بک الی که به نام بک الی بریج یا گاهی اوقات بک استریت بریج نیز شناخته‌می‌شود، احتمالاً در طول جنگ جهانی دوم در ارتش آمریکا ابداع شده‌است. تغییر تعداد کارت‌های تقسیم‌شده در هر دست و تعیین خال حکم به صورت تصادفی یادآور بازی اوه هل (O Hell!) است. با این حال هدف در این بازی بردن تمام تریک‌هاست، نه گرفتن تعداد مشخصی که بر سر آن شرط بسته شده است.
اولین نوع از بک الی شرح داده‌شده در این صفحه، که به نظر می‌رسد رایج ترین آن نیز هست، احتمالاٌ در دهه 1960 در طول جنگ ویتنام ابداع‌شده باشد. بک الی یک بازی تیمی است که معمولاً با دو جوکر انجام می‌شود که به نام بلوپرز (bloopers) شناخته می‌شوند. خود بازی نیز گاهی اوقات بلوپر نامیده‌می‌شود. این بازی از این جهت که شرط‌های بازیکنان هم‌تیمی با هم جمع می‌شوند شباهت زیادی به اسپیدز (Spades) دارد.
نوع دوم بازی بدون شریک انجام می‌شود. هیچ جوکری در بازی وجود ندارد و 2 پیک معمولاٌ بالاترین حکم است. این نسخه با بازی اصلی ابداع‌شده در دهه 1940 مطابقت دارد.
چهار بازیکن در تیم‌های ثابت وجود دارند و هم‌تیمی‌ها مقابل هم می‌نشینند. بازی در جهت حرکت عقربه‌های ساعت انجام می‌شود.
یک بسته ورق استاندارد 52 تایی با دو جوکر قابل تشخیص بزرگ و کوچک، کارت‌های بازی را تشکیل می‌دهند. جوکرها به نام‌های بلوپرز یا بلوکرز شناخته می‌شوند. کارت‌های موجود در هر خال غیر حکم از بالاترین به پایین‌ترین به صورت آس، شاه، بی‌بی، سرباز، 10، 9، 8، 7، ^، 5، 4، 3، 2 رتبه‌بندی می‌شوند. بلوپر بزرگ بالاترین حکم و بلوپر کوچک دومین حکم است. بنابراین حکم‌ها به صورت بلوپر یزرگ، بلوپر کوچک، آس، شاه، بی‌بی، سرباز، 10، 9، 8، 7، 6، 5، 4، 3، 2 رتبه بندی می‌شوند.
هر بازیکن در دست اول 13 کارت می‌گیرد. سپس در هر دست، یک کارت کمتر از هر دست قبلی تا جایی که به هر بازیکن 1 کارت برسد. در دیل نهایی دوباره به هر بازیکن 13 کارت می‌رسد. به این ترتیب در یک بازی کامل 26 دیل وجود دارد. نوبت دیل در جهت حرکت عقربه‌های ساعت تغییر می‌کند. بنابراین یک بازی کامل شامل 25 دیل است. پس از اینکه کارت‌های چهار بازیکن تقسیم شدند، کارت بعدی برگردانده می‌شود و خال آن، حکم محسوب می‌شود. اگر کارت برگردانده شده یک جوکر (بلوپر) باشد، حکمی وجود ندارد. دارنده (در صورت وجود) جوکر دیگر باید آن را بیندازد و در ازای آن کارت بعدی را بگیرد.
با شروع از سمت چپ دیلر، هر بازیکن در نوبت خود فقط می‌تواند یک بار پیشنهاد دهد. پیشنهادهای احتمالی عبارتند از “پاس”، یک عدد صحیح مثبت یا “بورد (board)”. هیچ الزامی وجود ندارد که هر پیشنهاد بالاتر از پیشنهاد قبلی باشد.
بازیکنی که بالاترین پیشنهاد را بدهد آغازگر اولین تریک خواهد بود. اگر بیش از یک بازیکن همان پیشنهاد را بدهند، کسی که اول پیشنهاد داده باشد تریک را آغاز می‌کند. اگر بیش از یک بازیکن پیشنهاد بورد دهند، آخرین پیشنهاد دهنده لیدر می‌شود.
