معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی تریونفتی (Trionfetti)

معرفی

تریونفتی یک بازی چهار نفره است که در مناطق روستایی بین ونیز و پادوآ با استفاده از یک دک ۵۲ کارته ایتالیایی انجام می‌شود. این بازی توسط آلبرتو فیورین در مقاله‌ای که در سال ۱۹۹۷ در اختیار کنوانسیون IPCS قرار گرفته‌، توضیح داده‌ شده‌ است. در عین حال در سال ۲۰۲۰ توسط جیانلوکا انگی (Gianluca Angi) نیز مطلبی در رابطه‌ با این بازی منتشر شده‌ است. و در طول دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ چندین تورنمنت بزرگ از تریونفتی برگزار شد. در سال ۲۰۰۹، باشگاه دل ۱۵ در فوسو، اسکولاری دی تریونفتی را تأسیس کرد. بدین ترتیب در طول جلسات هفتگی، بازیکنان جدیدی به انجام تریونفتی می‌پردازند.

تریونفتی یکی از بستگان بازی‌های تراک و پوت (Truc و Put) است. مانند این موارد هدف اصلی برنده شدن حداقل دو تریک از سه تریک است. ویژگی‌ خاص تریونفتی این است که درآن چهار تقسیم کارت متوالی از یک دک انجام می‌شود؛ به طوری که در تقسیم کارت‌های پیش رو بازیکنان اطلاعات بیشتری در مورد کارت‌هایی که هنوز در حال بازی هستند، خواهند داشت. در عین حال در این بازی ترتیب رتبهبندی کارت‌ها ثابت نیست، بلکه آزادانه توسط بازیکنان انتخاب می‌شود. این ترتیب می‌تواند هر بار که دک بر زده‌ شده‌ و یک دیلر جدید تقسیم کارت را به دست می‌گیرد، تغییر کند. همراه بیو کازینو باشید تا اطلاعات بیشتری درباره این بازی کسب کنید.

بازیکنان و کارت‌ها

در تریونفتی چهار بازیکن دو تیم دو نفره را تشکیل می‌دهند. اعضای هر تیم در مقابل یکدیگر می‌نشینند.

در تریونفتی از یک بسته‌ ۵۲ کارتی الگوی ترویجیانه (Trevigiane) استفاده‌ می‌شود. این طرح گاهی مواقع به عنوان الگوی ترویسان یا ونته (Trevisane یا Venete – ونیزی) نیز شناخته می‌شود. دک این الگو اغلب به صورت یک بسته‌ ۴۰ کارتی که فاقد ۸، ۹ و ۱۰ است، عرضه‌ می‌شود؛ با این حال امکان انجام بازی تریونفتی با بسته‌‌های ۵۲ کارتی نیز وجود دارد. چهار خال دک عبارتند از شمشیر (پیک یا استرت)، باتوم (باستونی)، فنجان (کوپه) و سکه (دناری). رتبه بندی پیش‌فرض کارت‌ها در هر خال به ترتیب صعودی به صورت ۱ (پایین‌ترین)، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰، سرباز (فانته)، اسب (کاوالو)، شاه (ری) (بالاترین) است.

تقسیم کارت و بازی خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

تقسیم کارت و ساختار بازی

بازی به صورت یک مسابقه یا اینکونترو (Match – incontro) است که از مجموعه‌ای از بازی‌ها با عنوان پارتیت، یا رگی یا پالی (partite یا raggi یا pali) تشکیل شده‌‌ است. اولین تیمی که در سه بازی پیروز شود برنده مسابقه است.

هر بازی شامل یک سری تقسیم کارت است که در آن تیم‌ها امتیاز کسب می‌کنند (پونتی – punti). اولین تیمی که مجموع امتیازاتش به ۲۰ برسد برنده بازی جاری خواهد شد. مجموع امتیازات برای شروع بازی بعدی به صفر می‌رسد.

در ابتدای یک مسابقه، اولین دیلر توسط کشیدن‌ کارت از دک به هم ریخته‌ انتخاب می‌شود. هر فردی که بالاترین کارت را بکشد (به ترتیب رتبه بندی پیش فرض) تقسیم کارت اول را بر عهده خواهد داشت. در صورت تساوی در بالاترین کارت، بازیکنان حاضر در تساوی مجدداً قرعه کشی می‌کنند تا تصمیم بگیرند که کدام یک از آن‌ها باید اول بازی کند.

