارد، حتی اگر بازیکنی که قرار است به پرداخت بلایند بپردازد، جای خود را خالی کند.

در چنین شرایطی، بازیکنی که در سمت چپ نقطه خالی شده نشسته، بلایند بزرگ را پرداخت می‌کند. وقتی دکمه دیلر به صندلی خالی می‌رود، آن را نیز مرده در نظر می‌گیرند. آخرین بازیکن فعال قبل از صندلی خالی به طور پیش فرض امتیاز آخرین اقدام را حفظ می‌کند. این کار در قالب مسابقات ساده و عادلانه است و از نظر پرداخت بلایند در موعد مقرر و زمانی که معمولاً انتظار می‌رود بهترین روش است. با این وجود می‌تواند منجر به موقعیت‌های استراتژیک نابرابر در مورد آخرین عمل در بازی شود. اگر میز ” باز ” ​​باشد (بازیکنان می‌توانند بیایند و بروند) مانند یک کازینو، پیگیری آن سخت‌تر می‌شود.

در مسابقات، دکمه‌های مرده و دکمه‌های متحرک رایج هستند زیرا بازیکنان جایگزین عموماً بخشی از مسابقات نیستند. بازی‌های نقدی آنلاین عموماً از دکمه متحرک ساده شده استفاده می‌کنند، زیرا روش‌های دیگر برای کدگذاری دشوارتر است و بازیکنان دائماً در حال ورود و خروج می‌توانند از آن سوء استفاده کنند.

اتاق‌های کارت‌های کازینو که بازیکنان می‌توانند در آنجا بیایند و بروند می‌توانند از هر سه این مجموعه قوانین استفاده کنند. اگرچه دکمه جابجایی بیشتر در آن‌ها رایج است. هنگامی که بازیکنی بلافاصله جای بازیکن دیگری را می‌گیرد که بازی را ترک می‌کند، دو گزینه دارد. اول این که بلایندها را به جای بازیکن ترک کننده بپردازد که در این صورت بازی به گونه‌ای ادامه می‌یابد که گویی بازیکن هرگز نرفته است. دوم این که بیرون بنشیند تا دکمه از او عبور کند که در این صورت صندلی برای استفاده از بلایندها عملاً خالی است.

بسیاری از اتاق‌های کارت اجازه نمی‌دهند بازیکنان جدید بیرون بنشینند زیرا این بسیار به نفع بازیکن جدید خواهد بود. وی در چنین صورتی هم یک یا چند دست را بدون الزام به بازی تماشا می‌کند و هم در موقعیتی بسیار دیر وارد بازی می‌شود. در دست اول آن‌ها همه اقدامات بازیکنان دیگر به جز دیلر را می‌بینند. به همین دلایل، بازیکنان جدید اغلب باید یک بلایند بزرگ را برای ورود، بدون توجه به موقعیت خود در جدول ارسال کنند.

وقتی فقط دو بازیکن در بازی حاضر هستند

قوانین عادی برای قرار دادن بلایند زمانی که فقط دو بازیکن در میز باشند اعمال نمی‌شود. بازیکن روی دکمه همیشه ملزم به پرداخت بلایند کوچک است و بازیکن دیگر باید بلایند بزرگ را بپردازد. بازیکن روی دکمه اولین کسی است که قبل از فلاپ بازی می‌کند. اما آخرین بازیکنی است که برای همه دورهای شرط بندی باقی مانده عمل می‌کند.

هر زمان که اندازه میز به دو بازیکن کاهش یابد، یک قانون ویژه برای قرار دادن دکمه اعمال می‌شود. ممکن است سه یا چند بازیکن در یک دست حاضر باشند. در انتهای دست نیز یک یا چند بازیکن باست آوت شده باشند که باعث می‌شود فقط دو بازیکن برای دست بعدی باقی بمانند.در این صورت می‌توان موقعیت دکمه را برای شروع مبارزه دونفره تنظیم کرد. بلایند بزرگ همیشه به حرکت خود ادامه می‌دهد و سپس دکمه مطابق آن قرار می‌گیرد.

به عنوان مثال، در یک بازی سه دستی، آلیس در موقعیت دکمه است، دیان بلایند کوچک و کارول بلایند بزرگ است. اگر آلیس باست آوت شود، دایان بیگ بلایند خواهد بود و دکمه از دیان عبور کرده و به سمت کارول حرکت می کند. از سوی دیگر، اگر کارول باست آوت شود، آلیس بیگ بلایند خواهد بود. دیان دکمه را دریافت می‌کند و مجبور است برای دست دوم پشت سر هم پول بلایند کوچک را بپردازد.

کیل بلایند (Kill blind)

کیل بلایند نوعی شرط بلایند مخصوص است که توسط بازیکنی انجام می‌شود که باعث کیل در یک کیل گیم می‌شود. این مقدار اغلب دو برابر مبلغ بیگ بلایند یا حداقل شرط بندی (معروف به فول کیل) است. اما طبق قوانین کازینو می‌تواند 1.5 برابر بلایند بزرگ (هاف کیل) یا هر مقدار دیگر هم باشد. این بلایند ” زنده ” است و شرط محسوب می‌شود. بازیکنی که آن را ارسال می‌کند به طور معمول برای آخرین بار در دور آغازین بازی می‌کند؛ یعنی بعد از سایر بلایندها، صرف نظر از موقعیت نسبی روی میز. سایر بازیکنان باید مقدار کیل بلایند را برای بازی کال کنند. از آنجایی که هر بازیکنی می‌تواند باعث کیل شود، این احتمال وجود دارد که بازیکن در صورت تمایل به جای پرداخت یکی از بلایندهای دیگر، کیل بلایند را ارسال کند. قوانین در مورد نحوه مدیریت آن متفاوت هستند.

برینگ این (Bring in)

برینگ این یک نوع شرط بندی اجباری است. این نوع شرط پس از پرداختن کارت‌ها در ابتدا، اما قبل از هرگونه اقدام دیگر رخ می‌دهد. یکی از بازیکنان که معمولاً بر اساس ارزش کارت‌هایی که در دیل اولیه با افشا شده‌اند انتخاب می‌شود، مجبور است شرط بندی را با مقدار کمی اوپن کند. پس از آن بازیکنان پس از او در گردش معمولی بازی می‌کنند. به دلیل این اولین اقدام تصادفی، برینگ‌‌این‌ها معمولاً به جای شرط بندی‌های بلایند ساختار یافته در بازی‌های حاوی آنته استفاده می‌شوند.

به طور معمول در اولین دور شرط بندی یک بازی پوکر استاد به بازیکنی اختصاص داده می‌شود که کارت‌های افشا شده او نشان دهنده ضعیف‌ترین دست هستند. به عنوان مثال، در بازی‌های سنتی ” های هند استاد ” و بازی‌های‌ ” لو اسپلیت “، بازیکنی که کمترین کارت را نشان می‌دهد مبلغ موردنظر را پرداخت می‌کند. در بازی‌های لو هند، بازیکنی که بیشترین کارت را نشان می‌دهد مبلغ موردنظر را پرداخت می‌کند. نوع خال می‌تواند در شرایطی که دو بازیکن از نظر ارزش کارت مساوی شده اند برای انتخاب استفاده شود. اما بیشتر اوقات شخص نزدیک به فروشنده به ترتیب چرخش مبلغ را می‌پردازد.

در بیشتر بازی‌های با محدودیت ثابت و برخی از بازی‌های اسپرد لیمیت، مبلغ برینگ این کمتر از حداقل میزان شرط بندی معمولی است. این مبلغ اغلب نیمی از این حداقل است. بازیکنی که مجبور است مبلغ موردنظر را بپردازد دو گزینه دارد. می‌تواند فقط آن چه را که لازم است بپردازد که در این حالت عملکردی مشابه یک بلایند کوچک دارد. او همچنین می‌تواند یک شرط بندی معمولی را انتخاب کند. بازیکنانی که پس از برینگ این کمتر از حداقل شرط بازی می‌کنند، حق دارند با مبلغ موردنظر کال کنند حتی اگر از مبلغ مورد نیاز برای شرط بندی کمتر باشد.

