معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی ویرا (Vira)
در این مقاله به معرفی و آموزش بازی ورق ویرا خواهیم پرداخت. ویرا (Vira) یک بازی سوئدی است که بین 3 بازیکن انجام می‌شود که قراردادهای احتمالات مختلفی دارد. در ادامه به معرفی و آموزش کامل این بازی خواهیم پرداخت. پس همراه بیوکازینو باشید.
ویرا یک بازی پیچیده سوئدی برای 3 بازیکن است که دارای طیف وسیعی از قراردادهای احتمالیست. در این بازی افراد می‌توانند با کشیدن کارت از روی بخش سهام (استوک)، دست‌های خود را بهبود بخشند.
ویرا (Vira) که به صورت Wira نیز نوشته می‌شود، یک بازی سه نفره ساده سوئدیست. در این بازی از یک بسته 52 کارتی معمولی استفاده می‌شود. به هر بازیکن 13 کارت داده می‌شود؛ یک استوک 13 کارتی هم می‌تواند توسط بازیکنان برای بهبود دست‌هایشان استفاده شود. بخش پیشنهاد تعیین می‌کند که چه کسی به تنهایی در برابر دو نفر دیگر بازی کند. در ویرا طیف وسیعی از قراردادها وجود دارد که شامل روش‌های مختلف استفاده از سهام و اهداف مختلف احتمالی برای بازیکن تنها می‌شود. هدف این است که یا حداقل تعداد معینی از تریک‌ها را کسب کنید، یا این که تمامی تریک‌ها را از دست بدهید. قراردادهایی که برای از دست دادن تمامی تریک‌ها انجام می‌شود، قراردادهای میزار (misär) نامیده می‌شوند. این عنوان برآمده از واژه فرانسوی میزری (به معنای بدبختی) است.
در صورتی که چهار بازیکن بر سر میز بازی حضور داشته باشند، به بازیکن سمت راست دیلر هیچ کارتی داده نمی‌شود. وی در این دست از بازی شرکت نمی‌کند.
نسخه اصلی این مقاله توسط آنتونی اسمیت از منابع مختلف گردآوری شده است. از جمله این مقاله‌ها می‌توان به بازی‌های نمایشی در کنفرانس IPCS در استکهلم در سال 1993 و لاینفلدن در سال 1990 اشاره کرد. این مقاله در سال 1999 توسط آنتونی اسمیت و جان مک لئود اصلاح و بازنویسی شد. در نسخه جدید اطلاعات و مطالبی جانبی که توسط استن هلمفرید از انجمن ویرا استکهلم (استکهلم ویراسالسکاپ) گردآوری شده بود، به آن اضافه شد.
تقسیم کارت در جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود. به طور معمول در ویرا از دو بسته کارت به صورت متناوب استفاده می‌شود. بسته یدکی برای دست پیش رو بر زده شده و در عین حال برای نشان دادن خال ترجیح (Preference) دست استفاده می‌شود. این روند به شرح زیر انجام خواهد شد.
پیش از هر تقسیم کارت، باید یک بسته بر زده شده رو به بالا در سمت چپ دیلر جدید قرار داشته باشد. دیلر این بسته را برمی‌دارد، آن را رو به پایین به سمت بازیکنی که سمت راستش نشسته است می‌برد، این فرد آن را کات کرده و به دیلر برمی‌گرداند. هنگامیکه سه بازیکن در بازی وجود داشته باشد، بازیکن سمت راست دیلر بسته دوم را نیز بر می‌زند. هنگامیکه چهار نفر در بازی شرکت دارند، بسته دوم توسط بازیکن مقابل دیلر بر زده می‌شود. بسته بر زده شده رو به بالا در سمت راست دیلر قرار می‌گیرد؛ بنابراین در سمت چپ دیلر بعدی خواهد بود. خال کارتی که در بالای بسته رو به بالا قرار دارد، ترجیح برای آن دست است. خال دیگر همرنگ، ترجیح دوم است. خال‌های رنگ دیگر هم خال معمولی محسوب می‌شوند.
دیلر در جهت عقربه‌های ساعت از بسته کات شده یک دسته 4 کارتی به هر یک از سه بازیکن فعال می‌دهد. در ادامه برای سه دور یک دسته 3 تایی به هر کدام می‌دهد، به طوری که هر بازیکن 13 کارت داشته باشد. 13 کارت باقی مانده، یک استوک رو به پایین (یا تالون) را تشکیل می‌دهند که در مرکز میز قرار می‌گیرد. به صلاحدید دیلر، بسته‌ها را می‌توان به صورت 3-3-3-4 به جای 4-3-3-3 تقسیم کرد.
فورهند (بازیکن سمت چپ دیلر) باید پیشنهاد را آغاز کند و نمی‌تواند در ابتدا پاس دهد. در هر پیشنهاد یک قرارداد عنوان می‌شود. اگر کسی پیشنهاد بالاتری ارائه نداده باشد، پیشنهاد تصویب خواهد شد. در شکل معمول بازی 40 قرارداد احتمالی وجود دارد. این موارد به ترتیب صعودی در جدول پیشنهاد اوبرگس (Öbergs) در زیر آمده است. این جدول برگرفته از کتابچه ویرابوکن (Viraboken) است که در سال 1945 توسط سازنده کارت اوبرگ تدوین شده است. به احتمال زیاد در حال حاضر این ترتیب بیشترین آمار استفاده را به خود اختصاص داده است، با این حال موارد دیگری (به زبان سوئدی) در صفحات وب انجمن ویرا استکهلم و در چندین کتاب آموزشی سوئدی آورده شده است. از آنجایی که جدول اوبرگس حاوی برخی نکات خلاف قاعده است، انجمن ویرا استکهلم اخیراً یک جدول پیشنهاد بهبود یافته را طراحی کرده است؛ این جدول در آینده در این صفحه آورده خواهد شد.
نوبت پیشنهاد در جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخد. هر بازیکن باید یا پاس بدهد یا بالاتر از پیشنهاد دهنده قبلی پیشنهاد خود را مطرح کند. تنها بیان پیشنهادات پرش (Jump – پیشنهاداتی که بالاتر از حداقل سطح لازم برای فراخوانی پیشنهاد دهنده قبلی باشد) مجاز است. بازیکنی که پاس می‌دهد به طور معمول نمی‌تواند دوباره در پیشنهاد شرکت کند. وقتی دو بازیکن پاس بدهند، بازیکن سوم اعلام کننده می‌شود. وی بر اساس قراردادی که در پیشنهاد نهایی ذکر شده است، بازی می‌کند.
در زمانی که آخرین پیشنهاد گوک (gök) (که در آن اعلام کننده سعی می‌کند تمامی تریک‌ها را از دست بدهد) باشد، بازیکنان اگر بدون کارتی که احتمال شکست این قرارداد را دارد پاس بدهند، جریمه می‌شوند. به طور خاص، بازیکنی که پیش از این پاس نداده و پیشنهاد گوک را پاس کرده باشد، در صورت موفق بودن گوک، یک سهم در پات جریمه می‌شود (بخش پرداخت را در زیر مشاهده کنید)؛ مگر اینکه پاس دهنده کارت‌های خاصی داشته باشد. بازیکنی که بلافاصله پس از پیشنهاد دهنده قرار دارد به دو “گارد پایین” در خال‌های مختلف نیاز دارد تا بتواند بدون جریمه پاس بدهد. اگر این بازیکن پاس بدهد، بازیکن دوم حداقل به یک “گارد پایین” نیاز دارد. “گارد پایین” مجموعه‌ای از حداکثر چهار کارت از یک خال است که در صورتیکه پشت سر هم هدایت شوند، مطمئناً یک تریک را در برابر بازیکنی که بقیه خال را در دست دارد، از دست می‌دهند. بنابراین، دارنده خال‌های زیر به عنوان گارد پایین محسوب می‌شوند: هر 2، 4-3، 6-5-4، 6-5-3، 8-7-6-5، 8-7-6-4، 8-7-6 -3، 8-7-5-4، 8-7-5-3. در برخی از محافل، اما نه همه، گاردهای پنج کارتی پایین نیز به رسمیت شناخته می‌شوند. این شامل ده به همراه چهار کارت پایین‌تر از ده از یک خال می‌باشد. ترکیبی مانند Q-J-9-8-5-4 که برای از دست دادن یک تریک به هدایت شش نیاز دارد، به عنوان یک گارد پایین به حساب نمی‌آید. در واقع ریسک چنین ترکیبی در عمل بسیار زیاد است؛ بدین صورت که بازیکن دیگری قبل از این که مجبور به گرفتن تریک شود، کارت‌های خال را تمام کند. بدون شک یک ترکیب شش کارتی مانند Q-10-8-7-6-3 واجد شرایط گارد پایین است، زیرا 8-7-6-3 اجازه می‌دهد تا در طی چهار تریک هدایت از دست برود.
استثنائاً برخی محافل (به عنوان مثال باشگاه ویرا گوکن (Göken) در گوتنبرگ) به بازیکنی که یک پیشنهاد گوک را در حالی که پیش از این پاس نداده است، پاس بدهد، اجازه می‌دهند که اگر بازیکن سوم گوک را فراخواند، دوباره وارد پیشنهاد شود.
پیشنهادات “سولو”، “گسک” و “کوپمیزار” لازم نیست به صورت عددی مشخص شوند. اگر هیچ سطحی مشخص نشده باشد، می‌توان آن‌ها را به نحوی پیشنهاد داد که گویی در حداقل سطح مورد نیاز برای فراخوانی پیشنهاد قبلی هستند. در صورت پاس دادن سایر بازیکنان، چنین پیشنهاداتی را می‌توان در هر سطحی (از حداقل به بالا و بر اساس انتخاب اعلام کننده) بازی کرد.
تورنه و وینگل را نیز می‌توان بدون ذکر عدد پیشنهاد داد. در ادامه می‌توان آن را به گونه‌ای انجام داد که گویی در حداقل سطح مورد نیاز برای فراخوانی پیشنهاد قبلی هستند. اگر بازیکنان دیگر پاس بدهند، این پیشنهادات در سطح حداقلی قابلیت بازی را دارا خواهند بود.
در میان پیشنهادات خال (“بگار”، 7-، 8-، 9-“اسپل”، “سولو”، “ویرا” و “سولو ویرا”) یک پیشنهاد ساده (که در آن پیشنهاد دهنده خال حکم خود را فاش نمی‌کند) می‌تواند توسط “رنگ” (جایی که شخص خود را متعهد به ایجاد اولین یا دومین ترجیح به عنوان حکم می‌کند) اوربید (دادن پیشنهاد بالاتر) شود. این پیشنهاد هم به نوبه خود می‌تواند با همان پیشنهاد در ترجیح، اوربید شود.
همچنین یک پیشنهاد ساده “گسک” می‌تواند توسط یک “رنگ” اوربید شود (که در آن پیشنهاد دهنده خود را متعهد به ایجاد اولین یا دومین ترجیح به عنوان حکم می‌کند)؛ این نیز به نوبه خود می‌تواند توسط همان پیشنهاد در ترجیح، اوربید شود. با این حال تنها نسخه ساده را می‌توان به میزار تبدیل کرد.
