معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی گت‌اوی (Getaway)

معرفی بازی

بازی گت‌اوی در منطقه پنجاب هند، پاکستان و همچنین بنگلادش محبوبیت دارد. هدف بازی این است که با بازی کردن تمام کارت‌های خود “گت‌اوی” شوید. این واژه به معنای دور شدن یا فرار است. آخرین فردی که موفق به فرار نشده و هنوز برایش کارت باقی مانده است، بازنده محسوب می‌شود. نسخه‌ای از این بازی که دارای خال حکم است در کرالا بازی می‌شود؛ در این منطقه بازی با عنوان دانکی (Donkey) شناخته شده است. همراه بیو کازینو باشید تا با این بازی بیشتر آشنا شوید.

این بازی پنجابی توسط بسیاری از بازیکنان با عنوان بابهی (Bhabhi) نیز شناخته می‌شود. این واژه در زبان هندی به معنای “همسر برادر” است. این نام که به عنوان یک واژه تمسخر آمیز به بازنده بازی اطلاق می‌شود، در فرهنگ پنجابی به شدت توهین آمیز است. جای تاسف دارد که استفاده از این کلمه که متعلق به سنت‌های قدیمیست هنوز هم رواج دارد. این عبارت بیانگر این است که زنان به عنوان دارایی در نظر گرفته شده و با بی احترامی و ظلم با آن‌ها رفتار می‌شود. این بازی گاهی اوقات با عنوان بابی تولا  (Bhabhi Thulla) شناخته می‌شود. تولا یک کلمه عامیانه هندی برای پلیس بوده و به کارتی از خال متفاوتی اشاره دارد که بازی تریک را قطع می‌کند.

این صفحه بر اساس اطلاعات دیوید نیجار، ضیا چادری، شریش و تعدادی وب‌سایت مرتبط گردآوری شده است.

بازیکنان و کارت‌ها

بازی گت‌اوی با یک بسته استاندارد 52 کارتی بدون جوکر انجام می‌شود. در هر خال، کارت‌ها از بالا به پایین به صورت A K Q J 10 9 8 7 6 5 4 3 2 رتبه بندی می‌شوند.

برای جذاب‌تر شدن بازی دست کم به 3 بازیکن نیاز است. حداکثر 8 نفر می‌توانند در این بازی شرکت کنند. در صورت حضور بیش از هشت نفر، دست‌ها خیلی کوچک می‌شوند؛ مگر اینکه شخص با اضافه کردن بسته دوم کارت، بازی را ساماندهی کند (بخش انواع را مطالعه کنید).

تقسیم کارت و بازی در جهت عقربه‌های ساعت است.

تقسیم کارت

هر بازیکنی می‌تواند تقسیم کارت کند. کارت‌ها بر زده شده و تا حد امکان به یک اندازه بین بازیکنان تقسیم می‌شوند. برخی از بازیکنان ممکن است یک کارت بیشتر از دیگران داشته باشند. بازیکنان هر کدام کارت‌های خود را برداشته و به آن‌ها نگاه می‌کنند.

برای متعادل کردن مزایا یا معایب شروع با کارت‌های بیشتر یا کمتر، توصیه ما این است که بازیکنان به نوبت به تقسیم کارت بپردازند.

نحوه انجام بازی

تریک اول

بازیکنی که آس پیک را در دست دارد با بازی این کارت به صورت رو به بالا بر روی میز بازی را آغاز می‌کند. هر یک از بازیکنان دیگر نیز باید یک کارت رو به بالا بازی کنند. برای راحتی، این کار می‌تواند به ترتیب در جهت عقربه‌های ساعت انجام شود؛ با این حال در تریک اول لزومی ندارد که بازیکنان منتظر نوبت خود باشند. بازیکنانی که پیک دارند باید پیک دلخواه خود را بازی کنند. کسانی که پیک ندارند می‌توانند هر کارتی را که می‌خواهند بازی کنند. وقتی همه یک کارت بازی کردند، این کارت‌ها جمع شده و رو به پایین کنار گذاشته می‌شوند. این کارت‌ها آغازگر انباشت زباله (waste pile) خواهند بود. بازیکنی که آس پیک را در اختیار داشته، تریک دوم را با بازی کردن هر یک از کارت‌های باقی مانده خود بر روی میز آغاز می‌کند.