آن‌ها همچنین می‌توانند مبلغ مورد نیاز برای آوردن شرط فعلی را تا حداقل شرط ریز دهند. به این عمل تکمیل شرط می‌گویند. برای مثال، یک بازی با 5 دلار شرط ثابت در دور اول ممکن است 2 دلار برینگ این داشته باشد. بازیکنانی که پس از برینگ این بازی می‌کنند، می‌توانند با 2 دلار کال کرده یا آن را به 5 دلار ریز دهند. با این کار شرط آن‌ها به عنوان یک شرط معمولی محسوب می‌شود نه ریز. پس از اتمام شرط تا 5 دلار، اولین ریز باید مطابق محدودیت‌های عادی تا 10 دلار باشد.

در بعضی بازی‌ها برینگ‌این برابر با شرط ثابت است. این مورد نادر است و توصیه نمی‌شود. در این صورت بازی باید به بازیکن برینگ این اجازه دهد که به صورت اختیاری برای ریز وارد شود. در غیر این صورت با برینگ این باید مشابه یک شرط بندی و مانند یک بلایند برخورد شود. به طوری که حق بازیکن برای ریز در اولین دور شرط بندی در صورتی که باقی بازیکنان آن را کال کنند، محفوظ باشد. به این قانون ” آپشن ” گفته می‌شود.

پست (Post)

در برخی از بازی‌های نقدی، به ویژه با بلایند، بازیکن جدید هنگام پیوستن به یک بازی در حال انجام، موظف به ارسال پست است. ارسال پست در این زمینه به معنای قرار دادن مبلغی معادل بیگ بلایند یا حداقل شرط قبل از معامله است. به این مقدار ” بلایند مرده ” نیز گفته می‌شود. پست یک شرط ” زنده ” است. به این معنی که وقتی نوبت به بازیکن می‌رسد، می‌تواند برای کال یا ریز نیز استفاده شود. زمانی که بازی به بازیکن مورد نظر رسید، اگر با ریز مواجه نباشد، می‌تواند گزینه‌های خود را بررسی کند؛ درست مثل این‌که که در بیگ بلایند بوده است.

بازیکنی که در صندلی حضور ندارد و یک یا چند بلایند را از دست داده است نیز باید برای ورود مجدد به بازی پست ارسال کند. در این حالت، مبلغی که باید ارسال شود، در زمانی است که بازیکن آن‌ها را از دست داده مقدار بیگ بلایند یا بلایند کوچک یا هر دو است. اگر هر دو باید بلافاصله پس از بازگشت ارسال شوند، مبلغ بلایند بزرگ ” زنده ” محسوب می‌شود. اما مبلغ بلایند کوچک ” مرده ” خواهد بود. به این معنی كه نمی‌تواند در تعیین کال یا ریز توسط آن بازیکن در نظر گرفته شود. برخی از قوانین کازینوها اجازه ارسال یک بلایند در هر دست را می‌دهند. اولین مورد بزرگترین است، بدین معنی که همه پست‌های بلایندهای از دست رفته زنده خواهند بود.

در صورتی که بازیکنی که ملزم به ارسال پست است در بیگ بلایند باشد، معمولاً ارسال پست لازم نیست. این به این دلیل است که مزیتی که در صورت از دست دادن بلایندها به دست می‌آمد در این شرایط صادق نیست. این مزیت بازی کردن به مدت چند دست بدون پرداخت بلایند است. بنابراین معمول است که یک بازیکن جدید صندلی خود را قفل  کرده و سپس چند دست را قبل از پیوستن به میز منتظر بماند. همچنین بازیکنی که در حال بازگشت به میز است چندین دست را تا بازگشت بلایند بزرگ کنار بنشیند.

به طوری که بازگشت وی همزمان با بلایند بزرگ و از پرداخت پست معاف شود. به همین دلیل، فقط یک مجموعه از بلایندهای از دست رفته می‌تواند توسط بازیکن جمع شود. بلایندهای از دست رفته قدیمی با بازگشت بیگ بلایند به صندلی آن بازیکن حذف می‌شوند. زیرا بازیکن هرگز در موقعیتی نبوده که از دست دادن بلایند‌‌ها به سود او شود.

در پوکر آنلاین معمول است که اندازه پست برابر با بیگ بلایند و زنده باشد. این کار اگر او تصمیم بگیرد مدتی که باید در بازی‌های فول رینگ در بلایند می‌گذراند را بازی نکند می‌تواند یک مزیت تاکتیکی برای بازیکن ایجاد کند.

مطالب مرتبط: ویگوریش (Vigorish) در شرطبندی چیست؟

شرط بندی استردل و اسلیپر (Straddle – Sleeper)

شرط استردل یک شرط بلایند اختیاری و داوطلبانه است. این شرط توسط یک بازیکن پس از ارسال بلایندهای کوچک و بزرگ، اما قبل از پخش کارت‌ها، انجام می‌شود. استردل معمولاً فقط در بازی‌های نقدی که با ساختارهای بلایند ثابت بازی می‌شوند استفاده می‌شود. برخی از کازینوها استردل‌های زنده را ممنوع کرده‌اند. استردل معمولاً در قالب مسابقات مجاز نیست و به ندرت به صورت آنلاین نیز مجاز است.

هدف از استردل این است که بازیکن امتیاز آخرین عمل در بازی را بخرد. در دور اول با بلایند به طور معمول بازیکن بلایند بزرگ است. یک استردل بلایند یا اسلیپر بلایند می‌تواند به عنوان ریز برای حداکثر تعداد ریز مجاز محسوب شود. همچنین می‌تواند به صورت جداگانه نیز حساب شود. در حالت دوم، استردل حداکثر شرط کل دور اول را ریزمی‌دهد. به عنوان مثال، استردل در نوادا و آتلانتیک سیتی مجاز است. اما در مناطق دیگر به دلیل تفاوت در قوانین ایالتی و محلی غیرقانونی است.

استردل زنده

بازیکنی که در سمت چپ بیگ بلایند (در تیررس – UTG) است می‌تواند یک شرط بلایند (straddle) زنده در بازی قرار دهد. استردل باید به اندازه یک ریز معمولی روی بیگ بلایند باشد. استردل یک شرط بندی زنده است. اما تبدیل به ” بیگر بلایند ” نمی‌شود. استردل به عنوان حداقل ریز عمل می‌کند با این تفاوت که بازیکن استردل کننده وقتی بازی به او باز می‌گردد همچنان گزینه انتخاب عملکرد خود را خواهد داشت. در یک بازی بدون محدودیت اگر هر بازیکن دیگری بخواهد با وجود یک استردل در میز ریز دهد، حداقل ریز می‌تواند تفاوت بین بلایند بزرگ و استریدل باشد. برای مثال: بلایند کوچک 5 است و بلایند بزرگ 10. در این صورت هزینه یک استردل 20 است و حداقل ریز 10، که در مجموع 30 خواهد بود. لازم نیست این مقدار دو برابر شود و به 40 برسد.

بازی با بازیکنی که در سمت چپ استردل قرار دارد شروع می‌شود. اگر بازی بدون ریز به استردل بازگردد، او گزینه ریز کردن را دارد. این بخشی از تفاوت استردل و اسلیپر است. زیرا یک اسلیپر اگر باقی بازیکنان فولد یا کال کنند گزینه ریز را ندارد. برخی از کازینوها به بازیکن در سمت چپ یک استردل زنده اجازه می‌دهند تا با قرار دادن شرط بلایند و ریز کردن استردل قبلی، ” ری‌استردل ” کند. بیشتر اتاق‌های بازی کارتی اجازه ری‌استردل را نمی‌دهند. بسته به قوانین کازینو، هر ری‌استردل اغلب لازم است دو برابر استردل قبلی باشد. با این کار تعداد ری‌استردل‌های امکان پذیر محدود می‌شود.

استردل کردن از نظر اکثر متخصصان، استراتژی بلندمدت ضعیفی محسوب می‌شود. دلیل آن این است که مزیت به دست آوردن آخرین عمل در بازی اغلب با هزینه بلایند ریز جبران می‌شود. استردل کردن معمولاٌ باعث بیشتر شدن نسبی ​​اندازه پات بدون افزایش متناسب بلایندها (و در صورت وجود، آنته) می‌شود. بنابراین، بازیکنانی که روی میزهایی بازی می‌کنند که امکان استردل را دارند، مزیت ویژه‌ای خواهند داشت. به این دلیل که می‌توانند به سادگی با انتخاب عدم استردل خود، سود خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند.