در میان پیشنهادات دقیقاً برابر، فورهند نسبت به دو بازیکن دیگر ارجحیت دارد؛ بنابراین می‌تواند یک پیشنهاد را “نگه” دارد. بازیکنی که در سمت چپ فورهند قرار می‌گیرد، پس از پاس دادن فورهند، نسبت به بازیکن سوم تقدمی مشابه خواهد داشت.
پیش از شروع بازی، این فرصت برای برخی یا همه بازیکنان وجود دارد که با استفاده از سهام (استوک)، دست خود را بهبود بخشند. در برخی از قراردادها، اعلام کننده از کل سهام استفاده می‌کند؛ در برخی فقط از قسمتی استفاده کرده و در برخی نیز به هیچ وجه حق استفاده از سهام را ندارد.
در دو مورد آخر که اعلام کننده از کل سهام استفاده نمی‌کند، هر رقیب به نوبه خود این فرصت را دارد که با بخشی از سهام تقسیم کارت نشده که اعلام کننده استفاده نکرده است، کارت مبادله کند. ابتدا رقیب سمت چپ اعلام کننده می‌تواند هر تعداد کارت، از صفر تا تعداد دست نخورده را دور بیندازد و با کشیدن همان تعداد کارت از بالای سهام، آن‌ها را جایگزین کند. در ادامه اگر کارتی باقی بماند، رقیب دیگر نیز می‌تواند هر تعداد کارت تا همان تعداد را دور بیندازد و به ترتیب قبلی آن‌ها را از سهام جایگزین کند. هر کارتی که توسط رقیب دوم در سهام باقی بماند، دور از چشم گذاشته می‌شود و تا بعد از بازی نمی‌توان به آن نگاه کرد. بازیکنان تنها تا زمانی که بازی شروع شود، می‌توانند در رابطه با کارت‌های حذفی خود برنامه ریزی کنند.
در قراردادهایی که اعلام کننده از سهام استفاده می‌کند، اعلام کننده مجاز است پس از مبادله بدون بازی، با قبول ضرر ساده، قرارداد را تسلیم کند. اگر اعلام کننده فقط از بخشی از سهام استفاده کرده باشد، تسلیم باید قبل از مبادله رقبا اعلام شود.
زمانی که اعلام کننده تنها از بخشی از سهام استفاده می‌کند، پس از مبادله گزینه سومی در اختیار خواهد داشت. به جای ادامه یا تسلیم، اعلام کننده می‌تواند برای بار دوم مبادله را انجام دهد (اومکوپ – omköp). این گاهی اوقات شامل یک ضرر کوچک می‌شود، حتی اگر قرارداد پس از مبادله دوم موفقیت آمیز باشد. با این حال ضرر کمتر از آن چیزیست که با تسلیم شدن پس از مبادله اول متحمل خواهد شد. اگر مبادله دوم ناموفق باشد، اعلام کننده مجدداً به جای دعوت از رقبا به مبادله، این گزینه را در اختیار دارد که تسلیم شود. ضرر چنین روندی مانند ضرر ساده در مبادله دوم است.
مشورت بین رقبا در بخش مبادله مجاز نیست، مگر در قرارداد سولو گرند میزار اورت رویال (Solo grande misär ouverte royale).
فورهند همیشه هدایت‌گر اولین تریک خواهد بود. پس از آن برنده هر تریک هدایت‌گر تریک بعدی می‌شود. جهت بازی در جهت عقربه‌های ساعت است. بازیکنان در صورت امکان باید از خال هدایت شده پیروی کنند. بازیکنی که نمی‌تواند این خال را دنبال کند، می‌تواند به میل خود کارتی از خال دیگر را انداخته یا حکم بازی کند. بالاترین حکم بازی شده برنده تریک است؛ در صورتیکه حکم بازی نشود، بالاترین کارت از خال هدایت شده برنده تریک است.
معمولاً کارت‌ها از بالا به پایین به صورت A-K-Q-J-10-9-8-7-6-5-4-3-2 در هر خال رتبه بندی می‌شوند. با این حال، اغلب توافق بر این است که در گزینه میزار گسک، اعلام‌کننده‌ای که هر چهار آس را در شروع بازی در دست دارد، می‌تواند اعلام کند که آس‌ها برای آن دست هستند، سپس به عنوان پایین‌ترین کارت در هر خال، از زیر 2، رتبه بندی شوند. گاهی اوقات این گزینه به تمامی میزارها تعمیم داده می‌شود.
در برخی از قراردادهای میزار، اعلام کننده تنها با دوازده یا یازده کارت بازی می‌کند. در چنین مواردی، اعلام کننده پس از مبادله با سهام، یک یا دو کارت را دور می‌اندازد. اگر قرارداد به رقبا اجازه دهد که با سهام کارت مبادله کنند، دست اعلام کننده پیش از مبادله رقبا کاهش می‌یابد. در چنین قراردادهایی بازی زمانی به پایان می‌رسد که کارت‌های اعلام کننده تمام شوند؛ در این مرحله سایر بازیکنان یک یا دو کارت باقی‌مانده خواهند داشت که بازی نمی‌شوند.
تنها در در قرارداد سولو گرند میزار اورت رویال (Solo grande misär ouverte royale) مدافعان مجاز به مشورت در حین بازی هستند.
امتیاز به طور سنتی با استفاده از چیپ محاسبه می‌شود. هر بازیکن مقداری چیپ با رنگی به خصوص در اختیار دارد. مقادیر آن‌ها به صورت بتار (Betar) و پینار (Pinar) بیان می‌شود. یک شرط برابر با هشت پینار است. مقادیر چیپ با شکل آن‌ها متمایز می‌شود:
هر بازیکن با تعدادی چیپ بازی را آغاز می‌کند؛ به طور معمول 10 چیپ مستطیل بلند (پینار بلند)، 10 چیپ دو پینار دایره و 5 چیپ بتار (مستطیل کوتاه). همه ست‌ها حاوی چیپ‌های 5 بتار نیستند؛ با این حال در زمانی که چنین چیپ‌هایی وجود دارد، هر بازیکن معمولاً 5 عدد از این چیپ‌ها را در اختیار خواهد داشت. در طول بازی یک ذخیره (استخر) معمولی از چیپ‌ها در یک ظرف نگهداری می‌شود (به سوئدی pulla). در شروع بازی و هر زمان که ذخیره خالی یا ناکافی شود، هر بازیکن مبلغی برابر با یک شرط به آن اضافه می‌کند. پرداخت‌های اولیه به ذخیره آلار یا استام‌بتر (ålar یا stambetar) نامیده می‌شوند.
اگر چیپ‌های واقعی در دسترس نباشند، می‌توان امتیازات را روی کاغذ با یک ستون اضافی که وضعیت ذخیره را نشان می‌دهد، ثبت کرد.
یک اعلام کننده موفق، از محل ذخیره برنده بتار و گاهی نیز پینار از سایر بازیکنان است. اگر عملکرد وی با شکست رو به رو شود، اعلام کننده باید بتار را به ذخیره بپردازد و گاهی اوقات به سایر بازیکنان نیز پینار پرداخت کند. تعداد بتار در برد یا باخت به نوع قرارداد و نتیجه بستگی دارد. تعداد پینار نیز به همین موارد و همچنین به خال حکم بستگی دارد. جزئیات در جدول پیشنهادات نشان داده شده است. وقتی چهار بازیکن در بازی حاضر باشند، پرداخت پینار فقط بین اعلام کننده و دو رقیب فعال انجام می‌شود. بازیکنی که بیرون نشسته است نه پیناری می‌دهد و نه چیزی دریافت می‌کند.
هنگامیکه یک قرارداد با شکست مواجه شود، دو سطح احتمالی وجود خواهد داشت. اگر با تفاوت تنها یک تریک شکست بخورد، اعلام کننده یک بازنده ساده محسوب می‌شود. اگر با دو تریک یا بیشتر شکست بخورد، اعلام کننده کدیه (codille) را از دست می‌دهد که هزینه بیشتری دارد. توجه داشته باشید که این مفهوم به طور یکسان در قراردادهای مثبت و میزار (جایی که هدف از دست دادن تمامی تریک‌هاست) صدق می‌کند. هنگامیکه اعلام کننده میزار یک تریک به دست بیاورد، قرارداد به راحتی از دست می‌رود. اگر اعلام کننده مجبور به کسب تریک دوم شود، خسارت وارده یک کدیه است.
هنگامیکه اعلام کننده قراردادی را که شامل مبادله تنها با استفاده از بخشی از سهام است بازی می‌کند، اگر بار اول رضایت بخش نبود، می‌تواند برای بار دوم مبادله کند. قبل از مبادله دوم، اعلام کننده باید به رقیب پینار بپردازد، گویی که قرارداد اول را به صورت ساده از دست داده است؛ با این حال چیزی به محل ذخیره پرداخت نمی‌کند. هنگامیکه اعلام کننده در نهایت پس از تعویض دوم برنده یا بازنده می‌شود، پینار بیشتری را مطابق با وضعیت خال حکم نهایی دریافت یا پرداخت می‌کند. پرداخت‌های او از یا به پات (ذخیره) نیز بر اساس جدول پیشنهادات تغییر می‌کند. بیشتر این پرداخت‌ها ترکیبی از (1) پرداخت برای یک باخت ساده در اولین مبادله رها شده و (2) برنده شدن معمولی یا جریمه‌های دو برابر شده برای خروج ساده یا از دست دادن کدیه در بازی انجام شده، خواهند بود. استثناها عبارتند از تورنه 8، وینگل 8 و ترینگل 9 (turné 8، vingel 8 و tringle 9). بنابراین در بیشتر موارد برنده شدن پس از مبادله دوم منجر به سود کلی نمی‌شود، بلکه ضرر کمتری نسبت به باخت پس از مبادله اول را به همراه دارد.
دست‌های مبادله‌ای را می‌توان پیش از اینکه اعلام کننده رقبا را به مبادله با پرداخت یک باخت ساده دعوت کند، تسلیم کرد. اگر اعلام کننده پس از مبادله برای بار دوم تسلیم شود، به گونه‌ای پرداخت می‌کند که گویی بازی را به سادگی پس از مبادله دوم از دست داده است. قراردادهایی که در آن‌ها اعلام کننده کارت مبادله نمی‌کند، تنها می‌توانند در ازای از دست دادن کدیه تسلیم شوند. پینار به صورت گسک تسلیم شده و سولو برای یک خال معمولی پرداخت می‌شود، مگر اینکه بازی تسلیم شده با خال بالاتر پیشنهاد شده باشد. برای بازی‌هایی که در آن پیش از مبادله یک خال حکم تعیین می‌شود، خال اعلام‌شده توسط اعلام کننده پینار پرداختی را تعیین می‌کند.
