معرفی، بررسی و آموزش بازی کارتی ژنگ شانگ یو (Zhēng Shàngyóu)

در این مقاله به معرفی بازی کارتی چینی Zhēng Shàngyóu که به صورت معمول بین پنج یا شش بازیکن و با یک بسته کارت 52 عددی انجام می‌شود. درادامه این مقاله به معرفی و آموزش کامل این بازی خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.

معرفی

ژنگ شانگ یو (Zhēng Shàngyóu) یک بازی ورق چینی است که نام آن را می توان تقریباً به عنوان Struggling Upstream ترجمه کرد. برای برخی از مردم چین، این نام یادآور انقلاب فرهنگی است. این بازی در چندین نسخه وجود دارد و نام‌های جایگزین مختلفی دارد. به گفته ژانگ شوتای، جالب‌ترین نسخه، بازی تیمی مناسب برای شش بازیکن است که با نام‌های Sān jiā xĭ (خانواده سه نفره) یا Huŏjiàn (موشک) نیز شناخته می‌شود. با این حال، برای سادگی، اولین نسخه‌ای که در اینجا توضیح داده شده است، نسخه تک نفره است. این یک بازی ورق مهارتی و ساده برای چهار بازیکن یا بیشتر است که احتمالا بهترین حالت بازی با حضور 5 یا 6 بازیکن است.

در فرمی که در اینجا ذکر شده است، ژنگ شانگ یو توسط جان مک‌لئود به بریتانیا آورده شد، او آن را در جریان بازدید از چین توسط برخی از بازیکنان انگلیسی Go در سال 1979 آموخت. ما در بریتانیا نام Pits را به آن دادیم که تلفظ آن برای ما آسان‌تر است و به وضعیت سخت بازیکنان بازنده اشاره دارد که خود را در گودالی (Pit) می‌بینند که فرار از آن دشوار است.

این بازی ارتباط نزدیکی با چندین بازی دیگر دارد – بازی ژاپنی Dai Hin Min (یا Dai Fugo)، بازی ویتنامی Tien Len، بازی چینی Big Two و بازی غربی President. این بازی جزو گروه بازی‌های کلایمینگ طبقه‌بندی می‌شود.

تجهیزات و هدف بازی

ژنگ شانگ یو از یک بسته 54 کارتی متشکل از 52 کارت استاندارد برای بریج یا پوکر، با اضافه کردن دو جوکر متمایز که در اینجا به عنوان قرمز و سیاه نامیده می‌شود، استفاده می‌کند. هدف هر دست این است که اولین کسی باشید که تمام کارت‌های خود را بازی می‌کند و در نتیجه 2 امتیاز بگیرد؛ یا دومین نفر باشید و 1 امتیاز به دست آورید تا در مجموع (معمولا) 11امتیاز برنده شوید.

توزیع کارت‌ها در ژنگ شانگ یو (Zhēng Shàngyóu)

اولین دیلر به صورت تصادفی انتخاب می‌شود. کارت‌ها به صورت انفرادی و خلاف جهت عقربه ساعت به بازیکنان داده می‌شود. توزی از دیلر شروع می‌شود. بسته به تعداد بازیکنان، برخی ممکن است کارت‌های بیشتری نسبت به دیگران داشته باشند – تعداد کارت‌ها اهمیتی ندارد.

روش چینی توزیع کارت‌ها به شرح زیر است. دیلر کارت‌ها را بر می‌زند، آنها را رو به پایین در مرکز میز قرار می‌دهد. خودش از روی بسته کارت‌ها کارت برمی‌دارد، و به دنبال او بازیکن سمت راستش این کار را انجام می‌دهد، و به همین ترتیب ادامه دارد. بازیکنان تک کارت‌ها را در خلاف جهت عقربه ساعت می‌گیرند تا زمانی که بسته تمام شود. بازیکنان غربی ممکن است ترجیح دهند که دیلر همه کارت‌ها را مانند اکثر بازی‌های ورق غربی توزیع کند – روش توزیع کارت‌ها روی بقیه روال بازی تأثیری نخواهد داشت.

