زوله که با نام زولیته (Zolite) نیز شناخته میشود، یک بازی لتونیایی است. این بازی برای سه بازیکن طراحی شده و برآمده از بازی آلمانی شافکوپف (Schafkopf) است. کارتهای بی بی، سرباز و خشت، در این بازی حکمهای دائمی هستند. در هر تقسیم کارت یک بازیکن میتواند داوطلب شود تا به تنهایی در برابر دو نفر دیگر بازی کند. وی باید تلاش کند بیش از نیمی از امتیازات کارت موجود در تریکها را دریافت کند. این مقاله بر اساس اطلاعات آنتونی اسمیت گردآوری شده است. با بیو کازینو همراه باشید تا با بازی زوله بیشتر آشنا شوید.
سه بازیکن فعال در بازی حضور دارند. به طور معمول یک بازیکن به عنوان پیشنهاد دهنده به تنهایی در برابر دو نفر دیگر به صورت تیم به رقابت خواهد پرداخت. امکان حضور چهار نفر در بازی نیز وجود دارد؛ در این صورت دیلر برای سه بازیکن دیگر تقسیم کارت را انجام داده و در بازی شرکت نمیکند. با این حال در روند امتیازدهی به عنوان رقیب پیشنهاددهنده محسوب میشود.
کارتهای دو، سه، چهار، پنج و شش از یک بسته معمولی 52 کارتی فرانسوی حذف میشوند. در تمامی خالها به جز خشت، کارتهای هفت و هشت نیز حذف میشوند. بدین ترتیب 26 کارت در بازی باقی میماند. چهارده کارت از میان آنها تبدیل به حکم خواهند شد.
تمامی بی بیها، سربازها و خشتها حکم هستند. رتبه بندی کارتهای حکم از بالا به پایین بدین صورت است:
بی بی گشنیز – بی بی پیک – بی بی دل – بی بی خشت – سرباز گشنیز – سرباز پیک – سرباز دل – سرباز خشت – آس خشت – 10 خشت – شاه خشت – 9 خشت – 8 خشت – 7 خشت.
در هر یک از سه خال غیر حکم، یعنی گشنیز، پیک و دل، ، فقط چهار کارت وجود دارد. رتبه بندی این کارتها از بالا به پایین بدین صورت است:
آس – 10 – شاه – 9
توجه داشته باشید که برای پیروی از خال و بردن تریک، تمام بی بیها و سربازها به خال حکم (خشت) تعلق دارند، نه خالهای چاپ شده بر روی آنها.
کارتهای دارای مقادیر امتیازی عبارتند از: آس 11، ده 10، شاه 4، بی بی 3، سرباز 2. کارتهای دیگر (9، 8، 7) هیچ امتیازی ندارند؛ بنابراین کل امتیازات موجود در بسته 120 میباشد.
تقسیم کارت و بازی در جهت عقربههای ساعت است.
دیلر کارتها را بر میزند. وی آنها را برای کات کردن به بازیکن سمت راست خود پیشنهاد میدهد. در ادامه یک دسته چهار کارتی را به هر یک از سه بازیکن فعال میدهد. وی این کار را از بازیکن سمت چپ خود آغاز کرده و در جهت عقربههای ساعت ادامه میدهد. سپس یک تالون (talon) دو کارته به صورت رو به پایین بر روی میز قرار داده میشود. در نهایت دسته دوم چهار کارتی در اختیار هر بازیکن فعال قرار میگیرد. بدین ترتیب هر بازیکن 8 کارت خواهد داشت.
نوبت تقسیم کارت بعد از هر دست به سمت چپ میچرخد.
با شروع از بازیکن سمت چپ دیلر، هر بازیکن در نوبت خود یک فرصت برای پاس دادن یا ارائه یک بازی معمولی با استفاده از تالون دو کارته، و یا انفرادی (سولو – زوله در زبان لتونی) را در اختیار دارد. سولو به معنای بازی با کارتهای تقسیم شده بدون استفاده از تالون است. در هر صورت پیشنهاد دهنده متعهد میشود که بیش از نیمی از امتیازات کارت (حداقل 61) را در رقابت با دو بازیکن دیگر که یک تیم را تشکیل میدهند به دست آورد.