کلمه بت (bet) بنا بر احتمالات برآمده از “bête” (به معنای جانور) در زبان فرانسوی است. این واژه برای توصیف جریمه‌ای که بازیکن ناموفق در بازی‌های مختلف از جمله اومبره (l’Hombre) پرداخت می‌کند، استفاده می‌شود. پینه (Pinne) واژه‌ای سوئدیست که به صورت تحت اللفظی معنی “چوب”، و همچنین “چاپستیک” را می‌دهد.
اگر بازیکنی بتار خود را تمام کند، می‌تواند از هر شکل چیپ دیگری به رنگ خودش برای پرداخت به ذخیره استفاده کند. زمانی که چیپ به هر شکلی در بخش ذخیره قرار می‌گیرد، نشان دهنده یک شرط است. همچنین می‌توان یک چیپ پینه را به نشانه 6 بتار در ذخیره قرار داد. در پایان بازی، بتار موجود در ذخیره تا حد امکان به طور مساوی بین بازیکنان تقسیم می‌شود، بتاری که به صورت فرد و غیر قابل تقسیم باقی مانده باشد به پینار تبدیل می‌شود. در طول این توزیع، هر شکل نامنظمی از چیپ که برای نشان دادن یک شرط استفاده می‌شده، باید به بازیکن بازگردانده شود. در چنین وضعیتی فردی که آن را در ذخیره قرار داده است با رنگ چیپ قابل شناسایی خواهد بود. هر پیناری که به صورت عدد فرد و غیر قابل تقسیم باقی مانده به بازیکنی داده می‌شود که در مجموع مبلغ بیشتری را باخته است. در نهایت چیپ‌ها به صورتی رد و بدل می‌شوند که هر فرد تا جایی که ممکن است چیپ‌های رنگ خودش را بازیابی کند. چیپ‌هایی که در این مرحله بازگردانده نشده و باقی می‌‌مانند، نمایشگر سود یا زیان نهایی خواهند بود. اگر بازی بر سر سهام پولی باشد، مبالغ مشخص در نهایت باید به صاحبان اصلی آن‌ها داده شوند.
در قالبی از ویرا که امروزه به طور معمول بازی می‌شود، 40 قرارداد احتمالی وجود دارد. برخی از انواع ممکن است امکانات بیشتر یا کمتری را در اختیار شما قرار دهند. قراردادها ابتدا به صورت گروهی و با توجه به نحوه استفاده از سهام و اهداف اعلام کننده شرح داده می‌شوند. رتبه بندی قراردادها برای اهداف پیشنهادی در جداول امتیازدهی زیر به صورت خلاصه نشان داده شده است (جدول اوبرگز و جدول انجمن ویرا استکهلم).
الف) قراردادهایی که در آن‌ها اعلام کننده به تنهایی از سهام استفاده می‌کند:
ویرا (vira)
اعلام کننده کل تالون را در اختیار دارد. وی 13 کارت را دور می‌اندازد. در ادامه خال انتخابی خود را اعلام می‌کند. سپس تسلیم می‌شود یا بازی می‌کند. اعلام کننده باید تمام 13 تریک را برای برنده شدن کسب کند.
گوک (gök)
اعلام کننده کل تالون را در اختیار دارد. وی 13 کارت را دور می‌اندازد. در ادامه هم تسلیم می‌شود یا بازی می‌کند. او پیش از هدایت کارت به اولین تریک دستش را بر روی میز به نمایش می‌گذارد. وی برای موفقیت باید تمامی 13 تریک بدون حکم را از دست بدهد.
گسک با نگهداری 0، 1، 2، 3، 4، 5 یا 6 کارت (gask)
اعلام کننده مشخص می‌کند (اگر در حین پیشنهاد این کار را انجام نداده است) که چند کارت را نگه می‌دارد. وی بقیه را دور می‌اندازد، کل سهام را برداشته و دست 13 کارتی خود را تشکیل می‌دهد. او اکنون باید تصمیم بگیرد که بازی کند یا تسلیم شود.
اگر با نگه داشتن 0، 1 یا 2 کارت بازی کند، یا یک خال حکم را نام می‌برد و به ترتیب برای بردن حداقل 7، 8 یا 9 تریک بازی می‌کند، یا در غیر این صورت، 2، 1 یا 0 کارت بیشتر را سوزانده و بازی می‌کند. هدف از دست دادن تمامی 11، 12 یا 13 تریک بدون حکم است. رقبا مبادله نمی‌کنند. با این حال، اگر پیشنهاد “گسک در رنگ” یا “گسک در ترجیح” باشد، گزینه از دست دادن تمامی تریک‌ها به عنوان جایگزین در دسترس نیست.
اگر وی با نگه داشتن 3 یا 4 کارت بازی کند، یا یک خال حکم را نام می‌برد و به ترتیب برای بردن حداقل 10 یا 11 تریک بازی می‌کند، یا 1 یا 0 کارت دیگر را پیش از هدایت به تریک اول می‌سوزاند. دست خود را نیز به صورت رو به بالا بر روی میز قرار می‌دهد. وی برای از دست دادن تمامی 12 یا 13 تریک بدون حکم بازی خواهد کرد. رقبا کارتی را دور نمی‌اندازند. با این حال، اگر پیشنهاد “گسک در رنگ” یا “گسک در ترجیح” باشد، گزینه از دست دادن تمام تریک‌ها به عنوان جایگزین در دسترس نیست.
اگر وی با نگه داشتن 5 یا 6 کارت بازی کند، یک خال حکم را نام می‌برد و برای بردن حداقل 12 تریک در هر دو مورد بازی می‌کند. توجه داشته باشید که گسک با نگه داشتن 5، بالاتر از گسک با نگه داشتن 6 است. در زبان سوئدی، این قراردادها با عناوین gask på 0، gask på 1 و به همین ترتیب شناخته می‌شوند.
ب) قراردادهایی که در آن اعلام کننده از سهام استفاده می‌کند. رقبا نیز می‌توانند در صورت باقی ماندن کارت این کار را انجام دهند:
بگار، 7 اسپل، 8 اسپل، 9 اسپل (begär, 7-spel, 8-spel, 9-spel)
اعلام کننده یک خال حکم را به انتخاب خود مشخص می‌کند. وی هر تعداد کارتی را که می‌خواهد دور می‌اندازد. در ادامه با کشیدن همین تعداد کارت از سهام، دست خود را دوباره پر می‌کند. وی تصمیم می‌گیرد که تسلیم شود، بازی کند یا (در صورت باقی ماندن کارت) دوباره کارت مبادله کند. در صورت بازی، رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. در صورت مبادله مجدد، باید همان خال حکم را باقی نگه دارد. وی به نرخ این خال حکم پینار می‌پردازد، حداقل 1 کارت را می‌سوزاند و دست خود را دوباره پر می‌کند. سپس تصمیم می‌گیرد که تسلیم شود یا بازی کند. در صورتی که قصد بازی داشته باشد (و کارت‌ها در سهام باقی مانده باشند)، رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. هنگام بازی، هدف اعلام کننده این است که ترتیب حداقلی 6، 7، 8 یا 9 تریک را کسب کند.
تورنه 6، 7 یا 8 (turne)
اعلام کننده اولین کارت سهام را برمی‌گرداند. خال این کارت حکم است. در ادامه حداقل یک کارت را دور انداخته، دست خود را (همراه با کارت چرخانده شده) پر کرده و تصمیم می‌گیرد که تسلیم شود، بازی کند یا دوباره برگرداندن را انجام دهد. در صورت بازی، رقبای خود را به مبادله دعوت می‌کند. تنها در صورتی که حداقل دو کارت در انبار باقی مانده باشد، اعلام کننده مجاز به برگرداندن مجدد است. اگر وی دوباره کارت برگرداند، به نرخ اولین خال حکم پینار می‌پردازد. در ادامه کارت بالای سهام باقی مانده را برای تعیین حکم برمی‌گرداند. وی دست کم یک کارت را دور می‌اندازد و دست خود را همراه با کارت تازه چرخانده شده پر می‌کند. در نهایت باید تصمیم بگیرد که تسلیم شود یا این که بازی کند. در صورت بازی کردن (و باقی ماندن کارت‌ها) رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. وی برای کسب حداقل 6، 7 یا 8 تریک بازی خواهد کرد.
وینگل 6، 7 یا 8 (vingel)
اعلام کننده دو کارت رویی سهام را می‌چرخاند. وی خال یکی از آن‌ها را به عنوان حکم انتخاب کرده و دست کم دو کارت را دور می‌اندازد. وی در ادامه دست خود را همراه با دو کارت گردانده شده پر می‌کند. در آخر هم باید تصمیم بگیرد که تسلیم شود، بازی کند یا دوباره کارت برگرداند. در صورت بازی، رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. تنها در صورتی که حداقل سه کارت درسهام باقی مانده باشد، اعلام کننده مجاز به چرخش مجدد کارت خواهد بود. اگر مجدداً کارت برگرداند، پینار را با نرخ اولین خال حکم پرداخت می‌کند. وی دو کارت بالای سهام را برای تعیین حکم برگردانده و حداقل دو کارت را دور می‌اندازد. در ادامه دست خود را همراه با دو کارت تازه برگردانده شده پر می‌کند. وی باید تصمیم بگیرد که تسلیم شده یا بازی کند. در صورت بازی کردن (و باقی ماندن کارت‌ها) رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. وی برای کسب حداقل 6، 7 یا 8 تریک بازی خواهد کرد.
ترینگل 9 (tringel 9)
اعلام کننده سه کارت اول سهام را می‌چرخاند. وی خال یکی از آن‌ها را به عنوان حکم انتخاب کرده و دست کم سه کارت را دور می‌اندازد. در ادامه دست خود را همراه با هر سه کارت چرخانده شده پر می‌کند. وی در آخر باید تصمیم بگیرد که تسلیم شود، بازی کند یا دوباره کارت برگرداند. در صورت بازی، رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. تنها در صورتی که حداقل چهار کارت در انبار باقی مانده باشد، اعلام کننده مجاز به چرخش مجدد کارت خواهد بود. اگر مجددا کارت برگرداند، پینار را با نرخ اولین خال حکم می‌پردازد. وی سه کارت باقی‌مانده سهام را برای تعیین حکم برگردانده و حداقل سه کارت را دور می‌اندازد. در ادامه دست خود را همراه با هر سه کارت تازه گردانده شده پر می‌کند. وی باید تصمیم بگیرد که تسلیم شود یا بازی کند. در صورت بازی کردن (و باقی ماندن کارت‌ها) رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. وی برای کسب حداقل 9 تریک بازی خواهد کرد.
کوپمیزار، مبادله 1، 2، 3، 4، 5 یا 6 (köpmisär)
اعلام کننده مشخص می‌کند (اگر در حین پیشنهاد این کار را انجام نداده باشد) که قصد مبادله چند کارت را دارد. او این تعداد کارت را دور می‌اندازد و سپس تعدادی مساوی را از استوک می‌کشد. وی باید در نهایت دست خود را با 13 کارت پر کند. او اکنون تصمیم می‌گیرد که تسلیم شود، بازی کند یا دوباره مبادله کند. در صورت بازی، رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند. اگر قصد مبادله دوباره را داشته باشد، ابتدا پینار را به رقبایش می‌پردازد؛ سپس همان تعداد کارتی را که در ابتدا دور انداخته بود، دور می‌اندازد و دستش را دوباره پر می‌کند. سپس تصمیم می‌گیرد که تسلیم شود یا بازی کند. در صورت بازی، رقبای خود را به تبادل دعوت می‌کند.