دیلر دک را بر زده‌ و بازیکن سمت چپ وی آن‌ها را کات می‌کند. کاتر به کارت برداشته‌ شده‌ نگاه می‌کند (که پس از اتمام کات به کارت پایین دک تبدیل می‌شود). وی باید آن‌ها را در صورت درخواست به سایر بازیکنان نشان دهد. به طور معمول تمامی افراد مایل به دیدن آن هستند. در ادامه کاتر ترتیب رتبه بندی کارت‌ها را اعلام می‌کند؛ این روند تا زمانی که نوبت تقسیم کارت به بازیکن بعدی برسد به قوت خود باقی می‌ماند. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.

در هر دست (مانو)، دیلر یک بسته‌ سه کارتی را به هر یک از چهار بازیکن می‌دهد. وی این کار را به ترتیب و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌دهد. این روند از بازیکن سمت راست دیلر آغاز شده‌ و به دیلر ختم می‌شود. کارت‌های باقی مانده‌ به صورت رو به پایین بر روی هم چیده‌ می‌شوند. بازیکنان بدون نشان دادن‌ کارت‌هایشان به سایر بازیکنان، به آن‌ها نگاه کرده‌ و در تریک بازی می‌کنند.

تیمی‌ که در دو تریک برنده می‌شود به طور معمول یک امتیاز کسب می‌کند (به واگارستو در ادامه‌ مطلب مراجعه کنید). ۱۲ کارت استفاده‌ شده‌ رو به پایین دور ریخته‌ می‌شوند. همان دیلر بسته‌ دیگری متشکل از سه کارت را از روی دک برای استفاده‌ در دست بعدی در اختیار بازيکنان قرا می‌دهد. به این ترتیب می‌توان تا چهار دست را از روی دک بازی کرد. بعد از چهار دست، ۴ کارت باقی خواهد ماند که بازی نمی‌شوند.

مجموعه‌ای از دست‌هایی که یک دیلر به تقسیم آن‌ها می‌پردازد، اسمازاتا (smazzata) نامیده‌ می‌شود. اسمازاتا وقتی به پایان می‌رسد که چهار دست بازی شده‌ یا بازی فعلی به این دلیل که یکی از تیم‌ها به امتیاز ۲۰ رسیده‌ است، پایان یابد. بدین ترتیب  امتیاز اسمازاتا ثبت شده‌ و دک کارت‌ها در اختیار دیلر جدید قرار می‌گیرد. این فرد بازیکن سمت راست دیلر قبلی خواهد بود. دیلر جدید کارت‌ها را بر زده‌ و بازیکن سمت چپ وی (دیلر قبلی) آن‌ها را کات می‌کند. کارت کات شده‌ نشان داده‌ شده‌ و رتبه‌بندی کارت‌ها برای اسمازاتای جدید اعلام می‌شود.

نحوه انجام بازی

بازیکن سمت راست دیلر هر کارتی را که تمایل دارد به اولین تریک هدایت می‌کند. وی این کارت را به صورت رو به بالا در مقابل خود قرار می‌دهد. سه بازیکن دیگر به ترتیب و در خلاف جهت عقربه‌های ساعت همین کار را انجام می‌دهند. هیچ محدودیتی در مورد کارتی که یک بازیکن می‌تواند در تریک بازی کند وجود ندارد. بر اساس قوانین (همانند اکثر بازی‌های کارتی) کارتی که یک بار بازی شده‌ یا در معرض دید سایر بازیکنان قرار گرفته‌ است باید در بازی باقی بماند و نمی‌توان‌ آن را پس گرفت.

بازیکنی که بالاترین کارت را طبق رتبه بندی فعلی بازی کند، برنده تریک است. اگر در بالاترین کارت بازی شده‌ تساوی برقرار باشد، اولین فردی که بالاترین کارت‌ را بازی کرده‌ است برنده تریک خواهد بود. برنده تریک اول چهار کارت بازی شده‌ را جمع‌آوری کرده‌ و آن‌ها را به صورت رو به پایین در مقابل خود ذخیره‌ می‌کند. وی یک کارت به تریک دوم هدایت کرده و این کارت نیز به همین ترتیب بازی می‌شود.