در صورت انجام یک بازی معمولی، پیشنهاد دهنده بدون نشان دادن کارتها به رقبا تالون را برمیدارد. وی در ادامه دو کارت از 10 کارتی را که به صورت رو به پایین در دست خود نگه داشته است دور میاندازد. ارزش این دو کارت دور انداخته شده در بخش امتیازدهی برای وی منظور خواهد شد.
در صورت انجام بازی سولو، پیشنهاد دهنده با دست 8 کارتی اصلی خود بازی میکند. دو کارت تالون تا پایان بازی دیده نمیشوند. ارزش آنها برای رقبای پیشنهاد دهنده منظور خواهد شد.
اگر هر سه بازیکن پاس بدهند، بازی به صورت گالدینو (galdiņu – میز) انجام میشود. در این روند هیچ تیمی وجود نداشته و هدف کسب کمترین تریک ممکن است (نه لزوماً کمترین امتیاز). و در صورت توافق میتوان بازی را به صورت شرطی و با استخر انجام داد (به زیر مراجعه کنید). در این صورت وقتی تمامی بازیکنان پاس بدهند کارتها ریخته شده و بازیکن بعدی تقسیم کارت را انجام میدهد.
بازیکن سمت چپ دیلر هدایتگر اولین تریک خواهد بود. پس از آن هدایت در اختیار برنده تریک قبلی قرار خواهد گرفت.
بازیکن میتواند هر کارتی را که تمایل دارد به تریک هدایت کند. بازیکنان بعدی باید در صورت توانایی از این خال پیروی کنند. اگر آنها هیچ کارتی از خال هدایت شده نداشته باشند، میتوانند هر کارتی که تمایل دارند، حکم یا کارتی از خال دیگر، را بازی کنند. هیچ اجباری برای سرکردن کارت در تریک وجود ندارد.
اگر هیچ کارت حکمی بازی نشود تریک توسط بالاترین کارت از خال هدایت شده برنده میشود. در صورت بازی حکم، بالاترین کارت حکم برنده تریک است.
پیشنهاد دهنده در هر زمان قبل از هدایت کارت به تریک سوم حق تسلیم شدن را در اختیار دارد. در این روند دست به نحوی امتیازدهی میشود که گویی اعلامکننده 31 تا 60 امتیاز کارت گرفته است. رقبا میتوانند در هر زمانی پیشنهاد تسلیم شدن را مطرح کنند. این روند برای هم تیمی وی الزام آور است؛ با این حال اظهارکننده میتواند با پیشنهاد تسلیم شدن مخالفت کرده و به امید کسب 91 امتیاز یا بیشتر اصرار به انجام بازی داشته باشد. در صورت قبول تسلیم بنا بر این گذاشته میشود که پیشنهاددهنده 61 تا 90 امتیاز کارت گرفته است.
در پایان بازی، هر تیم امتیازهای کارت موجود در تریکهای خود را میشمارد. امتیازهای موجود در تالون نیز برای تیم مربوطه محاسبه میشوند. در ادامه اعلام کننده با توجه به تعداد امتیازات کارت یا تریکهای کسب شده سهمی را دریافت یا پرداخت میکند. این روند به شرح زیر است:
اعلام کننده | رقبا | بازی معمولی | سولو |
تمامی تریکها | بدون تریک | دریافت 3 از هر کدام | دریافت 6 از هر کدام |
91 یا بیشتر | 29 یا کمتر | دریافت 2 از هر کدام | دریافت 5 از هر کدام |
61-90 | 30-59 | دریافت 1 از هر کدام | دریافت 4 از هر کدام |
31-60 | 60-89 | پرداخت 2 به هر کدام | پرداخت 5 به هر کدام |
30 یا کمتر | 90 یا بیشتر | پرداخت 3 به هر کدام | پرداخت 6 به هر کدام |
بدون تریک | تمامی تریکها | پرداخت 4 به هر کدام | پرداخت 7 به هر کدام |
اگر هر سه بازیکن پاس بدهند، بازیکنی که بیشترین تریک را کسب میکند دو شرط به بازیکنان دیگر میپردازد. اگر دو بازیکن در بیشترین تریک مساوی شوند، هر کدام که امتیاز کارت بیشتری داشته باشد، به دو بازیکن دیگر پرداخت میکند. در موارد نادری که امتیازات کارت نیز مساوی باشند، دو بازیکنی که بیشترین تریکها را در اختیار دارند هر کدام 2 شرط به بازیکن سوم میپردازند.
