بازی کارتی سیدی برانی یک بازی از خانواده جس است که با ۴ بازیکن و در دو تیم بازی میشود. این بازی در کشور سوئیس و آمریکای جنوبی محبوبیت دارد. در ادامه این مقاله به معرفی کامل این بازی و آموزش کاربردی آن خواهیم پرداخت. بنابراین همراه این مطلب از بیوکازینو باشید.
سیدی برانی (Sidi Barrani) یک بازی سوئیسی از خانواده بازیهای Jass برای چهار بازیکن در تیمهای ثابت است. این بازی بر اساس بازی معروف Schieber Jass ساخته شده است. اما هر دست با یک بیدینگ برای تصمیم گیری در مورد قرارداد شروع میشود. در بیدینگ خال حکم یا Obenabe یا Undenufe و حداقل تعداد امتیازات کارتی که تیم پیشنهاددهنده نهایی سعی خواهد کرد تا در تریکها بگیرد اعلام خواهد شد. بازیکنی که فکر میکند قرارداد حریف شکست میخورد، میتواند پیشنهاد را دو برابر کند. یک دوبل فوراً بیدینگ را پایان میدهد و قرارداد دو برابر شده باید بازی شود.
این بازی در اواسط قرن بیستم در نیروهای مسلح سوئیس آغاز شد. پس از آن در مرکز سوئیس و همچنین در میان برخی از جوامع سوئیسی در خارج از کشور، به عنوان مثال در آمریکای جنوبی، رواج پیدا کرد.
چهار بازیکن در شراکت ثابت وجود دارد، و اعضای هر تیم در مقابل یکدیگر مینشینند.
به طور سنتی، سیدی برانی با یک بسته ۳۶ کارتی سوئیسی-آلمانی با خالهای بل، شیلد، آکورن و رز بازی میشود. اما میتوان آن را با یک بسته کارت فرانسوی با خالهای دل، خشت، پیک و گشنیز بازی کرد.
در آمریکای شمالی، کارتها و تجهیزات بازیهای خانواده Jass را میتوان از TaroBear’s Lair تهیه کرد.
اگر خال حکمی وجود داشته باشد، رتبه کارتها در خال حکم از بالا به پایین و مقادیر امتیاز آنها عبارتند از: آندر (20)، نه (14)، آس (11)، کینگ (4)، اوبر (3)، بنر (10)، هشت (0)، هفت (0)، شش (0).
کارتهای سه خال دیگر از بالا به پایین عبارتند از آس (11)، کینگ (4)، اوبر (3)، زیر (2)، بنر (10)، نه (0) هشت (0)، هفت (0)، شش (0). همچنین 5 امتیاز اضافی برای آخرین تریک وجود دارد و در مجموع 157 امتیاز در بسته وجود خواهد داشت.
همچنین دو نوع قرارداد بدون حکم وجود دارد که برای جبران کمبود حکم آندر و نه، هشتها هر کدام 8 امتیاز میگیرند. در Obenabe، رتبه کارتهای هر خالی از بالا به پایین،
(0) A(11)-K(4)-O(3)-U(2)-B(10)-9(0)-8(8)-7(0)-6 است. در Undenufe رتبهبندی معکوس میشود، با 6 در بالاترین جایگاه و آس در کمترین، در حالی که مقادیر امتیاز ثابت باقی میمانند: کارتها از بالا به پایین به صورت 6(0)-7(0)-8(8)-9(0)-B(10)-U(2)-O(3)-K(4)-A(11) هستند. بنابراین مجموع امتیازات با احتساب 5 امتیاز آخرین تریک همچنان 157 است.
اگر یک تیم تمام تریکها را برنده شود، 100 امتیاز برای Match کسب میکند و امتیاز او در مجموع به 257 میرسد.
اگر از کارتهای فرانسوی استفاده شود، باید کارتها را به این صورت مطابقت داد: 10= بنر، کویین= اوبر، جک=آندر.
توزیع کارتها و بازی در خلاف جهت عقربه ساعت انجام میشوند.
گاهی اوقات میتوان امتیاز اضافی را برای ترکیبهایی که در دست یک بازیکن است به دست آورد. این امتیازات اضافی زمان بازی یک قرارداد حساب نمیشود.