اگر اعلام کننده در کوپمیزار و با مبادله 4، 5 یا 6 کارت بازی می‌کند، یک کارت دیگر را پیش از دعوت رقبا برای تبادل، کنار گذاشته و با 12 کارت بازی می‌کند. رقبای او با 13 کارت بازی می‌کنند و در پایان بازی یک کارت باقی می‌ماند. هدف اعلام کننده این است که تمامی 12 یا 13 تریک بدون حکم را از دست بدهد.
پیشنهادات کوپمیزار پایین برای جایگاهشان در بین قراردادها بسیار دشوار هستند. یک روش جایگزین در جدول جدید پیشنهادات ویراسالسکاپ (Wirasällskap) استکهلم ارائه شده است. به موجب آن، اعلام کننده 1 یا 2 کارت دیگر را پیش از دعوت از رقبا برای تعویض دور انداخته و با 12 یا 11 کارت بازی می‌کند.
در زبان سوئدی، این قراردادها با عناوین köpmisär på 1، köpmisär på 2 و به همین ترتیب شناخته می‌شوند.
ج) قراردادهایی که در آن تنها رقبا می‌توانند از سهام استفاده کنند
سولو 6، 7، 8، 9، 10، 11، 12، سولو ویرا (solo)
اعلام کننده (اگر در حین پیشنهاد این کار را انجام نداده باشد) سطح سولو را اعلام می‌کند. وی در ادامه خال حکم را اعلام کرده و رقبا را به تبادل دعوت می‌کند؛ سپس به ترتیب برای کسب حداقل 6، 7، 8، 9، 10، 11، 12 یا 13 تریک بازی می‌کند.
سولو پتیت میزار، سولو گرند میزار (solo petite misär, solo grande misär)
در “پتیت” اعلام کننده یک کارت را سوزانده و برای از دست دادن تمامی 12 تریک بدون حکم بازی می‌کند. رقبای او می توانند کارت مبادله کنند. در هر صورت همواره با 13 کارت بازی می‌کنند. یک کارت در پایان بازی باقی می‌ماند. در “گرند” رقبا می‌توانند مبادله کنند. اعلام کننده در تلاش است تا تمامی 13 تریک را بدون حکم از دست بدهد.
سولو پتیت میزار اورت، سولو گرند میزار اورت (solo petite misär ouverte, solo grande misär ouverte)
در “پتیت” اعلام کننده یک کارت را سوزانده و با 12 کارت بازی می‌کند. در “گرند” او با 13 کارت بازی می‌کند. رقبای او می‌توانند کارت مبادله کنند؛ در هر صورت همواره با 13 کارت بازی می‌کنند. اعلام کننده بعد از تبادل رقبا، و پیش از اینکه کارت به اولین تریک هدایت شود، دست خود را آشکار می‌کند. هدف اعلام کننده این است که تمام 12 یا 13 تریک را بدون حکم از دست بدهد.
سولو پتیت میزار اورت رویال، سولو گرند میزار اورت رویال (solo petite misär ouverte royale, solo grande misär ouverte royale )
در “پتیت” اعلام کننده یک کارت را سوزانده و با 12 کارت بازی می‌کند. در “گرند” او با 13 کارت بازی می‌کند. رقبای او می‌توانند کارت مبادله کنند؛ در هر صورت همواره با 13 کارت بازی می‌کنند. اعلام کننده بعد از تبادل رقبا دست خود را آشکار می‌کند. وی در تلاش است تا تمامی 12 یا 13 تریک را بدون حکم از دست بدهد. در قرارداد “گرند” رقبا می‌توانند در مورد تبادل و بازی خود صحبت کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند کارت‌های خود را به یکدیگر نشان دهند.
| نام | مبادله سهام | هدف بازی | به یا از ذخیره در واحد بتار | به یا از رقبا در واحد پینار | ||||||||
| بازی ساده | مبادله دوم | خال مشترک یا میزار | دومین ترجیح | ترجیح | ||||||||
| برد | باخت | کد | برد | باخت | کد | |||||||
| 1 | بگار | تبادل همه | 6+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 0 | 1 |
| 2 | تورنه 6 | گرداندن 1 حکم، تبادل همه | 6+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 0 | 1 |
| 3 | 7 اسپل | تبادل همه | 7 + تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 0 | 1 |
| 4 | وینگل 6 | گرداندن 2 حکم، تبادل همه | 6+ تریک | 1 | 2 | 4 | 1- | 6 | 10 | 0 | 1 | 1 |
| 5 | گسک، نگه داشتن 0 | اعلام کننده 13 کارت را می‌سوزاند، سهام را می‌گیرد | 7+ تریک یا میزار بسته 11 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
| 6 | گوک | اعلام کننده تمام سهام را می‌گیرد | اوپن میزار 13 کارته | 1 | 2 | 4 | – | – | – | 0 | – | – |
| 7 | تورنه 7 | گرداندن 1 حکم، تبادل همه | 7+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 1 | 1 |
| 8 | کوپمیزار، تبادل 1 | اعلام کننده 1 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | – | – |
| 9 | گسک، نگه داشتن 1 | اعلام کننده 12 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 1 کارت می‌سوزاند | 8+ تریک یا میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 0 | 1 |
| 10 | 8 اسپل | تبادل همه | 8+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 1 | 1 |
| 11 | وینگل 7 | برگرداندن 2 حکم، تبادل همه | 7+ تریک | 1 | 2 | 4 | 1- | 6 | 10 | 1 | 1 | 3 |
| 12 | تورنه 8 | برگرداندن 1 حکم، تبادل همه | 8+ تریک | 2 | 1 | 2 | A | 3 | 5 | 1 | 1 | 3 |
| 13 | کوپمیزار، تبادل 2 | اعلام کننده 2 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | – | – |
| 14 | گسک، نگه داشتن 2 | اعلام کننده 11 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 2 کارت می‌سوزاند | 9+ تریک یا میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 1 |
| 15 | 9 اسپل | تبادل همه | 9+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | 1 | 3 |
| 16 | وینگل 8 | برگرداندن 2 حکم، تبادل همه | 8+ تریک | 2 | 2 | 4 | B | 6 | 10 | 1 | 3 | 5 |
| 17 | کوپمیزار، تبادل 3 | اعلام کننده 3 کارت مبادله می‌کند،رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | – | – |
| 18 | گسک، نگه داشتن 3 | اعلام کننده 10 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 3 کارت می‌سوزاند | 10+ تریک یا اوپن میزار 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 2 |
| 19 | سولو 6 | مبادله رقبا | 6+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 0 | 1 |
| 20 | کوپمیزار، تبادل 4 | اعلام کننده 4 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | – | – |
| 21 | گسک، نگه داشتن 4 | اعلام کننده 9 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 4 کارت می‌سوزاند | 11+ تریک یا اوپن میزار 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 1 | 3 |
| 22 | ترینگل 9 | برگرداندن 3 حکم، تبادل همه | 9+ تریک | 3 | 3 | 6 | C | 9 | 15 | 3 | 5 | 11 |
| 23 | سولو 7 | تبادل رقبا | 7+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 1 |
| 24 | کوپمیزار، تبادل 5 | اعلام کننده 5 کارت مبادله می‌کندف رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارتی | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | – | – |
| 25 | گسک، نگه داشتن 6 | اعلام کننده 7 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 6 کارت را می‌سوزاند | 12+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 2 | 4 |
| 26 | سولو 8 | تبادل رقبا | 8+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 1 | 3 |
| 27 | کوپمیزار، تبادل 6 | اعلام کننده 6 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارتی | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | – | – |
| 28 | گسک، نگه داشتن 5 | اعلام کننده 8 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 5 کارت می‌سوزاند | 12+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 3 | 5 |
| 29 | سولو 9 | تبادل رقبا | 9+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 3 | 5 |
| 30 | سولو پتیت میزار | تبدل رقبا | میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 2 | – | – |
| 31 | ویرا | اعلام کننده تمام استوک را می‌گیرد | 13 تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 2 | 4 | 8 |
| 32 | سولو 10 | مبادله رقبا | 10+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 3 | 5 | 11 |
| 33 | سولو گرند میزار | مبادله رقبا | میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 3 | – | – |
| 34 | سولو 11 | مبادله رقبا | 11+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 5 | 11 | 21 |
| 35 | سولو پتیت میزار اورت | رقبا پیش از رونمایی مبادله می‌کنند | اوپن میزار 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 7 | – | – |
| 36 | سولو 12 | مبادله رقبا | 12+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 11 | 21 | 43 |
| 37 | سولو گرند میزار اورت | رقبا پیش از رونمایی مبادله می‌کنند | اوپن میزار 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 13 | – | – |
| 38 | سولو ویرا | مبادله رقبا | 13 تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 21 | 43 | 85 |
| 39 | سولو پتیت میزار اورت رویال | رقبا پس از رونمایی مبادله می‌کنند | اوپن میزار 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 27 | – | – |
| 40 | سولو گرند میزار اورت رویال | رقبا پس از رونمایی مبادله کرده و می‌توانند مشورت کنند | اوپن میزار 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 53 | – | – |
داشته‌هایی که برای تصویب پیشنهاد گوک مورد نیاز هستند، منجر به منعقد شدن قرارداد به نحوی بسیار آسان خواهند شد. اگرچه این تنها قراردادیست که الزامی این چنین رسمی دارد، قوانینی کلی برای پاس دادن سایر قراردادهای ساده نیز وجود دارد.
اولین فردی که یک قرارداد حکم پایین مانند بگار، تورنه 6، 7 اسپل یا وینگل 6 را پاس می‌دهد، ترجیحاً باید سه یا چهار توقف برای پاس، و دومین نفر دو یا سه توقف داشته باشد. استاپ یا توقف به معنای نگه داشتن خالیست که اگر بازیکن دیگری آن خال را از بالا به پایین هدایت کند، برای مثال K-x یا Q-x-x، در نهایت کسب یک تریک را تضمین می‌کند. در صورت عدم وجود چنین قدرتی، معمولاً بهتر است پیشنهاد دادن را ادامه دهید. حتی در صورتی که با خطر از دست دادن قرارداد خود مواجه هستید، اینکه شخص دیگری قرارداد خود را ببندد، گزینه احتمالی جایگزین است.
پرداخت‌های کلان در به اصطلاح “قراردادهای قمار” وینگل 8 و ترینگل 9 بدین معنی هستند که پایان دادن به یک قرارداد می‌تواند کم هزینه‌تر از اجازه دادن به شخص دیگری برای مطرح کردن یک قرارداد قمار باشد. بنابراین اکیداً توصیه می‌شود که اولین فردی که قصد پاس دادن چنین قراردادی را دارد، باید حداقل سه توقف خوب، و دومین نفر باید دو توقف مناسب داشته باشد.