بازیکنان باید از خال پیروی کنند. اگر نتوانید خال بازی کنید، می‌توانید هر کارتی را به جای آن بازی کنید. تریک را کسی که بالاترین حکم را بازی کند می‌برد. اگر حکمی بازی نشده باشد، بالاترین کارت خال لیدشده برنده را مشخص می‌کند. برنده تریک آغازگر تریک بعدی خواهد بود.
آغاز کردن تریک با یک حکم غیرقانونی است مگر اینکه یکی از این دو شرط برقرار باشد:
حکم شکسته‌شده باشد. یعنی کسی قبلاً در یک تریک حکم بازی کرده باشد.
شما پیشنهاد بورد داده‌باشید. (یا یک دابل بورد، تریپل بورد و یا کوادروپل بورد)
اگر تریک با بلوپر بزرگ آغاز شود، هر یک از بازیکنان دیگر باید بالاترین حکم خود را بازی کنند. اگر بلوپر کوچک آغازگر دست باشد، سایر بازیکنان باید کمترین ترامپ خود را بازی کنند (توجه داشته باشید که در صورتی که تنها حکم باقیمانده یک نفر، بلوپر بزرگ باشد، ممکن است بلوپر کوچک شکست بخورد). این محدودیت‌ها زمانی که یک بلوپر به عنوان کارت اول یک تریک بازی نشود، اعمال نمی‌شوند. بازیکنی که هیچ حکمی ندارد، آزاد است که هر کارتی را هنگام لید شدن یک بلوپر مردود کرده و کنار بگذارد.
تیمی که حداقل به همان تعداد تریکی که پیشنهاد‌داده است برنده شود، به ازای هر تریک پیشنهاد‌شده 5 امتیاز، به اضافه 1 امتیاز برای هر تریکی که بیش از مبلغ پیشنهادی به دست آورده است، می‌گیرد. اگر تریک‌های کمتری نسبت به پیشنهاد خود برنده شوید، به ازای هر تریک 5 امتیاز از دست می‌دهید. تیمی که پیشنهاد بورد داده‌باشد در صورت موفقیت در برنده‌شدن تمام تریک‌ها، به ازای هر تریک 10 امتیاز کسب می‌کند. اگر این تیم شکست بخورد همین مقدار را از دست خواهند داد. (مثلاً 50 امتیاز در یک دست پنج کارتی). تیمی که دابل، تریپل یا کوادروپل بورد پیشنهاد دهد، 2، 3 یا 4 برابر برنده می‌شود. (زمانی که یک تیم پیشنهاد بورد می‌دهد، تنها بالاترین قیمت پیشنهادی آن‌ها مهم است. پیشنهاد هم‌تیمی تأثیری بر امتیاز ندارد).
در بعضی از انواع بازی بک الی پس از اینکه بازیکنی پیشنهاد بورد دهد، شریک بازیکن می‌تواند است پیشنهاد تیم را به یک بورد دوبل افزایش دهد که در هر تریک 15 امتیاز کسب می‌کند. بنابراین، اگر با یک عدد و بورد پیشنهادی شریکتان بازی را شروع کرده‌اید، می‌توانید آن را به بورد دوبل افزایش دهید. در این نوع بازی این امکان برای هر دو تیم وجود دارد که مستقل از یکدیگر بورد یا بورد دوبل پیشنهاد دهند. هیچ پیشنهاد تریپل یا کوادروپل بوردی وجود ندارد. در تعیین لید اول، بورد دوبل بر بورد اولویت دارد. بین دو پیشنهاد مساوی، بازیکنی که نوبت پیشنهاد او زودتر بوده است، اولویت دارد.
بوستون یک نوع پیشنهاد است. با این پیشنهاد در یک دست با بیش از 6 کارت، تیم پیشنهاد دهنده متعهد می‌شود که 6 تریک اول را برنده شود. 100 امتیاز برای 6 تریک اول به اضافه 1 امتیاز برای هر تریک اضافی به دست آمده، ثبت می‌شود. اگر تیم پیشنهاد دهنده هر یک از 6 تریک اول را ببازد، 100 امتیاز از دست می‌دهد.