برخی از ترکیبها که با نام ویس شناخته میشوند را میتوان در اولین تریک اعلام کرد و به شرح زیر به آنها امتیاز داد:
“دنباله” به معنای مجموعهای از کارتهای متوالی از یک خال است که همیشه بر اساس ترتیب بدون حکم یعنی AKOUB9876 رتبه بندی میشود؛ حتی زمانی که کارتها مربوط به خال حکم باشند. بنابراین برای مثال O-U-B از خال مشابه همیشه یک دنباله است و U-9-A هرگز دنباله محسوب نمیشود.
ترکیبات فوق با نام “Weis” شناخته میشوند. امکان استفاده همزمان از یک کارت در بیش از یک ترکیب Weis وجود ندارد. بازیکنی که مایل به کسب امتیاز ویس است باید هنگام بازی در تریک اول بالاترین نمونه ترکیب ویس خود را اعلام کند.
تیمی که بهترین تک آیتم ویس را دارد امتیاز تمام ویسهای خود را میگیرد و تیم دیگر امتیاز هیچکدام از آنها را نخواهد گرفت. هنگام مقایسه آیتمهای ویس، ترکیب دارای امتیاز بالاتر، ترکیب پایینتر را شکست میدهد. اگر مقادیر برابر باشد، ترکیبی با تعداد کارتهای بیشتر، ترکیب با تعداد کارتهای کمتر را از بین میبرد. اگر مقدار و تعداد کارتها هر دو برابر باشد، ترکیبی که باارزشترین کارت را دارد برنده است. در تساوی دنبالههایی با خالهای مختلف، دنباله خال حکم برنده میشود. و در نهایت بین دنبالههای مساوی غیرحکم، دنبالهای که اول اعلام میشود برنده است. منظور از «بالاترین» کارت، بالاترین رتبه در ترتیب بدون حکم در قراردادهای دارای حکم و در Obenabe است. اما این رتبه بندی در ترتیب بدون حکم در Undenufe معکوس است.
اگر خال حکم تعریف شده باشد، بازیکنی که کینگ و اوبر حکم را در دست دارد میتواند 20 امتیاز برای استوک کسب کند. این ترکیب مستقل از ویس است و فقط زمانی میتوان آن را ادعا کرد که هر دو کارت توسط همه بازیکنان دیده شوند، یا به عنوان بخشی از ویس نشان داده شده باشند.
دیلر اول با هر روش تصادفی مناسبی انتخاب میشود. نوبت دیلر بعد از هر دست به سمت راست میچرخد.
دیلر کارتها را بر میزند، بازیکن سمت چپ دیلر آنها را کات میکند. سپس دیلر همه کارتها را در خلاف جهت عقربه ساعت در دستههای 3 تایی به صورت همزمان پخش میکند. به طوری که در نهایت هر بازیکن یک دست 9 کارتی داشته باشد.
پس از توزیع کارت، مرحله بیدینگ برای تصمیمگیری در مورد قراردادی که بازی خواهد شد وجود دارد. بازیکنان در نوبت خود با شروع از بازیکن سمت راست دیلر صحبت میکنند و در خلاف جهت عقربه ساعت ادامه میدهند. هر بازیکن در نوبت خود، یا باید پاس کند یا پیشنهاد بدهد. یک پیشنهاد شامل یک عدد و یک اسم است.
به عنوان مثال، پیشنهاد “70 آکورن” تعهدی است برای این که تیم پیشنهاددهنده حداقل 70 امتیاز کارت را در بازی با آکورنها به عنوان خال حکم دریافت کند. “110 Undenufe” تعهدی است برای این که تیم حداقل 110 امتیاز کارت را بدون حکم و رتبه بندی معکوس کارتها خواهد گرفت.
بازیکنی که بیدینگ را پاس کرده باشد، اجازه دارد در نوبت بعدی پیشنهاد بدهد. همچنین یک بازیکن میتواند پیشنهاد شریک خود را در یک سطح بالاتر از همان خال یا یک خال متفاوت پیشنهاد دهد؛ حتی اگر حریف پاس کرده باشد.