در هندبوک (نوشته گوران بی نلسون، 1973) نویسنده پیشنهاد کرده است که این قوانین باید در قراردادهای سخت‌گیرانه استفاده شوند. آن‌ها باید به گونه‌ای گسترش یابند که تمامی قراردادها تا گسک نگه داشتن 5 را پوشش دهند؛ به طوری که یک پاس، تضمینی برای هم تیمی شخص در نگهداری‌های به خصوص باشد. پیشنهادات مربوط به نگهداری بسیار سخت هستند. اجرای آن‌ها دشوار است و مناقصه را بدون انعطاف می‌کنند. با این حال، این قراردادهای پاس، یا نسخه‌های اصلاحی آن‌ها در برخی از محافل استفاده می‌شوند. بازیکنان باید در محل بازی خود نسبت به قوانین رایج آگاهی پیدا کنند. قراردادهای اصلی کتاب هندبوک ویرا در لیست زیر آورده شده‌اند.
بگار … توقف در هر 4 خال
7-اسپل … اول: توقف در ترجیح، دومین ترجیح و یک خال مشترک
دوم: توقف در هر دو خال مشترک
8,9-اسپل … اول: توقف در ترجیح و ترجیح دوم
دوم: توقف در هر دو خال مشترک
تورنه 6 … توقف در 3 خال
تورنه 7 … توقف در هر دو خال
تورنه 8 … توقف در هر دو خال
وینگل 6 … دو توقف دوبل
وینگل 7 … اول: دو توقف دوبل
دوم: یک توقف دوبل و دو توقف
وینگل 8 … اول: دو توقف دوبل
دوم: یک توقف دوبل و یک توقف
ترینگل 9 … اول: توقف در هر سه خال
دوم: توقف در هر دو خال
کوپمیزار … یک گارد پایین، یا دو “نیم گارد پایین”
سولو 6-8 … نباید پاس داده شود
گسک، نگه داشتن 0-4 … یک توقف و “نیم گارد پایین”
گسک، نگه داشتن 6,5 … یک توقف در یک خال
پرداخت‌های پینار در ویرا ممکن است تا حدودی بی قاعده به نظر برسند، با این حال آن‌ها از یک سیستم ساده برآمده‌اند. در اشکال اولیه بازی، کمترین واحد پرداخت در اصطلاح پوآنگ (poäng – املای سوئدی کلمه فرانسوی point) بود. مبلغ پرداختی برای یک بازی با ترجیح دوم برای حکم همیشه دو برابر یک خال معمولی، و چهار برابر برای ترجیح بود. در طول قرن نوزدهم نحوه استفاده از چیپ‌ها تغییر کرد. نرخ ارز زیر در اسپلبوک ایلوستراد در سال 1888 آمده است: یک پینه نشان دهنده 1 امتیاز، یک چیپ گرد 12 امتیاز و یک شرط 48 امتیاز است. برای جلوگیری از مبادلات بیش از حد غیر ضروری، سکه‌های برنزی یک و دو اوره (Ore) اغلب به عنوان چیپ‌های اضافی 6 امتیازی استفاده می‌شدند.
در اواخر قرن، بازیکنان ویرا از امتیازاتی که در هر صورت در مقایسه با شرط بندی کم و بیش بی ارزش به نظر می‌رسیدند، خسته شدند. به همین دلیل به پینه ارزش شش امتیاز داده شد و این گزینه به پایین‌ترین واحد پرداخت تبدیل شد. این در حالیست که چیپ‌های گرد و بتار ارزش خود را حفظ کردند.
پرداخت قراردادها به نزدیک‌ترین عدد پینار گرد شد. به عنوان مثال، پرداخت برای بگر در خال حکم معمولی (1 امتیاز) به 0 پینار، در ترجیح دوم (2 امتیاز) نیز به 0 پینار و برای ترجیح (4 امتیاز) به 1 پینار گرد شده است.
استفاده اصلی از عدد 48 نشان دهنده این واقعیت است که پیش از ایجاد اعداد اعشاری در سال 1855، سوئد 48 سکه مسی را برای ریکسدالر (Riksdaler) به حساب می‌آورد. در آغاز قرن نوزدهم ارزش گذاری‌ها تا 1/12 سکه مسی پایین آمدند.
اطلاعات گردآوری شده از استن هلمفرید (Sten Helmfrid)
ویرا برآمده از بازی قدیمی “لومبر بوستون” یا نسخه اصلاح شده “اکسچنج بوستون” است. این بازی در سال 1809 در Reglor for Kort-Spelare شرح داده شد است. تکامل و تغییرات احتمالاً در مکانی به نام ویرا بروک (کار ویرا) ایجاد شده‌اند. اولین جدول پیشنهاد شناخته شده برای ویرا در سال 1818 در کتاب Lyckans Talisman منتشر شد. سولو ویرا درست مانند آخرین جداول پیشنهادی تدوین شده، بالاترین پیشنهاد ممکن بود. این در حالیست که ویرا در رتبه بعدی قرار داشت؛ جایگاهی که نمایش دهنده سختی تحقق این قرارداد بوده است. قراردادهایی مانند گوک، وینگل، ترینگل و گسک با نگهداری هنوز ایجاد نشده بودند. همچنین هیچ قرارداد کوپمیزری تا آن زمان وجود نداشت. با این حال دو قرارداد وجود داشت که به آن‌ها میزار کوچک و بزرگ با مبادله می‌گفتند. در این قرارداد بازیکن می‌توانست هر تعداد کارتی را که انتخاب می‌کند، مبادله کند. این جدول پیشنهادی با تغییراتی جزئی تا حدود سال 1880 در محافل بازی ثابت باقی ماند. در ادامه جدول پیشنهاد جدید و تجدید نظر شده شروع به گسترش کرد. گوک، وینگل 6 و وینگل 7 دیگر در بیشتر محافل بازی پذیرفته شده بودند. قرارداد کوپمیزار به صورت مدرن خود ابداع شد. سولو گرند میزار اورت رویال هم (تا حدودی غیر ریاضی) در بالاترین سطح جدول پیشنهادات قرار گرفت. این نسخه درواقع می‌تواند به عنوان جدول پیشنهاد کلاسیک در نظر گرفته شود.
در آغاز قرن بیستم مجموعه جدیدی از قراردادها ابداع شد: گسک نگه داشتن 0، تورنه 8، وینگل 8 و ترینگل 9، که با خود جذابیت بیشتری را به همراه داشتند. در این قراردادها اعلام کننده می‌تواند بیش از یک شرط را از پات برای یک قرارداد سولو دریافت کند. نسخه تغییر یافته ویرا که در مقابل انواع سنتی‌تر قرار می‌گرفت به طور معمول نورلندسویرا (norrlandsvira) نامیده می‌شد.
در آغاز دهه 1920، هازاردویرا (hasardvira) شروع به گسترش کرد. یک سری قرارداد با ویژگی‌های نه چندان مشخص به بازار معرفی شد: کوادروپل، پینگل، کاروسل و گوک 15. مبادلات نامحدود بیشتری نیز به بازی اضافه شده و پرداخت به پات برای تمامی پیشنهادات بسیار بالاتر رفت. در این دوره ویرا شروع به از دست دادن موقعیت خود به نفع بریج، به ویژه بریج قرارداد کرد. پس از جنگ جهانی دوم، اوبرگ، سازنده کارت، کتابچه خود را با عنوان “Viraboken: Fullständiga viraregler” منتشر کرد. این نسخه در دهه‌های بعد به یک گزینه استاندارد تبدیل شد. ویرا اوبرگ بر اساس نورلندزویرا، نسخه اصلاحی آغازین قرن، تدوین شده است. بیشتر پیشنهادات هزارد در این نسخه حذف شده و پرداخت برای آن‌هایی که باقی مانده بودند به شدت کاهش یافت.
بسیاری از جوامع بازی ویرا به غیرمنطقی بودن جایگاه سولو گرند میزار اورت رویال در بالای سولو ویرا در جدول پیشنهادات پی برده بودند. از دست دادن تمامی تریک‌ها آسان‌تر از بردن همه آن‌هاست؛ دلیل این امر این است که برای بردن یک تریک باید بالاترین کارت را بازی کنید؛ این در حالیست که بازی کردن پایین‌ترین یا پایین‌ترین کارت بعدی برای از دست دادن یک تریک کافیست. در اواسط دهه 1950، باشگاه فالو ویرا (Falu Vira) ترتیبی داد که سولو مطابق با آماری که برای مدت طولانی در فالون و ساندسوال گردآوری می‌شد، رتبه بندی شود. متأسفانه آن‌ها این اصلاحیه را از اوبرگ ویرا آغاز نکردند، بلکه از یک جدول قدیمی‌تر با منطق پایین‌تر در ترتیب قراردادهای پایین‌تر بهره بردند. در دهه‌های اخیر، جدول فالو (Falutabell)، همراه با اوبرگ، بیشترین استفاده را داشته است. جدول پیشنهادی جدید انجمن ویرا استکهلم (Stockholms Wirasällskap) که در سال 1998 به صورت آزمایشی استفاده شد، در نشست سالانه ژانویه 1999 پذیرفته شد. این جدول در واقع ترکیبی از دو جدول ذکر شده است.