بازی

دیلر با هدایت هر ترکیب قابل بازی، کار را شروع می‌کند.

نوبت بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت ادامه می‌یابد و در هر نوبت، بازیکن پاس یا بازی را انتخاب می‌کند. بازیکنی که پاس کرده‌ باشد، اگر فرصت دوباره پیش بیاید، از بازی کنار گذاشته‌ نمی‌شود و می‌تواند بازی کند. پس از لید، همه بازی‌ها باید به این صورت باشند:

• شامل همان تعداد کارت لید است
• همان نوع الگو را تشکیل دهند
• نسبت به بازی قبلی رتبه بالاتری داشته باشد

بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که به جز یکی از بازیکنان، همه نوبت خود را پاس بدهند. پس از آن همه کارت‌های بازی جمع شده‌ و کنار گذاشته‌ می‌شوند. هر کسی که آخرین (و در نتیجه بالاترین) بازی را انجام داد، دوباره با هدایت هر ترکیب قابل بازی شروع می‌کند.

به این ترتیب، در نهایت کارت‌های بازیکنان تمام خواهد شد. اولین بازیکنی که دست خود را خال کند، دست را برنده می‌شود، دومین نفر، رتبه دوم را می‌گیرد و به همین ترتیب. به دلایلی که در ادامه توضیح داده‌ شده‌ است، دست تا آخر بازی می‌شود. تا زمانی که فقط در دست یک بازیکن کارت باقی بماند.

اگر بازیکن لید هیچ کارتی نداشته باشد، نوبت لید به سمت راست می‌گذرد.

ترکیبات قابل بازی

چهار نوع ترکیب قابل بازی وجود دارد که به شرح زیر هستند:

(i) تک کارت

رتبه از پایین به بالا 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9، 10، J، Q، K، A، 2، جوکر سیاه، جوکر قرمز است. خال‌ها بی‌اهمیت هستند.

(ii) مجموعه‌ای از 2 کارت یا بیشتر از رتبه یکسان

اینها هم مانند کارت‌های تک رتبه بندی می‌شوند. خال‌ها هم بی‌اهمیت هستند. 2ها یا جوکر می‌توانند به عنوان کارت‌های وایلد همراه هر کارت پایین‌تری استفاده شوند. مجموعه‌ای که حاوی کارت‌های وایلد است توسط یک مجموعه «خالص» با رتبه برابر شکست می‌خورد.

(iii) دنباله تکی از سه یا چند کارت با رتبه متوالی

رتبه کارت‌ها از پایین به بالا 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9، 10، J، Q، K، A است. 2 را نمی‌توان در دنباله‌های تکی استفاده کرد – نه به عنوان کارت‌های وایلد و نه به عنوان کارت‌های معمولی. جوکرها را می‌توان به عنوان کارت‌های وایلد به جای هر کارتی از 3 تا آس استفاده کرد. هر دنباله تکی بهتر از هر دنباله مناسب ترکیبی با همان طول است.

هنگام مقایسه دو دنباله ترکیبی، آن که حاوی کارت‌های رتبه بالاتر است بهتر است. بین دنباله‌های ترکیبی از رتبه یکسان، یک دنباله «خالص» یک دنباله «ناخالص» حاوی یک یا چند جوکر را شکست می‌دهد.

به همین ترتیب، یک دنباله تکی بالاتر، یک دنباله پایین‌تر را شکست می‌دهد. و اگر رتبه‌ها مساوی باشد، یک دنباله «خالص»، یک دنباله «ناخالص» را شکست می‌دهد.