بازیکنی که معتقد است پیشنهاد حریف موفقیتآمیز نخواهد بود، میتواند “دوبل” را برای دو برابر کردن امتیاز آن پیشنهاد اعلام کند. یک دوبل فقط در صورتی معتبر است که قبل از اینکه بازیکن بعدی پیشنهاد کند یا پاس بدهد، اعلام شود. دوبل میتواند توسط هر یک از حریفان بیدر خوانده شود، اما آنها مجاز به بحث در مورد دو برابر کردن نیستند. یک دوبل فوراً بیدینگ را به پایان میرساند و بازیکنان را مجبور به بازی قرارداد دو برابر شده میکند.
بیدینگ به هر تعداد دور لازم ادامه دارد، تا زمانی که با یکی از اتفاقات زیر به پایان برسد:
یادداشت.
از آنجایی که امکان دوبل کردن خارج از نوبت وجود دارد، پس از یک پیشنهاد، بازیکن بعدی نباید بدون فکر پیشنهاد بدهد یا خیلی سریع پاس کند. زیرا ممکن است همتیمی او بخواهد پیشنهاد را دو برابر کند. در واقع، عبور سریع برای جلوگیری از دوبل همتیمی غیراخلاقی است.
پیشنهاد 157 به این دلیل وجود دارد که گاهی ممکن است تیم تمام امتیازها و امتیاز آخرین تریک را به دست آورد، اما یک تریک متشکل از کارتهای بدون ارزش را از دست بدهد. که در نتیجه مستحق پاداش 100 امتیازی مسابقه نیست.
بخش تاکتیکهای بازی را نیز مطالعه کنید.
پیشنهاددهنده نهایی که به عنوان اعلام کننده نیز شناخته میشود، بازی در اولین تریک را شروع میکند. هر کارتی ممکن است در این مرحله بازی شود.
هنگامی که یک کارت حکم برای شروع تریک بازی میشود، سایر بازیکنان باید یک کارت حکم بازی کنند، مگر اینکه حکمی در دست نداشته باشند، یا فقط آندر حکم (Puur) را در دست داشته باشند، و کارت حکم دیگری در دست آنها نباشد. بازیکنی که کارت حکمی ندارد یا فقط آندر آن را در دست داشته باشد، میتواند هر کارتی را بازی کند.
هنگامی که بازی تریک با یک کارت غیرحکم شروع میشود، بازیکنانی که میتوانند از آن پیروی کنند، یا باید این کار را انجام دهند یا یک کارت حکم بازی کنند. بازیکنانی که نمیتوانند از خال زمینه پیروی کنند میتوانند هر کارتی را بازی کنند. اگر بازیکن قبلی یک کارت حکم بر روی لید غیر حکم بازی کرده باشد، بازیکنان بعدی مجاز به بازی حکم پایینتر نیستند، مگر اینکه چیز دیگری در دست نداشته باشند.
برنده هر تریک بازی در تریک بعدی را شروع میکند.
بازیکنی که میخواهد ویس را اعلام کند، باید این کار را با اعلام باارزشترین تک آیتم وییس (20، 50، 100 یا 200) هنگام بازی کارت خود در اولین تریک انجام دهد. پس از بازی کارت بعدی، برای اعلام ویس خیلی دیر شده است. یک آیتم از ویس تنها در صورتی ممکن است اعلام شود که به طور بالقوه بالاتر از هر ویس اعلام شده توسط بازیکنان قبلی در تریک باشد. به عنوان مثال اگر بازیکن قبلی 50 را اعلام کرده باشد، شما نمیتوانید 20 را اعلام کنید. اما میتوانید همان 50 را اعلام کنید، حتی اگر 50 قبلی توسط شریک شما اعلام شده باشد.
در پایان تریک اول، در صورتی که بالاترین آیتم ویس بین دو تیم مساوی باشد، بحث دیگری وجود دارد تا مشخص شود که ویس چه کسی بالاترین امتیاز را دارد. بازیکنی که ابتدا اعلام کرده است ابتدا تعداد کارتها (در مورد ویس 100 تایی) را نشان میدهد. سپس بالاترین کارت را نشان میدهد و در نهایت در صورت لزوم اعلام میکند که آیا ویس از خال حکم است یا خیر. در هر مرحله، بازیکنان دیگر در نوبت خود یا با تسلیم شدن، یا با بیان تعداد کارتهای خود، بالاترین کارت و غیره، در صورتی که کارتهای بهتر یا مساوی داشته باشند، پاسخ میدهند. این روال تنها تا زمانی ادامه مییابد که اطلاعات کافی برای تعیین اینکه بهترین Weis کدام است، فاش شود.