• اگر دو تریک اول توسط اعضای یک تیم برنده شوند، این تیم امتیاز دست را از آن خود خواهد کرد. در این وضعیت بازیکنان هر کدام یک کارت دارند. آن‌ها کارت سوم را به هم‌تیمی خود نشان داده‌ اما به رقیب خود نشان نمی‌دهند.
• اگر دو تریک اول یک دست توسط تیم‌های رقیب برنده شود، برنده تریک دوم به هدایت‌گر تریک سوم خواهد شد. سایر بازیکنان نیز به نوبه خود آخرین کارت خود را در این تریک بازی می‌کنند. تیمی که در این مرحله برنده شود اکنون دو تریک در اختیار داشته و امتیاز دست را از آن خود خواهد کرد.

در هر صورت، ۱۲ کارتی که برای دست استفاده‌ می‌شود در وسط میز به صورت انباشتی به نام مونته‌ (کوه) کنار گذاشته‌ می‌شود. در صورتی که هیچ یک از تیم‌ها هنوز ۲۰ امتیاز لازم برای بازی را کسب نکرده و کارت‌های کافی در دک تقسیم نشده باقی مانده باشند، همان دیلر تقسیم کارت دست بعدی را بر عهده خواهد گرفت.

پس از تقسیم چهارمین و آخرین کارت یک اسمازاتا، دیلر به طور خصوصی به چهار کارت بازی نشده‌ آخر نگاه می‌کند (کارت پایینی که از قبل برای سایر بازیکنان رو شده‌ و سه کارت تقسیم نشده‌ دیگر). پس از اینکه دو بازیکن اول (رقیب سمت راست دیلر و هم‌تیمی دیلر) اولین تریک آخرین تقسیم کارت را بازی کردند، دیلر این چهار کارت را به صورت رو به بالا بر روی میز قرار می‌دهد تا تمامی افراد آن را ببینند. این کارت‌ها متعلق به هیچ کس نیستند و بازی نمی‌شوند؛ با این حال اطلاعاتی که در آن‌ها وجود دارد اغلب برای بازیکنان مفید خواهد بود.

توجه داشته‌ باشید که هنگام استفاده‌ از رتبه‌بندی پیش‌فرض کارت‌ها، خال‌ها نادیده‌ گرفته‌ می‌شوند. هر تریک بدون توجه به خال، توسط کارت بالاترین رتبه برنده خواهد شد. در واقع در این بازی مفهوم “پیروی کردن” وجود ندارد.

امتیازدهی و شرطبندی

در پایان هر اسمازتا، امتیازات ثبت می‌شوند. معمولاً یک اسمازتا از چهار تقسیم کارت تشکیل می‌شود، بنابراین چهار امتیاز در پی خواهد داشت. برگه‌ امتیازات دارای یک ستون برای هر تیم بوده‌ و با یک خط عمودی تقسیم شده‌ است. سه خط افقی در دو ستون بالا کشیده‌ می‌شود. بازی‌های برنده‌ شده‌ با علامت‌های دایره‌ای شکلی که در میان این خطوط برای تیم برنده‎‌ کشیده‌ شده‌اند نشان داده‌ می‌شوند. در زیر این خطوط امتیازات با استفاده از یک ردیف برای هر اسمازتا نوشته می‌شود. به محض اینکه مجموع امتیاز یک تیم (شامل امتیازات کسب شده‌ در اسمازاتای فعلی) به ۲۰ رسید، آن تیم برنده بازی (رجیو – raggio) خواهد شد. این وضعیت را گذاشتن‌ علامت ثبت می‌شود. در ادامه امتیازات پاک شده‌ و بازی جدیدی آغاز خواهد شد. تقسیم کارت نیز به بازیکن بعدی انتقال داده‌ می‌شود. وقتی یک تیم در سومین بازی خود پیروز شود، برنده مسابقه خواهد شد.

تصویر دو برگه امتیازدهی را نشان می‌دهد. در برگه‌ سمت چپ، تیم چپ به تازگی در یک بازی پیروز شده‌ است. این بازی در پایان یک اسمازاتا به پایان رسیده‌ است. برای ثبت این وضعیت رسم دایره به کار گرفته‌ شده‌ است، با این حال امتیازات هنوز پاک نشده‌‌اند. برگه سمت راست مسابقه‌ای را نشان می‌دهد که در آن تیم سمت چپ با نتیجه ۳ بر ۲ برنده‌ شده‌ است.