(IV) دنباله چندگانه

این دنباله شامل تعداد مساوی کارت (دوتا یا بیشتر) از هر یک از سه یا چند رتبه متوالی (مانند 9-9-10-10-J-J) است. کارت‌ها مانند دنباله‌های تکی با 3 در پایین‌ترین و آس در بالاترین رتبه شناخته می‌شوند. خال‌ها در رتبه بندی اهمیتی ندارند. جوکرها را می‌توان به عنوان کارت‌های وایلد به عنوان جایگزین برای هر کارت دیگری استفاده کرد. کارت 2 را می‌توان به‌عنوان کارت‌های وایلد نیز استفاده کرد، با این محدودیت که نمی‌توانید از 2 به جای همه کارت‌های یک رتبه خاص استفاده کنید – حداقل یک کارت از هر رتبه باید طبیعی یا جوکر باشد.

یک دنباله چندگانه را فقط می‌توان با یک دنباله چندگانه بهتر که دارای همان تعداد رتبه و تعداد کارت‌های یکسانی از هر رتبه باشد شکست داد. یک دنباله چندگانه حاوی رتبه‌های بالاتر بهتر از یک دنباله با رتبه‌های پایین‌تر است. و اگر رتبه‌ها مساوی باشند، یک دنباله چندگانه «طبیعی» دنباله کارت‌های وایلد را شکست می‌دهد.

نمونه‌هایی از ست‌ها

• 7-2-2 را می‌توان به صورت سه کارت 7 بازی کرد. این ترکیب را می‌توان با 7-7-7 (هفت طبیعی) شکست داد که با 8-جوکر-8 قابل شکست است.
• 9-2-2، 9-2-جوکر، 9-9-2 و 9-9-جوکر همگی باهم برابرند. هیچ یک از آنها را نمی‌توان برای شکست دادن‌ دیگری بازی کرد. زیرا همه آنها دارای کارت‌های وایلد هستند.
• ست 2-جوکر را می‌توان به صورت دو کارت 2 در نظر گرفت. این ترکیب با 2-2 شکست می‌خورد، یک جفت کارت 2 طبیعی.

نمونه‌هایی‌ از دنباله‌های تکی

• لطفا توجه داشته باشید: کارت‌های 2 را نمی‌توان در یک دنباله تکی استفاده کرد. در نتیجه این دنباله‌ها معتبر نیستند: 2-3-4، Q-K-A-2، 5-6-2-8.
• لطفا توجه داشته باشید: یک دنباله باید حداقل شامل سه کارت باشد. 6-7 یک دنباله معتبر نیست.
• آس خشت- کویین گشنیز- کینگ گشنیز، توسط 3پیک- 4پیک- 5پیک شکست می‌خورد. که آن را فقط می‌توان با یک دنباله بالاتر تشکیل شده‌ از یک خال شکست داد.
• وجود «ناخالصی‌ها» در قالب کارت‌های وایلد تنها به‌عنوان یک عامل تعیین‌کننده بین بازی‌های با رتبه‌های مساوی، استفاده می‌شود. مثال: 6دل- جوکر- 8دل، دنباله 7گشنیز- 8گشنیز- 9پیک را شکست می‌دهد. زیرا جوکر نماینده 7دل در نظر گرفته‌ می‌شود. این دنباله از خال دل، توسط دنباله 6خشت- 7خشت- 8خشت به دلیل خالص بودن‌، یا با یک دنباله بالاتر، چه خالص و چه ناخالص، شکست داده‌ می‌شود.

نمونه‌هایی از دنباله‌های چندگانه

دنباله‌های چندگانه باید حداقل سه رتبه متوالی داشته باشند. موارد زیر معتبر نیستند:

• 6-6-6-7-7-7 (فقط دو رتبه)
• 5-5-7-7-8-8 (غیر متوالی)
• 7-7-8-8-8-9-9 (تعداد کارت‌ها در هر رتبه باید یکسان باشد)
• 7-7-2-2-9-9 (استفاده از دو کارت 2 به جای دو کارت 8 غیرقانونی است)
• 5-5-6-2-7-جوکر (ناخالص) را می‌توان با 5-5-6-6-7-7 (خالص) شکست داد که با 6-جوکر-7-2-2-8-8 (بالاتر) شکست می‌خورد.
• K-K-A-A-2-جوکر، فقط در صورتی معتبر است که 2 و جوکر را جایگزین کویین‌ها در نظر بگیرید. کارت 2 را نمی‌توان به عنوان یک کارت طبیعی در یک دنباله چندگانه استفاده کرد. بنابراین Q-Q-K-K-A-A بالاتر است.
• این دنباله خیلی بعید به نظر می‌رسد؛ ، اما 10-10-10-J-J-J-Q-Q-Q-K-K-K ، دنباله 4-4-4-4-5-5-5-5-5-6-6-6-6 را شکست نمی‌دهد. زیرا اگرچه هر دو 12 کارت دارند، اما اشکال مختلفی از دنباله‌های چندگانه هستند.