در این نوع بازی محبوب، زمانی که چهار کارت تقسیم شود، دستی که از یک کارت از هر خال تشکیل‌شده باشد، رنگین کمان نامیده‌می‌شود. بازیکن می‌تواند رنگین کمان را در نوبت خود برای پیشنهاد پاداش اضافی 40 امتیازی اعلام کند. مشروط بر اینکه این بازیکن حداقل در یک دست برنده شود. بازیکن رنگین کمان آغازگر اولین تریک خواهد بود. در صورتی که بیش از یک بازیکن پیشنهاد رنگین کمان بدهد، اولین پیشنهاد دهنده، آغازگر اولین تریک خواهد بود.
در برخی از بازی‌ها رنگین کمان با 2 کارت از هر خال در دیل 8 کارتی برای 80 امتیاز و با 3 کارت از هر خال در یک دیل 12 کارتی برای 120 امتیاز اعلام می‌شود. برای کسب این امتیازها، بازیکن رنگین کمان باید حداقل 2 تریک با رنگین کمان 8 کارتی و حداقل 3 تریک با رنگین کمان 12 کارتی برنده شود.
اگر بازیکن رنگین کمان نتواند تریک‌های لازم را ببرد، (حداقل 1 تریک با چهار کارت، 2 تریک با 8 کارت، 3 تریک با 12 کارت)، به جای اضافه شدن، امتیازهای رنگین کمان از امتیاز تیم کم می‌شوند. تریک‌هایی که شریک این بازیکن می‌برد در این‌جا کمکی به تیم نمی‌کنند. اگر رنگین کمان را اعلام کردید باید خودتان تریک‌های مورد نیاز را برنده شوید؛ در غیر این صورت امتیاز را از دست خواهید داد. البته بازیکنی که دست رنگین کمانی دارد موظف به اعلام رنگین کمان نیست و نباید این کار را انجام دهد مگر اینکه شانس خوبی برای‌بردن تریک‌های مورد نیاز داشته باشد.
اعلام رنگین کمان به عنوان یک پیشنهاد عادی در مورد تعداد تریک‌های مرتبط با آن به حساب می‌آید. بازیکن می‌تواند با اعلام “رنگین کمان+ 1″، “رنگین کمان+2” و غیره آن را افزایش دهد. این پیشنهاد‌ها طبق معمول به پیشنهاد هم‌تیمی او اضافه می‌شوند. مثال: با تقسیم 8 کارت، بازیکن بالا (شمالی) پیشنهاد “رنگین کمان+1” (به معنی 3 تریک) و بازیکن پایین (جنوبی) پیشنهاد 1 می‌دهد. این دو پیشنهاد تیم را متعهد می‌کند که حداقل در 4 تریک برنده شوند.
اگر بازیکن بالا 2 و پایین تریک3 برنده شوند تیم آن‌ها +101 امتیاز کسب می‌کند: 80 امتیاز برای رنگین کمان، 20 امتیاز برای پیشنهاد و یک امتیاز برای اورتریک (بردن‌دست اضافی). اگر بازیکن بالا 2 تریک و پایین 1 تریک برنده شوند +60 امتیاز می گیرند. 80 امتیاز برای رنگین کمان، اما 20 امتیاز را برای یک پیشنهاد ناموفق از دست می‌دهند. اگر بازیکن بالا 1 دست و بازیکن پایین 3 دست برنده شوند، امتیاز 60- می‌گیرند. 80 امتیاز را برای رنگین کمان از دست می‌دهند، اما 20 امتیاز برای پیشنهاد موفق به آن‌ها داده‌می‌شود.
در برخی بازی‌ها اعلام رنگین کمان با الزام‌بردن تریک‌های مشخص همراه نیست. اعلام رنگین کمان با 4 کارت در نوبت شما به تیم شما یک جایزه 40 امتیازی به عنوان غرامت می‌دهد. چرا که شما برای تیم مقابل افشا کرده‌اید که یک کارت از هر خال دارید. بازیکن رنگین کمان نیز می‌تواند مطابق معمول پیشنهاد یا پاس دهد. پیشنهاد او نیز به روش معمول به پیشنهاد شریکش اضافه می‌شود.