در این نسخه از بازی توکنهایی به نمایندگی از استخر وجود دارد. در طول بازی ممکن است استخری در مرکز میز برای جمع، و استخرهایی شخصی در برابر افراد قرار داشته باشند. ارزش هر استخر سه سهم است. استخر شخصی نشان دهنده بدهی است. مالک آن باید سه سهم به برنده نهایی آن استخر بپردازد. استخر جمعی دارای مالکیت مشترک است؛ بنابراین وقتی توسط کسی برنده شود، رقبا باید هر کدام 1 سهم برای سومین استخری که مسئولیت آن را بر عهده داشتهاند، بپردازند.
در شروع بازی و تا زمانی که تقسیم کارتی انجام شود که همگی در آن پاس بدهند، هیچ استخری وجود نخواهد داشت.
اگر هر سه بازیکن پاس بدهند، بازی انجام نخواهد شد. در چنین روندی توکن نشان دهنده استخر جمعی در مرکز میز قرار میگیرد. در ادامه کارتها ریخته شده و بازیکن بعدی تقسیم کارت را انجام میدهد.
اگر حداقل یک استخر در هر نقطهای از میز وجود داشته باشد و پیشنهاددهنده بازی را ببازد، علاوه بر پرداختهای معمول، یک توکن به نشانه یک استخر شخصی در مقابل وی قرار خواهد گرفت.
اگر پیشنهاددهنده در حالی برنده شود که یک استخر روی میز وجود دارد، یک توکن استخر حذف میشود. به ترتیب اولویت:
اگر چهار بازیکن در بازی حضور داشته باشند، دیلر هیچ کارتی دریافت نکرده و در بازی شرکت نمیکند. برخی به نحوی بازی میکنند که در طی آن دیلر به اندازه هر یک از رقبای اعلام کننده سهم پرداخته یا دریافت میکند. در برخی دیگر از نسخهها دیلر در امتیازدهی شرکت نمیکند.
در برخی نسخهها امکان ارائه پیشنهاد “سولوی کوچک” (مازا زوله) وجود دارد. این پیشنهاد از یک سولوی معمولی بالاتر است. بدین ترتیب پیشنهاددهنده متعهد میشود که تمامی تریکها را از دست بدهد. در این روند کارتهای تالون دیده نشده و استفاده نمیشوند. بازیکن سمت راست دیلر طبق معمول هدایتگر اولین تریک خواهد بود. در صورت موفقیت، پیشنهاددهنده 6 شرط از هر رقیب دریافت میکند. در غیر این صورت وی باید به هر نفر 7 سهم پرداخت کند.
صفحه ویکیپدیای زوله لتونیایی که عمدتاً بر اساس توضیحات موجود در کتاب Kāršu spēles نوشته امانوئل لاسکر (ریگا، 1931) گردآوری شده است.
توضیحات و اطلاعات موجود در Zolmaniem.lv.
برد داگ (سگ پرنده) یک بازی کارتی نوین و نیازمند تفکر است. این بازی برای…
بلکبرد یک بازی با ورق جدید بر اساس رامی است که در آن ترکیبی از…
بیسکو بوبو یک بازی کارتی در هم و بر هم، با پیچ و خمهای زیاد…
تاکسی باهاما یک بازی سوار و پیاده کردن برای ۲-۴ بازیکن است. این بازی توسط…
بارا-کن برای دو، سه یا چهار بازیکن طراحی شده است. در صورت حضور چهار بازیکن…
بازی اسنشن یک بازی کارتی دو نفره، نیازمند همکاری و تلاش برای بقاست. دراین بازی…
ورود به حضرات + بونوس ۲۰٪ شارژ روزهای طلایی