معرفی، آموزش و بررسی بازی کارتی مانی (Money)

مانی (Money) یک بازی کارتی دو نفره است که در چندین کشور عربی از جمله اردن، سوریه و مصر انجام می‌شود. بازیکنان کارت‌های بازی خود را در یک دسته رو به پایین نگه می‌دارند و در هر نوبت باید کارت بالایی دسته را بازی کنند. به این ترتیب روش بازی آن مشابه بازی‌های کودکانه‌ای مانند Beggar My Neighbour یا Snap است. بازیکنان انتخابی ندارند که کدام کارت بعدی را بازی کنند. اما سرعت عمل هنگام گرفتن دسته کارت‌های بازی مهم است.

روش گرفتن یا جمع کردن کارت‌ها شبیه به بازی‌های فیشینگ است که یک دسته کارت بازی دارند، مانند بازی‌های Xeri یا Pishti: دسته کارت زمانی جمع می‌شود که تعداد کارت بازی شده با شماره کارت بالایی دسته مطابقت داشته باشد. نام بازی به پیکچرکارت‌ها (K, Q, J) اشاره دارد که کنار گذاشته می‌شوند. و زمانی که کارت‌های بازیکن تمام شود می‌توان از آنها برای خرید کارت جدید استفاده کرد.

در ابتدای این مقاله نسخه اصلی اردنی مانی و سپس جزئیات انواع موجود در کشورهای مختلف توضیح داده خواهد شد. پس همراه بیوکازینو باشید.

بازیکنان، کارت‌ها و اهداف

این یک بازی دو نفره است که معمولاً با یک بسته استاندارد بین المللی 52 کارتی بازی می‌شود. در برخی از انواع، دو کارت جوکر هم به بسته اصلی اضافه می‌شود.

خال‌های کارت‌ها در این بازی اهمیتی ندارند. از پیکچرکارت‌ها به عنوان پول برای خرید کارت‌های عددی استفاده می‌شود. همه کارت‌های دیگر از جمله آس و جوکر (در صورت استفاده) به عنوان کارت اعداد به حساب می‌آیند: آنها ترتیب رتبه‌بندی ندارند اما اگر اعداد برابری داشته باشند در مطابقت‌ها استفاده می‌شوند. ارزش پیکچرکارت‌ها برای خرید عبارتند از:

• کینگ: 5 کارت عددی
• کویین: 15 کارت عددی
• جک: 10 کارت عددی

هدف جمع‌آوری تمام کارت‌ها، یعنی پیکچرکارت‌ها و کارت‌های عددی است و حریف نباید هیچ کارتی داشته باشد.

توزیع کارت در بازی مانی (Money)

دیلر با هر روش تصادفی مناسب و توافقی انتخاب می‌شود. قبل از بر زدن‌، تمام پیکچرکارت‌ها (کینگ، کویین، جک) از بسته‌ استخراج می‌شوند. و به هر بازیکن دو کینگ، دو کویین و دو جک داده‌ می‌شود که آن‌ها را به عنوان پول یا بانک خود ذخیره‌ می‌کنند. با این کار 40 کارت عددی باقی می‌ماند (آس‌ها 1 به حساب می‌آیند و ارزش خاصی ندارند). که با هم بر می‌خورند و به طور مساوی بین بازیکنان پخش می‌شوند. سپس هر بازیکن یک دسته از 20 کارت دارد که نباید به آنها نگاه کند، اما باید آنها را بدون تغییر ترتیب، رو به پایین نگه دارد.

بازی و جمع کردن کارت‌ها

بازیکنان به نوبت کارت بالایی دسته رو به پایین خود را به منطقه بازی که به “زمین” معروف است، بازی می‌کنند. هر کارت با «پرتاب کردن‌» روی زمین به صورت رو به پایین و سپس چرخاندن رو به بالا برای نشان دادن‌ ارزش آن و افزودن آن به بالای «دسته بازی» بازی می‌شود. اگر دسته بازی خالی باشد، که در ابتدای بازی چنین خواهد بود، یا اگر بازی قبلی دسته را جمع کند، کارت بازی یک دسته بازی رو به بالا و جدید را آغاز می کند.

در صورتی که تعداد کارت بازی شده‌ با شماره کارت بالای دسته‌ مطابقت داشته‌ باشد، کارت‌های دسته‌ جمع می‌شود. سپس بازیکن کل دسته بازی را می‌گیرد، آن را برمی‌گرداند تا کارت‌ها رو به پایین باشند. و بدون تغییر ترتیب کارت‌ها، این کارت‌ها را به پایین دسته کارت‌های در دست خود اضافه می‌کند.