معمولاً بازیکنی که رنگین کمان را اعلام کرده است، باید هنگام بازی کارت‌های خود را روی میز جلوی خود نگه دارد.با این کار به جای اینکه آکارت‌ها در طول یک تریک با کارت‌های دیگر مخلوط شوند، همه می‌توانند تأیید کنند که بازیکن رنگین کمان واقعاً خال‌های ادعا شده را دارد.
در برخی بازی‌ها، در نیمه راه بازی (دست 7 کارتی با 4 بازیکن )، پیشنهادات به صورت “بلایند” انجام می‌شوند، یعنی بدون نگاه کردن به کارتها. در این نوع بازی، اگر یک جوکر به عنوان حکم انتخاب شود، “سوخته” تلقی می‌شود. جوکر در پایین دست قرار می‌گیرد و حکم با کارت بعدی مشخص می‌شود. در شرایطی که هر دو جوکر “سوخته” باشند و کارت دیگری در دسترس نباشد (یعنی در دیل 13 کارتی با 4 بازیکن)، هیچ حکمی وجود ندارد. در صورت موفقیت آمیز بودن پیشنهاد امتیاز بر اساس تعداد تریک‌های شرط بسته شده به اضافه تعداد تریک‌های برنده شده، محاسبه می‌شود. اگر تریک‌های برنده شده کمتر از شرط بسته شده باشند، تیم بدون در نظر‌گرفتن تعداد دست‌های برده، 2 امتیاز به ازای هر تریک شرط بسته‌شده از دست می‌دهد. هیچ پیشنهاد “بوردی” در این نوع بازی وجود ندارد.
3 بازیکن می‌توانند این بازی را به صورت انفرادی بازی کنند. برای شروع به هر کدام از آن‌ها 13 کارت داده‌می‌شود. طبق معمول با ادامه بازی تعداد کارتها به 1 می‌رسد و مجدداٌ به 13 بر می‌گردد. 4 بازیکن می‌توانند به جای بازی تیمی، به صورت انفرادی بازی کنند. 5 بازیکن می‌توانند به صورت انفرادی به نحوی بازی کنند که هر کدام با 10 کارت شروع، و در پایان به همین تعداد کارت بازگردند. گفته‌شده است که بک الی می‌واند به صورت 6 نفره نیز بازی شود. احتمالاٌ این بازیکنان باید 2 تیم سه نفره یا 3 تیم دو نفره تشکیل دهند.
در نوعی از بازی وقتی شریک شما دست را با بلوپر بزرگ آغاز کند، مجبور نیستید بالاترین حکم خود را هدر دهید؛ شما مجاز خواهید بود یک حکم رده پایین بازی کنید. برخی می‌گویند که باید پایین ترین حکم خود را بازی کنید که معمولاً همان کاری است که ترجیح می‌دهید انجام دهید.
گفته می‌شود که در بعضی از بازی‌ها کارت‌های تقسیم‌شده در هر دیل تغییر نمی‌کنند. بلکه هر بار همان تعداد کارت به بازیکنان داده‌می‌شود که احتمالاً 13 عدد است. برخی نیز به جای 26، 25 دست بازی می‌کنند و یک دیل در میانه بازی تنها با یک کارت انجام می‌شود.
این بازی در 26 دست با یک بسته کارت 52 تایی بدون جوکر انجام می‌شود. بازی با یک دست 1 کارتی شروع می‌شود. سپس در هر دست 1 کارت اضافه می‌شود و این روند تا حداکثر 13 کارت ادامه‌یافته و دوباره به 1 کارت کاهش می‌یابد. دو دیل 13 کارتی در وسط بازی وجود دارند. در این دیل‌ها ورق‌ها قبل از تقسیم کارتها برای تعیین حکم دو قسمت‌شده و بر می‌خورند. دو پیک معمولاً بالاترین حکم و بالاتر از آس است. این کارت عنوان یکی از کارت‌های خال حکم محسوب می‌شود. استثنا زمانی است که دو پیک بر زده‌شده و یا برای تعیین حاکم استفاده شده‌باشد. در این صورت هیچ حکمی وجود ندارد.