استردل‌های اجباری

استردل در بیشتر اتاق‌های کارت، اگر مجاز هم باشد امری داوطلبانه است. با این حال قوانین کازینو می‌توانند گاهی اوقات با استفاده از یک نشانه مخصوص به نام راک (Rock) روی میز، استردل را اجباری کنند. هر کسی که راک را در اختیار دارد، موظف است هنگامی که در موقعیت UTG (در تیررس) قرار دارد، به میزان دو برابر بیگ بلایند، یک استردل زنده قرار دهد. برنده پات بعدی راک را در اختیار می‌گیرد. او موظف است وقتی موقعیت UTG به او نزدیک می‌شود، یک استردل زنده بر روی میز دهد. اگر پات تقسیم شود راک به نزد نزدیک ترین برنده سمت چپ (جهت  حرکت عقربه‌های ساعت) نگهدارنده قبلی می‌رود. این در اصل بسیار شبیه به ” کیل بلایند ” یک بازی کیل (Kill) است. اما لزوماً در شرایط یکسان اتفاق نمی‌افتد؛ یعنی مبالغ شرط بندی لازم نیست مانند یک بازی کیل، فراتر از دور اول تحت تأثیر قرار گیرند.

استردل می سی سی پی

استردل می سی سی پی شبیه یک استردل زنده است. اما به جای این‌که توسط بازیکن در تیررس (UTG) گذاشته شود، بسته به قوانین کازینو می‌تواند توسط هر بازیکنی گذاشته شود. یکی از انواع متداول این است که اجازه دهید در سمت چپ بیگ بلایند یا بازیکن حامل دکمه گذاشته شود. قوانین کازینوها اجازه می‌دهند استردل‌های می سی سی پی در جنوب ایالات متحده رایج باشند. مانند یک استردل زنده، استردل می سی سی پی باید حداقل به میزان حداقل ریز باشد. بازی با بازیکن سمت چپ استردل شروع می‌شود. در یک استردل متداول، بازی از سمت چپ بیگ بلایند شروع می شود و از استردل که آخرین نفر است عبور می‌کند.

اگر به عنوان مثال در یک بازی با 10 تا 25 دلار بلایند را در نظر بگیرید که دکمه 50 دلارشرط زنده روی آن قرار دهد، اولین بازیکنی که اقدام به بازی می‌کند بلایند کوچک است و پس از آن بلایند بزرگ و غیره. در صورت بازگشت مجدد بازی به استردل، استردل گزینه ریز را دارد. بازیکنی که در سمت چپ استردل می سی سی پی قرار دارد می‌تواند با قرار دادن یک شرط بلایند و ریز استرادل اصلی، ری‌استردل کند.

اسلیپرها

اسلیپر به عمل ریز کردن بلایند از موقعیتی غیر از بازیکن تحت تیررس (آندر دگان) گفته می‌شود. با توجه به این تعریف، یک استردل می سی سی پی یک اسلیپر ریز است. اما بر خلاف استردل، اسلیپر در هر موقعیتی مجاز است. یعنی مانند استردل می سی سی پی نمی‌توان آن را ممنوع یا محدود کرد. در صورت کال سایر بازیکنان، برای اسلیپر امکان ریز شرط بندی وجود ندارد و بازیکن آخرین عمل بازی را خریداری نمی‌کند. بنابراین شرط، اسلیپر حداقل بالاتری را برای کال میز در دور اول تعیین می‌کند. همچنین به بازیکن اجازه می‌دهد تا زمانی که هیچ کس شرط اسلیپر را دوباره ریز نکرده، نوبت خود را نادیده بگیرد.

اسلیپرها اغلب بازی‌های خارج از نوبت و غیرقانونی تلقی می‌شوند و معمولاً مجاز نیستند. با این حال اسلیپرها می‌توانند بازی را کمی سرعت ببخشند. زیرا بازیکنی که اسلیپر را ارسال می‌کند می‌تواند توجه خود را به مسائل دیگر مانند سفارش نوشیدنی یا خرید سینی چیپس متمرکز کند. اسلیپر همچنین می‌تواند یک تاکتیک ارعاب باشد زیرا افزایش اسلیپر باعث می‌شود لیمپ این (Limp in) غیرممکن شود. لیمپ این موقعیتی است که بازیکنی با دستی متوسط ​​اما دیر وارد بازی می‌شود. او برای دیدن کارت‌های بیشتر تنها به میزان حداقل کال نیاز دارد. بنابراین اسلیپر دست‌های ضعیف تر اما قابل بهبود ابتدایی را از بازی خارج می‌کند.

مثال‌ها

یک بازی پوکر بدون محدودیت با بلایندهای 1 دلار/2 دلار را در نظر بگیرید. آلیس در بلایند کوچک و دیان در بلایند بزرگ است. کارول بازیکنی است در باید اکنون بازی کند و بعد از او نوبت ژوان است.  الن نیز روی دکمه قرار دارد.

استرادل : آلیس 1 دلار پست می‌کند. دیان 2 دلار پست می‌کند. کارول نیز 4 دلار استردل پست می‌کند. کارت‌های هول (hole) تقسیم می‌شوند. به دلیل استردل، جوآن در حال حاضر اولین کسی است که بازی می‌کند. او فولد می‌کند و الن استردل را کال می‌کند. آلیس فولد می‌کند. دیان، بلایند بزرگ، با قرار دادن 2 دلار اضافی در پات،  استردل را کال می‌کند. کارول این امکان را دارد که چک یا یا ریز کند. او 8 دلار ریز می‌دهد. الن فولد می‌کند. دیان با ریز مبلغ کال می‌کند و شرط بندی را در این دور را پایان می‌دهد.

استردل می سی سی پی : آلیس 1 دلار پست می‌کند و دیان 2 دلار. الن، روی دکمه است و یک استردل می سی سی پی 4 دلاری پست می‌کند. به دلیل استردل، آلیس بلایند کوچک، اکنون اولین کسی است که بازی می‌کند. او فولد می‌کند. دیان با قرار دادن 2 دلار اضافی در پات، کال می‌کند. کارول فولد می‌کند. جوان استرادل را کال می‌کند. الن این امکان را دارد که چک یا ریز دهد. او چک می‌کند و شرط بندی در این دور پایان می‌یابد.

اسلیپر : آلیس 1 دلار، دیان 2 دلار، و جوآن یک اسلیپر 4 دلاری پست می‌کنند. کارت‌های هول تقسیم می‌شوند. کارول ابتدا بازی می‌کند زیرا آخرین بازی با بیگ بلایند خواهد بود. اما شرط بندی برای او 4 دلار است. او کال می‌کند. هیچ شرط اضافی برای جوآن وجود ندارد و او هیچ آپشنی ندارد. بنابراین بازی از او عبور می‌کند و به الن می‌رسد. او نیز با 4 دلار کال می‌کند. آلیس فولد می‌کند. دیان، در بیگ بلایند نیز دیگر آپشنی ندارد. او یا باید با 2 دلار کال یا ریز کند یا فولد کند. او 4 دلار ریز می‌کند. کل شرط در حال حاضر 8 دلار است. کارول دوباره به 12 دلار ریز می‌کند. این شرط در حال حاضر 8 دلار برای جوآن است، که اکنون باید کال کند، ریز دهد یا فولد کند. او و الن و دیان کال می‌کنند و این دور شرط بندی را پایان می‌دهند.

محدودیت‌ها

محدودیت‌های شرط بندی به مبلغی که یک بازیکن می‌تواند اوپن یا ریز کند اعمال می‌شود. این محدودیت‌ها در چهار شکل رایج وجود دارد. بدون محدودیت، محدودیت پات (این دو طور کلی پوکر شرط بزرگ نامیده می‌شوند)، محدودیت ثابت و محدودیت اسپرد.