اگر بازیکنی کارت مطابقی را پرتاب کند و بچرخاند، اما قبل از اینکه حریفش کارت را پرتاب کند متوجه مطابقت نشود و کارت بعدی را بچرخاند، فرصت جمع کردن از دست می‌رود. بنابراین دسته کارت‌های قبلی در بازی باقی می‌ماند. اگر بازیکنی کارتی را پرتاب کند که مطابقت ندارد، اما با این وجود تلاش کند تا دسته بازی را بگیرد، آنگاه به عنوان جریمه، حریف بازیکن می‌تواند این موضوع را ادعا کند و دسته بازی را بگیرد.

هنگام آشکار کردن کارتی که به زمین پرتاب شده‌، بازیکن مجاز نیست آن را به آرامی بچرخاند؛ به گونه‌ای که بتواند روی آن را ببیند و قبل از اینکه آن را به حریف نشان دهد مطابقت آن را چک کند. در حالت ایده‌آل، کارت باید به‌سرعت روی دسته بازی برگردانده‌ شود، به گونه‌ای که بازیکن نتواند ارزش آن را قبل از حریف ببیند.

خرید کارت، مبادله پول و گرفتن‌ پول

زمانی که بازیکنی که نوبت بازی اوست، هیچ کارت عددی در دست نداشته باشد، باید از یکی از پیکچرکارت‌های موجود در قسمت پول خود را برای خرید چند کارت عددی برای بازی استفاده کند. اگر حداقل 5 کارت عددی در دسته بازی روی زمین وجود داشته باشد، بازیکن باید از زمین کارت بخرد. اگر کمتر از 5 کارت عددی در زمین وجود داشته باشد، بازیکن باید از حریف خود کارت بخرد.

بازیکنی که در حال خرید کارت است، همچنین می‌تواند پیکچرکارت‌های بانک خود را با پیکچرکارت‌های با ارزش برابر در زمین یا در بانک حریف خود مبادله کند – برای مثال یک کویین را می‌توان با یک کینگ و یک جک، یا با سه کینگ مبادله کرد. از طرف دیگر، بازیکنی که در حال خرید کارت با پیکچرکارتی با ارزش بالاتر است، می‌تواند یک کارت پولی یا پیکچرکارت با ارزش پایین‌تر را همراه با برخی از کارت‌های عددی زمین مبادله کند.

خرید کارت از زمین

به عنوان مثال یک بازیکن می‌تواند از یک کارت کینگ از ناحیه بانک خود برای خرید 5 کارت از زمین استفاده کند. بازیکن کینگ را رو به بالا روی زمین در کنار دسته بازی قرار می دهد، سپس پنج کارت عددی پایینی را از دسته بازی می‌گیرد. آنها را به صورت یک بسته کارت برمی‌گرداند تا رو به پایین باشند و این کارت‌های اعداد از کارت‌های دست بازیکن محسوب می‌شوند. مانی کارت یا پیکچرکارت (کینگ) که برای خرید کارت‌ها استفاده‌ شد، به شکلی زیر دسته بازی گذاشته‌ می‌شود تا روی آن همچنان نمایان باشد. کارت بعدی که توسط بازیکنی که کارت‌ها را خریده به زمین پرتاب می‌شود، کارت عددی است که قبلاً در پایین دسته‌ بازی قرار داشت. زیرا اکنون این کارت بالایی دست آنهاست.

اگر از قبل یک یا چند مانی کارت در پایین دسته بازی وجود داشته باشد که از پرداخت برای کارت‌هایی که قبلاً خریداری شده‌اند باقی مانده است، بازیکن می‌تواند از یک کارت پول برای خرید مقدار مناسب کارت عددی از پایین قسمت اصلی دسته بازی استفاده کند. در این صورت هر پیکچرکارتی را که در زیر دسته بازی وجود داشت، در جای خود باقی می‌گذارید، و کارتی را که برای خرید استفاده ‌شد، زیر هر کارت پولی که قبلاً آنجا بوده، می‌کشید.

اگر تعداد کارت‌های زمین کافی نباشد چه باید کرد؟

اگر کمتر از 10 کارت عددی در انبوه بازی وجود داشته باشد، اما بازیکنی که نیاز به خرید کارت دارد، کارت کینگ نداشته باشد، لازم است بازیکن یا با حریف خود کارت‌های پولی مبادله کند تا یک کینگ به دست آورد. یا آن را با یک کارت پولی که زیر دسته بازی عوض کند.

به عنوان مثال، یک بازیکن می‌تواند یک کویین (مقدار 15) از ناحیه بانک خود را با یک کینگ و یک جک (مقدار 5+10) از بانک حریف خود عوض کند. یا از زیر دسته بازی، جکی را که به دست آورده‌ است در منطقه پولی خود قرار دهد و از کارت کینگ برای خرید پنج کارت عددی از پایین دسته بازی استفاده‌ کند. یا اگر قبلاً یک جک یا دو کینگ در زیر دسته بازی وجود داشت، بازیکن می‌توانست این کارت‌ها را به همراه 5 کارت عددی خریداری شده‌ از دسته بازی، تعویض کند. پنج کارت عددی تبدیل به دست جدید بازیکن می شوند. در حالی که هر کارت پولی که به صورت جزئی مبادله می‌شود در قسمت بانک آنها قرار می‌گیرد و کویین زیر دسته بازی باقی می‌ماند.