تریک‌های دوم و بعدی

هر تریک توسط بازیکنی که بالاترین کارت از خال هدایت شده در تریک قبلی را بازی کرده است، شروع می‌شود. در اصطلاح گفته می‌شود که این بازیکن “قدرت دارد”. بازیکن هر کارتی که تمایل دارد را به بازی هدایت می‌کند. وی این کارت را به صورت رو به بالا بر روی میز قرار می‌دهد. در ادامه سایر بازیکنان به ترتیب و در جهت عقربه‌های ساعت باید در صورت امکان کارتی از خال کارت هدایت شده را بازی کنند. اگر آن‌ها چندین کارت از این خال داشته باشند، می‌توانند به صورت آزادانه هر کدام را که می‌خواهند بازی کنند. بازیکنی که هیچ کارتی از خال هدایت شده ندارد می‌تواند هر کارت دیگری را بازی کند. این کارت از خال متفاوت، که گاهی اوقات با عنوان توچو (tochoo) یا تولا شناخته می‌شود، پایان دهنده تریک است. بازیکنان بعدی، در سمت چپ فردی که توچو را بازی کرده است، نمی‌توانند کارت بازی کنند.

• اگر تمامی افراد کارتی از خال هدایت شده توسط بازیکن اول را داشته باشند، وقتی همگی بازی کردند، این کارت‌ها جمع شده و رو به پایین به انباشت زباله اضافه می‌شوند.
• اگر کسی نتواند از خال هدایت شده‌ پیروی کرده‌ و یک توچو بازی کند، فردی که بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ را بازی کرده‌ است، تمامی کارت‌های بازی شده‌ را برمی‌دارد. وی این کارت‌ها را به دست خود اضافه می‌کند.

در هر دو صورت، بازیکنی که بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ را بازی کرده‌ است، اکنون “قدرت” دارد. وی با هدایت هر کارتی که تمایل دارد، تریک بعدی را آغاز می‌کند.

نمونه‌ای از شروع بازی توسط شمال، شرق، جنوب و غرب

• تریک اول: غرب آس پیک را دارد و آن را بازی می‌کند. شمال سرباز پیک را بازی می‌کند. شرق پیک ندارد؛ بنابراین آس دل را بازی می‌کند. جنوب 10 پیک را بازی می‌کند. این چهار کارت به صورت رو به پایین در انباشت زباله قرار می‌گیرند. از آنجایی که غرب بالاترین پیک را بازی کرده است، نوبت وی است که تریک بعدی را آغاز کند. توجه داشته‌ باشید که کارت‌های بازی شده‌ در اولین تریک همواره در انباشت زباله قرار می‌گیرند، حتی اگر کسی نتواند از آن پیروی کند.
• تریک دوم: غرب 5 دل را بازی می‌کند. شمال 9 دل را بازی می‌کند. شرق بی بی دل را بازی می‌کند. جنوب سرباز دل را بازی می‌کند. این چهار کارت در انباشت زباله ریخته‌ می‌شوند. شرق که بالاترین دل را بازی کرده است هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود.
• تریک سوم: شرق 3 دل، جنوب 7 دل، غرب شاه دل و شمال 8 دل را بازی می‌کنند. این چهار کارت دور ریخته‌ می‌شوند. غرب هدایت‌گر تریک چهارم خواهد بود.
• تریک چهارم: غرب 2 دل را بازی می‌کند. شمال 6 دل را بازی می‌کند. شرق که دیگر دل ندارد، شاه گشنیز را بازی می‌کند. این توچو به تریک پایان داده‌ و جنوب فرصتی برای بازی پیدا نمی‌کند. اولین کارت دل بود. بالاترین دل را شمال بازی کرده است؛ بنابراین سه کارت این تریک به دست شمال اضافه می‌شوند. شمال هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود. بدین ترتیب شمال در حال حاضر دارای 12 کارت، شرق 9 کارت، جنوب 10 کارت و غرب 9 کارت است.
• تریک پنجم: شمال بی بی خشت را بازی می‌کند. شرق سرباز خشت، جنوب آس خشت و غرب شاه خشت را بازی می‌کنند. این کارت‌ها دور ریخته‌ می‌شوند. جنوب کارت بعدی را به بازی هدایت می‌کند.
• تریک ششم: جنوب 5 خشت را بازی می‌کند. غرب که دیگر خشت ندارد شاه پیک را بازی می‌کند. شمال و شرق فرصتی برای بازی نخواهند داشت. از آنجایی که هیچ بازیکن دیگری کارتی از خال هدایت شده‌ توسط جنوب بازی نکرده‌ است،  5 خشت جنوب بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ باقی می‌ماند. جنوب باید دو کارت روی زمین را برداشته و کارت دیگری به تریک بعدی هدایت کند. جنوب اکنون 10 کارت، غرب 7، شمال 11 و شرق 8 کارت دارند.