| نام | مبادله سهام | هدف بازی | به یا از ذخیره در واحد بتار | به یا از رقبا در واحد پینار | ||||||||
| بازی ساده | مبادله دوم | خال مشترک یا میزار | دومین ترجیح | ترجیح | ||||||||
| برد | باخت | کد | برد | باخت | کد | |||||||
| 1 | بگار | تبادل همه | 6+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 0 | 1 |
| 2 | تورنه 6 | گرداندن 1 حکم، تبادل همه | 6+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 0 | 1 |
| 3 | 7 اسپل | تبادل همه | 7 + تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 0 | 1 |
| 4 | وینگل 6 | گرداندن 2 حکم، تبادل همه | 6+ تریک | 1 | 2 | 4 | 0 | 6 | 10 | 0 | 1 | 1 |
| 5 | گسک، نگه داشتن 0 | اعلام کننده 13 کارت را می‌سوزاند، سهام را می‌گیرد | 7+ تریک یا میزار بسته 11 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 0 | 1 |
| 6 | گوک | اعلام کننده تمام سهام را می‌گیرد | اوپن میزار 13 کارته | 1 | 2 | 4 | – | – | – | 0 | – | – |
| 7 | تورنه 7 | برگرداندن 1 حکم، تبادل همه | 7+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 1 | 1 |
| 8 | کوپمیزار، تبادل 1 | اعلام کننده 1 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 11 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | – | – |
| 9 | گسک، نگه داشتن 1 | اعلام کننده 12 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 1 کارت می‌سوزاند | 8+ تریک یا میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 0 | 1 |
| 10 | 8 اسپل | تبادل همه | 8+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | 1 | 1 |
| 11 | وینگل 7 | برگرداندن 2 حکم، تبادل همه | 7+ تریک | 1 | 2 | 4 | 0 | 6 | 10 | 1 | 1 | 3 |
| 12 | تورنه 8 | برگرداندن 1 حکم، تبادل همه | 8+ تریک | 2 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | 1 | 3 |
| 13 | کوپمیزار، تبادل 2 | اعلام کننده 2 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | – | – |
| 14 | گسک، نگه داشتن 2 | اعلام کننده 11 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 2 کارت می‌سوزاند | 9+ تریک یا میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 1 |
| 15 | سولو 6 | مبادله رقبا | 6+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 1 |
| 16 | وینگل 8 | برگرداندن 2 حکم، تبادل همه | 8+ تریک | 2 | 2 | 4 | 0 | 6 | 10 | 1 | 3 | 5 |
| 17 | کوپمیزار، تبادل 3 | اعلام کننده 3 کارت مبادله می‌کند،رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 0 | – | – |
| 18 | گسک، نگه داشتن 3 | اعلام کننده 10 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 3 کارت می‌سوزاند | 10+ تریک یا اوپن میزار 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 2 |
| 19 | 9 اسپل | تبادل همه | 9+ تریک | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | 1 | 3 |
| 20 | کوپمیزار، تبادل 4 | اعلام کننده 4 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | – | – |
| 21 | گسک، نگه داشتن 4 | اعلام کننده 9 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 4 کارت می‌سوزاند | 11+ تریک یا اوپن میزار 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 1 | 3 |
| 22 | ترینگل 9 | برگرداندن 3 حکم، تبادل همه | 9+ تریک | 3 | 3 | 6 | 1 | 9 | 15 | 3 | 5 | 11 |
| 23 | کوپمیزار، تبادل 5 | اعلام کننده 5 کارت مبادله می‌کندف رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارتی | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | – | – |
| 24 | گسک، نگه داشتن 6 | اعلام کننده 7 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 6 کارت را می‌سوزاند | 12+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 2 | 4 |
| 25 | سولو 7 | مبادله رقبا | 7+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 0 | 1 | 2 |
| 26 | کوپمیزار، تبادل 6 | اعلام کننده 6 کارت مبادله می‌کند، رقبا مبادله می‌کنند | میزار بسته 12 کارتی | 1 | 1 | 2 | 0 | 3 | 5 | 1 | – | – |
| 27 | گسک، نگه داشتن 5 | اعلام کننده 8 کارت می‌سوزاند، استوک را می‌گیرد، 5 کارت می‌سوزاند | 12+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 3 | 5 |
| 28 | سولو 8 | مبادله رقبا | 8+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 1 | 3 | 5 |
| 29 | ویرا | اعلام کننده تمام استوک را می‌گیرد | 13 تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 2 | 4 | 8 |
| 30 | سولو پتیت میزار | مبادله رقبا | میزار بسته 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 2 | – | – |
| 31 | سولو 9 | مبادله رقبا | 9+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 2 | 4 | 8 |
| 32 | سولو گرند میزار | مبادله رقبا | میزار بسته 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 4 | – | – |
| 33 | سولو 10 | مبادله رقبا | 10+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 4 | 8 | 16 |
| 34 | سولو پتیت میزار اورت | رقبا پیش از رونمایی مبادله می‌کنند | اوپن میزار 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 16 | – | – |
| 35 | سولو پتیت میزار اورت رویال | رقبا پس از رونمایی مبادله می‌کنند | اوپن میزار 12 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 8 | – | – |
| 36 | سولو 11 | مبادله رقبا | 11+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 8 | 16 | 32 |
| 37 | سولو گرند میزار اورت | رقبا پیش از رونمایی مبادله می‌کنند | اوپن میزار 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 16 | – | – |
| 38 | سولو گرند میزار اورت رویال | رقبا پس از رونمایی مبادله کرده و می‌توانند مشورت کنند | اوپن میزار 13 کارته | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 24 | – | – |
| 39 | سولو 12 | مبادله رقبا | 12+ تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 16 | 32 | 64 |
| 40 | سولو ویرا | مبادله رقبا | 13 تریک | 1 | 1 | 2 | – | – | – | 32 | 64 | 128 |
دو راه برای سود بردن در ویرا وجود دارد: یا در قراردادهای خود برنده شوید؛ یا اینکه رقبای خود را مجبور کنید قراردادهایی که نمی‌توانند در آن‌ها به پیرویزی دست یابند اعلام کنند. هیچ قانون کلی برای استفاده از یک استراتژی به خصوص وجود ندارد؛ با این حال به طور شگفت انگیزی بخش زیادی از سود شما از روش دوم حاصل می‌شود. بنابراین، ارزش دفاع دست شما به اندازه ارزش تهاجم در پیشنهاد حائز اهمیت است. در ادامه چند توصیه اساسی برای شما آورده شده است.
زیر 7 اسپل، نباید بدون کارت پاس خوب پاس بدید. اگر به دلیل فورهند بودن یا پیشنهاد در رنگ در موقعیت نگه داشتن هستید، نباید یک 7 اسپل را بدون قدرت دفاعی پاس بدهید.
برنده شدن در وینگل 6 و گوک برای اعلام کننده بسیار آسان است؛ مگر اینکه رقبا به ترتیب کارت‌های دفاعی قوی برای یک بازی حکم و یک میزار داشته باشند. از سوی دیگر، اعلام کننده به دلیل از دست دادن این قراردادها با دو شرط در پات جریمه می‌شود. در عین حال هم هیچ قرارداد واقعا آسانی باقی نمی‌ماند که از آن‌ها پیشی بگیرد.
تصمیم گیری در مورد اینکه آیا وینگل 6 را قبول کنید یا پیشنهاد دهید، به شانس شما برای بستن قرارداد و ریسک حاصل از منعقد شدن قرارداد پیشنهاددهنده وینگل 6 در صورتی که به او اجازه این کار را بدهید، دارد.
به دلیل محدودیت‌هایی که در پاس دادن گوک بدون گارد پایین وجود دارد، کوتاه آمدن از قرارداد خود کم هزینه‌تر از این است که به اعلام کننده اجازه دهید قرارداد خود منعقد کند؛ در چنین شرایطی باید به عنوان جریمه برای عدم پیروی از قرارداد، شرط بپردازید. بنابراین، زمانی که کارت‌های دفاعی ضعیفی برای بازی میزار دارید، همیشه باید پس از گوک به پیشنهاد دادن ادامه دهید.
برای قراردادهای بالاتر، همیشه ارزش دفاعی دست خود را هنگام پیشنهاد در نظر داشته باشید. با این حال در صورتیکه حداقل کارت ممکن را برای تحقق قرارداد خود در دست ندارید، به پیشنهاد ادامه ندهید.
بر روی سولو 6 و دیگر قراردادهای سولو پایین که هنوز می‌توانند توسط گسک و کوپمیزار پیشی بگیرند، پیشنهاد بدهید. بنابراین در صورتی که فرصت دادن پیشنهاد بالاتر را داشتید این کار را انجام دهید. اعلام کننده کاملاً مستقل از تالون است. به طور کلی چنین قراردادهای سولو در صورت پذیرفته شدن به راحتی انجام می‌شوند.
زمانی که وینگل 8 و ترینگل 9 را پاس می‌دهید، پرداخت مبلغ پیشنهادی را در نظر بگیرید. به طور کلی، از دست دادن قرارداد شخص خودتان کم هزینه‌تر از این است که به شخص دیگری اجازه دهید یکی از این قراردادها را ببندد؛ به خصوص اگر یکی از نسخه‌های موجود را بازی کنید که در آن پس از مبادله دوم، اعلام کننده برای اورتریک‌ها بتار اضافی دریافت می‌کند. به عنوان مثال، در یک بازی سه نفره، اگر اعلام کننده ترینگل 9 را در اولویت قرار دهد (بعد از مبادله اول)، 13 پینار در ترجیح دوم و 11 پینار در خال معمولی برای شما هزینه خواهد داشت. این میزان را با هزینه تسلیم گسک یا کوپمیزار خودتان که فقط 7 پینار است مقایسه کنید. بنابراین، از پاس دادن این پیشنهادات بدون کارت‌های تدافعی خوب خودداری کنید.
به این ترتیب سودی کوچک اما نسبتا مطمئن به دست خواهید آورد.
برای بازی‌هایی مانند بگار، 7، 8 و 9 اسپل، تورنه و وینگل، همیشه باید در پایین‌ترین سطح مجاز پیشنهاد خود را مطرح کنید. سود اضافی در پرداخت پینار به این دلیل بسیار ناچیز است که ریسک انجام این قرارداد در سطح بالاتر از حد لازم را ایجاد کند. از طرف دیگر، در وینگل 8 و وینگل 9، میزان سوددهی ارزشمند است.
دقت به این موضوع به شما کمک می‌کند تا این که کارت‌ها چگونه توزیع شده و چه کارت‌هایی در تالون باقی مانده‌اند را ارزیابی کنید. پیشنهاداتی مانند تورنه یا وینگل نیاز به داشتن قدرت در بسیاری از خال‌ها دارند. این پیشنهادات معمولاً نشان دهنده این هستند که کارت‌های ضعیفی در تالون وجود دارد. در عین حال شما نباید انتظار حمایت چندانی از قراردادهای حکم داشته باشید. از طرف دیگر وقتی رقبای شما پیشنهاد گسک و کوپمیزار می‌دهند، نشانه ضعف آن‌هاست. بدین ترتیب ممکن است با حمایت نه چندان زیادی که برای یک قرارداد حکم موفق به آن نیاز دارید، رو به رو شوید.
این امر به ویژه در شروع بخش پیشنهاد حائز اهمیت است؛ زمانی که شانس اینکه شما اعلام کننده شوید چندان زیاد نیست. اگر فورهند هستید، پیشنهاد خود را با بگار آغاز کنید. حتی اگر کارت‌هایی دارید که برای تورنه یا وینگل مناسب هستند باز هم همان روند را در پیش بگیرید.
اگر رقبای شما بازیکنان خوبی هستند، با دقت پیشنهاد دهید. اگر آن‌ها بازیکنان ضعیفی هستند، با قدرت پیشنهاد دهید. ارزیابی خود را از پیشنهادات آن‌ها با عادت‌های رفتاریشان تطبیق دهید. وینگل 6 ممکن است معنایی کاملاً متفاوت برای یک بازیکن خوش بین نسبت به یک بازیکن دقیق داشته باشد.
ویرایی که قصد قرار دادنش در ترجیح را دارید می‌تواند با کارت‌های پایین‌تری نسبت به ویرا در خال‌های ساده پیشنهاد شود. اگر وضعیت تالون خوب بوده و ویرا موفق شود، برای ترجیح، پینار اضافی دریافت خواهید کرد. با این حال اگر تالون بدی پیش رویتان قرار بگیرد، می‌توانید با اعلام یک خال ساده و تسلیم، میزان ضرر خود را کاهش دهید.