امتیازدهی در بازی ژنگ شانگ یو (Zhēng Shàngyóu)

• اولین بازیکنی که کارت‌هایش تمام شود 2 امتیاز کسب می‌کند.
• دومین بازیکنی که کارت‌هایش تمام شود 1 امتیاز کسب می‌کند.
• سومین بازیکنی که از شر کارت‌هایش خلاص می‌شود، می‌تواند شروع به بر زدن کارت‌ها کند. زیرا او دیلر بعدی خواهد بود و بنابراین بازی دست بعدی را شروع می‌کند.
• بازیکنان آخر و دوم تا آخر در دست بعدی با دادن بهترین کارت‌های خود به برنده‌ها جریمه باخت خود را پرداخت می‌کنند – ادامه متن را ببینید. اینها اصطلاحا داخل گودال هستند.

اگر فقط چهار بازیکن وجود داشته باشد، بازیکنی که سوم شده است نیز نفر دوم است. بنابراین بازیکن بعدی هم کارت توزیع می‌کند و هم باید یک کارت را کنار بگذارد.

اگر 6 بازیکن در بازی باشند، بازیکنی که چهارم می‌شود امتیازی دریافت نمی‌کند و جریمه نمی‌شود.

دست‌های دوم و بعد از آن

بلافاصله کارت‌ها بر می‌خورند و توزیع می‌شوند. بازیکنانی که در رتبه آخر قرار گرفته‌اند، هر کدام باید کارت‌های بالاترین رتبه خود را رو به بالا روی میز بیندازند. اگر آنها چندین کارت بالا و برابر داشته باشند، می‌توانند انتخاب کنند که کدام را پرتاب کنند. بازیکن اول هر کدام از اینها را که ترجیح دهد می‌گیرد و به دستش اضافه می‌کند و دیگری را برای نفرات بعد می‌گذارد. سپس این دو بازیکن برتر هر کدام یک کارت ناخواسته به انتخاب خود را رو به بالا کنار می‌گذارند. بازیکن بعدی یکی از اینها را انتخاب می‌کند و به دست خود اضافه می‌کند. و کارت ناخواسته دیگر را برای بازیکن بعدی می‌گذارد که باید آن را به دست خود اضافه کند. سپس بازی مانند قبل آغاز می‌شود و دیلر اولین لید را انجام می‌دهد.

بازی تیمی

با حضور 4 یا 6 بازیکن معمولاً بازی توسط دو تیم بازی می‌شود. گفته می‌شود که بازی تیمی شش نفره جالب‌ترین نسخه Zheng Shangyou است. در پکن این بازی شش نفره سان جیا شی (三家喜) نیز نامیده‌ می‌شود که به معنای چیزی شبیه “خانواده سه نفره خوشبخت” است. در چنگدو، در استان سیجوان، آن را Huojian  (火箭) می‌گویند که به معنی موشک است.

دو تیم سه نفره در بازی وجود دارد. هر بازیکن بین دو حریف خود نشسته است. قبل از اینکه کارت‌ها قبل از اولین توزیع بر بخورند، یک کارت از بسته گرفته‌ می‌شود و سپس جایگزین می‌شود. هر کس این کارت را در اولین دست بکشد، دست اول را شروع می‌کند.