واگارستو – Vagaresto

هر بازیکن در نوبت خود برای بازی کردن‌ کارت، می‌تواند تلاش کند که با گفتن‌ “واگارستو” یا “واگا” سهام تقسیم کارت فعلی را افزایش دهد. این یک چالش برای سایر رقبا خواهد بود. اگر رقبا بپذیرند، امتیاز تیمی که با کسب دو تریک برنده تقسیم کارت می‌شود، ۱ نیست؛ بلکه برابر با تعداد امتیازاتی خواهد بود که تیم پیشرو برای بردن‌ بازی به آن نیاز دارد. به عنوان مثال، اگر امتیازات فعلی ۹-۱۳ باشد، پیشنهاد افزایش امتیاز این تقسیم کارت ۷ است. در صورتی که رقبا سهام افزایش یافته‌ را نپذیرند، باید تقسیم کارت را واگذار کنند. بدین ترتیب تیمی که واگارستو را پیشنهاد داده‌ است، بدون انجام بازی بیشتر ۱ امتیاز کسب خواهد کرد.

اگر واگارستو یا واگا در آخرین تقسیم کارت از میان چهار تقسیم کارت اسمازاتا فراخوانده شود، دیلر فوراً چهار کارت تقسیم نشده را در معرض دید سایرین قرار می‌دهد (در صورتی که پیش از این در معرض دید قرار نگرفته باشند).

درست به مانند کارت بازی شده‌، حتی اگر کلمه واگا یا واگارستو به نحوی ناخواسته گفته‌ شود، دیگر نمی‌توان‌ آن را پس گرفت. هر یک از رقبا می‌توانند از طرف تیم خود به این وضعیت پاسخ دهند. قبل از پاسخ دادن‌، رقبا می‌توانند در مورد تاکتیک‌ها و شانس برنده شدن‌ صحبت کنند. آن‌ها می‌توانند کارت‌هایی را که در دست دارند بدون نشان دادنشان به سایر رقبا به یکدیگر نشان دهند؛ با این حال هنگام انجام این کار هر فرد باید کارت‌های خود را در دستش باقی نگه دارد. آن‌ها مجاز به تبادل کارت بین دستان خود نیستند. بنابراین اگر تصمیم به ادامه بازی بگیرند، هر کدام باید با کارت‌هایی که در ابتدا به آن‌ها داده‌ شده‌ است بازی کند.

اگر تیم رقیب فراخوانی را نپذیرد، تیمی که ولگا یا واگارستو را مطرح کرده یک امتیاز کسب می‌کند. بازیکنان کارت‌های بازی نشده خود را به هم‌تیمیشان (نه به سایر رقبا) نشان می‌دهند. ۱۲ کارت استفاده‌ شده‌ در دست کنار گذاشته‌ می‌شوند. اگر هیچ یک از تیم‌ها هنوز ۲۰ امتیاز لازم برای بازی را در اختیار نداشته و کارت‌های تقسیم نشده کافی در دک باقی مانده باشند، همان دیلر تقسیم کارت دست بعدی را به انجام خواهد رساند.

اگر رقبا فراخوانی را بپذیرند، بازیکنان هر دو تیم اکنون می‌توانند کارت‌های هم‌تیمی خود را ببینند. آن‌ها کارت‌ها را دست به دست کرده و درباره استراتژی بازی بحث می‌کنند. پس از بازگرداندن تمامی کارت‌ها به صاحبان اصلی‌شان، بازی با بازیکنی که واگارستو یا واگا را مطرح کرده است ادامه می‌یابد. تیمی که دو تریک کسب کند، برنده افزایش سهام خواهد شد. در صورتی که برنده تیمی باشد که در زمان مطرح شدن چالش امتیاز بیشتری داشته است، برنده بازی خواهد شد.

در صورتی که برندگان امتیاز کمتری نسبت به رقیب داشته‌‌ باشند، امتیازات کسب شده‌ برای پیروزی کافی نبوده‌ و بازی ادامه‌ می‌یابد. برای مثال، اگر امتیاز به صورت ۶-۱۲ باشد و بازیکنی واگارستو را مطرح کند، شرط جدید (montepremi یا vacca) ۸ امتیاز است. در صورتی که تیم دارای ۶ امتیاز دو تریک به دست آورد، امتیاز جدید به صورت ۱۴-۱۲ شده‌ و بازی ادامه‌ می‌یابد. اگر تیمی که ۱۲ امتیاز داشته در دو تریک برنده شود، برنده بازی خواهد شد. در هر دو صورت اسمازاتا پایان یافته‌ و نوبت تقسیم کارت به بازیکن بعدی خواهد رسید.