نکات

• در تریک اول، تمامی افراد باید یک کارت بازی کنند، حتی اگر برخی از بازیکنان پیک نداشته باشند. این افراد باید کارتی از خال دیگری را بازی کنند. اولین تریک همیشه در انباشت زباله قرار می‌گیرد.
• در تریک‌های دوم و بعدی، در صورت وجود توچو، بازی باید متوقف شود. اگر فردی اشتباه کرده و بعد از توچو کارتی را در تریک بازی کند، به عنوان جریمه باید تمام کارت‌های موجود در تریک را برداشته و در مرحله بعدی هدایت‌گر باشد. همین مجازات برای اشتباهات دیگر نیز اعمال می‌شود؛ اشتباهاتی مانند بازی خارج از نوبت یا بازی اشتباه توچو در حالی که در واقع کارتی از خال هدایت شده‌ را در دست داشته‌‌اید.

گت‌اوی (فرار)

در روند بازی، از آنجایی که همه افراد در تمامی تریک‌ها بازی نکرده و بازیکنان گاهی مواقع مجبور به برداشتن کارت‌ها می‌شوند، کارت‌های افراد در زمان‌های مختلف تمام خواهند شد. بازیکنانی که کارت‌هایشان تمام می‌شود در اصطلاح “فرار” کرده‌اند. این افراد دیگر در بازی شرکت نداشته و بنابراین از باخت در امان هستند. با این حال، اگر “قدرت” داشته باشید، امکان فرار وجود ندارد. اگر آخرین کارت شما در تریکی که در آن همه می‌توانند از آن پیروی کنند بالاترین کارت باشد، نوبت شماست که هدایت تریک بعدی را بر عهده بگیرید. فرض کنید در این وضعیت کارت ندارید.

در چنین روندی باید به طور تصادفی از روی انباشت زباله‌ رو به پایین (بر زده‌ شده‌) یک کارت بکشید (پیش از این که کارت‌های آخرین تریک بازی شده‌ به آن اضافه‌ شوند). برای ادامه بازی باید کارتی را که کشیده‌اید به تریک هدایت کنید. اگر خوش شانس باشید و کارت بالاتری از این خال در تریک بازی شود، از بازی خارج شده‌ و در امان خواهید بود. اگر هیچ کس خال بالاتری بازی نکند، باید دوباره پیشتاز شوید. در این روند در صورت وقوع توچو کارت‌ها را برمی‌دارید؛ در غیر این صورت یک کارت دیگر از انباشت زباله می‌کشید.

گرفتن‌ کارت

قبل از هر تریک، بازیکن مجاز است تمامی کارت‌های بازیکن سمت چپ خود را بگیرد. اگر این بازیکن کارتی نداشته باشد، بازیکن بعدی در جهت عقربه‌های ساعت که هنوز کارت دارد گزینه مد نظر است. وی باید این کارت‌ها را به دست خود اضافه کند. بازیکنی که کارت‌هایش گرفته‌ می‌شود فرار کرده و نمی‌تواند ببازد.

در نگاه اول ممکن است تعجب آور به نظر برسد که فردی بخواهد این کار را انجام دهد، زیرا هدف بازی از بین بردن‌ کارت‌هاست. با این حال، در واقع اگر بازیکن سمت چپ شما کارتی از خال‌های شما را نداشته یا کارت‌های پایینی که نیاز دارید را داشته باشد، اغلب انجام چنین کاری بهترین حرکت ممکن است.

پایان بازی

وقتی کارت‌های بازیکنان تمام می‌شود، از بازی خارج می‌شوند. آخرین بازیکنی که کارت دارد بازنده است. هیچ سیستم امتیازدهی رسمی‌ای برای گت‌اوی ‌وجود ندارد. با این حال در صورت انجام یک سری بازی، بازیکنان ممکن است تمایل داشته باشند تعداد دفعات شکست هر بازیکن را پیگیری کنند.