بر اساس یک قانون کلی، در بازی‌های حکم با مبادله از سهام که قراردادهای غالب در بخش پیشنهاد هستند، اگر دست اصلی شما 3 تریک ایمن تا تعدادی که لازم دارید کمتر باشد، شانس خوبی برای برنده شدن در سطح 6 یا 7 تریک دارید. در سطح 8 یا 9 تریک، معمولاً کارت‌های کمتری با تالون رد و بدل می‌شود. در چنین حالتی دست اصلی شما باید تنها دو تریک کمتر باشد. کارت‌های حکم، آس و شاه‌هایی را که با آس همان خال همراه هستند را می‌توانید به عنوان تریک ایمن به حساب آورید. اگر آس، شاه، بی بی یا سرباز خال حکم را ندارید، به ازای هر کدام یک تریک کم کنید. طبق این قانون کلی، شما به سه تریک ایمن برای بگار، چهار تریک برای 7 اسپل، شش تریک برای 8 اسپل و هفت تریک برای 9 اسپل در دست خود نیاز دارید.
اگر قصد بازی تورنه را دارید، حداقل به سه یا چهار خال حکم بالقوه برای کاهش ریسک در انتخاب حکم در سطحی معقول نیاز دارید. شما باید حداقل تعداد تریک‌های ایمن لازم در دست را داشته باشید؛ بدون توجه به اینکه کدام یک از خال‌ها به حکم تبدیل خواهند شد. در وینگل 6 یا 7 به دو یا سه خال حکم احتمالی نیاز دارید. در وینگل 8 هم به دو تا از آن‌ها نیاز خواهید داشت. در ترینگل 9 یا به دو خال قوی نیاز دارید، که در این صورت هیچ بازیکن شایسته‌ای هرگز پیشنهاد شما را پاس نمی‌دهد، یا یک خال قوی که واقعاً ریسک پذیر است. چنین شرایطی به معنای واقعی قمار است!
توجه داشته باشید که اگرچه برنده شدن وینگل برای تعداد یکسانی تریک راحت‌تر از تورنه است، اما وینگل در بخش پیشنهاد رتبه بالاتری دارد. دلیل این امر این است که در صورت باخت جریمه بیشتری را متحمل خواهید شد.
در گسک، دست کم به تعدادی کارت بالا متناسب با سطح گسک نیاز دارید. به عنوان مثال، بهترین دست برای پیشنهاد دادن گسک با نگه داشتن 3، دارا بودن آس، شاه و بی بی از یک خال است. با این حال، به یاد داشته باشید که در واقعیت هیچ دست خوبی برای گسک وجود ندارد، مگر اینکه باور داشته باشید که تالون در این مسیر به شما کمک خواهد کرد. دادن پیشنهاد گسک به قصد بازی کردن آن در میزار امری دشوار است؛ با این حال گاهی اوقات ممکن است بخواهید از یک پیشنهاد حکم پیشی بگیرید، یا این که رقبای شما قدرت پاس دادن پیشنهادات میزار مانند گوک را نداشته باشند. در این صورت باید دو و کارت‌های خال از 2 را داشته باشید.
دست معمول برای پیشنهاد ویرا دو خال پنج کارته خوب تا A-K-Q، یا یک خال شش کارته تا A-K-Q-J با سه آس دیگر است. با این حال، مانند قراردادهای گسک، قدرت مورد نیاز به شدت به حمایت مورد انتظار از تالون بستگی دارد. انتظار نداشته باشید که آس‌های گم شده خود را در تالون پیدا کنید. اگر کارت‌های زیادی از یک خال دارید که در راس آن‌ها شاه قرار دارد، احتمال یک به 3 است که آس در تالون باشد.
برای دادن پیشنهاد گوک با احتمال بالای موفقیت، به دو کارت 2 در دست اصلی خود و حداقل دو کارت پایین دیگر (3، 4، 5 یا 6) در هر یک از این خال‌ها نیاز دارید. با این حال، توجه داشته باشید که 2-5-6 مبنای قدرتمندی در یک خال نیست؛ دلیل این امر این است که گارد پایین 3-4 وجود ندارد. چندان انتظار نداشته باشید که دو کارت گم شده خود را در تالون پیدا کنید.
اگر کارت‌های واقعا خوبی برای بازی میزار در اختیار دارید (به جز کارت‌هایی که می‌خواهید مبادله کنید)، می‌توانید کوپمیزار را در سطوح 1، 2 و شاید 3 پیشنهاد دهید. وجود یک کارت بد در تالون ممکن است برای خراب کردن دست شما کافی باشد! قراردادهای کوپمیزار بالاتر معمولاً زمانی پیشنهاد می‌شوند که کارت‌های تدافعی بدی برای یک قرارداد حکم و در عین حال کارت‌های نسبتاً خوبی برای بازی میزار داشته باشید؛ به جز کارت‌هایی که قصد مبادله آن‌ها را دارید.
ارزش تدافعی دست شما در برابر یک قرارداد حکم پیش از هر چیز به تعداد توقف‌ها بستگی دارد. استاپ یا توقف کارتی است که اگر بازیکن دیگری بارها و بارها خالی را از بالا به پایین به بازی هدایت کند، در نهایت یک تریک برنده شود. برای مثال یک آس، یک شاه و یک کارت دیگر، یا یک بی بی و دو کارت دیگر. توقف در خال حکم این امکان را برای یک یا هر دو رقیب فراهم می‌کند که برخی از تریک‌های مهم را پیش از اینکه اعلام کننده بازی را با حکم تمام کند، به دست آورند. کارت‌های حکم قوی معمولا به خودی خود برای برنده شدن اعلام کننده کافی نیست. وی به کسب تریک‌های اضافی در خال‌های جانبی نیاز خواهد داشت. در وهله اول آس و شاه هستند که در چنین خال‌هایی اعلام کننده را برنده تریک می‌کنند. اگر رقبا کارت‌های خود را به درستی بازی کنند، کارت‌های رده‌های پایین‌تر توسط کارت‌های بالاتر شکست خواهند خورد. یک دست تدافعی خوب در برابر یک قرارداد حکم سطح پایین باید حداقل دارای یک یا چند آس و شاه باشد. در نهایت، دست کم داشتن تعداد لازم از خال‌هایی که قدرتی ندارند، حائز اهمیت است. اگر از خالی یک کارت یا هیچ کارتی ندارید، ریسک بزرگی خواهید کرد. در صورتیکه اعلام کننده هنگام مبادله، تعداد زیادی کارت از این خال را پیدا کند، ممکن است توقف شریک شما در این خال برای شکست قرارداد کافی نباشد. یک دست با بیش از یک خال پایین (کمتر از دو کارت) باید از نظر دفاعی ضعیف در نظر گرفته شود، حتی اگر خال‌های بالای آن قدرت قابل توجهی داشته باشند.
اگر اولین بازیکنی هستید که پاس می‌دهد، همیشه به کارت‌های قوی‌تری نسبت به نفر دوم نیاز دارید. به محض اینکه یک بازیکن با یک پاس قدرت خود را نشان داد، سایر بازیکنان به طور معمول انگیزه خود را برای ادامه پیشنهاد از دست داده و در زمان پاس دادن سازش می‌کنند.
در بگار و وینگل 6 باید سه یا چهار کارت توقف قوی داشته باشید. بدین ترتیب شانس بیشتری برای شکست دادن اعلام کننده خواهید داشت. در اسپل 7 و تورنه 6 در صورتیکه در جایگاه نفر اول هستید، به سه تا چهار کارت توقف نیاز دارید. در صورتیکه نفر دوم هستید به دو تا سه توقف نیاز پیدا خواهید کرد.
ارائه قوانین کلی برای قراردادهای بالاتر امری دشوار است. در واقع شما به قدرت کمتری نسبت به قراردادهای پایین‌تر نیاز دارید. با این حال نمی‌توانیم به این سادگی بگوییم که برای هر تریک اضافی که اعلام کننده باید کسب کند، یک کارت توقف کمتر نیاز دارید. بخش پیشنهاد اطلاعات بیشتری در مورد قدرت رقبا و تالون به شما ارائه خواهد کرد. شما باید این اطلاعات را در نظر داشته باشید. اگر بازیکن دقیقی در میزرلی با 8 اسپل، از تورنه 7 شما پیشی بگیرد، و شما سه کارت توقف و یک تک کارت در دست داشته باشید، می‌توانید گمان کنید که بازیکن بعدی قدرت قابل توجهی در خال پایین شما دارد؛ در عین حال احتمال بالایی برای برنده شدن قرارداد با وجود قدرت دفاعی دست شما را داراست. اگر بازیکن دیگر پس از گوک، 8 اسپل را پیشنهاد دهد، می‌توانید میزان ریسک تک کارت خود را کاملاً متفاوت ارزیابی کنید.
برای پاس دادن پیشنهاداتی مانند وینگل 8 و ترینگل 9، معمولاً به سه توقف در دست اول و دو توقف در دست دوم نیاز دارید. مراقب خال‌های بدون کارت و تک کارت‌ها باشید. اعلام کننده شانس خوبی برای یافتن این خال‌ها در میان کارت‌های گردانده شده خواهد داشت. اگر اعلام کننده پس از مبادله دوم یک پاداش اضافی برای اورتریک دریافت کند، ممکن است برای پاس دادن به کارت‌های قوی‌تری نیاز داشته باشید.
تنها قرارداد میزاری که برنده شدن در آن بسیار ساده است، گوک می‌باشد. به این ترتیب پاس دادن آن شرایط خاصی دارد. برنده شدن در قراردادهای کوپمیزار دشوار است؛ اگرچه بهتر است که هنگام پاس دادن کمی محافظه کار باشید یا دست کم برخی از کارت‌های پایین در خال‌های مختلف را داشته باشید. بازیکنانی که کارت‌های پاس ضعیفی دارند، به ندرت برای پیشی گرفتن از این قرارداد ریسک می‌کنند.
قراردادهای گسک به طور ذاتی ریسک بالایی دارند. دلیل این امر این است که اعلام‌کننده به کل تالون ناشناخته وابسته است. اغلب، از این پیشنهاد برای پیشی گرفتن از قراردادهای دیگری همچون سولو 6، وینگل 8 و ترینگل 9 استفاده می‌شود. این قراردادها معمولاً با کارت‌های ضعیف نیز پاس داده می‌شوند، مگر اینکه احتمالات تهاجمی وجود داشته باشند.
در بازی‌های حکم که در آن اعلام کننده چند کارت را مبادله می‌کند، یک قانون مهم وجود دارد؛ قانونی که به طور تقریبی در تمامی جوامع ویرا استفاده می‌شود. اولین مدافعی که کارت مبادله می‌کند، اگر حداقل سه کارت حکم داشته باشد یا بتواند یک یا دو توقف در حکم را با حکم پایین‌تر انجام دهد، تمام کارت‌های باقی مانده را می‌گیرد. برای مثال اگر یک شاه حکم تکی یا یکی از ترکیب‌های Q-x، K-Q، k-j، یا A-J را در دست دارد باید مبادله کند. در غیر این صورت، او هیچ کارتی نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد شریکش مبادله کند. در قراردادهای سطح شش تریک، رقبا می‌توانند برای ایجاد خال‌های خالی از تالون به صورت مشترک استفاده کنند. این رویکرد اغلب در مواردی مفید است که اعلام کننده با حکم‌های پایین بازی کرده و سعی می‌کند با کمک آس و شاه در خال‌های جانبی قرارداد خود را محقق کند.