چنین بازی‌هایی دارای حداقل و حداکثر شرط مجاز اعلام شده و همچنین معمولاً دارای یک واحد شرط بندی هستند. این واحد کوچک‌ترین رقمی است که می‌توان با آن شرط بندی کرد. به عنوان مثال، معمول است که بازی‌هایی با محدودیت شرط بندی 20 و 40 دلار حداقل واحد شرط بندی 5 دلار داشته باشند. به طوری که همه شرط‌ها باید مضربی از 5 دلار باشند تا بازی ساده شود. همچنین در برخی از بازی‌ها وجود مبلغی کمتر از حداقل دیگر شرط‌ها برای شروع بازی معمول است (برینگ این). در این مورد، بازیکنان یا می‌توانند برینگ این را کال کنند یا مبلغ را به میزان شرط معمولی که تکمیل شرط نامیده می‌شود ریز دهند.

محدودیت ثابت (Fixed limit)

در یک بازی با ساختار شرط بندی با محدودیت ثابت، یک بازیکن فقط انتخاب می‌کند که شرط بندی کند یا نه. این مبلغ در بیشتر مواقع طبق قانون تعیین می‌شود. برای فعال کردن امکان بلوف و پروتکت، مقدار ثابت شرط به طور کلی در برخی از نقاط بازی دو برابر می‌شود. این شرط دو برابر، شرط بزرگ نامیده می‌شود. مثلا، یک بازی چهار دور به نام ” محدودیت 20 و 40 ” دلار را در نظر بگیرید. (معمولاً 20 دلار/40 دلار نوشته می‌شود).

این بازی ممکن است مشخص کرده باشد که هر شرط در دو دور اول 20 دلار است و هر شرط بزرگ استفاده شده در دورهای سوم و چهارم 40 دلار است. این مبلغ برای هر ریز، و نه کل مبلغ شرط بندی شده در یک دور، اعمال می‌شود. بنابراین یک بازیکن ممکن است 20 دلار شرط بندی کند، 20 دلار ریز کند و سپس 20 دلار دیگر ری-ریز کند که در مجموع یک شرط 60 دلاری خواهد بود.

برخی از بازی‌های محدود دارای قوانینی برای شرایط خاص هستند که به بازیکن اجازه می‌دهد بین شرط بندی کوچک یا بزرگ یکی را انتخاب کند. به عنوان مثال فرض کنید در سون کارد استاد‌های، بازیکنی در دور دوم (استریت چهارم) یک جفت فیس آپ دارد. در این شرایط بازیکنان می‌توانند شرط بندی کوچک یا بزرگ (به عنوان مثال 20 دلار یا 40 دلار در یک بازی 20-40) را انتخاب کنند.

حداکثر تعداد ریز

اکثر بازی‌های با محدودیت ثابت بیش از تعداد از پیش تعیین شده ای ریز در یک دور شرط بندی را مجاز نمی‌دانند. حداکثر تعداد ریز به قوانین کازینو بستگی دارد و معمولاً به طور آشکار در اتاق کارت نوشته می‌شود. به طور معمول، یک شرط اولیه به علاوه سه یا چهار ریز مجاز است.

این مثال را در یک بازی دلار 20/ دلار 40 با محدودیت شرط بندی و سه ریز مجاز را در نظر بگیرید. در یک دور 20 دلاری با سه بازیکن، بازی می‌تواند به شکل زیر انجام شود :

بازیکنA  20 دلار شرط بندی می‌کند. بازیکن B شرط دیگری می‌گذارد، 20 دلار دیگر ریز می‌دهد و برای بازی 40 دلار شرط می‌بندد. بازیکن C شرط سوم را می‌گذارد و 20 دلار دیگر بابت آن ریز می‌دهد. بنابراین 60 دلار برای بازی شرط می‌بندد. بازیکن A شرط چهارم را قرار می‌دهد. معمولاً گفته می‌شود که شرط بندی را کپ (Cap) می‌کند. هنگامی که بازیکن A شرط بندی نهایی خود را انجام داد، بازیکنان B و C فقط می‌توانند به ترتیب دو و یک شرط دیگر ببندند. آن‌ها می‌توانند دوباره ریز نکنند زیرا شرط بندی کپ شده است.

یک استثناء رایج در این قاعده که در برخی از اتاق‌های کارت اجرا می‌شود این است که اجازه ریز نامحدود در هنگام بازی با پات هدز آپ را می‌دهند. هدز آپ وقتی اتفاق می‌افتد که تنها دو بازیکن در آغاز دور شرط بندی حاضر هستند. معمولاً، این اتفاق زمانی می‌افتد که همه بازیکنان دیگر فولد کرده و فقط دو بازیکن باقی مانده اند. این قانون زمانی که فقط دو بازیکن از ابتدا در بازی حضور دارند نیز اجرا می‌شود. بسیاری از اتاق‌های کارت به این دو بازیکن اجازه می‌دهند تا زمانی که یک بازیکن با تمام دارایی خود را وارد بازی نشود، یکدیگر را ریز دهند.

بازی کیل (Kill game)

گاهی اوقات یک بازی با محدودیت ثابت به عنوان یک بازی کیل انجام می‌شود. در چنین بازی‌ای، یک دست کیل زمانی شروع می‌شود که یک بازیکن یک پات را با مقدار مشخص از پیش تعیین شده برنده شود. همچنین زمانی که بازیکن تعداد دست مشخصی را به طور متوالی به دست آورد. بازیکنی که باعث کیل می‌شود باید یک کیل بلایند ((kill blind پست کند. این بلایند به طور کلی 1.5 برابر (نیم کیل) یا دو برابر (فول کیل) مقدار بلایند بزرگ است. علاوه بر این، محدوده شرط بندی برای دست کیل به ترتیب 1.5 یا دو برابر می‌شود.

اصطلاح کیل (Kill) هنگامی که در این زمینه استفاده می‌شود، نباید با کشتن یک دست اشتباه گرفته شود. این اصطلاحی است که برای دستی استفاده می‌شود که در اثر تصمیم یک مقام رسمی کازینو به دلایلی به دست ” مرده ” تبدیل شده است.

محدودیت اسپرد (Spread limit)

بازی با ساختار شرط بندی اسپرد لیمیت به بازیکن اجازه می‌دهد تا هر مقدار را در محدوده مشخص مجاز ریز کند. به عنوان مثال، یک بازی به نام ” محدودیت یک تا پنج ” به هر شرط اجازه می‌دهد از 1 تا 5 دلار (با رعایت سایر قوانین شرط بندی) باشد. این محدودیت‌ها معمولاً در دورهای بعدی بازی‌های چند دور (Multi round) بیشر می‌شود.

مثلا، یک بازی ممکن است ” یک تا پنج، ده در پایان ” باشد. بدین معنا که دورهای شرط بندی اولیه شرط بندی 1 تا 5 دلار را مجاز می‌دانند و در آخرین دور شرط بندی شرط بندی 1 تا 10 دلار مجاز خواهد بود. بازی اسپرد لیمیت مستلزم کمی دقت است. این از این بابت است تا با انتخاب شرط بندی، اطلاعات دست خود را به راحتی برای حریف فاش نسازید. مبتدیان غالباً با شرط بندی بالا با دست‌های قوی و شرط پایین با دست‌های ضعیف، دست خود را فاش می‌سازند. مجبور کردن سایر بازیکنان به شرط بندی‌های بزرگ نیز کار دشواری است.

نوعی از این بازی با نام ” کالیفرنیا اسپرد ” وجود دارد. این بازی دارای محدوده بسیار بالاتر مانند 3-100 یا 10-1000 است. همانطور که از نامش، کالیفرنیا اسپرد، مشخص است، در کالیفرنیا، کلرادو و مینه سوتا بازی می‌شود. مناطقی که قوانین محلی هیچ محدودیتی را ممنوع نمی‌کنند.

هاف پات لیمیت (Half-pot limit)

در یک بازی با محدودیت نیم پات، هیچ بازیکنی نمی‌تواند بیش از نیمی از اندازه کل پات را ریز کند. بازی‌های هاف پات اغلب در بازی‌های لو گیمز از جمله بادوگی Badugi)) در کره جنوبی انجام می‌شوند.