دو بازیکن

وقتی فقط دو بازیکن در بازی باقی می‌مانند، روند بازی به طور معمول خود ادامه می‌یابد. اگر یکی از بازیکنان آخرین کارت خود را به عنوان توچو بازی کند، یا آخرین کارت بازیکن از خال هدایت شده‌ و پایین‌تر از آن باشد، در این صورت بازیکنی که هنوز کارت دارد بازنده است. مورد خاص زمانیست که بازیکن A آخرین کارت خود را هدایت کرده و رقیب B کارت پایین‌تری از همان خال را بازی می‌کند. اگر این آخرین کارت B نیز بوده باشد، A بازنده است. با این حال اگر B همچنان کارت داشته‌ باشد، A باید طبق معمول یک کارت را به طور تصادفی از روی انباشت زباله (به استثنای دو کارت بازی شده‌ در تریک) بکشد. وی در ادامه باید این کارت را به بازی هدایت کند. اکنون سه نتیجه ممکن وجود دارد:

• بازیکن B با یک کارت بالاتر از همان خال پاسخ می‌دهد. در این حالت بازیکن A فرار کرده و بازیکن B بازنده است (حتی اگر این آخرین کارت بازیکن B نیز باشد).
• بازیکن B با یک کارت پایین‌تر از همان خال پاسخ می‌دهد. اگر این آخرین کارت بازیکن B باشد، B فرار کرده و بازیکن A می‌بازد. اگر B هنوز حداقل یک کارت دیگر داشته باشد، بازی ادامه می‌یابد. A باید دوباره از انباشت زباله (به استثنای دو کارتی که تازه بازی شده‌) کارت بکشد. وی کارت کشیده‌ شده‌ را به بازی هدایت می‌کند.
• اگر B هیچ کارتی از خالی که A کشیده‌ است نداشته‌ باشد و یک توچو بازی کند، A بلافاصله می‌بازد. این فقط برای صرفه جویی در زمان است، زیرا اگر قرار بود بازی ادامه یابد، B رویکردی مطمئن برای جلوگیری از باخت خواهد داشت. تنها کاری که B باید انجام بدهد این است که همیشه بالاترین کارت مجاز موجود را بازی کند. در این صورت A هرگز نمی‌تواند هدایت را به B بدهد. در عین حال هرگز نمی‌تواند از کارتی که B روی آن توچو بازی کرده خلاص شود، زیرا B هرگز کارتی از این خال نخواهد داشت.

انواع

در برخی مناطق دیلر به جای اینکه کارت‌ها را به بازیکنان بدهد، آن‌ها را بر می‌زند. در ادامه کارت‌ها را به انباشت‌هایی با ارتفاع تقریباً مساوی تقسیم می‌کند. هر انباشت در اختیار یک بازیکن قرار خواهد گرفت. دیلر مجاز نیست تعداد کارت‌های موجود در هر انباشت را شمارش کند. با این وجود می‌تواند کارت‌ها را بین انباشت‌ها تا زمانی که تقریباً برابر به نظر برسند جا به جا کند. به طور رایج، جوان‌ترین فرد (معمولاً فرزند خانواده) در ابتدا می‌تواند انباشتی را که می‌خواهد انتخاب کند. به احتمال زیاد این انباشتی خواهد بود که به نظر می‌رسد حاوی کمترین کارت باشد.

در برخی مناطق کل روند بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود. در این صورت پیش از هر تریکی می‌توانید کارت‌های بازیکن سمت راست خود (بازیکن بعدی) را بگیرید.

همچنین در توضیحات مشاهده‌ شده‌ در رابطه با بازی، چندین نسخه دارای روشی متفاوت رویت شده‌ است. و در این روش آخرین کارت یک بازیکن بالاترین کارت بازی شده‌ در تریک محسوب شده‌ و تمامی افراد باید از آن پیروی ‌کنند.

• مطابق با توضیحات بالا، بازیکن یک کارت از انباشت زباله (به استثنای آخرین تریک) را کشیده‌ و آن را هدایت می‌کند.
• به جای کشیدن‌ یک کارت از انباشت زباله، بازیکنی که باید هدایت کند می‌تواند یک کارت را به طور تصادفی از دست بازیکن بعدی سمت چپش که دارای کارت است (یا در عوض از هر بازیکن دیگری) بکشد.
• هنگامیکه بیش از دو بازیکن در بازی باقی مانده باشند، بازی آخرین کارت به شما امکان می‌دهد که فرار کنید؛ حتی اگر شما باید هدایت‌گر تریک بعدی می‌بودید. هدایت به بازیکن بعدی سمت چپ که هنوز کارت دارد منتقل می‌شود. با این حال، اگر تنها یک بازیکن دیگر در بازی وجود داشته باشد، شما فرار نمی‌کنید. در این حالت شما باید مانند توضیحات نسخه اصلی در بالا از انباشت زباله کارت بکشید. در ادامه هم باید این کارت را به تریک هدایت کنید.