تیمی که بالاترین آیتم ویس اعلام شده را در اختیار دارد، اکنون حق دارد برای تمام آیتمهای ویس هر دو عضو تیم امتیاز ثبت کند. تیم دیگر هیچ امتیازی برای ویس به دست نمیآورد، حتی اگر تعدادی از ویسهایی که در دست دارند بهتر از برخی آیتمهایی باشد که توسط حریفان آنها به ثمر میرسد.
قبل از تریک دوم، هر بازیکنی ممکن است درخواست کند که هر آیتمی از ویس را که توسط هر بازیکن دیگری به ثمر میرسد را ببیند. صاحب ویس هم باید کارتهای آن ویس را نمایش دهد. یک بازیکن مجاز نیست خود به خود جزئیاتی از Weis خود را نمایش دهد یا ارائه دهد. آنها فقط میتوانند حداقل اطلاعات مورد نیاز برای تعیین اینکه آیا آیتم Weis اعلام شده آنها بالاترین است را ارائه دهند. و فقط در صورتی میتوانند آن را نشان دهند که برای آن امتیاز کسب کرده باشند و بازیکن دیگری بخواهد آن را ببیند.
در پایان بازی، هر تیم امتیاز کل کارتهایی را که برنده شده است میشمارد و برندگان آخرین تریک 5 امتیاز به آن اضافه میکنند. مجموع باید همیشه 157 باشد، و اگر یک تیم تمام تریکها را برده باشد، 100 امتیاز را به آن اضافه میکنند و امتیاز این تیم 257 خواهد بود. اگر تیم اعلام کننده حداقل به همان اندازه که در پیشنهاد نهایی وعده داده شده بود، امتیاز کارت را کسب کرده باشد، قرارداد موفق بوده است. اگر نه شکست خورده است.
هر تیم امتیازاتی را که در تریکها به دست آورده به اضافه ویس و استوک خود را ثبت میکند. علاوه بر این، مقدار پیشنهاد نهایی که در صورت دو برابر شدن پیشنهاد در 2 ضرب میشود، در صورت موفقیت قرارداد به امتیاز تیم اعلام کننده و در صورت عدم موفقیت به امتیاز مخالفان اضافه میشود.
مثال: پیشنهاد نهایی 120 Undenufe توسط بازیکن جنوبی، که توسط بازیکن غربی دو برابر شده است. بازیکن جنوبی برای یک دنباله 4 کارتی، 50 را اعلام میکند. تیم شمال-جنوب، 113 امتیاز کارت میگیرد. نتیجه: قرارداد شکست خورده است. امتیاز تیم شمال-جنوب= 163 (113+50)، امتیاز تیم شرق-غرب= 284 (44+2×120).
امتیاز تجمعی هر تیم ثبت میشود. وقتی امتیاز یک یا هر دو تیم به 2000 امتیاز یا بیشتر برسد، تیمی که امتیاز بالاتری داشته باشد برنده است. در موارد نادری که تیمها امتیازهای مساوی 2000 یا بیشتر داشته باشند، یک دست بیشتر بازی میشود که باعث شکسته شدن تساوی میشود. زیرا مجموع امتیازهای کسب شده در هر دست توسط دو تیم، همیشه یک عدد فرد است.
اگر تیم بازنده کمتر از 1000 امتیاز داشته باشد، تیم برنده با 2000 امتیاز یا بیشتر، برنده یک بازی دوبل است.
در سیدی برانی، برخلاف شیبر، این امکان وجود ندارد که تیمی در اواسط بازی با ادعای رسیدن به امتیاز مورد نظر، بازی را به پایان برساند. آخرین دست بازی باید تا انتها انجام شود و امتیازات آن ثبت شود تا بازی به نتیجه برسد.