پات لیمیت (Pot limit)

 در یک بازی پات لیمیت، هیچ بازیکنی نمی‌تواند بیش از اندازه کل پات، که شامل موارد زیر است ریز کند :

چیپ‌های جمع آوری شده از دورهای شرط بندی قبلی (شروع پات)
بازی‌های قبلی در دور شرط بندی فعلی (تریل – Trail)
کال کردن توسط بازیکنی که ریز کرده است.

این مانع از این نمی‌شود که یک بازیکن کمتر از حداکثر میزان مجاز را ریز کند. یعنی مادامی که مبلغ ریز مساوی یا بیشتر از هر شرط یا ریز قبلی در همان دور شرط بندی باشد. حداکثر ریز ” ریز کردن پات ” یا ” پات کردن ” نامیده می‌شود و می‌تواند توسط بازیکن با ” ریز پات ” Raise pot)) یا به سادگی ” پات ” اعلام شود.

اگر در شروع دور شرط بندی در بازی محدود دلار 2/ دلار 5، 20 دلار در پات وجود داشته باشد و بازیکن A 5 دلار شرط بندی کند، بازیکن B می‌تواند ” پات را ریز ” کند و با شرط بندی 35 دلاری یک پات جدید در مجموع 60 دلار شرط بندی کند. این از 20 دلار دور قبلی شرط بندی ناشی شده است. شرط 5 دلاری بازیکنA ، کال 5 دلاری بازیکن B، و ریز 30 دلاری بازیکن B.

60=30+5+5+20

 با این حال، به خاطر داشته باشید که 60 دلار پات جدید است. اعلام ” پات ” بازیکن B برای او 35 دلار هزینه دارد. این اقدامات، با شرط بندی بعدی، در جدول زیر آمده است.

عمل	محتوای پات
20 دلار از دور اول	20 دلار شروع پات
بازیکن A 5 دلار شرط می‌بندد	20 دلار شروع پات 5 دلار شرط بازیکن  A مجموع پات 25 دلار
بازیکن B اعلام ” پات ” می‌کند	20 دلار شروع پات 5 دلار شرط بازیکن  A 5 دلار کال بازیکن  B پات 30 دلار 30 دلار ریزبازیکن  B مجموع پات 60 دلار
بازیکن C کال می‌کند	20 دلار شروع پات 5 دلار شرط بازیکن  A 35  دلار شرط پات بازیکن  B 35 دلار کال بازیکن  C مجموع پات 95 دلار
بازیکن D اعلام پات می‌کند	20 دلار شروع پات 5 دلار شرط بازیکن  A 35  دلار شرط پات بازیکن  B 35 دلار کال بازیکن  C D 35 دلار شرط بازیکن پات 130 دلار D دلار ریز بازیکن 130 پات در مجموع 260 دلار
بازیکن A  فولد می‌کند بازیکنان B وC  کال می‌کنند	20 دلار شروع پات A دلار شرط بازیکن  5 B  دلار شرط پات بازیکن  35 C دلار کال بازیکن  35 D دلار ریز پات از بازیکن  165 بازیکن A فولد می‌کند – 0 دلار B دلار کال بازیکن  135 C دلار کال بازیکن  135 پات در مجموع 520 دلار

فقط بازی‌های پات لیمیت به دیلر اجازه می‌دهند در صورت درخواست، بازیکنان را از اندازه و میزان ریز پات قبل از عمل مطلع کند. دیلر همچنین موظف است هر مبلغی را که بیش از حداکثر ریز است به بازیکن خاطی پس دهد. پیگیری این اعداد در صورت سرعت گرفتن بازی می‌تواند دشوار باشد. با این حال، محاسبات ساده ای وجود دارند که به دیلر یا بازیکن اجازه می‌دهد حداکثر میزان ریز را به دست آورد. به عنوان مثال :

(3L+T)+S = M

در اینجا:

L = آخرین شرط بندی
T = تریل (اقدام قبل از شرط قبلی)
S = پات آغازین (دور قبلی)
M = حداکثر شرط

به سراغ اقدامات بازیکن D در جدول می‌رویم :
آخرین شرط بندی توسط بازیکن C 35 دلار است، بنابراین 35 L =
تریل مجموعه شرط بازیکن  Bو A یعنی 5 دلار+35 دلار است. بنابراین 40T =
پات اولیه 20 دلار است، بنابراین 20S =
ارزش M (حداکثر شرط) 165 دلار است. 165=20+40+(35 X 3)

پس از مدتی تمرین، پیگیری اتفاقات روی میز کار دشواری نیست.

ممکن است در ساختارهای شرط بندی محدودیت پات بین بازی‌های نقدی و مسابقات تفاوت وجود داشته باشد که باید به آن‌ها توجه کرد.

در برخی از بازی‌های نقدی، ممکن است الزامی نباشد که دیلر بلافاصله مبلغ اضافه شرط را پس دهد. اگر مقدار شرط بندی غیر مجاز توسط یک بازیکن قبل از هرگونه اقدام اضافی مورد اعتراض قرار نگیرد، شرط باقی می‌ماند. اگر شرط بندی بیش از حد مورد اعتراض قرار گیرد، فروشنده باید مبلغ بیش از حد را بداند و آن را به بازیکن متخلف بازگرداند. این چیزی است که قبل از نشستن و شروع بازی باید بدانید.

تورنمنت‌ها از روش محاسبه “ترو پات ” (Pot Pot) استفاده می‌کنند. در این روش حداکثر ریز دور اول شرط بازیکن اول هفت برابر بلایند کوچک است. با این حال، بلایند در بازی نقدی ممکن است شرط بندی نصف و یا کامل نباشد. (به عنوان مثال 2 دلار/5 دلار). این باعث ایجاد مشکل در محاسبات می‌شود. در این موارد از یک اصلاح معروف به ” کال فرضی ” (Assumed call) استفاده می‌شود. با استفاده از یک کال فرضی، حداکثر ریز بازیکن اول فعال در دور اول چهار برابر بیگ بلایند است.

به بیان ساده‌تر، با پات با این فرض رفتار می‌شود که بلایند کوچک کال شده است. حتی اگر آن بازیکن فولد کرده باشد. دلیل این عمل این است که بتوان محاسبات پات را بهتر مدیریت کرد. محاسبات با افزایش مقدار بلایند به ویژه در مسابقات می‌توانند گیج کننده باشند. بنا براین در مسابقات بزرگ مقدار بلایند کوچک، بلایند بزرگ، حداقل و حداکثر ریز و زمان بندی بلایندها به صورت چاپ شده و یا نمایش آن‌ها در تایمر مسابقات در معرض دید است.

در مورد بلایندهای کوچک ممکن است سردرگمی ایجاد شود. برخی از بازی‌ها (معمولاً خانگی) با بلایند کوچک به عنوان پول مرده‌ای که به پات ریخته می‌شود، رفتار می‌کنند. در یک بازی پات لیمیت دلار 10/25 دلار، بلایند کوچک قبل از اینکه کارت‌ها تقسیم شوند، 10 دلار را در پات قرار می‌دهد. با استفاده از منطق ” پول مرده “، بلایند کوچک 25 دلار دیگر را برای کال بلایند بزرگ به پات می‌کشاند. این مبلغ در مجموع 35 دلار خواهد بود. بیگ بلایند پس از آن می‌تواند با 25 دلار چک شود. در نتیجه این بازیکن را قادر می‌سازد تا متناسب با شرط بندی خود، درصدی را برنده شود. این عادلانه نیست. بلکه راه ساده‌ای است که بتوان در نظر گرفت که بلایند کوچک یک نیم شرط گذاشته است. او باید با 15 دلار این شرط را تکمیل کند، ریز دهد یا با 10 دلار فولد کند.

بدون محدودیت (No limit)

یک بازی با ساختار شرط بندی بدون محدودیت به هر بازیکن اجازه می‌دهد تا شرط را تا هر مبلغ و با احتساب کل پول باقیمانده خود در هر زمان ریز کند؛ البته با رعایت قوانین میز و سایر قوانین در مورد ریز دادن. به طور کلی یک حداقل شرط افتتاحیه وجود دارد و ریزها معمولاً باید حداقل برابر با میزان ریز قبلی باشند.