وقتی بازیکنی واگا یا واگارستو را مطرح می‌کند، رقیب وی می‌تواند پذیرش یا عدم پذیرش خود را با علامت اشاره اعلام کند.

• اگر یکی از رقبا کارت‌های خود را به هم‌تیمی‌اش بدهد (به جای اینکه آن‌ها را در حالی که در دستانش هستند نشان بدهد)، معادل با عدم پذیرش خواهد بود.
• اگر یکی از رقبا قسمت تقسیم نشده‌ دک را روی انباشت کارت‌های دور ریز وسط میز حرکت دهد، معادل پذیرش‌ چالش است؛ به این دلیل که پس از بازی این دست، صرف نظر از نتیجه، اسمازاتا به پایان رسیده‌ و نوبت تقسیم کارت به بازیکن بعدی می‌رسد.

برقراری ارتباط

به طور کلی توافق بر این است که ارتباط بین شرکا در طول تقسیم کارت و اولین تریک هر دست مجاز نیست. در این دور بازیکنان مجاز به صحبت در مورد کارت‌ها یا تاکتیک‌های خود نیستند و نباید علامتی بدهند.

پس از تکمیل تریک اول، انجام مکالمه بدون هیچ گونه محدودیتی امکان پذیر است. بازیکنان می‌توانند آزادانه اطلاعاتی را، درست یا نادرست، درباره کارت‌هایی که در دست دارند و نحوه بازی کردن آن‌ها تبادل کنند. بازیکنان همچنین مجاز به نشان دادن‌ کارت‌های خود با استفاده‌ از سیگنال‌های معمولی می‌باشند. سیستم معمول به شرح زیر است:

• کارت بالا (پادرونا) – چشمک
• دومین کارت بالا – انقباض جزئی دهان
• سومین کارت بالا – لب‌های بسته‌ رو به جلو، مانند بوسه
• کارت‌های مفید (البا) – نگاه به بالا

بدیهی است که این سیگنال‌ها باید به سرعت و به طور گسسته‌ داده‌ شوند تا رقبا متوجه آن‌ها نشوند. همچنین امکان دادن‌ سیگنال‌های نادرست برای فریب دادن‌ رقبا نیز وجود دارد.

رتبه‌بندی کارت‌ها

رتبه بندی کارت‌ها در هر اسمازاتا توسط بازیکنی که کارت‌ها را کات کرده است، به صورت آزادانه انتخاب خواهد شد. این وضعیت بلافاصله پس از مشاهده کارتی که در انتهای دک قرار دارد، اعلام می‌شود. در اصطلاح این اعلام به عنوان یک کماندا (فرمان) شناخته می‌شود.

هنگام اعلام رتبه بندی، یک سری کارت‌ همیشه به ترتیب صعودی فهرست می‌شوند. این روند با پایین‌ترین رتبه آغاز شده‌ و با بالاترین رتبه پایان می‌یابد. هر کارتی که ذکر نشود از همه پایین‌تر خواهد بود. بنابراین، برای جلوگیری از سردرگمی، تمامی فهرست‌ها و نمونه‌های کارت موجود در این صفحه به ترتیب از پایین‌ترین به بالاترین برای شما آورده شده است. این روند به بالاترین کارت ختم می‌شود.

واژگان و نحوه به خصوصی برای تعیین ترتیب رتبه بندی وجود دارد. برخی از مهم‌ترین اصطلاحات به شرح زیر است.

• فیگورها (تصاویر) سرباز (F)، اسب (C) و شاه (R) هستند.
• پونتو – Ponto (نقطه) کارت‌های اعداد از آس تا ده هستند.
• اسکارتین – Scartine (اسکرپس – scraps) ۸، ۹ و ۱۰ هستند؛ کارت‌های امتیازی که در دک ایتالیایی استاندارد ۴۰ کارتی وجود ندارند.
• پیو – Più (بیشتر) به مجموعه کارت‌هایی اشاره دارد که به ترتیب پیش فرض رتبه بندی می‌شوند: ۱ (پایین‌ترین) ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ F C R (بالاترین).
• منکو – Manco (کمتر) به مجموعه‌ای از کارت‌ها اشاره دارد که بر خلاف ترتیب پیش فرض R C F ۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ (بالاترین) رتبه بندی می‌شوند.