حکم‌ها را نمی‌توان به عنوان اولین کارت بازی کرد مگر در دو مورد:
هنگامی که دو پیک اولین کارت باشد، سایر بازیکنان باید بالاترین حکم خود را در آن تریک بازی کنند. بازیکنی که دو پیک را بازی کرده، می‌تواند باز هم به عنوان اولین کارت حکم بازی کند. با این حال بازیکنان دیگر مجبور نیستند بالاترین حکم خود را بازی کنند. این قانون تا زمانی که لیدر یک تریک را از دست بدهد ادامه می‌یابد. هنگامی که بازیکنی که دو پیک را به عنوان اولین کارت بازی کرده، یک تریک را از دست بدهد یا تریک را با چیزی غیر از حکم آغاز کند، دوباره آغاز یک دست با حکم غیرقانونی خواهد بود؛ مگر اینکه بازیکنی که باید بازی را آغاز کند “تایت” باشد.
بازیکنانی که رو به روی هم می‌نشینند، شریک هستند. با این وجود امتیازدهی بر اساس تریک‌هایی است که بازیکنان به صورت جداگانه در مقایسه با شرط بندی خود به دست آورده‌‌اند. امتیازات هم‌تیمی‌ها سپس با هم ترکیب می‌شوند. به ازای هر تریک شرط بسته شده 10 امتیاز ثبت می‌شود. این امتیاز برای هر اورتریک به اضافه یک می‌شود. اگر شرطی شکست بخورد به ازای هر تریک شرط بسته شده، 10 امتیاز از بازیکنان کسر می‌شود.
فرض کنید بازیکن بالایی پیشنهاد 4 دهد و بازیکن پایین 2 را پیشنهاد کند. اگر هر کدام 3 تریک برنده شوند، بازیکن بالا امتیاز 40- و بازیکن پایین 21+ امتیاز به دست می‌آورند که در مجموع 19- برای تیم به همراه خواهد داشت.
بورد فقط در دیل‌های 1 کارتی می‌تواند پیشنهاد داده شود: پس از اینکه یک بازیکن پیشنهاد 1 را داد، بازیکن دیگری می‌تواند برای “بورد” 20، بازیکن سوم “دابل بورد” 30 و آخرین بازیکن “تریپل بورد” 40 امتیاز پیشنهاد دهد. در دیل‌های 7 کارتی به بالا، اگر بازیکنی حکم نداشته باشد، کارتها انداخته و مردود شده و دوباره تقسیم می‌شوند، مگر اینکه آن دیل بدون حکم باشد؛ یعنی دو پیک بر خورده باشد یا به خال حکم اضافه شده باشد.
اطلاعاتی از نسخه‌ای از بازی موجود است که با یک دست 42 کارتی بازی می‌شود. کارت‌های 4، 3 و 2 در این نسخه حذف شده‌اند. در دست اول به هر بازیکن 10 کارت داده‌می‌شود. طبق معمول برای تعداد کارتها در دست‌های بعدی به ترتیب یک کارت کاهش می‌یابد.
گزارشی از یک نوع بازی معروف به “آل (همه)” وجود دارد که بدون جوکر بازی می‌شود. در دیل‌های 13 کارتی، قبل از بازی، کارتها برای حکم دو قسمت‌شده و بر می‌خورند. به جای پیشنهاد “بورد”، یک پیشنهاد “آل” وجود دارد که فقط زمانی مجاز است که به هر بازیکن کارت 5 یا کمتر داده‌شده باشد. اعلام آل به منزله این تعهد است که تیم بازیکن در همه دست‌ها پیروز می‌شود. در صورت موفقیت تیم او 25 امتیاز می‌گیرد و در غیر این صورت 25 امتیاز از دست می‌دهد.
بعضی‌ها به جای اینکه در هر دیل یک کارت به عنوان حکم انتخاب کنند، با پیک به عنوان حکم دائمی بازی می‌کنند.
در برخی بازی‌ها وقتی یک دست 6 کارته یا بیشتر تقسیم می‌شود، بازیکنی که نه آس، نه کارت عکس و نه حکم دارد، اجازه دارد دیل جدیدی توسط همان دیلر درخواست کند.
مطالب مرتبط: معرفی و بررسی بازی باناکیل (Banakil)
بک الی انفرادی یک بازی مربوط به جنگ جهانی دوم است و با یک بسته 52 کارتی و بدون جوکر بازی می‌شود. دو خشت بالاترین حکم است. آس خال حکم در مرتبه بعد قرار دارد. بنابراین حکم‌ها به صورت 2 خشت، آس، شاه، بی‌بی، سرباز، 10، 9 و غیره رتبه بندی می‌شوند.