بازیکنان بریج متوجه تشابهات بین سیدی برانی و بریج خواهند شد. همکاری تیمی در هر دو بازی مهم است و برخی از تاکتیکهای بازیها هم مشابه هستند. با این حال، تفاوتهای قابل توجهی هم در روش بازی و هم در بیدینگ وجود دارد. مقادیر نابرابر کارتها در Jass و امکان بازی کردن حکم زمانی که میتوان از خال زمینه پیروی کرد، منجر به تکنیکهای مختلف بازی میشود. اگرچه سیدی برانی به وضوح در برخی از قراردادهای بیدینگ گسترده است، اما پیشنهادهای مصنوعی و اجباری کارساز نیست زیرا تیم مخالف میتوانند با دوبل کردن بیدینگ را خاتمه دهند.
برای یک قرارداد در خال حکم، در اختیار داشتن Puur (آندر حکم) از اهمیت ویژهای برخوردار است. آندر نه تنها باارزشترین کارت در بسته و شکست ناپذیر است، بلکه نمیتوان آن را با شروع تریک با کارتهای حکم هم رو کرد. اگر یکی از حریفان اعلام کننده دارای این کارت باشد، تا زمانی که نتواند با آن یک تریک باارزش را برنده شود، نمیتوان مانع از آن شد که آن را در دست خود نگه دارد. بنابراین معمولاً پیشنهاد یک خال کوتاهتر با آندر بسیار مفیدتر از پیشنهاد خال بلندتر بدون آن است.
یک قرارداد رایج این است که پیشنهاد افتتاحیه 40، 60، 80 یا 100 از یک خال تضمین میکند که بیدر دارای کارت آندر است. شریک بیدر پس از آن میتواند با اطمینان پیشنهاد این خال را حتی با وجود دو یا سه کارت حکم کم ارزش بالا ببرد. افتتاحیه 50، 70 یا 90 خالی (بلند) را نشان میدهد که فاقد آندر است اما در راس آن کارت نه قرار دارد، که شریک بیدر در صورت در دست داشتن آندر میتواند عدد پیشنهادی را بالاتر ببرد.
واضح است که آس برای Obenabe و همینطور برای قراردادهای شامل یک خال حکم مفید است. در صورت نداشتن یک خال که به وضوح حکم شود، بازیکن میتواند Obenabe را پیشنهاد دهد تا شریک خود را تشویق کند یا در Obenabe ادامه دهد یا یک خال حکم را انتخاب کند. به همین ترتیب 6ها هم در Undenufe مفید هستند، اما پیشنهاد Undenufe یکطرفهتر است. رقابت در Undenufe زمانی میتواند یک تاکتیک خوب باشد که تیم دیگر بیشتر کارتهای باارزش را در دست داشته باشد.
پیشنهادات قربانی اغلب میتواند سودآور باشد، به خصوص اگر بتوانید ایده خوبی در مورد اینکه چه کسی میتواند چه چیزی را بسازد، داشته باشید. فرض کنید فکر میکنیم میتوانیم 110 امتیاز را در Undenufe بگیریم، اما امتیاز ما خیلی فراتر از آن نخواهد رفت. ما پیشنهاد 110 Undenufe را میدهیم و حریفان 120 شیلد را پیشنهاد میدهند. اگر فکر می کنیم که آنها موفق خواهند شد، اکنون باید پیشنهاد 130 Undenufe را بدهیم و انتظار داشته باشیم که قرارداد ما شکست بخورد. فرض کنید قرارداد ما را دوبل کنند و ما در واقع 115 امتیاز بگیریم. امتیاز برای ما 115 و برای آنها 302 خواهد بود که سود خالص آنها 187 خواهد بود.
اما برای ما این که به آنها اجازه میدادیم 120 شیلد خود را بازی کنند نتیجه بدتری داشت. اگر آنها (مثلاً) 125 امتیاز گرفته بودند، امتیاز برای ما 32 و برای آنها 245 بود، یعنی برای آنها سود خالص 213 را به همراه داشت.
در پایان یک بازی، وضعیت ممکن است حتی واضحتر شود. فرض کنید با 1710 امتیاز به 1790 میبازیم و حریفان 110 بل را پیشنهاد میدهند. اگر آنها موفق شوند پیشنهاد خود را عملی کنند در این بازی پیروز خواهند شد. بنابراین یا باید پیشنهاد آنها را دوبل کنیم یا خودمان پیشنهاد بیشتری بدهیم.