سایر اصطلاحات در زیر معرفی شده‌اند. عملاً هیچ محدودیتی برای عناوین مستعاری که می‌توانند برای رتبه بندی‌های مختلف استفاده شوند وجود ندارد. شرط اصلی این است که ترتیب باید به گونه‌ای اعلام شود که به وضوح برای تمامی بازیکنان قابل درک باشد.

محدوده دستورات ممکن با چند مثال، با توضیحات و لیستی از کارت‌ها به ترتیب تعریف شده از پایین‌ترین به بالاترین، به بهترین وجه ممکن در ادامه توضیح داده خواهد شد.

منکو پونتو – Manco ponto (کم‌ترین امتیاز)

این شاید ساده‌ترین گزینه موجود باشد. ترتیب بندی به صورت ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ R F D است. تصاویر کم‌ترین رتبه را دارا بوده و ترتیب (کم‌ترین) کارت های مجاور خود را به ارث می‌برند. آس بالاترین است.

پیو پنتو – Più ponto (بیشترین امتیاز)

۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱F C R  – در این رتبه بندی بالاترین کارت ۱۰ می‌باشد (بیش‌ترین امتیاز)،. تصاویر کم‌ترین رتبه را دارا هستند.

پیو پونتو ا پیو فیگور – figure Più ponto e più (بیش‌ترین امتیاز و بیش‌ترین تصویر)

این روش رسمی برای اعلام ترتیب پیش فرضF C R  ۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ است. تصاویر در صورتی که قرار است رتبه بندی بالاتری داشته باشند باید بعد از امتیاز ذکر شوند. این را می‌توان به عنوان “توتو ال تردیسی – Tutto al tredici” (همه به ۱۳) نیز اعلام کرد. در این وضیت ۱۳ شاه است.

منکو ا کابایی – Manco e cavalli (کم‌ترین و اسب)

با ذکر کردن آن‌ها در آخر، اسب‌ها به عنوان بالاترین رتبه طبقه بندی می‌شوند.C  ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ T F

پیو فیگور اسی ا دو – Più figure, assi e due (بیش‌ترین تصویر، آس‌ها و دوها)

۲ ۱ F C R۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳. در این وضعیت آس‌ها تصاویر را شکست می‌دهند به این دلیل که در آخر فهرست شده‌اند. ۲ در آخر فهرست دارای بالاترین رتبه هستند.

منکو ا منکو اسکارتین – Manco e manco scartine (کم‌ترین و کم‌ترین اسکرپس)

۸ ۹ ۱۰ ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ R C F – یک نوع رتبه بندی دیگر با شاه در پایین و ۸ در بالا

چند اصطلاح دیگر

• درست به مانند 13al  (تا ۱۳) به معنای این است که تمامی کارت‌ها تا شاه (۱۳) به ترتیب پیش‌فرض رتبه بندی می‌شوند. al x به رتبه‌ها تا و شامل x اشاره می‌کند. برای مثال al’otto (تا ۸) کوتاه شده برای ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ است. 5al  نیز کوتاه شده ترتیب بندی ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ است. Meno al x (حداقل تا x) به معنی رتبه بندی به صورت معکوس تا x است. برای مثال meno al’otto (حداقل تا ۸)R C F  ۱۰ ۹ ۸ می‌باشد.
• ناپولی (Napoli) اصطلاحی است که از ترست (Tresette) و سایر بازی‌ها به عنوان مخفف “آس، دو، سه” وام گرفته شده است. این اصطلاح معادل al tre (به ۳) می‌باشد.
• پری (Pari – زوج) کارت‌های زوج هستند ۲ ۴ ۶ ۸ ۱۰ C – C (اسب) در این گزینه به عنوان ۱۲ (زوج) شمارش می‌شود.
• دیسپاری ( – Dispariفرد) کارت‌های اعداد فرد هستند ۱ ۳ ۵ ۷ ۹ F R – F وR  به عنوان ۱۱ و ۱۳ شمارش می‌شوند.
• پرمیرا (primiera) برگرفته از بازی‌های اسکوپا، پریمیرا و اسکوپونه ( Primiera، Scopa و Scopone) می‌باشد. هفت بالاترین و اسکارتین پایین‌ترین رتبه است: ۷ ۶ ۱ ۵ ۴ ۳ ۲ F C R۱۰ ۹ ۸.
• استرته کل پلو – Strette col palo (شمشیر با میله) به کارت‌های اعداد فرد در شمشیر ۱ ۳ ۵ ۷ ۹ اشاره دارد؛ آن‌هایی که یک شمشیر مستقیم در مرکز کارت دارند.