در صورت حضور تعداد زیادی بازیکن، بازی را می‌توان با دو بسته‌ کارت انجام داد. در ادامه برای مقابله با موارد تکراری به قوانین متفاوتی احتیاج خواهیم داشت. پیشنهاد ما این است که یکی از آس‌های پیک علامت گذاری شده‌ و دارنده این کارت اول بازی کند. اگر تساوی بین دو بازیکن دارنده بالاترین کارت از خال هدایت شده‌ وجود داشته‌‌ باشد، پیشنهاد ما این است که اولین کارت بازی شده‌ بالاتر محسوب شود. اولین بازیکنی که کارت بالاتر را بازی کرده است در صورت وجود توچو باید کارت‌ها را بردارد. وی در هر صورت هدایت‌گر تریک بعدی خواهد بود.

دانکی (Donkey)

شریش (Shreesh) بازی مشابهی را توصیف کرده است که در کاساراگود، کرالا انجام می‌شود. این بازی شامل خال حکم است. خال حکم توسط اولین بازیکنی که قادر به پیروی نیست تعیین می‌شود.

مانند گت‌اوی، در دانکی (به معنای الاغ) هم از یک بسته‌ استاندارد 52 کارتی استفاده‌ می‌شود. دارنده آس پیک این کارت را به اولین تریک هدایت می‌کند. مانند بازی گت‌اوی، بازیکنان باید در صورت امکان از این خال پیروی کنند. تفاوت در این است که اولین باری که بازیکنی نمی‌تواند از خال پیروی کند، چه در تریک اول و چه بعد از آن، خالی که بازیکنی نتوانسته از آن پیروی کند به خال حکم تبدیل خواهد شد و تریک را متوقف نمی‌کند.

از این به بعد، بازیکنان همچنان باید از خال هدایت شده‌ پیروی کنند. بازیکنی که هیچ کارتی از خال هدایت شده‌ ندارد، در صورت داشتن‌ حکم، باید حکم بازی کند. اگر حکم به بازی هدایت شود، تمامی افراد باید در صورت امکان حکم بازی کنند. تریکی که حاوی یک یا چند حکم باشد توسط بالاترین حکم موجود در آن برنده می‌شود. تریک بدون حکم با بالاترین کارت از خال هدایت شده برنده می‌شود.

اگر همگی افراد یا یک کارت از خال هدایت شده یا یک حکم بازی کنند، طبق معمول تریک دور ریخته می‌شود. برنده هدایت‌گر تریک جدید خواهد بود. در تریک اول تمامی افراد باید یک کارت بازی کنند، با این حال برنده در صورتی که همه پیک داشته باشند بازیکن دارنده آس پیک است. اگر فردی نتواند از خال پیروی کرده و حکم بازی کند، بالاترین حکم بازی شده تریک اول را برنده می‌شود. دارنده این کارت هدایت‌گر تریک دوم است.

در تریک‌های دوم و بعدی، هر کارتی می‌تواند به بازی هدایت شود. اگر بازیکنی هیچ کارتی از خال هدایت شده و حکم نداشته باشد، کارتی از خال غیر حکم و متفاوت از خال هدایت شده بازی می‌کند. این کار تریک را به پایان می‌رساند. در این حالت، برنده تریک باید تمامی کارت‌های بازی شده را بردارد. وی این کارت‌ها را به دست خود اضافه می‌کند. در ادامه می‌تواند هر کارتی را که مایل است به تریک بعدی هدایت کند.

قوانین باقیمانده مانند بازی گت‌اوی هستند. بازیکنی که کارت‌هایش تمام می‌شود، از بازی خارج می‌شود؛ مگر اینکه کارت نهایی بازی شده توسط وی برنده این تریک باشد. اگر بازیکنی از آخرین کارت خود برای بردن تریکی استفاده کند که همه از آن پیروی کرده یا در آن حکم بازی کرده‌اند، این تریک دور ریخته می‌شود. بازیکن باید یک کارت تصادفی از انباشت تریک‌های قبلی بکشد و آن را به تریک جدید هدایت کند.

وقتی تمامی بازیکنان به جز یک نفر از بازی کنار رفتند، آخرین بازیکن بازنده محسوب می‌شود. وی با عنوان “دانکی با پاهایی به شکل x” شناخته می‌شود. x تعداد کارت‌هاییست که در پایان بازی در دست وی باقی‌مانده است. کارت‌هایی که از تریک نهایی برداشته است نیز در این شمارش محاسبه می‌شوند.