بازی بک الی انفرادی توسط دو، سه یا چهار بازیکن و به صورت انفرادی انجام می‌شود. اگر تعداد بازیکنان کمتر از چهار نفر باشد، حتی در دست 13 کارتی، کارت‌های تقسیم نشده همچنان وجود خواهد داشت. 14 دیل در یک بازی وجود دارد. در اولین دیل، 13 کارت به هر بازیکن داده‌می‌شود. در هر یک از دیل‌های بعدی، تعداد کارت‌های پخش‌شده یک کارت کاهش می‌یابد و دو دیل آخر هر کدام با تقسیم یک کارت بازی می‌شوند. قبل از دیل 13 کارتی با 4 بازیکن، کارتها دو قسمت‌شده و بر می‌خورند تا خال حکم مشخص شود. در تمام دیل‌های دیگر، اولین کارت تقسیم‌نشده برگردانده می‌شود تا خال حکم مشخص شود. اگر 2 خشت بر خورده یا به سمت بالا برگردد، خشت حکم است.
هر بازیکن در نوبت خود بر روی تعدادی تریک شرط می‌بندد. شرط بدون اعلام تعداد تریک، یک پاس محسوب می‌شود. اگر همه بازیکنان پاس بدهند، کارتها توسط همان دیلر دوباره تقسیم می‌شوند.
بازیکنی که بالاترین پیشنهاد را اعلام کرده، آغازگر اولین دست خواهد بود. اگر چند پیشنهاد به همان اندازه وجود داشته باشند، اولین پیشنهاد دهنده، آغازگر اولین دست خواهد بود. تریک را می‌توان با هر کارتی آغاز کرد.هیچ محدودیتی در مورد شروع دست با یک حکم وجود ندارد. هر زمان که می‌توانید باید از خال لیدر پیروی کنید. توجه داشته باشید که (به جز در شرایطی که حکم خشت باشد) 2 خشت، خشت محسوب نمی‌شود و به عنوان کارتی از خال حکم تلقی می‌شود.
بازیکنی که قادر به پیروی از خال لیدشده غیر حکم نیست، باید حکم بازی کند. اگر دست لیدشده با یک خال غیر حکم، بریده‌شده باشد، بازیکن بعدی که نمی‌تواند از خال پیروی کند، باید در صورت امکان حکمی بالاتر از حکم قبلی بازی کند. اگر نتواند این کار را انجام دهد، می‌تواند با هر کارتی بازی کند. بازیکنی که قادر به پیروی از خال لید نیست نیز می‌تواند هر کارتی را بازی کند.
برای دست‌هایی که بیش از یک کارت به هر بازیکن داده شده است، اگر حداقل همان تعداد تریکی که شرط بسته‌اید را برنده شوید، به ازای هر تریک 3 امتیاز به‌علاوه یک امتیاز اضافی برای هر تریکی که بیش از شرط خود برده‌اید، کسب می‌کنید. اگر موفق نشوید، به ازای هر تریک شرط خود، 3 امتیاز از دست می‌دهید. تعداد تریک‌هایی که برده‌اید تاثیری در این مجازات ندارد.
شرط بر روی‌بردن تمام تریک‌ها را “بورد” می‌نامند. در صورت موفقیت 6 امتیاز به ازای هر تریک می‌گیرید و در غیر این صورت 6 امتیاز برای هر تریک از دست می‌دهید. پیشنهد دابل بورد وجود ندارد. این امکان اما وجود دارد که بیش از یک بازیکن شرط بورد ببندند.
در دیل‌های یک کارته، تنها گزینه‌های شما این است که روی بورد شرط ببندید. در صورت برنده شدن 13 امتیاز و در صورت عدم موفقیت 13 امتیاز از دست می‌دهید. امکان پاس هم وجود دارد که در این صورت صرف نظر از اینکه برنده تریک می‌شوید یا خیر، امتیازی کسب نمی‌کنید.