پیو ا ناپولی – Più e Napoli (بیش‌ترین و ناپولی) (بیش‌ترین امتیاز) بنابراین ترتیب از پایین به بالا به صورتF C R ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱ ۲ ۳ است. تصاویری که بین آس و ده رتبه بندی می‌شوند، باید “پیو فیگور ا ناپولی – Più figure e Napoli” باشند.

منکو پرمیرا (Manco Primiera – حداقل پریمرا) این ترتیب بندی به سادگی برابر با معکوس رتبه بندی پریمرا است: ۷ ۶ ۱ ۵ ۴ ۳ ۲ R C F ۱۰ ۹ ۸.

پریمرا ا فانتی (Primiera a fanti – پریمیرا و سرباز)

ترتیب بندی پریمیرا با سرباز به عنوان بالاترین کارت: F۷ ۶ ۱ ۵ ۴ ۳ ۲ R۱۰ ۹ ۸.

توتو ال تردیسی ا دناری ال تردیسی (Tutto al tredici e denarius al tredici – به ۱۳ و سکه به ۱۳)

این باعث می‌شود سکه‌ها به نوعی خال حکم محسوب شوند. کارت‌های سه خال دیگر به ترتیب پیش‌فرض و با همان ترتیب با سکه‌ها زده می‌شوند F C R ۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱. با این حال این با تریک و حکم معمول دارای تفاوت است. به این دلیل که تریکی که در آن هیچ سکه‌ای بازی نشود، با بالاترین کارت بدون توجه به خال و آنچه هدایت شده است، برنده خواهد شد.

منکو پونتو ر فیگور د بستونی (amanco ponto re figure de bastoni – ‌کم‌ترین امتیاز شاه تصاویر در باتوم)

R ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰‌C F  بدون تفاوت در خال‌ها. با استثنایF C R  باتوم که سه کارت بالایی هستند.

پریمیرا ا منکوپریمرا ا اسپید (پریمیرا و معکوس پریمیرا در شمشیر)

فنجان‌ها و سکه‌ها در ترتيب بندی پریمیرا به صورت ۸ ۹ ۱۰F C R  ۲ ۳ ۴ ۵ ۱ ۶ ۷ با هیچ تفاوتی مابین خال‌ها. این‌ها با کار‌های شمشیر در ترتیب معکوس پریمیرا شکست داده می‌شوند. ۸ شمشیر بالاترین کارت است.

منکو سیته ا اوتو ا کوپه ال اوتو (Manco siete e otto e coppe al’otto – کم‌ترین، هفت و هشت و فنجان به ۸)

در این ترتیب بندی کارت‌ها به جز یک تا ۸ فنجان به صورت ۸ ۷ ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۹ ۱۰ R C F رتبه بندی می‌شوند. تفاوتی بین خال‌ها وجود ندارد با این حال این‌ها باکارت‌های ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ فنجان شکست داده می‌شوند.

پیو دیسپاری ا منو پری (Piu dispari e meno pari – بیشترین فرد و کم‌ترین زوج)

۲ ۴ ۶ ۸ ۱۰ F R C  ۹ ۷ ۵ ۳ ۱

پیو فینو ال سینکه ا منو فینو ال سی (Piu fino al cinque e meno fino al sei – بیشترین تا پنج و کم‌ترین تا ۶)

۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ R C F ۵ ۴ ۳ ۲ ۱

منکو ۵ ا ۴ پیو فیگور د کوپ ا آسو (Manco 5 e 4 piu figure de coppe a asso – کم‌ترین، ۵ و ۴، بیش‌ترین تصویر در فنجان و آس فنجان)

۴ ۵ ۱ ۲ ۳ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ R C F، به جز F C R فنجان که بالاترین کارت در رتبه بندی هستند.

به یاد داشته باشید که تمامی بازیکنان حق دارند بدانند کدام رتبه بندی در نظر گرفته شده است. بدین ترتیب در صورت هر گونه شک و تردید، بازیکنان می‌توانند توضیحی درباره معنای دستور مربوطه را مطالبه کنند. این امر به ویژه با توجه به این که در برخی از دستورات از عناوین مستعاری استفاده شده است که دیگر چندان رایج نیستند و تنها در مناطق خاصی قابل درک هستند، دارای اهمیت است.