فرض کنید دسته بازی شامل 12 کارت عددی با یک کارت کینگ در زیر آنها است. در این حالت، بازیکنی که کارت‌هایش تمام شده است و می‌خواهد کارت‌هایی را با جک بخرد (مقدار 10 کارت) دو امکان دارد: 10 کارت عددی را از زمین بخرد و جک را زیر کارت کینگ بگذارد، یا فقط 5 کارت عددی از روی زمین بخرد؛ و در عوض، کینگ را از روی زمین بردارد، آن را در ناحیه بانک خود و جک را در زیر دسته بازی قرار دهد.

خرید کارت از حریف

اگر کارت‌های بازیکنی تمام شود و کمتر از 5 کارت عددی روی زمین وجود داشته باشد، بازیکن باید کارت‌های عددی را از حریف خود خریداری کند. بازیکن بدون کارت، یک کینگ، کویین یا جک از بانک خود پرداخت می‌کند. حریف او این کارت را به منطقه پولی خود اضافه‌ می‌کند و تعداد مناسبی از کارت‌های عددی را در یک بسته‌ رو به پایین، از بالای دسته کارت‌های خود به خریدار می‌دهد. دسته کارت موجود در دست او تبدیل به دست جدید خریدار می‌شود؛ که اکنون از آن کارت بالایی را بازی می‌کند. ترتیب این کارت‌ها قابل تغییر نیست.

از آنجایی که کمتر از 5 کارت عددی روی زمین وجود دارد و بازیکنی که کارت می‌خرد هیچ کارتی ندارد، حریف باید حداقل 36 کارت در دست داشته باشد. بنابراین همیشه می‌تواند ارزش کامل کارت پول را در کارت‌های عددی تامین کند. با این حال، حریف این گزینه را دارد، که اگر بخواهد، به جای آن، تعداد کمتری کارت عددی را بدهد و ارزش کارت پولی پیشنهادی را با بازگرداندن ‌مانی کارت‌ به صورت جزئی جبران کند – برای مثال دادن 10 کارت عددی و یک کینگ، زمانی که خریدار از کویین برای خرید استفاده‌ کند.

دو قانون اصلی خرید کارت: تامین از یک منبع و دریافت ارزش کامل

توجه داشته باشید که بازیکنی که کارت می‌خرد، فقط می‌تواند کارت‌های عددی را از یک منبع واحد دریافت کند – یا از زمین، یا از حریف. نه اینکه از هر کدام تعدادی را تامین کند. کارت‌های عددی را در صورتی که 5 عدد یا بیشتر از این کارت‌ها در زمین وجود دارد، باید از روی زمین خریداری کرد. در غیر این صورت باید از حریف خریداری شود. کارت‌های پول را می‌توان در مبادله یا تعویض جزئی از زمین یا حریف، به انتخاب خریدار، دریافت کرد.

همچنین توجه داشته باشید که ارزش کامل یک پیکچرکارت، همیشه هنگام استفاده از آن برای خرید یا مبادله، باید پرداخت شود. خریدار مجاز به پذیرش ارزش کمتر نیست – برای مثال نمی‌تواند فقط 8 کارت عددی را برای جک بپذیرد.

گرفتن‌ مانی کارت یا پیکچرکارت از زمین

بازیکنی که یک کارت عددی مطابق با کارت عددی بالای دسته بازی را در زمین بازی می‌کند، کل دسته را به همراه هر مانی کارتی که ممکن است زیر آن باشد، می‌گیرد. وقتی کارت‌های پولی به این شکل گرفته‌ می‌شوند، به بانک بازیکن اضافه می‌شوند و می‌توانند در آینده برای خرید کارت استفاده شوند. کارت‌های عددی از دسته‌ بازی رو به پایین برگردانده‌ می‌شوند و به پایین دسته‌ کارت‌ها در دست بازیکنی که کارت‌ها را جمع می‌کند اضافه‌ می‌شوند.

توجه داشته باشید که کارت‌ها را فقط می‌توان از دست بازیکن، که همیشه کاملاً از کارت‌های عددی تشکیل می‌شود، به روی دسته بازی پرتاب کرد. امکان استفاده از کارتی از بانک بازیکن برای جمع کردن کارت وجود ندارد. این مانی کارت‌ها تنها زمانی می‌توانند برای خرید کارت استفاده‌ شوند که کارت‌های بازیکن تمام شده‌ باشد.