محدودیت کپ (Cap limit)

دست‌ها در کپ لیمیت یا ساختار “capped” دقیقاً همانند بازی‌های معمولی بدون محدودیت یا پات لیمیت بازی می‌شوند. این کار تا زمانی که بازی به حداکثر تعداد بازیکن مجاز برسد، ادامه پیدا می‌کند. پس از رسیدن به شرط بندی کپ، تمام بازیکنانی که در دست باقی مانده اند، آل-این (all in) در نظر گرفته می‌شوند و کارت‌های باقی مانده بدون شرط بندی دیگر بازی می‌شوند.

به عنوان مثال، در 1 دلار/ 2 دلار NL (کپ 60 دلار) :

بازیکن A 2 دلار شرط بندی می‌کند. بازیکن B به 10 دلار ریز می‌کند. بازیکن C می‌تواند حداکثر تا 60 دلار ریز کند و بازیکنان  A  و Bمی‌توانند شرط 60 دلاری را به ترتیب 58 و 50 دلار کال کنند. دیگر در بازی شرط بندی نمی‌شود و برنده 180 دلار دریافت می‌کند.

بازی‌های کپ لیمیت در زمینه بازی اکشن و استراتژی، مشابه بازی بدون محدودیت و پات لیمیت هستند. با این تفاوت که کل سرمایه بازیکن در یک دست به خطر نمی‌افتد.

قوانین مربوط به دارایی

همه کازینوها و اکثر بازی‌های خانگی پوکر قوانینی تحت عنوان ” قوانین شرط بندی میز ” را رعایت می‌کنند. این قوانین بیانگر این هستند که هر بازیکن هر دستی را با سرمایه خاصی شروع می‌کند و آن دست را با آن میزان مشخص دارایی بازی می‌کند. یک بازیکن نمی‌تواند پول را از روی میز برداشته یا از جیب خود در حین بازی به میز اضافه کند. در اصل، قوانین مربوط به شرط بندی میز حداکثر و حداقل مبلغ خرید را در بازی نقدی معین می‌کنند.همچنین قوانین اضافه و حذف پول از بازی را هم مشخص می‌کنند.

به علاوه یک بازیکن نمی‌تواند قسمتی از پول یا سرمایه خود را از میز خارج کند. مگر اینکه تصمیم بگیرد بازی را ترک کرده و کل سهم خود را از بازی حذف کند. بازیکنان مجاز نیستند که میزان سهم خود را از سایر بازیکنان پنهان کرده یا آن را نادرست نشان دهند. آن‌ها در صورت درخواست سایرین باید مبلغ را صادقانه اعلام کنند. در بازی‌های کازینو، معمولاً برای مبالغ کم، مانند انعام‌هایی که از پول بازیکنان پرداخت می‌شود، استثناء قائل می‌شوند.

در بین بازیکنان بی تجربه ” گوینگ ساوت (Going south) ” پس از برنده شدن در یک پات بزرگ رایج است. این اصطلاح به معنی خارج کردن بخشی از دارایی خود از بازی است. این کار اغلب به عنوان تلاشی برای کاهش ریسک پس از یک پیروزی انجام می‌شود. این عمل به عنوان ” رتولینگ (ratholing) ” یا “کاهش (Reducing) ” نیز شناخته می‌شود. رتولینگ در حالی که در اکثر بازی‌های کازینو دیگر کاملاً مجاز استپ، در پوکر مجاز نیست. اگر بازیکنی بخواهد پس از پیروزی ” هج ” (Hedge)  کند باید میز را به طور کامل ترک کند. انجام این کار بلافاصله پس از برنده شدن یک پات بزرگ با عنوان ” هیت اند ران ” (Hit and run) شناخته می‌شود. این کار اگرچه ممنوع نیست اما به طور کلی تقبیح می‌شود. به این دلیل که دیگر بازیکنان هیچ شانسی برای پس گرفتن بخشی از آن را ندارند.

در اکثر کازینوها، هنگامی که بازیکنی پول خود را برداشته و میز را ترک می‌کند، باید مدت زمان معینی (معمولاً یک ساعت) منتظر بماند تا به میز با همان بازی و محدودیت‌ها بازگردد؛ مگر اینکه با مبلغی را که میز را ترک کرده است جای خود را دوباره خریداری کند. این امر به منظور جلوگیری از دور زدن قانون در مورد ” رتولینگ ” انجام می‌شود. به این معنی که بازیکن با ترک میز بعد از یک برد بزرگ تنها با پرداخت مبلغی کمتر دوباره به میز بازگردد.

.قوانین میز در اکثر بازی‌های پوکر نقدی قاعده بازی هستند. زیرا برای بازیکنان مختلف با سطح دارایی‌های متفاوت شرایطی فراهم می‌کنند که هنگام بازی با یکدیگر از حفاظت معقولی برخوردار باشند. آن‌ها معمولاً در رابطه با بلایندها تنظیم می‌شوند. به عنوان مثال، در یک بازی نقدی بدون محدودیت 1/2 دلاری، حداقل سهم برای بازیکنان اغلب 40 دلار تعیین می‌شود. در حالی که حداکثر سهام معمولاٌ به ترتیب 200 دلار یا 20 و 100 بیگ بلایند تعیین می‌شود. این امر همچنین مستلزم قوانین خاصی برای مدیریت شرایطی است که بازیکن با شرطی روبرو می‌شود که نمی‌تواند با موجودی خود کال کند.

آل این(All in)

این اتفاق برای زمانی است که بازیکنی که با شرط رو به رو است و مایل به کال کردن است باقیمانده دارایی‌اش کافی نیست. فولد کردن به قوانین خاصی احتیاج ندارد. در این صورت بازیکن می‌تواند باقیمانده دارایی خود را شرط بندی کرده و خود را آل-این اعلام کند. او می‌تواند کارت‌های خود را برای بقیه بازی طوری نگه دارند که گویی همه شرط‌ها را کال کرده است. اما او دیگر نمی‌تواند هیچ پولی را از هیچ بازیکنی که بالاتر از مبلغ شرط او شرط بندی کرده، برنده شود. در بازی‌های بدون محدودیت نیز یک بازیکن می‌تواند به موقعیت آل-این برود. یعنی کل دارایی خود را در هر مرحله از یک دور بازی، شرط بندی کند.

پات‌های جانبی (Side pots)

بازیکنی که ” آل-این ” است، پات اصلی را به شکل دائمی کپ کرده است. این بازیکن حق ندارد از هیچ بازیکنی مبلغی بیش از کل دارایی خود ببرد. اگر فقط یک بازیکن دیگر در بازی باشد، بازیکن دیگر شرط خود را برابر با مقدار آل این می‌کند. او در صورت لزوم هرگونه پول اضافه را از بازی خارج می‌کند و دست به اتمام می رسد. با این حال، اگر چند بازیکن در بازی باقی مانده باشند و شرط به مبلغی بیشتر از آل-این، ریز شود، اضافه آن پول به یک پات جانبی می‌رود. فقط بازیکنانی که سهمی در پات جانبی دارند شانس برنده شدن آن را دارند. در مورد شرط بندی چندگانه آل-این، می‌توان چندین پات جانبی ایجاد کرد. بازیکنانی که ترجیح می‌دهند به جای شرط معادل پات جانبی، فولد کنند، نسبت به پات اصلی نیز فولد محسوب می‌شوند.

به عنوان مثال ، با سه بازیکن در یک بازی، بازیکن A، با دارایی زیاد یک دور شرط بندی را با 20 دلار اوپن می‌کند. بازیکن B فقط 10 دلار دارد. او با 10 دلار کال می‌کند و آل-این می‌شود. بازیکن C   30 دلار دارد. بنابراین می‌تواند 20 دلار کامل را کال کند. دوباره به 30 دلار ریز کند یا فولد کند. بازیکن C تصمیم می‌گیرد ” آل-این ریز ” کند.بنا بر این با باقی مانده دارایی خودآل-این می‌شود. این شرط در حال حاضر 10 دلار برای بازیکن A است که کال می‌کند. بازیکن A تنها بازیکن آل-این روی میز است. او نمی‌تواند هیچ شرط دیگری در این دست بگذارند.