قوانین بازی طبق معمول است و ترتیب تمام شدن کارت بازیکنان، تعیین کننده امتیازات تیم‌ها است. اگر بازیکنان اول و دوم در تیم‌های مقابل هم باشند، امتیازات به شرح زیر است:

• تیم بازیکنی که اول می شود 3 امتیاز کسب می‌کند.
• تیم بازیکنی که دوم شود 2 امتیاز کسب می‌کند.
• تیمی که شامل بازیکنی نباشد که آخرین رتبه را کسب کرده، 2 امتیاز اضافی به امتیازات خود می‌افزاید.

به عنوان مثال، اگر تیمی رتبه‌های دوم، سوم و پنجم را به دست آورد، امتیاز 4 (2 برای دوم شدن و 2 برای آخر نشدن)، و حریفان آنها امتیاز 3 (برای مقام اول) می‌گیرند.

اگر مقام‌های اول و دوم توسط اعضای یک تیم گرفته شود، امتیازدهی متفاوت است و به جایگاه نفر سوم آن تیم بستگی دارد:

• اگر نفر سوم مقام سوم را کسب کند، تیم تمام سه مقام برتر را دارد و برای این کار 10 امتیاز کسب می‌کند. تیم دیگر هیچ امتیازی نخواهد گرفت.
• اگر نفر سوم تیم چهارم یا پنجم شود، تیم فقط 5 امتیاز برای دو مقام برتر کسب می‌کند. تیم مقابل هیچ امتیازی نمی‌گیرد.
• اگر نفر سوم تیم آخر باشد، تیم اول و دوم 5 امتیاز و تیم دیگر به دلیل نداشتن مقام آخر 2 امتیاز کسب می‌کند.

در دست دوم و بعدی، بازیکنانی که مقام پنجم و ششم را در دست قبلی داشتند، باید بالاترین کارت خود را به بازیکنان اول و دوم بدهند (بازیکن اول انتخاب اول را دارد). و این بازیکنان هر کارت ناخواسته‌ای را در ازای آن می‌دهند (نفر پنجم حق اولین انتخاب را دارد). در واقع اگر شما اول یا دوم هستید و شریک شما پنجم است، ممکن است انتخاب کنید که یک کارت خوب را برای کمک به شریک خود بازگردانید.

در دست دوم و بعدی بازی توسط بازیکنی آغاز می‌شود که در دست قبلی مقام پنجم را گرفته‌ باشد.

هدف بازی رسیدن به امتیاز 50 یا بیشتر است و اولین تیمی که این کار را انجام دهد برنده‌ است. اگر هر دو تیم در یک دست به امتیاز 50 برسند، تیمی که امتیاز بالاتری دارد برنده می‌شود. اگر مساوی باشند یک دست دیگر بازی می‌شود.

بازی تیمی با حضور چهار بازیکن

چهار نفر نیز می‌توانند یک بازی تیمی را انجام دهند که در آن شرکا روبروی هم نشسته‌اند. قوانین بازی و امتیازدهی دقیقاً مانند بازی انفرادی است، اما شرکا امتیازات خود را با هم ترکیب می‌کنند. اگر شما اول یا دوم هستید، و شریک شما سوم است، ممکن است برای کمک به شریک خود که اولین انتخاب را از بین می‌برد، یک کارت بالا – شاید حتی یک کارت وایلد – دور بیندازید.

تغییرات

بعضی‌ نسخه‌ها کارت‌های 2 را به عنوان کارت‌های طبیعی معتبر در دنباله‌ها مجاز می‌دانند. بنابراین برای مثال کینگ دل- آس دل-2دل یک دنباله تکی معتبر خواهد بود؛ و دنباله کویین پیک- کینگ پیک- آس دل را شکست می‌دهد.

نکاتی در مورد بازی ژنگ شانگ یو (Zhēng Shàngyóu)

جذابیت بازی، به ویژه برای بازیکنان گودال، این است که کشف کنند چگونه بازی ماهرانه و کمی شانس در کارت‌هایی که داده می‌شود، می‌تواند به فرد کمک کند تا “در بالادست” مبارزه کند و در نهایت در اوج بازی را تمام کند. فرد باید سعی کند برنامه‌ها را انعطاف پذیر نگه دارد و آماده ارزیابی مجدد دست با توجه به بازی دیگران باشد.