پایان بازی مانی (Money)

بازی زمانی به پایان می‎رسد که یک بازیکن تمام کارت‌های عددی و پیکچرکارت‌ها را جمع آوری کند؛ و حریف او کارتی در دست نداشته باشد. بازیکنی که تمام کارت‌ها را در دست خود داشته باشد برنده است.

تغییرات در نسخه‌های مختف بازی مانی

جوکرها. برخی از بازیکنان دو کارت جوکر را هم به بازی اضافه می‌کنند. اینها دقیقاً مانند کارت‌های عددی عمل می‌کنند. هر بازیکن در شروع بازی به جای 20 کارت، 21 کارت در دست دارد. جوکرها با یکدیگر مطابقت دارند اما با هیچ کارت دیگری مطابقت داده‌ نمی‌شوند. بنابراین یک جوکر فقط زمانی که جوکر دیگری بالای دسته بازی باشد، دسته بازی را جمع می‌کند.

نسخه مصری بازی مانی

در مصر این بازی در عربی به عنوان floos شناخته می‌شود که به معنای “پول” است. تفاوت آن با بازی اردن به شرح زیر است:

1. این امکان برای حریف وجود ندارد که با بازی کارت بعدی، قبل از اینکه بازیکن متوجه شود که جمع کردن دسته بازی امکان پذیر است، از این اتفاق جلوگیری کند. اگر کارت بازی شده‌ با کارت بالای دسته‌ مطابقت داشته باشد، دسته‌ بازی باید گرفته‌ شود. این باعث می‌شود که نسخه مصری یک بازی کاملا شانسی باشد – سرعت واکنش اهمیتی ندارد.
2. در شروع هر نوبت، یک بازیکن ممکن است از مانی کارت‌ها برای خرید کارت یا مبادله با پیکچرکارت‌های دیگر استفاده کند. حتی اگر کارت‌های بازیکن خریدار برای بازی تمام نشده باشد. بازیکن حق انتخاب آزادانه‌ای دارد که از زمین یا از حریف خود کارت بخرد یا مبادله کند؛ مشروط بر اینکه کارت‌های کافی در آنجا موجود باشد. اما فقط می‌تواند کارت‌های عددی را تنها از یک منبع و با یک مانی کارت خریداری کند.
3. هنگامی که بازیکنی از حریف خود کارت‌های عددی می‌خرد، کارت‌ها در یک مجموعه از پایین دسته بازی حریف داده‌ می‌شوند، نه از بالای آن. در همه موارد، کارت‌های عددی که خریداری می‌شوند به پایین دسته بازی خریدار اضافه می‌شوند.
4. ارزش کارت‌های پول در نسخه مصری با کارت‌های مورد استفاده در اردن متفاوت است. در مصر برخی به این شکل بازی می‌کنند که ارزش کویین 5 کارت، کینگ 10 و جک 15 است. برخی دیگر به کویین 10 کارت، کینگ 15 و جک 20 کارت اختصاص می‌دهند.
5. در بعضی از نسخه‌های مصری، آس‌ها کارت‌های عددی نیستند؛ بلکه کارت‌های پول اضافی هستند که هرکدام 30کارت ارزش دارند: هر بازیکن دارای 2 آس و 6 پیکچرکارت در بانک خود در شروع بازی است. و فقط 18 کارت عددی در دست دارد. البته میان بسیاری از بازیکنان این نسخه محبوب نیست؛ زیرا در هنگام استفاده از آس نیاز به مبادله پول اضافی دارند و این باعث می‌شود بازی بیش از حد طول بکشد.
6. بعضی بازیکنان معتقدند کارت 7خشت (معروف به الکومی) کل دسته بازی را می‌گیرد؛ حتی اگر کارت بالای دسته 7 نباشد. این قانون احتمالاً از بصره گرفته شده است، جایی که 7 خشت چنین قدرت مشابهی دارد.

بازی خرید و فروش در سوریه/ نسخه سوری بازی مانی

در سوریه بازی معادل مانی، به خرید-فروش معروف است. تفاوت آن با بازی اردن به شرح زیر است.

دو کارت جوکر به بسته‌‌ اصلی اضافه‌‌ می‌شوند تا یک بسته‌ 54 کارتی بسازند. در این نسخه جوکرها مانی کارت هستند که هرکدام 5کارت عددی ارزش دارند. جک‌ها 10 کارت، کوئین‌ها 15 کارت و کینگ‌ها 20 کارت ارزش دارند. هر بازیکن بازی را با یک جوکر، دو جک، دو کویین و دو کینگ در بانک خود، و یک دست شامل 20 کارت عددی شروع می‌کند.

هنگامی که کارت‌های عددی از زمین خریداری می‌شوند، این کارت‌ها از بالای دسته بازی گرفته می‌شوند، نه از پایین آن.