از آن‌جا که بازیکن B فقط می‌تواند از هر شرط بندی 30 دلاری دو بازیکن دیگر 10 دلار برنده شود، این 10 دلار از شرط همه بازیکنان گرفته شده و مجموع 30 دلار در پات اصلی قرار می‌گیرد. 40 دلار باقیمانده، که بازیکنان A و C به طور جداگانه برای آن رقابت می‌کنند، در یک پات جانبی قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه شرط بندی دیگری نمی‌توان انجام داد، اکنون دست به اتمام رسیده است. مشخص شد که بازیکن B در مجموع بهترین دست را دارد و در پات اصلی برنده است. بازیکن A دارای بهترین دست دوم است و برنده پات جانبی می‌شود. بازیکن C دست خود را می‌بازد و اگر می‌خواهد در دست‌های بعدی حاضر باشد باید جای خود را مجدداٌ بخرد (Rebuy).

آل- این بودن یک مزیت استراتژیک دارد : چنین بازیکنی را نمی‌توان با بلوف فریب داد. زیرا او حق دارد کارت‌های خود را نگه دارد. همچنین مسابقه را بدون ریسک از دست دادن پول بیشتر به اتمام رساند. حریفانی که پس از آل-این شدن بازیکن به شرط بندی ادامه می‌دهند، همچنان می‌توانند یکدیگر را در پات جانبی با بلوف فریب دهند. این نیز به نفع بازیکن آل-این است. زیرا بازیکنانی که در پات جانبی فولد می‌کنند، رقابت برای پات اصلی را نیز کاهش می‌دهند. اما این مزایا با این عیب جبران می‌شود که یک بازیکن نمی‌تواند بیشتر از مبلغی که سهم او می‌تواند بدست آورد، برنده شود. همچنین بازیکن نمی‌تواند با وجود بهترین دست در بازی‌های بعدی شرط بندی کند.

برخی از بازیکنان ممکن است تصمیم بگیرند با دارایی کم (Short stack) جای خود را خریداری کنند. یک شرت استک مجموعه‌ای چیپ است که به نسبت ارزش چیپ‌های حاضر در بازی ارزش کمی دارد. این کار با هدف آل-این شدن بعد از فلاپ انجام می‌شود. به این ترتیب بازیکن دیگر نیازی به تصمیم گیری دیگری در بازی ندارد. با این حال، این کار در بلند مدت به طور کلی یک استراتژی غیر بهینه است. به این دلیل که بازیکنان از دست‌های برنده خود به حداکثر برد دست پیدا نمی‌کنند.

آل-این قبل از شروع بازی

اگر بازیکنی پول کافی برای پوشش آنته و بلایند را نداشته باشد، آن بازیکن به طور خودکار برای بازی بعدی آل-این می‌شود. هر پولی که بازیکن در اختیار دارد باید ابتدا صرف آنته شود. همچنین اگر کل آنته پوشش داده شد، پول باقیمانده صرف بلایند می‌شود. برخی از اتاق‌های بازی کارتی در مورد بازیکنانی که در موقعیت بلایند بزرگ قرار دارند قوانین خاصی دارند. آن‌ها بازیکنان را ملزم به داشتن حداقل ‌چیپ‌های کافی برای پرداخت بلایند کوچک و در صورت لزوم آنته می‌کنند.

در بازی‌های نقدی با چنین قاعده‌ای، هر بازیکن در بیگ بلایند که چیپ‌های کافی برای پرداخت بلایند کوچک نداشته باشد از گرفتن کارت محروم می‌شود. در این شرایط بازیکن تنها می‌تواند با بازخرید خود وارد بازی شود. در مسابقات با چنین قاعده‌ای، هر بازیکنی در بلایند بزرگ که چیپ‌های کافی برای پرداخت بلایند کوچک را ندارد از بازی حذف می‌شود. چیپ‌های باقی مانده این بازیکن نیز از بازی حذف می‌شوند.

اگر بازیکنی برای بخشی از آنته یا مقدار دقیق آن، آل-این باشد، مقدار مساوی از آنته بازیکن دیگر در پات اصلی قرار می‌گیرد. باقیمانده آنته و همه بلایندها و شرط‌های دیگر نیز در پات جانبی قرار می‌گیرند.

اگر بازیکنی به عنوان بخشی از بلایند، آل-این شود، همه آنته‌ها به پات اصلی ریخته می‌شوند. بازیکنانی که باید بازی کنند باید با کل مبلغ بلایند بزرگ را کال کنند. حتی اگر بازیکن آل-این مقداری کمتر از یک بلایند بزرگ را پست کرده باشد. در پایان دور شرط بندی، شرط‌ها و کال‌ها طبق معمول به پات اصلی و پات جانبی ریخته می‌شوند.

به عنوان مثال، آلیس در یک میز با 10 بازیکن در یک تورنمنت با آنته 1 دلار و بلایند 4 دلار/دلار 8 دلار بازی می‌کند. آلیس در بیگ بلایند است اما فقط 8 دلار دارد. او باید 1 دلار آنته را پرداخت کند و 7 دلار باقیمانده را برای بلایند بزرگ هزینه کند. به این ترتیب او آل-این شده است. دیان، بازیکن بعدی، با 8 دلار مبلغ بیگ بلایند را کال می‌کند. کارول به 16 دلار ریز می‌کند. همه بازیکنان باقیمانده فولد می‌کنند. بلایند‌های کوچک فولد می‌کنند و دیان نیز فولد می‌کند.

مبلغ موجود در پات اصلی 10 دلار (مجموع همه ‌آنته‌ها) به علاوه 4 دلار بلایند كوچک معادل مبلغی پرداختی آلیس به علاوه 7 دلار از آلیس و سایر بازیکنانی كه حداقل با این مبلغ کال کردند، یعنی دیان و كارول است. بنابراین پات اصلی  حاوی  10 دلار به علاوه 4 دلار به علاوه سه 7 دلار برابر با 35 دلار است. پات جانبی 10 دلار (1 دلار مازاد بر شرط آل-این آلیس از دیان و 9 دلار مازاد بر شرطآل-این آلیس از کارول) است. این مبلغ بلافاصله پس از فولد کردن دیان به کارول پرداخت می‌شود.

شرط یا ریز ناقص

اگر بازیکنی به جای یک کال با ریز یا شرط بندی آل-این شود، یک قانون خاص دیگر به کار گرفته می‌شود. در این حالت دو گزینه معمول وجود دارند. بازی‌های با محدودیت پات و بدون محدودیت معمولاً از چیزی که قانون شرط کامل (full bet rule) نامیده می‌شود استفاده می‌کنند. در حالی که بازی‌های با محدودیت ثابت و محدودیت گسترده می‌توانند از قانون شرط کامل یا قانون نیمه شرط (half bet rule) استفاده کنند. قانون شرط کامل می‌گوید اگر مبلغ شرط بندی کل کمتر از حداقل شرط باشد، یا اگر مبلغ ریز کل کمتر از کل مبلغ ریز قبلی باشد، ” واقعی ” محسوب نمی‌شود. بنابراین، شرط بندی ری-اوپن نمی‌شود. قانون نیم شرط می‌گوید اگر شرط بندی کل یا ریز برابر یا بیشتر از نصف حداقل مبلغ باشد، ریز محسوب می‌شود و بازی را اوپن می‌کند.

به عنوان مثال، با اعمال قانون شرط کامل، یک بازیکن دور شرط بندی را با 20 دلار اوپن می‌کند. کل دارایی بازیکن بعدی 30 دلار است. او می‌تواند تا 30 دلار ریز کند و خود را آل-این اعلام کند. اما این ریز واقعی نیست. به این معنا که: اگر بازیکن سوم با 30 دلار کال کند و نوبت اولین بازیکن برسد، او اکنون می‌تواند 10 دلار اضافی را کال کند. اما حق ریز مجدد را ندارد. شبه ریز بازیکن آل-این در واقع فقط یک کال با پول اضافی بود و کال بازیکن سوم نیز فقط یک کال.