نکته اول

اصلی‌ترین اولویت این است که از شر کارت‌های کم‌ارزش خود خلاص شوید. تنها راهی که می‌توانید یک کارت 3 تنها را بازی کنید، هدایت آن است. بنابراین اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید که بتوانید بازی را شروع کنید، از لید برای خلاص شدن از شر چنین کارتی استفاده کنید. همین امر در مورد ترکیب‌های کم‌ارزش مانند 3-4-5-6 صدق می‌کند. اگر دست شما شامل 3-3-4-5-6 باشد، ممکن است 3-4-5-6 را هدایت کنید. به این امید که هیچکس دیگری دنباله 4 نداشته باشد و سپس 3 خود را بازی کنید.

نکته دوم

کارت‌های بالا را هدایت نکنید، مگر اینکه بتوانید با انجام این کار راهی مطمئن برای خلاص شدن از شر همه کارت‌های خود پیدا کنید. از کارت‌های بالا برای به دست آوردن لید استفاده‌ می‌شود. برای خلاص شدن از شر کارت‌های کم از لید استفاده کنید. با داشتن 4-4-7-2-2 به عنوان پنج کارت آخر خود، 4-4 را رهبری کنید. با 2-2 لید را پس بگیرید و سپس 7 را بازی کنید. مجموعه 4-4-2-2 را به عنوان یک ست از 4 بازی نکنید؛ اگر کسی چهار کارت شش داشته باشد، احتمالاً بعد از اینکه بقیه کارت‌های خود را تمام کردند، می‌توانید 7 را بازی کنید.

نکته سوم

اگر گروهی از کارت‌ها مانند 3-4-5-5-6-7 دارید، اغلب بهتر است این کارت را به صورت دو دنباله بازی کنید: 3-4-5 و 5-6-7، به خصوص اگر یکی از آنها دنباله تکی و از یک خال باشد. اگر شما شروع کننده بازی بودید، ممکن بود دنباله پنج کارتی 3-4-5-6-7 را هدایت کنید. این اتفاق در صورتی باید بیفتد که: کاملاً مطمئن باشید که هیچ کس نمی‌تواند آن را شکست دهد (یا اگر ناامید بودید)؛ یا اگر هیچ بازیکن دیگری یک دنباله 5 کارتی را بازی نکرده باشد. در این صورت می‌توانید با هدایت تک کارت 5 خود از بازی بیرون بروید. تقریباً هرگز درست نیست که دو کارت 5 را به صورت جفت بازی کنید. با این کار چهار کارت کم‌ارزش (3، 4، 6، 7) برای شما باقی می‌ماند که فقط می‌توانید آنها را به تنهایی بازی کنید.

نکته چهارم

عاقلانه نیست که یک دنباله 9 کارتی را در حین پاس دادن‌ مکرر ذخیره کنید، در صورتی که کسی “ورود” به لید با یک برنده احتمالی نداشته‌ باشد (مانند دنباله جوکر یا Q-K-A). در نظر بگیرید که آن را به دنباله‌های کوتاه‌تر تقسیم کنید – برای مثال ممکن است با چهار کارت بالاتر بازی را شروع کنید و سپس پنج کارت پایین‌تر را بازی کنید.

نکته پنجم

سعی کنید از گیر افتادن‌ با کارت‌های بسیار کم برای دنبال کردن‌ یک امتیاز در دست خودداری کنید (یا برعکس از این مشکل در دست شخص دیگری سوء استفاده‌ کنید!). تعجب نکنید اگر وقتی که در پایان کارت‌های 3 برای شما باقی ماندند، مورد تمسخر دیگران قرار بگیرید.

نکته آخر

بدیهی است که توجه به کارت‌هایی که خارج می‌شوند، به‌ویژه کارت‌های وایلد، به اطمینان فرد از موفقیت استراتژی برنده خود کمک می‌کند.