اگر شریک شما ویس را اعلام کرد و امتیاز آن را گرفت، اغلب اینکه ویس او را ببینید اهمیت دارد، به خصوص در Obenabe یا Undenufe. بازیکن شمالی بیدینگ را با 100 Undenufe شروع میکند، بازیکن غرب آکورن 110 را پیشنهاد میکند، بازیکن جنوب با داشتن 6، پیشنهاد 120 Undenufe میدهد و همه پاس میدهند. واضح است که بازیکن شمال یک دست خوب Undenufe دارد اما ممکن است کنترل همه خالها را نداشته باشد. بنابراین بازیکن جنوب با لید 6 و انتظار برای اطلاعات بیشتر شروع میکند. بازیکن شمال هنگام بازی در تریک اول 20 را اعلام میکند. بازیکن جنوبی اکنون باید بخواهد که ترکیب 20 را ببیند. به احتمال زیاد این یک دنباله 6-7-8 است، و اکنون بازیکن جنوب میداند که کدام خال را برای شروع تریک بعدی انتخاب کند.
Cross-ruffing یک تکنیک مهم در قراردادهای شامل حکم است، به ویژه در هنگام تلاش برای ساخت Match. آزادی در بازی کارت حکم حتی هنگام در دست داشتن کارتی از خال زمینه، اغلب به یک تیم اجازه میدهد تا خال بلندی را ایجاد کند که هر دو عضو تیم با بازی متناوب آن تا زمانی که کارتهای برتر حریف بازی شوند، آن را در دست دارند. فرض کنید بعد از مجبور کردن حریف به بازی حکمها، همچنان هر کدام یک کارت حکم داشته باشیم.
برای مثال من کارتهای K-B-9-7 یک خال را در دست دارم و شریکم 8-6 از آن خال را دارد. ما احتمالاً می توانیم این خال را بدون از دست دادن یک تریک ایجاد کنیم. من کارت 7 را برای شروع بازی میکنم که شریکم در این تریک حکم را بازی میکند، و هر دو حریف از آن پیروی میکنند. شریک 6 را بازی میکند و من کارت حکم بازی میکنم و آس حریف رو میشود. اکنون سه کارت آخر من در این خال، برنده هستند.
هنگامی که یک بازیکن در حال بازی حکم یا برنده شدن یک سری تریکها در خال غیرحکم است، بهتر است که شریک او پیشنهاد دهد که کدام خال را برای تریک بعدی بازی کند. برای این منظور، یک کارت دور انداخته از خالی را نشان میدهد که نمیخواهد همتیمی او آن را بازی کند. معمولاً دادن این علائم مهمتر از عجله در بازی کارتهای ارزشمند در تریکهای شریک است. ضعیف ترین خال باید زودتر از بقیه بازی شود. بنابراین بسیار مهم است که مراقب اولین بازی شریک خود باشید، و از شروع تریک با آن خال خودداری کنید. مگر اینکه کارت دست شما آنقدر قوی باشد که نیازی به کمک شریک خود نداشته باشید.
در سایت Jürg von Burg’s Jass میتوانید نسخهای از Sidi Barrani را به صورت آنلاین در برابر حریفان رایانهای بازی کنید.
برد داگ (سگ پرنده) یک بازی کارتی نوین و نیازمند تفکر است. این بازی برای…
بلکبرد یک بازی با ورق جدید بر اساس رامی است که در آن ترکیبی از…
بیسکو بوبو یک بازی کارتی در هم و بر هم، با پیچ و خمهای زیاد…
تاکسی باهاما یک بازی سوار و پیاده کردن برای ۲-۴ بازیکن است. این بازی توسط…
بارا-کن برای دو، سه یا چهار بازیکن طراحی شده است. در صورت حضور چهار بازیکن…
بازی اسنشن یک بازی کارتی دو نفره، نیازمند همکاری و تلاش برای بقاست. دراین بازی…
ورود به حضرات + بونوس ۲۰٪ شارژ روزهای طلایی