بنابراین شرط اوپن اولیه توسط هر دو بازیکن باقی مانده کال شد و دور شرط بندی بسته شد. اگرچه آن‌ها باید همچنان با قرار دادن 10 دلار اضافی، سهم خود را برابر کنند. اگر از قانون نیمه شرط استفاده می‌شد، آن ریز به عنوان یک ریز واقعی محسوب می‌شد. پس اگر بازیکن اول بخواهد حق ریز مجدد را به دست می‌آورد. در نتیجه یک یک پات جانبی برای میزان ریز مجدد خود و بازیکن سوم و در صورت وجود، کال ایجاد می‌شد.

در یک بازی با قانون نیمه شرط، یک بازیکن اگر هنوز حق ریز داشته باشد می‌تواند یک ریز ناقص را کامل کند. یعنی اگر آن بازیکن هنوز از زمان آخرین شرط کامل یا ریز یا در دور شرط بندی بازی نکرده باشد. عمل تکمیل شرط یا ریز مجدد، شرط بندی را برای سایر حریفان باقی مانده اوپن می کند.

به عنوان مثال، چهار بازیکن در یک دست حاضر هستند. با ساختار شرط بندی محدود و قانون نیمه شرط بازی می‌کنند. دور شرط بندی فعلی 20 دلار است. آلیس چک می‌کند. دیان نیز چک می‌کند. کارول با 5 دلار آل-این می‌شود. جوآن، هنوز که اکنون نوبت بازی اوست، گزینه‌های روبرو را دارد. فولد کند، با 5 دلار کال کند یا شرط بندی را با در مجموع 20 دلار تکمیل کند. اگر جوان با 5 دلار کال کند، آلیس و دیان فقط می‌توانند کال کنند یا فولد کنند. هیچکدام نمی‌توانند ریز کنند. اما اگر جوآن شرط را تکمیل کند، هر یک از آن‌ها می‌توانند آن را ریز کنند.

باز کردن دست‌های آل-این

وقتی همه بازیکنان در پات آل-این هستند، یا یک بازیکن به تنهایی در برابر حریفانی که آل-این هستند بازی می‌کند، دیگر شرط بندی نمی‌تواند انجام شود. در برخی از کازینوها و بسیاری از تورنمنت‌های مهم همه بازیکنان باید کارت‌های هول خود را باز کرده یا فوراً فاش کنند. تا زمانی که همه دست‌ها رو به بالا گذاشته نشوند، دیلر به بازی خود ادامه نمی‌دهد. به همین ترتیب، هر کارت دیگری که معمولاً رو به پایین قرار می‌گیرد، مانند کارت نهایی در سون کارد استاد، نیز رو به بالا پخش می‌شود. چنین عملی در پوکر آنلاین به صورت خودکار انجام می‌شود. این قانون از نوعی تبانی در تورنمنت به نام ” دامپینگ چیپ ” جلوگیری می‌کند. در  دامپینگ چیپ یکی از بازیکنان عمداً چیپ‌های خود را به دیگری واگذار می‌کند تا شانس بیشتری برای برنده شدن به آن بازیکن بدهد.

مطالب مرتبط: قوانین پوکر روسی

اوپن استیک (Open Stake)

جایگزین قوانین مربوط به شرط بندی میز، ” اوپن استیک ” نامیده می‌شود. در آن بازیکنان در طول بازی مجاز به خرید چیپ‌های بیشتر و حتی گرفتن وام هستند. که اغلب ” گوینگ لایت (Going light) ” نامیده می‌شود. اوپن استیک بیشتر در بازی‌های خانگی یا خصوصی استفاده می‌شود. در کازینو، گاهی اوقات بازیکنان در طول بازی مجاز به خرید چیپ‌های روی میز هستند. اما هرگز مجاز به گرفتن وام یا استفاده از IOU نیستند. سایر کازینوها، بسته به پروتکل خرید چیپ، آن را ممنوع می‌کنند. زیرا روند بازی را به میزان قابل توجهی کند می‌کند.

اوپن استیک روش قدیمی تر قوانین شرط بندی است. قبل از اینکه شرط بندی ” آل-این ” رایج شود، سرمایه بزرگ به معنای یک مزیت ناعادلانه بود. افزایش شرط فراتر از چیزی که بازیکن می‌تواند به صورت نقدی پرداخت کند، تنها دو گزینه به بازیکن می‌دهد. یک سهم بزرگتر بخرید (در صورت لزوم وام بگیرید) یا فولد کنید. این امر معمولاً در فیلم‌های وسترن دیده می‌شود. در این فیلم‌ها معمولاٌ بازیکنی دارایی شخصی یا حتی املاک خود را برابر پول نقد بسیار بزرگتر بازیکن دیگر شرط می‌بندد.

در قوانین مدرن اوپن استیک، یک بازیکن می‌تواند در صورت تمایل به جای وام یا اضافه کردن به سهم خود، آل-این شود. این کار شبیه به بازی با قوانین شرط بندی میز است. مزیت‌های استراتژیک این‌کار این است که بازیکن می‌تواند در برخی بازی‌ها آل-این شود، در حالی که در بعضی دیگر، صرفاٌ سهم خود را در بازی افزایش دهد. چنین بازی‌هایی ممکن است یک حداقل بای-این به میزان چندین برابر حداکثر شرط تعیین شود.  این مقدار می‌تواند در رابطه با بلایند، در صورت بازی بدون محدودیت یا محدودیت در پات نیز تنظیم شود. . بازیکنی که آل-این شده و برنده پاتی کمتر از حداقل بای-این باشد، نمی‌تواند به سهم خود بیفزاید یا در هر دست آینده وام بگیرد بگیرد. این وضعیت تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که سهم خود را با هزینه‌ای معادل هزینه لازم برای آل-این، بازخرید کند.

اگر بازیکنی نمی‌تواند یا نمی‌خواهد آل-این شود، می‌تواند در هر زمان، حتی در حین بازی از جیب خود چیپ به صورت نقد خریداری کند. با این کار شرط بندی آن‌ها فقط با قوانین شرط بندی مشخص شده در مسابقه محدود می‌شود.

سرانجام، یک بازیکن می‌تواند با شرط بندی با یک IOU، که ” مارکر ” نامیده می‌شود نیز وام بگیرد. این وام به برنده پات قابل پرداخت است. برای شرط بندی با مارکر، همه بازیکنانی که هنوز در پات فعال هستند باید با پذیرش مارکر موافقت کنند. برخی از باشگاه‌ها و کازینوها به طور کلی IOU را ممنوع می‌کنند. اگر مارکر قابل قبول نباشد، قمار کننده می‌تواند از جیب خود پول نقد شرط بندی کند یا آل-این شود. یک بازیکن همچنین می‌تواند از بازیکنی که در پات دخیل نیست پول قرض کند. او بایستی در ازای دریافت پول نقد یا چیپ، یک مارکر شخصی به آن‌ها بدهد. بازیکنان حاضر در پات مجبور به قبول آن هستند.

یک بازیکن می‌تواند برای کال یک شرط در طول یک دست، وام بگیرد. او همچنین می‌تواند بعداً در همان دست با ادامه شرط بندی بیشتر آل-این شود. اما اگر بازیکنی برای ریز کردن قرض بگیرد، حق آل-این شدن در همان دست را از دست می‌دهد. در صورت ریز مجدد، این بازیکن باید پول قرض کند تا کال کند و در غیر این صورت فولد کند. یک بازیکن همچنین می‌تواند توسط هر بازیکن دیگری با مبلغ معین در هر زمان چیپ‌های بیشتری بخرد یا مجدداٌ بای-این شود.

درست مانند شرط میز، هیچ بازیکنی نمی‌تواند چیپ‌ها یا پول نقد را از روی میز بر دارد. البته به جز مقادیر اندک برای نوشیدنی، انعام و موارد دیگر. این  قانون شامل همه مارکرها نیز می‌شود، چه مربوط  به خود بازیکنان باشد و چه متعلق به بازیکنان بازنده.

بازیکنان قبل از بازی باید در مورد وسایل و محدودیت‌های زمانی تعیین مارکرها توافق کنند. توافقی در مورد مقدار مناسبی که همه مارکرها پایین‌تر از آن برای ساده سازی بازی پذیرفته شوند نیز باید صورت بگیرد.