برخی بازی را با 9 کارت شروع می‌کنند. سپس با کم شدن کارتها در هر دیل به 1 کارت (دو بار) می‌رسند. سپس دوباره به دیل 9 کارتی بر می‌گردند تا در مجموع 18 دیل بازی شود. بازیکنی که در یک دیل 4 کارتی از هر خال یک کارت دارد، می‌تواند این را در حین شرط بندی و برای دریافت جایزه 5 امتیازی اعلام کند. اعلام دو کارت از هر خال در دیل 8 کارتی 10 امتیاز پاداش به بازیکن می‌دهد. شرط بورد در صورت موفقیت 10 امتیاز اضافی ارزش دارد. در صورت شکست، 10 امتیاز از بازیکن کسر می‌شود. شخصی که اطلاعات این بازی را ارسال کرده، آن را “اوه هل (Oh Hell)” نامیده است. نامی که معمولاً برای یک بازی متفاوت استفاده می‌شود که در آن هدف این است که تعداد دقیق تریک‌های شرط بسته شده را برنده شوید.
در نوعی از بازی بک الی انفرادی اگر خشت حکم نباشد، دومین حکم برتر، کارت 2 از خال حکم است و آس، سومین حکم است.
این نوع بازی ممکن است در جنگ کره ابداع شده باشد. ورق‌های 2 برتر در بازی وجود ندارند و آس خال حکم بالاترین کارت است. پس از دو دیل تک کارتی، تعداد کارت‌هایی که به هر بازیکن داده می‌شود، در هر دیل، یک کارت افزایش می‌یابد. این روند تا حداکثر ۱۳ کارت برای هر نفر ادامه می‌یابد. بازیکنان هر کدام 5 امتیاز برای بردن تریک‌های شرط بسته شده، به اضافه 1 امتیاز برای هر اورتریک کسب می‌کنند. بازیکنی که تریک‌های کمتری نسبت به پیشنهاد خود ببرد، 5 امتیاز در هر آندرتریک (تریک کمتر از میزان شرط) از دست می‌دهد.
یک بازیکن می‌تواند پیشنهاد بورت “bort” بدهد (احتمالاً از بورد (board) گرفته شده) که به معنای تعهد به برنده شدن در همه تریک‌هاست. در صورت موفقیت‌آمیز بودن 10 امتیاز به ازای هر تریک پاداش به بازیکن داده می‌شود. درغیر این صورت کل مبلغ شرط را از دست می‌دهد. در دیل چهار کارتی، بازیکنی که دارای “رنگین کمان” (یک کارت از هر خال) است می‌تواند با اعلام آن در حین شرط بندی 40 امتیاز دریافت کند. کارتها در این مرحله افشا نمی‌شوند. سایر بازیکنان باید بررسی کنند که بازیکن واقعا رنگین کمان ادعا شده را دارد یا خیر. اعلام نادرست رنگین کمان 40 امتیاز منفی در پی دارد.
این بازی حد واسط بین دو نسخه اصلی بازی است که در این صفحه توضیح داده شده‌اند. بازی انفرادی است، اما قوانین آن مانند توالی دیل‌ها، روش بازی (نمی‌توان با حکم بازی را آغاز کرد مگر اینکه در دست قبل حکم بازی شده باشد)، روش امتیازدهی و مکانیزم رنگین کمان از بازی‌های گروهی جدید وام گرفته شده‌اند.
مطالب مرتبط: معرفی و بررسی بازی کارتی بسترد براگ (Bastard Brag)
برد داگ (سگ پرنده) یک بازی کارتی نوین و نیازمند تفکر است. این بازی برای…
بلکبرد یک بازی با ورق جدید بر اساس رامی است که در آن ترکیبی از…
بیسکو بوبو یک بازی کارتی در هم و بر هم، با پیچ و خم‌های زیاد…
تاکسی باهاما یک بازی سوار و پیاده کردن برای ۲-۴ بازیکن است. این بازی توسط…
بارا-کن برای دو، سه یا چهار بازیکن طراحی شده است. در صورت حضور چهار بازیکن…
بازی اسنشن یک بازی کارتی دو نفره، نیازمند همکاری و تلاش برای بقاست. دراین بازی…
ورود به حضرات + بونوس ۲۰٪ شارژ روزهای طلایی