در قراردادهای سولو حکم، تمامی 13 کارت تالون در اختیار رقبا است. بهترین رویکرد این است که آن‌ها را به اشتراک بگذارید. اگر بازیکن اول تصمیم بگیرد که دستش از حکم‌های موجود در تالون سود بیشتری می‌برد، بدون اینکه به میزان قابل توجهی ضعیف شود، تا جایی که ممکن است کارت برمی‌دارد. اگر باور داشته باشد که کارت‌های حکم در دست هم تیمی‌اش مفیدتر واقع خواهند شد، پنج کارت را رد و بدل می‌کند و هشت کارت را برای یار خود باقی می‌گذارد.
در قراردادهای میزار، رقبا به طور معمول تالون را تقسیم می‌کنند. مدافع اول ممکن است گاهی کمتر از نیمی از تالون را بگیرد تا خال خالی (نداشتن کارت از یک خال) ایجاد کند. با این حال هرگز نباید بیش از نیمی از آن را بگیرد، زیرا ممکن است هم تیمی‌اش نیاز فوری به بهبود دست خود داشته باشد.
در قراردادهای حکم، رقبا باید پیش از هر چیز از بردن تریک‌ها به وسیله شاه و بی بی توسط اعلام کننده جلوگیری کنند. به عنوان مثال، اگر اعلام کننده دارای K-x بوده و خودش مجبور به بازی از خال شود، به طور کلی نمی‌تواند با شاه در تریک برنده شود. اگر بازیکن دارای آس در سمت چپ او نشسته باشد، در صورتی که خال توسط مدافع سمت راست هدایت شود، هر دو تریک را از دست خواهد داد. بنابراین، هنگامیکه پیش از اعلام کننده کارت هدایت می‌کنید، یک کارت متوسط از ضعیف‌ترین خال خود را هدایت کنید. اگر در ادامه دوباره پیشتاز شدید، خال‌های دیگر را نیز امتحان کنید. با این حال از بازی با خال‌هایی که آس هدایت شده داشته و فاقد شاه هستند، یا خال‌هایی که شاه هدایت شده داشته و فاقد بی بی هستند خودداری کنید. اگر نوبت شما در بازی هدایت شده پیش از دیلر است، قوی‌ترین کارت از خال را بازی کنید. اگر کارت‌ها به صوت دنباله بازی شده‌اند، بالاترین را هدایت کنید. در غیر این صورت دومین یا سومین کارت بالا را هدایت کنید. اگر باید از خالی بازی کنید که در آن آس دارید اما شاه ندارید، همیشه با آس شروع کنید. در غیر این صورت ممکن است اعلام کننده تریک را با تک شاه برنده شود. اگر در حین بازی مشخص شود که اعلام کننده از یک خال هیچ کارتی ندارد، این یک خال عالی برای بازی پیش از اعلام کننده است.
اگر رقبا اجازه بدهند که اعلام‌کننده یک تریک را با کارتی به دست آورد که هرگز در صورتی که آن را هدایت می‌کرد برنده نمی‌شد، در اصطلاح سوئدی گفته می‌شود که رقبا به وی لطف داشته‌اند.
اگر اعلام کننده مجبور شود در جایگاه دوم در تریک بازی کند به نفع رقبا خواهد بود. بازیکن اول می‌تواند خال هدایت را انتخاب کند. بازیکن سوم هم در موقعیت خوبی برای شکست دادن کارت‌های اعلام کننده قرار دارد. هنگامیکه اعلام کننده هدایت‌گر یک تریک است، رقیب سمت چپ وی به طور معمول باید کارت پایینی را بازی کرده و رقیب سمت راست باید این تریک را برنده شود. نفر دوم باید در مواقع لزوم از کارت هم تیمی‌اش پیشی بگیرد تا اعلام کننده تریک بعدی شود.
اگر رقبا تالون را به اشتراک گذاشته باشند، رقیب اول می‌تواند سعی کند خال خالی (یا کم) شریک خود را با هدایت از خالی که بیشترین کارت را از آن دارد، پیدا کند. این امر به ویژه زمانی سودمند است که اعلام کننده در حال بازی در جایگاه دوم باشد.
در صورتیکه اعلام کننده قرارداد ویرا را بازی کرده و یکی از رقبا باید کارتی را به تریک اول هدایت کند، در صورت امکان همیشه باید با یک آس بازی را شروع کند. اعلام کننده به احتمال زیاد یک حکم بازی می‌کند، زیرا در غیر این صورت قرارداد بلافاصله از بین می‌رود. به این ترتیب، فردی که دومین یا سومین نفر در تریک است، متوجه می‌شود که اعلام کننده کارتی از این این خال ندارد. رقبا اکنون باید تنها در دو خال جانبی دیگر کارت داشته باشند. اگر اعلام کننده در حال بازی گسک 6 یا گسک 5 باشد، رقبا باید همیشه از A-K، آس را هدایت کنند. در غیر این صورت مراقب آس‌های هدایت شده باشند. اگر اعلام کننده دارای K-x باشد، ممکن است دقیقاً همان “لطف” مورد انتظارش به وقوع بپیوندد.
در قراردادهای میزار، رقیب سمت راست اعلام کننده باید تلاش کند تا پیش بیفتد؛ به طوری که اعلام کننده در جایگاه نفر دوم قرار بگیرد. به همین دلیل، رقیب سمت چپ باید از بازی با بالاترین کارت خود از خال هدایت شده در هنگام بازی در جایگاه دوم خودداری کند. به جای این کار باید کارت‌های متوسط به بالای خود را بازی کند تا هم تیمی‌اش بتواند از آن‌ها سبقت بگیرد. وقتی رقیب سمت راست هدایت‌گر است، باید از خال‌های بلندش (خالی که کارت زیادی در آن دارد) با کارت‌های پایین بازی کند؛ کارت‌هایی که احتمالاً شریک او از آن‌ها کارت کمی دارد یا هیچ کارتی ندارد. او ابتدا باید کمترین کارت خود را هدایت کند. مراقب خال‌هایی باشید که کارت‌های میزار خوبی مانند 2-3-4 و غیره در پایین دارند. احتمالاً در چنین خالی اعلام کننده بدون کارت است. اگر رقیب سمت راست اعلام کننده تنها یک کارت پایین در خال داشته باشد، باید سعی کند پیش از بازی شدن آن خال توسط هم تیمی‌اش، آن را هدایت کند. اگر خال توسط طرف مقابل بازی شود، وی یا باید دو کارت پایین را در این تریک هدر دهد تا یک کارت پایین را از دست اعلام کننده خارج کند. اگر یک کارت بالا به بازی هدایت شود، نمی‌تواند اعلام کننده را مجبور به بازی کردن هیچ کارت پایینی از دستش بکند.
تبادل اطلاعات در مورد کارت‌ها امری مفید برای رقبا خواهد بود. هنگام بازی در مقابل یک قرارداد حکم، این امر می‌تواند با یک سیستم ساده از سیگنال‌های سوزاندن کارت به دست بیاید. رایج‌ترین سیستم مورد استفاده اگرن (ågren) نام دارد. منشا این سیستم هندبوک ویرا است. در بازی‌های حکم، هر رقیب اعلام‌کننده می‌تواند از دو تریک اول که در آن‌ها قادر به پیروی از خال نیست استفاده کند تا قدرت یا ضعف خود در دیگر خال‌ها را به نمایش بگذارد. دور انداختن یک کارت بالا و به دنبال آن کارت پایین نشان دهنده قدرت است. اگر کارت‌ها از یک خال باشند، تنها نمایش دهنده قدرت در این خال هستند. اگر این روند با خال‌های مختلف صورت بگیرد، در هر دو خال قدرت نشان داده شده است. دور انداختن یک کارت پایین و به دنبال آن کارت بالاتر نشان دهنده ضعف در خال یا خال‌هاییست که به روشی مشابه دور انداخته شده‌اند. این دور انداختن‌ها لزوماً چیزی در مورد خال‌های دیگر مشخص نمی‌کند. با این حال هم تیمی شما اغلب تصور می‌کند که اگر در یک یا دو خال ضعف نشان داده‌اید، در بقیه خال‌ها قوی هستید (و بالعکس).
سیستم اگرن بیشتر در قراردادهایی مانند ویرا، گسک 5 و گسک 6 استفاده می‌شود؛ قراردادهایی که در آن اعلام کننده باید 12 یا 13 تریک کسب کند. در این قراردادها، اعلام کننده اغلب بازی را با حکم آغاز می‌کند. رقبا به محض تمام شدن حکم به یکدیگر علامت می‌دهند تا بدانند کدام خال‌ها برای بازی مناسب هستند. بدین طریق در صورت اتمام حکم، شانس شکست قرارداد را خواهند داشت. در قراردادهای پایین‌تر، رقبا می‌توانند با تاکتیک‌های رفتاری دیگری، نقاط قوت و ضعفشان را برای یکدیگر به نمایش بگذارند. با این حال، مواردی وجود دارد که در آن سیگنال دور انداختن می‌تواند در قراردادهای پایین‌تر نیز مفید واقع شود.
این نسخه که توسط استفان ساون (Staffan Sävén) تدوین شده، حدود 25 سال است که در ویراکلاب استول در منطقه گوتنبرگ بازی می‌شود. پیشنهادات در “سطوح” مختلف چیدمان شده‌اند. قراردادهای هم سطح می‌توانند از یکدیگر پیشی بگیرند. علاوه بر این، انواع جدیدی از میزار نیز به بازی معرفی شده است.
ریموند گایاردو (Raymond Gallardo) خلاصه‌ای از نیواویرا را به زبان انگلیسی در بازی‌های تخته‌ای گیک (BoardGameGeek) منتشر کرده است.
ایسبرگویرا (isbergvira) یا ویرای یخی نسخه دیگری از ویرا در سطوح مختلف است که توسط استفان ساون تدوین شده است. این بازی در ویراکلاب 4وی (چهار باد) در ساندزوال (Sundsvall) بازی می‌شود.
برد داگ (سگ پرنده) یک بازی کارتی نوین و نیازمند تفکر است. این بازی برای…
بلکبرد یک بازی با ورق جدید بر اساس رامی است که در آن ترکیبی از…
بیسکو بوبو یک بازی کارتی در هم و بر هم، با پیچ و خم‌های زیاد…
تاکسی باهاما یک بازی سوار و پیاده کردن برای ۲-۴ بازیکن است. این بازی توسط…
بارا-کن برای دو، سه یا چهار بازیکن طراحی شده است. در صورت حضور چهار بازیکن…
بازی اسنشن یک بازی کارتی دو نفره، نیازمند همکاری و تلاش برای بقاست. دراین بازی…
ورود به حضرات + بونوس ۲۰٪ شارژ روزهای طلایی