کمپونوگارا (Componogara): معادل پیو پونتو، دناری ال تردیسی، کوپ ال اوتو، اسپید ال دیسی (più ponto، denari al tredici، coppe all’otto، spade al dieci – بیش‌ترین امتیاز، سکه به ۱۳، فنجان به ۸، پیک به ۱۰)

۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ F C R به جز کارت‌هایی که در ادامه ذکر می‌شوند. به سکه در ترتیب بندی F C R۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ شکست داده می‌شوند. این‌ها با فنجان در ترتیب بندی ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ شکست داده می‌شوند . این کارت‌ها نیز به نوبه خود با شمشیر در ترتیب بندی ۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ شکست داده می‌شوند.

بومبا (Bomba – معادل با پیو پونتو، ۱ ۲ ۳ ۴، پیو فیگور دی اسپید – بیش‌ترین امتیاز، ۱ ۲ ۳ ۴، بیش‌ترین تصویر در شمشیر)

۳ ۴ ۲ ۱ ۱۰ ۹ ۸ ۷ ۶ ۵ F R C  به جز تصویر پیک که بالاترین کارت‌ها در ترتیب بندی F C R هستند.

همچنین برخی از کارت‌ها دارای نام مستعار می‌باشند. به عنوان مثال، Donne veneziane (زنان ونیزی) به ترتیب معادل با ۴ و ۶ شمشیر هستند؛ به این دلیل که زنانی در مرکز این کارت‌ها نشان داده شده‌اند. Meneghello معادل کارت ۲ شمشیر است.

اگرچه قوانین نوشته شده نشان می‌دهند که هر فرمان می‌تواند هرگونه رتبه بندی را مشخص کند؛ با این حال پر واضح است که باید محدودیت‌هایی نیز ر این روند وجود داشته باشند.

• کارت‌های دارای رتبه‌های پیش‌فرض مختلف را نمی‌توان با یکدیگر برابر کرد.
• باید امکان مرتب کردن تمامی کارت‌ها (یا مجموعه‌ کارت‌های برابر) در یک فهرست واحد وجود داشته باشد. بدین ترتیب کارت‌های بعدی در لیست همواره کارت‌های قبلی را شکست خواهند داد.

محدودیت ۱ برای جلوگیری از ایجاد تساوی بین کارت‌های منتخب کاتر استفاده می‌شود. به این دلیل که این وضعیت تضمین کننده پیروزی تیم کاتر با اولین بازی کارت‌های مساوی است. مشخص کردن تعداد زیادی از کارت‌های برتر برابر، شانس تیم کارت را در برابر دیدر تا حد زیادی افزایش می‌دهد.

محدودیت ۲ تعیین طرح‌های غیرخطی مانند تعیین رتبه پیش‌فرض را مجاز نمی‌داند؛ به جز اینکه اگر یک شاه و یک آس هر دو در یک تریک حضور داشته باشند، آس برنده می‌شود. این محدودیت همچنین قوانینی را که در طی آن نتیجه بر هدایت یک خال به خصوص بستگی دارد، ممنوع می‌کند؛ برای مثال قانون رایج دراختیار گرفتن تریک با بالاترین کارت از خال هدایت شده. این قانون در این بازی کاربردی ندارد.

هنگام تصمیم گیری درباره دستور، هدف کاتر این است که به خاطر آوردن کارت‌های بالا برای تیم دیلر به روندی دشوار تبدیل شود. در عین حال تجزیه و تحلیل بازی با انتخاب رتبه‌ای که برای تیم کاتر آشنا و برای تیم دیلر ناآشنا است، منجر به پیچیده شدن بازی برای تیم رقیب شود. تیم کاتر می‌تواند دستورات پیچیده جدیدی را که گمان می‌کند کار را برای تیم دیلر سخت می‌کند، به کار بگیرند.

انتخاب دستوری که دارای چهار کارت برتر است، همراه با مزیتی جزئی می‌باشد. این انتخاب شانس داشتن یک کارت شکست ناپذیر را برای بازیکن اول افزایش می‌دهد. با این حال بدیهیست که این مزیت چندان مهمی تلقی نمی‌شود، به این دلیل که منابع شامل تعدادی زیادی نمونه و تنها با یک کارت بالا هستند.